(Ψυχολογία) Ψυχανάλυση και Νευρολογία

Ύπαρξη, πορεία, εξέλιξη.

Συντονιστές: Ramoglou, Ladyhawk, Zadok the priestess

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

(Ψυχολογία) Ψυχανάλυση και Νευρολογία

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Πέμ Μάιος 12, 2005 4:46 pm

Αγαπητές Φίλες και Φίλοι

Αποφάσισα να πάρω την πρωτοβουλία να ανοίξω αυτό το topic, καί επειδή έχει εκφραστεί η επιθυμία για τη δημιουργία ενός τέτοιου θέματος από διάφορα μέλη του forum, καί επειδή θεωρώ ότι πρέπει να αναφερθούμε στις εν λόγω επιστήμες, στη συμβολή τους για την βελτίωση της ζωής των ανθρώπων και στις μεταξύ τους σχέσεις και διαφορές.

Μην μπορώντας να υποσχεθώ ότι θα καταφέρω να συντηρήσω τη ροή του θέματος, παρακαλώ για τη συμβολή και τη συμμετοχή όσων έχουν ήδη δείξει ενδιαφέρον...γιατί, όπως φαίνεται πήραμε πολύ φόρα (fora) για αρχή. :D

Στον τίτλο του θέματος, αναφέρομαι σε δύο κατηγορίες μίας επιστήμης, έτσι ώστε να ξεκινήσουμε τη συζήτηση κάνοντας έναν διαχωρισμό ανάμεσα σε δύο έννοιες αντίθετες που αφορούν την Ψυχολογία και των οποίων η αντίθεση είναι ανάλογη των διαφωνιών και της σχέσεως του Sigmund Freud και του Carl Gustav Jung – των κατ’ εμέ, Μεγάλων Πατέρων τους.

Και ευχόμενος να καταλήξουμε στην μεταξύ τους σύνθεση και συμφιλίωση – όπως ήδη κάνουν διάφοροι αξιόλογοι ‘ειδικοί’ Νευρο-Ψυχοαναλυτές καί από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού – θα σας παρακαλούσα για την, όσο το δυνατόν, πιό σοβαρή προσέγγιση του θέματος, άσχετα με το πόσο καλές γνώσεις και εμπειρίες διαθέτει ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς (και όσοι δεν γνωρίζουν τίποτα, μην ντρέπεστε, ρωτήστε...νομίζετε ότι εγω ξέρω και τίποτα? :oops: ).

Με λίγα, απλά λόγια, η Νευρολογία (όπως αρχικώς την εμπνεύστηκε ο Freud λέγοντας ότι...‘τα ελλατώματα στις Ψυχολογικές μας ερμηνείες θα είχαν πιθανόν εξαλειφθεί, εάν είμασταν ήδη σε θέση να αντικαταστήσουμε τους ψυχολογικούς όρους με αντίστοιχους από την Φυσική και την Χημεία):

…ακολουθεί τη ‘σύντομη διαδρομή της ευθείας’. Εξετάζοντας τις διαταραχές των χημικών ουσιών και της ισορροπίας των ορμονών του ανθρωπίνου σώματος – αυτές που με κάποιο τρόπο έχουν διαπιστωθεί ότι οφείλονται σε ψυχολογικά αίτια – κινείται με σκοπό τη δημιουργία θεραπειών και την κατασκευή φαρμάκων, τα οποία θα μπορέσουν να επαναφέρουν άμεσα τον ανθρώπινο οργανισμό σε φυσιολογικά λειτουργικά επίπεδα.

Με λίγα, απλά λόγια η Ψυχανάλυση: ακολουθεί τη ‘μακρά οδό του κύκλου’, σε μία προσπάθεια να αναλυθούν τόσο τα αίτια και η βαθειά ουσία των ψυχολογικών συμβάντων, όσο και η ίδια η αποσυνδιαστική ικανότητα της ανθρώπινης ψυχής, μέσω της διαίσθησης και του βαθύτερου στοχασμού.

Δίνοντας παραστατικά μία συμβολική περιγραφή των παραπάνω, θα μπορούσα να πώ ότι: α) ο νευρολόγος ιατρός είναι ο άνθρωπος που εάν θα έβλεπε να λυποθυμάει μπροστά του μία κοπέλα, θα έσπευδε να προσφέρει τις πρώτες βοήθειες, επαναφέροντας την κυκλοφορία του αίματός σε φυσιολογικά επίπεδα, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τα αίτια που προκάλεσαν την λιποθυμία, ενώ β) ο ψυχαναλυτής ιατρός, μετά το συμβάν θα περνούσε ίσως και ώρες ατελείωτες με αυτή την κοπέλα, εως ότου για το δικό της καλό, την πείσει να αποκαλύψει ότι ενώ η ίδια έλεγε αρχικώς ‘δεν έχω ιδέα πως συνέβη’, αυτό που αληθινά ίσχυε είναι ότι ακολουθούσε αρκετές μέρες μία αυστηρή δίαιτα, όχι για τη σωματική της υγεία, αλλά για τη ‘σιλουέτα’ της.

Και οι δύο αυτοί άνθρωποι είναι εξίσου σημαντικοί, ο πρώτος για να επέμβει άμεσα και ο δεύτερος για να φροντίσει ώστε το φαινόμενο να μην ξαναεπαναληφθεί.

Το πιό βασικό από τα προβλήματα που έχουν παρατηρηθεί και αφορούν την Νευρολογία:

Διάφοροι ‘γιατροί’ εμμένουν στην χορήγηση φαρμάκων μέσω μακροχρόνιων θεραπειών, οι οποίες ποτέ δεν καταλήγουν σε μία πλήρη θεραπεία, με αποτέλεσμα να εξαντλούν τον ασθενή συντηρώντας τον σε μία μέτρια ενοχλητική κατάσταση, απορροφώντας καί την ενέργειά του, καί το περιεχόμενο της τσέπης του.

Το πιό βασικό από τα προβλήματα που έχουν παρατηρηθεί και αφορούν την Ψυχανάλυση:

Διάφοροι ‘γιατροί’ χάνονται και μπερδεύονται μέσα σε άπειρες και αόριστες θεωρητικολογίες, γενικεύοντας το υποκειμενικό χρησιμοποιώντας αυστηρές, δογματικές έννοιες και ορολογίες, αναφερόμενοι γενικά στον άνθρωπο, αγνοώντας την διαφορετικότητα μεταξύ των περιπτώσεων, των οργανισμών και των ανθρωπίνων όντων.

Η ίδια η Ψυχολογία, μέχρι τις μέρες μας, δεν έχει καταφέρει ούτε να προσδιορίσει και να αναλύσει την ίδια τη φύση της Ψυχής, ούτε δύναται να προσφέρει πάντοτε θεραπείες χωρίς επιπλοκές και δυσλειτουργίες. Ακολουθώντας - αυτό που θέλω να ονομάζω - 'επιστημο-λογική' θεώρηση των πραγμάτων, δεν μπορεί να προβεί ούτε καν σε νύξεις περί υπάρξεως της Ψυχής, εφόσον προς το παρόν δεν δύναται να μας παρουσιάσει ατράνταχτες αποδείξεις.

Η Ψυχολογία, μέχρι στιγμής, αρκείται στην φαινομενολογία, τον υποκειμενικό εμπειρισμό, και την ανάλυση των διάφορων ψυχικών συμπτωμάτων, συμπλεγμάτων και συμβάντων. Κατά κάποιο τρόπο, κινείται χαρτογραφόντας αυτό που θεωρούμε ως ψυχικό κόσμο και σαν χαρτογράφος, μπορεί να μας υποδείξει τα πιό σημαντικά σημεία που έχουν, προς το παρόν, ανακαλυφθεί, καθώς και τα πλούτη ή τους κινδύνους που μπορεί να ενέχουν...χωρίς να μπορεί να μας μιλήσει για την ίδια την ουσία αυτού του κόσμου, τις απαρχές, το μέλλον και την ιστορία του.

Τα ωφέλη της μελέτης της Ψυχολογίας για τον ‘απλό άνθρωπο’:

Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα πάσχουν από διάφορες νευρώσεις και ψυχολογικά προβλήματα, έχοντας πλήρη άγνοια των ασθενειών τους, λόγω του ότι θέλουν να βλέπουν αυτού του είδους τα προβλήματα, αποκλειστικά στα πρόσωπα αυτών που τα εκδηλώνουν σε υπερβολικό βαθμό.

Η μελέτη των βασικών και μόνο εννοιών της ψυχολογίας, μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό αυτούς τους ανθρώπου, οι οποίοι έχουν την διάθεση να την προσεγγίσουν με ειλικρίνεια, αυτοσεβασμό, καί σεβασμό στον συνάνθρωπο.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Όπως έλεγε και ο Jung ‘Χρειάζεται αντικειμενική εμπειρία ώστε να μπορέσουμε να εδραιώσουμε μία οποιαδήποτε γνώμη περί της Ψυχής και που να θέλουμε να λέγεται Επιστημονική...χωρίς να έχουμε αυτή την αρχέγονη απλοϊκή τάση να πιστεύουμε πως γνωρίζουμε την ψυχή σαν άμεσο εμπειρικό δεδομένο καλύτερα από οτιδήποτε άλλο...όχι! Μόνο κάποιος ανίδεος τολμά να έχει άποψη, ούτε καν ο ψυχολόγος’.

Κατά την δική μου γνώμη (όσο ανίδεος κι αν είμαι, θα τολμήσω) οι ψυχικές λειτουργίες των ανθρώπων μοιάζουν ανα-λογικά με αυτές ενός Η/Υ. Όσο δουλεύει καλά ΔΕΝ το πειράζουμε το μηχάνημα, γιατί από το πουθενά μπορεί να το χαλάσουμε...και για την Ψυχή δεν υπάρχουν αναλώσιμα, ούτε μπορούμε να κάνουμε format. Μην αρχίσετε να τρελένεστε και για οτιδήποτε στραβό στη ζωή σας νομίζετε, είτε ότι είστε εσείς παρανοϊκοί, είτε όλοι οι άλλοι...Εάν υπάρχει όντως σοβαρό πρόβλημα, συμβουλευτείτε έναν γιατρό, ή μάλλον επισκευτείτε διάφορους ειδικούς. (όχι, εμένα...τον οποιονδήποτε τυγχαίο περιφέρεται εντός των forums :) ).

Τα ωφέλη της μελέτης της Ψυχολογίας για τους διάφορους ειδικούς...επιστήμονες, θεολόγους, εσωτεριστές κ.λ.π.:

Οι γνώσεις που αφορούν την σφαίρα της ψυχολογίας μπορούν να βοηθήσουν α) όσους θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με τη διάκριση ανάμεσα στα ‘Οράματα’ και τα ‘Όνειρα’, β) όσους θέλουν να είναι, όσο το δυνατόν, βέβαιοι για το εάν κάποιες εικόνες που βλεπουν είναι ‘εξωτερικές’, ‘εσωτερικές’ ή ‘προβεβλημένες’, γ) όσους θέλουν να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους που αφορούν την ικανότητα της ψυχής να παράγει και να ερμηνεύει σύμβολα, δ) όσους θέλουν να κάνουν μία συγκριτική μελέτη μεταξύ Ψυχολογίας, Αλχημείας και Απόκρυφου (στα χναρια του C.G.Jung), ε) όσους θέλουν να ενισχύσουν το έργο επί της ψυχής, ανάγωντας την Ψυχολογία σε Ψυχουργία...στ, ζ, η...ουφ! :shock:

ΠΡΟΣΟΧΗ: μην το αναλύσω, αφού ξέρετε τι σημαίνει

Τελειώνοντας, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μην διστάσετε ούτε στιγμή να με συμπληρώσετε ή να με διορθώσετε, όπου νομίζετε ότι παρέχω πληροφορίες ελλειπείς και αόριστες ή όπου νομίζετε ότι κάνω λάθος.

Προς το παρόν, πάω να επιλύσω ένα από τα πιό σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που ονομάζεται κοινώς ‘Δήλωση Φορολογίας Εισοδήματος Οικονομικού Έτους 2005’...
:evil:
Εικόνα

Elissaios
Δημοσιεύσεις: 565
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:10 am

Δημοσίευσηαπό Elissaios » Πέμ Μάιος 12, 2005 7:24 pm

Χμ.
Αγαπητέ Ding an Sich, γράφεις
«Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα πάσχουν από διάφορες νευρώσεις και ψυχολογικά προβλήματα»
Χωρίς να κάνω χιούμορ, θα έλεγα ότι πάσχουν και από ιατροφιλία. Ανέκαθεν οι άνθρωποι θα είχαν τα νευρικά τους, δεν μπορεί, σήμερα όμως έχουμε συνηθίσει για το παραμικρό να πηγαίνουμε στον ειδικό. (Άλλωστε ζούμε στην εποχή της εξειδίκευσης.)
Από τα ελάχιστα που γνωρίζω, νομίζω ότι ψυχολογία – ψυχανάλυση είναι άλλο σε σχέση με την ψυχιατρική. Η οποία ψυχιατρική μπορεί να ακούγεται ως ταμπού, αλλά δεν είναι.
Γνωρίζω όμως για τη συστημική, μια σχετικά νεώτερη προσέγγιση. Που σημαίνει ότι ενώ η ψυχανάλυση βάζει κάτω τον πάσχοντα ως πρωταγωνιστή του «ζω ένα δράμα», η συστημική εξετάζει το κοινωνικό σύστημα που τον περιβάλλει –οικογένεια και λοιπούς συγγενείς– ως αίτιους (με την εντελώς πρακτική έννοια) για την όποια κατάσταση αντιμετωπίζει ο πάσχων.
Μέχρι εκεί ξέρω.

kynikos
Δημοσιεύσεις: 188
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 9:04 pm
Τοποθεσία: Midgard

Δημοσίευσηαπό kynikos » Πέμ Μάιος 12, 2005 8:06 pm

Elissaios έγραψε:Χωρίς να κάνω χιούμορ, θα έλεγα ότι πάσχουν και από ιατροφιλία.


Elissaios, μόλις σε συμπάθησα αφάνταστα!

Αλλά και χιούμορ να κάνεις, επ' αυτού του θέματος το αξίζει!!

Later...

k

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Πέμ Μάιος 12, 2005 9:11 pm

Χωρίς να κάνω χιούμορ, θα έλεγα ότι πάσχουν και από ιατροφιλία


Έχεις δίκιο, δεν είναι αστείο και δεν πειράζει μάλιστα να μιλήσουμε και λίγο πιό πεζά...αυτοί οι άνθρωποι πάσχουν από μαλθακότητα λόγω της παθητικής τους στάσης απέναντι στις επιταγές της ζωής...αλλά κι αυτό είναι πρόβλημα ψυχολογικό.

Προσφάτως είχα συζήτηση με μία φίλη, η οποία μου έλεγε ότι έχοντας μεγαλώσει στην επαρχία, δυσαρεστείται πολύ εύκολα από την μουρόχαυλη συμπεριφορά των ανθρώπων της πόλεως...έλεγε μάλιστα 'Οι άνθρωποι εδώ βαριούνται να πάρουν τα πόδια τους και πάντα κάτι τους φταίει για την μιζέρια τους...στο χωριό όταν σηκωνόσουν νωρίς το πρωϊ για να πας να βοηθήσεις στα χωράφια δεν είχε -δεν μπορώ, βαριέμαι, άσε με έχω τα ψυχολογικά μου -...το 'ψυχολογικά' δε, είναι κάτι τόσο βλάσφημο και ακατανόητο από τους 'χωριάτες' που σηκώνει σφαλιάρα...άρα έτρωγες τη σφαλιάρα και στρωνόσουν στην δουλειά'.

Το 'περιμένω τα πάντα από τον 'μπαμπά' και τη 'μαμά', βεβαίως, είναι εξίσου προβληματικό με την απάνθρωπη σκληρότητα, ενάντια στην ψυχή και την ελευθερία του πνεύματος.

σήμερα όμως έχουμε συνηθίσει για το παραμικρό να πηγαίνουμε στον ειδικό


Γι' αυτό και είπα:

Μην αρχίσετε να τρελένεστε και για οτιδήποτε στραβό στη ζωή σας νομίζετε, είτε ότι είστε εσείς παρανοϊκοί, είτε όλοι οι άλλοι


Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων των σύγχρονων πόλεων όντως πάσχει από νευρώσεις, λόγω του ότι ζει απομακρυνσμένος από το φυσικό του περιβάλλον και λόγω του άγχους, του στρές, του σκληρού επαγγελματικού ανταγωνισμού και της απαράδεκτα κακής διατροφής (μην πω για τα τσιγάρα και το αλκοόλ που καταναλώνει για να ξεχάσει...και εδώ είναι που χρειάζεται προσοχή με την ψυχανάλυση, διότι έχει ως σκοπό να επαναφέρει στην μνήμη του ανθρώπου όλα τα σκουπίδια που έχει μάθει να πετάει κάτω από το χαλάκι του υποσυνειδήτου)

Και νομίζω πως δεν χρειάζεται να μιλήσω περί ασυνειδησίας, ενός όρου ψυχολογικού που όλοι χρησιμοποιούμε καθημερινώς και κατά κόρον.

ψυχολογία – ψυχανάλυση είναι άλλο σε σχέση με την ψυχιατρική


Η ψυχανάλυση είναι μέθοδος της ψυχολογίας και η ψυχιατρική είναι τομέας της κλινιατρικής ψυχολογίας.



η συστημική εξετάζει το κοινωνικό σύστημα που τον περιβάλλει –οικογένεια και λοιπούς συγγενείς– ως αίτιους (με την εντελώς πρακτική έννοια) για την όποια κατάσταση αντιμετωπίζει ο πάσχων.


Στο σύνολό της η ψυχολογία, η μάλλον οι σοβαροί ψυχολόγοι, εξετάζουν όλων των ειδών τα περιβάλλοντα, όσο και τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου. Τα σοβαρότερα από τα ψυχολογικά προβλήματα οφείλονται σε ψυχικά συμπλέγματα (complex, όπως πρώτος νομίζω τα κατονόμασε ο Jung...εξού και ο όρος κομπλεξικός).

Λόγω διάφορων νοοτροπιών, δογμάτων, αντιλήψεων, λανθασμένου τρόπου ζωής κ.λ.π. οι άνθρωποι βιώνουν διάφορα είδη διχασμών και διάσπασης της ψυχής.

π.χ. Κάποιος λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων αρνείται να κάνει έρωτα, αλλά η ίδια του η φύση τον ωθεί σε αυτή την πράξη. Η ψυχή του 'τραβιέται' βιάια καί από τις δύο πλευρές με αποτέλεσμα να υποστεί ισχυρά τραύματα, τα οποία συνήθως οδηγούν στην διαστροφή και πολλές φορές στην παράνοια και την αυτοκτονία.

Η ψυχολογία, λοιπόν, φθάνει σε σημείο να αναλύει ακόμη και την υγεία των θρησκευτικών αντιλήψεων και των δογμάτων του ανθρώπου και θα σας πρότεινα να ρίξετε και μία ματιά στα βιβλία του C.G.Jung 'Ψυχολογία και Θρησκεία', 'Ψυχολογία και Απόκρυφο'.

Το ίδιο συμβαίνει και σε απλές, καθημερινές, ανθρώπινες περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με διλήμματα 'Καταπιέζομαι στην δουλειά, αλλά δεν μπορώ να την αφήσω γιατί χρειάζομαι λεφτά'...'Έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για τον σύντροφό μου, αλλά δεν μπορώ να τον αφήσω γιατί είμαι σε μεγάλη ηλικία και έχουμε και παιδιά'...'Ποτε δεν ήθελα να γίνω στρατιωτικός, απλά πιέστηκα να ακολουθήσω την οικογενειακή μας παράδοση'...'δεν είμαι αυτό το σκουπίδι που τολμά να λέγεται άνθρωπος, αλλά τρώει ότι ξεροκόμματα του πετάξουν στα μούτρα...είμαι κάτι παραπάνω'.

Όλα τα παραπάνω αφορούν την σφαίρα της Ψυχολογίας ως ψυχολογικά συμπλέγματα...όπως και διάφορες άλλες επιστήμες.

Σας ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκρισή σας στο θέμα...φοβόμουν ότι θα ξεχαστεί και θα γεμίσει σκόνες :D
Εικόνα

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Πέμ Μάιος 12, 2005 10:26 pm

Και επίσης

Ανέκαθεν οι άνθρωποι θα είχαν τα νευρικά τους, δεν μπορεί, σήμερα όμως έχουμε συνηθίσει για το παραμικρό να πηγαίνουμε στον ειδικό


Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι έπασχαν από ψυχολογικά προβλήματα. Απλά σε κάποιες ιστορικές περιόδους τα ψυχολογικά τα ονόμαζαν 'δαιμονισμό' και εάν δεν καταφέρνανε να σε 'εξορκίσουν' προτιμούσαν να σε κάψουν για να φύγουν τα δαιμόνια, ενώ μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, ο ασθενής ήταν αναγκασμένος να πεθαίνει μετά από αλλεπάλληλα κρύα ντουζ και διάφορους άλλους κτηνώδεις πειραματισμούς.

Σήμερα, απλά, έχουμε την ευκαιρία (σε κάποιες, τουλάχιστον, πολιτισμένες χώρες) να δούμε το θέμα με ψυχραιμία...πιό πολιτισμένα.

Ακόμη, θα ήθελα να δώσω λίγη έμφαση σε κάποια πράγματα που είπα και φαίνεται να αγνοήθηκαν...ξεκινώντας κάπως έτσι:

Η ίδια η ασθένεια φαίνεται να ενέχει την ίδια της την θεραπεία, γι' αυτό και για να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με την ψυχολογία θα πρέπει να έχει βιώσει είτε ο ίδιος κάποια ψυχολογικά προβλήματα, είτε μέσω ανθρώπων του περιβάλλοντός του.

Δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση για τους περισσότερους των ψυχολόγων (ειδικότερα των 'Νεο Ελλήνων', οι οποίοι συνήθως είναι οι κλασσικοί άνθρωποι που θεωρούν ως ηρωϊκό τους πρόγονο τον Καραγκιόζη...δυστυχώς, οι καλύτεροι Έλληνες γιατροί εργάζονται σε πιό φιλικά περιβάλλοντα στο εξωτερικό).

1. Έχω ασχοληθεί κυρίως με τα έργα του C.G. Jung, ο οποίος ήταν Ψυχολόγος Εμπειρικός και έτσι ονόμαζε τον εαυτό του. Όχι μόνον επειδή έβγαζε συμπεράσματα μελετώντας τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά επειδή από μικρή ηλικία είχε να αντιμετωπίσει 'σοβαρά οικογενειακά προβλήματα'.

Πιό συγκεκριμένα, έγινε Ψυχολόγος λόγω διάφορων καταστάσεων, όπως ήταν η περίπτωση του πατέρα του. Ο πατέρας του Jung ήταν Ιερέας, ο οποίος κάποια στιγμή της ζωής του έχασε την Πίστη του (ιδού το σύμπλεγμα της ψυχής), έπεσε σε κατάθλιψη και άρχισε να χάνεται 'πνευματικά΄από τον κόσμο.

Ο Jung έθεσε ως σκοπό της ζωής του να 'αποκαταστήσει' την ψυχή του πατέρα του, αλλά λόγω της απειρίας και το νεαρό της ηλικίας του, απέτυχε. Έτσι, έθεσε ως νέο στόχο την θεραπεία όσον ψυχών πάσχουν και βασανίζονται, τόσο λόγω των προβλημάτων τους, όσο και λόγω της απάθειας και της ασυνειδησίας των 'επαγγελματιών γιατρών'...και το έργο αυτό ήταν επιτυχές σε απεριόριστο βαθμό.

Η δική μου σχέση με την Ψυχολογία δεν έχει να κάνει με ανάλογες σπουδές, ούτε με την ανάγνωση βιβλίων ψυχολογίας σα να είναι μυθιστορήματα πριν πέσεις για ύπνο.

Έτυχε στην ζωή μου να δω, με αργούς και βασανιστικούς ρυθμούς, να διαλύονται οι ψυχές 3ων αγαπημενων μου προσώπων (1 οικογενειακό και δύο φιλικά...και επιτρέψτε μου να μην αναλύσω σε βάθος τις περιπτώσεις).

Πολύ γενικά, η μία περίπτωση είχε να κάνει με άρνηση της ζωής λόγω λανθασμένων αποφάσεων, η άλλη με την άρνηση ενός ανθρώπου να δεχθεί τον θάνατο ενός αγαπημένου φίλου, το οποίο τον οδήγησε σε κατάθλιψη...και την τρίτη δεν προκειται καν να την αναφέρω.

Τα προβλήματα που μεταβιβάζονται στους φίλους και τους συγγενείς ανθρώπων με παρόμοιες ασθένειες, είναι:

α) Εάν θα μπορέσουν συνειδητά να βοηθήσουν στην αποκατάσταση και τη συντήρηση της ζωής αυτών των ανθρώπων, χωρίς να τα παρατήσουν γρήγορα αναφωνόντας 'Δεν αντέχω πιά με τον τρελλό'.

β) Εάν θα επηρρεαστούν σε μεγάλο βαθμό όταν φθάσουν στην εξής συνειδητοποίηση 'Εάν αντιμετωπίσω ποτέ ανάλογες καταστάσεις στην ζωή μου, μπορεί κι εγώ να υποπέσω σε αυτού του είδους τις ασθένειες'.

γ) Εάν θα αποφασίσουν να φροντίζουν (ανάλογα με την περίπτωση) οι ίδιοι τους ανθρώπους που τόσα χρόνια αγαπούσαν με όλη τους την καρδιά και τώρα αυτοί οι άνθρωποι δεν θυμίζουν σε τίποτα αυτό που κάποτε ήταν, ή αν θα αποφασίσουν να τους κλείσουν σε κάποιο ίδρυμα...με όλες τις συνέπειες που μία τέτοια πράξη προϋποθέτει.

δ)...ε)..στ) μην σας κουράζω άλλο

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν πρόκειτα ποτέ κάποιος να πάρει στα σοβαρά την επιστήμη της ψυχολογίας, εάν δεν διαθέτει, είτε υποκειμενικές, είτε αντικειμενικές εμπειρίες.

Όταν μίλησα για σοβαρή προσέγγιση του θέματος, το είπα για να σεβαστούμε αυτές τις ψυχές που όπως προανέφερα, πάσχουν είτε άμεσα, είτε έμμεσα...Γιατί για κάποιους ανθρώπους οι όροι προβολή, μεταβίβαση και σχιζοειδής παράνοια δεν είναι απλα και μόνο για κουβεντούλα, αλλά θυμίζουν και σκαλίζουν πράγματα.

Ειδικότερα σε μία 'σύγχρονη Ελλάδα' όπου ο κόσμος φοβάται να μιλήσει για τα προβλήματά του 'μην τυγχόν και ο κόσμος αρχίσει να τον δείχνει στον δρόμο'.

Δεν είπαμε να γίνουμε 'αμερικανάκια' και να έχουμε όλοι μας από δύο προσωπικούς ψυχίατρους για να περνάμε την ώρα μας (να με συγχωρήσουν οι φίλοι Αμερικάνοι στην Εθνικότητα για την χρήση του προηγούμενου όρου...ως Έλληναράδες ζούμε πιό τραγικές καταστάσεις).

Η ενασχόληση με την Ψυχολογία προϋποθέτει τους σοβαρότερους των λόγων και όχι απλή ανάγνωση ή την προβολή του επίπλαστου status ενός επαγγέλματος

Σας Ευχαριστώ
Ding an Sich
Εικόνα

Secondborn
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Κυρ Μάιος 08, 2005 10:26 pm
Τοποθεσία: Μέσ΄στις σκέψεις μου...

Δημοσίευσηαπό Secondborn » Παρ Μάιος 13, 2005 2:28 am

Φίλε Ding an Sich πάρα πολύ σοφά και λιτά λες:

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν πρόκειτα ποτέ κάποιος να πάρει στα σοβαρά την επιστήμη της ψυχολογίας, εάν δεν διαθέτει, είτε υποκειμενικές, είτε αντικειμενικές εμπειρίες.


Εαν δεν είχα συναναστραφεί στο παρελθόν με κουρασμένες και ταλαιπωρημένες ψυχές δε θα ήμουν σήμερα αυτός που είμαι. Είναι μεγάλο σχολείο για εμένα η Ψυχή που πονάει. Για να μην πω ότι είναι και το μοναδικό.

Βρέθηκα πολλές φορές στη θέση να "βοήθησω" κάποια Ψυχή που χαροπάλευε. Άλλες φορές τα κατάφερα επιτυχώς, άλλες φορές υπήρξαν κάποιες απώλειες. Ευτυχώς μικρές. Όλες τις φορές όμως ανέλαβα την ευθύνη και μάζεψα όση δύναμη είχα για να βοηθήσω. Αυτόκλειτος ψυχοθεραπευτής ένα πράγμα.
Σας βεβαιώνω ότι αν η Ελληνική κοινωνία ήταν διαφορετική ΠΟΤΕ δε θα "έκανα" το Ψυχολόγο. Όταν όμως 9 στις 10 περιπτώσεις άκουγα το εξής: "Τί; Να πάω σε Ψυχολόγο; Δε τρελάθηκα ακόμα!", έσκυβα το κεφάλι και έκανα τα αδύνατα δυνατά να βοηθήσω εγω. Και εντάξει όταν η βοήθεια μπορούσε να έρθει μέσω του λόγου. Όταν όμως δεν έφτανε αυτη;;;

Και για να καταλήξω. ΜΑΚΑΡΙ σε αυτόν τον τομέα να μοιάζαμε στους Αμερικάνους και να "είχαμε ο καθένας από 2 Ψυχολόγους".
Προσωπικά πιστεύω ότι η Ψυχανάλυση είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει κάποιος στον ευατό του.

Υ.Γ.: Πριν γυρίσετε τα πυρά σας εναντίον αυτής της άποψής μου αναλογιστείτε πόσο πολύ είστε επηρεασμένοι από το περιβάλλον σας...
"If you do things and can't explain them that might be okay because they still get done. But if you decide not to, you ought to know why." Stephen King

Εικόνα

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Παρ Μάιος 13, 2005 3:07 am

Φίλε Ding an Sich πάρα πολύ σοφά και λιτά λες


Σε ευχαριστώ φίλε μου για το σοφά (αν και δεν μου αξίζει), αλλά για το λιτά θα διαφωνήσω, διότι εάν πρόσεξες έχω ήδη γράψει σελίδες αμέτρητες επί του θέματος :D :D :D

Γι' αυτο και στη συνέχεια πρόκειται να σας αφήσω να πάρετε μία μεγάλη ανάσα και να εκφραστείτε αρκετά μέχρι να επανέλθω.

Όσον αφορά αυτό που είπες:

Και για να καταλήξω. ΜΑΚΑΡΙ σε αυτόν τον τομέα να μοιάζαμε στους Αμερικάνους και να "είχαμε ο καθένας από 2 Ψυχολόγους".
Προσωπικά πιστεύω ότι η Ψυχανάλυση είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει κάποιος στον ευατό του.


Όχι ότι διαφωνώ εντελώς, αλλά πιστεύω ότι θα είχαμε καλύτερες ζωές (κυρίως εδώ στην Ελλάδα) εάν προσφέραμε στους εαυτούς μας καλύτερη παιδεία και μόρφωση (χωρίς να φωνάζουμε για τα στραβά του Κράτους...οικιοθελώς, από μόνοι μας), εάν φροντίζαμε να έχουμε ειλικρινείς, ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ μας (αντί να φερόμαστε ο ένας στον άλλο σαν κτήνη), αν προσέχαμε γενικώς το περιβάλλον μας και εάν είχαμε μιά πιό δυναμική στάση στη ζωή (χωρίς να κλαιγόμαστε συνέχεια για το παραμικρό)...υπέρ της Ζωής

Και δεν θα είχαμε ανάγκη κανέναν ειδικό!

Και ναί, η Ψυχανάλυση είναι μία πολύ σημαντική οδός (εάν υπάρχει αυτοσεβασμός και ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μας), αλλά δεν παύει να είναι ένα γλυκό τραύμα. :wink:
Εικόνα

Elissaios
Δημοσιεύσεις: 565
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:10 am

Δημοσίευσηαπό Elissaios » Παρ Μάιος 13, 2005 12:14 pm

Aς ξεκινήσω από τα ευχάριστα.


Elissaios, μόλις σε συμπάθησα αφάνταστα!



Ε, καιρός ήταν! :wink:

Αγαπητέ Ding an Sich, από τα ελάχιστα που ξέρω η ψυχανάλυση είναι μια μακράς διαρκείας διαδικασία. Η συστημική που γράφω, είναι πιο άμεση. Μου αρέσει που δεν καθίζει τον "πάσχοντα" στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αλλά τον αποενοχοποιεί και αναζητά διορθωτικές κινήσεις στη σχέση του "πάσχοντα" με το περιβάλλον του και όχι στη σχέση του "πάσχοντα" με τον εαυτό του.

Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το να αποφεύγεται να χαρακτηριστεί ο "πάσχων" ως τρελός ή δαιμονισμένος, αλλά να αντιμετωπίζεται ως προσωπικότητα με δικούς της κώδικες, ας πούμε.

Και ιδού τώρα το πώς το ένα θέμα διαπλέκεται με ένα άλλο. Γράφοντας εσύ περί Γιουνγκ μου θυμίζεις την πολύ σοβαρή δουλειά που έχει κάνει για το Γνωστικισμό (αν δεν απατώμαι, έχει ανακηρυχθεί άγιος της Γνωστικής Εκκλησίας), η οποία δουλειά φαντάζομαι ότι έχει γίνει μέσα από ένα πρίσμα (και) ψυχογραφικό.

Αγαπητέ Secondborn, όντως υπάρχει ο φόβος ότι αν απευθυνθεί κανείς σε ειδικό γιατρό μπορεί να στιγματιστεί ότι κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Το θέμα είναι, όπως ήδη αναφέρθηκε, να μην πάει κάποιος παθητικά περιμένοντας το μαγικό ραβδάκι του ειδικού να κάνει θαύματα, αλλά να δουλέψει και ο ίδιος για τον εαυτό του. Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει στις προκατασκευασμένες λύσεις.

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Παρ Μάιος 13, 2005 1:49 pm

Αχ, δεν μπορώ να μην αρχίσω πάλι να γράφω :D

Μου αρέσει που δεν καθίζει τον "πάσχοντα" στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αλλά τον αποενοχοποιεί και αναζητά διορθωτικές κινήσεις στη σχέση του "πάσχοντα" με το περιβάλλον του και όχι στη σχέση του "πάσχοντα" με τον εαυτό του.


Ναί, φίλε μου, συμφωνούμε απόλυτα και μάλιστα ο παραπάνω είναι και ο υγιέστερος τρόπος αντιμετώπισης ενός ασθενή.

Αυτό που θέλησα να σου διευκρινήσω είναι ότι τα παραπάνω που γράφεις αφορούν καί την Ψυχανάλυση.

Σκοπός της Ψυχανάλυσης π.χ. είναι ο εξής:

α. Γιατρέ δεν μπορώ...θέλω να τους σκοτώσω όλους

γ. Ποιούς όλους, ποιοί σε έβλαψαν, που, πότε, γιατί...

Η παραπάνω διαδικασία θα διαρκέσει ανάλογα με το πόσο ειλικρινής θα είναι ο ασθενής με τον γιατρό καί τον εαυτό του και κατά πόσο θα αντέξει ο γιατρός να ασχοληθεί σοβαρά με την περίπτωση ή αν θα κλονιστεί όταν συνειδητοποιήσει ότι ο πάσχων έχει ζήσει μία ζωή παρόμοια με αυτόν, απλά άρχισε να καταρέει νωρίτερα (μεταβίβαση...ο γιατρός πλέον εστιάζεται στον εαυτό του διότι νιώθει ο ίδιος ασθενής)

Ο καλός ψυχολόγος, στην παραπάνω περίπτωση θα πρέπει να καταφέρει α) εάν ανακαλύψει ότι ο ασθενής λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας από τους προΪσταμένους του, θέλει να τους 'σκοτώσει' όλους, να πείσει τον ασθενή ότι, έχει Δίκιο που αντιδρά όταν του φέρονται απάνθρωπα, αλλά ο θάνατος δεν είναι λύση...θα πρέπει να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους άλλους, θα πρέπει να μάθει με υγιείς τρόπους να διεκδικεί τα δικαιώματά του ή θα πρέπει να αφήσει την δουλειά αυτή, να βρεί κάτι καλύτερο, θα τον βοηθήσει εννοείται και ο ίδιος, και στην χειρότερη θα τον παραπέμπψει εμμέσως σε κάποιο έντονο είδος άθλησης, ώστε να εκτονώνεται ή θα του προτείνει διάφορες άλλες ασχολίες (αν και αυτό δεν είναι λύση γιατί η σχέση ασθενή-επαγγελματικού χώρου παραμένει ως έχει)

β) εάν ανακαλύψει ότι 'φταίει' ο ίδιος ο ασθενής, ο οποίος επέλλεξε ένα επάγγελμα που δεν του κάνει (αλλά φυσικά για αυτόν όλοι οι άλλοι φταίνε), θα πρέπει πάλι να τον βοηθήσει να διοχετεύσει όλη αυτή τη στερημένη, από τον ίδιο, δημιουργικότητά του ή στην ενασχόληση με κάποια Τέχνη, χόμπι, εκτός δουλειάς ή (το πιό δύσκολο) να τον βοηθήσει να εισέλθει σε έναν επαγγελματικό χώρο που να ταιριάζει με τα ενδιαφέροντά του.

Καί η συστιμική, όπως αναφέρεις, και όλες οι ειδικότητες της ψυχολογίας, εξαρτώνται κυρίως από την σχέση Ιατρού-Ασθενή.

Και, επίσης, η Ψυχολογία έχει βοηθήσει τα μέγιστα στην αναδιαμόρφωση και βελτίωση όλων των χώρων όπου βρίσκονται μαζί άνθρωποι και αναπτύσονται μεταξύ τους σχέσεις (από το σπίτι, μέχρι τη δουλειά...να δούμε πότε θα ασχοληθεί και με τα forum :D )

Το πιό σημαντικό είναι να καταφέρνουμε από μόνοι μας να αναπτύσουμε τις όσο το δυνατόν πιό υγιείς και ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ μας (καί μέσα μας) ώστε να μην χρειαστεί ποτέ να πάμε εμείς ή να στείλουμε κάποιον στον γιατρό.

Ετοιμάζω σιγά, σιγά και ένα θεματάκι που αφορά Υγεία/Αρμονία/Proactive Lifestyle...γιατί ως γνωστόν είναι προτιμότερο να προλαμβάνεις, παρά να θεραπεύεις :D
Εικόνα

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Δημοσιεύσεις: 50
Εγγραφή: Τετ Μάιος 04, 2005 1:05 pm

Δημοσίευσηαπό ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ » Κυρ Μάιος 15, 2005 8:34 am

Γεια σας και απο εδω.
Ψυχολογία δεν έχω σπουδάσει όμως έχω πάρει μαθήματα προπτυχιακά και βρήκα κάτι σκονισμένες σημειώσεις τις οποίες και παραθέτω.

Ε) Ορθόδοξη ψυχανάλυση και νεο-Φροϋδισμός η πέμπτη κατηγορία θεωριών της προσωπικότητας περιλαμβάνει την κλασσική θεωρία του πατέρα της ψυχανάλυσης Sigmund Freud (ορθόδοξη ψυχανάλυση) και τις απόψεις των νεο-φροϋδικών Carl Jung Alfred Adrer Errich Fromm Karen Horney.

Για τους ψυχαναλυτές η συμπεριφορά του ατόμου αποτελεί απόληξη της αλληλεπίδρασης 3 θεμελιακών υποσυστημάτων που απαρτίζουν την προσωπικότητα του καθένα μας - του ID, του EGO και του Surerego.

Το ID («αυτό») είναι το πρωτόγονο σύστημα, παρόν στη γέννηση μας, πηγή ολάκερης της ψυχοσεξουαλικής μας ενέργειας (libido) και θεμέλιο για την εξέλιξη και διαμόρφωση των άλλων δύο υποσυστημάτων.

Η ενέργεια του id σχηματίζεται από ασυνείδητα «ένστικτα» που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο σαν ζωικό οργανισμό και χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

α) τα ένστικτα ή ψυχορμήματα για επιβίωση (πείνα, δίψα και ιδιαίτερα σεξουαλική επιθυμία) και

β) τα καταστροφικά ψυχορμήματα που ταυτίζονται με την επιθετικότητα.

Αδιάφορο για την αντικειμενική πραγματικότητα το ID έχει σαν άμεσο στόχο την ικανοποίηση των αναγκών του («αρχή της ηδονής ή ικανοποίησης») και μείωση του στρες που δημιουργεί η μη ικανοποίηση τους.

Το ID όμως δεν είναι ικανό να σχηματίσει την συμπεριφορά που θα οδηγήσει στην πλήρωση των αναγκών του και κατά συνέπεια, είναι αναγκαία η δημιουργία του δεύτερου υποσυστήματος ΕGΟ (που λειτουργεί με βάση «την αρχή της πραγματικότητας») και διαμορφώνει την συμπεριφορά που θα οδηγήσει στη πλήρωση των «τυφλών» αναγκών μας.


Το ΕGΟ αποτελεί την προέκταση του ID μέσα στο κοινωνικό σύστημα και περιέχει τις συνειδητές διαδικασίες της αντίληψης, σκέψης, προγραμματισμού, λήψης αποφάσεων.

Εκφράζοντας τις βασικές του ανάγκες όμως, το άτομο συχνά παραβαίνει τους γραπτούς και άγραφους κανόνες συμπεριφοράς που καθορίζουν τα πλαίσια της κοινωνικής συμβίωσης.

Με κοινωνική συναίνεση οι σεξουαλικές ορμές και η επιθετικότητα του ατόμου θεωρούνται στη γυμνή έκφραση τους ιδιαίτερα επικίνδυνες για την ομαλή συμβίωση.

Για τον λόγο αυτό αναπτύσσεται στον άνθρωπο (στη διαδικασία της κοινωνικοποίησης του με ξεκίνημα τις γονεϊκές απαγορεύσεις και τους περιορισμούς) το τρίτο υποσύστημα το Superego που συχνά παρομοιάζεται με την έννοια της «συνείδησης» στο μέτρο που ταυτίζεται με την εσωτερίκευση των κανόνων ηθικής που διέπουν το κοινωνικό σύστημα.

Ένα καλά αναπτυγμένο syperego κατορθώνει να δράσει αυτόματα και ασυνείδητα σαν ελεγκτής των τυφλών ψυχορμημάτων του ID.
Συχνά λέμε ότι το ΕGΟ είναι ο διαιτητής ανάμεσα στις αχαλίνωτες και κοινωνικά επικίνδυνες τάσεις του ID και τις φορτισμένες με κοινωνικές αναστολές τάσεις του Superego

Ο Carl Jung υπήρξε από τους πρώτους και αρχικά ένθερμους υποστηρικτές και φίλους του Freud.
Έγινε μέλος της ομάδας ψυχαναλυτικού στοχασμού («Κύκλος της Βιέννης») το 1906 αλλά μερικά χρόνια αργότερα αποσπάστηκε από αυτήν (1913) και θεμελίωσε τη δική του ψυχαναλυτική θεωρία γνωστή σαν «αναλυτική ψυχολογία»

Η θεμελιακή διαφορά ανάμεσα στον Jung και τον Freud επικεντρώνεται πάνω στο θέμα της ανάπτυξης του ατόμου.
Ενώ ο Freud θεώρησε την συμπεριφορά σαν αποτέλεσμα της προσπάθειας ελέγχου και καθυπόταξης των ενστίκτων, ο Jung διατύπωσε την άποψη ότι ο άνθρωπος δεν εξαντλείται στην αναβίωση εμπειριών του παρελθόντος του αλλά διαμορφώνει την συμπεριφορά του καθοδηγούμενος και από μελλοντικούς στόχους που βάζει για τον εαυτό του.

Με άλλα λόγια το άτομο πασχίζει για «ολοκλήρωση» και «εξατομίκευση» της προσωπικότητας του ισορροπώντας εμπειρίες του παρελθόντος με επιδιώξεις του μέλλοντος.

Επιπρόσθετα οι προσωπικές εμπειρίες του ατόμου δεν εξαντλούνται μόνο στα όσα «έζησε» αυτό, αλλά συμπεριλαμβάνουν και εμπειρίες του ανθρώπινου γένους στο οποίο όλοι οι άνθρωποι ανήκουν φυλογεννητικά.

Το «υποσυνείδητο» σαν πηγή ψυχορμημάτων είναι και για τον Jung καθοριστικό αλλά αντίθετα με τον Freud ο Jung διαφοροποίησε το «ατομικό ασυνείδητο» που περιλαμβάνει όλες τις προσωπικές μνήμες του ανθρώπου που κάποτε αποτέλεσαν υλικό του «συνειδητού» του αλλά έχουν ξεχαστεί με την πάροδο του χρόνου και την πρόσθεση νέου υλικού, και το «συλλογικό ασυνείδητο» που αναφέρεται σε μνήμες του ανθρώπινου γένους, συνιστούν την «συνείδηση της φυλής μας» και κληροδοτούνται από γενιά σε γενιά με τους μηχανισμούς της κληρονομικότητας.

Η έννοια του «συλλογικού ασυνείδητου» βασίστηκε, μεταξύ άλλων στα όνειρα του ανθρώπου που δεν σχετίζονται με προσωπικές του εμπειρίες (π.χ. όνειρα «πτώσης» από δέντρα ή γκρεμούς) και χρησιμοποιήθηκε σαν επεξηγηματικό πλαίσιο για φόβους και φοβίες του σύγχρονου ανθρώπου που δεν αιτιολογούνται από τα δεδομένα της πραγματικότητας του.

Με άλλα λόγια, μολονότι ελάχιστα άτομα μιας μεγαλούπολης έρχονται σε επαφή με φίδια, η «οφιοφοβία» είναι ευρύτατα διαδεδομένη.

Τα περιεχόμενα του «ατομικού ασυνείδητου» είναι οργανωμένα σε συμπλέγματα ή σύνολα ή πανανθρώπινους τύπους σκέψης που περιέχουν και σημαντικά στοιχεία αισθημάτων.

Ο πυρήνας αυτών των συνόλων αποτελεί για τον Jung «το Αρχέτυπο» του «συλλογικού ασυνείδητου».
Έτσι, π.χ. κάθε άτομο διαθέτει ένα «Αρχέτυπο» μητέρας, μια και όλοι έχουμε μητέρες, αλλά το προσωπικό «σύμπλεγμα ή σύνολο» της μητέρας είναι απόληξη των εμπειριών που το παιδί αποκτά από την δική του μητέρα.

Ο θεμελιακός - διπολικός άξονας της διαμόρφωσης της υποκειμενικής αίσθησης του «εαυτού» και της ατομικής προσωπικότητας ταυτίζεται με τις έννοιες της «εσωστρέφειας» και της «εξωστρέφειας».
Και οι δύο τάσεις συνυπάρχουν σε κάθε άτομο, αλλά καθώς η μία κυριαρχεί η άλλη πέφτει σε λανθάνουσα κατάσταση ή δευτερεύοντα ρόλο.

Έτσι έχουμε άτομα «εσωστρεφή» με φανερές και κυρίαρχες τίς τάσεις της απομόνωσης και μοναχικότητας και πληθώρα αναστολών, και «εξωστρεφή» άτομα με έντονες τάσεις κοινωνικότητας.

Για τον Jung ή «ιδεώδης» κατάσταση είναι εκείνη της ισόρροπης ανάπτυξης όλων των τάσεων του ατόμου που θα το οδηγήσει στην ολοκλήρωση.

Η έννοια της «σκιάς» περιλαμβάνει όλα τα ζωικά ορμέμφυτα και ψυχορμήματα του ανθρώπου που έχουν τις ρίζες τους στα πρώτα χρόνια ζωής του φύλου στη γη (η έννοια μοιάζει με το Φροϋδικό ID), το «προσωπείο» ή η μάσκα αποτελεί το ορατό στοιχείο της ατομικής προσωπικότητας ενώ το ΕGΟ αντιπροσωπεύει το «συνειδητό» και η λειτουργία του απολήγει στην δημιουργία της υποκειμενικής αίσθησης της «ταυτότητας» του ατόμου.

-------------------------
Έγινε επέμβαση στο μήνυμα για χωρισμό παραγράφων και διευκόλυνση της ανάγνωσης.

Zadok the priestess
-------------------------
Εικόνα

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Κυρ Μάιος 15, 2005 6:16 pm

Αγαπητέ Νικηφόρε,

Καλώς ήλθες στην παρέα των ‘Μαγγελάνων της Ψυχής’ :D και σ’ ευχαριστώ για τις ‘ψυχο-λογικές’ σου καταθέσεις. Άνοιξες κεφάλαια, τα οποία σίγουρα θα συζητηθούν πολύ.

Συμπληρώνοντας αυτά τα οποία προανέφερες:

Η περιγραφή ιατρών, όπως ο Jung, με τον όρο νεο-Φροϋδικοί, δύναται να περιορίσει το εύρως της προσωπικότητάς τους, καθώς και την αντίληψη του κόσμου για τα έργα τους.

Πιό συγκεκριμένα, ο C.G.Jung, μπορεί να υπήρξε μαθητής του Freud, αλλά σύντομα διαφοροποιήθηκε από τις θέσεις του δεύτερου σε πολύ μεγάλο βαθμό και έφερε την Επιστήμη της Ψυχολογίας εντός άλλων σφαιρών και επιπέδων.

Οι ταραχώδεις σχέσεις μεταξύ μαθητή και δασκάλου, αξίζουν ειλικρινά την δημιουργία ενός νέου site με δικό του forum, αλλά θα αρκεστώ στην παρακάτω αναφορά.

Ο κύριως λόγος των διαφωνιών του Jung, αφορούσε την πεισματική προσκόλληση του Freud στη χρήση και την υποκειμενική ερμηνεία του όρου libido, όπου όλα εστιάζονται στην καταπιεσμένη ή μη σεξουαλικότητα του ατόμου.

Δεν είναι δυνατόν όλες οι καταπιεστικές στάσεις του ατόμου να περιστρέφονται γύρω από το sex και τις νηπιακές του εντυπώσεις (συγκινήσεις και συναισθήματα). Υπάρχει μία πληθώρα άλλων παραγόντων που οδηγούν τις επιθυμίες του ατόμου για εξουσία, υπερβατικότητα, θρησευτικότητα κ.λ.π. για τις οποίες δεν μπορούμε να δηλώνουμε ότι ‘απλά και μόνον’ ωφείλονται στην στερημένη σεξουαλικότητα και τα νηπιακά συμπλέγματα.

Ο Freud κατάφερε να δημιουργήσει έναν πολύ αναλυτικό ‘χάρτη’ του συνειδητού (που μόλις πριν λίγους μήνες κατάφεραν οι σημερινοί ψυχολόγοι να ανακαλύψουν και να επιβεβαιώσουν), ενώ ο Jung, αντιστοίχως, οδηγήθηκε στις πρώτες ‘χαρτογραφήσεις’ του κόσμου του ασυνειδήτου (και θα μας πάρει πολλά χρόνια ακόμη για να καταλάβουμε την αξία των ανακαλύψεών του).

Για να αποφύγω να χαρακτηριστώ ως Γιουνγκικός :wink: , θα ξεκινήσω με τον Freud:

Βάση των θέσεών του, υπήρξε η υπόθεση ότι τα κίνητρα ενός ατόμου κρύβονται, κάτά έναν μεγάλο βαθμό, στον ασυνείδητο νού και, επιπλέον, συγκρατώνται ή αναχαιτίζονται από τις κατασταλτικές συνειδητές δυνάμεις.

Ο εκτελεστικός μηχανισμός του νού (το Εγώ) απωθεί τα οποιαδήποτε ασυνείδητα οδηγητικά ένστικτα (ID, Instinctual Drives) θεωρεί ότι υποκινούν απράδεκτες συμπεριφορές στο άτομο, σε σχέση με τον ρόλο που το ίδιο πιστεύει ότι έχει, μέσα στα πλαίσια της κοινωνίας που ζεί (ανάλογα με το πόσο περιοριστικό είναι το περιβάλλον του και τη διεύρυνση της συνείδησής του).

Η καταπίεση που ασκεί το Εγώ στα οδηγητικά ένστικτα, ωφείλεται στο ότι θεωρεί πως τα ID συνηθίζουν να εκφράζονται ως αχαλίνωτα πάθη, νηπιακές φαντασιώσεις και σεξουαλικές επιθυμίες ή επιθετικές διαθέσεις.

Το Υπερ-Εγώ είναι ο μηχανισμός που μετριάζει την διαμάχη για εξουσία, ανάμεσα στις απαράδεκτες ενστικτώδεις παρορμήσεις των ID και των λογικών διαδικασιών του Εγώ (που ορισμένες φορές είναι και οι ίδιες ασυνείδητες), αφήνοντας τελικά μόνον ένα μικρό κομμάτι του Εγώ να διαχειριστεί τις συνειδητές εμπειρίες και το οποίο συνδέεται άμεσα με αυτό που λέμε αντίληψη.

Σημειωτέον, αυτό το μοντέλο του νού που σκιαγραφήθηκε από τον Freud το 1933, έχει επιβεβαιωθεί σχεδόν απόλυτα από τους σημερινούς Νευρολόγους (όταν σκανάρω τις σχετικές εικόνες, θα τις κάνω upload και θα τις επισυνάψω σε κάποιο επόμενο post).

Κατά την δική μου γνώμη, το θέμα είναι ότι το ασυνείδητο δεν εκδηλώνει απλά και μόνο ενστικτώδεις παρορμήσεις, αλλά και υιγιέστατες, φυσικές, ενδόμυχες σκέψεις (και όχι μόνον), τις οποίες η ανθρώπινη αντίληψη, το Εγώ και το Υπερ-Εγώ ίσως να μην είναι ικανά να τις διαχωρίσουν.

Με λίγα λόγια απλά, μερικές φορές το Εγώ φαίνεται να εναντιώνεται στον ίδιο τον Εαυτό λειτουργώντας αυτοκαταστροφικά, αντί να αποτελεί ένα ‘δίκαιο φίλτρο διάκρισης’ ανάμεσα στις ‘σκιώδεις’ παρορμήσεις και τον πηγαίο δημιουργικό αυθορμητισμό.

Πολλά περισσότερα στη συνέχεια...
DaS
Εικόνα

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Δημοσιεύσεις: 50
Εγγραφή: Τετ Μάιος 04, 2005 1:05 pm

Δημοσίευσηαπό ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ » Τρί Μάιος 17, 2005 8:29 am

Ευχαριστώ για την διόρθωση Δεσποσύνη.
Όποιος βιάζεται........παραθέτει βαρετές κειμενάρες.
Thanks.
Εικόνα

Ladyhawk
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 602
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:06 am
Τοποθεσία: Athens
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ladyhawk » Τετ Μάιος 25, 2005 3:44 pm

Μία μικρή παρέμβαση θα ήθελα να κάνω και ελπίζω στο μέλλον να καταφέρω εκτενέστερα να καταθέσω τις απόψεις μου και τυχόν πληροφορίες.

Ο ρόλος του ψυχολόγου είναι συμβουλευτικός και διαπραγματεύεται συναισθητικά και προσωπικά προβλήματα.

Προσπαθεί να φέρει στην επιφάνεια τις κρυμμένες δυνατότητες του ατόμου μέσα από την μελέτη προς αυτό καθώς επίσης το περιβάλλον στο οποίο κινείται.

Συνήθως χρησιμοποιείται η μέθοδος της σκέψης και του διαλόγου με το ίδιο το άτομο και μέσα από εκεί γίνεται η αναγνώριση λανθασμένων συμπεριφορών, η καλύτερη επίγνωση καταστάσεων, και ενισχύεται η σκέψη αυτού για την εύρεση λύσεων καθώς επίσης και η επιθυμία για περαιτέρω βελτίωση.

Έτσι λοιπόν ο ρόλος του είναι καθοδηγητικός και στην ουσία το ίδιο το άτομο καταφέρνει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μιας και απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ενεργητική συμμετοχή αυτού.
Εικόνα
Τίποτα δεν χαρίζεται όλα κατακτιούνται ...

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Πέμ Μάιος 26, 2005 6:15 pm

Καλώς ήλθες και σε αυτό το topic, αγαπητή Ladyhawk. Οι παρεμβάσεις σου είναι πάντα ευπρόσδεκτες. :)

Πάνω σε αυτά που είπες,

Πιστεύω ότι ο αληθινός ρόλος ενός ψυχολόγου (ως ιατρού) είναι η θεραπεία των ασθενειών που αφορούν την ψυχή (ή μάλλον, που τις αποδίδουμε στην ψυχή).

Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η συνεργασία μεταξύ γιατρού-ασθενή και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αδύνατον να επιτευχθεί ένας διάλογος μεταξύ τους (σε βαρειές περιπτώσεις παράνοιας).

Στις ελαφριές περιπτώσεις ισχύουν αυτά που προανέφερες. Και εδώ θα εισάγω στην συζήτησή μας και τον όρο 'ταμπού'.

Υπάρχει ένα 'μικρό, απόρθητο καστράκι' μέσα στο νού του κάθε ανθρώπου, όπου φυλάγονται σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία θεωρούνται άκρως προσωπικά/ιδιωτικά.

Ένας ασθενής δεν θα μπορούσε ποτέ να ανοίξει τις πύλες αυτού του κάστρου, ειδικότερα σε έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζει, έστω κι αν φέρει την ταμπέλα του ειδικού. Και επίσης, θα το θεωρούσα απαράδεκτο για έναν γιατρό να προσπαθήσει να εισβάλει 'βίαια' μέσα στην σφαίρα των ταμπού του ασθενή.

Εδώ είναι που μπορούν να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο οι συγγενείς και οι φίλοι του ασθενή, οι οποίοι είναι αποδεδειγμένα 'έμπιστοι' και τρέφουν αληθινά αισθήματα γι' αυτόν/αυτήν.

Οι ζεστές και αληθινές σχέσεις μας με τον συνάνθρωπο είναι μία πανάκεια η οποία δεν θεραπεύει απλά, αλλά και προλαμβάνει.

Προσπαθεί να φέρει στην επιφάνεια τις κρυμμένες δυνατότητες του ατόμου μέσα από την μελέτη προς αυτό καθώς επίσης το περιβάλλον στο οποίο κινείται.


Γι αυτό και άνθρωποι οι οποίοι έχουν μιά ισχυρή και συνειδητή φιλοσοφία ζωής (ή ακόμη και lifetsyle) δεν πάσχουν από προβλήματα ψυχολογικά.
Εικόνα

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Δημοσιεύσεις: 50
Εγγραφή: Τετ Μάιος 04, 2005 1:05 pm

Δημοσίευσηαπό ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ » Παρ Μάιος 27, 2005 8:56 am

Ding an Sich έγραψε:
Πιστεύω ότι ο αληθινός ρόλος ενός ψυχολόγου (ως ιατρού) είναι η θεραπεία των ασθενειών που αφορούν την ψυχή (ή μάλλον, που τις αποδίδουμε στην ψυχή).



Θα συμφωνήσω εκτός απο αυτό.
Έχω την εντύπωση οτι αυτό που περιγράφεις είναι έργο του ψυχιάτρου.
Το έργο του ψυχολόγου είναι κάπως διαφορετικό.
Να το πούμε λίγο πιο "ελαφρύ";
Εδω κολλάει και η εξής ερώτηση
Γιατί άραγε στις μεσογειακές χώρες οι ψυχολόγοι (αλλα και οι ψυχίατροι) έχουν λιγότερη δουλεια απο τους συναδέλφους τους στον Βορρά;
Ευχαριστώ.
Εικόνα

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Παρ Μάιος 27, 2005 10:33 am

Αγαπητέ Νικηφόρε

Με τον όρο Ψυχολόγος καλύπτεται και αυτός του ψυχιάτρου. Έχουν προκύψει άπειρα παρακλάδια της Ψυχολογίας...ψυχιατρική, κλινική ψυχολογία, συστημική ψυχολογία, ψυχοπαθολογία...όλα όμως με βάση την Επιστήμη της Ψυχολογίας.

Προφανώς διαχωρίζοντας τον ψυχολόγο με τον ψυχίατρο θες να επισημάνεις την διαφορά μεταξύ του απόφοιτου μια Φιλοσοφικής Σχολής και ενός μιας Ιατρικής? Κάτι μεταξύ 'θεωρητικού' και 'πρακτικού'?

Εστιάζομαι κυρίως στον γενικό όρο Ψυχολογία, διότι ευελπιστώ μέσω του διαλόγου που κάνουμε και των συμπερασμάτων που εξάγουμε, να βοηθηθεί - κατά κάποιον τρόπο - ο 'απλός κόσμος' (όπως είμαι κι εγώ). Κάποιος που θα αναζητήσει περαιτέρω γνώσεις, πιστεύω ότι θα προσεγγίσει μία ανάλογη Σχολή.

Γιατί άραγε στις μεσογειακές χώρες οι ψυχολόγοι (αλλα και οι ψυχίατροι) έχουν λιγότερη δουλεια απο τους συναδέλφους τους στον Βορρά;


Έχεις υπόψιν σου συγκεκριμένες στατιστικές? Συνήθως δεν δίνω πολύ σημασία στα στατιστικά που αφορούν τον 'Ανύπαρκτο Μέσο Όρο'.

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στον Έλληνα και τον Ευρωπαίο ή τον Αμερικάνο Ψυχολόγο. Φαίνεται πως στο εξωτερικό η Ψυχολογία προσεγγίζεται ως Επιστήμη, ενώ εδώ ως το Reality Show του κάθε πικραμένου. (Άσε που έχουμε γεμίσει 'ψυχολόγους-κομπογιανίτες, ή μάλλον 'σαμάνους της φυλής' :D )

Για να μην γίνω παρεξηγήσιμος, άνοιξα το topic για να ξεκινήσουμε από τις βασικές θεωρείες της Επιστήμης της Ψυχολογίας και μήπως καταλήξουμε α) στο γιατί Εσωτεριστές, όπως η Dion Fortune, δηλώνουν ότι η Ψυχολογία αφορά μία σφαίρα γνώσεων που ωφείλει κάθε Εσωτεριστής να κατακτήσει, ή β) τί έκανε τον Jung να πιστεύει ότι η Ψυχολογία είναι η συνέχεια απόκρυφων επιστημών, όπως η Αλχημεία.
Εικόνα

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
Δημοσιεύσεις: 50
Εγγραφή: Τετ Μάιος 04, 2005 1:05 pm

Δημοσίευσηαπό ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ » Παρ Μάιος 27, 2005 1:13 pm

Λοιπόν ναι, ομολογώ πως ούτε ψυχολόγος ούτε ψυχίατρος είμαι.
Δεν ξέρω αν ο "όρος ψυχολόγος καλύπτει και αυτόν του ψυχίατρου" αλλα και δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τα λεγόμενά σου.
Απλά είχα την εντύπωση πως ο ψυχολόγος ασχολείται με λιγότερο παθολογικές περιπτώσεις ενώ ο ψυχίατρος με σοβαρότερες (όταν χρειάζονται ψυχοφάρμακα κ.λ.π.)
Ο.Κ.
Τώρα όσον αφορά στις στατιστικές.
Κάποια συγκεκριμένη είχα διαβάσει που έδειχνε τις αυτοκτονίες στις βόρειες χώρες πολύ αυξημένες και απέδιδε το γεγονός στην αποξένωση που υπάρχει εκει ψηλά
Κατι που σε μας δεν ισχύει (σε τετοιο βαθμο) μια και ευκαιρια δεν χανουμε να παιρνουμε τον κολλητο τηλεφωνο και να του "τα πρηζουμε" με τα προβληματα μας
Δηλ. τον ρολο του ψυχολογου τον επωμιζεται ο κολλητος
Μπορείς να παραθεσεις περισσοτερα σοιχεια σχετικα με τον Jung;
πΩς φαινεται οτι :
" τί έκανε τον Jung να πιστεύει ότι η Ψυχολογία είναι η συνέχεια απόκρυφων επιστημών, όπως η Αλχημεία."
Ευχαριστω προκαταβολικα
Εικόνα

Zadok the priestess
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 1411
Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Zadok the priestess » Παρ Μάιος 27, 2005 1:57 pm

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ έγραψε:Απλά είχα την εντύπωση πως ο ψυχολόγος ασχολείται με λιγότερο παθολογικές περιπτώσεις ενώ ο ψυχίατρος με σοβαρότερες (όταν χρειάζονται ψυχοφάρμακα κ.λ.π.)


Αγαπητοί ΝΙΚΗΦΟΡΕ, ορθή εντύπωση είχες.

Ο ψυχίατρος έχει ευρύτερη αρμοδιότητα από τον ψυχολόγο.
Ο ψυχολόγος είναι σύμβουλος περισσότερο και δια της διαλεκτικής προσεγγίζει τα "σκοτεινά" σημεία του ψυχισμού του κάθε περιστατικού.
Ο ψυχίατρος μόνο μπορεί να χειριστεί δύσκολες παθολογικά καταστάσεις, οι οποίες μπορεί να απαιτούν συνταγογραφία.

Ο φίλος Ding an Sich νομίζω ότι κάτι άλλο ήθελε να πει, σε σχέση με την αρχική σου διατύπωση...

Θα τον αφήσω να εκφραστεί και συγχωρείστε μου την παρέμβαση, αλλά δεν ήθελα να μείνει κάποια παρανόηση.
Εικόνα
Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir
André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry

Ladyhawk
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 602
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:06 am
Τοποθεσία: Athens
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ladyhawk » Παρ Μάιος 27, 2005 3:28 pm

Αγαπητέ Ding an Sich
αρχικά σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα :)

Κάποια διευκρινιστικά στοιχεία που πιστεύω θα βοηθήσουν στην συνέχεια της κουβέντας μας.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ψυχολόγου και ψυχιάτρου;
Οι ψυχολόγοι που κάνουν ψυχοθεραπεία έχουν ένα πτυχίο ψυχολόγου, μια αρκετά μεγάλη εμπειρία πρακτικής άσκησης σε διάφορα σχετικά περιβάλλοντα, συνήθως στην κλινική ή συμβουλευτική ψυχολογία, και έχουν προχωρήσει σε επιπρόσθετη ειδική επιμόρφωση, είναι δηλαδή κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου, μερικές φορές δε και διδακτορικού. Αυτό σημαίνει και μια μεγάλη εξοικείωση με την έρευνα, αλλά και με τη χρήση ψυχολογικών τεστ (διάθεση, βαθμολόγηση και ερμηνεία), όπως ικανοτήτων, προσωπικότητας, νοημοσύνης κλπ. Οι ψυχολόγοι δεν έχουν την άδεια να χορηγούν φάρμακα. Οι ψυχίατροι είναι γιατροί που έχουν ειδικευτεί στη θεραπεία των ψυχικών διαταραχών και κύριο εργαλείο θεραπείας τους είναι η φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση των ψυχολογικών προβλημάτων. Σε περιπτώσεις ψυχολογικών διαταραχών καλό είναι να υπάρχει συνεργασία των δυο ειδικοτήτων σε αρχικό στάδιο και μετά να συνεχίζεται η θεραπεία με ψυχολόγο.




Πιστεύω ότι ο αληθινός ρόλος ενός ψυχολόγου (ως ιατρού) είναι η θεραπεία των ασθενειών που αφορούν την ψυχή (ή μάλλον, που τις αποδίδουμε στην ψυχή).


Άραγε η ψυχή νοσεί ?



Υπάρχει ένα 'μικρό, απόρθητο καστράκι' μέσα στο νού του κάθε ανθρώπου, όπου φυλάγονται σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία θεωρούνται άκρως προσωπικά/ιδιωτικά.
Ένας ασθενής δεν θα μπορούσε ποτέ να ανοίξει τις πύλες αυτού του κάστρου, ειδικότερα σε έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζει, έστω κι αν φέρει την ταμπέλα του ειδικού. Και επίσης, θα το θεωρούσα απαράδεκτο για έναν γιατρό να προσπαθήσει να εισβάλει 'βίαια' μέσα στην σφαίρα των ταμπού του ασθενή.


Νομίζω πως το σημαντικό είναι να το ανοίξει αρχικά στον ίδιο του τον εαυτό και να καταφέρει να αναγνωρίσει ότι κρύβει μέσα του.




Γιατί άραγε στις μεσογειακές χώρες οι ψυχολόγοι (αλλα και οι ψυχίατροι) έχουν λιγότερη δουλεια απο τους συναδέλφους τους στον Βορρά;


Θα πρότεινα να σκεφτούμε λιγάκι τον ρόλο του ήλιου στην ζωή μας και στην ψυχολογία μας.
Εικόνα

Τίποτα δεν χαρίζεται όλα κατακτιούνται ...

Ding an Sich
Δημοσιεύσεις: 122
Εγγραφή: Τρί Απρ 26, 2005 12:58 am
Τοποθεσία: Athens

Δημοσίευσηαπό Ding an Sich » Παρ Μάιος 27, 2005 5:56 pm

Θα τον αφήσω να εκφραστεί και συγχωρείστε μου την παρέμβαση, αλλά δεν ήθελα να μείνει κάποια παρανόηση


Ήταν ορθή η παρέμβασή σου αγαπητή Zadok

Αυτό που θέλησα να επισημάνω είναι ότι ο Ψυχολόγος δεν είναι απλά και μόνο κάποιος μορφωμένος κυριούλης που στήνεται απέναντί σου για να σου κάνει ανάκριση. Συνήθως στην Ελλάδα έχουμε αυτού του είδους τα προβλήματα. Επειδή έχουμε δεί πολύ άσχημα παραδείγματα ψυχολόγων, καταδικάζουμε μαζί τους και ολόκληρη την Επιστήμη...Ψυχολόγος=Ιατρός (υπό Κ.Σ. :D )

Αυτό που ανέφερες και εσύ και ο αγαπητός Νικηφόρος ως διαφορά μεταξύ ψυχολόγου-ψυχίατρου, το έχω θέσει ως διαφορά μεταξύ ψυχανάλυσης-νευρολογίας, από τον τίτλο κιόλας του θέματος. Η διαφορά δηλαδή ανάμεσα στην ψυχανάλυση που καταλήγει τελικά να εισδύει στη σφαίρα της Φυσικής Φιλοσοφίας και στην νευρολογία που έχει να κάνει αποκλειστικά με την χορήγηση φαρμάκων

Αγαπητέ Νικηφόρε

Ούτε εγώ είμαι Ψυχολόγος. Μελετώ, κάνω υποθέσεις και επιχειρώ...και αποτυγχάνω οικτρά συνήθως :D

τί έκανε τον Jung να πιστεύει ότι η Ψυχολογία είναι η συνέχεια απόκρυφων επιστημών, όπως η Αλχημεία.


Θα προσπαθήσω σιγά-σιγά να παραθέσω σχετικά αποσπάσματα από διάφορα έργα του C.G.Jung. Παρακαλώ, αν θα ήθελες μια πιό άμεση επαφή με τα γραπτά του θα σου πρότεινα τα 'Ψυχολογία και Αλχημεία', 'Ψυχολογία και Απόκρυφο' και το 'Ψυχολογία και Μεταβίβαση' (μια ψυχο-λογική ανάλυση των χαρακτικών του Rosarium Philosophorum'.

Σ' ευχαριστώ Ladyhawk για το κείμενο που μας παρέθεσες

Σε περιπτώσεις ψυχολογικών διαταραχών καλό είναι να υπάρχει συνεργασία των δυο ειδικοτήτων σε αρχικό στάδιο και μετά να συνεχίζεται η θεραπεία με ψυχολόγο.


Από το πρώτο κιόλας post έχω δηλώσει ότι η συμφιλίωση αυτών των δύο ειδικοτήτων μπορεί να αποτελέσει μεγάλη πανάκεια, καί για τους ασθενείς, καί για την ίδια την ψυχολογία.

Άραγε η ψυχή νοσεί ?


Ο άνθρωπος νοσεί σίγουρα, και όταν πάσχει ο άνθρωπος, πάσχουν μαζί του όλα τα στοιχεία που τον απαρτίζουν. Σώμα, Ψυχή, Πνεύμα.

Το πιό δύσκολο απ' όλα τα ερωτήματα είναι 'Ποιά είναι η Ουσία της Ψυχής'. Δυστυχώς, η Ψυχολογία βρίσκεται ακόμη στα στάδια της φαινομενολογίας. Κρίνουμε εκ των συνεπειών και των συμβάντων, χωρίς να γνωρίζουμε το ίδιο το αντικείμενο το οποίο πραγματευόμαστε.

Θα επανέλθω σύντομα...
Εικόνα


Επιστροφή σε “- ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ -”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης