ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !!!

Ζητήματα εσωτερικού προβληματισμού, τα οποία αναζητούν το μίτο της Αριάδνης μέσα στους δαιδάλους του νου και τις ανεξερεύνητες δυνατότητες της ψυχής.

Συντονιστές: Ramoglou, Ladyhawk, Zadok the priestess

magikadespell
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Πέμ Νοέμ 02, 2006 3:34 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευσηαπό magikadespell » Τρί Μάιος 22, 2007 12:09 pm

Καλά το κατάλαβες αγαπητή/έ NEHEMAUT, δεν έχω παιδί ακόμα! :)

Αλλά, είμαι σίγουρη ότι θα καταφέρω αν μου δοθεί η ευκαιρία να μεγαλώσω ένα καταπληκτικό παιδί!!!!
(είμαι και αισιόδοξη και σίγουρη για το καταπληκτικό μου παιδί όπως διαβάζεις.... :lol: φαντάσου και να γίνω μάνα στα αλήθεια τι ψωνάρα θα καταντήσω!!!! :wink: )

magikadespell
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Πέμ Νοέμ 02, 2006 3:34 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευσηαπό magikadespell » Τρί Μάιος 22, 2007 12:31 pm

>|<>QBB<
NEHEMAUT έγραψε:Χαιρετώ τους συνομιλητές.

Σαν ενεργό μέλος αυτής της ζωής και όντας εργαζόμενη μητέρα σε μια μεγάλη αστική πόλη όπως η Αθήνα, συχνά έχω προβληματιστεί με τα παραπάνω.

Έχω όμως καταλήξει στο εξής συμπέρασμα:
Η δική μας εποχή είναι μια περίοδος μεγάλων αλλαγών που άρχισαν χωρίς εμάς, αλλά αναγκαστικά, μας επηρεάζουν και εμείς καλούμεθα να προσαρμοστούμε και να κάνουμε ότι νομίζουμε καλύτερο.

Με το λέμε και να επιβεβαιώνουμε το << κάθε πέρυσι και καλύτερα>> πνιγόμαστε στις ενοχές και δεν δημιουργούμε τις συνθήκες για πρόοδο.
Δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, ούτε να αποφύγουμε τις συνέπειες του συστήματος που είμαστε.


Γιατί να μην μπορούμε να τους μεταδώσουμε εμείς την ‘’κλεμμένη αθωότητα’’ μέσω της τέχνης , της μουσικής και των ιδεών ?
Οπωσδήποτε η φύση θα ήταν πιο ‘’αληθινή’’ και σοφή αλλά εφ’όσον δεν έχουμε την δυνατότητα να την προσεγγίζουμε όσο συχνά θα χρειαζόταν ας δοκιμάσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο.

Η μορφή της οικογένειας έχει αλλάξει αλλά δεν είμαστε σίγουροι αν είναι αυτή η αιτία της βίας και της σκληρότητας που παρατηρούμε η αν είναι η γενική έλλειψη τρυφερότητας και αγάπης των ενηλίκων [ πράγμα που εκπέμπεται στα παιδιά] , αν είναι η εικόνα του τρεχάμενου κυνηγού του χρήματος η ο ατομικισμός και ο κακώς εννοούμενος ανταγωνισμός . Τα παιδιά μιμούνται την συμπεριφορά μας και αποκτούν πολλά από τα δικά μας στοιχεία.

Με αυτά τα σαθρά πρότυπα που παίρνουν μέσα από την οικογένεια είναι επόμενο να διαμορφώνουν τις γνωστές προσωπικότητες.

Θεωρώ ότι η μόνη αντίσταση που μπορούμε να έχουμε προς το παρόν είναι η μόρφωση και οι ιδέες.

Εφ’ όσον δεν μπορούνε να εντρυφήσουν βιωματικά σε ορισμένα από τα πρότυπα του παρελθόντος που θεωρούμε βασικά, θα πρέπει να τα ‘’δείξουμε’’ διαφορετικά, και ένας τέτοιος τρόπος είναι η διάδοση της αγάπης , της αλήθειας και ότι άλλο πιστεύουμε ότι μπορεί να διαμορφώσει και να διατηρήσει την ψυχή τους όσο πιο ‘’όμορφη’’ γίνεται.

Κατά τα άλλα είμαστε υποχρεωμένοι και εμείς που τα φέραμε σε αυτό τον κόσμο και αυτά που διάλεξαν εμάς ως γονείς, να συμβαδίσουμε με τα κοινωνικά δεδομένα και να τα προετοιμάσουμε για τις αντιξοότητες που πρόκειται να συναντήσουν.

Με εκτίμηση


και πέρα από χιούμορ, συμφωνώ και εγώ (για αυτό και παραθέτω το post σου) πως για την εποχή των αλλαγών που ζούμε το "κλειδί" για την ανατροφή της γενιάς που μεγαλώνετε (οι άλλοι προς το παρόν :) ) είναι: μπορείς να προβλέψεις τις συνθήκες (ιδεολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, κ.λ.π.) που θα επικρατούν όταν θα είναι 20 ετών; Ξέχνα ότι ήξερες, η ανατροφή των σημερινών παιδιών πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά στις συνθήκες του μέλλοντος του.
Μέχρι αυτό να ενηλικιωθεί θα έχουν αλλάξει τα πάντα σχεδόν με ταχύτατους ρυθμούς, πολύ περισσότερα και γρηγορότερα από όσα άλλαζαν το χρονικό διάστημα που ήμασταν εμείς μωρά και μέχρι να ενηλικιωθούμε.
Για αυτό πιστεύω ότι καμία απολύτως σχέση δεν πρέπει πλέον να υπάρχει στον τρόπο που μας μεγάλωναν οι γονείς μας με τον τρόπο που θα τα μεγαλώσουμε (;) εμείς.

Καταρχήν έχετε σκεφτεί ότι σε 30 χρόνια από τώρα οι θρησκείες θα έχουν πιθανότατα καταρεύσει; Και μόνο αυτό φτάνει για να αλλάξει εντελώς τον τρόπο ανατροφής αφού η ανατροφή των παλαιότερων ανθρώπων έχει στηριχθεί βασικά στις αρχές, τους νόμους και τις αξίες μιας θρησκείας.

Δημήτριος
Δημοσιεύσεις: 208
Εγγραφή: Δευ Απρ 10, 2006 6:16 pm
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Δημήτριος » Τρί Μάιος 22, 2007 8:52 pm

>|<>QBB<
magikadespell έγραψε:>|<>QBB<

και πέρα από χιούμορ, συμφωνώ και εγώ (για αυτό και παραθέτω το post σου) πως για την εποχή των αλλαγών που ζούμε το "κλειδί" για την ανατροφή της γενιάς που μεγαλώνετε (οι άλλοι προς το παρόν :) ) είναι: μπορείς να προβλέψεις τις συνθήκες (ιδεολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, κ.λ.π.) που θα επικρατούν όταν θα είναι 20 ετών; Ξέχνα ότι ήξερες, η ανατροφή των σημερινών παιδιών πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά στις συνθήκες του μέλλοντος του.
Μέχρι αυτό να ενηλικιωθεί θα έχουν αλλάξει τα πάντα σχεδόν με ταχύτατους ρυθμούς, πολύ περισσότερα και γρηγορότερα από όσα άλλαζαν το χρονικό διάστημα που ήμασταν εμείς μωρά και μέχρι να ενηλικιωθούμε.
Για αυτό πιστεύω ότι καμία απολύτως σχέση δεν πρέπει πλέον να υπάρχει στον τρόπο που μας μεγάλωναν οι γονείς μας με τον τρόπο που θα τα μεγαλώσουμε (;) εμείς.

Καταρχήν έχετε σκεφτεί ότι σε 30 χρόνια από τώρα οι θρησκείες θα έχουν πιθανότατα καταρεύσει; Και μόνο αυτό φτάνει για να αλλάξει εντελώς τον τρόπο ανατροφής αφού η ανατροφή των παλαιότερων ανθρώπων έχει στηριχθεί βασικά στις αρχές, τους νόμους και τις αξίες μιας θρησκείας.


Υπάρχουν όμως και οι διαχρονικές αξίες, οι οποίες, ανεξαρτήτως εποχών, μένουν αναλλοίωτες και αποτελούν φάρους υποδειγματικούς. Υπάρχουν ζητήματα που δεν έχουν να κάνουν με την τεχνολογία, ας πούμε. Νομίζω ότι η βάση του τρόπου της σκέψης του ανθρώπου, η δυνατότητες αντίληψης και οι βασικές μορφές έκφρασης δεν αλλάζουν.
Επιπλέον, ακόμα και αν δεχθούμε ότι οι συντεταγμένες θρησκείες αποτελούν αξιακά συστήματα που σκοπό έχουν την όσο το δυνατόν πιο "ορθή" κοινωνικά συμπεριφορά μας, και να καταρρεύσουν οι υπάρχουσες κάποιες άλλες θα πάρουν την θέση τους αναγκαστικά.

magikadespell
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Πέμ Νοέμ 02, 2006 3:34 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευσηαπό magikadespell » Τετ Μάιος 23, 2007 8:59 am

Μα φυσικά υπάρχουν διαχρονικές αξίες αλλά εγώ αναφέρθηκα στα αξιακά συστήματα των θρησκειών-δογμάτων αυτά κυρίως στήριζαν τις κοινωνίες ως τώρα. Αυτές τις άλλες όμως που θα πάρουν τη θέση τους μπορείς να τις φανταστείς (περίπου) ώστε να του μάθεις πως θα επιβιώσει, πως θα κοινωνικοποιείται καλύτερα κ.λ.π.;
Επίσης δεν εννοώ καθόλου την τεχνολογία αλλά όλα τα άλλα ζητήματα.

Έχω την άποψη επίσης ότι και οι δυνατότητες αντίληψης έχουν ήδη αλλάξει και θα αλλάξουν κι άλλο κατ' επέκταση και οι μορφές έκφρασης.
Έχω αρχίσει να πιστεύω, παρατηρώντας τις δυνατότητες αυτές σε παιδάκια συγγενών και φίλων, πως ισχύουν οι θεωρίες που λένε πως γεννιούνται καινούρια είδη ανθρώπων αυτό που λέμε "πιο αναβαθμισμένα μοντέλα" !
Δεν εννοώ μόνο τη θεωρία περί indigο

Εν ολίγοις στην ανατροφή των παιδιών -κατ' εμέ σημερινών και χθεσινών- τη μεγαλύτερη σημασία έχει να στέκεσε συνεχώς διακριτικά δίπλα του παρατηρώντας και "δουλεύοντας" με "έξυπνες ασκήσεις" την ατομικότητα και την προσωπικότητα του παρά να αγχωθείς υπερβολικά για τη μάρκα των παπουτσιών του καθώς και για το αν τρώει όλο το φαί του.

Να ασχοληθείς δηλαδή με την ψυχική και πνευματική του υπόσταση (χωρίς να σημαίνει ότι θα τ' αφήσεις γυμνό το παιδάκι) κι αν αυτό πάει καλά τα υλικά και γήινα θα τα "περπατήσει" μόνο του.

Ευθύμης
Δημοσιεύσεις: 227
Εγγραφή: Πέμ Απρ 28, 2005 11:40 pm

Δημοσίευσηαπό Ευθύμης » Τετ Μάιος 23, 2007 10:30 am

Η σκέψη της συντριπτικής πλειοψηφίας ενηλίκων μοιάζει με αυτή των παιδιών. Η πνευματική μας ηλικία ηλικία δεν υπερβαίνει τα 14-16 χρόνια. Ο ασυγχρονισμός μεταξύ της πνευματικής και της σωματικής ηλικίας δημιουργεί συνθήκες ανώριμες ώστε "προβληματικά παιδιά" να ασχοληθούν με την ανατροφή φυσιολογικών παιδιών.

Χαρακτηρίστε με όπως επιθυμείτε, προσωπικά υπερμάχομαι όσων περιγράφονται στην Πολιτεία και τον Τίμαιο. Η ανατροφή να γίνεται από την πολιτεία, ώστε όλοι οι συνομήλικοι να θεωρούν εαυτούς αδελφούς, τούς μεγαλύτερούς τους γονείς και τους νεότερους παιδιά τους. Εκτός άλλων, η θεώρηση αυτή συμπνέει με την αξιοκρατία και αντιμάχεται τον ημετερισμό.

Σταδιακά, οδεύουμε προς αυτήν την κατεύθυνση. Μέχρι τότε, η παραδειγματική ζωή του ενήλικα αποτελεί μια καρποφόρα μέθοδο "διαπραγμάτευσης" με έναν ανήλικο. Αυτός όμως είναι ο δύσκολος δρόμος για τα "προβληματικά παιδιά" που θεωρούν περιουσία τους τα φυσιολογικά..

LordPayens
Δημοσιεύσεις: 105
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 16, 2006 4:54 pm

Δημοσίευσηαπό LordPayens » Πέμ Μάιος 24, 2007 2:33 pm

Αγαπητέ Ευθύμη,

Με βρίσκεις σύμφωνο. Τουλάχιστον δεν έχει διατυπωθεί κάποια καλύτερη πρόταση από αυτήν. Ενδιαφέρουσες και οι σκέψεις του κ. Ράμφου πάνω στο θέμα, ενός από του λίγους σοβαρούς Έλληνες στοχαστές της εποχής.

Φιλικά,
LordPayens

Ramoglou
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1113
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 2:20 am
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ramoglou » Σάβ Μάιος 26, 2007 3:36 pm

Παύλος Βουλουτιάδης έγραψε: Κι ενώ ο Γκιμπράν λέει "τα παιδιά σας, δεν είναι παιδιά σας",

Παύλο μου, παιδιά μας είναι, ο Χαλίλ Γκιμπράν λέει ότι δεν είναι δικά μας, δηλαδή δεν μας ανήκουν, δεν είναι ιδιοκτησία μας, όπως βέβαια τίποτα δεν είναι ιδιοκτησία μας, παρά μόνον ο εαυτός μας.

magikadespell έγραψε:Είναι τυχαίο που μόλις πριν λίγα χρόνια (σε πολλές επαρχίες ακόμα και σήμερα) το αγόρι είναι το παιδί και το κορίτσι απλώς κορίτσι; Έχετε σκεφτεί γιατί συνέβαινε αυτό; Γιατί το αγόρι μεγαλώνοντας κοστίζει πολύ λίγο ενώ φέρνει συνέχεια λεφτά στο σπίτι (δουλεύοντας αρχικά, με την προίκα που θα έπερνε στη συνέχεια) το δε κορίτσι στοιχίζει περισσότερο να μεγαλώσει και δίνεις και λεφτά να το παντρέψεις!!

Καλή μου magikadespell, υπάρχει και η οπτική της Πατριαρχίας.
Ας μην ξεχνάμε και τι είχε πει ο Απόστολος Παύλος περί των γυναικών, αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το όλο σύστημα.

magikadespell έγραψε:Μια ψυχή είναι το παιδί που σε διάλεξε για να της δώσεις εφόδια τα πρώτα χρόνια ώστε να βγει στον κόσμο και να εκπληρώσει το κάρμα του. Τόσο απλό είναι. Επιπλέον δεν είναι καν απαραίτητο αυτή η ψυχή να σε αγαπήσει (όσο σοκαριστικό και αν ακούγεται αυτό), τουλάχιστον με τον τρόπο που οι περισσότεροι περιμένουν, αφιερώνοντας δηλαδή κι αυτή με τη σειρά της την υπόλοιπη ζωή σε σένα έχοντας σε δεύτερη μοίρα το δικό της δρόμο, το δικό της κάρμα που πρέπει να εκπληρώσει.

Όχι μόνο για τα πρώτα χρόνια, αλλά για όλη του τη ζωή !
Είναι η πρώτη επιλογή που κάνουμε και σίγουρα μετράνε πολλά, γιατί όταν κάνουμε αυτή την επιλογή γνωρίζουμε !

Κάπως ανάλογα στη ζωή μας κάνουμε κι άλλες επιλογές αλλά δεν είναι του παρόντος.
Απλά, τίποτε δεν είναι τυχαίο …


magikadespell έγραψε: η ανατροφή των σημερινών παιδιών πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά στις συνθήκες του μέλλοντος του.
Μέχρι αυτό να ενηλικιωθεί θα έχουν αλλάξει τα πάντα σχεδόν με ταχύτατους ρυθμούς, πολύ περισσότερα και γρηγορότερα από όσα άλλαζαν το χρονικό διάστημα που ήμασταν εμείς μωρά και μέχρι να ενηλικιωθούμε.
Για αυτό πιστεύω ότι καμία απολύτως σχέση δεν πρέπει πλέον να υπάρχει στον τρόπο που μας μεγάλωναν οι γονείς μας με τον τρόπο που θα τα μεγαλώσουμε

Αρχικά συμφωνώ με τον Δημήτριο.

Η σχέση που υπάρχει με το πώς μας μεγάλωσαν οι γονείς και με το πώς θα μεγαλώσουμε εμείς τα παιδιά μας, δεν έχει να κάνει με το καλό – κακό, ή με το σωστό – λάθος, διότι οι μεταβαλλόμενες συνθήκες τις κοινωνίας είναι αυτές που καθορίζουν πολλά στο τελικό αποτέλεσμα.

Όμως. Μια ανεξέλεγκτη ελευθερία δημιουργεί μια ανεπιθύμητη αποστασιοποίηση (λόγο της εκ - παίδευσης) τόσο από την οικογενειακή «νομολογία», όσο και από τον κοινωνικό ιστό. Το αποτέλεσμα είναι η ασύδοτη δράση του παιδιού το οποίο μην έχοντας σταθερές δεν μπορεί να ορίσει τα όρια του σεβασμού και της αποδοχής των πλαισίων της δράσης.

Εκεί χρειάζεται και η νουθεσία, αλλά και η πολιτική της επιβράβευσης – τιμωρίας του ατόμου, η οποία δεν λειτουργεί ανασταλτικά αλλά δημιουργικά.
Εικόνα

NEHEMAUT
Δημοσιεύσεις: 405
Εγγραφή: Τρί Ιουν 07, 2005 11:32 pm
Τοποθεσία: athens

Δημοσίευσηαπό NEHEMAUT » Τρί Μάιος 29, 2007 10:18 am

Μέχρι αυτό να ενηλικιωθεί θα έχουν αλλάξει τα πάντα σχεδόν με ταχύτατους ρυθμούς, πολύ περισσότερα και γρηγορότερα από όσα άλλαζαν το χρονικό διάστημα που ήμασταν εμείς μωρά και μέχρι να ενηλικιωθούμε.


Τι αλλάζει όμως αγαπητή magikadespell?
Μήπως αυτό που αλλάζει είναι η εξωτερική εικόνα των πραγμάτων και οχι η ουσία τους?
Προσωπικά θα ήθελα να καταφέρει ο γιός μου να γίνει '' ολόκληρος και σίγουρος '' κάτι για το οποίο όλοι συνεχώς προσπαθούμε με χίλιους τρόπους συνειδητούς και ασυνείδητους.

Πάντως αυτός ο ρόλος είναι απο τούς πιο περίπλοκους της ζωής μας αφού εξελισσόμαστε και εμείς μαζί με τα παιδιά μας και επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον μόνιμα...

:? και :lol:
Εικόνα

magikadespell
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Πέμ Νοέμ 02, 2006 3:34 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευσηαπό magikadespell » Τετ Μάιος 30, 2007 9:54 am

Εγώ δεν μίλησα για ανεξέλεγκτη ελευθερία σε καμία περίπτωση, θεωρώ δε πως το θέμα των "ορίων" είναι από τα σημαντικότερα θέματα στην ανατροφή ενός ανθρώπου. Αρκεί να σας πω -για ένα θέμα που τυχαίνει να γνωρίζω- ότι ένας από τους κυριότερους λόγους (μαζί με άλλες παραμέτρους βέβαια) για τους οποίους κάποιος (συνηθέστερα ανήλικος ή νεαρός ενήλικος) ενδίδει στην κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών, είναι ότι μέσα του δεν ήταν ποτέ σαφές το ζήτημα των ορίων (για τον εαυτό του και τους άλλους) και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την ελευθερία ή τον περιορισμό κινήσεων και εξόδων που του επιβλήθησαν στην ανατροφή του.

Επίσης, δεν πιστεύω ότι ο τρόπος που μας μεγάλωσαν ήταν κακός ή καλός, λέω όμως ότι ο σημερινός θα πρέπει να είναι διαφορετικός.

Έχω δε την άποψη ότι όχι απλώς μας επηρεάζει το παιδί μας (για όποιον έχει τέλος πάντων) αλλά ίσως θα έπρεπε να αλλάξουμε εμείς πάρα πολλά πράγματα στον εαυτό μας (που θα μας κάνει και πάρα πολύ καλό) προκειμένου να το μεγαλώσουμε όπως πρέπει, για το "πρέπει" του καθενός βέβαια.

Όπως και να' χει σίγουρα εσείς κάτι παραπάνω γνωρίζετε από εμένα αφού εσείς την όποια θεωρία καλείστε να την εφαρμόσετε στην πράξη ενώ εγώ ακόμα σκέφτομαι τη θεωρία! :D :D

Εύχομαι σε όλους όμως να δείτε τα παιδιά σας όπως επιθυμούνε (κι όχι όπως επιθυμείτε γιατί δεν είναι σίγουρο πως επιθυμείτε το σωστό για αυτά)

Ramoglou
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1113
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 2:20 am
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ramoglou » Τετ Μάιος 30, 2007 10:57 am

>|<>QBB<
magikadespell έγραψε:Εύχομαι σε όλους όμως να δείτε τα παιδιά σας όπως επιθυμούνε (κι όχι όπως επιθυμείτε γιατί δεν είναι σίγουρο πως επιθυμείτε το σωστό για αυτά)


Αυτή είναι η σωστή ευχή.
Το μόνο που επιθυμεί ένας σωστός γονέας είναι να δει το παιδί του γεμάτο υγεία και ευτυχισμένο.

Τα άλλα ανήκουν στα παιδιά, όχι σε μας.
Εικόνα

NEHEMAUT
Δημοσιεύσεις: 405
Εγγραφή: Τρί Ιουν 07, 2005 11:32 pm
Τοποθεσία: athens

Δημοσίευσηαπό NEHEMAUT » Τετ Μάιος 30, 2007 11:25 am

Έχω δε την άποψη ότι όχι απλώς μας επηρεάζει το παιδί μας (για όποιον έχει τέλος πάντων) αλλά ίσως θα έπρεπε να αλλάξουμε εμείς πάρα πολλά πράγματα στον εαυτό μας (που θα μας κάνει και πάρα πολύ καλό) προκειμένου να το μεγαλώσουμε όπως πρέπει, για το "πρέπει" του καθενός βέβαια.


Συμφωνώ μαζί σου, αλλά δεν νομίζω οτι προλαβαίνουμε... :shock:
Ωσπου να φτάσουμε εκεί που θέλουμε θα έχουν γονείς τα ίδια.
Προσπαθούμε οπως κάνουμε και σε κάθε τι που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε, πάντα με όποιον τρόπο θεωρεί ο καθένας καλύτερο.
-------------------------------------------------

Θεωρώ οτι ο ενοχικός και αγωνιώδης τρόπος αντιμετώπισης του θέματος << παιδί και γονέας >> είναι λανθασμένος.

Η αναπαραγωγή είναι απο τα βασικότερα σημεία της εξέλιξης. Για την ακρίβεια όλα γίνονται για αυτή την επίτευξη της φύσεως, μια και χωρίς επέκταση και αλλαγή δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να υπάρχει σε όλους τούς τομείς.
Αν περιμέναμε να είμαστε εμείς τέλειοι για να αναπαραχθούμε το ανθρώπινο είδος θα είχε εκλείψει. Επομένως χρειάζεται τόλμη και αισιοδοξία και εδω όπως και σε όλη την ζωή μας. Νομίζω οτι εχουμε εφοδιαστεί με όλα τα απαραίτητα για να τα καταφέρουμε όπως επιθυμούμε αρκεί να τα θέσουμε σε λειτουργία.

Με εκτίμηση
Εικόνα

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Κυρ Ιούλ 29, 2007 5:50 pm

Ένα νέο άρθρο προστέθηκε στην κεντρική μας σελίδα και αφορά στο παρόν θέμα.

Έτσι, μαζί με ένα παλαιότερο άρθρο αποτελούν την ενότητα:

"Εμβρυϊκή Ζωή και Παιδική Ηλικία"

Το άρθρο μας προσέφερε το περιοδικό "Ζωή & Ζώδια":

Προγεννητική Ζωή <-----
Εικόνα
Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir
André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

magikadespell
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Πέμ Νοέμ 02, 2006 3:34 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευσηαπό magikadespell » Δευ Αύγ 06, 2007 12:47 pm

Καταπληκτικό άρθρο αυτό από το Ζωή και Ζώδια. :D

Επιβεβαιώνει τις υποψίες μου ότι όλα τα ακούει και τα καταλαβαίνει το μωράκι από την κοιλιά και όσο σχηματίζεται.
Λύνει και κάποιες απορίες μου σχετικά με συμπεριφορές δικές μου τα πρώτα μου χρόνια.

Το καλύτερο είναι ότι βρήκα επιτέλους (με απασχολούσε πολύ αυτό) πως θα αποκτήσει σωστές διατροφικές συνήθειες το παιδί που ΘΑ κάνω. :lol: :lol:

xristiana
Δημοσιεύσεις: 4
Εγγραφή: Παρ Δεκ 05, 2008 9:00 am
Τοποθεσία: Αθήνα
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό xristiana » Τετ Δεκ 10, 2008 4:55 pm

Το μόνο που μου έρχεται να γράψω, διαβάζοντας όλες τις πιο πάνω απόψεις, είναι το εξής "απλό" (που μαθαίνω από τα 22 χρόνια που είμαι μητέρα):

Αλλοίμονο αν παίρνουμε το ρόλο του δασκάλου και ξεχνάμε να είμαστε μαθητές.

Αλλοίμονο αν παίρνουμε το ρόλο του γονέα και ξεχνάμε να είμαστε παιδιά, έφηβοι.

Η ισορροπία και η διάκριση κάθε στιγμή είναι η δυσκολία του Ιερού αυτού έργου.
Ο μόνος πραγματικός χρόνος είναι το εδώ και τώρα.

Ladyhawk
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 602
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:06 am
Τοποθεσία: Athens
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ladyhawk » Κυρ Δεκ 28, 2008 7:23 pm

Αλλοίμονο αν παίρνουμε το ρόλο του δασκάλου και ξεχνάμε να είμαστε μαθητές.

Αλλοίμονο αν παίρνουμε το ρόλο του γονέα και ξεχνάμε να είμαστε παιδιά, έφηβοι.


Νομίζω πως κάθε φορά θα πρέπει να διαχωρίζουμε τους ρόλους μας για να μπορούμε να ανταποκριθούμε και σωστά.
Μαθητές μπορούμε να είμαστε πάντα αφού όσα χρόνια και αν περάσουν μπορούμε να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα μίας και η γνώση είναι ανεξάντλητη.
Από την άλλη όμως όταν έχουν φτάσει στο επίπεδο του δασκάλου οφείλουμε να παίζουμε το ρόλο αυτό σωστά. Οφείλουμε να είμαστε εντάξει απέναντι στους άλλους που ακόμα δεν έχουν φτάσει εκεί και οφείλουμε να ανταποκρινόμαστε επάξια στις υποχρεώσεις μας απέναντι στους άλλους και γενικά σε ότι απορρέει από τον τίτλο.

Όσον αφορά τώρα τους ρόλους γονέα και παιδιού θα έλεγα πως είναι κάτι ανεξάρτητο με την φυσική ηλικία. Μπορεί δηλαδή κάποιος να έχει μεγαλώσει να έχει γίνει γονέας βιολογικά και να παραμένει (εσωτερικά) παιδί. Αυγό εγκυμονεί κινδύνους και συχνά δημιουργούνται προβλήματα που είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς πόσο μάλιστα να αντιληφθεί ότι προέρχονται από το μη μεγάλωμα ενός ανθρώπου.

Θεωρώ λοιπόν σκόπιμο να καταφέρνει κανείς να συμβαδίζει εσωτερικά και βιολογικά, πράγμα το οποίο για να επιτευχθεί χρειάζεται δουλειά και κόπο μέσα από μια διαδικασία πραγμάτων.
Εικόνα
Τίποτα δεν χαρίζεται όλα κατακτιούνται ...


Επιστροφή σε “- ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΣΚΕΨΕΩΝ -”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 2 επισκέπτες