Η ουσία του να είσαι ο εαυτός σου

[NEHEMAUT]

Λυπάμαι ειλικρινά Μάνο για την απώλεια που βίωσες.
Ας είσαι καλά και ήρεμος εως ότου ξανασυναντηθείτε.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Μέ αγάπη.

[Ramoglou]

Εντοιχισμένα στον πρόναο του Ναού του Απόλλωνος στους Δελφούς, βρίσκονται 147 ηθικά Δελφικά παραγγέλματα, μεταξύ αυτών και το «ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ», για τα οποία ο Παυσανίας στα «Φωκικά» του λέει: «Εν δε τω προνάω τα εν Δελφοίς γεγραμμένα εστίν ωφελήματα ανθρώποις εις βίον».

Ναι λοιπόν αγαπημένη μου φίλη Zadok, να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, όχι όμως για να τον εκθειάζουμε και να του αναγνωρίζουμε πως ανήκει στο τάδε ή στο δείνα επίπεδο, όχι για να το χρησιμοποιούμε σαν μέτρο σύγκρισης με τους άλλους.

Όσο ποιο καλά ξέρω τον εαυτό μου, τόσο λιγότερο εγωιστής είμαι, τόσο ποιο ήρεμος είμαι, τόσο ποιο καλός στο να ακούω, κλπ κλπ.

Ας δούμε όμως και μερικά από τα 147 Δελφικά παραγγέλματα που πλαισιώνουν σίγουρα αυτόν που γνωρίζει τον εαυτό του.

-Γνώθι μαθών (εκ πείρας γνώριζε).
- Φρόνει θνητά.
- Άρχε σεαυτού.
- Φίλοις βοήθει.
- Θύμου κράτει.
- Φρόνησιν άσκει.
- Άκουε πάντα.
- Ομίλει πράως.
- Ευλόγει πάντας.
- Υφορώ μηδένα (υποβλέπω).
- Ευεργεσίας τίμα.
- Πάσι διαλέγου.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Αγαπητέ Κέλσο, θέλω να ρωτήσω πως μπορούμε να ξέρουμε σίγουρα σε ποιο ''επίπεδο'' ψυχής βρισκόμαστε ?
Ποιος θα είναι ο αντικειμενικός κριτής ?

=============================================

Μπορεί να κερδίσει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΓΝΩΣΗ (από αυτήν που σπουδάζει) μέσα από το επίπεδο του γυμνασίου ;
Μάλλον όχι απαντώ εγώ.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι πάντα μπορεί κάποιος να ''μάθει'' από κάποιον άλλο, όσο μικρός και αν είναι.

Αλλά και αν δεν μπορεί να μάθει, μπορεί πάντα να διδάξει..."

Καλησπέρα σε όλους τους εξαίρετους φίλους...
Αυτό μάλλον είναι και το τελευταίο μου μήνυμα ΠΡΙΝ από τις περίφημες "διακοπές του καλοκαιριού"...
Μετά τις 22 Αυγούστου και πάλι θα είμαι μαζί σας (θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος )

Αγαπητή NEHEMAUT αναρωτήθηκες άραγε το τι σημαίνει ΕΠΙΠΕΔΟ; Αλλά και ΓΙΑΤΙ υπάρχει το επίπεδο;
Θεωρώ ως ΔΕΔΟΜΕΝΟ το γεγονός ΥΠΑΡΞΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ σχεδόν στα πάντα (για να μην φανώ και απόλυτος )
Άρα ΚΑΙ η γνώση έχει επίπεδα και κατ' επέκταση η ίδια η εξέλιξή μας έχει επίπεδα...

Με ρωτάς αν ΣΙΓΟΥΡΑ μπορούμε να γνωρίζουμε σε ποιο επίπεδο βρισκόμαστε;
Η απάντησή μου (ίσως σε παραξενέψει) είναι πώς ΝΑΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ σε ποιο επίπεδο βρισκόμαστε
Είναι πιστεύω, ένα από τα καθήκοντά μας...

Τώρα το γεγονός ότι "μπορούμε", δεν σημαίνει ότι το εφαρμόζουμε κιόλας και αυτό αγαπητή μου, είναι το ΤΡΑΓΙΚΟ για τον άνθρωπο...
Για την εξέλιξη, ολόκληρης της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ...

Αναφέρεσαι σε "κάποιον" αντικειμενικό κριτή...
Καταρχάς, δεν πιστεύω στην ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ, όντας Νεοπλατωνιστής στην σκέψη και Σωκρατικός στην ανάλυση της σκέψης, δεν μπορώ να δεχθώ απόλυτες έννοιες για κάτι το οποίο είναι ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ και τέτοιος είναι ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ...

Κάθε τι ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ, από την γενεσιουργό του αιτία είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ και όχι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ άρα και ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΡΙΤΗΣ (κάθε άνθρωπος είναι πεπερασμένος) δεν μπορεί να μιλά για ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ πολλώ δε μάλλον να είναι και αντικειμενικός...

Η ψυχή του ανθρώπου, η οποία είναι ΑΘΑΝΑΤΗ (άρα ΔΕΝ είναι ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗ), θα μπορούσε να "παίξει" το ρόλο του κριτή που αναζητάς...

Το ερώτημα όμως που θέτω είναι, ΠΟΙΟΣ μπορεί να ακούσει την Ψυχή του;
Ώστε ακούγοντας της να μπορεί και να ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ;;;
Για μένα, η απάντηση είναι ΠΩΣ ΝΑΙ, ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ και αφού ΕΣΤΩ και ένας άνθρωπος μπορεί, το αυτό ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Τώρα σχετικά με την 2η παράθεση - ερώτηση που μου απεύθυνες...
ΓΝΩΣΗ περισσότερη ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να πάρει...
Και αυτό γιατί το επίπεδο που έχει φτάσει (θεωρητικά είναι στο πανεπιστήμιο σπουδάζοντας), είναι ανώτερο από αυτό του γυμνασίου που απλά σημαίνει ότι την ΓΝΩΣΗ του γυμνασίου την έχει ΗΔΗ ΠΑΡΕΙ...

Αυτό ΟΜΩΣ που πιθανά μπορεί να συμβεί, είναι από την επαφή του με την ΓΝΩΣΗ του γυμνασίου (ΞΑΝΑ), να του γεννηθούν ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΣΚΕΨΗΣ που στο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΕ...
Έτσι με την γνώση του πανεπιστημίου ΜΠΟΡΕΙ και επεξεργάζεται όσα ΗΔΗ ΓΝΩΡΙΣΕ στο γυμνάσιο με διαφορετική οπτική και έτσι να δημιουργεί ΝΕΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΣΚΕΨΗΣ...

Σου ανέλυσα την σκέψη μου, γιατί είδα ότι παρεννόησες τα όσα έγραψα:

"...Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι πάντα μπορεί κάποιος να ''μάθει'' από κάποιον άλλο, όσο μικρός και αν είναι...

ΟΥΔΕΠΟΤΕ έκανα σύγκριση μεταξύ "κάποιου" που ξέρει και "κάποιου" που ΔΕΝ ξέρει...
ΠΑΝΤΑ η συγκρίσεις μου είναι με τον ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ...

Το διευκρινίζω γιατί είμαι σύμφωνος και εγώ μαζί σου σε αυτό που λες, άλλωστε η ιστορία των επιστημών είναι γεμάτη από ανθρώπους που ΔΕΝ ήταν αυτό που λέμε "μεγάλοι", αλλά αυτά που μας παρέδωσαν είναι "μεγάλα", μεγαλύτερα άπω εκείνα όσων θεωρούνταν πραγματικά "μεγάλοι"...

Θα ήθελα να μου ανέλυες αυτό που έγραψες σχετικά με την ΔΙΔΑΧΗ...
Πάντως είμαι σύμφωνος μαζί σου...

Καλό καλοκαίρι σε όλους...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...καλησπέρα

μια στιγμή πολύ δύσκολη ήταν η αιτία της απουσίας μου.

στιγμές κάθε φορά του "τώρα" ,
που πρέπει να στεκόμαστε μπροστά στα εμπόδια,
στις αδυναμίες και να προσπαθούμε να έχουμε
όσο το δυνατόν λιγότερες πνευματικές, ψυχικές απώλειες...
και να δίνουμε τις μάχες μας ενάντια σε ότι μας στερεί
την πνευματική και ψυχική ανέλιξη....ακόμα ΄και αν
πρέπει κάθε φορά να δίνουμε μάχη με τον εαυτό μας...
έσω μας.

σαν τον μιλτιάδη...

πρόσφατα είχα μια απώλεια ενός δικού μου ανθρώπου...
ένα ακόμη πλήγμα...

όμως...ακόμη στέκομαι όρθιος,όχι γιατί είμαι δυνατός,
όχι γιατί πρέπει...αλλά γιατί θέλω.....

θέλω όσους/όσες έχω χάσει να τους συναντήσω
να τους "κοιτάξω"και να μου πούν καλωσήρθες φίλε/αδελφέ

και να σταθώ μπροστά τους έχοντας το φως τους έσω μου.....

τις μνήμες....τις θετικές στιγμές μα και τις αρνητικές,
διότι κατ' εμέ όποιος έρχεται δίπλα μας σε αυτό που ονομάζουμε
ζωή δεν ήταν τυχαίο να έρθει..."

Καλέ μου φίλε Μάνο...
Πέρα από την συμπάθεια μου στο δυσάρεστο που ΗΔΗ συνέβη, έχεις την συμπάθειά μου στο ευχάριστο που ΕΠΕΤΑΙ...
Γιατί φίλε μου, ΠΑΝΤΑ μετά από κάθε τι ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ, με τον ένα ή άλλο τρόπο κάνει την εμφάνισή του στη ζωή μας και το ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ...
Αυτή είναι η διπολική φύση του ΑΝΘΡΩΠΟΥ...

Θα ήθελα με την ειλικρινή φιλική μου αγάπη, να σου θέσω υπόψιν σου ότι ΠΑΝΤΑ τη μάχη την δίνουμε με τον ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ...
Μόνο όταν η ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ υπερισχύσει της ανθρωπίνου φύση μας, έχουμε κερδίσει την "μάχη μας"...
Εκεί είναι και ο ΠΟΝΟΣ φίλε μου...
Ο μεγάλος μας Δάσκαλος...
Ας τον ακούσουμε τι έχει να μας ΔΙΔΑΞΕΙ...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Ναι λοιπόν αγαπημένη μου φίλη Zadok, να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, όχι όμως για να τον εκθειάζουμε και να του αναγνωρίζουμε πως ανήκει στο τάδε ή στο δείνα επίπεδο, όχι για να το χρησιμοποιούμε σαν μέτρο σύγκρισης με τους άλλους..."

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ το επίπεδό μας αγαπημένε μου Φίλε Ράμογλου, αυτό γίνεται μια βαριά παρακαταθήκη για την μετέπειτα πορεία μας...
Ίσως όχι τόσο της δικής μας, αλλά των όσων ΑΓΑΠΑΜΕ και βρισκόμαστε δίπλα τους...
Για ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Φαντάσου Φίλε μου, του πρώτους Εκείνους Μύστες των ιερών μυστηρίων...
Των όποιων μυστηρίων...
Φαντάσου τους, να ΜΗΝ προσέφεραν στους υπόλοιπους συνανθρώπους τους την ΓΝΩΣΗ και την ΣΟΦΙΑ του επιπέδου που Εκείνοι με την ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, με την δική τους εργασία, κατάφεραν αν φτάσουν

Αλήθεια, μπορείς να μας φανταστείς ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ, τους συνανθρώπους Εκείνων των Θείων Όντων που μας ΑΠΟΚΑΛΥΨΑΝ τα όσα Εκείνοι ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ στους κόλπους του Πατέρα ΜΑΣ, τι θα ήμασταν σήμερα ή καλύτερα ΠΟΥ θα ήμασταν σήμερα

Ξέρεις ΓΙΑΤΙ έγινε αυτό που έπραξαν, Εκείνοι οι πρώτοι Μύστες
Γιατί ΑΚΡΙΒΩΣ, Εκείνοι ΓΝΩΡΙΖΑΝ το επίπεδό τους, το επίπεδό μας και ΘΕΛΗΣΑΝ αν μηδενίσουν την μεταξύ μας απόσταση...

Ας ΜΗΝ λοιπόν τους αποδίδουμε ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από αυτό που οι ΙΔΙΟΙ πόθησαν...
Να ΜΑΣ κάνουν ΚΟΙΝΩΝΟΥΣ του δικού τους επιπέδου, για το ΔΙΚΟ ΜΑΣ όμως καλό...
Και το καλό το δικό ΜΑΣ είναι το καλό της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, από την οποία υπενθυμίζω ότι ΚΑΙ Εκείνοι ξεπήδησαν...

ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΣ άνθρωπος του τάδε ή δείνα "υψηλού επιπέδου" δεν θα γυρίσει να βαυκαλίσει τον Εαυτό του.
ΠΟΤΕ...
Απεναντίας, πολλά και μικρά "ανθρωπάκια", επειδή για Χ ή Ψ λόγους "έτυχε" να βρεθούν σε κύκλους που η ΥΨΗΛΗ ΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΜΕΝΟ, "έτυχε" να αποκτήσουν τμήματα της ΓΝΩΣΗΣ, τα οποία ΦΥΣΙΚΑ επειδή ΔΕΝ τα δούλεψαν και ΔΕΝ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ επί αυτών, ποτέ τους δεν έγιναν κτήμα τους, πολλοί από αυτούς βαυκαλίζονται ως παγώνια για τους τίτλους ή τα αξιώματα που φέρουν...

Και εδώ είναι που μου έρχονται τα λόγια του μεγάλου Ραβί, του μεγάλου Διδασκάλου Ιησού που είπε προς τους Φαρισαίους:
"Ουαί ημίν γραμματείς και Φαρισαίοι, που ανίκανοι να προσεγγίσετε την αγκάλη του πατρός Σας, κλείνεται τις πόρτες για να ΜΗΝ τη προσεγγίσουν όσοι μπορούν"

Πάντως Φίλε μου Ράμογλου, εκείνος που κάνει σύγκριση με τους ΑΛΛΟΥΣ, απλά ΔΕΝ κατάλαβε ΤΙΠΟΤΑ και ΙΣΩΣ να μην έχει και να προσφέρει και ΤΙΠΟΤΑ...
Άρα ας πορεύεται τον δρόμο του εν ειρήνη...

Καλό καλοκαίρι σε όλους (αυτό ήταν το τελευταίο μου μήνυμα ΠΡΙΝ τις διακοπές μου )

Η σκέψη μου και η αγάπη μου μαζί σας.

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ramoglou]

Καλέ μου και αγαπημένε μου φίλε.
Αν και η απάντηση μου θα σε βρει στο δρόμο για την ξεκούραση, επέτρεψε μου να σου παραθέσω την οπτική μου.

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ το επίπεδό μας αγαπημένε μου Φίλε Ράμογλου, αυτό γίνεται μια βαριά παρακαταθήκη για την μετέπειτα πορεία μας...
Ίσως όχι τόσο της δικής μας, αλλά των όσων ΑΓΑΠΑΜΕ και βρισκόμαστε δίπλα τους...
Για ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Θεωρώ ότι όποιος έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει, δεν έχει και την εξουσιοδότηση να επεμβαίνει.
Αν του ζητηθεί η βοήθεια του, τότε ναι, να συνδράμει τον «πάσχοντα».
Αν όμως δε του ζητηθεί, τότε δεν πρέπει να επέμβει, δύναται μόνο να εκφράσει με ήπιο τρόπο την οπτική του και μετά να σιωπήσει.

Φαντάσου Φίλε μου, του πρώτους Εκείνους Μύστες των ιερών μυστηρίων...
Των όποιων μυστηρίων...
Φαντάσου τους, να ΜΗΝ προσέφεραν στους υπόλοιπους συνανθρώπους τους την ΓΝΩΣΗ και την ΣΟΦΙΑ του επιπέδου που Εκείνοι με την ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, με την δική τους εργασία, κατάφεραν αν φτάσουν

Μα καλέ μου φίλε, ουδείς από όσους προανέφερες αναγορεύτηκε σε κάτι το Υπέρτατο, ουδείς προσπάθησε να επιβάλει είτε το λόγο του είτε την οπτική του, ακόμα και ο ίδιος ο Μεγάλος Ραβί έλεγε «Είμαι ο Υιός του Ανθρώπου».

Από εκεί και πέρα ποιοι, πως και γιατί ακολούθησαν το Λόγο του είναι ένα άλλο θέμα, που ίσως χρειαστεί ολόκληρο Topic για να το κουβεντιάσουμε.

Θυμήσου όμως ότι ο Ίδιος, ουδέποτε ανέφερε τον τρόπο που κατέκτησε την γνώση, ουδέποτε εκθείασε τον εαυτό του, ουδέποτε έκρινε.

«Μην κρίνετε ίνα μη κριθείτε» έλεγε και «Μη δώκητε τα άγια τις κυσίν».
Ο ίδιος ο Μεγάλος Ραβί έδειξε το δρόμο της πραότητας και της ταπεινοφροσύνης.
Ο Ίδιος έπλυνε τα πόδια των μαθητών του, δείχνοντας συμβολικά πως κανένας δεν είναι πάνω από κάποιον άλλον.

ΠΟΤΕ και ΚΑΝΕΝΑΣ άνθρωπος του τάδε ή δείνα "υψηλού επιπέδου" δεν θα γυρίσει να βαυκαλίσει τον Εαυτό του.
ΠΟΤΕ...
Απεναντίας, πολλά και μικρά "ανθρωπάκια", επειδή για Χ ή Ψ λόγους "έτυχε" να βρεθούν σε κύκλους που η ΥΨΗΛΗ ΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΜΕΝΟ, "έτυχε" να αποκτήσουν τμήματα της ΓΝΩΣΗΣ, τα οποία ΦΥΣΙΚΑ επειδή ΔΕΝ τα δούλεψαν και ΔΕΝ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ επί αυτών, ποτέ τους δεν έγιναν κτήμα τους, πολλοί από αυτούς βαυκαλίζονται ως παγώνια για τους τίτλους ή τα αξιώματα που φέρουν...

Κατά τη γνώμη μου, όποιος καταφέρει να δει και ΜΟΝΟ να δει, κάποια από τα ψήγματα της ορατής Σοφίας, δεν έχει καταφέρει τίποτα παραπάνω, από το να κατέχει μια μικρή εγκυκλοπαιδική οπτική.

Αν δεν κατανοήσει μέσα από τη βιωματική πρακτική, αν δεν ενστερνιστεί τόσο τα διδάγματα όσο και την αξία της Γνώσης, τότε, όσα αξιώματα και να του αποδοθούν δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα υλικό πεπραγμένο. Το οποίο με μαθηματική βεβαιότητα θα φθαρεί με την πάροδο του χρόνου.

Εκείνος όμως, που θα έχει καταφέρει να ανέλθει, μέσα από τον προσωπικό του δρόμο, με την δική του πραγματική εργασία, τηρώντας τους Νόμους και περνώντας τις δοκιμασίες, θα είναι αυτός που πραγματικά θα στεφθεί στο τέλος με το Φως της Γνώσης και τα όποια ηθικά αξιώματα οι άλλοι του αναγνωρίσουν.

Πάντως Φίλε μου Ράμογλου, εκείνος που κάνει σύγκριση με τους ΑΛΛΟΥΣ, απλά ΔΕΝ κατάλαβε ΤΙΠΟΤΑ και ΙΣΩΣ να μην έχει και να προσφέρει και ΤΙΠΟΤΑ...
Άρα ας πορεύεται τον δρόμο του εν ειρήνη...

Συνυπογράφω καλέ μου φίλε.

Σου εύχομαι από καρδιάς καλή ξεκούραση και να επιστρέψεις με γεμάτες τις «μπαταρίες» σου.

Με αγάπη
Ο Φίλος σου

[manos]

σας ευχαριστώ που είστε εδώ.

Η καρδιά όσο καθαρή και λειτουργική και αν είναι,αν πάψει ο εγκέφαλος να δίνει εντολές πάπαλα.....

υπάρχουν στιγμές που η σιωπή δεν δείχνει ηττοπάθεια.....
που η σιωπή αντικατοπτρίζει την γαλήνη που επιζητούμε....

η καρδιά μου πονά...είναι γιατί και ο εγκεφαλός μου πονά.....
είναι γιατί του επιτρέπω να πόνάει....είναι γιατί αυτά που νοιώθω μπουκώνουν σ/τις σκέψεις.....

νοιώθω....

όμως δεν θα το αναλύσω.....θα το αφήσω να με γεμίσει,να με ταξιδέψει ,επίπονη διαδικασία ,όμως είναι κάτι που θέλω ,γιατί αυτό είναι αληθινό....ενώ αργότερα η ηρεμία μου θα είναι προσωρινή....ίσως ψεύτικη θα φαντάζει.....

πέρα απο αυτό που λέμε ζωή ,θα αισθάνομαι....ενδιάμεσος μεταξύ της πλευράς αυτής και της άλλης....αφού κομμάτια μου υπάρχουν και εδώ και εκεί.......

και νοιώθω οργή που δεν μπορώ να ενωθώ ούτε εδώ μα και ούτε εκεί.....

με απέραντο σεβασμό και αγάπη ο μάνος σας

[NEHEMAUT]

Αγαπητέ Κέλσο, καλές διακοπές, αν και όταν θα διαβάζεις την απάντηση μου μάλλον θα πρέπει να ευχηθώ καλό χειμώνα.

Αγαπητή NEHEMAUT αναρωτήθηκες άραγε το τι σημαίνει ΕΠΙΠΕΔΟ; Αλλά και ΓΙΑΤΙ υπάρχει το επίπεδο;

Οχι μόνο αναρρωτήθηκα αλλά όσο και γελοίο να φαίνεται, άνοιξα και λεξικό για να δω μήπως δεν καταλάβαινα.


Ευτυχώς που το λάθος ήταν δικό μου.
Η ερμηνεία της απάντησης σου, έτσι όπως την είχα εκλάβει μου δημιουργούσε απογοήτευση και θλίψη. Πως μπορούσες να λές οτι πρέπει να ξεχωρίζουμε τούς άλλους βάση επιπέδων?

Η απάντηση πού έδωσες στόν αγαπητό Ράμογλου με κάλυψε πλήρως, κάτι τέτοιο σκεφτόμουν και εγώ.

==========================================

Θα ήθελα να μου ανέλυες αυτό που έγραψες σχετικά με την ΔΙΔΑΧΗ...

Ιδού η απάντηση:

Ξέρεις ΓΙΑΤΙ έγινε αυτό που έπραξαν, Εκείνοι οι πρώτοι Μύστες
Γιατί ΑΚΡΙΒΩΣ, Εκείνοι ΓΝΩΡΙΖΑΝ το επίπεδό τους, το επίπεδό μας και ΘΕΛΗΣΑΝ αν μηδενίσουν την μεταξύ μας απόσταση

Συμφωνούμε απολύτως, αλλά είναι και αυτή η ρητορική σου δεινότητα με την οποία δεν έχω εξοικιωθεί ακόμα

Με εκτίμηση.

[seirios]

Σας χαιρετώ αδέρφια μου!

Θέλω να σας ευχαριστίσω ειλικρινά για την όμορφη κουβεντούλα σας!Είναι υπέροχος όλος αυτός ο διάλογος!

Προς το παρόν θέλω να σας δώσω μια ιστοσελίδα...Να την επισκεφτείτε όπωσδηποτε! Προσωπικά με βοήθησαν πάρα πολυ τα κείμενα και οι εμπειριές του συγγραφέας της!

http://users.spark.net.gr/~thalis/

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Αγαπημένε μου Φίλε Ράμογλου, σε ευχαριστώ για τις ευχές σου...
Όντως επέστρεψα με γεμάτες τις μπαταρίες μου και χαίρομαι που και πάλι μπορώ να συζητήσω τις διάφορες οπτικές μας...

"...Θεωρώ ότι όποιος έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει, δεν έχει και την εξουσιοδότηση να επεμβαίνει.
Αν του ζητηθεί η βοήθεια του, τότε ναι, να συνδράμει τον «πάσχοντα».
Αν όμως δε του ζητηθεί, τότε δεν πρέπει να επέμβει, δύναται μόνο να εκφράσει με ήπιο τρόπο την οπτική του και μετά να σιωπήσει..."

Και εγώ αναρωτιέμαι τώρα:
Για ποια επέμβαση μιλάμε;
Και το ΓΕΓΟΝΟΣ της ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ, αν το κρατήσει για τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, τότε ποιο το όφελος των υπόλοιπων;
Πώς οι "άλλοι" θα φτάσουν στο δικό "του" επίπεδο και θα εξελιχθούν;
Με ποιόν τρόπο;

Σαφέστατα ΕΑΝ του ζητηθεί η βοήθεια ΟΦΕΙΛΕΙ να βοηθήσει.
ΕΑΝ όμως από εκεί που βρίσκεται, ΒΛΕΠΕΙ την εξέλιξη των πραγμάτων, και ΒΛΕΠΕΙ την επερχόμενη ΑΝΑΓΚΗ για "βοήθεια", πρέπει ή ΔΕΝ πρέπει να ΠΡΟΛΑΒΕΙ την εξέλιξη;

Όπως ίσως καταλαβαίνεις, τα ΠΑΝΤΑ αναγάγωνται στον ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ που υποκείμεθα όλοι μας...
ΠΩΣ δηλαδή κάποιος ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ...
Δραστηριοποιείται ως ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ή ως ΕΠΙΜΗΘΕΑΣ

"...Μα καλέ μου φίλε, ουδείς από όσους προανέφερες αναγορεύτηκε σε κάτι το Υπέρτατο, ουδείς προσπάθησε να επιβάλει είτε το λόγο του είτε την οπτική του, ακόμα και ο ίδιος ο Μεγάλος Ραβί έλεγε «Είμαι ο Υιός του Ανθρώπου»..."

"...Θυμήσου όμως ότι ο Ίδιος, ουδέποτε ανέφερε τον τρόπο που κατέκτησε την γνώση, ουδέποτε εκθείασε τον εαυτό του, ουδέποτε έκρινε..."

Μα κανείς δεν είπε ότι αναγορεύτηκε κάποιος από Εκείνα τα Μεγάλα Όντα σε κάτι Υπέρτατο...
Απεναντίας, αυτό που υπαινίχθηκα ήταν ότι οι άνθρωποι έχουν ΑΥΤΟΑΝΑΓΟΡΕΥΤΕΙ σε αξιώματα "παχυλά" και "εύηχα" όπως ΜΕΓΑΣ, ΥΠΑΤΟΣ κλπ κλπ

Αλλά να σου υπενθυμίσω ότι ακόμα και Εκείνος, ο Μέγιστος ΟΛΩΝ είπε ξεκάθαρα προς ΟΛΟΥΣ ότι "Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν"
Και αυτή η ΔΗΛΩΣΗ θα πρέπει να ερμηνευθεί σε ΟΛΟ το μήκος και το πλάτος που μπορεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ να φτάσει...
Ποια μεγαλύτερη δήλωση αυτής θα ήθελες να συναντήσεις αγαπημένε μου Φίλε;
Αυτή η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ, αυτή Του η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ σε μένα και στην οπτική μου, μου ΑΠΑΝΤΟΥΝ σε όσα αναφέρεις πώς ΔΕΝ ανέφερε...

Για το ΑΝ έκρινε ή όχι θα διαφωνήσω αν μου επιτρέπεις μαζί σου...
ΟΛΟΚΛΗΡΗ η ζωή του ήταν μια στάση ΚΡΙΤΙΚΗΣ απέναντι στο σάπιο και στο κατεστημένο.
ΚΡΙΤΙΚΗ...
Αυτό είναι που χρειάζεται ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, κριτική των ΣΚΕΨΕΩΝ, των ΛΟΓΩΝ και των ΠΡΑΞΕΩΝ ΜΑΣ...

«Μην κρίνετε ίνα μη κριθείτε» έλεγε και «Μη δώκητε τα άγια τις κυσίν».

Η κριτική αυτή που τόσο εύστοχα αναφέρεις Φίλε μου, κρύβει (υπό την οπτική μου ΠΑΝΤΑ) την αλληγορία για το ΚΑΡΜΑ και την ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ που όλοι έχουμε...

"...Κατά τη γνώμη μου, όποιος καταφέρει να δει και ΜΟΝΟ να δει, κάποια από τα ψήγματα της ορατής Σοφίας, δεν έχει καταφέρει τίποτα παραπάνω, από το να κατέχει μια μικρή εγκυκλοπαιδική οπτική..."

Τότε καλέ μου Φίλε, δε μας μένει παρά να διαβάσουμε όλοι τις εγκυκλοπαίδειες, να γεμίσουμε με ΑΧΡΗΣΤΑ πράγματα για την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗ και να κυκλοφορούμε στο δρόμο σαν τα παγώνια...
Να βάλουν και όσοι έχουν την μεγάλη του στολή (για να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα παγώνια) και ΟΛΟΙ θα έχουν κατακτήσει την Σοφία

Προφανώς δεν γνωρίζεις Φίλε μου τον ΚΟΠΟ και το ΠΟΝΟ (και όχι μόνον)που έχει υποστεί εκείνος ο "κάποιος" που ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑ με την ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ, να καταφέρει να ΔΕΙ αυτά που αποκαλείς "ψήγματα Σοφίας", την στιγμή που κάποιοι άλλοι, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ πέραν από τον εαυτό τους (και τα πολύχρωμα φτερά τους)...

"...Αν δεν κατανοήσει μέσα από τη βιωματική πρακτική, αν δεν ενστερνιστεί τόσο τα διδάγματα όσο και την αξία της Γνώσης, τότε, όσα αξιώματα και να του αποδοθούν δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα υλικό πεπραγμένο. Το οποίο με μαθηματική βεβαιότητα θα φθαρεί με την πάροδο του χρόνου.

Εκείνος όμως, που θα έχει καταφέρει να ανέλθει, μέσα από τον προσωπικό του δρόμο, με την δική του πραγματική εργασία, τηρώντας τους Νόμους και περνώντας τις δοκιμασίες, θα είναι αυτός που πραγματικά θα στεφθεί στο τέλος με το Φως της Γνώσης και τα όποια ηθικά αξιώματα οι άλλοι του αναγνωρίσουν..."

Αυτό ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ αν είναι και το σύνηθες...

Πάντως Φίλε μου Ράμογλου, εκείνος που κάνει σύγκριση με τους ΑΛΛΟΥΣ, απλά ΔΕΝ κατάλαβε ΤΙΠΟΤΑ και ΙΣΩΣ να μην έχει και να προσφέρει και ΤΙΠΟΤΑ...
Άρα ας πορεύεται τον δρόμο του εν ειρήνη...

Συνυπογράφω καλέ μου φίλε.

Ας κρατήσουμε λοιπόν την "συνυπογραφή" αυτή και ας πορευτούμε εν Ειρήνη, κατεργαζόμενοι την λίθο μας, εκείνο το Θεϊκό κομμάτι που όλοι μας κρύβουμε ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ladyhawk]

Αρχικά να καλωσορίσω τον αγαπητό μας Κέλσο από τις διακοπές του και να δώσω μία ευχή για καλή συνέχεια και καλό χειμώνα.

Και το ΓΕΓΟΝΟΣ της ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ, αν το κρατήσει για τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, τότε ποιο το όφελος των υπόλοιπων;
Πώς οι "άλλοι" θα φτάσουν στο δικό "του" επίπεδο και θα εξελιχθούν;
Με ποιόν τρόπο;
Σαφέστατα ΕΑΝ του ζητηθεί η βοήθεια ΟΦΕΙΛΕΙ να βοηθήσει.
ΕΑΝ όμως από εκεί που βρίσκεται, ΒΛΕΠΕΙ την εξέλιξη των πραγμάτων, και ΒΛΕΠΕΙ την επερχόμενη ΑΝΑΓΚΗ για "βοήθεια", πρέπει ή ΔΕΝ πρέπει να ΠΡΟΛΑΒΕΙ την εξέλιξη;

Η γνώση πάντα έρχεται μέσα από την βιωματική διαδικασία. Άρα όταν εμείς προβάλουμε αυτά που ξέρουμε και αποτρέψουμε τον διπλανό μας από κάποιο βίωμα – που πρέπει να περάσει προκειμένου να πάρει ένα μάθημα - αυτόματα του στερούμε εμείς οι ίδιοι την γνώση.

Άλλωστε ποιος μας δίνει το δικαίωμα και την εξουσιοδότηση να επέμβουμε στην ζωή του άλλου ? Τα πάντα έχουν λόγο ύπαρξης, έτσι λοιπόν και το τι θα περάσει ο καθένας μας έχει το σκοπό του.
Επίσης πως μπορούμε να κρίνουμε τι είναι καλό ή κακό για την πορεία του άλλου αφού ο καθένας μας περπατάει τον δικό του δρόμο και η κάθε ψυχή έχει τις δικές της ανάγκες ?

Αυτό που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να βοηθήσει τον διπλανό του, έτσι ώστε αυτό που πρέπει να περάσει να το περάσει όσο πιο «ανώδυνα» γίνεται, αλλά όχι να τον αποτρέψουμε τελείως.

Αποκτώντας λοιπόν γνώση μέσα από την βίωση ο καθένας καταφέρνει – αφού έχει κατανοήσει το γεγονός αυτό – να εξελιχθεί και να ανέβει επίπεδο.

[Ramoglou]

Είναι αλήθεια αγαπημένε μου φίλε ότι πολλάκις διασταυρώνουμε τα ξίφη μας στους διαλόγους μας, είτε μέσω της γραπτής μας έκφρασης, είτε μέσω του ενώπιος ενωποίο.

Ίσως όμως αυτή η γλυκιά θα την χαρακτήριζα αντιπαράθεση οπτικών έχει οδηγήσει τη φιλία μας σε δρόμους κοινούς δένοντας την με άρρηκτους δεσμούς.

Συμφωνώντας λοιπόν και με το σκεπτικό της αγαπητής μας Ladyhawk, συνεχίζω παραθέτοντας και τις δικές μου οπτικές στα όσα παρέθεσες.

Και εγώ αναρωτιέμαι τώρα:
Για ποια επέμβαση μιλάμε;
Και το ΓΕΓΟΝΟΣ της ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ, αν το κρατήσει για τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, τότε ποιο το όφελος των υπόλοιπων;
Πώς οι "άλλοι" θα φτάσουν στο δικό "του" επίπεδο και θα εξελιχθούν;
Με ποιόν τρόπο;

Μέσα από τη δική τους εσωτερική ανάγκη για εξέλιξη και άνοδο.
Το δρόμο θα τον χαράξει ο καθένας μόνος του.
Ελεύθερα και χωρίς καμία επιβολή, «όστις βούλεται πίσω μου οπέλθει».

Αλλά να σου υπενθυμίσω ότι ακόμα και Εκείνος, ο Μέγιστος ΟΛΩΝ είπε ξεκάθαρα προς ΟΛΟΥΣ ότι "Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν"
Και αυτή η ΔΗΛΩΣΗ θα πρέπει να ερμηνευθεί σε ΟΛΟ το μήκος και το πλάτος που μπορεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ να φτάσει...
Ποια μεγαλύτερη δήλωση αυτής θα ήθελες να συναντήσεις αγαπημένε μου Φίλε;
Αυτή η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ, αυτή Του η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ σε μένα και στην οπτική μου, μου ΑΠΑΝΤΟΥΝ σε όσα αναφέρεις πώς ΔΕΝ ανέφερε...

Στη δική οπτική από την άλλη αυτό συμπληρώνει το «ειμί ο Υιός του Ανθρώπου», δηλαδή ο ΚΑΘΕΝΑΣ από εμάς είναι ένα κομμάτι Του.

Ναι Εκείνος και ο Πατήρ (Η Πηγή του Παντός) είναι Ένα, όπως άλλωστε είσαι και εσύ και εγώ και ο καθένας μας, ένα με τον Πατέρα.

Δε βλέπω λοιπόν καμία έπαρση σ’ αυτή τη δήλωση, ούτε καμία παραδοχή ή κομπασμό περί Υψηλής Διανοίας.

Τότε καλέ μου Φίλε, δε μας μένει παρά να διαβάσουμε όλοι τις εγκυκλοπαίδειες, να γεμίσουμε με ΑΧΡΗΣΤΑ πράγματα για την ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗ και να κυκλοφορούμε στο δρόμο σαν τα παγώνια...
Να βάλουν και όσοι έχουν την μεγάλη του στολή (για να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα παγώνια) και ΟΛΟΙ θα έχουν κατακτήσει την Σοφία

Προφανώς δεν γνωρίζεις Φίλε μου τον ΚΟΠΟ και το ΠΟΝΟ (και όχι μόνον)που έχει υποστεί εκείνος ο "κάποιος" που ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑ με την ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ, να καταφέρει να ΔΕΙ αυτά που αποκαλείς "ψήγματα Σοφίας", την στιγμή που κάποιοι άλλοι, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ πέραν από τον εαυτό τους (και τα πολύχρωμα φτερά τους)...

Αφ’ ενός δεν έχεις κατανοήσει πλήρως τι είπα στο δικό μου γραπτό λόγο, οπότε θα σε παρακαλέσω να διαβάσεις πάλι τι ακριβώς έγραψα (Ολόκληρο και όχι αποσπασματικά) για να το κατανοήσεις.
Αν και ακριβώς παρακάτω συμφωνείς με το σκεπτικό μου.


Αφ’ ετέρου.

Σίγουρα δεν δύναμαι να γνωρίζω τον πόνο και τον κόπο του καθένα, όπως βεβαίως και ο καθένας δεν δύναται να γνωρίζει το δικό μου. Γι αυτό βεβαίως και δεν κατακρίνω κανέναν, είτε φοράει φτερά παγωνιού, είτε λιλιά κοκόρου, είτε απλά τη φόρμα της γυμναστικής του.
Δεν τοποθετώ τον εαυτό μου πάνω από κανένα ον πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, απλώς πορεύομαι διδασκόμενος μέσα από τη δική μου προσωπική βιωματική πρακτική και αποδεχόμενος τους άλλους (πάντα στο μέτρο του δυνατού).

Όταν κάποιος ή κάτι δε μου κάνει δεν προσπαθώ να το αλλάξω φέρνοντας το στα δικά μου μέτρα, αλλά προσπαθώ να δω αν εγώ μπορώ να προσαρμοστώ στα όσα η σχέση-κατάσταση αυτή απαιτεί ή να συνεχίσω το δρόμο μου.

Με αγάπη και φιλία.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Καλή σου μέρα αγαπημένη Κυρά των Γερακιών...
Σε ευχαριστώ καλή μου Φίλη για τις ευχές τις οποίες και ανταποδίδω εις το πολλαπλάσιο...

"...Η γνώση πάντα έρχεται μέσα από την βιωματική διαδικασία..."

"...Αποκτώντας λοιπόν γνώση μέσα από την βίωση ο καθένας καταφέρνει – αφού έχει κατανοήσει το γεγονός αυτό – να εξελιχθεί και να ανέβει επίπεδο..."

Θεωρώ μια καλή ευκαιρία να μας παρουσιάσεις αυτό που αποκαλείς (συχνά θα έλεγα) ως "βιωματική διαδικασία" γιατί ΜΑΛΛΟΝ κάτι εσύ εννοείς το οποίο εγώ ΜΑΛΛΟΝ δεν αντιλαμβάνομαι
Τι είναι αυτό το ΒΙΩΜΑ που επικαλείσαι και με το οποίο ο αγαπητός μου Ράμογλου συμφωνεί στη δική του απάντηση;
Απλή διευκρίνιση ζητώ και μετά θα δούμε εκ βάθους εάν επιθυμείς φυσικά (καθώς και τα υπόλοιπα μέλη) τα περί δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων στο να «επέμβουμε» στην εξελικτική πορεία ΟΧΙ απλά του ανθρώπου, ΑΛΛΑ της Φύσης εξ’ ολοκλήρου…

Με σεβασμό στο διαφορετικό,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Αγαπητέ Κέλσο, καλές διακοπές, αν και όταν θα διαβάζεις την απάντηση μου μάλλον θα πρέπει να ευχηθώ καλό χειμώνα..."

"...Συμφωνούμε απολύτως, αλλά είναι και αυτή η ρητορική σου δεινότητα με την οποία δεν έχω εξοικιωθεί ακόμα..."

Καλή σου ημέρα αγαπητή μου NEHEMAUT και αντεύχομαι σε σένα καλή δύναμη και καλά αποτελέσματα στις αναζητήσεις σου...

Η αλήθεια είναι ότι "υποψιάστηκα" τα σχετικά με την ΔΙΔΑΧΗ ότι είμαστε σύμφωνοι, αλλά καλό είναι να "επιβεβαιώνουμε" κι όλας τις "υποψίες" μας.

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Πράγματι Φίλε μου, αυτό είναι ένα ΓΕΓΟΝΟΣ το οποίο και με χαροποιεί ιδιαίτερα και το γνωρίζεις αυτό.
Καλή σου ημέρα λοιπόν αγαπητέ μου Ράμογλου και περνάω στη κουβέντα μας...

"...Μέσα από τη δική τους εσωτερική ανάγκη για εξέλιξη και άνοδο.
Το δρόμο θα τον χαράξει ο καθένας μόνος του.
Ελεύθερα και χωρίς καμία επιβολή, «όστις βούλεται πίσω μου οπέλθει»..."

Φίλε μου, αναφέρεις τη δική τους εσωτερική ανάγκη για εξέλιξη και άνοδο και το λες σαν να είναι η ΑΤΟΜΙΚΗ εξέλιξη του καθενός ΜΑΣ κάτι ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ & ΔΙΑΦΟΡΟ από την ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ…
Και το σημειώνω αυτό, γιατί στην οπτική μου ΔΕΝ προσεγγίζω ΜΟΝΟΝ την ατομική εξέλιξη του καθενός ΜΑΣ, αλλά προσεγγίζω την εξέλιξη ως μία ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ η οποία είτε το γνωρίζει ο άνθρωπος ως μέρος του σύμπαντος, είτε ΔΕΝ το γνωρίζει, ΑΥΤΗ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ.

Και εφαρμόζεται είτε μέσα από ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ του καθενός μας, είτε μέσα από την ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ από την ίδια την Φύση.
Και όταν είναι η δική μας βούληση, όλα καλά…
Αλλά όταν η Φύση μας την επιβάλει, τότε τα «ανθρωπάκια» στρεφόμενα προς τον Ουράνιο Πατέρα ΜΑΣ ανακράζουν περί «αδικίας», «ασπλαχνίας» κλπ. κλπ.

Αλλά να σου υπενθυμίσω ότι ακόμα και Εκείνος, ο Μέγιστος ΟΛΩΝ είπε ξεκάθαρα προς ΟΛΟΥΣ ότι "Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν"
Και αυτή η ΔΗΛΩΣΗ θα πρέπει να ερμηνευθεί σε ΟΛΟ το μήκος και το πλάτος που μπορεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ να φτάσει...
Ποια μεγαλύτερη δήλωση αυτής θα ήθελες να συναντήσεις αγαπημένε μου Φίλε;
Αυτή η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ, αυτή Του η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ σε μένα και στην οπτική μου, μου ΑΠΑΝΤΟΥΝ σε όσα αναφέρεις πώς ΔΕΝ ανέφερε...

«…Στη δική οπτική από την άλλη αυτό συμπληρώνει το «ειμί ο Υιός του Ανθρώπου», δηλαδή ο ΚΑΘΕΝΑΣ από εμάς είναι ένα κομμάτι Του.
Ναι Εκείνος και ο Πατήρ (Η Πηγή του Παντός) είναι Ένα, όπως άλλωστε είσαι και εσύ και εγώ και ο καθένας μας, ένα με τον Πατέρα.
Δε βλέπω λοιπόν καμία έπαρση σ’ αυτή τη δήλωση, ούτε καμία παραδοχή ή κομπασμό περί Υψηλής Διανοίας…»

Μα για ποια ΕΠΑΡΣΗ μιλάς Φίλε μου;
Ποιος μίλησε για ΕΠΑΡΣΗ;
Αυτή η ΔΗΛΩΣΗ όμως γίνεται βαριά παρακαταθήκη στις πλάτες της Ανθρωπότητας η οποία όπως σωστά επισήμανες, είναι ένα μέρος Του, ένα τρίμα της Πρώτης Του Παντός Πηγής.
ΠΩΣ λοιπόν θα επιτελεσθεί η ποθητή ΤΑΥΤΙΣΗ – ΕΝΩΣΗ με την Πηγή από την οποία ΟΛΑ προέρχονται ΧΩΡΙΣ την αναγκαία ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΑΣ;
Εκεί (πιθανολογώ) στόχευε η ρήση του Ιησού Χριστού, ότι ΝΑΙ μεν είναι Υιός Ανθρώπου, ΑΛΛΑ είμαι ΗΔΗ ΤΑΥΤΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ
Και αυτό ΧΩΡΙΣ την απαιτούμενη ΓΝΩΣΗ και ΣΟΦΙΑ της Δημιουργίας (νομίζω) πώς δεν κατορθώνεται…

«…Σίγουρα δεν δύναμαι να γνωρίζω τον πόνο και τον κόπο του καθένα, όπως βεβαίως και ο καθένας δεν δύναται να γνωρίζει το δικό μου. Γι αυτό βεβαίως και δεν κατακρίνω κανέναν, είτε φοράει φτερά παγωνιού, είτε λιλιά κοκόρου, είτε απλά τη φόρμα της γυμναστικής του.…»

Όταν αγαπημένε μου Φίλε, ασχοληθείς με τα όσα δίδαξε ο Αμμώνιος Σακκάς ως Α’ κρίκος της Χρυσής Αλύσεως της Αλεξανδρινής Φιλοσοφικής Σχολής και απλά σου παραθέτω το πρώτο ρητό του Σμαραγδένιου Πίνακα του Ερμού, του Τρεις Φορές Μεγίστου, που λέει:
Ότι αντιστοιχεί ΕΠΑΝΩ το αυτό αντιστοιχεί και ΚΑΤΩ , θα αντιληφθείς ίσως αυτό που λες ότι ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ περί του πόνου και του κόπου του «καθένα»
Για ΠΟΙΟΝ «καθένα» όμως μιλάς Φίλε μου;
Ξεχνάς τον ΚΑΘΡΕΠΤΗ και την πολλαπλότητα του ΕΝΟΣ που έχει την δυνατότητα να προβάλει;
Έναν τύπο MATRIX και της εικονικής πραγματικότητας περί της φαινομενικής διαφοράς μεταξύ των ανθρώπων (και όχι μόνον)…
Τότε ΙΣΩΣ να αναθεωρήσεις την δήλωσή σου ότι «ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ»…

Κανένας ΜΑΣ (θέλω να πιστεύω) ΔΕΝ τοποθετεί τον εαυτό του υπεράνω κανενός άλλου.
Και το ΠΙΣΤΕΥΩ αυτό ακριβώς επειδή έχω την οπτική του ΚΑΘΡΕΠΤΗ και όχι την οπτική του ΕΙΔΩΛΟΥ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΠΤΗ που είναι όντως ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΗ, ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ, νομίζοντας πως είναι κάτι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, τόσο από το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ όσο και από τα υπόλοιπα (τυχόν) ΕΙΔΩΛΑ…

Την καλημέρα μου σε όλους

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ladyhawk]

Αγαπημένε μου Κέλσο καλημέρα σε σένα και σε όλους τους φίλους.

Θεωρώ μια καλή ευκαιρία να μας παρουσιάσεις αυτό που αποκαλείς (συχνά θα έλεγα) ως "βιωματική διαδικασία" γιατί ΜΑΛΛΟΝ κάτι εσύ εννοείς το οποίο εγώ ΜΑΛΛΟΝ δεν αντιλαμβάνομαι

Ευχαρίστως να σου εξηγήσω τι εννοώ αν και ομολογώ με εκπλήσσει το γεγονός ότι λες ότι μάλλον δεν αντιλαμβάνεσαι αυτό που λέω.


Βιωματική είναι η διαδικασία που εμπεριέχει το βίωμα. Αυτό που έζησε κανείς και έχει προσωπική εμπειρία. Αυτό παραμένει υποσυνείδητα στην ψυχή του ανθρώπου και κατευθύνει συναισθήματα και αντιλήψεις.

Είναι η διαδικασία που μπορεί να κάνει την εκάστοτε πληροφορία γνώση. Η διαδικασία που μας βοηθάει να κατανοήσουμε μία κατάσταση.
Μετά την βίωση ο άνθρωπος αποκτά ενσυνείδητη αντιμετώπιση καταστάσεων και γεγονότων.
Είναι λοιπόν η διαδικασία αυτή, η πράξη που με μοναδικό τρόπο προσφέρει γνώση στον άνθρωπο με αντίκτυπο στην πορεία της ζωής του.

Δεν έχει το αποτέλεσμα μίας στείρας γνώσης μίας πληροφορίας που μπορεί κανείς να αποκομίσει διαβάζοντας ένα βιβλίο.

Τέλος – κατά την προσωπική μου άποψη - είναι απαραίτητη προκειμένου κανείς να αποκτήσει γνώση γιατί λειτουργεί μοναδικά και έχει μοναδικό αποτέλεσμα στον καθένα.

Ελπίζω να σε κάλυψα, εάν όχι είμαι στην διάθεσή σου.

[Μόνα Λίζα]

Αγαπητοί φίλοι,
παρακολουθώ λίγο την ενδιαφέρουσα συζήτησή σας γύρω από την ταπεινότητα, αλλά και τα άλλα σχετικά θέματα.
Εγώ πιστεύω ότι εν δυνάμει μέσα μας υπάρχουν όλα. Όσο βαθύτερα και ουσιαστικότερα προσεγγίζομε τον εαυτό μας τόσο αναδύομε την εσώτατη αλήθεια της ύπαρξής μας, η οποία δεν είναι διαχωρισμένη από την υπόλοιπη ανθρωπότητα, αλλά περιέχει τα πάντα σε αρμονία και ενότητα.
Για το λογο αυτό, δεν είναι εύκολο να έχει κανείς υψωμένη κάθε στιγμή την ανθρώπινη πλευρά του, όσο επίγνωση και αν έχει αποκτήσει (στην περιπτωση αυτή δεν θα χρειαζότανε να κατέλθει στο πεδίο αυτό μαλλον..).
Θεωρώ λοιπόν ότι μερικές φορές ο ανταγωνισμός, η ιεράρχηση, η έπαρση η ζήλια και όλα τα άλλα σχετικά "φρούτα" της διτότητας υπάρχουν μέσα μας και ενεργοποιούνται κάποιες φορές και σε βρίσκουν εκεί που δεν το περιμένεις.... Μπορεί να μην είναι κραυγαλέα, αλλά όσο προχωράει κανείς τόσο πιο λεπτοφυείς είναι οι δοκιμασίες και τόσο πιο δυσανάγνωστο το βιβλίο της ζωής..... (απλώς υποτίθεται ότι έχεις μάθει λιγάκι να διαβάζεις...)

Γι αυτό πιστεύω ότι κανείς χρειάζεται να είναι σε εγρήγορση με τον εαυτό του και να τον προσέχει. Ταυτόχρονα φρόνιμο είναι και να τον συγχωρεί όταν παρεκτρέπεται (πράγμα αναμενόμενο αφού είμαστε καθ'οδόν και όχι στο τέρμα), αλλά ταυτοχρόνως να μαθαίνει από τα λάθη και τις αρνήσεις του όσο και από τα τερτίπια που εμφανίζει ο εαυτός μας για να μας ξεγελά.
Πιστεύω ότι το ζητούμενο είναι η ενεργοποίηση της συνείδησης έως τα βάθη του άχρονου εαυτού, οπότε όλα τα άλλα ευθύνη μας είναι να τα λειτουργήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ας μην πει όμως κανείς ότι δεν τον αφορά καθόλου κάποια ανθρώπινη αδυναμία.... διότι μπορεί να τον ακούσει και να ... θυμώσει.....

Τα λέω αυτά έτσι παρενθεντικά, χωρίς να νομίζω ότι εννοούσατε ακριβώς αυτό. Χαίρομαι την ωραία συζήτηση, δίνει και σε μένα πολλά.

χαιρετώ όλους

[Ramoglou]

Αγαπητή Μόνα Λίζα δε νομίζω πως κάποιος από τους συγγράφοντες διαφωνεί με το κείμενο που μας παρέθεσες και μ’ αυτή την οπτική.

Προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο.

[Ramoglou]

Φίλε μου, αναφέρεις τη δική τους εσωτερική ανάγκη για εξέλιξη και άνοδο και το λες σαν να είναι η ΑΤΟΜΙΚΗ εξέλιξη του καθενός ΜΑΣ κάτι ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ & ΔΙΑΦΟΡΟ από την ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ…
Και το σημειώνω αυτό, γιατί στην οπτική μου ΔΕΝ προσεγγίζω ΜΟΝΟΝ την ατομική εξέλιξη του καθενός ΜΑΣ, αλλά προσεγγίζω την εξέλιξη ως μία ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ η οποία είτε το γνωρίζει ο άνθρωπος ως μέρος του σύμπαντος, είτε ΔΕΝ το γνωρίζει, ΑΥΤΗ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ.

Δηλαδή ;
Ή θα εξελιχθούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ή δεν επιτελείτε εξέλιξη ;

Στο ότι, όλοι και όλα συμβάλουν στην συμπαντική εξέλιξη των πάντων, δεν νομίζω ούτε να έχω διαφωνήσει αλλά και ούτε να έχω εκφράσει κάτι ανάλογο.

Αν θεωρείς πως το έχω κάνει σε παρακαλώ να μου παραθέσεις το ανάλογο Post μου.

Στο quote που παρέθεσες αυτό το οποίο λέω είναι πως ο καθένας μέσα από την προσωπική του ανάγκη για ανέλιξη χαράσσει το ΔΙΚΟ ΤΟΥ δρόμο, αυτό δεν έρχεται σε αντιδιαστολή με την συμπαντική εξέλιξη. Η κάθε ψυχή είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ, εκτός κι αν πιστεύεις στη συλλογική ψυχή οπότε αλλάζει.

Και εφαρμόζεται είτε μέσα από ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ του καθενός μας, είτε μέσα από την ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ από την ίδια την Φύση.
Και όταν είναι η δική μας βούληση, όλα καλά…
Αλλά όταν η Φύση μας την επιβάλει, τότε τα «ανθρωπάκια» στρεφόμενα προς τον Ουράνιο Πατέρα ΜΑΣ ανακράζουν περί «αδικίας», «ασπλαχνίας» κλπ. κλπ.

Μήπως η όποια «επιβολή» από τη φύση έχει να κάνει με την εκπλήρωση του Θείου σχεδίου, με την αναγκαστική βιωματική πράξη και εν τέλει πάει περίπατο η επίπλαστη ελευθερία ;

Λέω μήπως ;

Αλλά να σου υπενθυμίσω ότι ακόμα και Εκείνος, ο Μέγιστος ΟΛΩΝ είπε ξεκάθαρα προς ΟΛΟΥΣ ότι "Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν"
Και αυτή η ΔΗΛΩΣΗ θα πρέπει να ερμηνευθεί σε ΟΛΟ το μήκος και το πλάτος που μπορεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ να φτάσει...
Ποια μεγαλύτερη δήλωση αυτής θα ήθελες να συναντήσεις αγαπημένε μου Φίλε;
Αυτή η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ, αυτή Του η ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ σε μένα και στην οπτική μου, μου ΑΠΑΝΤΟΥΝ σε όσα αναφέρεις πώς ΔΕΝ ανέφερε...

Σου απαντώ ….. "Εγώ (Ο Απόστολος) και ο Πατήρ έν εσμέν", λές να με διακατέχει καμιά τάση εκθειασμού μου και να μη το έχω πάρει χαμπάρι ;

Μα για ποια ΕΠΑΡΣΗ μιλάς Φίλε μου;
Ποιος μίλησε για ΕΠΑΡΣΗ;
Αυτή η ΔΗΛΩΣΗ όμως γίνεται βαριά παρακαταθήκη στις πλάτες της Ανθρωπότητας η οποία όπως σωστά επισήμανες, είναι ένα μέρος Του, ένα τρίμα της Πρώτης Του Παντός Πηγής.
ΠΩΣ λοιπόν θα επιτελεσθεί η ποθητή ΤΑΥΤΙΣΗ – ΕΝΩΣΗ με την Πηγή από την οποία ΟΛΑ προέρχονται ΧΩΡΙΣ την αναγκαία ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΑΣ;
Εκεί (πιθανολογώ) στόχευε η ρήση του Ιησού Χριστού, ότι ΝΑΙ μεν είναι Υιός Ανθρώπου, ΑΛΛΑ είμαι ΗΔΗ ΤΑΥΤΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ
Και αυτό ΧΩΡΙΣ την απαιτούμενη ΓΝΩΣΗ και ΣΟΦΙΑ της Δημιουργίας (νομίζω) πώς δεν κατορθώνεται…

Ποιος είπε πως δεν είναι απαραίτητη η εξέλιξη ;
Σε ποιο σημείο είπα εγώ κάτι τέτοιο ;
Η πιθανολόγηση σου είναι και η οπτική σου, για την οποία και δε μου πέφτει λόγος, όμως είτε έχεις γνώση είτε όχι και κομμάτι του είσαι και ενωμένος μαζί Του.
Δεν πιστεύω να διαφωνείς ;

Απλά η Γνώση, η Σοφία και η Ανέλιξη σε οδηγούν στην Επανένωση με Εκείνον.

Άλλο λοιπόν «Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν» που υποδηλώνει τη σχέση μεταξύ εκείνου και των ανθρώπων και άλλο «Εγώ ειμί ο Πατήρ» που θα υποδήλωνε αυτό που λες.

Όταν αγαπημένε μου Φίλε, ασχοληθείς με τα όσα δίδαξε ο Αμμώνιος Σακκάς ως Α’ κρίκος της Χρυσής Αλύσεως της Αλεξανδρινής Φιλοσοφικής Σχολής και απλά σου παραθέτω το πρώτο ρητό του Σμαραγδένιου Πίνακα του Ερμού, του Τρεις Φορές Μεγίστου, που λέει:
Ότι αντιστοιχεί ΕΠΑΝΩ το αυτό αντιστοιχεί και ΚΑΤΩ , θα αντιληφθείς ίσως αυτό που λες ότι ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ περί του πόνου και του κόπου του «καθένα»
Για ΠΟΙΟΝ «καθένα» όμως μιλάς Φίλε μου;
Ξεχνάς τον ΚΑΘΡΕΠΤΗ και την πολλαπλότητα του ΕΝΟΣ που έχει την δυνατότητα να προβάλει;
Έναν τύπο MATRIX και της εικονικής πραγματικότητας περί της φαινομενικής διαφοράς μεταξύ των ανθρώπων (και όχι μόνον)…
Τότε ΙΣΩΣ να αναθεωρήσεις την δήλωσή σου ότι «ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ»…

Πρίν εκφράσω την άποψη μου στο παραπάνω θα σε παρακαλούσα να μου επεξηγήσεις λίγο ποιο αναλυτικά τι εννοείς.

Διότι αυτό που σου απάντησα στην ερώτηση αν ξέρω τι έχει περάσει ο καθένας δεν έχει να κάνει με την πολλαπλότητα, την παρατήρηση και το Ερμητικό «Τα ως άνω και κάτω».

[Ladyhawk]

Αγαπητή Μόνα Λίζα καλώς ήρθες στο χώρο μας και εύχομαι να έχεις μία καλή παραμονή και εποικοδομητική πορεία

Ταυτόχρονα φρόνιμο είναι και να τον συγχωρεί όταν παρεκτρέπεται (πράγμα αναμενόμενο αφού είμαστε καθ'οδόν και όχι στο τέρμα), αλλά ταυτοχρόνως να μαθαίνει από τα λάθη και τις αρνήσεις του όσο και από τα τερτίπια που εμφανίζει ο εαυτός μας για να μας ξεγελά.
Πιστεύω ότι το ζητούμενο είναι η ενεργοποίηση της συνείδησης έως τα βάθη του άχρονου εαυτού, οπότε όλα τα άλλα ευθύνη μας είναι να τα λειτουργήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ας μην πει όμως κανείς ότι δεν τον αφορά καθόλου κάποια ανθρώπινη αδυναμία.... διότι μπορεί να τον ακούσει και να ... θυμώσει.....

Πολύ όμορφα αυτά που παραθέτεις και συμφωνώ μαζί σου. Είναι το κλειδί και η πρακτική που θα πρέπει ο άνθρωπος να ακολουθήσει προκειμένου να εξελιχθεί.
Μακάρι να το συνειδητοποιήσουν όλοι αυτό και το σημαντικότερο να καταφέρουν να το κάνουν πράξη.