ΛΗΘΗ

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Πράγματι θα ήταν οδυνηρό να μπορούσαμε να έχουμε τις μνήμες από προηγούμενες ζωές μας.
Πως θα μπορούσε κανείς να αντέξει να θυμάται καταστάσεις, που σήμερα και μέσα από τον «καινούριο του ρόλο» ενδέχεται να μην τα αποδέχεται καν ?

Επίσης το να είχαμε μνήμες παλιές μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά στα «μαθήματα» που καλούμαστε να πάρουμε. Κάποιοι «ρόλοι» δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν γιατί εμείς οι ίδιοι με το να έχουμε την παλιά μνήμη ζωντανή θα τους καταρρίπταμε..."

Καλή σου ημέρα αγαπημένη Κυρά των Γερακιών...
Με αφορμή το post σου, το οποίο και είναι και συμπέρασμα τόσο της Μόνας Λίζας όσο και της NEHEMAUT (νομίζω) θέλω να παραθέσω το εξής ερώτημα:
Γιατί ΘΑ ήταν οδυνηρό το να ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ τις προηγούμενες σαρκώσεις μας

Και ΠΩΣ προεξοφλούμε ότι ΑΝ γνωρίζαμε (με όλες τις προϋποθέσεις που έχω ήδη παραθέσει ως άποψη - "προβληματισμό") ότι θα αναστέλλονταν τα μαθήματα που ΘΑ λαμβάναμε ΕΑΝ ΔΕΝ γνωρίζαμε

Από την τελευταία σου φράση:"...γιατί εμείς οι ίδιοι με το να έχουμε την παλιά μνήμη ζωντανή θα τους καταρρίπταμε...", μου δίνεις το δικαίωμα να υποθέσω ότι ΑΝ σου δινόταν η δυνατότητα να ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ, θα έκανες μια ΙΔΙΟΤΕΛΗ ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Προσωπικά θεωρώ πως αφ’ ενός οι κύκλοι του «πάρε-δώσε» κλείνουν, γι αυτό αυτοί που πρέπει να πάρουν κάτι θα το πάρουν, ή αυτοί που πρέπει να δώσουν θα το δώσουν, αφ’ ετέρου ότι πρέπει να το θυμηθούμε το θυμόμαστε, μέσα βέβαια από μια διαδικασία η οποία δεν είναι άμεσα κατανοητή αλλά είναι ποιο πολύ «συναισθηματικά ορατή»..."

Αγαπημένε μου Φίλε Ράμογλου...
Μου δίνεις την ευκαιρία να υπενθυμίσω μερικά αλλά σημαντικά (κατ εμέ ΠΑΝΤΑ) σημεία σχετικά με την περίφημη ΜΝΗΜΗ που όλοι μας αναφέραμε αλλά ΧΩΡΙΣ να την ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ως οφείλουμε (νομίζω)...

Είχα λοιπόν αναφέρει πώς:

Τρεις είναι οι παραδεδεγμένες μορφές ΜΝΗΜΗΣ:
Η Ενθύμηση
Η Επαναφορά στη Μνήμη &
Η Ανάμνηση.

Η Μνήμη είναι η έμφυτη ικανότητα σε σκεπτόμενα όντα, ακόμα ΚΑΙ στα ζώα, να αναπαράγουν περασμένες εντυπώσεις, με τη ΒΟΗΘΕΙΑ του συνειρμού των ιδεών, που προκαλούν τα αντικείμενα ή κάποια λειτουργία των ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ οργάνων των 5 αισθήσεών μας δηλαδή τα ΜΑΤΙΑ (όραση), τα ΑΥΤΙΑ (ακοή), το ΣΤΟΜΑ (γεύση), η ΜΥΤΗ (όσφρηση) και τα ΔΕΡΜΑΤΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ (αφή).

ΑΡΑ:
Η Μνήμη είναι μια ικανότητα, που εξαρτάται ΕΝΤΕΛΩΣ από τη καλή ή κακή λειτουργία του ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.

Η Ενθύμηση κατά τον Locke είναι όταν μια ιδέα ξαναέρχεται πίσω, χωρίς να ενεργήσει κανένα αντικείμενο στην όραση ή τις 4 άλλες αισθήσεις

Η Επαναφορά στη μνήμη πάντα κατά τον Locke, είναι όταν η ιδέα αυτή επιστρέψει όταν υποβληθούμε σε προσπάθεια πνευματική και κόπο.

Ας βάλουμε μια άνω τελεία και ας δούμε υπό το πρίσμα των παραπάνω το ερώτημα για τη ΜΝΗΜΗ που θέτει ο φίλος μας Κυνικός, δηλαδή το γιατί ΣΗΜΕΡΑ δε θυμόμαστε τις περασμένες μας εμπειρίες.

Γιατί αγαπητέ μου φίλε, είναι σα να προσπαθούμε ιατροδικαστικός, μέσα από ένα μικροσκόπιο, να ανακαλύψουμε ίχνη από αίμα πάνω σε ένα πουκάμισο ενός δολοφόνου, το οποίο ΟΜΩΣ δε το φόραγε την ώρα του φόνου!!!
Η μόνη περίπτωση να ανακαλύψουμε κάτι, θα ήταν επάνω στο πουκάμισο που φορούσε ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ…

Είναι «ακατανόητο» λοιπόν, το πώς περιμένουμε από τη ΝΕΑ ΜΝΗΜΗ να μας επιβεβαιώσει (δια της λογικής ΠΑΝΤΑ), κάτι το οποίο η ΙΔΙΑ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΕ ΖΗΣΕΙ!!!

Εδώ όμως τίθεται ένα ΜΕΓΑ θέμα:
Τότε ΠΟΙΟΣ ή ΤΙ θα μας επιβεβαιώσει ή όχι το ΑΝ και ΠΟΤΕ ή ΤΙ ζήσαμε σε προηγούμενες σαρκώσεις μας.

Και έρχομαι τώρα στη ΤΡΙΤΗ παραδεδεγμένη μορφή μνήμης, την Ανάμνηση.

Η Ανάμνηση είναι μια ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗ αντίληψη, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ από τον φυσικοεγκέφαλό μας.
Είναι μια ΑΝΤΙΛΗΨΗ, που όταν ενεργοποιείται από τη από την πάντοτε παρούσα γνώση του Πνευματικού Εγώ μας (αυτό το οποίο ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΝΕΤΑΙ δηλαδή), προκαλεί όλα τα οράματα που ο μέσος άνθρωπος θεωρεί ασυνήθιστα.

Έτσι, τα 2 πρώτα είδη μνήμης είναι καθαρά ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ όσο ο βίος που θα ζήσουμε και είναι ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ (άρα θνητές), ενώ η ΑΝΑΜΝΗΣΗ είναι αυτό που θα λέγαμε ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (άρα αθάνατες).

Φυσικά όλα τα παραπάνω, κάποιοι θα πουν ότι μπορεί και ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ έτσι.
Να υποστηρίξουν ότι όλα είναι στο κομμάτι και τη σφαίρα της μνήμης του Φυσικού μας Εγκεφάλου.
Και αυτό γιατί όπως προανέφερα η ΑΝΑΜΝΗΣΗ υποστήριξα ότι είναι η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, πράγμα για το οποίο κάποιοι να ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ καν την ύπαρξή της ή των απείρων πολύπλοκων λειτουργιών της..."

Το παρέθεσα αυτό Φίλε μου, γιατί αναφέρεις χαρακτηριστικά πώς:
"...ότι πρέπει να το θυμηθούμε, το θυμόμαστε..."

Σχετικά με την αναρώτηση σου για το ΤΙ θα κερδίζαμε από αυτό, ρητορικά θα απαντήσω πώς αν ΔΕΝ θα κερδίζαμε "κάτι" από αυτή την ΓΝΩΣΗ των προηγούμενων σαρκώσεών μας, τότε Εκείνος που τα "πάντα εν Σοφία εποίησεν", δε θα έβαζε ΜΕΣΑ στις δυνατότητες μας και αυτήν...
Να ΜΠΟΡΟΥΜΕ να έχουμε τρόπο πρόσβασης σε κάτι που ΔΕΝ θα μας είναι χρήσιμο"

Πέραν όμως της ρητορικής μου απάντησης, να σου πώς ότι υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ από την ΓΝΩΣΗ ΑΥΤΗ οι οποίες μάλλον δεν είναι επί του παρόντος...

Με ειλικρινή αγάπη,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ladyhawk]

Γιατί ΘΑ ήταν οδυνηρό το να ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ τις προηγούμενες σαρκώσεις μας

Αλήθεια πως θα σου φαινόταν και πως θα ένιωθες αν ήξερες και θυμόσουν πως σε μία προηγούμενη ζωή σου ήσουν ένας φονιάς του χειρίστου είδους ??

Και ΠΩΣ προεξοφλούμε ότι ΑΝ γνωρίζαμε (με όλες τις προϋποθέσεις που έχω ήδη παραθέσει ως άποψη - "προβληματισμό") ότι θα αναστέλλονταν τα μαθήματα που ΘΑ λαμβάναμε ΕΑΝ ΔΕΝ γνωρίζαμε ?
Από την τελευταία σου φράση:"...γιατί εμείς οι ίδιοι με το να έχουμε την παλιά μνήμη ζωντανή θα τους καταρρίπταμε...", μου δίνεις το δικαίωμα να υποθέσω ότι ΑΝ σου δινόταν η δυνατότητα να ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ, θα έκανες μια ΙΔΙΟΤΕΛΗ ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Αρχικά δεν προεξοφλούμε, απλές υποθέσεις κάνουμε με το μυαλό την λογική και την οποιαδήποτε άλλη κατάσταση επικρατεί σήμερα.

Όταν γνωρίζει κανείς κάτι, δέχεται επιρροή από αυτήν την γνώση. Είναι αδύνατον κάποιος να πράξει το οτιδήποτε σαν να μην γνωρίζει τις επακόλουθες συνέπειες αυτού.
Αυτή λοιπόν η κατάσταση ενδέχεται να προκαλέσει την αναστολή κάποιου μαθήματος γιατί αυτός που γνωρίζει θα προσπαθήσει να την αποφύγει. Αν λοιπόν η αναφορά σου στην ιδιοτελή χρήση έχει να κάνει με αυτό, τότε πολύ πιθανόν και να την έκανα.

Αυτό θα έχει εν συνεχεία σαν αποτέλεσμα την στέρηση μίας νέας εμπειρίας η οποία σίγουρα κάτι θα είχε να προσφέρει.

Δεν νομίζω πως μπορούμε να «ζυγίσουμε τα κέρδη» ενός βιώματος και να τα συγκρίνουμε, γιατί δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ταυτόχρονα δύο αποτελέσματα.

Και απαντώντας με τα δικά σου λόγια αγαπημένε μου Κέλσο, θα σου πω πως Αυτός που όλα εν σοφία εποίησε, κάτι παραπάνω θα ήξερε και μας έκανε να μην θυμόμαστε.

[Ramoglou]

Το παρέθεσα αυτό Φίλε μου, γιατί αναφέρεις χαρακτηριστικά πώς:
"...ότι πρέπει να το θυμηθούμε, το θυμόμαστε..."

Σχετικά με την αναρώτηση σου για το ΤΙ θα κερδίζαμε από αυτό, ρητορικά θα απαντήσω πώς αν ΔΕΝ θα κερδίζαμε "κάτι" από αυτή την ΓΝΩΣΗ των προηγούμενων σαρκώσεών μας, τότε Εκείνος που τα "πάντα εν Σοφία εποίησεν", δε θα έβαζε ΜΕΣΑ στις δυνατότητες μας και αυτήν...
Να ΜΠΟΡΟΥΜΕ να έχουμε τρόπο πρόσβασης σε κάτι που ΔΕΝ θα μας είναι χρήσιμο"

Πέραν όμως της ρητορικής μου απάντησης, να σου πώς ότι υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ από την ΓΝΩΣΗ ΑΥΤΗ οι οποίες μάλλον δεν είναι επί του παρόντος...

Αγαπημένε μου φίλε θα το κάνω ποιο λιανά αυτό που εννοώ γιατί θα πρέπει ίσως να το διατυπώσω καλύτερα, μίας και η αιώρηση ενός ρητορικού ερωτήματος και η αναφορά σε κάτι παραδεκτό έδωσε αφορμή για το δικό σου συλλογισμό.

Η παραδοχή είναι ότι «Θυμόμαστε ότι πρέπει».

Αυτό έχει να κάνει όχι τόσο με την ενσυνείδητη μνήμη μας, αλλά με την ασυνείδητη. Όταν π.χ. εγώ γνώρισα εσένα ένιωσα οικεία, ένιωσα ότι είμαστε χρόνια φίλοι (και ότι αυτό συνεπάγεται και αριθμολογικά), ότι έχουμε κοινές δράσεις κλπ κλπ.
Ανάλογα λοιπόν και το επίπεδο νόησης μπορώ να κατανοήσω από πού προέρχεται αυτό το συναίσθημα αυτή η σιγουριά, διότι αλλιώς θα αντιληφθώ την δεδομένη στιγμή αν ξέρω και αλλιώς αν δε ξέρω.

Διαφωνείς ;

Άρα εν κατακλείδι «θυμάμαι» εκείνη τη στιγμή όχι όμως με το φυσικοεγκεφαλό μου, άρα εφ’ όσον πρέπει γνωρίζω, άρα από εκεί και πέρα μετράει το επίπεδο νόησης μου και μόνο, διότι από εκεί θα εκπορευτούν και οι δράσεις μου.

Η ερώτηση είναι «Τι θα κερδίζαμε ;»

Αυτό έχει να κάνει με το επίπεδο το οποίο πριν ανέφερα.
Θα βοηθήσει κάποιον απαίδευτο, αδαή, βέβηλο, ή ότι άλλο, το να γνωρίζει για τα Ακασικά Αρχεία ;;;;;;;;
Σε τι ;
Είναι προετοιμασμένος για μία τέτοια εμπειρία ;
Μπορεί να κατανοήσει ;

Το έχω πει πολλάκις και θα το ξαναπώ.
Όταν εκφράζομαι σ’ ένα δημόσιο Forum δεν θεωρώ ότι όλοι μπορούν να γνωρίζουν σε τι ακριβώς έννοιες ή παραδοχές αναφέρομαι και έτσι προσπαθώ ο λόγος μου να είναι όσο ποιο απλός και κατανοητός γίνεται. Διότι μερικά πράγματα σίγουρα …..

δεν είναι επί του παρόντος...

Από εκεί προκύπτουν και οι ρητορικές μου ερωτήσεις γιατί θέλω να καταλάβω τι ακριβώς επιθυμεί να συζητήσει ο συνομιλητής μου.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Α- "...Αλήθεια πως θα σου φαινόταν και πως θα ένιωθες αν ήξερες και θυμόσουν πως σε μία προηγούμενη ζωή σου ήσουν ένας φονιάς του χειρίστου είδους ?? ..."

Β- "...Αρχικά δεν προεξοφλούμε, απλές υποθέσεις κάνουμε με το μυαλό την λογική και την οποιαδήποτε άλλη κατάσταση επικρατεί σήμερα..."

Γ- "...Αυτή λοιπόν η κατάσταση ενδέχεται να προκαλέσει την αναστολή κάποιου μαθήματος γιατί αυτός που γνωρίζει θα προσπαθήσει να την αποφύγει. Αν λοιπόν η αναφορά σου στην ιδιοτελή χρήση έχει να κάνει με αυτό, τότε πολύ πιθανόν και να την έκανα..."

Δ- "...Και απαντώντας με τα δικά σου λόγια αγαπημένε μου Κέλσο, θα σου πω πως Αυτός που όλα εν σοφία εποίησε, κάτι παραπάνω θα ήξερε και μας έκανε να μην θυμόμαστε..."

Καλή μου κυρά των Γερακιών, καλησπέρα...
Α'- Καταρχάς ΠΩΣ ξέρεις ότι:
Δεν γνωρίζω κάποιες προβιωτές μου και
Ότι σε κάποιες από αυτές, δεν ήμουν ένας φονιάς, ένας στυγερός εγκληματίας, ένας άνθρωπος του χειρίστου είδους
Είμαι βέβαιος ότι έχω υπάρξει φονιάς και μάλιστα από ΤΑ λεπίδια μου έχουν περάσει πολλά λαρύγγια

Β'- Καλές λοιπόν οι υποθέσεις καλή μου, αλλά το ζήτημα είναι το ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΟ, η ΟΥΣΙΑ η οποία σχεδόν ΠΑΝΤΑ δεν έχει να κάνει με την λογική που επικαλείσαι αλλά ο μηχανισμός είναι ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΑΝΑΠΟΔΟΣ
Επειδή η ουσία των πραγμάτων ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ανάλογη είναι και η λογική που την διέπει

Γ'- Και αυτό είναι μια ακόμα υπόθεση...
Λογική μεν, αλλά υπόθεση δε...
Βασικά ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ φτάσει στο σημείο εκείνο να ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ τις προηγούμενες σαρκώσεις του, ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ πως ΤΙΠΟΤΑ απο το "παρελθόν του" δεν θα τον τρομάξει, πολλώ δε μάλλον ΤΙΠΟΤΑ από τις υποχρεώσεις που έχει, ΔΕΝ ΘΑ ΑΡΝΗΘΕΙ να τις εκπληρώσει, όσο και ΑΝ αυτό εναντιώνεται στην Λογική...

Δ'- Σωστά τα λες, γι' αυτό και η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΗΘΗΣ
Γι' αυτό επίσης έχουμε φωτεινές εξαιρέσεις που ανέβλεψαν, αντιλήφθηκαν, κατανόησαν και ΕΠΡΑΞΑΝ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΟΥΜΕΝΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ
Κάτι που στα δικά μας τσιμπλιάρικα ματάκια φαντάζει "ηρωικό", σε Εκείνους είναι απλά ΚΑΘΗΚΟΝ...

Ας τους μιμηθούμε αγαπημένοι μου (όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Μορύα από τα σοφά Ιμαλάϊα)

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Η παραδοχή είναι ότι «Θυμόμαστε ότι πρέπει».

Αυτό έχει να κάνει όχι τόσο με την ενσυνείδητη μνήμη μας, αλλά με την ασυνείδητη. ..."

"...Η ερώτηση είναι «Τι θα κερδίζαμε ;»

Αυτό έχει να κάνει με το επίπεδο το οποίο πριν ανέφερα.
Θα βοηθήσει κάποιον απαίδευτο, αδαή, βέβηλο, ή ότι άλλο, το να γνωρίζει για τα Ακασικά Αρχεία ;;;;;;;; ..."

Καλέ μου Φίλε Ράμογλου...
Το έχω δηλώσει πολλές φορές, ότι οι μεταξύ μας διάλογοι, ΔΕΝ είναι αντιπαραθέσεις, αλλά θεωρώ ότι από την μεταξύ μας ανταλλαγή απόψεων (οι οποίες και ΔΕΝ διαφέρουν σε γενικές γραμμές ) εξάγει γόνιμα συμπεράσματα για ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...

Έτσι λοιπόν οι όποιες "κακές" (από συνήθεια φυσικά και λόγο κατεστημένου) χρήσεις των λέξεων και των εννοιών, θεωρώ ότι ΜΑΛΛΟΝ μπερδεύουν και προκαλούν μια ακόμα μεγαλύτερη Βαβέλ των εννοιών όπως συνηθίζω να λέω

Και εννοώ αυτό περίφημο "ασυνείδητος" που ανέφερες...
Η ΜΝΗΜΗ είναι ένα εργαλείο του ΦΥΣΙΚΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ, δηλαδή της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ...
ΆΡΑ η μνήμη είναι ΠΑΝΤΑ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΗ και ασυνείδητο μνήμη ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ.

Αυτό που σύμφωνα με το νόημα των όσων ευγενικά μας παρέθεσες έχει να κάνει με την ΑΝΑΜΝΗΣΗ σύμφωνα με όσα ανέφερα σε προηγούμενο post μου
Άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος των όσων παρέθεσα...
Να ΜΗΝ μπερδευόμαστε με τις "γενικευμένες" έννοιες την στιγμή που η πλούσια ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, διαχωρίζει τα ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ των ιδεών που αποτυπώνει...

Τώρα σχετικά με το ερώτημα «Τι θα κερδίζαμε ;», να σου θυμίσω ότι είμαι ένας απο τους ΥΠΕΡΜΑΧΟΥΣ τόσο των επιπέδων των ανθρώπων όσο και της αντίληψής των επιπέδων αυτών, με ίδια μέσα και ικανότητες...
Ένα θέμα που αναπτύσσουμε σε άλλο τόπικ του Μystica.gr και από το οποίο έχουμε εξάγει πολλά γόνιμα συμπεράσματα...

Με αγάπη προς τον Φίλο μου,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ramoglou]

Σωστή η παρατήρηση καλέ μου φίλε.

Με τον όρο «Ασυνείδητη» ήθελα να καταδείξω την μη συμμετοχή της εγκεφαλικής μνήμης, διότι το «Α» είναι στερητικό και δείχνει την άρση της δράσης της συνείδησης, η οποία όπως πολύ σωστά αναφέρεις αντικαθίσταται ως λειτουργία από την «Ανάμνηση», δεν είναι όμως λεκτικά λάθος απ’ ότι καταλαβαίνεις, πολύ καλά κάνεις όμως και διευκρινίζεις τις έννοιες και τις λειτουργίες αυτές.

[NEHEMAUT]

Καλησπέρα σε όλους
Ρωτάει ο αγαπητός Κέλσος:

Γιατί ΘΑ ήταν οδυνηρό το να ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ τις προηγούμενες σαρκώσεις μας

Η υποκειμενική μου άποψη είναι ότι η πρόσβαση στα αρχεία της μνήμης δεν γίνεται χωρίς την απαραίτητη πνευματική κατανόηση .

Διαφορετικά θα μπορούσαμε να βρεθούμε κάτω από τον ζυγό μίας ατέλειωτης μοιρολατρίας.

Επίσης πως θα αντιδρούσαμε αν είχαμε απέναντί μας κάποιον που θυμόμασταν ότι μας είχε "ενοχλήσει" στο παρελθόν χωρίς να έχουμε αναπτύξει το σωστό αίσθημα απέναντι στο συνάνθρωπό μας?
Δεν είναι εύκολο να τεθεί σε εφαρμογή η θεωρία όσο και υπέροχες και αν είναι οι ιδέες που πιστεύουμε.

Ίσως επεξεργαζόμαστε την αλληλεγγύη, την αγάπη , την συναδελφικότητα, την συγχώρεση αλλά μέχρι να φτάσει ο καθένας μας στο επιθυμητό σημείο να μην μας είναι επιτρεπτή και η ανάμνηση.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιες φορές που έχουμε κάποια ψήγματα αναμνήσεως όταν συναντάμε άτομα που μας φαίνονται πολύ οικεία όπως λέει και ο αγαπητός Ράμογλου ή και όταν συμβαίνει να "παγώνουμε" στην θέα άλλων.

Από προσωπική δε παρατήρηση και χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω νομίζω ότι όλοι μας σαν παιδιά είχαμε μια πιο ουσιαστική σύνδεση με το παρελθόν, που φεύγοντας τα χρόνια και η αθωότητα ξεχάστηκε.

Με εκτίμηση.

[Ramoglou]

Το παρακάτω ήταν η οπτική μου σε ανάλογη κουβέντα την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2005, χαίρομαι που είδα την αγαπητή NEHEMAUT , να καταθέτει την ίδια οπτική.

«Αφήστε τα παιδιά να έρθουν προς Εμένα. Σε αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών»

Αλήθεια πως θα γίνουμε παιδιά;

Το μυαλό μου πάει στην αγνότητα, στην αθωότητα που έχει ένα «παιδικό» μυαλό.
Στη σκέψη και στη δράση του δεν υπάρχει η μνησικακία, το κέρδος, η εκμετάλλευση.

Λειτουργεί μόνο με τα ένστικτά του, ίσως, θα μπορούσα να σκεφτώ και την κεκτημένη ταχύτητα λειτουργίας από τα υψηλότερα πεδία, την οποία δεν έχει αποβάλει πλήρως με την ενσάρκωση του, αυτή θεωρώ πως περιέρχεται στην κατάσταση της Λήθης με την πάροδο του χρόνου.

Απλά μεταφέρω αυτό που μου ήρθε σαν σκέψη στο μυαλό.

Αν καταφέρουμε λοιπόν να «θυμηθούμε» εκείνη τη λειτουργία που αρχικά είχαμε τότε θα καταφέρουμε να γίνουμε και παιδιά.

Το Link από την ανάλογη κουβέντα είναι εδώ ….
http://www.mystica.gr/forum/viewtopic.php?t=81&start=60

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Η υποκειμενική μου άποψη είναι ότι η πρόσβαση στα αρχεία της μνήμης δεν γίνεται χωρίς την απαραίτητη πνευματική κατανόηση .

Διαφορετικά θα μπορούσαμε να βρεθούμε κάτω από τον ζυγό μίας ατέλειωτης μοιρολατρίας..."

Την καλημέρα μου σε όλους.
Καλή μου φίλη, αυτό ακριβώς είναι και το κλειδί σε ότι έχει να κάνει με τις Μεταφυσικές Καταστάσεις του Ανθρώπου
Θέλω να πώ πώς ΧΩΡΙΣ την Πνευματική Εξέλιξη (που είναι το ίδιο με αυτό που λες εσύ "...απαραίτητη πνευματική κατανόηση...") ΚΑΝΕΙΣ & ΠΟΤΕ δεν θα μπορέσει να έχει πρόσβαση στα Αρχεία της Ακάσα και να γνωρίσει τους παρελθόντες βίους του...

Και για να κατανοήσεις ακόμα αυτήν την διαδικασία (θα τολμούσα να πω), ΕΠΙΣΗΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κάποιου είδους Πνευματική Εξέλιξη...

ΑΡΑ καταλήγω στο συμπέρασμά μου. που λέει ότι:
" Όποιος κατορθώσει να προσεγγίσει τα αρχεία των προηγούμενων ενσαρκώσεών του, αυτή η προσέγγιση ΔΕΝ θα του είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΔΥΝΗΡΗ, αφού έχοντας την ΑΝΑΛΟΓΗ Πνευματική Εξέλιξη ΚΑΙ ΑΡΑ ωριμότητα, θα μετατρέψει την ΓΝΩΣΗ αυτή, σε μια "διαδικασία" που θα τον ΒΟΗΘΗΣΕΙ να εξιλεώσει ακόμα ταχύτερα τις Καρμικές του υποχρεώσεις απέναντι στους "οφειλέτες τους", για να φτάσει επιτέλους στο σημείο εκείνου που ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΣΑΡΚΩΘΕΙ."

Το ΟΔΥΝΗΡΟ μπορεί όντως να υπάρξει ΟΤΑΝ από μια "κατά λάθος κατάσταση", η ανθρωπόψυχή "δει" (που σημαίνει ότι ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ) κάποιες φευγαλέες εικόνες από "κάποια" προηγούμενη ενσάρκωσή της, οι οποίες τις γίνονται εμμονές τρόμου (π.χ. να βλέπει τον εαυτό της να σκοτώνει ή να σκοτώνεται από ένα οικείο της πρόσωπο κλπ, κλπ.)

Γι' αυτό αγαπητή μου φίλη υπάρχει η ΛΗΘΗ στον Άνθρωπο

Σχετικά με την μοιρολατρία, το γνωστό Κισμέτ των Μωαμεθανών, έχεις δίκιο...
Κυνηγάει ΠΟΛΛΟΥΣ από τους Ανθρώπους που ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ χωρίς την ανάλογη Πνευματική ωριμότητα, να προσεγγίσουν εκείνα τα αρχεία των προβιωτών τους...
Και η μοιρολατρία είναι ένα από τα αποτελέσματα της ΜΗ ΓΝΩΣΗΣ των εσωτερικών νόμων που μας διέπουν...

Με εκτίμηση,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Zadok the priestess]

Και για να κατανοήσεις ακόμα αυτήν την διαδικασία (θα τολμούσα να πω), ΕΠΙΣΗΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κάποιου είδους Πνευματική Εξέλιξη...

Έρχομαι να επιβεβαιώσω τρόπον τινά του λόγου το αληθές με μία σύνδεση με τις τελετές των Ελευσινίων, για τα οποία συζητούμε στο θέμα: Μυστήρια.

[NEHEMAUT]

Καλησπέρα σε όλους.

Αγαπητοί συνομηλιτές ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων για την άγνοια μου
και για το πιθανό αφελές της ερώτησης μου.

Από τίς λίγες πληροφορίες και απο τα ελάχιστα βιώματα μου, εχω την εντύπωση οτι η πρόσβαση στά ακασικά αρχεία γίνεται μέσω της ύπνωσης και των ονείρων.

Η πρώτη ερώτησις μου είναι :
Οντως αληθεύει το παραπάνω?

Η επόμενη απορία μου είναι :
Αν όντως κάτι τέτοιο ισχύει πως είμαστε σίγουροι ότι αυτό που ''θυμόμαστε''
είναι γεγονός και δεν είναι ψευδαίσθηση?

Με εκτίμηση

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

ΕΡΩΤΗΣΗ:
"...γίνεται πρόσβαση στα ακασικά αρχεία μέσω της ύπνωσης και των ονείρων ..."

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
"... πως είμαστε σίγουροι ότι αυτό που ''θυμόμαστε'' είναι γεγονός και δεν είναι ψευδαίσθηση

Καλησπέρα καλή μου φίλη...

Κατά την άποψή μου κάτι τέτοιο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΧΥΕΙ, τουλάχιστον ως προς την ύπνωση...
Στην περίπτωση των ΟΝΕΙΡΩΝ, αναρωτιέμαι ΠΟΙΟΣ μπορεί να τα "ερμηνεύσει" και με "ποιο τρόπο";;;

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Υ.Γ.
Δεσμεύομαι για ένα άρθρο περί των ΑΚΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ

[Zadok the priestess]

Νομίζω ότι γενικά μία τέτοια προσέγγιση απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις από τον "οδηγό" και ανεπτυγμένη πνευματική καλλιέργεια από πλευράς "οδηγούμενου".

Μόνον τότε κάποια συμπεράσματα μπορούν να είναι ασφαλή.

Πάντως υπάρχει τρόπος τσεκαρίσματος.

Η ύπνωση είναι μία γενική μέθοδος που έχει πολλές τεχνικές, άλλες αποτελεσματικές σε δεδομένους τομείς και άλλες σε άλλους.

Επίσης, υψηλές πνευματικές οντότητες θεωρώ πως έχουν πρόσβαση σε αρχεία ασχέτως τεχνικών.
Εξάλλου, η αυτο-γνωσία όταν ορθά ακολουθεί το μονοπάτι προς τον Ανώτερο Εαυτό δεν σπάει το φράγμα της "Λήθης"

[Ramoglou]

Αν και συμφωνώ σε ότι λέει η καλή μας Zadok, θα ήθελα να προσθέσω, για να γίνει αυτό που είπε ποιο κατανοητό, ότι στα Ακασικά Αρχεία μπορεί και έχει πρόσβαση αυτός ο οποίος γνωρίζει, αυτός που η Zadok, ανέφερε ως υψηλή οντότητα.

Βέβαια οι «τεχνικές» δεν είναι κάτι που θα το διαβάσεις, θα το πράξεις και κατόπιν θα βρεθείς στα Ακασικά Αρχεία. Είναι μια ολόκληρη πνευματική διαδικασία, ανόδου και εναρμόνισης με το ψυχικό επίπεδο. Μια διαδικασία που πηγάζει από τη γνώση και την βιωματική διαδικασία εφαρμογής των γνώσεων αυτών.

Κατά κάποιο τρόπο έχουμε πρόσβαση σε προβιωτές, δια μέσου των ονείρων, όμως ο αγαπημένος μου φίλος Κέλσος ορθά ρωτάει

«ΠΟΙΟΣ μπορεί να τα "ερμηνεύσει" και με "ποιο τρόπο;;;"»

διότι άλλο γνωρίζω τι πράττω και μεταβαίνω σ’ ένα άλλο επίπεδο, και άλλο «βλέπω» κάτι το οποίο δε δύναμαι να το ερμηνεύσω, και ούτε βέβαια γνωρίζω και τον τρόπο λειτουργίας του.

[qubit]

Στην περίπτωση των ΟΝΕΙΡΩΝ, αναρωτιέμαι ΠΟΙΟΣ μπορεί να τα "ερμηνεύσει" και με "ποιο τρόπο";;;

Νομίζω πως, ένα όνειρο που αναφέρεται σε προβιωτές, δεν χρειάζεται απαραιτήτως ερμηνεία.
Μιλάει μόνο του.
Επίσης, ένα όνειρο δεν είναι κατ' ανάγκην αποτέλεσμα πρόθεσης ή προσπάθειας.
Ερχεται μόνο του.

Τώρα, γιά ποιό λόγο μπορεί να συμβεί αυτό ... αυτό δεν το ξέρω.
Διατηρώ μιά επιφύλαξη γιά τα αίτια αυτών των εμπειριών, που προέρχεται από κάποιες προσπάθειες
για φυσική ερμηνεία τους (των εμπειριών), που ο John Gribbin ονομάζει "διαχρονική νοητική επικοινωνία".
Ανέφερα αυτή την προσέγγιση, στο topic για τη μετενσάρκωση.

Αν αντιπαρέλθουμε αυτή την "φυσική" εξήγηση, που δέχεται μεν τις εμπειρίες αλλά δεν τις αποδίδει σε
μετενσάρκωση, τότε τα πράγματα είναι απλά. Αυτός που έχει δει τέτοια όνειρα, ΞΕΡΕΙ με βεβαιότητα, ότι
είναι "σκηνές" από μια άλλη ζωή που έχει ζήσει. Το αν μπορεί να τη συναρμολογήσει σε μιά λογική ιστορία,
με αρχή, μέση και τέλος, είναι άλλο θέμα. Εκεί όντως, μπορούν να υπεισέλθουν διάφορα επίπεδα του
συνειδητού του και να τον ξεγελάσουν, πλάθοντας μια αληθοφανή (και όχι αληθινή) ιστορία.

[Zadok the priestess]

Υ.Γ.
Δεσμεύομαι για ένα άρθρο περί των ΑΚΑΣΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ

Ο φίλτατος Κέλσος ο Φιλαλήθης πραγματοποίησε και πάλι τη δέσμευσή του κι έτσι, με χαρά φιλοξενούμε στην κεντρική μας σελίδα το άρθρο του ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ.

Τον ευχαριστούμε από καρδιάς για τις προσπάθειές του!