I' m back
, προς το παρόν γιατί θα ξαναφύγω, αλλά βλέπω ότι έχουν ανάψει οι συζητήσεις και χαίρομαι 
Στο θέμα που συζητάτε τώρα, συμφωνώ με την άποψη του Κέλσου περί Κάρμα. Συμπληρώνοντας, να πω ότι ο κάθε άνθρωπος είναι δημιουργός της πραγματικότητας, της κατάστασης που ζει σε κάθε χρονική στιγμή της ζωής του όχι απλά δημιουργός του εαυτού του αλλά της ίδιας της ζωής του. Εκεί έχω καταλήξει από προσωπικά βιώματα και σκέψεις που με αφορούν
Για το Κάρμα έχω κάνει διάφορες σκέψεις (ίσως τα έχω μπερδέψει και λίγο στο μυαλό μου, αλλά για αυτό είμαστε εδώ
). Πιστεύω δηλαδή πως έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε κάποιες από τις συνθήκες της ζωής ή τις κατευθύνσεις. Μήπως όμως το παιχνίδι είναι στημένο και εμείς νομίζουμε ότι έχουμε την επιλογή; Πολλές φορές έχω προσέξει και στον εαυτό μου αλλά και σε άλλους ανθρώπους πως κάνουμε έναν αγώνα να πετύχουμε κάτι ή να αποφύγουμε κάτι αλλά χωρίς να το καταλάβεις, οδηγώντας από άλλο δρόμο, πάλι στον συγκεκριμένο προορισμό καταλήγεις (κι αν είναι αυτό που θες να πετύχεις όλα καλά, αν είναι αυτό που θες να αποφύγεις όμως;)
Λέω λοιπόν, αν λειτουργεί τελικά το Κάρμα τότε πως είναι σίγουρο ότι υπάρχει όντως ελευθερία βούλησης; Κι αν υπάρχει, σε ποιό βαθμό; Είναι η ελευθερία αυτή της βούλησης που μας δίνεται ικανή να αλλάξει τελικά τη ροή;
