< Προηγοýμενη
<< ¢ρθρα (κεντρικÞ)

 Η παιδικÞ ηλικßα και τα πρþτα βÞματα επß της ατραποý...

 



απü την

Edelweiss

*********

Πüση μαγεßα, πüση σοφßα κρýβεται μÝσα στην ßδια τη φýση!

Και πüσο σωστÜ επιλεγμÝνη εßναι, þστε να μιλÜ κατευθεßαν στον υποσυνεßδητο κþδικα του ανθρωπßνου γÝνους, ακüμη και πριν απü την προσπÜθεια αποσυμβολισμοý του.

ΑντανακλÜ στα εσωτερικÜ αρχÝγονα πρüτυπÜ μας. Εßναι η τριαδικÞ θεüτητα που κομμÜτι της εßναι κÜθε Ýνας και κÜθε μßα απü μας. Εßναι ο ανþτερος εαυτüς μας σε ασυνεßδητο επßπεδο, που üμως εßναι η αρχαιüτερη κοινÞ μνÞμη üλων μας. ¸να κομμÜτι Θεοý Ýρχεται κÜθε φορÜ να κροýσει τη θýρα με κÜθε γÝννηση. ¸ρχεται να μαθητεýσει þστε να κατορθþσει να βρει συνειδητÜ πλÝον τον τριαδικü αυτüν Θεü μÝσα του. Και εμεßς, ως μεγαλýτεροι, καλοýμεθα να του δεßξουμε τον δρüμο και να τον εφοδιÜσουμε με τα απαραßτητα εργαλεßα – δυνατüτητες, þστε να δυνηθεß να το πρÜξει.


ΚÜθε κομμÜτι αυτÞς της θεüτητας για να αποκαλυφθεß στο συνειδητü του φÝροντα αυτÞν, απαιτεß απαλλαγÞ απü τα βÜρη της συνειδÞσεως, που λειτουργοýν ως παρωπßδες ψυχικÝς στην αντßληψη της φωτεινÞς καθαρüτητας μÝσα απü την οποßα αναδýεται η Θεüτης.


ΜÝσα σε καθÝναν απü μας υπÜρχει αυτÞ η υποσυνεßδητη γνþση της ýπαρξης του Τριαδικοý Θεοý και αυτÞ εßναι που εκδηλωνüμενη ως ανησυχßα και ανικανοποßητο Üνευ λüγου μας οδηγεß στην αναζÞτηση.
¸τσι γεννιüμαστε στον κüσμο της πορεßας προς το Φως, στον κüσμο της απüκτησης γνþσης, στον κüσμο της ýλης.

ΜÝχρι την ηλικßα των τριþν ετþν βιþνουμε διÜφορες καταστÜσεις, τις οποßες δε θυμüμαστε, η μνÞμη τους üμως, καταγρÜφεται βαθιÜ μÝσα μας και καθοδηγεß ολüκληρη την υπüλοιπη ζωÞ μας.

¸τσι ακριβþς λειτουργεß στο νοητικü Þ ψυχικü επßπεδο ο Θεüς που Ýχουμε την τιμÞ να φιλοξενοýμε μÝσα μας.

ΜÝχρι τα τρßα του χρüνια το ανθρþπινο βρÝφος Ýχει κατορθþσει να αποκτÞσει τα "üπλα" που θα το βοηθÞσουν να επιβιþσει οργανικÜ. ¸χει Þδη ολοκληρþσει 3 κýκλους ζωÞς. Ο πρþτος, μÝχρι τη συμπλÞρωση του πρþτου Ýτους, εßναι αυτüς κατÜ τον οποßον το βρÝφος, παρ’ üλο που εξαρτÜται απüλυτα απü τους γονεßς του Þ εν γÝνει, τους μεγαλυτÝρους τους για την επιβßωσÞ του, διατηρεß τον απüλυτο εγωκεντρισμü του, ασχολοýμενο αποκλειστικÜ και μüνο με τις δικÝς του ανÜγκες.

Εßναι η φÜση της ζωÞς του üπου πρÝπει να εστιαστεß στο να αναπτýξει τα οργανικÜ του συστÞματα (πÝψη, αναπνοÞ, νευρικü σýστημα κλπ.) οýτως þστε, πρωτüλεια Ýστω, να μπορÝσει να φθÜσει σε Ýνα νÝο σημεßο εκκßνησης. Αυτü συμβαßνει στο δεýτερο κýκλο της ζωÞς του. ΚατÜ τη διÜρκεια του δευτÝρου Ýτους ζωÞς, το βρÝφος εστιÜζεται στο να αποκτÞσει τη δυνατüτητα μετακßνησης και μÜσησης. ¸τσι αρχßζει να στηρßζεται στα ποδαρÜκια του, δειλÜ και με πτþσεις στην αρχÞ, τρÝχοντας στο τÝλος και αρχßζει να αναπτýσσεται η οδοντοστοιχßα του, η οποßα ολοκληρþνεται στον τρßτο κýκλο της ζωÞς του.

Με τη συμπλÞρωση του τρßτου Ýτους, το μικροýλι μας, ικανοποιημÝνο απü τις Þδη αποκτηθεßσες δεξιüτητες και αφοý δýναται πλÝον να ξεχωρßζει το εγþ απü τους Üλλους που το περιτριγυρßζουν, αρχßζει την εξερεýνηση του περιβÜλλοντüς του, καθþς και των Ýμψυχων üντων μÝσα σ’ αυτü. Εßναι η στιγμÞ που οι βιολογικÝς ανÜγκες μοιÜζουν ολοκληρωμÝνες και αρχßζει η εκλογßκευση, η αναζÞτηση και η εξερεýνηση. Αρχßζει η φÜση του ανικανοποßητου, της αντßδρασης. Εκλεßπουν ακüμη οι ικανüτητÝς της κρßσης, της μνÞμης και της εξαγωγÞς συμπερασμÜτων.


Στη φÜση αυτÞ, ενþ το παιδß χρειÜζεται σαφÝστατα την γνþση και την καθοδÞγηση των γýρω του, εν τοýτοις αντιδρÜ, γιατß μÝσα στο μικρü του μυαλουδÜκι πιστεýει, ως κÝντρο του κüσμου, üτι επειδÞ Ýμαθε να περπατÜ και να μιλÜ, τα γνωρßζει üλα και παρÜτολμα, θÝλει να εξερευνÞσει μüνο του τα πÜντα.
Εßναι η στιγμÞ üπου τη διÜθεση προστασßας του απü τους γνωρßζοντες περισσüτερα απü το ßδιο μεγαλυτÝρους του, την εκλαμβÜνει ως προσπÜθεια καταστολÞς της ελευθερßας του και καταπßεσης κι Ýτσι, αντιδρÜ.

Την ßδια üμως ακριβþς στιγμÞ αρχßζουν και οι ερωτÞσεις του προς τους γýρω, γι’ αυτÜ που κινοýν την προσοχÞ του και δε δýναται να τα ερμηνεýσει το ßδιο. Αν οι Üνθρωποι που το περιβÜλλουν ικανοποιÞσουν τις απορßες του, τüτε το ενισχýουν να προχωρÞσει πιο Þρεμα και πιο ισορροπημÝνα. Αν αποτýχουν Þ δεßξουν Üρνηση Ýχουμε υποσυνεßδητα σοβαρÜ παιδικÜ τραýματα. ΑνασφÜλεια, αßσθηση απüρριψης, Ýλλειψη στüχων κλπ. τα οποßα λüγω μη ανÜπτυξης της μνÞμης καθορßζουν υποσυνεßδητα την ενÞλικη ζωÞ του αργüτερα. Ας σημειωθεß, üτι ο εγωκεντρισμüς του βρÝφους Þ κατ’ Üλλους το Ýνστικτο επιβßωσÞς του, εßναι απαραßτητος, διüτι κατ’ επιταγÞν της εσωτερικÞς θεüτητας, το βρÝφος πρÝπει να κτßσει Ýναν στÝρεο και δυνατü οικοδüμημα σε üλα τα επßπεδα της ýπαρξÞς του, þστε να εßναι ικανüς να φιλοξενÞσει τη θεüτητα αυτÞ και να ολοκληρþσει την πορεßα που Ýχει εκεßνη επιλÝξει. Η μη κÜλυψη λοιπüν, των αναγκþν του βρÝφους στο χτßσιμο αυτοý του οικοδομÞματος, στην ανÜπτυξÞ του δηλαδÞ, προκαλεß Ýνα σταμÜτημα της μετÝπειτα εξÝλιξÞς του. Ακüμη και η απειλÞ Þ ο κßνδυνος της μη κÜλυψης αυτþν των αναγκþν εßναι ικανÜ να σταματÞσουν την ως Üνω εξελικτικÞ πορεßα και τοιουτοτρüπως, βλÝπουμε εγωκεντρικοýς ενÞλικες να μας πλαισιþνουν, οι οποßοι Ýχουν και πλÞρη Üγνοια της αιτßας της ýπαρξης του εγωκεντρισμοý τους. Στην πÜλη τους να ανακαλýψουν αυτÞν την αιτßα, συνÞθως στρÝφονται κατÜ του εαυτοý τους, της θεüτητας δηλαδÞ και του ναοý η οποßα τη φιλοξενεß, καλλιεργþντας εξαιρετικÜ αυτοκαταστροφικÝς συνÞθειες, χωρßς üμως και πÜλι να πλησιÜζουν Ýστω την πηγÞ του κακοý.

Στην ηλικßα λοιπüν, των τριþν ετþν, θÝλουμε να μαθητεýσουμε, να καθοδηγηθοýμε απü ικανοýς ανθρþπους, οι οποßοι θα μας φÝρουν με αγÜπη, λεπτüτητα και γνþση στο μονοπÜτι της ανÝλιξÞς μας και θα μας κρατοýν τρυφερÜ το χÝρι μÝχρι να νοιþσουμε ασφαλεßς, πρÜγμα που ξεκινÜ στην ηλικßα των 5 ετþν, ηλικßα üπου αρχßζει να αναπτýσσεται η μνÞμη και ολοκληρþνεται στην ηλικßα των 7 ετþν, üταν μποροýμε πλÝον μÝσω ανÜγνωσης και γραφÞς να καθοδηγηθοýμε απü Üλλες σοφÝς πηγÝς γýρω μας.


Η μαθητεßα λοιπüν, δεßχνει να ξεκινÜει απü την ηλικßα των τριþν ετþν περßπου και μüνο αν γνωρßζουμε τα ανωτÝρω, τα κατανοοýμε και τα αποδεχüμαστε ως γονεßς ενüς τÝτοιου λατρεμÝνου παιδιοý και με τη συναßσθηση του τρομακτικοý, αλλÜ υπÝροχου καθÞκοντος της σωστÞς καθοδÞγησης μιας ψυχÞς, μποροýμε να αποδεχθοýμε την τιμÞ του διδασκÜλου αυτοý του παιδιοý. Βαρεßς και δýσκολοι και οι δýο ρüλοι. ΑλλÜ τüσο υπÝροχοι!! Ο στüχος κοινüς: το φως της αλÞθειας. Το φως üμως, μπορεß να κατακτηθεß μüνον βαθμηδüν και ποτÝ εντελþς.

ΧρειÜζεται απεριüριστη υπομονÞ και περßσσεια αγÜπη και επιμονÞ στο Ýργο αυτü. Εßναι πορεßα δýσβατη αλλÜ και γεμÜτη ικανοποιÞσεις. Δεν εßναι εýκολο να διδÜξουμε Ýνα βρÝφος.

Δεν εßναι üμως, ακατüρθωτο, γιατß το ßδιο το παιδß υποτιμÜ τις δεξιüτητες και τις δυνατüτητÝς του, τις οποßες εμεßς πρÝπει να του αποκαλýψουμε και να του συμπαραστεκüμαστε μÝχρι να συνειδητοποιÞσει üτι τις διαθÝτει.

Το Ýργο εßναι επßσης δýσκολο απü μüνο του για Ýναν ακüμη λüγο. Το παιδß καλεßται να ερμηνεýσει εσωτερικü πλοýτο μÝσω εκλογßκευσης. Βγαßνει απü Ýναν διαφορετικü κþδικα επικοινωνßας για να εισαχθεß και να υιοθετÞσει τελικÜ Ýναν Üλλο.

Καλεßται μÝσω λογικÞς διεργασßας να ανακαλýψει το Θεü της ΑγÜπης που φÝρει μÝσα του απü τη γÝννησÞ του. ΠρÝπει να ταυτßσει τους δýο κþδικες και να τους κÜνει Ýναν.

Ο Θεüς üμως, μÝσα του, το καλεß να τον ανακαλýψει. Και μπροστÜ σε Ýνα τÝτοιο κÜλεσμα, τα πÜντα γßνονται εφικτÜ.

Εßμαστε τριþν ετþν λοιπüν.

Σε οποιοδÞποτε σημεßο της πορεßας μας προς το φως της αλÞθειας, της üποιας προσÝγγισης, ας εßμαστε τριþν ετþν.

Με ψυχÞ ανοιχτÞ στην αναζÞτηση της ΑλÞθειας. Με φρεσκÜδα του νου και λαχτÜρα για μÜθηση. Με σεβασμü στην γνþση των μεγαλυτÝρων μας γýρω. Με συνεχÞ ανÜγκη αυτοβελτßωσÞς μας, þστε να φιλοξενεßται η ΘεüτητÜ μας μÝχρι να ολοκληρþσει το Ýργο της. ΤÝλος, με Üπειρη ευγνωμοσýνη προς αυτü το κομμÜτι της Θεüτητας, που μας επÝλεξε για να μας φÝρει στο μονοπÜτι του Φωτüς.
***

Aν θÝλετε να παρακολουθÞσετε σχετικÝς συζητÞσεις στην ΑγορÜ μας, χρησιμοποιÞστε το σýνδεσμο εδþ.
(Για να δημοσιεýσετε σχüλιü σας, θα πρÝπει να εγγραφεßτε.)

 

  < Προηγοýμενη

<< ¢ρθρα (κεντρικÞ)