< Προηγοýμενη

Η ¼ραση της ΤÜντρα

(Εßναι αδýνατον να προδοθεß η εμπιστοσýνη)
 



ΑπαντÞσεις του

Osho

σε ερωτÞσεις μαθητþν του απü üλο τον κüσμο.

Πρþτη ερþτηση:
ΑγαπημÝνε ¼σο, γιατß εγþ ενδιαφÝρομαι για τις παντρεμÝνες γυναßκες;
- Σ’ αυτü δεν υπÜρχει τßποτε το ιδιαßτερο, πρüκειται για την πιο διαδεδομÝνη αρρþστια, που Ýχει φτÜσει πια σε μεγÝθη επιδημßας. ΥπÜρχει η αιτßα σ’ αυτü. Για εκατομμýρια ανθρþπους, Üντρες και γυναßκες, οι παντρεμÝνοι παρουσιÜζουν Ýνα μεγÜλο ενδιαφÝρον. Κατ’ αρχÜς, εÜν Ýνας Üνθρωπος δεν εßναι παντρεμÝνος, αυτü το γεγονüς λÝει, üτι μÝχρι τþρα κανεßς δεν τον θÝλησε.  ¸χετε συνηθßσει τüσο πολý να  μιμεßσθε, που δεν μπορεßτε οýτε να αγαπÜτε ξεκινþντας απü τις επιθυμßες σας.
Εßστε τüσο δοýλοι, που üταν κÜποιος αγαπÜ κÜποιον, τüτε μüνο εσεßς μπορεßτε να  ακολουθεßτε. Ενþ αν ο Üνθρωπος εßναι μüνος και κανεßς δεν τον αγαπÜει, τüτε αυτü προκαλεß την υποψßα. ºσως αυτüς ο Üνθρωπος δεν αξßζει, διüτι αλλιþς, γιατß αυτüς Þ αυτÞ πρÝπει να σας περιμÝνουν; Για τον μιμητÞ, Ýνας παντρεμÝνος Þ μια παντρεμÝνη εßναι πιο ελκυστικοß.

Δεýτερον,

 οι Üνθρωποι δεν Ýχουν την αγÜπη μÝσα τους, οι Üνθρωποι στην πραγματικüτητα δεν ξÝρουν τι εßναι η αγÜπη, αυτοß περισσüτερο συναγωνßζονται ο Ýνας τον Üλλον. ΒλÝπετε Ýναν παντρεμÝνο και αμÝσως, ενδιαφÝρεσθε Þ βλÝπετε μια παντρεμÝνη και αμÝσως, ενδιαφÝρεσθε, διüτι τþρα, υπÜρχει η δυνατüτητα συναγωνισμοý. Γßνεται δυνατüς ο αγþνας εντüς του τριγþνου. Η γυναßκα δεν εßναι εýκολα προσιτÞ και αρχßζει ο αγþνας.
Στην πραγματικüτητα, δε σας ενδιαφÝρει η γυναßκα, σας ενδιαφÝρει ο αγþνας. Η γυναßκα εßναι κÜτι σαν το εμπüρευμα σχεδüν, εσεßς μπορεßτε να αγωνιστεßτε γι’ αυτÞν και να αποδεßξετε την τüλμη σας. Μπορεßτε να παραμερßσετε τον Üντρα της και τüτε, θα αισθανθεßτε μια χαρÜ... Εßναι üμως Ýνα τερτßπι  του Εγþ σας, δεν εßναι το τερτßπι της αγÜπης. ΑλλÜ να θυμÜστε, εÜν τα καταφÝρετε θαυμÜσια στον παραμερισμü του συζýγου, εσεßς δε θα ενδιαφÝρεσθε πια για την γυναßκα. Εσεßς ενδιαφερüσασταν για την παντρεμÝνη γυναßκα, πως μπορεßτε τþρα να ενδιαφÝρεστε για την ανýπαντρη πια γυναßκα; ΠÜλι θ’ αρχßσετε να αναζητÜτε κÜποιον αγþνα. ΠÜντα θα δημιουργεßτε Ýνα τρßγωνο. Αυτü δεν εßναι αγÜπη.
ΚÜτω απ’ το üνομα της αγÜπης κρýβονται η ζÞλια, ο ανταγωνισμüς, η επιθετικüτητα, η βßα. ΘÝλετε να κατοχυρþσετε τον εαυτüν σας, εσεßς θÝλετε να επιβληθεßτε στον Üντρα της. Κοßτα δω, σου πÞρα την γυναßκα σου... Και αν του πÜρετε τη γυναßκα του, θα πÜψετε ολοκληρωτικÜ να ενδιαφÝρεστε γι’ αυτÞν, διüτι αυτÞ δεν Þταν αυτü που επιθυμοýσατε, επρüκειτο μüνον για Ýνα εßδος νßκης.

¸χω ακοýσει το εξÞς...

ΚÜποιος μεγÜλος επιχειρηματßας εßχε χÜσει την γυναßκα του και η κηδεßα της Ýγινε Ýνα κοινωνικü γεγονüς. ¹σαν παρüντες üλοι οι επιφανεßς παρÜγοντες της πüλης, διüτι σχεδüν üλοι γνþριζαν καλÜ τον χÞρο. ΑλλÜ ανÜμεσα στους παρüντες Þταν Ýνας Üγνωστος, που φαινüταν στεναχωρημÝνος περισσüτερο απ’ üλους. Πριν το τÝλος της κηδεßας, αυτüς εßχε καταρρεýσει τελεßως.
Ο χÞρος ρþτησε –
- Ποιος εßναι αυτüς ο κλαßων τüσο γοερÜ;
- Ναι, ψιθýρισε κÜποιος, δεν τον ξÝρετε; Αυτüς Þταν ο τελευταßος εραστÞς της γυναßκας σας.
Ο χÞρος πλησßασε τον συντετριμμÝνο απ’ το κλÜμα Üνθρωπο, τον χτýπησε στην πλÜτη και του εßπε:
- ΚÜνε κουρÜγιο παλιüφιλε, κÜνε κουρÜγιο. Εγþ πιθανþς θα ξαναπαντρευτþ.

ΠροσÝχετε. Εßναι αρρþστια να ερωτευτεßς μια παντρεμÝνη γυναßκα Þ Ýναν παντρεμÝνο Üντρα. ΕξετÜστε την αιτßα. Αυτü δεν εßναι αγÜπη. ΚÜτι Üλλο δουλεýει στο μυαλü σας και στο υποσυνεßδητü σας.
Και κÜτι Üλλο: η παντρεμÝνη γυναßκα δεν μπορεß να εßναι εýκολα προσιτÞ. Και αυτü το γεγονüς επßσης, δημιουργεß την αρρþστια. Η ευκολßα στην προσÝγγιση σκοτþνει την επιθυμßα. ¼σο πιο απρüσιτη εßναι μια γυναßκα, τüσο μεγαλýτερη εßναι η επιθυμßα. Εσεßς Ýχετε τη δυνατüτητα να την ονειρεýεστε. ΠρÜγματι, η πιθανüτητα να την Ýχετε εßναι πολý μικρÞ, εßναι σχεδüν απßθανο, üτι αυτü θα γßνει κÜποτε πραγματικüτητα. Ενþ υπÜρχει η δυνατüτητα να εßστε ρομαντικüς με την παντρεμÝνη γυναßκα, μπορεßτε να παßξετε με την φαντασßα σας, εßναι δýσκολο να την κÜνετε προσιτÞ για σας. Δεν ενδιαφÝρεστε για τις ανýπαντρες γυναßκες, διüτι αυτÝς εßναι Ýτοιμες, δε μÝνει καν χþρος και δεν χρειÜζεται να περιμÝνετε τüσο πολý.
Πολλοß ενδιαφÝρονται üχι για την αγÜπη, αλλÜ για την αναμονÞ. ΛÝνε, üτι η αναμονÞ εßναι απεßρως ομορφüτερη απü την αγÜπη. ΚατÜ τα φαινüμενα Ýτσι θα εßναι, διüτι üσο εσεßς περιμÝνετε, εσεßς απλÜ υποθÝτετε, ονειρεýεστε. ΒÝβαια τα üνειρÜ σας μÝνουν üνειρÜ σας και σεις μπορεßτε να τα κÜνετε τüσο üμορφα üσο θÝλετε.
Η πραγματικÞ γυναßκα αρχßζει να διαλýει üλα τα üνειρÜ σας. Οι Üνθρωποι φοβοýνται την πραγματικÞ γυναßκα. Ενþ η παντρεμÝνη γυναßκα γßνεται πιο εξωπραγματικÞ απü την πραγματικÞ. Το ßδιο συμβαßνει και στην περßπτωση του παντρεμÝνου Üντρα. Αυτüς εßναι μακριÜ. Η δυνατüτητα σýναψης ερωτικþν σχÝσεων μ’ αυτüν εßναι μικρÞ.

¸χω ακοýσει το εξÞς:

¸νας νεαρüς Þλθε να επισκεφτεß τον γÝροντα σοφü και του εßπε:
- ΣεβαστÝ, Ýχω ερωτευτεß. Μπορεßτε να με βοηθÞσετε;
Ο σοφüς σκÝφτηκε και του εßπε:
- ΥπÜρχει μüνο Ýνα φÜρμακο για την αγÜπη - ο γÜμος. Και αν ο γÜμος δεν μπορεß να σε θεραπεýσει, τüτε τßποτε δεν μπορεß να σε θεραπεýσει. ΕÜν παντρευτεßς, τüτε θα θεραπευτεßς και ποτÝ δε θα ξανασκεφτεßς την αγÜπη!


Ναι, ο γÜμος σε θεραπεýει τüσο καλÜ, που αν οýτε ο γÜμος δεν μπορεß να θεραπεýσει την αγÜπη σου, τüτε τßποτε δεν μπορεß να τη θεραπεýσει. Τüτε εßσαι αθερÜπευτος. Εßναι καλü να ερωτευτεßς μια παντρεμÝνη γυναßκα, διüτι τüτε δεν υπÜρχει η δυνατüτητα της θεραπεßας. Θα συνεχßσεις να υποφÝρεις απü την αγÜπη.
ΥπÜρχουν Üνθρωποι, οι οποßοι νιþθουν τερÜστια χαρÜ απü τα ερωτικÜ βÜσανα: το κλÜμα, τα αναφιλητÜ, η αναμονÞ, οι φαντασßες, το γρÜψιμο ποιημÜτων, το διÜβασμα, η ζωγραφικÞ, η μουσικÞ - üλα αυτÜ τα πρÜγματα εßναι μüνο αντικατÜστατα. Η πραγματικÞ γυναßκα εßναι επικßνδυνη. Η πραγματικÞ γυναßκα  μüνο απü μακριÜ φαßνεται σα μουσικÞ. ΠλησιÜστε την και μπροστÜ σας θα παρουσιαστεß μια πραγματικÞ γυναßκα. ΑυτÞ δεν εßναι παραμýθι, δεν εßναι φαντασßα, υπÜρχει μια πραγματικüτητα και τη δικÞ της την πραγματικüτητα εßσαι υποχρεωμÝνος να λÜβεις υπ’ üψιν. Και üταν η γυναßκα σε πλησιÜζει, αυτÞ üχι μüνο γßνεται πραγματικÞ, αλλÜ και σε κατεβÜζει απü τον ουρανü στην γη.
Σε üλους τους πολιτισμοýς του κüσμου η γυναßκα αποτελεß το σýμβολο της γης και ο Üνδρας το σýμβολο του ουρανοý. Η γυναßκα εßναι πολý γÞινη. ¸λκεται στη γη. Εßναι πιο γÞινη απü τον Üνδρα, πιο πρακτικÞ απü τον Üνδρα. Γι’ αυτüν το λüγο δεν μπορεßτε να βρεßτε ανÜμεσα στις γυναßκες τους μεγÜλους ποιητÝς, δεν μπορεßτε να βρεßτε ανÜμεσα στις γυναßκες τους μεγÜλους ζωγρÜφους Þ τους μεγÜλους μουσικοýς. ¼χι, αυτÝς δεν Ýχουν τη μεγÜλη τÜση προς την πτÞση στους ουρανοýς. ΑυτÝς γαντζþθηκαν στη γη, Ýχουν εισχωρÞσει στη γη με τις ρßζες τους, στÝκουν σα μεγÜλα δÝντρα. Ενþ ο Üνδρας μοιÜζει περισσüτερο με το πουλß. ¼ταν νυμφεýεται ο Üνδρας, η γυναßκα τον προσκολλÜει στη γη, στον πρακτικü κüσμο. Στους ποιητÝς δεν αρÝσει να νυμφεýονται. ΘÝλουν συνεχþς να μÝνουν ερωτευμÝνοι, δε θÝλουν να θεραπευτοýν απ’ αυτÞν την αρρþστια.
Οι Üνθρωποι ερωτεýονται τις παντρεμÝνες γυναßκες - πρüκειται για Ýνα κüλπο, για Ýνα μισοχτισμÝνο σπßτι. Πιστεýουν üτι αγαποýν και ταυτοχρüνως, αποφεýγουν την αγÜπη. Η αγÜπη γεννÜ το μεγÜλο φüβο, διüτι η αγÜπη εßναι μια πρüκληση, μßα μεγÜλη πρüκληση. ΠρÝπει να ωριμÜσετε. Δεν μπορεßτε να μÝνετε ανþριμοι και να μÝνετε νÞπια. ΠρÝπει να ωριμÜσετε μαθαßνοντας την πραγματικüτητα της ζωÞς. Οι οýτως ειπεßν μεγÜλοι ποιητÝς σας πÜντα μÝνανε παιδιÜ, ανþριμα üντα, που συνεχßζουν να ζουν στην παραμυθÝνια χþρα της παιδικÞς ηλικßας. Δεν γνωρßζουν τι θα πει πραγματικüτητα, δεν επιτρÝπουν στην πραγματικüτητα να εισχωρÞσει στα üνειρÜ τους. 
Αναμφιβüλως, η γυναßκα εßναι ο καταστροφÝας üλων των Ýμμονων ιδεþν. ΑυτÞ δεν προσκολλÜται στις Ýμμονες ιδÝες, αυτü εßναι γεγονüς, εßναι η αλÞθεια. ¸τσι λοιπüν, εÜν θÝλετε να πιστÝψετε üτι εßστε ερωτευμÝνοι και ταυτοχρüνως, προσπαθεßτε να αποφýγετε την αγÜπη, εßναι καλü και ασφαλÝς το να ερωτευτεßτε μßα παντρεμÝνη γυναßκα η Ýναν παντρεμÝνο Üνδρα. Αυτü εßναι πολý πονηρü, εßναι απÜτη, εßναι αυταπÜτη.
Η γυναßκα φοβÜται συχνÜ να ερωτευτεß Ýναν ελεýθερο Üνδρα, διüτι με τον ελεýθερο Üνδρα Þ την ελεýθερη γυναßκα μπορεß να μπλÝξεις ολοκληρωτικÜ - να μπλεχτεßς τις 24 þρες το 24ωρο. Ενþ με την παντρεμÝνη γυναßκα  το μπλÝξιμο δεν εßναι τüσο μεγÜλο. Αυτü που θα Ýχετε εßναι τα δýο-τρßα κρυφÜ φιλιÜ Þ μια συνÜντηση σε κÜποια σκοτεινÞ γωνιÜ με το συνεχÞ φüβο να μη σας δει ο Üνδρας της Þ κÜποιος Üλλος. Τα πÜντα γßνονται με τις μισÝς δυνÜμεις και με τη βιασýνη. ¸τσι, εσεßς ποτÝ δε θα γνωρßσετε αυτÞν τη γυναßκα στην καθημερινüτητα, εσεßς θα γνωρßσετε μüνο το βαμμÝνο πρüσωπü της. Εσεßς θα γνωρßσετε μüνον το παιγνßδι της και üχι την αλÞθειÜ της.
¼ταν η γυναßκα βγαßνει απ’ το σπßτι της για τα ψþνια, αυτÞ δεν εßναι η ßδια γυναßκα. Εßναι Ýνας τελεßως διαφορετικüς Üνθρωπος. Τþρα αυτÞ εßναι η γυναßκα με την προσωπßδα, τþρα αυτÞ υποκρßνεται. Οι γυναßκες εßναι μεγÜλοι ηθοποιοß. Στο σπßτι δεν Ýχουν αυτÞν τη θαυμÜσια üψη, που εσεßς γνωρßζετε. ¸ξω απü το σπßτι μεταμορφþνονται, γßνονται απßστευτα üμορφες, χαροýμενες - πρÜγματι καθαρÞ απüλαυση. Γßνονται πÜλι μικρÜ κοριτσÜκια, ερωτευμÝνα με την ζωÞ. Τα πρüσωπα τους εßναι διαφορετικÜ, λÜμπουν, εßναι βαμμÝνες, παριστÜνουν τις Üλλες υπÜρξεις…
Κοιτþντας μια γυναßκα στο μαγαζß Þ στην πλαζ, βλÝπετε μια τελεßως διαφορετικÞ πραγματικüτητα. Το να ζεις με μια γυναßκα 24 þρες το 24ωρο εßναι κÜτι το πολý καθημερινü, αλλÜ διαφορετικÜ δε γßνεται. Αν üμως πρÜγματι, εσεßς αγαπÜτε τη γυναßκα, τüτε θα θελÞσετε να γνωρßσετε üχι αυτü που φαßνεται, αλλÜ την πραγματικüτητα, διüτι η αγÜπη μπορεß να υπÜρχει μüνο στην πραγματικüτητα. Η αγÜπη εßναι ικανÞ να παραμεßνει αγÜπη ακüμη και αν μÜθετε την πραγματικüτητα, αν μÜθετε üλα τα ελαττþματÜ της και συνεχßσετε να την αγαπÜτε. Η αγÜπη εßναι απßστευτα σταθερü πρÜγμα.
¼ταν συναναστρÝφεστε με Ýναν Üνθρωπο üλο το 24ωρο, με Üνδρα Þ γυναßκα, μαθαßνετε üλα τα ελαττþματÜ τους, üλα τα καλÜ και τα στραβÜ, üλα τα üμορφα και τα Üσχημα, üλα που μοιÜζουν με τις ακτßνες του Þλιου και üλα που μοιÜζουν με τη μαýρη νýχτα. Μαθαßνετε τον Üνθρωπο στο σýνολü του. Η αγÜπη εßναι αρκετÜ δυνατÞ για να παραμεßνει αγÜπη, ακüμη και με την γνþση üλων των ελαττωμÜτων, περιορισμþν, αδυναμιþν, στις οποßες εßναι ευÜλωτη η ανθρþπινη φýση. ΑλλÜ αυτÞ η κατÜ φαντασßαν αγÜπη δεν εßναι αρκετÜ δυνατÞ. ΑυτÞ συναντιÝται μüνο στον κινηματογρÜφο. ΥπÜρχει μüνο στις νουβÝλες και στην ποßηση. Με τÝτοια αγÜπη μπορεßς να αγαπÜς μια γυναßκα μüνο σαν Ýνα μακρινü και Üφταστο αστÝρι. ¸τσι, μπορεßς να αγαπÜς μüνο τη μη πραγματικÞ γυναßκα.
Η αγÜπη εßναι μια τελεßως διαφορετικÞ διÜσταση: σημαßνει να αγαπÜς ασχÝτως της πραγματικüτητας. Ναι, η πραγματικüτητα Ýχει τα ελαττþματÜ της, αλλÜ τα ελαττþματα αυτÜ εßναι η πρüκληση για την ανÜπτυξη. Το κÜθε ελÜττωμα εßναι η πρüκληση της μεταμüρφωσÞς του. Και üταν δυο Üνθρωποι πρÜγματι αγαπιοýνται, αυτοß αλληλοβοηθοýνται στην ανÜπτυξÞ τους. ΚοιτÜει ο Ýνας τον Üλλον, γßνονται καθρÝφτες μεταξý τους, αντανακλοýν ο Ýνας τον Üλλον, βοηθοýν ο Ýνας τον Üλλον, υποστηρßζουν ο Ýνας τον Üλλον. Και στον πüνο και στη χαρÜ, στις στιγμÝς ευτυχßας, στις στιγμÝς της θλßψης εßναι μαζß, εßναι Ýνας. Να τι θα πει αφοσßωση.
ΕÜν εßμαι μαζß σας μüνο üταν εßστε ευτυχισμÝνοι και üχι üταν εßστε δυστυχισμÝνοι, αυτü δεν εßναι αφοσßωση. ¼ταν εßμαι μαζß σας μüνο üταν εσεßς ανθßζετε και üχι τüτε, üταν εσεßς δεν ανθßζετε, τüτε δεν εßμαι μαζß σας γενικÜ. Τüτε δε σας αγαπþ, εγþ αγαπþ μüνον τον εαυτü μου και την απüλαυσÞ μου. ¼ταν εσεßς γεýεστε την απüλαυση, üλα εντÜξει, üταν περνÜτε βÜσανα, θα σας στεßλω στο διÜολο. Αυτü δεν εßναι αγÜπη, δεν εßναι αφοσßωση, δεν εßναι παραßτηση. Εßναι ασÝβεια προς τον Üλλον Üνθρωπο.
Εßναι εýκολο να αγαπÜς τη γυναßκα κÜποιου Üλλου, διüτι δε σας χρειÜζεται να βιþσετε την πραγματικüτητα, εσεßς απολαμβÜνετε την επινüηση. Πρüκειται για Ýνα καλü καταμερισμü του κüπου. ¼μως αυτü εßναι απÜνθρωπο. Η ανθρþπινη αγÜπη εßναι μια μεγÜλη αντιπαρÜθεση. Και αγÜπη υπÜρχει μüνον τüτε, üταν απ’ αυτÞν προκýπτει η ανÜπτυξη, στην αντßθετη περßπτωση τι σüι αγÜπη εßναι αυτÞ;
Αυτοß που αγαπιοýνται μεταξý τους, ενισχýουν τα αισθÞματα του Üλλου ü,τι κι αν συμβεß. ΦτÜνουν στην υψηλüτερη κορυφÞ της ευτυχßας και στα μεγαλýτερα βÜθη της θλßψης üταν εßναι μαζß. Η Ýκταση της ευτυχßας και της θλßψης τους γßνεται  τερÜστια, να τι θα πει αγÜπη. ¼ταν εßστε μüνος και κλαßτε, τα δÜκρυÜ σας δεν Ýχουν μεγÜλο βÜθος, εßναι επιφανειακÜ. ¼ταν εσεßς κλαßτε μαζß με κÜποιον, εμφανßζεται το βÜθος, τα δÜκρυÜ σας αποκτοýν μια Üλλη διÜσταση.
Εσεßς μπορεßτε να γελÜτε μüνος, αλλÜ το γÝλιο σας θα εßναι επιφανειακü. Στην πραγματικüτητα αυτü θα εßναι κÜτι σαν τρÝλλα - μüνον οι τρελλοß γελοýν μüνοι. ¼ταν γελÜτε μαζß με κÜποιον, υπÜρχει βÜθος, εßναι φυσιολογικü. Μπορεßτε να γελÜτε μüνος, üμως το γÝλιο δεν εισχωρεß βαθιÜ - δεν μπορεß να εισχωρÞσει. ¼ταν εßστε μαζß, το γÝλιο φτÜνει ως τον πυρÞνα της ýπαρξÞς σας. ¼ταν δýο Üνθρωποι εßναι μαζß, μαζß στα πÜντα - την ημÝρα και τη νýχτα, το καλοκαßρι και το χειμþνα – στη χαρÜ και στην λýπη, τüτε αυτοß αναπτýσσονται.
Το δÝντρο Ýχει την ανÜγκη üλων των κλιμÜτων και üλων των εποχþν. Ναι, Ýχει την ανÜγκη του καυτοý καλοκαιριοý και του παγωμÝνου χειμþνα. ¸χει την ανÜγκη του φωτüς της ημÝρας για να το φωτßζει ο Þλιος και της ησυχßας της νýχτας, για να μπορεß να κλειστεß στον εαυτü του και να κοιμηθεß βαθιÜ. ¸χει την ανÜγκη των Þσυχων, χαροýμενων ημερþν και των συννεφιασμÝνων, βροχερþν ημερþν επßσης. Αυτü αναπτýσσεται δια μÝσου üλης αυτÞς της διαλεκτικÞς.
Η αγÜπη εßναι διαλεκτικÞ. ¼ταν εßστε μüνος, εσεßς δεν μπορεßτε να αναπτýσσεστε. ΠÜντα να θυμÜστε, üταν αγαπÜτε, τüτε μην αποφεýγετε την παραßτηση, μην αποφεýγετε την αφοσßωση. Τüτε θα εßστε ολοκληρωτικÜ μÝσα στα πρÜγματα. Τüτε δε θα εßστε στην Üκρη, Ýτοιμοι να το σκÜσετε, αν τα πρÜγματα γßνουν πολý βασανιστικÜ.
Η αγÜπη εßναι επßσης, προσφορÜ της θυσßας. Οφεßλετε να θυσιÜσετε πολλÜ πρÜγματα… π.χ. το Εγþ σας. Οφεßλετε να θυσιÜσετε τις φιλοδοξßες σας, την προσωπικÞ σας ζωÞ, οφεßλετε να θυσιÜσετε τα μυστικÜ σας, οφεßλετε να θυσιÜσετε πολλÜ πρÜγματα. Γι’ αυτü, αν αγαπÜτε ρομαντικÜ, δεν χρειÜζεται να θυσιÜσετε τßποτε. ¼ταν üμως δεν υπÜρχει η προσφορÜ της θυσßας, δεν υπÜρχει η ανÜπτυξη.
Η αγÜπη σας αλλÜζει σχεδüν πλÞρως, πρüκειται για μια νÝα γÝννηση. ΠοτÝ δε θα εßστε ο ßδιος Üνθρωπος üπως πρþτα, προτοý αγαπÞσετε μßα γυναßκα Þ Ýναν Üνδρα. ΠερÜσατε δια μÝσου του πυρüς, Ýχετε καθαρθεß. ΑλλÜ γι’ αυτü το πρÜγμα χρειÜζεται η ανδρεßα.
Εσý με ρωτÜς : « Γιατß ενδιαφÝρομαι για τις παντρεμÝνες γυναßκες;». Διüτι δεν εßσαι ανδρεßος. ΘÝλεις να αποφýγεις την αφοσßωση. ΘÝλεις κÜτι φτηνü, δε θÝλεις να πληρþσεις με üλη την πραγματικÞ τιμÞ.


Δεýτερη ερþτηση:

ΕλεÞμονα ΔιδÜσκαλε, αυτü δεν εßναι πια ασχολßα με την αγÜπη… Νοιþθω πως εßμαι ναüς, üπου γýρω υπÜρχεις μüνον εσý. Εκεßνη την στιγμÞ εßμαι συνειδητοποιημÝνος, üτι ποτÝ δε συνÝβαινε αυτü, προτοý σε συναντÞσω. ΚÜθε φορÜ με διαφορετικü τρüπο για μÝνα και για το Ýτερο Þμισý μου. Ευγνωμοσýνη σε σÝνα, που υπÜρχεις αυτÞν την στιγμÞ, ποτÝ δεν θα εßναι αρκετÞ. Ακüμη συνεχßζω να πÝφτω προς τα πßσω. Πως μποροýμε να πετÜξουμε; Πως μπορεß να με βοηθÞσει η εξωτερικÞ γυναßκα να ενωθþ με την εσωτερικÞ γυναßκα, που βρßσκεται μÝσα μου;
- Πριν απ’ üλα ποτÝ μην σκÝφτεστε για τη γυναßκα üτι εßναι το Ýτερο Þμισý σας. ΑυτÞ δεν εßναι το Þμισý σας, üπως δεν εßσθε οýτε και σεις. Εßστε ολüκληρος και αυτÞ εßναι ολüκληρη. Εßναι ατομικüτητα και σεις εßστε ατομικüτητα. Εßστε Ýνα σýνολο και αυτÞ εßναι Ýνα σýνολο. ΑυτÞ η αρχαßα στÜση προς την γυναßκα, üτι εßναι το Ýτερο Þμισý σας, γÝννησε τη μεγÜλη συμφορÜ. Την στιγμÞ που αρχßζετε να κατÝχετε - και πρüκειται για την κατοχÞ - αρχßζετε να καταστρÝφετε την ατομικüτητα του Üλλου, καταστρÝφετε κÜτι, που Ýχει μεγÜλη αξßα. Αυτü δεν εßναι δημιουργßα. ΠοτÝ μην σκÝφτεστε για τη γυναßκα üτι εßναι το Ýτερο Þμισý σας - αυτÞ δεν εßναι!
Οι δýο που αγαπιοýνται μοιÜζουν με τις δýο κολüνες ενüς ναοý, üπως εßπε ο Χαλßλ ΝτζεμπρÜν. Οι δýο υποστηρßζουν την ßδια σκεπÞ, βρßσκονται μεταξý τους σε απüσταση, üμως εßναι μαζß. ΕÜν τις δýο κολüνες του ßδιου ναοý τοποθετÞσεις μαζß, ο ναüς θα καταρρεýσει, η σκεπÞ δε θα μπορÝσει να κρατηθεß πια. ΚοιτÜξτε αυτÝς τις κολüνες στην αßθουσα ακροÜσεων του ΤζουÜν Τζυ.
Εßναι δßπλα η μßα στην Üλλη, αλλÜ υποστηρßζουν την ßδια σκεπÞ. ¸τσι πρÝπει να εßναι αυτοß που αγαπιοýνται. Ο Ýνας δßπλα στον Üλλον, ατομικÜ, αλλÜ απü κοινοý υποστηρßζουν Ýνα πρÜγμα.
¼πως η γυναßκα δεν εßναι το Þμισυ του ανδρüς, Ýτσι οýτε και ο Üνδρας δεν εßναι το Þμισυ της γυναικüς. Οýτε ο Üνδρας εδüθη στην γυναßκα, οýτε η γυναßκα εδüθη στον Üνδρα. Αυτοß οι δýο εδüθησαν στο θεü της αγÜπης. Να το θυμÜστε αυτü. ΣυνÞθως, ο Üνδρας δεν επιτρÝπει πολλÜ πρÜγματα, διüτι Ýχει την ιδÝα, üτι η γυναßκα εßναι το Ýτερο Þμισý του. Δεν σκÝφτεται, üτι και αυτüς με την σειρÜ του εßναι το Üλλο Þμισυ.
Ο Üνδρας μÝνει ολüκληρος και η γυναßκα γßνεται το Üλλο Þμισυ.
Να γιατß μετÜ το γÜμο η γυναßκα οφεßλει να πÜρει το επßθετο του ανδρüς και üχι ο Üνδρας. ΑυτÞ εξαφανßζεται, διαλýεται, δεν εßναι πια η γυναßκα, εßναι η σýζυγος. Η γυναßκα εßναι Ýνα ßδρυμα. Ο Üνδρας μÝνει ßδιος Üνδρας, üπως Þταν και πριν. ΚÜτι προσετÝθη σ’ αυτüν, αλλÜ αυτü το κÜτι αποσπÜστηκε απü τη γυναßκα. Και αυτü εßναι τερατþδες.
ΚÜποτε διÜβαζα Ýνα θαυμÜσιο ποßημα μιας γυναßκας:

«Μη μου μιλÜς για την αγÜπη σου»,  λÝει αυτÞ στον αγαπημÝνο της...
Μη μου μιλÜς για την αγÜπη σου, την γνωρßζω πολý καλÜ,
Την Ýχω νιþσει στο βλÝμμα σου και στο χτýπημα του βοýρδουλα σου,
Και ακüμη πιο καλÜ στη φωνÞ σου.
Μη μου μιλÜς για την αγÜπη σου, αυτÞ κυλÜει με τÝτοιον τρüπο,
Που με κατÜπιε ολüκληρη μÝσα στην πυρωμÝνη της Ýνταση.
ΑλλÜ κÜποιες ουλÝς δεν Ýχουν κλεßσει, η φλüγα της αγÜπης σου μου Ýδωσε τα πÜντα,
Και κατÝκαυσε το μυαλü μου.   
Η ασφÜλεια της αγÜπης σου σκüτωσε τον πατÝρα μου,
Το δþρο της αγÜπης σου με σημÜδεψε με Ýνα εξþγαμο παιδß.
Ως απüδειξη της αγÜπης σου με Ýκλεισες στην φυλακÞ,
Το τραγοýδι της αγÜπης σου  με Ýκανε Üφωνη,
Δεν μπορþ να ξανατραγουδÞσω, δεν υπÜρχω πια,
Η αγÜπη σου με βýθισε στη λησμονιÜ.

ΕπιτρÝψτε μου να το επαναλÜβω: «Η αγÜπη σου με βýθισε στη λησμονιÜ».

Αν εßναι Ýτσι, τüτε η αγÜπη δεν Ýχει τßποτε το κοινü με την αγÜπη. Πρüκειται για Ýνα λεπτü τρüπο κυριαρχßας. Και üταν εμφανßζεται η κυριαρχßα, η αγÜπη χÜνεται. Εκεß, üπου εμφανßζεται η κυριαρχßα, η αγÜπη χÜνεται.
Σας ζητþ να μην κÜνετε κατοχÞ σε μια γυναßκα, να μην κÜνετε κατοχÞ σε Ýναν Üνδρα. Η κατοχÞ δεν εßναι αγÜπη. Να θυμÜστε - η ατομικüτητα της γυναßκας πρÝπει να διατηρηθεß. Η ελευθερßα της δεν μπορεß να καταργηθεß, η ελευθερßα της πρÝπει να εßναι σεβαστÞ πÜση θυσßα. ΑυτÞ εßναι η üραση της ΤÜντρα. ΠÜση θυσßα και Üνευ üρων η ελευθερßα της πρÝπει να μεßνει Üθικτη. ΕÜν εσεßς πρÜγματι την αγαπÜτε, εσεßς θα αγαπÜτε επßσης και την ελευθερßα της. ΕÜν εσεßς πρÜγματι αγαπÜτε Ýναν Üνθρωπο, πως τüτε μπορεßτε να καταστρÝφετε την ελευθερßα του; ΕÜν εσεßς Ýχετε εμπιστοσýνη σ’ Ýναν Üνθρωπο, εσεßς θα Ýχετε εμπιστοσýνη και στην ελευθερßα του.
Μια φορÜ με επισκÝφτηκε Ýνας Üνθρωπος, που üντως ευρÝθη σε συμφορÜ. Μου εßπε:
- ΑποφÜσισα να αυτοκτονÞσω.
- Γιατß;
- Εßχα εμπιστοσýνη στη γυναßκα μου και αυτÞ με απατοýσε. Της εßχα απüλυτη εμπιστοσýνη και αυτÞ Ýκανε Ýρωτα με Ýναν Üλλο Üνδρα και γω δεν Þξερα τßποτε. ΑνακÜλυψα κÜποια γρÜμματα... και την ρþτησα, επÝμενα και αυτÞ ομολüγησε τι Ýκανε üλον αυτüν τον καιρü. ΑποφÜσισα να αυτοκτονÞσω, μου εßπε.
- Λες üτι της εßχες εμπιστοσýνη?
- Ναι, της εßχα εμπιστοσýνη και αυτÞ με απατοýσε.
- Τι καταλαβαßνεις εσý με τη λÝξη εμπιστοσýνη; ¸χεις κÜπως λανθασμÝνη αντßληψη περß της εμπιστοσýνης. ¼πως φαßνεται, και η εμπιστοσýνη Ýχει γßνει πολιτικÞ. Εσý την εμπιστεýεσαι üτι αυτÞ δεν θα σε απατÜει. Μα η εμπιστοσýνη σου εßναι Ýνα κüλπο. Εσý θÝλεις να την κÜνεις να αισθÜνεται Ýνοχη. Αυτü δεν εßναι εμπιστοσýνη.
Τον εßχα προβληματßσει πολý.
Μου εßπε:
- Εσý τüτε τι εννοεßς με τη λÝξη εμπιστοσýνη, αφοý αυτü δεν εßναι εμπιστοσýνη; Την εμπιστευüμουν απολýτως.
- Αν θα Þμουν στην θÝση σου, η εμπιστοσýνη θα σÞμαινε για μÝνα την απüλυτη εμπιστοσýνη στην ελευθερßα της, τη νοημοσýνη της και την ικανüτητÜ της να αγαπÜ. ΕÜν αυτÞ αγαπÜει και κÜποιον Üλλον ακüμη, εγþ απ’ την πλευρÜ μου την εμπιστεýομαι. ΑυτÞ Ýχει νοημοσýνη, μπορεß να διαλÝγει. Εßναι ελεýθερη και δικαιοýται να αγαπÜει. ¸χω εμπιστοσýνη στην κρßση της.
Τι εννοεßτε εσεßς με τη λÝξη εμπιστοσýνη; ¼ταν εσεßς εμπιστεýεστε τη νοημοσýνη της, τη νüησÞ της, τη συνειδητοποßησÞ της - εσεßς την εμπιστεýεστε. Και αν αυτÞ θεþρησε σωστü να αγαπÞσει και κÜποιον Üλλον ακüμη - τüτε üλα εßναι απüλυτα εντÜξει. Ακüμη και αν αυτü σας προκαλεß πüνο - πρüκειται για δικü σας πρüβλημα και üχι για δικü της.
Και αν νιþθετε πüνο - αυτü δεν εßναι απü την αγÜπη, εßναι απü τη ζÞλια σας. Τι σüι εμπιστοσýνη εßναι αυτÞ, üταν λÝτε, üτι αυτÞ σας απατοýσε; Μα απü την ßδια τη φýση της η εμπιστοσýνη δεν μπορεß να απατηθεß. Δεν μπορεßς να απατÞσεις την εμπιστοσýνη. ΕÜν εßναι δυνατüν να απατÞσεις την εμπιστοσýνη, τüτε εδþ δεν πρüκειται για την εμπιστοσýνη.
Σκεφτεßτε πÜνω στο θÝμα αυτü. ΕÜν εγþ αγαπþ μια γυναßκα, εγþ Ýχω εμπιστοσýνη στη νοημοσýνη της Üνευ üρων και αν αυτÞ μια ωραßα πρωßα θελÞσει να αγαπÞσει και κÜποιον Üλλον ακüμη - τüτε üλα εßναι εντÜξει. ΠÜντα Ýχω την εμπιστοσýνη στη νοημοσýνη της. Και αυτÞ πρÝπει να το νοιþθει αυτü. Εßναι ελεýθερη, δεν εßναι το Þμισý μου, εßναι ανεξÜρτητη. Και üταν δýο Üνθρωποι εßναι ανεξÜρτητες ατομικüτητες, μüνον τüτε εμφανßζεται η αγÜπη. Η αγÜπη μπορεß να κυλÜει μüνον απü τη μια ελευθερßα στην Üλλη.
Καταλαβαßνω την ερþτηση του Κουλ ΜπουσÜν. Αυτüς χρησιμοποßησε τη λÝξη «το Þμισý μου» ασυνεßδητα. Εßδα την αγÜπη του στην γυναßκα του, εßδα και την γυναßκα του πως τον αγαπÜει. Αυτοß δεν εßναι τα ημßσεα του Üλλου - üχι. ΑπλÜ, εßναι η υποσυνεßδητη συνÞθεια χρÞσης αυτÞς της λÝξης. ΑλλÜ θÝλω να το διευκρινßσω αυτü το πρÜγμα.
Δεýτερον:
«Αυτü δεν εßναι πια ασχολßα με την αγÜπη…»
¼ταν η αγÜπη αναπτýσσεται σε βÜθος, γßνεται το κÜτι Üλλο. ¼ταν η αγÜπη δεν αναπτýσσεται, επßσης γßνεται το κÜτι Üλλο. Η αγÜπη εßναι Ýνα πολý λεπτü πρÜγμα. ΕÜν δεν αναπτýσσεται, γßνεται πßκρα, δηλητÞριο, γßνεται μßσος. Μπορεß ακüμη να κατεβεß πιο κÜτω απü το μßσος - τüτε θα γßνει αδιαφορßα, που βρßσκεται στο πιο απüμακρο σημεßο απü την αγÜπη.
Η αγÜπη εßναι καυτÞ ενÝργεια. Συνεπþς, το μßσος εßναι επßσης καυτü. ΑλλÜ η αδιαφορßα εßναι ψυχρÞ, παγωμÝνη. Μπορεßτε να μετρÜτε την αγÜπη, το μßσος και την αδιαφορßα με αυτÞν την κλßμακα. ΕÜν μιλÞσουμε ακριβÝστερα - μεταξý της αγÜπης και του μßσους βρßσκεται το σημεßο μηδÝν - üπως το σημεßο μηδÝν στο θερμüμετρο. ΚÜτω απ’ αυτü το σημεßο εßναι η ψýχρα, πÜνω η ζÝστη. Η αγÜπη εßναι ζÝστη. Το μßσος εßναι το σημεßο μηδÝν. Πιο κÜτω απ’ αυτü γßνεστε üλο και πιο ψυχροß, μπορεßτε να γßνετε ψυχροß σαν τον πÜγο - αδιÜφοροι. ΕÜν η αγÜπη σας δεν αναπτýσσεται, αυτÞ αρχßζει να κατεβαßνει προς τα κÜτω. Διüτι οφεßλει να κινεßται.
Η αγÜπη εßναι ενÝργεια και η ενÝργεια κινεßται. Αν αυτÞ κινεßται, σε λßγο θα ανακαλýψετε, üτι δεν πρüκειται πια για αγÜπη, θα 'χει γßνει διαλογισμüς, προσευχÞ...
Σ’ αυτü το πρÜγμα συνßσταται üλη η προσÝγγιση της ΤÜντρα - αν η αγÜπη αναπτýσσεται σωστÜ, αν την φροντßζουν προσεκτικÜ - αυτÞ γßνεται προσευχÞ. ΑυτÞ γßνεται στο τÝλος το ανþτατο βßωμα του Θεοý.
Η αγÜπη εßναι ο ναüς του Θεοý.
Γι’ αυτü οι Üνθρωποι που ζουν μÝσα στην αδιαφορßα, δεν μποροýν να γνωρßσουν το Θεü. Η αδιαφορßα εßναι η πραγματικÞ αθεÀα. Οι Üνθρωποι που ζουν ακολουθþντας την ψυχρÞ οδü ανÜπτυξης… ακüμη και στο δικαστÞριο το καταλαβαßνουν. ΕÜν κÜποιος διÝπραξε το φüνο εν βρασμþ ψυχÞς, το δικαστÞριο δεν εξετÜζει την περßπτωση τüσο σοβαρÜ. ΕÜν κÜποιος σκüτωσε κατÜ την Ýκρηξη του πÜθους, τüτε το δικαστÞριο εξετÜζει το γεγονüς αυτü επιεικþς. Ο δολοφüνος δε θα τιμωρηθεß τüσο σκληρÜ. Ευρισκüταν υπü την επÞρεια του πÜθους, αυτü εßχε συμβεß κατÜ την αιφνßδια Ýκρηξη της οργÞς.
ΑλλÜ το δικαστÞριο εßναι πολý αυστηρü, üταν ο δολοφüνος δρα με την ψυχρÞ λογικÞ. Ο ψýχραιμος δολοφüνος εßναι ο πλÝον επικßνδυνος Üνθρωπος. ΕτοιμÜζει τα πÜντα επιμελþς.  Αυτüς σκÝπτεται, συλλογßζεται, ζυγßζει. ΕπÝλεξε Ýνα πολý μηχανικü και αποτελεσματικü τρüπο, κÜνει τη δουλειÜ του σα μÜστορας. Δεν Ýχει καρδιÜ, εßναι απλÜ ψυχρüς.
Η ψυχρÞ καρδιÜ εßναι νεκρÞ καρδιÜ. Η ψυχρÞ καρδιÜ εßναι νεκρÞ, στυγνÞ, πÝτρινη καρδιÜ. ΕÜν η αγÜπη δεν πÜει προς τα πÜνω, αυτÞ θα πÜει προς τα κÜτω, να το θυμÜστε. Η αγÜπη δεν μπορεß να μÝνει σε ακινησßα, πρÝπει να κατανοηθεß αυτÞ η ιδιαιτερüτητÜ της. Η αγÜπη δεν μπορεß να μÝνει ακßνητη, αυτÞ Þ πÝφτει κÜτω Þ πÜει πÜνω, κινεßται. Γι’ αυτü εÜν üντως θÝλετε να ζεßτε τη ζωÞ με θÝρμη, τüτε βοηθÞστε την αγÜπη να αναπτυχθεß.
Δυο Üνθρωποι ερωτεýονται… εÜν η αγÜπη τους δεν αρχßσει αμÝσως να γßνεται φιλßα, τüτε αργÜ Þ νωρßς αυτοß θα χωρßσουν. Απü την αγÜπη πρÝπει να αναπτýσσεται η φιλßα, σ’ αντßθετη περßπτωση θα αναπτυχθεß η εχθρüτητα. ΚÜτι πρÝπει να συμβεß. Η αγÜπη εßναι ανοικτÞ. ΑυτÞ πρÝπει να αναπτυχθεß αμÝσως σε φιλßα, αλλιþς θα αναπτυχθεß η εχθρüτητα. ΚÜτι πρÝπει να αναπτυχθεß.
Η αγÜπη εßναι γονιμüτητα. ΕÜν δεν σπεßρατε σπüρους üμορφων λουλουδιþν, τüτε θα αναπτυχθοýν τα ζιζÜνια - κÜτι πρÝπει να αναπτυχθεß. ¼ταν η αγÜπη πρÜγματι πηγαßνει πιο βαθιÜ, αυτÞ γßνεται προσευχÞ. Τüτε üλη η ποιüτητÜ της δεν εßναι σεξουαλικÞ, η ποιüτητÜ της δεν εßναι αισθησιακÞ. Τüτε μÝσα σας υπÜρχει κÜποιο αßσθημα ευλÜβειας προς τον Üλλον - καθüλου σεξουαλικü πÜθος, αλλÜ κÜποια ευλÜβεια. Στην ßδια την παρουσßα του Üλλου αρχßζετε να νοιþθετε κÜτι το θεúκü, κÜτι το ιερü. Ο αγαπημÝνος σας γßνεται ο θεüς σας, η θεÜ σας.
«Αυτü δεν εßναι πια η ασχολßα με την αγÜπη… ΑισθÜνομαι, üτι εßμαι ο ναüς, üπου γýρω υπÜρχεις εσý». Αυτü εßναι σωστü, εßστε μακÜριοι. «Εκεßνη την στιγμÞ εßμαι συνειδητοποιημÝνος - πρÜγμα που ποτÝ δε συνÝβαινε μÝχρι να σε συναντÞσω». Στο βαθμü που η αγÜπη γßνεται προσευχÞ, στον ανÜλογο βαθμü γßνεστε συνειδητοποιημÝνοι, αυτü μοιÜζει με την σκιÜ.
ΕπιμÝνω στο εξÞς πρÜγμα: εÜν συμβαßνει η συνειδητοποßηση, τüτε Ýρχεται η αγÜπη - σαν την σκιÜ Ýρχεται η αγÜπη. ΕÜν συμβαßνει η αγÜπη, τüτε σαν την σκιÜ Ýρχεται η συνειδητοποßηση. Αν αναπτýσσεστε μÝσα στην αγÜπη Þ αναπτýσσεστε μÝσα στο διαλογισμü, το τελικü αποτÝλεσμα εßναι το ßδιο. Και τα δυο πρÜγματα Ýρχονται ταυτοχρüνως. Προσπαθεßτε να πετýχετε το Ýνα, Ýρχεται και το Üλλο. Αυτü εξαρτÜται απü εσÜς.
ΕÜν νοιþθετε τη μεγÜλη εναρμüνιση με την αγÜπη, τüτε η οδüς σας - η αγÜπη - εßναι η οδüς της αφοσßωσης, της μπχÜκτα. ΕÜν νιþθετε τη μεγÜλη εναρμüνιση με τη συνειδητüτητα, τüτε η οδüς σας εßναι ο διαλογισμüς, η ντχιÜνα. ΥπÜρχουν μüνον οι δυο βασικÝς οδοß, üλες οι Üλλες εßναι παραλλαγÝς αυτþν των δυο. ΕÜν αναπτýσσεται η αγÜπη, τüτε εσεßς θα γßνεστε üλο και πιο συνειδητοß την κÜθε στιγμÞ, üταν αυτÞ θα συμβαßνει. ¼σο πιο ψηλÜ θα ανεβαßνει αυτÞ, τüσο θα μεγαλþνει η ικανüτητÜ σας να κατανοεßτε τη φýση των πραγμÜτων.
«Ευγνωμοσýνη σε σÝνα, που μÝνεις σ’ αυτÞν την στιγμÞ…»
Αυτü δεν εßναι δυνατü και αυτü δεν χρειÜζεται. Στην πραγματικüτητα πολý συχνÜ, üταν λÝτε «ευχαριστþ», δεν το εννοεßτε. ΚÜποιος σας Ýδωσε το αλÜτι στο τραπÝζι σας και σεις λÝτε «ευχαριστþ» - το εννοεßτε; Δεν το εννοεßτε αυτü, πρüκειται για μια απλÞ τυπικüτητα. Μεταξý διδασκÜλου και μαθητοý δεν πρÝπει να υπÜρχουν τυπικüτητες, δεν χρειÜζονται, εγþ δε σας δßνω το αλÜτι.
«Ευχαριστþ» - εßναι Ýνας δυτικüς κανüνας καλÞς διαγωγÞς. Στην ανατολÞ αυτü εßναι πρακτικÜ αδýνατον. ΠοτÝ μου δεν εßπα ευχαριστþ στον πατÝρα μου, δεν μπορþ. Πþς μπορþ να εßμαι ευγνþμων στον πατÝρα μου; ΠοτÝ μου δεν εßπα ευχαριστþ στη μητÝρα μου. Της εßμαι ευγνþμων για τα πÜντα, αλλÜ ποτÝ μου δεν της εßπα ευχαριστþ. Πως μπορþ; Αυτü θα Þταν τüσο ανεπαρκÝς, τüσο αγενÝς, üπως üταν εσεßς λÝτε «ευχαριστþ». Θα Þταν υπερβολικÜ τυπικü, θα Þταν ανεπαρκÞς εκδÞλωση της αγÜπης. Καλλßτερα ως προς αυτü, να τηρÞσουμε τη σιωπÞ. ΑυτÞ καταλαβαßνει.
Μεταξý του διδασκÜλου και του μαθητοý δεν εßναι δυνατü να υπÜρχουν κανενüς εßδους τυπικüτητες, üλες οι τυπικüτητες θα εßναι ακατÜλληλες. Και δεν χρειÜζονται. Σε καταλαβαßνω, Κουλ ΜπουσÜν. ΒλÝπω τη γεμÜτη ευγνωμοσýνη καρδιÜ σου. ¼μως μüνο μÝσα στη σιωπÞ αυτÞ η ευγνωμοσýνη μπορεß να εκφραστεß. Μπορεß να εκφραστεß χωρßς να ειπωθεß. ¼ταν προσπαθεßτε να εκφρÜσετε κÜτι, αυτü ποτÝ δε θα εßναι εκφρασμÝνο σωστÜ.
«Ευγνωμοσýνη σε σÝνα, που υπÜρχεις αυτÞν την στιγμÞ, ποτÝ δε θα εßναι αρκετÞ. Ακüμη συνεχßζω να πÝφτω προς τα πßσω. Πως μποροýμε να πετÜξουμε; Πως μπορεß να με βοηθÞσει η εξωτερικÞ γυναßκα να ενωθþ με την εσωτερικÞ γυναßκα, που βρßσκεται μÝσα μου;»
Η πτþση προς τα πßσω εßναι φυσιολογικÞ. Διüτι το παρελθüν εßναι τüσο μεγÜλο και η παροýσα στιγμÞ τüσο μικρÞ. Η Ýλξη του παρελθüντος εßναι τερÜστια, ενþ η συνειδητοποßηση εßναι σαν Ýνα νÝο φυλλαρÜκι, που ξεκüπηκε απü το δÝντρο - εßναι φρÝσκο, τρυφερü και τρωτü. Ενþ το παρελθüν μοιÜζει με τα μεγÜλα ΙμαλÜια - βρÜχια, βρÜχια και βρÜχια. Αυτü το μικρü φυλλαρÜκι οφεßλει να παλÝψει μ’ αυτÜ τα ΙμαλÜια του παρελθüντος, με τις χιλιÜδες προηγοýμενες ζωÝς που Ýχουν βιωθεß μηχανικÜ, Ýχουν βιωθεß ασυνεßδητα. ¼μως αυτü το φυλλαρÜκι τελικÜ, θα φανεß δυνατüτερο αυτþν των βρÜχων, βρÜχων και βρÜχων των ΙμαλαÀων. Γιατß; Διüτι αυτü το φυλλαρÜκι εßναι ζωντανü… ζει με την αγÜπη, εßναι εγκλωβισμÝνο μÝσα στην φωτιÜ της αγÜπης. Αυτü το φυλλαρÜκι εßναι φυλλαρÜκι της συνειδητοποßησης. Αυτü αρχßζει να νικÜ.
¼μως, πολλÝς φορÝς ακüμη εσεßς θα αισθÜνεστε, üτι πÝφτετε προς τα πßσω - εßναι φυσιολογικü. Μην ανησυχεßτε γι’ αυτü, μην αισθÜνεστε Ýνοχοι γι’ αυτü. ¼σες φορÝς εσεßς θα το θυμηθεßτε, θα συνεχßσετε πÜλι να αναπτýσσεστε. ΠÜντα να κρατÜτε το νÝο φυλλαρÜκι μÝσα στη συνεßδησÞ σας. ΣτρÝψτε üλη τη συνεßδησÞ σας σ’ αυτÞν τη νÝα φþτιση, που αναπτýσσεται μÝσα σας. Στην αρχÞ, οι στιγμÝς αυτÝς θα εßναι λιγοστÝς και μικρÞς διÜρκειας. ΑλλÜ και μüνο μια φορÜ αν θα Ýλθει αυτÞ η στιγμÞ, üπου η αγÜπη δεν εßναι πια αγÜπη αλλÜ προσευχÞ, εσεßς θα εισÝλθετε στην στιγμÞ της ΤÜντρα. Δεν αξßζει να ανησυχεßτε για την σκοτεινÞ νýκτα, δεν χρειÜζεται να ανησυχεßτε γι’ αυτü. Πηγαßνετε απü ημÝρα σε ημÝρα. Θα θυμÜστε üτι την ημÝρα Ýως την επüμενη ημÝρα υπÜρχει η νýκτα - καμιÜ φορÜ ατελεßωτη. Να σκÝπτεστε αυτÝς τις νýκτες ως απλÜ σκοτεινÜ τοýνελ. Στη μßα Üκρη του τοýνελ εßναι το φως, στην Üλλη Üκρη του πÜλι φως και μεταξý τους το σκοτεινü τοýνελ. Και αυτü εßναι καλü, διüτι Ýτσι προετοιμÜζονται τα μÜτια σας να δουν το φως πιο καθαρÜ.
Εßναι σαν την ανÜπαυση, σαν τη χαλÜρωση. Μην σκÝπτεστε πως η μßα νýκτα αντικαθιστÜ την Üλλη και η ημÝρα εßναι απλÜ Ýνα μεσοδιÜστημα μεταξý τους, üχι. Κι üμως, αυτÝς οι λιγοστÝς και μικρÞς διÜρκειας στιγμÝς εßναι τα λÜμποντα διαλεκτÜ διαμÜντια. ΑπλÜ να σκÝπτεστε αυτÝς τις στιγμÝς. Μια στιγμÞ συνÝβη σÞμερα, η Üλλη ßσως, θα συμβεß σ’ Ýναν χρüνο. Μην ανησυχεßτε γι’ αυτüν τον χρüνο, αυτü δεν εßναι το βασικü, ας συγκεντρþνονται τα μÜτια σας σ’ αυτÞν και μüνο σ’ αυτÞν την στιγμÞ, απü τη μια στιγμÞ της αγÜπης στην Üλλη, απü τη μια στιγμÞ της συνειδητοποßησης στην Üλλη συνειδητοποßηση. Σε λßγο η πτþση προς τα πßσω θα γßνεται üλο και πιο αραιÜ και θα εξαφανιστεß. Δεν πρÝπει να νοιþθετε ενοχÝς, δεν χρειÜζεται να μετανιþνετε γι’ αυτü. Εßναι Ýνα φυσιολογικü φαινüμενο, δεχτεßτε το.
«Πþς μπορεß να με βοηθÞσει η εξωτερικÞ γυναßκα να ενωθþ με τη γυναßκα, που υπÜρχει μÝσα μου;»
Μην σκÝπτεστε «πþς». Αν υπÜρχει η αγÜπη, αυτü θα συμβαßνει. Η αγÜπη δεν εßναι «πþς», η αγÜπη δεν εßναι «να ξÝρω πþς». ΑπλÜ να αγαπÜτε χωρßς καμμßα αιτßα. ΑγαπÜτε με το σεβασμü και την ευλÜβεια. ΑπλÜ να αγαπÜτε: κοιτÜτε τον Üλλο üχι ως σþμα, αλλÜ ως ψυχÞ, κοιτÜτε τον Üλλον üχι ως νου, αλλÜ ως μη νου. ΕÜν εσεßς εßστε ικανοß να βλÝπετε τον μη νου στη γυναßκα σας, θα γßνετε ικανοß πολý εýκολα να βρεßτε την εσωτερικÞ γυναßκα σας. Τüτε η εξωτερικÞ γυναßκα εßναι μüνον ο οδηγüς. Δια μÝσου της εξωτερικÞς γυναßκας, εσεßς θα οδηγηθεßτε πßσω στην εσωτερικÞ σας γυναßκα. ΕÜν üμως η εξωτερικÞ γυναßκα για σας εßναι μüνον το σþμα - τüτε εσεßς τοποθετÞσατε μπροστÜ σας Ýνα φρÜγμα. ΕÜν η Üλλη γυναßκα εßναι απλÜ ψυχÞ, κενü, απλüς διÜδρομος, τüτε τßποτε δε σας εμποδßζει, η ενÝργειÜ σας θα πηγαßνει πßσω, θα εισχωρÞσει και θα βρει την εσωτερικÞ σας γυναßκα.
Ο κÜθε Üντρας και η κÜθε γυναßκα μποροýν να βοηθÞσουν εξωτερικÜ να εντοπιστεß η εσωτερικÞ γυναßκα και ο εσωτερικüς Üντρας. ΑλλÜ γι’ αυτü το πρÜγμα δεν υπÜρχει το «πþς». ΧρειÜζεται ευλÜβεια. Να σκÝπτεστε τον Üλλον, να διαλογßζεστε πÜνω στον Üλλον ως θεüτητα. Ο Üλλος εßναι θεúκüς. Ας επικρατεß αυτÞ η στÜση, ας σας περιβÜλλει αυτü το κλßμα. Και αυτü θ’ αρχßσει να συμβαßνει! ¹δη αρχßζει να συμβαßνει.
Τρßτη ερþτηση:
ΑγαπημÝνε OSHO, γιατß οι Üνθρωποι δε σε προσÝχουν; Απ’ την στιγμÞ που εγþ δÝχτηκα τη sanyasa, μπορþ να δω πολý καθαρÜ αυτÞν την βλακεßα τους. Γιατß αυτοß δεν το βλÝπουν;
- Μην εßσαι τüσο σκληρüς με τους ανθρþπους. Εκτüς αυτοý, αυτü δε σε αφορÜ. Αν αυτοß δεν το θÝλουν, τüτε αυτÞ εßναι η απüφασÞ τους και η ελευθερßα τους. Μην αποκαλεßς αυτü το πρÜγμα βλακεßα, διüτι αν εσý  αποκαλεßς αυτü βλακεßα, μÝσα σου αυτοστιγμÞς εμφανßζεται το λεπτü Εγþ σου - εσý δÞθεν μπορεßς να δεις και αυτοß üχι, διüτι εσý εßσαι ο Ýξυπνος και αυτοß οι βλÜκες. ¼χι, αυτÜ τα πρÜγματα δεν εßναι καλÜ.
ΣυνÝβη μια φορÜ το εξÞς…
Ο ΜωÜμεθ πÞγε στο τζαμß  για να κÜνει την πρωινÞ προσευχÞ του και πÞρε μαζß του Ýνα νεαρü, ο οποßος ποτÝ μÝχρι τüτε δεν εßχε μπει σε τζαμß. ¼ταν γýρισαν στο σπßτι, Þταν πρωß, νωρßς και οι Üνθρωποι ακüμη κοιμοýνταν, ο νεαρüς εßπε στο ΜωÜμεθ:
- ΧαζρÜτ, κοßτα αυτοýς τους αμαρτωλοýς, αυτοß κοιμοýνται ακüμη. Μα επιτρÝπεται να κοιμÜσαι τÝτοια þρα; ΑυτÞν την þρα πρÝπει να προσεýχεσαι!
¹ταν η πρþτη φορÜ, που αυτüς ο νεαρüς πÞγε ο ßδιος να προσευχηθεß.
ΞÝρετε τι εßπε ο ΜωÜμεθ; Σηκþνοντας τα μÜτια του στον ουρανü, εßπε: «Συγχþρεσε».
- Σε ποιüν εßπες «συγχþρεσε», ΜωÜμεθ?
- Στο Θεü. Θα πÜω τþρα πßσω στο τζαμß… αλλÜ σε παρακαλþ, να μην Ýλθεις μαζß μου αυτÞν τη φορÜ. Πολý καλÜ Ýκανες, που δεν πÞγαινες στο τζαμß πριν, δεν Ýκανα καλÜ, που σε πÞρα μαζß μου. ΚαλÜ Ýκανες που κοιμüσουνα και συ πριν, τουλÜχιστον μÝσα σου δε συσσωρευüταν αυτü το Εγþ σου. Τþρα εσý μου Ýγινες Üγιος με μßα μüνο προσευχÞ, ενþ αυτοß οι Üνθρωποι εßναι για σÝνα αμαρτωλοß. Η δικÞ μου η προσευχÞ Ýχει χαλÜσει με το να σε πÜρω μαζß μου. Σε παρακαλþ, μην Ýρχεσαι Üλλη φορÜ. ΤουλÜχιστον εγþ δεν σκοπεýω να σε πÜρω μαζß μου.
Και ο ΜωÜμεθ πÞγε πßσω να προσευχηθεß και να ζητÞσει απ’ το Θεü συγχþρεση. ¸κλεγε και δÜκρυα κυλοýσαν στο πρüσωπü του…
Εσý δÝχτηκες τη sanyasa λßγες μÝρες πριν - Þ λßγες εβδομÜδες πριν - και θεωρεßς üτι οι Üλλοι εßναι βλÜκες; Αυτü εßναι λÜθος, εßναι πολý λÜθος. Στην πραγματικüτητα, ο sanyasini εßναι εκεßνος ο οποßος Ýπαψε να επεμβαßνει στη ζωÞ των ξÝνων ανθρþπων. Αυτü που κÜνεις, εßναι επÝμβαση, εßναι θÝση. Γιατß; ΕÜν οι Üνθρωποι δε θÝλουν να με βλÝπουν, εÜν δε θÝλουν να με ακοýν, εÜν δε θÝλουν να καταλÜβουν τι συμβαßνει εδþ, αυτÞ εßναι η ελευθερßα τους, αυτοß πρÝπει να μεßνουν οι εαυτοß τους.
¼ταν μÝσα σας συσσωρεýεται αυτÞ η στÜση, Ýτσι γεννιÝται ο φανατισμüς. Τüτε μια ημÝρα εσεßς γßνεστε φανατικοß, τüτε μπορεß να φτÜσετε στο σημεßο να εξαναγκÜζετε τους ανθρþπους να Ýλθουν εδþ… φωνÜζοντας τους «ΠρÝπει να Ýλθετε!». Να τι Ýκανε η θρησκεßα ανÜ τους αιþνες: οι μουσουλμÜνοι σκοτþνουν τους ινδουιστÝς, οι ινδουιστÝς σκοτþνουν τους μουσουλμÜνους, οι χριστιανοß σκοτþνουν τους μουσουλμÜνους, οι μουσουλμÜνοι σκοτþνουν τους χριστιανοýς. Γιατß; Απü οßκτο, λÝνε. ΠρÝπει να σας βÜλουμε στην σωστÞ οδü. ¸χετε ξεφýγει απü την οδü και εμεßς δεν μποροýμε να σας επιτρÝψουμε να ξεφýγετε απü τη σωστÞ οδü.
Ελευθερßα σημαßνει την απüλυτη ελευθερßα. Επßσης ελευθερßα σημαßνει, üτι μπορεßτε να ξεφýγετε απü την οδü. ¼ταν εσεßς δεν επιτρÝπετε στον Üνθρωπο να ξεφýγει απü την οδü, τüτε τι ελευθερßα εßναι αυτÞ; ¼ταν εσεßς λÝτε στο μικρü παιδß:
«Εßσαι ελεýθερος, αλλÜ να φÝρεσαι σωστÜ και τι εßναι το σωστü, εγþ αποφασßζω», τüτε τι σüι ελευθερßα εßναι αυτÞ;
Ποιος εßστε εσεßς, που θα αποφασßζετε τι εßναι το σωστü; Ο καθÝνας αποφασßζει μüνος για τον εαυτüν του.
Εßναι πολý εýκολο να οδηγηθεßς σ’ αυτÞν την στÜση. Να γιατß ανÜ τους αιþνες επικρατοýσε αυτÞ η βλακεßα - εκατομμýρια ανθρþπων Ýχουν σφαχτεß εν ονüματι της αγÜπης, εν ονüματι του Θεοý. Πως Þταν αυτü δυνατüν;
Να πως... οι χριστιανοß θεωροýσαν, üτι εκπληρþνουν το μεγαλýτερο χρÝος προς την ανθρωπüτητα, διüτι μÝσα τους επικρατοýσε η σκÝψη: «ΕÜν δεν Ýλθετε προς τον Χριστü, δε θα Ýλθετε ποτÝ προς το Θεü». ΕÜν κοιτÜξετε τη λογικÞ τους, αυτÞ θα σας φανεß πολý συμπονετικÞ. ΕÜν üμως Ýτσι εßναι τα πρÜγματα, üτι δηλαδÞ μπορεßτε να Ýλθετε στο Θεü μüνο δια μÝσου του Χριστοý, τüτε εκεßνοι οι Üνθρωποι, που εßχαν καεß στην πυρÜ ζωντανοß Þ εßχαν σκοτωθεß Þ εßχαν βασανισθεß, Þσαν πρÜγματι οι μεγÜλοι Üγιοι.
¼μως εμφανßζεται το πρüβλημα. Οι μουσουλμÜνοι θεωροýν, üτι μπορεßτε να Ýλθετε στο Θεü μüνο δια μÝσου του ΜωÜμεθ, διüτι ο ΜωÜμεθ Þταν ο τελευταßος προφÞτης. Ο Ιησοýς δεν εßναι Ýγκυρος πια. Ο Θεüς Ýστειλε Üλλο μÞνυμα, πιο τÝλειο, Þλθε η νÝα Ýκδοση. Γιατß τüτε να ανησυχεßτε για τον Ιησοý, αφοý Þλθε ο ΜωÜμεθ; Ο τελευταßος πρÝπει να εßναι και ο καλýτερος, γι’ αυτü ελÜτε στο Θεü δια μÝσου του ΜωÜμεθ. Τþρα πια υπÜρχει μüνον Ýνας Θεüς και μüνον Ýνας προφÞτης Του και ο προφÞτης αυτüς εßναι ο ΜωÜμεθ. Και αν δεν τους ακοýσετε, αυτοß εßναι Ýτοιμοι να σας σκοτþσουν απλÜ απü την αγÜπη, για το δικü σας το καλü.
Και τþρα ακοýστε τους ινδουιστÝς... αυτοß λÝνε, üτι üλα αυτÜ εßναι ανοησßες, η πιο πρþτη Ýκδοση εßναι η καλýτερη και αυτÞ εßναι οι ΒÝδες. Γιατß; Διüτι ο Θεüς δεν μπορεß να κÜνει κανÝνα λÜθος, γι' αυτü δεν μπορεß να τελειοποιηθεß. Το πρþτο εßναι και το καλýτερο! Αυτüς δεν μπορεß να κÜνει λÜθη, γι' αυτü πþς εßναι δυνατü να τελειοποιηθεß; Το πρþτο εßναι και το τελευταßο, εßναι το Üλφα και το ωμÝγα. Ο Θεüς το Ýδωσε αυτü μια φορÜ και για πÜντα, προς τι τüτε οι Üλλες εκδüσεις; ΑυτÝς εßναι για τους ανüητους ανθρþπους, που αδυνατοýν να καταλÜβουν το πρωτüτυπο. ΕÜν μπορεßτε να καταλÜβετε τις ΒÝδες, τüτε δεν χρειÜζεται να καταλαβαßνετε τη Βßβλο Þ το ΚορÜνι, αυτÜ τα δυο εßναι ανüητα. Το πρþτο Þταν και το καλýτερο. Ο Θεüς πßστευε üτι ο Üνθρωπος θα καταλÜβει. ΜετÜ üμως κατÜλαβε, üτι ο Üνθρωπος εßναι πολý ανüητος και μüνο λßγοι σοφοß Üνθρωποι μπüρεσαν να καταλÜβουν. Τüτε Αυτüς αναγκÜστηκε να κατεβÜσει το επßπεδü Του λßγο πιο κÜτω. Δεν πρüκειται για την τελειοποßηση, απλÜ Αυτüς κατÝβηκε πιο κÜτω, εκεß, üπου βρßσκεται ο Üνθρωπος. Γι' αυτü Αυτüς Ýδωσε τη Βßβλο. Μα και αυτÞ Ýμεινε ακατανüητη, γι’ αυτü ο Θεüς Ýδωσε το ΚορÜνι. Και αυτü Ýμεινε ακατανüητο, γι’ αυτü ο Θεüς Ýδωσε τον Γκουροý Γκραντ.
ΑυτÞ εßναι η πτþση του ανθρþπου.
Σýμφωνα με τους ινδουιστÝς, το παρελθüν Þταν τÝλειο, απü τüτε ο Üνθρωπος Ýπεσε, σÞμερα επικρατεß η πλÝον ανüητη εποχÞ. Ο Üνθρωπος δεν αναπτýσσεται, αυτüς κατεβαßνει προς τα κÜτω. Δεν πρüκειται για την εξÝλιξη, αλλÜ για τον εκφυλισμü. Οι τÝλειοι Üνθρωποι Þσαν στην εποχÞ των Βεδþν.
ΣÞμερα στη γη υπÜρχουν 300 θρησκεßες και η καθεμιÜ φιλοδοξεß τα δικÜ της, η κÜθε θρησκεßα εßναι Ýτοιμη να σκοτþσει την Üλλη. Απü πολýν καιρü η μια κρατÜει απ’ το λαιμü την Üλλη. ΚÜτι βασικü πορεýτηκε στη λÜθος οδü. Να τι πÞγε στραβÜ - εσεßς ζητÜτε απü μÝνα να σας επιτρÝψω να εßστε φανατικοß. ¼χι! Αυτü ποτÝ δε θα συμβεß, τουλÜχιστον με μÝνα, τουλÜχιστον üσο εßμαι εγþ εδþ. Οι Üλλοι εßναι ελεýθεροι να κÜνουν ü,τι θÝλουν, να το ερμηνεýουν üπως θÝλουν. Δε δικαιοýστε να θεωρεßτε τους Üλλους βλÜκες. Οι Üλλοι Ýχουν το δικü τους νου και αυτü εßναι θαυμÜσιο.
¢κουσα το εξÞς:
¸να νεγρÜκι  γýρισε στο σπßτι βαμμÝνος στα Üσπρα και εßπε:
- Τα παιδιÜ στο σχολεßο με Ýβαψαν ολüκληρο στα Üσπρα.
Η μÜνα του Ýριξε ξýλο για να του βγÜλει την βλακεßα απ’ το κεφÜλι. Γýρισε ο πατÝρας στο σπßτι και ρþτησε:
- Τι συμβαßνει εδþ;
Η μÜνα του εßπε πως τα παιδιÜ στο σχολεßο τον Ýβαψαν στα Üσπρα. Γι’ αυτü και ο πατÝρας του Ýριξε ξýλο για να μÜθει να υπερασπßζει την ατομικüτητÜ του.
Σε λßγο ακοýστηκε η σιγανÞ φωνÞ του παιδιοý:
- ¹μουν λευκüς μüνο για 2 þρες και Þδη σας μισþ, μαýρα σκαθÜρια της κοπριÜς…
Και Þσουνα σαν τους Üλλους λßγες μüνο εβδομÜδες πριν… Σας παρακαλþ, να εßστε υπομονετικοß, να εßστε νοÞμονες και να σÝβεστε την ελευθερßα των Üλλων, τον τρüπο της ζωÞς τους, την οδü τους, την ýπαρξÞ τους.
ΤÝταρτη ερþτηση:
ΑγαπημÝνε OSHO, γιατß σ’ üλους τους αιþνες η κοινωνßα επÝβαλλε ταμποý στο σεξ;
- Εßναι πολý δýσκολη η ερþτηση αυτÞ και ταυτοχρüνως πολý σημαντικÞ, που αξßζει της προσοχÞς. Το σεξ εßναι το ισχυρüτερο Ýνστικτο του ανθρþπου. Οι πολιτικοß και οι ιερεßς καταλÜβαιναν εξ αρχÞς, üτι το σεξ εßναι η πιο κινητικÞ ενÝργεια μÝσα στον Üνθρωπο. Συνεπþς αυτÞ πρÝπει να ελαττωθεß, να περικοπεß. Αν επιτραπεß στον Üνθρωπο η πλÞρης ελευθερßα στο σεξ, τüτε εßναι αδýνατη η κυριαρχßα πÜνω του. Θα εßναι αδýνατο να τον μετατρÝψεις σε δοýλο. Δεν Ýχετε δει πως γßνεται αυτü; ¼ταν θÝλετε να ζÝψετε Ýνα βüδι σε κÜρο, τι κÜνετε; Τον ευνουχßζετε, του καταστρÝφετε τη σεξουαλικÞ του ενÝργεια. ¸χετε δει τη διαφορÜ μεταξý του βοδιοý και του ταýρου; Τι μεγÜλη διαφορÜ! Το βüδι εßναι απλÜ Ýνα ελεεινü φαινüμενο, Ýνας δοýλος. Ο ταýρος εßναι πανÝμορφος, εßναι Ýνα θαυμÜσιο φαινüμενο, πανÝμορφο φαινüμενο. ΚοιτÜξτε τον πως περπατÜει, αυτüς περπατÜει σαν αυτοκρÜτορας! Και κοιτÜξτε το βüδι, που σÝρνει το κÜρο… Το ßδιο εßχε γßνει και με τον Üνθρωπο. Το σεξουαλικü Ýνστικτο εßχε ελαττωθεß, περικοπεß, σακατευτεß. Τþρα ο Üνθρωπος δεν υπÜρχει πια ως ταýρος, υπÜρχει ως βüδι. Και ο κÜθε Üνθρωπος τþρα σÝρνει χßλια και Ýνα κÜρα. ΚοιτÜξτε πßσω σας και θα ανακαλýψετε αυτÜ τα χßλια και Ýνα κÜρα και σεις εßστε δεμÝνοι σ’ αυτÜ. Γιατß δεν μπορεßτε να δÝσετε τον ταýρο; Ο ταýρος εßναι δυνατüς. Αν αυτüς δει την αγελÜδα, που περνÜει δßπλα του, αυτüς θα παρασýρει και σας και το κÜρο σας και θα τρÝξει στην αγελÜδα. Δεν θα τον απασχολÞσει καθüλου ποιος εßστε σεις και δε θα σας υπακοýσει. Εßναι αδýνατο να κρατÞσεις υπü Ýλεγχο τον ταýρο.
Η σεξουαλικÞ ενÝργεια εßναι ενÝργεια της ζωÞς, εßναι ανεξÝλεγκτη. Ενþ οι πολιτικοß και οι ιερεßς δεν ενδιαφÝρονται για σας, αυτοß ενδιαφÝρονται να στρÝψουν την ενÝργειÜ σας στην χρÞσιμη γι’ αυτοýς κατεýθυνση. Γι’ αυτü και υπÜρχει συγκεκριμÝνος μηχανισμüς...
Και πρÝπει να γßνει κατανοητü αυτü.
Η καταπßεση του σεξ, η επιβολÞ σ’ αυτü των ταμποý, εßναι η βÜση της  δουλεßας του ανθρþπου. Και ο Üνθρωπος εßναι αδýνατο να γßνει ελεýθερος, þσπου το σεξ του να γßνει ελεýθερο. Ο Üνθρωπος δεν μπορεß να γßνει πραγματικÜ ελεýθερος, ως να αφεθεß στη φυσικÞ της ανÜπτυξη η σεξουαλικÞ του ενÝργεια.
ΥπÜρχουν πÝντε πονηριÝς, με τις οποßες ο Üνθρωπος κατÞντησε δοýλος, υπÝπεσε σ’ αυτü το τερατþδες φαινüμενο και Ýγινε ανÜπηρος.
Πρþτον:
κÜντε τον Üνθρωπο τüσο αδýναμο, üσο εßναι δυνατü, εÜν θÝλετε να κυριαρχεßτε πÜνω του. Αν ο ιερÝας Þ ο πολιτικüς θÝλουν να κυριαρχοýν πÜνω σας, τüτε πρÝπει να σας κÜνουν üσο το δυνατüν αδýναμους. Ναι, σ’ ορισμÝνες περιπτþσεις υπÜρχουν εξαιρÝσεις, π.χ. κατÜ την στρατιωτικÞ θητεßα - εδþ χρειÜζονται οι εξαιρÝσεις για την Üμυνα κατÜ των εχθρþν, μüνον τüτε, σε Üλλες περιπτþσεις – üχι. Στον στρατü επιτρÝπονται πολλÜ πρÜγματα, που δεν επιτρÝπονται στους Üλλους ανθρþπους. Ο στρατüς υπηρετεß το θÜνατο και γι’ αυτü επιτρÝπεται να εßναι κÜποιος δυνατüς. Του επιτρÝπεται να εßναι τüσο δυνατüς, üσο αυτü εßναι εφικτü, γιατß χρειÜζεται þστε να σκοτþνει τους εχθροýς.
Οι Üλλοι Üνθρωποι εßναι σακατεμÝνοι. Τους υποχρεþνουν να μεßνουν αδýναμοι με χßλιους και δýο τρüπους. Και ο καλýτερος τρüπος να κÜνεις τον Üνθρωπο αδýναμο - εßναι να μην παραχωρÞσεις στην αγÜπη την πλÞρη ελευθερßα. Η αγÜπη εßναι τροφÞ. Τþρα τελευταßα ανακÜλυψαν και οι ψυχολüγοι, πως αν δε δþσετε στο μωρü αγÜπη, αυτü αδυνατßζει και γßνεται αρρωστιÜρικο. Μπορεßτε να του δþσετε γÜλα, μπορεßτε να του δþσετε φÜρμακα, μπορεßτε να του δþσετε τα πÜντα... μüνο μη δþσετε αγÜπη, μην το φιλÜτε, μην το σφßγγετε στην αγκαλιÜ και το παιδß θα γßνεται üλο και πιο αδýναμο. Τüτε αυτü θα Ýχει περισσüτερες πιθανüτητες να πεθÜνει παρÜ να επιβιþσει. Τι Ýχει συμβεß; Γιατß; Πολý απλÜ - üταν εσεßς το αγκαλιÜζετε, το φιλÜτε, του δßνετε τη ζεστασιÜ, με κÜποιον τρüπο το παιδß νοιþθει χορτÜτο, αποδεκτü, αγαπητü, χρÞσιμο. Το παιδß εξ αρχÞς αρχßζει να νοιþθει την αξßα του, το παιδß αρχßζει να νοιþθει κÜποιον σκοπü στη ζωÞ του.
Απü την παιδικÞ του ηλικßα εμεßς το κρατÜμε πεινασμÝνο, δεν του δßνουμε τüση αγÜπη, üση αυτü χρειÜζεται. ΜετÜ αναγκÜζουμε το νεαρü Üνδρα Þ τη νεαρÞ γυναßκα να μη συνÜπτουν ερωτικÝς σχÝσεις μεταξý τους μÝχρι να παντρευτοýν. Στην ηλικßα των 14 ετþν αυτοß γßνονται σεξουαλικÜ þριμοι. ΑλλÜ η μüρφωση πρÝπει να απορροφÜ περισσüτερο χρüνο για ακüμη 10 χρüνια, 24 χρüνια, 25 χρüνια, τüτε αυτοß θα αποκτÞσουν τα ντοκτορÜ τους, γι’ αυτü πρÝπει να τους υποχρεþνουμε να μη συνÜπτουν ερωτικÝς σχÝσεις μεταξý τους.
Η σεξουαλικÞ ενÝργεια φτÜνει στο αποκορýφωμÜ της κÜπου στην ηλικßα των 18 ετþν. ΠοτÝ πια ο Üνδρας δε θα εßναι τüσο ικανüς και ποτÝ πια η γυναßκα δε θα εßναι ικανÞ να νοιþσει εντονüτερο οργασμü, απ’ αυτüν που εßναι ικανÞ να νοιþσει στην ηλικßα περßπου των 18 ετþν. ΑλλÜ εμεßς τους υποχρεþνουμε να μην κÜνουν Ýρωτα. Υποχρεþνουμε τα αγüρια να ζουν στα δικÜ τους ξεχωριστÜ δωμÜτια - οι Üνδρες και οι γυναßκες κρατιοýνται χωριστÜ - και μεταξý αυτþν των δυο Üκρων βρßσκεται üλος ο μηχανισμüς της αστυνομßας, των πανεπιστημßων, των γραμματÝων, των διευθυντþν, των εκπαιδευτικþν. Αυτοß βρßσκονται στο ενδιÜμεσο για να συγκρατÞσουν τα αγüρια απü το να πλησιÜζουν τα κορßτσια, για να συγκρατÞσουν τα κορßτσια απü το να πλησιÜζουν τα αγüρια. Γιατß; Για ποιο λüγο ανησυχοýν τüσο πολý; Αυτοß προσπαθοýν να σκοτþσουν τον ταýρο και να δημιουργÞσουν το βüδι.
Τον καιρü εκεßνο, üταν εßστε στην ηλικßα των 18 ετþν, φτÜνετε στο αποκορýφωμα της σεξουαλικÞς σας ενÝργειας, της ενÝργειας της αγÜπης σας. Τον καιρü που θα παντρευτεßτε, στα 25, 26, 27… η ηλικßα üλο και μεγαλþνει, μεγαλþνει. ¼σο πιο πολιτισμÝνη εßναι η χþρα, τüσο πιο πολý εσεßς περιμÝνετε, διüτι πρÝπει να μÜθετε περισσüτερα, πρÝπει να βρεßτε δουλειÜ, το Ýνα και το Üλλο. Τον καιρü που παντρεýεστε, η ενÝργειÜ σας παρουσιÜζει την τÝλεια πτþση.
Δεýτερον:
κρατÜτε τον Üνθρωπο σε τÝτοια Üγνοια και ψεýδος, που γßνεται δυνατü να μπορεßτε εýκολα να τον εξαπατÜτε. Και αν εσεßς θÝλετε να δημιουργÞσετε κÜποιον ηλßθιο - που εßναι απαραßτητος στους ιερεßς, τους πολιτικοýς και τη συνωμοσßα τους - τüτε το καλýτερο που μπορεßτε να κÜνετε, εßναι να μην επιτρÝπετε στον Üνθρωπο να αγαπÜ ελεýθερα. Χωρßς την αγÜπη η νοημοσýνη του ανθρþπου θα ελαττωθεß. ΜÞπως δεν το Ýχετε παρατηρÞσει; ¼ταν ερωτεýεστε, ξαφνικÜ üλες οι ικανüτητÝς σας φτÜνουν στο αποκορýφωμα, στο  κρεσÝντο. Λßγα λεπτÜ πριν φαινüσασταν βλÜκας και συναντÞσατε μια γυναßκα… και ξαφνικÜ στην ýπαρξÞ σας ξεχýθηκε μεγÜλη χαρÜ, ανÜψατε. ¼ταν οι Üνθρωποι αγαποýν, φτÜνουν στο μÝγιστο των δυνατοτÞτων τους. ¼ταν η αγÜπη χÜνεται Þ δεν υπÜρχει, αυτοß φτÜνουν στο ελÜχιστο των δυνατοτÞτων τους.
Οι μεγαλýτεροι, οι εξυπνüτεροι Üνθρωποι εßναι οι πιο σεξουαλικοß Üνθρωποι. Αυτü πρÝπει να γßνει κατανοητü, διüτι η ενÝργεια της αγÜπης στη βÜση της εßναι Ýξυπνη. ΕÜν εσεßς δεν μπορεßτε να αγαπÜτε, εσεßς με κÜποιον τρüπο κλεßνεστε, γßνεστε ψυχροß, δεν μπορεßτε να ρÝετε. Ο Üνθρωπος ρÝει, üσο αυτüς αγαπÜ. ¼ταν ο Üνθρωπος αγαπÜ, νοιþθει τÝτοια σιγουριÜ, που μπορεß να φτÜσει ως τα Üστρα. Να γιατß η γυναßκα αισθÜνεται μεγÜλη Ýμπνευση, ο Üνδρας αισθÜνεται μεγÜλη Ýμπνευση.
¼ταν η γυναßκα αγαπÜ, αυτοστιγμÞς γßνεται πανÝμορφη... αμÝσως! ¸να λεπτü πριν Þταν μια απλÞ, συνηθισμÝνη γυναßκα… αλλÜ η αγÜπη ξεχýθηκε πÜνω της, λοýστηκε με μια τελεßως Üλλη ενÝργεια, γýρω της εμφανßστηκε μια νÝα αýρα. ΠερπατÜει πιο χαριτωμÝνα, περπατÜει χορεýοντας. Στο πρüσωπü της υπÜρχει φρεσκÜδα, λÜμπει ολüκληρη. Τα μÜτια της γßνονται απßστευτα üμορφα. Το ßδιο πρÜγμα γßνεται και στον Üνδρα.
¼ταν οι Üνθρωποι αγαποýν, φτÜνουν στο μÝγιστο. ΑπαγορÝψτε την αγÜπη να εκδηλþνεται και οι Üνθρωποι θα μεßνουν στο ελÜχιστο. ¼ταν μÝνουν στα ελÜχιστα, εßναι ανüητοι, Üσχετοι, δεν ανησυχοýν για την γνþση. Και üταν οι Üνθρωποι εßναι αγρÜμματοι και ανüητοι, εýκολα αυταπατοýνται, μπορεßς εýκολα να τους εξαπατÞσεις. ¼ταν οι Üνθρωποι εßναι σεξουαλικÜ καταπιεσμÝνοι, üταν καταπιÝζεται η αγÜπη τους, επιθυμοýν παθιασμÝνα την Üλλη ζωÞ, σκÝπτονται τους ουρανοýς, τον παρÜδεισο και δεν σκÝπτονται να δημιουργÞσουν τον παρÜδεισο εδþ και τþρα.
¼ταν αγαπÜτε, ο παρÜδεισος εßναι εδþ και τþρα. Τüτε δεν ανησυχεßτε για τßποτα κι αν συμβαßνει αυτü, τüτε ποιος θα πÜει στον ιερÝα; Τüτε ποιος θα ανησυχεß üτι πρÝπει να υπÜρχει ο παρÜδεισος; Εßστε Þδη εκεß, τα Üλλα δε σας ενδιαφÝρουν. ¼ταν üμως η ενÝργεια της αγÜπης σας εßναι καταπιεσμÝνη, αρχßζετε να σκÝπτεστε: «Εδþ δεν υπÜρχει τßποτε. Το τþρα εßναι κενü. Τüτε κÜπου πρÝπει να υπÜρχει κÜποιος σκοπüς…». Πηγαßνετε στον ιερÝα και τον ρωτÜτε για τους ουρανοýς και κεßνος σας ζωγραφßζει τη μαγευτικÞ εικüνα των ουρανþν.
Το σεξ καταπιÝστηκε, γι’ αυτü μπορεßτε να ενδιαφÝρεστε για την Üλλη ζωÞ. Και üταν οι Üνθρωποι ενδιαφÝρονται για την Üλλη ζωÞ, αυτοß φυσικÜ δεν ενδιαφÝρονται γι’ αυτÞν τη ζωÞ. Η ΤÜντρα λÝει: αυτÞ η ζωÞ εßναι η μοναδικÞ ζωÞ. Η Üλλη ζωÞ κρýβεται πßσω απ’ αυτÞν τη ζωÞ. Δεν εßναι αντßθετÞ της, δεν εßναι κÜπου μακριÜ. ΑυτÞ εßναι μÝσα της. Πηγαßνετε μÝσα της.
Εßναι αυτÞ!
Πηγαßνετε μÝσα της και θα βρεßτε την Üλλη.
Ο Θεüς κρýβεται μÝσα στον κüσμο, αυτü εßναι το μÞνυμα της ΤÜντρα. ¸να μεγÜλο μÞνυμα, πανÝμορφο, ασýγκριτο.
Ο Θεüς κρýβεται μÝσα στον κüσμο. Ο Θεüς κρýβεται στο εδþ και στο τþρα.
Αν αγαπÜτε, θα Ýχετε τη δυνατüτητα να το δεßτε.
Τρßτο μυστικü:
ΚρÜτα τον Üνθρωπο μÝσα στο μεγαλýτερο δυνατü φüβο. Και ο σßγουρος τρüπος επßτευξης του εγχειρÞματος αυτοý εßναι να μην του επιτρÝψεις να αγαπÜει, διüτι η αγÜπη διαλýει τον κÜθε φüβο... Η αγÜπη εßναι ο βοýρδουλας του φüβου. ¼ταν αγαπÜτε, δε φοβÜστε. ¼ταν αγαπÜτε, μπορεßτε να παλÝψετε με üλον τον κüσμο. ¼ταν αγαπÜτε, νοιþθετε απεριüριστη ικανüτητα στα πÜντα. ¼ταν üμως δεν αγαπÜτε, εσεßς φοβÜστε ακüμα και τα μικρÜ πρÜγματα. ¼ταν δεν αγαπÜτε, ενδιαφÝρεστε περισσüτερο για την ασφÜλεια. ¼ταν αγαπÜτε, ενδιαφÝρεστε περισσüτερο για τις περιπÝτειες, την Ýρευνα.
Στους ανθρþπους απαγορευüταν να αγαποýν, διüτι αυτüς Þταν ο μοναδικüς τρüπος να τους κρατοýν μÝσα στο φüβο. Και üταν αυτοß φοβοýνται και τρÝμουν, πÜντα εßναι γονατιστοß και κÜνουν τεμενÜδες στον ιερÝα και στον πολιτικü. Πρüκειται για τη μεγαλýτερη συνωμοσßα κατÜ της ανθρωπüτητας. Πρüκειται για τη μεγαλýτερη συνωμοσßα εναντßον μας. Οι δικοß σας πολιτικοß και ιερεßς λÝνε: «Εßμαστε εδþ για να σας εξασφαλßσουμε, να σας βοηθÞσουμε να πετýχετε την καλýτερη ζωÞ. Εßμαστε εδþ για να δημιουργÞσουμε για σας την καλýτερη ζωÞ». ¼μως αυτοß εßναι οι καταστροφεßς της ζωÞς απü τη φýση τους.
ΤÝταρτον:
ΚρατÜτε τον Üνθρωπο üσο γßνεται πιο δυστυχισμÝνο, διüτι ο δυστυχισμÝνος Üνθρωπος εßναι μπερδεμÝνος, ο δυστυχισμÝνος Üνθρωπος δεν εκτιμÜ τον εαυτü του, ο δυστυχισμÝνος Üνθρωπος καταδικÜζει τον εαυτü του, ο δυστυχισμÝνος Üνθρωπος νοιþθει üτι Ýκανε κÜπου λÜθος. Ο δυστυχισμÝνος Üνθρωπος δεν Ýχει το Ýδαφος κÜτω απ’ τα πüδια του: εσεßς μπορεßτε να τον στεßλετε εδþ και κει, αυτüς πολý εýκολα μπορεß να παρασυρθεß απü τη ροÞ. Και ο δυστυχισμÝνος Üνθρωπος εßναι πÜντα Ýτοιμος να τον εξουσιÜσουν, να του δþσουν διαταγÝς, να του επιβÜλλουν μια ορισμÝνη τÜξη, διüτι αυτüς ξÝρει: «Απü μüνος μου εßμαι δυστυχισμÝνος. ºσως κÜποιος μπορÝσει να βÜλει τÜξη στη ζωÞ μου». Αυτüς εßναι Ýτοιμο θýμα.
Και πÝμπτον:
ΚρατÜτε üσο γßνεται τους ανθρþπους μακριÜ μεταξý τους, για να μην μπορÝσουν να συγκεντρωθοýν μαζß και να πετýχουν κÜποιον σκοπü, που δεν τον εγκρßνουν οι ιερεßς και οι πολιτικοß. ΚρατÜτε τους ανθρþπους αποξενωμÝνους μεταξý τους, μην τους αφÞνετε να πλησιÜζουν πολý ο Ýνας τον Üλλον. ¼ταν οι Üνθρωποι εßναι χωρισμÝνοι, μοναχικοß, απομακρυσμÝνοι μεταξý τους, δεν μποροýν να συγκεντρωθοýν μαζß. Και υπÜρχουν χßλιες δυο πονηριÝς για να τους κρατÜτε σε απüσταση.
Οι Üνθρωποι φυλακßζονται σε ξεχωριστÜ κουτιÜ με μεγÜλους τοßχους. Στον καθÝνα ορßζεται μια θÝση και χßλια δυο εμπüδια. Ναι, μια ωραßα πρωßα, μετÜ απü 25 χρüνια εκπαßδευσης, θα σας παραχωρÞσουν το δικαßωμα να κÜνετε Ýρωτα με τη γυναßκα σας. ΑλλÜ η εκπαßδευση εισχωρεß μÝσα σας τüσο βαθιÜ, που ξαφνικÜ ανακαλýπτετε, üτι δεν ξÝρετε τι να κÜνετε. Πþς να αγαπÜτε; Δεν Ýχετε μÜθει αυτÞν την γλþσσα.
25 χρüνια αντß αγÜπης - φüβου και τþρα ξαφνικÜ σας επιτρÝπεται να το κÜνετε νüμιμα - η Ýγκριση εδüθη και τþρα μπορεßτε να αγαπÜτε αυτÞν τη γυναßκα. Εßναι η γυναßκα σας, εßστε ο Üνδρας της, σας επιτρÝπεται τþρα να αγαπÜτε. ΑλλÜ ποý θα βÜλετε τα 25 χρüνια της παραμορφωμÝνης εκπαßδευσης; ΑυτÜ θα εßναι εδþ.
Ναι, εσεßς θα «αγαπÜτε»… θα κοπιÜζετε, θα κÜνετε χειρονομßες. ¼μως αυτÜ δε θα εßναι εκρηκτικÜ, δε θα προκαλοýν Üμεσα οργασμü, θα εßναι λßγα. Να γιατß εßστε απογοητευμÝνοι μετÜ την ασχολßα με την αγÜπη.
Για πρþτη φορÜ, ο ιερÝας και ο πολιτικüς μπüρεσαν να τα κÜνουν Ýτσι, που να μην μπορεßτε να αγαπÜτε και μετÜ Ýρχονται και κηρýσσουν, üτι στην αγÜπη δεν υπÜρχει τßποτε. Και βÝβαια το κÞρυγμÜ τους φαßνεται απüλυτα ταιριαστü κατÜ την εμπειρßα σας. Στην αρχÞ αυτοß σας δημιουργοýν το αßσθημα της ματαιüτητας, της απογοÞτευσης και μετÜ… σας διδÜσκουν. Και το Ýνα και το Üλλο επιφανειακÜ φαßνονται λογικÜ.
Πρüκειται για τη μεγαλýτερη πονηριÜ, τη μεγαλýτερη που Ýχει παιχτεß εις βÜρος του ανθρþπου. Μπορεßς να πετýχεις κÜθε σκοπü εμποδßζοντας τους ανθρþπους να αγαπÜνε αλλÞλους. Μ’ αυτÜ τα 5 πρÜγματα μπορεßς να κÜνεις τα πÜντα με τον Üνθρωπο και σ’ αυτÜ τα πρÜγματα επÝβαλλαν μεγÜλα ταμποý. ΑυτÜ τα ταμποý εßναι επιστημονικÜ μεθοδευμÝνα, εßναι μεγÜλα Ýργα τÝχνης, φτιαγμÝνα με μεγÜλη εξυπνÜδα. Και αυτÜ τα ταμποý πρÝπει να γßνουν κατανοητÜ.
Πρþτον: το κÜθε ταμποý δεν εßναι ορατü, εßναι κρυφü. Δεν εßναι ορατü, διüτι αν γßνει εμφανÝς, δε δουλεýει. Το ταμποý πρÝπει να εßναι κρυμμÝνο καλÜ, για να μην ξÝρετε πως δουλεýει. Το ταμποý πρÝπει να εßναι κρυμμÝνο με τÝτοιον τρüπο, που εσεßς να μην μπορεßτε να φανταστεßτε üτι υπÜρχει κÜτι, που δουλεýει εναντßον σας. Το ταμποý πρÝπει να πηγαßνει στο υποσυνεßδητο και üχι στο συνειδητü. Πþς να το κÜνεις τüσο λεπτü και αüρατο; Οι πονηριÝς εßναι οι εξÞς: κατ´ αρχÜς συνεχßζουν να σας διδÜσκουν, üτι η αγÜπη εßναι μεγÜλο πρÜγμα, για να μην σκεφτοýν ποτÝ οι Üνθρωποι, üτι οι ιερεßς και οι πολιτικοß εßναι εναντßον της αγÜπης. Συνεχßστε να διδÜσκετε, üτι η αγÜπη εßναι μεγÜλη, üτι η αγÜπη εßναι σωστü πρÜγμα, αλλÜ μην επιτρÝπετε τις καταστÜσεις, üπου η αγÜπη μπορεß να συμβεß, μην αφÞνετε να παρουσιαστεß μια τÝτοια δυνατüτητα. Μην αφÞνετε να εκδηλωθεß μια τÝτοια δυνατüτητα και συνεχßστε να διδÜσκετε, üτι η τροφÞ εßναι θαυμÜσια, üτι το φαγητü εßναι μεγÜλη απüλαυση - «ΦÜτε üσο μπορεßτε καλýτερα» - αλλÜ μην τους αφÞνετε τßποτε να φÜνε. ΚρατÜτε τους ανθρþπους πεινασμÝνους και συνεχßστε να μιλÜτε περß της αγÜπης.
Γι’ αυτü üλοι οι ιερεßς συνεχßζουν να μιλοýν περß της αγÜπης. Η αγÜπη διδÜσκεται τüσο πλατιÜ, üσο τßποτε Üλλο, Ýρχεται μετÜ απü το Θεü, αλλÜ απορρßπτεται η ßδια η δυνατüτητα γι' αυτÞ να συμβεß. ΑνοικτÜ υποστηρßζεται και στα κρυφÜ της κüβουν τις ρßζες. Να που βρßσκεται το αριστοýργημα.
ΚανÝνας ιερεýς δε σας λÝει πως μπορεßς να προκαλÝσεις το κακü. Εßναι σα να λÝτε στο δÝντρο: «Να εßσαι πρÜσινο, να ανθßζεις και να χαßρεσαι» και ταυτοχρüνως, του κüβετε τις ρßζες για να μην μπορÝσει το δÝντρο να γßνει πρÜσινο. Και üταν το δÝντρο δεν εßναι πρÜσινο πια, εσεßς μπορεßτε να ωρýεστε: «¢κου δω! Δε μας Üκουσες, δεν ακολοýθησες τις συμβουλÝς μας». ¼λοι μας συνεχßζουμε να λÝμε: «Να εßσαι πρÜσινο, να ανθßζεις, να χαßρεσαι, να χορεýεις...» και μÝσα μας σκεπτüμαστε πþς να κüψουμε τις ρßζες.
Η αγÜπη απορρßπτεται τüσο Ýντονα… ενþ η αγÜπη εßναι το πιο σπÜνιο πρÜγμα στον κüσμο και δεν πρÝπει να απορρßπτεται. Αν ο Üνθρωπος μπορεß να αγαπÜει πÝντε Üτομα, αυτüς πρÝπει να αγαπÜει τα πÝντε. Αν ο Üνθρωπος μπορεß να αγαπÜει πενÞντα, αυτüς πρÝπει να αγαπÜει πενÞντα. Αν ο Üνθρωπος μπορεß να αγαπÜει πεντακüσιους, αυτüς πρÝπει να αγαπÜει πεντακüσιους. Η αγÜπη εßναι τüσο σπÜνια, που üσο εσεßς μπορεßτε να τη διαδþσετε πιο πολý, τüσο το καλýτερο.
ΑλλÜ υπÜρχει και η μεγÜλη πονηριÜ. Εßστε στριμωγμÝνοι σε πολý στενÜ πλαßσια, στη γωνßα: μπορεßτε να αγαπÜτε μüνον τη γυναßκα σας, μπορεßτε να αγαπÜτε μüνον τον Üντρα σας, μπορεßτε να αγαπÜτε μüνον αυτü Þ εκεßνο, οι περιοριστικοß üροι εßναι πÜρα πολλοß. ΕÜν υπÞρχε νüμος, που θα σας επÝτρεπε να αναπνÝετε μüνον üταν εßστε με τη γυναßκα σας Þ να αναπνÝετε μüνον üταν εßστε με τον Üντρα σας, τüτε η αναπνοÞ θα Þταν αδýνατη, θα εßχατε πεθÜνει. Και δε θα μποροýσατε να αναπνÝετε οýτε και τüτε, üταν θα Þσασταν με τη γυναßκα σας Þ τον Üντρα σας. ΠρÝπει να αναπνÝετε 24 þρες το 24ωρο. ¼σο πιο πολý εσεßς αναπνÝετε, τüσο μεγαλýτερη ικανüτητα θα Ýχετε να αναπνÝετε üταν εßστε με τον/την σýζυγü σας.
Να αγαπÜτε.
Εμφανßζεται τüτε μια Üλλη πονηριÜ: σας λÝνε περß της «υπÝρτατης» αγÜπης και καταστρÝφουν εκεßνον, που εσεßς αγαπÜτε. Σας λÝνε, üτι πρÝπει να απορρßπτετε αυτüν που αγαπÜτε: η σωματικÞ αγÜπη εßναι κακü, ενþ η πνευματικÞ αγÜπη καλü. Σας ερωτþ: Ýχετε δει μÞπως πνεýμα χωρßς το σþμα; Εßδατε σεις ποτÝ Ýνα σπßτι χωρßς τα θεμÝλια; Αυτüς που εσεßς αγαπÜτε, εßναι η βÜση του ανþτατου. Το σþμα εßναι το καταφýγιü σας, το πνεýμα ζει μÝσα στο σþμα μαζß με το σþμα. Εßστε πνεýμα, στο οποßο εδüθη Ýνα σþμα και σþμα, στο οποßο εδüθη Ýνα πνεýμα. Εßσαστε μαζß. Αυτüς που αγαπÜτε, εßναι και υπÝρτατος και αυτÜ τα πρÜγματα εßναι αδιαχþριστα, εßναι Ýνα… εßναι σκαλοπÜτια μιας κλßμακας.
Εßναι αυτü που η ΤÜντρα θÝλει να γßνει κατανοητü: ο αγαπημÝνος Üνθρωπος δεν μπορεß να απορρßπτεται, ο αγαπημÝνος Üνθρωπος δεν μπορεß να μετατραπεß σε κÜτι το ανþτατο. Ο αγαπημÝνος Üνθρωπος εßναι κÜτι ωραßο. ΕÜν σας πλÞγωσαν με τον αγαπημÝνο σας  Üνθρωπο, η ατÝλεια βρßσκεται μÝσα σας και üχι μÝσα του. Αν σας πλÞγωσαν μ’ αυτüν, τüτε κÜτι υπÜρχει μÝσα σας. Κινηθεßτε.
Το σεξ δεν εßναι κÜτι το κακü, με σας συμβαßνει κÜτι το κακü, αν σας πλÞγωσαν εδþ. Κινηθεßτε προς τα υψηλüτερα. Το υπÝρτατο δεν εßναι κατÜ του αγαπημÝνου σας. Ο αγαπημÝνος Üνθρωπος δßνει τη δυνατüτητα να υπÜρχει το υπÝρτατο.
ΑυτÝς οι πονηριÝς δημιοýργησαν πολλÜ Üλλα προβλÞματα. ΚÜθε φορÜ που εσεßς αγαπÜτε, νοιþθετε κÜποια ενοχÞ, εμφανßζεται το αßσθημα της ενοχÞς. ¼ταν υπÜρχει το αßσθημα της ενοχÞς, εσεßς δεν μπορεßτε να κινηθεßτε προς την αγÜπη πλÞρως, το αßσθημα της ενοχÞς σας εμποδßζει, σας συγκρατεß. Ακüμη και üταν κÜνετε Ýρωτα με τη γυναßκα σας Þ τον Üντρα σας, υπÜρχει το αßσθημα της ενοχÞς: εσεßς ξÝρετε, üτι αυτü εßναι αμαρτßα, εσεßς ξÝρετε, üτι κÜνετε κÜτι το μη σωστü. Οι Üγιοι δεν το κÜνουν, Üρα εσεßς εßστε αμαρτωλüς. Γι’ αυτü εσεßς δεν μπορεßτε να κινηθεßτε ολοκληρωτικÜ ακüμη και τüτε, üταν σας επιτρÝπεται Üνωθεν να αγαπÜτε τη γυναßκα σας. ¼ταν μÝσα σας εμφανßζεται το αßσθημα της ενοχÞς, πßσω σας κρýβεται ο ιερÝας, αυτüς σας τραβÜει απü κει, σας τραβÜει με τα αüρατα νÞματα. ¼ταν εμφανßζεται το αßσθημα της ενοχÞς, εσεßς αρχßζετε να νοιþθετε, üτι δεν κÜνετε το σωστü, χÜνετε την αξιοπρÝπειÜ σας, χÜνετε την αυτοεκτßμησÞ σας.
Και εμφανßζεται Ýνα Üλλο πρüβλημα: üταν υπÜρχει το αßσθημα της ενοχÞς, εσεßς αρχßζετε να παßζετε θÝατρο. Οι μητÝρες και οι πατÝρες δεν επÝτρεπαν στα παιδιÜ τους να ξÝρουν, üτι αυτοß κÜνουν Ýρωτα, Ýπαιζαν θÝατρο, παρßσταναν, üτι η αγÜπη δεν υπÜρχει. Τα παιδιÜ μαθαßνουν αργÜ Þ νωρßς για την ανειλικρßνειÜ τους. ¼ταν τα παιδιÜ μαθαßνουν για την ανειλικρßνεια, χÜνουν üλη την εμπιστοσýνη, νοιþθουν, üτι τους ξεγÝλασαν. Και μετÜ οι γονεßς λÝγουν, üτι τα παιδιÜ δεν τους σÝβονται. Εσεßς εßστε η αιτßα αυτοý του φαινομÝνου, πþς μποροýν μετÜ τα παιδιÜ να σας σÝβονται; Τους κοροúδεýατε με κÜθε δυνατü τρüπο, Þσασταν ανειλικρινεßς μαζß τους, τους φερθÞκατε πρüστυχα. Τους λÝγατε, πως δεν πρÝπει να ερωτεýονται:
- «ΠροσÝχετε!» και üλον αυτüν τον καιρü κÜνατε Ýρωτα. Και θα Ýλθει αργÜ Þ νωρßς η μÝρα, üταν αυτÜ θα καταλÜβουν, πως ακüμη και οι γονεßς τους δεν Þταν αληθινοß μαζß τους. Γιατß τüτε φωνÜζετε, üτι τα παιδιÜ σας δε σας σÝβονται;
Στην αρχÞ, το αßσθημα της ενοχÞς δημιουργεß την ανειλικρßνεια, μετÜ η ανειλικρßνεια δημιουργεß την αποξÝνωση μεταξý των ανθρþπων. Ακüμη και το παιδß, το  ßδιο το δικü σας παιδß δε θα σας συμπονÜ. Εμφανßζεται το εμπüδιο - εσεßς παßζεται θÝατρο. ¼λοι παßζουν θÝατρο… ΚÜποια στιγμÞ θα φτÜσετε στην γνþση, üτι εσεßς απλÜ παßζετε θÝατρο το ßδιο, üπως και οι Üλλοι. ¼ταν οι πÜντες παßζουν θÝατρο, τι σüι σχÝσεις μποροýν να υπÜρχουν μεταξý σας; ¼ταν üλοι εßναι ψεýτικοι, τι σχÝσεις μποροýν να υπÜρχουν μεταξý σας; Πþς μπορεßτε να εßσαστε φιλικοß, üταν παντοý επικρατεß το ψÝμα; Αρχßζετε να αντιλαμβÜνεστε την πραγματικüτητα με τüση κακßα, γßνεστε κακüς και παντοý βλÝπετε τη δουλειÜ του διαβüλου.
Και στον καθÝνα υπÜρχει το ψεýτικο πρüσωπο, κανεßς δεν εßναι αληθινüς. Ο καθÝνας φορÜει μια μÜσκα, κανεßς δε δεßχνει το πραγματικü του πρüσωπο. Νοιþθετε την ενοχÞ, ξÝρετε, üτι παßζετε θÝατρο, ο καθÝνας νοιþθει την ενοχÞ και ο καθÝνας μοιÜζει πια με την αποκρουστικÞ πληγÞ. Τþρα εßναι πανεýκολο πρÜγμα να μετατρÝψεις τους ανθρþπους σε σκλÜβους, να τους κÜνεις κλητÞρες, διοικητÝς των σταθμþν τραßνων, διευθυντÝς των σχολεßων, επιτηρητÝς της εφοριακÞς αστυνομßας, βουλευτÝς, υπουργοýς, κυβερνÞτες, προÝδρους. Τþρα εßναι πανεýκολο να τους διαλýσεις. Τους καταστρÝφετε αρχßζοντας απü τις ρßζες. Το σεξ εßναι η ρßζα, απü δω προÞλθε η ονομασßα «muladchara». Muladchara σημαßνει = ριζικÞ ενÝργεια.
Στους απλοýς ανθρþπους δεν εßχε επιτραπεß στην πραγματικüτητα, να ασχολοýνται με τον Ýρωτα. Αυτü εßναι πολý καλü πρÜγμα γι’ αυτοýς. ¼μως το πρüβλημα εßναι στο εξÞς: üταν εσεßς, οι εξουσιαστÝς, δηλητηριÜζετε üλον τον κανονικü κüσμο, τüτε κι εσεßς οι ßδιοι δηλητηριÜζεστε. ¼ταν εσεßς δηλητηριÜζετε τον αÝρα, με τον οποßο αναπνÝουν οι απλοß Üνθρωποι, τüτε ο αÝρας, που αναπνÝει ο βασιλιÜς, θα εßναι επßσης δηλητηριασμÝνος. Δεν μποροýν να διαχωριστοýν αυτÜ τα πρÜγματα, τα πÜντα εßναι ενιαßα. ¼ταν ο ιερÝας δηλητηριÜζει τους απλοýς ανθρþπους, στο τÝλος δηλητηριÜζεται και ο ßδιος. ¼ταν ο πολιτικüς δηλητηριÜζει τον αÝρα, που αναπνÝουν οι απλοß Üνθρωπο, στο τÝλος και αυτüς θα αναπνÝει τον ßδιο αÝρα. ¢λλος αÝρας δεν υπÜρχει, αυτüς εßναι Ýνας για üλους.
¼ταν εσεßς καταπιÝζετε την επιφÜνεια, τüτε τα πÜντα πηγαßνουν βαθιÜ μÝσα, στο υποσυνεßδητο. ¼λα εßναι εδþ. Το σεξ δεν Ýχει καταστραφεß. Ευτυχþς δεν Ýχει καταστραφεß, Ýχει μüνο δηλητηριαστεß. Δεν μπορεß να καταστραφεß, εßναι η ενÝργεια της ζωÞς. Εßχε βρωμισθεß και μπορεß να καθαρθεß.
Τα προβλÞματα στη ζωÞ σας μποροýν να εντοπισθοýν κυρßως στα δικÜ σας τα σεξουαλικÜ προβλÞματα.
Μπορεßτε να λýνετε τα Üλλα προβλÞματα, αλλÜ ποτÝ δε θα εßστε ικανοß να τα λýσετε, διüτι αυτÜ δεν εßναι τα πραγματικÜ προβλÞματα.
Και üταν λýσετε τα σεξουαλικÜ σας προβλÞματα, θα εξαφανιστοýν üλα τα προβλÞματα, διüτι εσεßς λýσατε το βασικü πρüβλημα.
ΑλλÜ εσεßς τρÝμετε απ’ το φüβο να τα αντικρßσετε.
Εßναι απλü: αν μπορεßτε να τα κοιτÜξετε εξ αποστÜσεως, εßναι τüσο απλü, τüσο απλü üπως αυτÞ η ιστορßα.
Το σεξ εßναι η ρßζα των περισσοτÝρων προβλημÜτων σας.
Πþς θÝλετε να εßναι διαφορετικÜ, üταν το δηλητηρßαζαν για χιλιÜδες χρüνια;
ΧρειÜζεται η μεγÜλη κÜθαρση.
Η ΤÜντρα μπορεß να καθαρßσει τη σεξουαλικÞ σας ενÝργεια.
Ακοýστε το μÞνυμα της ΤÜντρα, προσπαθÞστε να το καταλÜβετε.
Εßναι το μεγÜλο επαναστατικü μÞνυμα.
Το μÞνυμα αυτü στρÝφεται εναντßον üλων των ιερÝων και πολιτικþν.
Αυτü στρÝφεται εναντßoν üλων των δηλητηριαστþν, που σκüτωσαν üλη τη χαρÜ στη γη μüνον και μüνο για Ýνα πρÜγμα, ο Üνθρωπος Ýπρεπε για το συμφÝρον τους, να μετατραπεß και να υποβιβαστεß σε δοýλο.
Απαιτεßτε πßσω την ελευθερßα σας.
Απαιτεßτε πßσω την ελευθερßα να αγαπÜτε.
Απαιτεßτε πßσω την ελευθερßα σας να εßστε οι εαυτοß σας και τüτε, η ζωÞ θα πÜψει να εßναι το πρüβλημα.
Αυτü εßναι το μυστικü.
ΑυτÞ εßναι η Ýκσταση.
ΑυτÞ εßναι η ευλογßα.
ΑρκετÜ για σÞμερα.
Απüδοση στα ελληνικÜ Epsylon
***

Aν θÝλετε να παρακολουθÞσετε σχετικÝς συζητÞσεις στην ΑγορÜ μας, χρησιμοποιÞστε το σýνδεσμο εδþ.
(Για να δημοσιεýσετε σχüλιü σας, θα πρÝπει να εγγραφεßτε.)

 

  < Προηγοýμενη