ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ, το καραβάνι της Εξέλιξης...

[Πασχαλης]

Η παλιγγενεσία, η επαναβιωσις, διέρρευσε από τα μυστήρια εξωτερικά κατά το τέλος του 6ου αιώνα, όπου είχε πρωταρχική θέση κατά την αρχαιότητα.
Οι αρχαιότερες γραπτές αναφορές είναι του Πίνδαρου, αν και η συγκεκριμένη δοξασία έχει συνδεθεί άμεσα με τον Ορφέα και την Ορφική διδασκαλία.

Ο Πλάτωνας διαβεβαιώνει στους ΝΟΜΟΥΣ 870 δ-ε, ότι το δόγμα της παλιγγενεσίας αποκαλύπτονταν στις μυστηριακές τελετές και γινόταν αποδεκτό από τους μυούμενους με ανακούφιση.
Από τους λοιπούς διδάξαντες, ξεχωρίζουν οι Επιμενίδης και Φερεκύδης από τη Σύρο, ενώ το διασωθέν απόσπασμα του Εμπεδοκλή διδάσκει, «έζησα σε προηγούμενες ζωές και σαν άντρας και σαν γυναίκα και σαν άψυχο σχεδόν κούτσουρο και σαν πούλι και σαν αμίλητο ψάρι της θάλασσας» (αποσπ. 117).

Ο Πυθαγόρας συνήθιζε τακτικά να μιλά για τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του, μάλιστα ενθυμούνταν –όπως λέγεται – τέσσερις από τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του, ως ο Εύφορος γιος του Πανθοου από την Φρυγία, έπειτα ως Ερμοτιμος και τελικά ως Πυρρος, ένας πτωχός ψαράς από τη Δήλο, μέχρι να γεννηθείς ως Πυθαγόρας. (Δίου. Λαέρτιου 8. 4,5).
Με παλαιότερη ενσάρκωση βέβαια, ως Αιθαλιδης γιος του Ερμή, αλλά εκείνη που σχολιάστηκε είναι, ως Εύφορος που πολέμησε στον τρωικό πόλεμο, όπου νίκησε τον Πάτροκλο.
Η ασπίδα του όμως αφιερώθηκε στο ιερό της Ήρας στο Αργός, την οποία εκεί ψηλά κρεμασμένη και φθαρμένη από τους αιώνες, την υπέδειξε ο Πυθαγόρας, αναφέρθηκε μάλιστα σε αυτήν, λέγοντας ότι στην πίσω πλευρά υπήρχαν συγκεκριμένα σημάδια,
τα οποία επιβεβαίωσε η υποστύλωση της και εξέταση της.

Εκεί όμως που υπάρχει πληθώρα αναφορών στην παλιγγενεσία, είναι τα Ορφικά.
Στις ΧΡΥΣΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ, ταφικα ευρήματα με κείμενα – οδηγίες για την μεταθανάτια πορεία της ψυχής, ευρήματα που έχουν βρεθεί από τη Λήμνο, Μακεδονία και Θεσσαλία μέχρι την Κρήτη και τις πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας και κοσμούν σήμερα τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, κάτι που υποδηλώνει και την ευρεία διάδοση των Ορφικών μυητικών μυστήριων.

«Κύκλου δ’ εξεπταν βαρυπενθεoς αργαλεοιο» (πέταξα μακριά από τον βαρύ και θλιβερό κύκλο του πόνου), δείγμα των ΧΡΥΣΩΝ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ των Ορφεοτελεστων…

[Ladyhawk]

πιστευω οτι πρεπει να διαχωριστει εδω η εννοια της προσωπικοτητας απο την εννοια της ψυχης.
αλλο τα ιδιαιτερα χαρακτηριστικα που ντυνεται η ψυχη σε καθε ταξιδι της κι αλλο η ιδια η ψυχη

Αγαπητή Siren

Ένας αρχικός διαχωρισμός είναι πως η ψυχή είναι αθάνατη και έχει το ρόλο του καταγραφέα. Μέσα από μία εμπειρική κατάσταση γίνονται οι καταγραφές των εκάστοτε μαθημάτων που παίρνει ο άνθρωπος προκειμένου να εξελιχθεί.

Η δε προσωπικότητα είναι αυτή που σχετίζεται με το υλικό κομμάτι του ανθρώπου και χάνεται με το θάνατό του. Είναι αυτή που προσδίδει τα χαρακτηριστικά για την συμπεριφορά του ανθρώπου και κινεί τα νήματα καθώς επίσης επιδρά και στον τρόπο αντιμετώπισης καταστάσεων.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να πούμε, πως η προσωπικότητα είναι αυτή που θα δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες που θα συντελέσουν για να πάρει η ψυχή το «μάθημά» της να γίνει η καταγραφή και να συνεχίσει την πορεία της.

[Knight MIXAHΛ]

Καλημερα σε ολους.
Οπως η νεα μερα αρχιζει τα μεσανυκτα φαινεται οτι και
η επιγεια ζωη αρχιζει καποτε, οταν οι αισθησεις κοιμουνται.
Τελος Παντων

Θα παρακαλουσα απο τον αγαπητο Kelso μια διευκρινιση
Στο εισαγωγικο σημειωμα αναφερει για ενα διχτυ ανικανοποιητων
επιθυμιων. Πως δημιουργηθηκε, απο ποιον, με ποιο σκοπο,
πως μπλεχτηκαμε ?
"Ανικανοποιητων" Δηλαδη η δραση μας στη ζωη, στην συγχρονη
ιδιαιτερα εποχη, μοιαζει με τον σκυλο που κυνηγαει την ουρα του ??
Τοτε ποιος ο σκοπος της επιγειας ζωης μας ?

Μπορουμε να δουμε το θεμα της 'μετενσαρκωσης" και μεσα απο
την παραβολη του Ασωτου Υιου.
Οπως φαινεται ο υιος μετεχει της πατρικης ουσιας.
Λεει ο πατερας "οτι εχω ειναι δικο σου " και προς τους δυο γιους του
Ο Ασωτος παιρνει μερος της πατρικης ουσιας και πηγαινει στην πολη
, να δοκιμασει την τυχη του.

(τα ταλαντα που λαμβανει , ο καθε ενας απο εμας, τα χρησιμοποιει
κατα την σκεψη του, τον χρακτηρα του κλπ. Αλλα αυτο αναφερεται
σε αλλη παραβολη)
Χανεται λοιπον ο ασωτος υιος ,υπο την επιρρεια της εντροπιας -
της μη δρασης, εγκλωβισμενος στην μη πνευματικη υλη
Μονο οταν θυμηθει το παλαιοτερο καλλους,
αγωνιζεται και επιστρεφει τελικα στην πατρικη οικια.

Ομοια κατα την αποψη μου ειναι και η δραση της ψυχης
καθως ειναι σιγουρα οτι η διδασκαλια Του, δεν αφορουσε
διαφορα κοινωνικα φαινομενα.Αλλα ηταν και ειναι μια
διδασκαλια βαθια εσωτερικη

Οσο αφορα του ορους "μετενσαρκωση" και 'μετενψυχωση"
Με τον ορο "μετενψυχωση" εννοουμε οτι οι ψυχες των ανθρωπων
μπορουν να παρουν σωμα ζωου.
Ενω με την "μετενσαρκωση" οτι οι ανθρωπινες ψυχες μετοικουν
μονο σε ανθρωπινα σωματα, ωστε να εξασφαλιζεται η εξελικτικη
πορεια προς τη θεωση

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Ούπς! Λάθος

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Την καλημέρα μου σε όλους τους αγαπητούς φίλους - συνομιλητές...
Ζητώ συγγνώμη για την εβδομαδιαία απουσία μου, αλλά ένα ταξίδι με κράτησε μακρυά απο εσάς, την ομορφότερη διαδυκτιακή παρέα...

Αρχίζοντας απο το τέλος, που άλλωστε με το πανέμορφο σύμβολο του ΟΥΡΟΒΟΡΟΥ ΟΦΕΩΣ, κάθε "τέλος είναι μια νέα αρχή", να διευκρινίσω αυτό που με ρωτά ο Ιπππότης Μιχαήλ.

Θα παρακαλουσα απο τον αγαπητο Kelso μια διευκρινιση
Στο εισαγωγικο σημειωμα αναφερει για ενα διχτυ ανικανοποιητων
επιθυμιων. Πως δημιουργηθηκε, απο ποιον, με ποιο σκοπο,
πως μπλεχτηκαμε ?
"Ανικανοποιητων" Δηλαδη η δραση μας στη ζωη, στην συγχρονη
ιδιαιτερα εποχη, μοιαζει με τον σκυλο που κυνηγαει την ουρα του ??
Τοτε ποιος ο σκοπος της επίγειας ζωης μας ?

Παραθέτω και πάλι την Ίνδουιστική οπτική για να τη σχολιάσω:
Μετενσάρκωση είναι ο νόμος που αναπτύσσεται απο τις Ιερές Ινδουιστικές Γραφές, για το ΠΩΣ τα ανθρώπινα όντα, μπλεγμένα σε ένα δίχτυ ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΩΝ υλιστικών επιθυμιών, ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να επιστρέψουν ΞΑΝΑ και ΞΑΝΑ στη γη, μέχρις ότου ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ξαναποκτήσουν την αληθινή τους κατάσταση ως τρίμμα, μέρος, κομμάτι ή ακόμα καλύτερα ως ΤΕΚΝΑ της Θεότητας.

Αγαπητέ μου Ιππότη Μιχαήλ, καταρχάς ξέχασες να παραθέσεις τη ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ "λέξη κλειδί"...
Και εννοώ την λέξη "ΥΛΙΣΤΙΚΩΝ" επιθυμιών και ΟΧΙ ΓΕΝΙΚΑ των επιθυμιών όπως παράθεσες.

Αυτό το δύχτι που μπλέκεται η ανθρωποψυχή, δεν είναι ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ παρά το δύχτι που υφαίνει ο άνθρωπος στη κάθε του σάρκωση απο διάφορες πράξεις που κάνει. Άλλωστε ολόκληρη η ζωή μας σε ΚΑΘΕ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ χαρακτηρίζεται απο αυτέ τις πράξεις, όπου άνευ αυτών, δεν υπάρχει δράση, κίνηση δηλαδή η ίδια η ζωή.

Οι πράξεις αυτές, διαχωρίζεται σε 2 γενικές κατηγορίες, ΚΑΛΕΣ & ΚΑΚΕΣ λέξεις και έννοιες εντελώς υποκειμενικές όπως αντιλαμβάνεστε.
Και αυτές οι δύο κατηγορίες, αναλύοντάς τες φτάνουμε στο να τις διαχωρίσουμε σε παρακινούμενες απο την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ή απο την ΥΛΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ του ανθρώπου που ενεργεί και δρά μέσα στο καραβάνι της ζωής.

Πότε μια επιθυμία καταντά να είναι ΑΝΙΑΚΑΝΟΠΟΙΗΤΗ;
Νομίζω πως είναι μια καλή αναρώτηση πρός όλους μας...

Απο την οπτική μου θεωρώ πως ότι έχει σχέση με την ΥΛΗ και τις τροφοδότριες ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ (που συναποτελούν την συνισταμένη με το όνομα ΛΟΓΙΚΗ), δε μπορεί να παρέχει ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΕΛΙΩΤΙΚΗ.

Δηλαδή το φαγητό π.χ. ΝΑΙ ΜΕΝ μπορεί ο άνθρωπος να χορτάσει απο ένα υπέροχο πλούσιο γεύμα με όλων των ειδών των γεύσεων, ΑΛΛΑ μετά απο το πέρας ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ και πάλι θα πεινάσει και έχοντας στο μυαλό του το λουκούλιο εκείνο γεύμα που τον ΕΙΧΕ χορτάσει, αυτή ακριβώς η ΣΚΕΨΗ τον εγκλοβίζει στο να ΞΑΝΑΦΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΧΟΡΤΑΣΕΙ...
Αυτή η ΑΙΣΘΗΣΗ είναι μια ανικανοποίητη ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ αίσθηση και κατά τον ίδιο τρόπο ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ είναι ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΕΣ...

Ας αναλύσω τώρα λίγο το πως προσεγγίζω την έννοια "ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ"...
Η επιθυμία είναι αυτό που διακαώς ΠΟΘΩ.
Και ποθώ κάτι όταν αυτό ΑΠΟΣΙΑΖΕΙ ή ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ δηλαδή όλα τα παραπάνω έχουν να κάνουν (κατά μία έννοια φιλοσοφική) με τη "ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ" του ανθρώπου...

Εαν λοιπόν ό άνθρωπος ΠΟΘΕΙ την ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΠΗΓΗ, την επιστροφή του όπως πολύ όμορφα παραλλήλισε ο αγαπητός Ιππότης Μιχαήλ με την παραβολή του ΑΣΩΤΟΥ, αυτή η ΕΠΙΘΥΜΙΑ δεν είναι ΥΛΙΣΤΙΚΗΣ αλλά ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ υφής.

ΟΜΩΣ...
Δυστυχώς ό άνθρωπος απο τις διάφορες ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ (αυτό που στα σανσκριτικά αποκαλείται ΚΑΡΜΑ) εγκλοβίζεται σε ένα ΔΥΧΤΙ που ο ίδιος έχει υφάνει τόσο στη παρούσα όσο και στις παρελθούσες ενσαρκώσεις του επάνω σε αυτόν το γκριζόμαυρο κόσμο της ΥΛΗΣ...

Θα μπορούσα να το παρομοιάσω με κάτι ΑΝΑΛΟΓΟ με τις Σαμσκάρες του ανθρώπου που είναι οι ΣΚΕΨΕΙΣ που δημιουργεί και που αυτές οι σκέψεις του είναι οι ΑΙΤΙΕΣ για τις διάφορες δράσεις μας στον κόσμο της ύλης.

Όσων αφορά αγαπητέ μου Ιππότη Μιχαήλ, το 2ο σκέλος της ερώτησής σου, να σου υπενθυμίσω καταρχάς (μιας και είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζεις), πως ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ δεν υπάρχει στην ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ μέσα στο διάστημα των διαφόρων εποχών.

Τώρα σχετικά με τον σκοπό της ΕΠΙΓΕΙΑΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ...
Χμμμ...
Ας το αφήσουμε πρός ώρας και είμαι σίγουρος ότι στη συνέχεια της συζήτησης θα βγούν στην επιφάνεια οι λόγοι και Ο ΣΚΟΠΟΣ της επίγειας αυτής τυρανίας μας...
Πάντως επανερχόμενος στην παραβολή του ΑΣΩΤΟΥ, νομίζω πως μας έδωσες ΗΔΗ έναν λόγο ή μια οπτική του ΣΚΟΠΟΥ ΜΑΣ για σάρκωση.
Η ανάλυση υπο το Μεταφυσικό πρίσμα της παραβολής αυτής του Ιησού, μας δίνει ΠΟΛΛΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ τόσο του Χριστιανικού δόγματος σε σχέση ΚΑΙ με την Μετενσάρκωση αλλά προπαντός μας παρουσιάζει τη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΠΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΨΥΧΕΣ αργά ή γρήγορα θα διανύσουν...

Σχετικά την διαφορά της ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ και της ΨΥΧΗΣ, νομίζω πως θα συμφωνήσω με την αγαπημένη μου Κυρά των Γερακιών...
Άλλωστε το γεράκι συμβολίζει στην Μεταφυσική και στον Αποσυμβολισμό αυτή την ίδια την Ψυχή...

Να καλωσορίσω τον αγαπητό φίλο Πασχάλη και να του πω ότι θα αναλύσουμε πολλά απο όσα θα θέλαμε στο παρελθόν να συζητήσουμε αλλά που δεν είχαμε βρει τον κατάλληλο χώρο...
Καλώς όρισες φίλε μου στο Σταυροδρόμι των Αναζητητών...
Καλή και γόνιμη παραμονή σου εύχομαι...

Να καλωσορίσω επίσης το μέλος Σειρήνα...
Σωστή η παρατήρηση σου για την ανάγκη του διαχωρισμού Προσωπικότητας & Ψυχής.
Επίσης ενδιαφέρουσα είναι η αναρώτησή σου (και προς θεού, μην χαρακτηρίζει ανόητη την όποια απορία μπορείς να έχεις) σχετικά με τους ΜΥΗΜΕΝΟΥΣ που ΜΕΤΕΣΤΗΣΑΝ - ΑΝΑΛΗΦΘΗΚΑΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ...
Περιμένω μερικά ακόμα σχόλια απο εσένα ή τα υπόλοιπα αξιόλογα μέλη μας και θα επανέλθω...

Καλώς όρισες αγαπητέ Μερκούριε...
Λες πώς:

Δεν θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτά που είπες για τη λογική. Νομίζω ότι έδωσες περισσότερο ένα ορισμό για την δογματική ακαμψία. Η λογική όπως την εννοώ εγώ λαμβάνει υπόψη της την έννοια της σχετικότητας ,και σίγουρα δεν απορρίπτει αυτόματα την πιθανότητα να υπάρχουν πολύ περισσότερα από όσα γίνονται αντιληπτά μέσο των πέντε αισθήσεων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αποδέχεται και υιοθετεί το οτιδήποτε λέγετε πως υπερβαίνει ή βρίσκετε εκτός των ορίων του φυσικού κόσμου.

Απλά εξετάζει και αναζητεί.

Σχολιάζοντας λοιπόν τα παραπάνω, να υπενθυμίσω ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ χωρίς ΛΟΓΙΚΗ.
Κάθε δόγμα, έχει βάση του τη Λογική, γιατί ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ δε θα μπορούσε να στηριχθεί και κατ' επέκταση κάθε δόγμα αναζητά ΛΟΓΙΚΑ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ.

Ο νόμος της σχετικότητας, νομίζω πως αποδεικνύει ότι η ΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ, είναι αστήρικτη και ο νόμος αυτός, ανοίγει ΠΡΑΓΜΑΤΙ ένα παράθυρο στην αναζήτηση υπό διαφορετικό πρίσμα και οπτική.

ΟΜΩΣ, όπως πολύ ορθά αναφέρεις, ΤΙΠΟΤΑ ΕΞΩ & ΠΕΡΑ απο το φυσικοϋλικό πεδίο ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΕΥΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙ και έτσι όλα αυτά που είναι πέρα απο τη σφαίρα της επιρροής της, τα θεωρεί απλά ως "ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ"....

Και κλείνω αυτή τη μακροσκελή απάντησή μου (συγγνώμη που σας κούρασα) με τον φίλο Κυνικό...
Καταρχάς ΟΝΤΩΣ άλλο μετ- ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ και άλλο μετ - ΕΜΨΥΧΩΣΗ
Η Μετενσάρκωση έχει ισχύει ΜΟΝΟ στους ανθρώπους και είναι ο εξελικτικός νόμος που η ανθρωποψυχή αλλάζει σώμα με σκοπό την ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ.

Η Μετεμψύχωση έχει ισχύει σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ και είναι ο εξελικτικός νόμος που πολύ ποιητικά αποδίδεται απο το Καμπαλιστικό αξίωμα που λεει:
Το Ορυκτό γίνεται Φυτό
Το Φυτό γίνεται Ζώο
Το Ζώο γίνεται Άνθρωπος και
ο Άνθρωπος θα καταστεί Θεός

Σχετικά τώρα με την μεγάλη (ΛΟΓΙΚΗ) απορία της επιστήμης σε σχέση με τον πίνακα που μας παράθεσες.

Νομίζω πως ΑΝ διαπλάσουμε μια σκέψη σε σχέση με την ΕΞΕΛΙΞΗ του υπολοίπου δημιουργημένου κόσμου φαντάσου φίλε μου ότι ΟΛΑ & τα ΠΑΝΤΑ θα πρέπει να φτάσουν ΕΚΕΙ ΑΠ΄ΟΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΑΝ και τα ΠΑΝΤΑ προέρχονται απο την ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΠΗΓΗ.
Αφού όμως ΜΟΝΟ μέσα απο την ΕΞΕΛΙΞΗ του ανθρωπίνου όντως ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΠΗΓΗ, λογικό δεν είναι να υπάρχουν κατα περιόδους χρονικές ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ;;;

Συνυπολόγισε αγαπητέ μου Κυνικέ τώρα και το θύματα πολέμων, δηλαδή των μαζικών καταστροφών σαρκίων που τα ζωοποιούσαν ψυχές οι οποίες το έργο τους ΑΝΑΚΟΠΗΚΕ ΒΙΑΙΑ και που θα πρέπει ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ να ξανασαρκωθούν για να προχωρήσουν στην εξελικτική τους πορεία...

Πράγματι το θέμα είναι τεράστιο και χαίρομαι που το συζητάμε...

Την καλημέρα μου σε όλους,

Κέλσος ο Φιλαληθης

[Zadok the priestess]

Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να δούμε ένα άρθρο, το οποίο σήμερα φιλοξενήσαμε στην κεντρική μας σελίδα:

Μετενσάρκωση

[lorenzo]

Αγαπητή Zadok the priestess,
όντως πολύ ωραίο το άρθρο κι άκρως κατατοπιστικό κι εύπεπτο με την έννοια της δυσκολίας που παρουσιάζει το θέμα μας στην ανάπτυξη του.

Νομίζω ότι η θεωρία της μετενσάρκωσης είναι η πιο λογικοφανής προσέγγιση του ανθρώπου μπρος στις αντινομίες της δημιουργίας.

Μπροστά στις προφανείς αντιφάσεις, στη λογική του παραλόγου, στην συμμετρία της αταξίας, στην σκοπιμότητα του "τυχαίου", στην αφθαρσία του φθαρτού, στην διαφορετικότητα της ομοιότητας, της απροσδιοριστίας της ακρίβειας, του μηδέν = όλα, του είναι = γίγνεσθαι, του γνωστού αλλά άγνωστου, του ακατανόητου αλλά καταληπτού, της αέναης κίνησης της ακινησίας, της κοινής μήτρας των πάντων κοκ... νομίζω ότι οδηγούμαστε συμπερασματικά στη παράλογη {με την έννοια του αναπόδεικτου} - Λογική συμπερασματολογία.

Επειδή λοιπόν πιστεύουμε άπαντες - ή έστω σχεδόν άπαντες, ότι η Υπέρτατη Αρχή είναι η Υπέρτατη Σοφία, τι σοφότερο του ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ!!! Του αέναα αναγεννώμενου Πάνσοφου Θείου Βρέφους???!!

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"... τι σοφότερο του ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ!!! ..."

Αγαπητέ Λορέντζο,

Με αφορμή το ερώτημα - βεβαιότητα που έθεσες, θυμήθηκα πώς ο Μέγας Διδάσκαλος Πυθαγόρας έλεγε διακηρύττοντας πώς :
" Το σοφοτέρο των όντων, ο ΑΡΙΘΜΟΣ εστίν "

Σε σχέση λοιπόν με τη τοποθέτησή σου, το ΑΙΩΝΙΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, η αιώνια αυτή διαπάλη μεταξύ της ΔΥΑΔΟΣ (της εκάστοτε δυάδος) όπως τόσο χαρακτηριστικά αλλά και υπέρμετρα μας έδειξες με οδηγούν εκ του ασφαλούς στο συμπέρασμα ότι η ΜΟΝΑΔΑ, ο μόνος αυτός αριθμός, είναι που ΜΠΟΡΕΙ και ΕΙΝΑΙ Εκείνος που εμπεριέχει τα ΠΑΝΤΑ...

ΚΑΙ τα ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΑ (φαινόμενα) αλλά ΚΑΙ τις ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ (είναι) που τα ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ...

Το γίγνεσθαι, ΕΑΝ είναι σοφό, τότε ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΟΦΟ μέσα απο αυτούς τους κύκλους της ΕΞΕΛΙΞΗΣ (Μετενσάρκωση ή Μετεμψύχωση) της ίδιας του της ουσίας...

Ένα ευχαριστώ στην αγαπητή Ζαντόκ, για τον κόπο που έκανε να μεταφράσει το άρθρο του Israel Regardie...
Mόλις το μελετήσω, θα το σχολιάσω σίγουρα...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Πυρθηρέας]

Χαιρετώ τις ψυχές.
Το θέμα της μετενσάρκωσης είναι τεράστιο και θα προσπαθήσω να παραθέσω τις ελάχιστες γνώσεις μου σαν βοήθημα στο διάλογο.
Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς αποσαφηνίζουν οτι η ψυχή είναι μέγεθος υπαρκτό και πάνω απ'ολα ΥΛΙΚΟ.Η ύλη αυτή είναι διαρκώς εν εξελίξει.Προοδεύει διαρκώς μέσω των ενσαρκώσεων και μόνο ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ.Γι αυτό και οι θέσεις των ινδουιστων για μετενσάρκωση από οτιδήποτε σε οτιδήποτε είναι αστήρικτες.
Αυτη η θέση αν και περιλήπτικη είναι σωστή:
Το Ορυκτό γίνεται Φυτό
Το Φυτό γίνεται Ζώο
Το Ζώο γίνεται Άνθρωπος και
ο Άνθρωπος θα καταστεί Θεός
Τέλος θέλω να πω πως "μετεμψυχωση" δεν υπάρχει εφ'όσον η ψυχή δεν αλλάζει ψυχές,αλλά σώματα.

[NEHEMAUT]

Γεια σας .θα ηθελα να τοποθετηθω στο θεμα, απο το λιγο που εχω ασχοληθει.Συνφωνα με τον Γιουνγκ, ενα απο τα αρχετυπα της συλλογικης συνηδεισης ειναι η αναγεννηση.
Η αναγενησση ειναι μια απο τις αρχεγονες πεποιθησεις της ανθρωποτητας.
Εφ'οσον ολες οι πεποιθησεις που σχετιζονται με την σφαιρα του υπεραισθητου καθοριζονται παντα απο τα αρχετυπα ,δεν ειναι περιεργο που συνανταμε την πεποιθηση της αναγεννησης σε πολλους και διαφορετικους λαους.
Η αναγεννηση εχει πεντε μορφες.
1 μετενψυχωση.
Συμφωνα με αυτη την αποψη η ζωη παρατεινεται μεσα στον χρονο με την διελευση του ατομου απο διαφορετικες σωματικες ζωες.Ακομα και στον Βουδισμο δεν ειναι καθολου βεβαιο οτι η μορφη αυτη εγγυαται την συνεχεια της προσωπικοτητας.Ο Βουδας δεν απαντησε ποτε σε αυτη την ερωτηση.
2 μετενσαρκωση.
Αυτη η μορφη αναγεννησης συνεπαγεται αναγκαστικα την συνεχεια της
προσωπικοτητας. Η μετενσαρκωση σημαινει αεπαναγεννηση σε ανθρωπινο σωμα. Ο στοχος ειναι να φτασουμε σε τετοιο επιπεδο εξελιξης ωστε να θυμηθουμε τις προηγουμενες ζωες μας.
3 ανασταση
Εδω εχουμε μια επανεδραιωση της ανθρωπινης υπαρξης μετα τον θανατο.
Αυτο συμφωνει με την χριστιανικη πεποιθηση ,αν και δυιστανται οι αποψεις για το να ο Χριστος εννοουσε ανασταση και του ιδιου σωματος η κατι πιο λεπτου ,της ψυχης σε μια κατασταση αθανασιας.
4 επαναγεννηση
Αυτη η μορφη αφορα την αναγεννηση κατα την διαρκεια της ζωης. Η ολη ανανεωση ωφειλεται σε καποια δυναμη εξω απο το ον[θεικη] και αναφερεται στον μετασχηματισμο του θνητου σε αθανατο του σωματικου σε ενα πνευματικο και του ανθρωπου σε ενα θεικο ον.
5 συμμετοχη στην διεργασια της μετουσιωσης.
Εδω ο μετασχηματισμος επερχεται με την συμμετοχη σε καποια τελετη.
Αυτη μπορει να ειναι μια τελετη οπως η Θεια ευχαριστια η τα Ελευσινισ μυστηρια οπου ο μυημενος εξυμνει την χαρη που αποκτα μεσα απο την βεβαιοτητα της αθανασιας.

Επισης συμφωνα με τον Roudolf Steiner η μετεμψυψωση ειναι δεδομενη
και ο στοχος του αποκρυφηστη ειναι να εξαγνιστει στην σφαιρα του καθαρου οποτε θα θυμηθει τις προηγουμενες εμπειριες του πραγματοποιωντας ενα αστρικο ταξιδι εκει που ειναι κατα γεγραμενα τα αρχεια της ζωης και των σκεψεων μας[Ακασα]

Φιλικα

[Ardha Nareswara]

Τί έγινε δηλαδή στον 18ο αιώνα, και από πού εμφανίστηκαν λέτε όλες αυτές οι ψυχές; Αποθηκευμένες ήταν;

Φιλε Κυνικε πολυ ωραιο ερωτημα.
Ειναι γενικα παραδεκτο στον εσωτερισμο οτι η ανθρωποτητα αριθμει γυρω στις 60 εκατομμυρια ψυχες και αυτος ο αριθμος περιλαμβανει εκτος απο το φυσικο πλυθησμο και τον αστρικο καθως και το κατωτερο νοητικο,βουδικο κτλ.
Οι ψυχες που ενσαρκωθηκαν στην γη προερχονται( αρκετες απο αυτες) απο προηγουμενη αλυσιδα εξελιξης γνωστη ως Σεληνιακη.Ισως η λαικη πεποιθηση οτι οι ψυχες ερχονται απο την σεληνη και γυρνανε σε αυτην να μην ειναι ατοπη λοιπον.

Θεωρειται οτι η γη ειναι μια παλαιοτερο κομματι απο την σεληνη και οτι η τελευταια θα εξαφανιστει εντελως στο τελος της 7ης περιστροφης της γης.
Οι ψυχες που κριθηκαν (εξου και η "η Μερα της Κρισης") οτι δεν ηταν καταλληλες ή που δεν προλαβαν να τελειωσουν την εξελιξη τους στην σεληνιακη αλυσιδα περασαν σε μια κατασταση γνωστη ως Akasha.Στην εν λογω κατασταση απο οσα γνωριζουμε απο την Ινδικη παραδοση δεν υπαρχει πονος για τις ψυχες απλα διατηρουνται σε μια κατασταση αναμονης
εως οτου υπαρξει ενας καινουργιος πλανητης να τους φιλοξενησει.

Ελπιζω να βοηθησα.

Την καλησπερα μου σε ολους και ιδιαιτερα στην δημιουργο του site και στον παλιο μου φιλο Κελσο.

Shiva

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Οι ψυχες που ενσαρκωθηκαν στην γη προερχονται ( αρκετες απο αυτες) απο προηγουμενη αλυσιδα εξελιξης γνωστη ως Σεληνιακη. Ισως η λαικη πεποιθηση οτι οι ψυχες ερχονται απο την σεληνη και γυρνανε σε αυτην να μην ειναι ατοπη λοιπον..."

"...Θεωρειται οτι η γη ειναι μια παλαιοτερο κομματι απο την σεληνη και οτι η τελευταια θα εξαφανιστει εντελως στο τελος της 7ης περιστροφης της γης.
Οι ψυχες που κριθηκαν (εξου και η "η Μερα της Κρισης") οτι δεν ηταν καταλληλες ή που δεν προλαβαν να τελειωσουν την εξελιξη τους στην σεληνιακη αλυσιδα περασαν σε μια κατασταση γνωστη ως Akasha. Στην εν λογω κατασταση απο οσα γνωριζουμε απο την Ινδικη παραδοση δεν υπαρχει πονος για τις ψυχες απλα διατηρουνται σε μια κατασταση αναμονης
εως οτου υπαρξει ενας καινουργιος πλανητης να τους φιλοξενησει..."

Shiva

Πώς θα μπορούσα να μην πώ μια ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ καλημέρα σε ένα παλαιό φίλο, τον οποίο και χαίρομαι πολύ που τον βλέπω και πάλι on line για να συζητήσουμε κα πάλι ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ πάντα θέματα Εσωτερικής Αναζήτησης και Εσωτερικής Ανάπτυξης του Ανθρώπου...

Σωστά τα όσα λές γενικά φίλε μου...
Έχω φυσικά κάποιες ενστασούλες, όπως ότι η Σελήνη είναι ΜΕΡΟΣ & ΚΟΜΜΑΤΙ του πλανήτη Γη και όχι το αντίθετο, ή
Ότι το γένος των ανθρώπων επάνω στο πλανήτη Γη, μπορεί να έχει προέλθει απο το Αστρικό - Νοητικό κόσμο του πλανήτη ΑΦΡΟΔΙΤΗ, σύμφωνα με την άποψη που θέλει την εξέλιξη να συνεχίζεται απο πλανήτη σε πλανήτη, αλλά ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ας μην τα μπερδέψουμε στο παρόντα διάλογο...

Ο πρωτεύων λόγος για την ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ αύξηση του πληθυσμού της Γης κατ' εμέ πάντα, είναι οι ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ των φυσικοϋλικών σωμάτων που υπέστησαν τα εν εξελίξη όντα που λέγονται ΑΝΘΡΩΠΟΙ...
ΟΥΔΕΠΟΤΕ στην ιστορία του αθρωπίνου γένους (και εννοώ την γνωστή σε όλους μας ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ιστορία του) δεν υπήρχαν οι ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ που υπήρξαν ΜΕΤΑ απο το 1850 και μετά...

Καλή σου μέρα λοιπόν αγαπητέ μου "ΔΙΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕ ΚΥΡΙΕ", μιάς και αυτή είναι η μετάφραση απο τα Σανσκριτικά του υπέροχου ονόματος σου, "Ardha Nareswara" και που στην Εσωτερική ερμηνεία έτσι αποκαλούνται και ονομάζονται οι ΜΗ πολωμένες καταστάσεις Κοσμικής Ενέργειας και λέγοντας πολωμένες εννοώ τα ΔΥΟ άκρα - αντίθετα "άνδρας - γυναίκα" κλπ, κλπ.

Φίλε μου, περιμένω ακόμα να δώ και να μιλήσω με την "Ardha Narι" που στην κυριολεξία σημαίνει "ΗΜΙΓΥΝΑΙΚΑ" αλλά που Εσωτερικά ερμηνευμένη σημαίνει ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΣΥ...
Τα φιλιά μου και την ειληκρινή μου αγάπη στέλνω και στους ΔΥΟ ΣΑΣ που είσαστε ΕΝΑ...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Επισης συμφωνα με τον Roudolf Steiner η μετεμψυψωση ειναι δεδομενη
και ο στοχος του αποκρυφηστη ειναι να εξαγνιστει στην σφαιρα του καθαρου οποτε θα θυμηθει τις προηγουμενες εμπειριες του πραγματοποιωντας ενα αστρικο ταξιδι εκει που ειναι κατα γεγραμενα τα αρχεια της ζωης και των σκεψεων μας [Ακασα] ..."

"...Οι ψυχες που κριθηκαν (εξου και η "η Μερα της Κρισης") οτι δεν ηταν καταλληλες ή που δεν προλαβαν να τελειωσουν την εξελιξη τους στην σεληνιακη αλυσιδα περασαν σε μια κατασταση γνωστη ως Akasha ..."

Και μιας κα οι δύο φίλοι έκαναν μια αναφορά στην Ακάσα, ας εξηγήσουμε το ΤΙ ΕΙΝΑΙ η Ακάσα...

Η Ακάσα είναι η προσφερόμενη στην "υλική" κατάσταση πνευματική προσπάθεια της Θείας Αρχής να σχηματιστεί ο Κόσμος της Μορφής (Κάμα Ρούπα).
Κάθε μορφική παράσταση και κάθε μορφική παρουσίαση έχει την ανάγκη της Ακάσα για να πραγματοποιηθεί και υλοποιηθεί.

Η Ακάσα προέρχεται ως παράγωγο ή έκκριμα απο την Πνευματική υπόσταση των ανωτέρων μορφών κόσμων, των καθαρά πνευματικών και σε αυτούς θα επανέλθει με το "Τέλος των Καιρών", όταν η ύλη πλέον ΔΕΝ θα υπάρχει ΑΡΑ δεν θα υπάρχει ΚΑΙ η Ακάσα που την συνέχει και την διατηρεί...

Αυτή λοιπόν η Ακάσα, η λεπτοφυής υπεραισθητή ουσία που διαπερνά και διαχέεται σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το διάστημα, εσφαλμένα πολλοί ερευνητές την ταυτίζουν με τον Αιθέρα.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αυτό το Παγκόσμιο Διάστημα, ο αρχαιοελληνικός "Κόσμος", στον οποίο εμπεριέχεται η αιώνια ιδεοπλασία του Κόσμου της Μορφής.

Απο την Ακάσα θα μπορούσαμε να πούμε ότι προβάλεται ακτινοβολόντας ο "Πρώτος Λόγος" ή η "Εκδηλωμένη Σκέψη" η οποία στις Ινδικές Πουράνας (ιερά κείμενα) αναφέρεται ότι Ακάσα δεν έχει παρά ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ ιδιότητα, αυτήν του ήχου και αυτό γιατί ο ήχος είνα το εκφρασμένο σύμβολο του Λόγου και της Ομιλίας...

Θα μπορούσαμε επίσης να προσθέσουμε ότι η Ακάσα είναι αυτό που οι Αλχημιστές αποκαλούν Αλκαέστ, ή αλλιώς η Άνιμα Μούντι ως η Ψυχή του Κόσμου αφού αυτή, η Ακάσα είναι που ζωοποιεί την Ύλη, κατά αναλογία του γεγονότος ότι η Ψυχή του Ανθρώπου ζωοποιεί το Φυσικοϋλικό του Σώμα.

Αυτά τα επιγραμματικά πρός διευκόλινση όσων δεν είναι εξοικιωμένοι με την Ινδική ορολογία των Μεταφυσικών όρων...

Την καλημέρα μου σε όλους τους φίλους, νέους και παλαιούς

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Την καλησπερα μου σε ολους και ιδιαιτερα στην δημιουργο του site και στον παλιο μου φιλο Κελσο..."

Και μια διόρθωση, απλά για την "τάξη" των πραγμάτων...

Καλέ μου φίλε ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ της ιστοσελίδας...
Είμαι ΕΝΑΣ εκ ΤΩΝ δημιουργών του χώρου αυτού και αυτό φίλε μου είναι μια ΚΑΤ' ΑΝΑΛΟΓΙΑΝ εικόνα του Δημιουργημένου Κόσμου μας που ΛΑΘΣΜΕΝΑ αν θές πιστεύεται ότι ΕΝΑΣ τον εδημιούργησε (και μάλιστα σε μια βδομάδα μέσα )

Αν θέλεις, εμείς ΕΔΩ, οι συνδημιουργοί του Mystica.gr, λειτουργήσαμε όπως οι Αμέσα Σπέντα ή Αμσασπέντ του Ζωροαστρισμού που ΣΥΝΟΛΙΚΑ και ΣΥΝΔΙΑΣΤΙΚΑ δημιούργησαν τον Κόσμο...

Θεωρώ δε μεγάλη αυταπάτη ΟΛΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ που θεωρούν τους εαυτούς τους "μοναδικούς δημιουργούς"...
Ας πατήσουν και λίγο τα πόδια τους στην γη απ' όπου και προέρχονται...
Ας αφήσουν για λίγο τα μαγικά κλάμια τους...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Zadok the priestess]

Διαγράφηκε το διπλό μήνυμα του φιλτάτου Κέλσος ο Φιλαλήθης.

Ευχαριστούμε τον αγαπητό δημιουργό του θέματος για την ειδοποίηση.

[seirios]

Τέλος, να αναφέρω έναν από τους μεγαλύτερους προβληματισμούς μου σχετικά με την Μετενσάρκωση. Είναι αυτός...



Τί έγινε δηλαδή στον 18ο αιώνα, και από πού εμφανίστηκαν λέτε όλες αυτές οι ψυχές; Αποθηκευμένες ήταν;

====

Με όλη μου την συμπάθεια μου ήρθε τυχαία η απάντηση στον προβληματισμό ... Το άπειρο που λέμε οτι είναι ο θεός γιατι να μη μπορεί να χωριστεί σε άπειρα κομάτια??

[qubit]

Γειά σας

Ελπίζω αυτό το θαυμάσιο forum να καταφέρει να αντισταθεί αποτελεσματικά στην εντροπία ...
Σχετικά με το θέμα του topic, τώρα. Επειδή το θέμα της μετενσάρκωσης ήταν αυτό που,
εδώ και μερικά χρόνια, με ώθησε (για να μην πω με κλώτσησε... ) στην "εσωτερική αναζήτηση" (παρά τις προθέσεις και τις
προδιαθέσεις μου, θα έλεγα), το έχω ψάξει πολύ αλλά είναι ακόμα αρκετά αυτά που δεν
μου "κολλάνε". Θα ήθελα λοιπόν τις απόψεις σας σε μερικές απορίες μου.
Λέμε λοιπόν : Ο άνθρωπος έχει μέσα του μιά θεϊκή εκπόρευση. Οι περισσότεροι την ονομάζουν Ψυχή
(πχ κατά τον Πλάτωνα, η ψυχή είναι η Ουσία, αυτή που "έχει και οχεί",
που είναι αυτοκινούμενη,που είναι αθάνατη, που τη δημιούργησε ο ίδιος ο θεός).
Σύμφωνα με την Ladyhawk είναι το πνεύμα, το οποίο "στην καθοδική του πορεία για την
ενσάρκωση ενδύεται την ψυχή". Κατ' αρχήν θέλω να ρωτήσω τη Ladyhawk αν το πνεύμα που
εννοεί, ορίζεται παρόμοια με την πλατωνική ψυχή, ή σημαίνει κάτι άλλο.
Απο κει και πέρα, και θεωρώντας την ψυχή (με την έννοια που δίνει ο Πλάτων), ως τον
θεϊκό σπινθήρα εντός του ανθρώπου : Αφού είναι κομμάτι απ' τη θεϊκή ουσία, δεν μετέχει
των ιδιοτήτων της; Πώς είναι δυνατόν επομένως, να είναι αυτό το θεϊκό κομμάτι που
"εκπίπτει" και παραμορφώνεται, μέσα στην ύλη, κι επομένως χρειάζεται την εκπαίδευση
που παρέχεται μέσω των μετενσαρκώσεων; Αν αυτό που χρειαζόταν αναμόρφωση ήταν
η προσωπικότητα (η συνδεδεμένη με την ύλη και συνεπώς επηρεαζόμενη απ' αυτήν),
θα το καταλάβαινα. Αλλά η προσωπικότητα δεν αποτελεί ουσιώδες συστατικό της ψυχής,
παρά μόνο πρόσκαιρη μορφοποίηση κάποιων χαρακτηριστικών της, σύμφωνα με τις θεωρίες
της μετενσάρκωσης .
Με λίγα λόγια, θεωρώ αντιφατική τη θεώρηση κατα την οποία το θεϊκό κομμάτι του
ανθρώπου, η ψυχή του δηλαδή, είναι αυτό που αλλοιώνεται από την κάθοδο στην ύλη.
Αν ΑΥΤΟ είναι που παθαίνει τη ζημιά, τότε τί "εργαλείο" (και συγγνώμη για τον εκχυδαϊσμό)
του απομένει για να την ξαναβρεί;

Σχετικά με την απορία του Κυνικού, για τις "αποθηκευμένες ψυχές"

Ειναι γενικα παραδεκτο στον εσωτερισμο οτι η ανθρωποτητα αριθμει γυρω στις 60 εκατομμυρια ψυχες και αυτος ο αριθμος περιλαμβανει εκτος απο το φυσικο πλυθησμο και τον αστρικο καθως και το κατωτερο νοητικο,βουδικο κτλ.
Οι ψυχες που ενσαρκωθηκαν στην γη προερχονται( αρκετες απο αυτες) απο προηγουμενη αλυσιδα εξελιξης γνωστη ως Σεληνιακη.Ισως η λαικη πεποιθηση οτι οι ψυχες ερχονται απο την σεληνη και γυρνανε σε αυτην να μην ειναι ατοπη λοιπον.

Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα την απάντησή σου, Ardha Nareswara . Εδώ και πολλά χρόνια, ο πληθυσμός της γης
αριθμεί μερικά δισεκατομμύρια. Να υποθέσουμε λοιπόν ότι μέχρι τον 17ο αι. αποτελείτο
από "γήινες" ψυχές και στη συνέχεια έγινε τόπος μαζικής μετανάστευσης "σεληνιακών";

[qubit]

Ο πρωτεύων λόγος για την ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ αύξηση του πληθυσμού της Γης κατ' εμέ πάντα, είναι οι ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ των φυσικοϋλικών σωμάτων που υπέστησαν τα εν εξελίξη όντα που λέγονται ΑΝΘΡΩΠΟΙ...
ΟΥΔΕΠΟΤΕ στην ιστορία του αθρωπίνου γένους (και εννοώ την γνωστή σε όλους μας ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ιστορία του) δεν υπήρχαν οι ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ που υπήρξαν ΜΕΤΑ απο το 1850 και μετά...

Ούτε κι αυτό το κατάλαβα ... (συγγνώμη, αλλά ξέχασα να το αναφέρω στο προηγούμενο post).

[Ramoglou]

Αγαπητέ/ή qubit, κατ’ αρχάς να σ’ ευχαριστήσω εκ μέρους της ομάδος του mystica.gr, για τα καλά σου λόγια και ειδικά για την σημαντικότατη ευχή σου, η οποία αποτελεί για εμάς στόχο. Θα μου επιτρέψεις να σου ευχηθώ μια ευχάριστη παραμονή σ’ αυτό το χώρο και μια δημιουργική παρουσία.

Θα κάνω λοιπόν μια πρώτη απόπειρα να απαντήσω, με όσα εγώ πιστεύω, στην ερώτηση σου.

Η υπόσταση του ανθρώπου δεν είναι διπλή, δηλαδή ψυχή – σώμα, αλλά τριπλή, δηλαδή πνεύμα - ψυχή – σώμα.

Το Πνεύμα που όπως σωστά (κατά τη γνώμη μου) ανέφερες, ως τον Θεϊκό σπινθήρα εντός του ανθρώπου, είναι η ουσία για την οποία μιλάει ο Πλάτων, όμως αυτό το Πνεύμα, αυτή η Θεϊκή ουσία, δεν πρέπει και δεν γίνεται να έρθει σε επαφή με την αργοδονούμενη μορφή που είναι η ύλη.
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει ; Να αποκτήσει ένα «κάλυμμα», μια «ασπίδα», που θα το προστατεύει. Αυτό το «κάλυμμα» είναι η Ψυχή, πάνω σ’ αυτό το «κάλυμμα» γίνονται οι καταγραφές των ενσαρκώσεων και αυτό το «κάλυμμα» κάποτε αποβάλλεται, άρα πεθαίνει. Αυτό που δεν πεθαίνει είναι το Πνεύμα, το οποίο και τελικώς ανελίσσεται και επανενώνεται με την αρχική Πηγή από όπου και εκπορεύτηκε.

Ελπίζω να βοήθησα λίγο τη σκέψη σου, αν όχι και πάλι εδώ είμαστε για να συγκρίνουμε νοητικά οικοδομήματα.

Και πάλι καλώς όρισες.

[Zadok the priestess]

Σε χαιρετώ κι εγώ και σε καλωσορίζω με τη σειρά μου, αγαπητέ qubit!

Επέτρεψέ μου να προσυπογράψω τρόπον τινά τα γραφόμενα του φίλτατου Ramoglou ως προς:

την σημαντικότατη ευχή σου, η οποία αποτελεί για εμάς στόχο.

Όπως καταλαβαίνεις και θεωρώ ότι όλοι λίγο-πολύ συμφωνούμε, τα πνευματικά ζητήματα και η διερεύνηση της ψυχής είναι από τα πιο δύσκολα κομμάτια της αναζήτησης, διότι εκ των πραγμάτων αποτελούν αντικείμενο πεποίθησης περισσότερο παρά βεβαιότητος.

Ως εκ τούτου και προσπαθώντας να προσεγγίσω την κοινή συνισταμένη η οποία διέπει τις περισσότερες (για να μην πω όλες) τις φιλοσοφικές θεάσεις περί εξέλιξης της ψυχής, όπως αυτή μεταλαμπαδεύτηκε από την αρχαία παράδοση, θα έλεγα ότι η ψυχή ενδύεται την προσωπικότητα καθώς κατέρχεται τα πεδία της ύλης και είναι αυτό το κομμάτι της το οποίο μεταβάλλεται κάθε φορά.

Τώρα, βέβαια, θα πρέπει να πω ότι το δικό μου "νοητικό οικοδόμημα" (όπως χαρακτηριστικά το περιγράφει ο φίλος Ramoglou) δεν έχει χώρο για μία θνητή ψυχή.

Πιστεύω στην αθανασία της ψυχής περισσότερο ως απόρροια επαγωγικών συνειρμών, παρά αντικειμενικής γνώσης.