Εισβολή στην πραγματικότητά μας

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Αγαπητό Πύρινο Γεράκι...

Νομίζω πως πολύ ΚΑΙ γενικευμένα ΚΑΙ απλουστευμένα τα παρουσιάζεις τα πράγματα...

Π.χ. Λές πώς

"...όλοι είμαστε άμεσα συνδεδεμένοι μεταξύ μας και με το ΟΛΟΝ..."

Και αναρωτιέμαι ΑΝ ισχυει κάτι τέτοιο (πράγμα πολύ πιθανό, δεν εκφράζω άποψη τώρα), τότε ΠΩΣ αυτό το "ΟΛΟΝ" κάνει πράξεις που αντίκειτε στην ΙΔΙΑ ΤΟΥ (του όλου εννοώ), ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ

Δηλαδή φίλε μου, ένα μέρος του ΟΛΟΥ που έχει "κακή" σχέση με το υπόλοιπο, προβαίνει με την ΕΓΚΡΙΣΗ αυτού του ίδιου του ΟΛΟΥ στο να πράξει κάτι κακό, στο υπόλοιπο ΟΛΟ

Κάτι ΔΕΝ πάει καλά ΝΟΜΙΖΩ...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[HawkFire]

Αγαπητέ Κέλσο,

θα σου απαντήσω λίγο διαφορετικά.

Πως βλέπει ένας πιστός χριστιανός τον τέλειο θεό του ο οποίος δεν συγκινήται από της κακουχίες που μαστίζουν τον κόσμο?

Κάτι τέτοιο φαντάζει παράλογο αλλά υφίσταται.

Αν λοιπόν κάτι τέτοιο ισχύει γιατί θα έπρεπε να έχουμε διαφορετική προσέγγιση για το ΟΛΟΝ.

Μπορεί η σύνδεση να υφίσταται, αλλά δεν σημαίνει ότι όλοι έχουν συνείδηση αυτής της σύνδεσης. Στους περισσότερους από μας η αναφερόμενη σχέση είναι υποσυνείδητη, με άλλα λόγια περνά απαρατήρητη για το σύνολο και για κάθε πλάσμα ξεχωριστά. Μόνο αν κάποιος από μας γίνει γνώστης αυτής της σχέσης τότε γίνεται αντιληπτός από τον ΟΛΟΝ και μπορεί με κάποια πιθανότητα να βρεθεί μπροστά από τις πράξεις του.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"... Πως βλέπει ένας πιστός χριστιανός τον τέλειο θεό του ο οποίος δεν συγκινήται από της κακουχίες που μαστίζουν τον κόσμο? ..."

Αγαπητέ φίλε Πύρινο Γεράκι...
Ο Τέλειος Θεός του "χριστιανού", ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ για την σωτηρία του Κόσμου ΟΛΟΥ (και του ΙΔΙΟΥ φυσικά αφού ΚΑΙ Εκείνος είναι το ΟΛΟΝ) και ΔΕΝ γύρισε να παραπονεθεί ότι "κάποιος του έκανε επιθέσεις"...
Δηλαδή ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΤΑ ΜΑΛΛΑ για την κατάντια της Ανθρωπότητας...

Για αναλογίσου λίγο και αυτήν την οπτική...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[HawkFire]

Καλύτερα να μου εξηγήσεις τι εννοεις Κέλσο, γιατί δυστιχώς δεν σε κατάλαβα.

Καταρχάς θεωρείς τον Χριστό σαν τον Θεό?

Δεύτερον ο Χριστός δεν δέχτηκε επιθέσεις ή εννοείς ότι δεν παραπονέθηκε για αυτές?

Και τρίτον για ποια συγκίνηση μιλάς? Και τι έκανε για αυτό?

[Elissaios]

Η άποψη ότι τα μέρη επηρεάζουν το ένα το άλλο και τα μέρη το όλο (το οποίο όλο αποτελείται από τα μέρη) αλλά και το όλο φυσικά επηρεάζει τα μέρη, έχει τους οπαδούς της. Πιο απλά, τα πάντα βρίσκονται σε σχέσεις αλληλεξάρτησης. Μου θυμίζει τη Συστημική, την οποία εκτιμώ ιδιαίτερα.

Το όλο λογικά θέλει να είναι καλά (όλο μαζί, κατά συνέπεια και τα μέρη του), να όμως που μερικά μέρη παραφρονούν και μπορούν να καταστρέψουν τα γύρω τους ή και το όλο. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα ανθρώπινο οργανισμό, όπου κάποια κύτταρα αποσυντονίζονται, και...

Αν πάμε και στην άλλη προσφιλή θεωρία ότι ο κόσμος είναι ένας μεγάλος οργανισμός, θα καταλάβουμε καλύτερα το νόημα αυτής της προσέγγισης.

Φίλε Hawkfire, επιφυλάσσομαι για το ότι έχεις κριθεί. Αυτό νοείται μόνο αν θεωρήσουμε ότι το παρελθόν είναι όντως παρελθόν και σαφώς αποκομμένο από αυτό που λέμε μέλλον.

[HawkFire]

Αγαπητέ Ελισαίο,

Μπορείς σε παρακαλώ να επεξηγησεις περισσοτερο τι εννοεις σχετικα με το παρελθόν και το μέλλον. Είναι μια ενδιαφέρουσα άποψη την οποία δεν έχω αναρωτηθεί και θα ήθελα να μου την προσδιορίσεις ώστε να έχω καλύτερη άποψη.

Ευχαριστώ.

[Elissaios]

Αγαπητέ Hawkfire, σύμφωνα με μια άποψη – υπόθεση, ο χρόνος είναι παρών. Δηλαδή αυτά που κατά την αντίληψή μας θεωρούμε παρελθόν, παρόν και μέλλον, είναι μαζί.

Είναι, ας πούμε, σαν να βρισκόμαστε σε ένα χώρο. Για παράδειγμα, στην Αθήνα. Για να πάμε από μια περιοχή σε κάποια άλλη χρειάζεται να διανύσουμε ένα διάστημα (και χρειαζόμαστε αυτό που λέμε χρόνο, τέλος πάντων την προσωπική μας αντίληψη κίνησης). Όμως όλη η Αθήνα είναι εδώ.

Αν ισχύει κάτι τέτοιο, δεν μπορείς να κριθείς γι’ αυτά που έχεις κάνει (αυτά που γνωρίζεις ότι έχεις κάνει) γιατί ουσιαστικά τα έχεις κάνει όλα. Και αυτά που θα γνωρίσεις στο μέλλον σου. Άρα έχεις ήδη κριθεί.

Υποθέσεις κάνω κι εγώ…

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Καταρχάς θεωρείς τον Χριστό σαν τον Θεό?

Αν και δεν έχει σημασία το τι εγώ πιστεύω, να απαντήσω όμως χάριν της συζήτησης ότι ο Χριστός ήταν ο Ενανθρωπίσας Θεός ή να το πω και αλλιώς, ο Ιησούς ήταν ο Θεοποιημένος Άνθρωπος

Δεύτερον ο Χριστός δεν δέχτηκε επιθέσεις ή εννοείς ότι δεν παραπονέθηκε για αυτές?

Και η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ τι ήταν
Εκδήλωση ΑΓΑΠΗΣ από τους συνανθρώπους Του
Και ΦΥΣΙΚΑ δεν παραπονέθηκε για όλα αυτά, αλλά απεναντίας με αυτόν το τρόπο ΚΑΤΟΡΘΩΣΕ ο Ιησούς να Θεοποιηθεί ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ και έτσι να άρει τις αμαρτίες του κόσμου...

Και τρίτον για ποια συγκίνηση μιλάς? Και τι έκανε για αυτό?

Μιλάω για την ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ που πηγάζει από την ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
Την Γνώση της ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ μέσα από την οποία ΚΑΙ Εκείνος (ο Ιησούς) ξεπήδησε...
Για την ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ που κρύβει η φράση "ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ" αλλά που Εκείνος ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΓΝΩΡΙΖΕ...

Ελπίζω να σε κατατόπισα για το ΤΙ ΕΝΝΟΩ...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[NEHEMAUT]

Όμως όλη η Αθήνα είναι εδώ.

Αγαπητέ Elissaios

Μήπως θα ήταν δυνατόν να αναφέρεις κάποιο πιό αναλυτικό παράδειγμα
σχετικά με την διάσταση του χρόνου?

Λές οτι όλα είναι εδώ.
Ακόμα και αν θεωρήσουμε οτι όλα είναι μέσα στη σκέψη μας πάλι δεν θα μετακινηθούμε στο παράδειγμα που έφερες?
Δεν μπορώ να το αντιληφθώ...

Με εκτίμηση