Πραγματικότητα, Αλήθεια ή Ψέμμα ?

[Galadriel]

Υπάρχει μια θεώρηση της ζωής κατά την οποία,

αυτό που βιώνουμε ως πραγματικότητα, είναι ένα ψέμμα...

ή τουλάχιστον όχι ολόκληρη η αλήθεια...


και αναφέρομαι στην Πλατωνική Σπηλιά αλλά και στην Maya....

η Ψυχή όμως κατερχόμενη στην Υλη, επιλέγει να βιώσει αυτή την πραγματικότητα...

ακόμα και αν δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια, ή ακόμα και ψέμμα...


Galadriel

[Elissaios]

Σε προσέχουμε, αλλά μας βάζεις δύσκολα.

Περί εικονικής πραγματικότητας έλεγαν και ορισμένοι Γνωστικοί, αν δεν απατώμαι.

Κάνω μια υπόθεση σχετικά με τα παρακάτω, γιατί απάντηση πώς μπορούμε να δώσουμε; Μπορεί λοιπόν η ψυχή (αν είναι σωστός ο όρος) να μην επιλέγει από μόνη της, αλλά να στέλνεται... σε κάτι σαν αποστολή, ας πούμε.

[manos]

[/καλημέρα

ειναι πολυ ομορφα δομημενη η ερωτηση σου,θελει μια εξισου ομορφα δομημενη απαντηση

ειναι αρκετες οι στιγμες που ενω ειμαστε σε θεση να επιλεξουμε μιαν ενεργεια,διαφορετικη απο εκεινη που σκεφτομαστε,ομως επιλεγουμε την ακριβως αντιθετη....

ειναι στην κριση μας?...ή ετσι έπρεπε να γίνει?

π.χ ενω εχω την επιλογη να μην απαντησω στο θεμα,το κανω,γιατι ετσι έπρεπε?...ή γιατι ετσι ήθελα?

και αυτο τι επιπτωση θα εχει μελλοντικα?...μιαν απαντηση που θα ειναι ολοκληρωμενη απο αλλο παιδι?...ή στάσιμη?

προσωπικα για τον μάνο δεν ειναι τιποτε τυχαίο στο εδώ μας...στην εδω "πραγματικοτητα" μας.

ολες οι πτυχες που εξεταζουμε...ίσως να μην ειναι όλες...ίσως να μας διαφέυγει μία ή και περισσότερες....

ειμαι εδω...?

ή είμαι και αλλού...?

ναι με την σκεψη μου ειμαι εδω σε εσας.....με το σωμα μου ομως οχι.....

θα επρεπε να ειμαι και με το σωμα μου?...θα ειχε καμιά/κάποια σημασία?

ψυχή τε και σώματι....ισχύει?

και γιατι ειπώθηκε?

με απεραντο σεβασμο και αγαπη ο μανος σας

[1900]

Σε προσέχουμε, αλλά μας βάζεις δύσκολα.

O Elissaios έχει δίκιο. Σ' αυτό το τοπικ έπαθα ότι παθαίνω οταν βρισκομαι σε δισκάδικο, που θελω ν' αγοράσω τόσα πολλά και στο τέλος φευγω χωρίς να χω πάρει τίποτα!
Ετσι κι εδώ ήθελα να γράψω πολλά και σκεφτόμουν με μεγάλη προσοχή και λεπτομέρεια την εκφρασή μου που τελικά δεν έγραψα τιποτα!

Πολλές φορές η απάντηση βρίσκεται και στην ερώτηση.
Το ξέρω...γενικό κι αοριστο...δεν είναι αρκετό...μα θα επανέλθω...

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Καλημέρα σε όλους.

Αγαπητή μας Galadriel, αναφέρεις:

η Ψυχή όμως κατερχόμενη στην Υλη, επιλέγει να βιώσει αυτή την πραγματικότητα...

Αναρωτήσου το ΓΙΑΤΙ η Ψυχή κατέρχεται και εισχωρεί στα δώματα της ύλης;;;
Τι την ΟΔΗΓΕΙ ή καλύτερα ποιός της το ΕΠΙΒΑΛΕΙ;;;

Σχετικά με την πραγματικότητα που αναφέρεις:
Μια παραπομπή στη ταινία MATRIX έχει πολλά που θα σε βοηθήσουν να αναλογιστής αυτή τη "πραγματικότητα"...
(Ετοιμάζω ένα άρθρο για τη ταινία)

Ο φίλος μας ο Ελισσαίος έχει δίκιο.
Ο Γνωστικός μύθος της ΒΑΡΒΥΛΟΥΣ και του τέκνου της ΙΟΛΒΑΒΑΩΘ είναι μια καταπληκτική προσέγγιση σε αυτό που ο Πλάτωνς περικλεέι στο μύθο της Σπηλιάς.
Αναζήτησέ τον...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Galadriel]

Αγαπητέ kelsos,

πράγματι είναι πολύ ενδιαφέροντα τα ερωτήματα που θέτεις,

ελπίζω να μην είναι ρητορικά και να ακούσουμε περαιτέρω τις απόψεις σου

αλλά και τις απαντήσεις σου σ'αυτά....

όσο για τον μύθο που αναφέρεις θα ήταν πολύ χρήσιμο να τον καταθέσεις κι εδώ ώστε να προωθηθεί καλύτερα η συζήτηση, όπως επίσης και μια μικρή ανάλυση (μικρή όμως ε? ) γύρω απ' αυτόν....

ευχαριστούμε όλοι προκαταβολικά

Galadriel

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Καλή μου Galadriel...

Φυσικά και τα ερωτήματά μου δεν είναι ρητορικά.
Στα έθεσα για να ακούσουμε τη τοποθέτησή σου επάνω σε αυτά απο την οποία θα δωθεί λαβή για συζήτηση.

Να σημειώσω δε, ότι το να θέτης μια αρχή για κουβέντα, καλό θα ήταν να γίνεται με ανάπτυξη απο μεριά σου ούτως ώστε να έχει κάποιος να προσθέσει πάνω σε όσα θα αναφέρεις...
Να μπορεί να σχολιάσει επάνω σε μια άποψη...

Κάνε εσύ την έρευνα σου περί του μύθου όπως σου ανέφερα...
(Πόσο ανόητος μπορεί να φαντάζει κανείς, μέσα στην ανωνυμία που τον διακατέχει!!!)
(Πόσο ανόητα διασκεδάζει ένας ανόητος ανώνυμος!!!)
(Πόση ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ χρειάζεται για να πείς ότι έχεις να πείς, με το όνομά σου καί ΟΧΙ να χρησιμοποιείς τα ονόματα άλλων!!!)
Το κόκκινο παραπάνω κείμενο, απευθήνεται στον ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΝΟΗΤΟ που προσπαθεί... ;;;
Αλήθεια, τι μπορεί να προσπαθεί ένας ΑΝΟΗΤΟΣ;;;


Δες τι μπορείς να βρείς ...
Και εγώ απο τη μεριά μου θα παραθέσω τα όποια στοιχεία υπάρχουν...


Με σεβασμό,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Υ.Γ.
Ας είναι και λίγο μεγαλύτερη η ανάπτυξή σου στο θέμα...
Δε μας αποασχολεί αυτό...
Απεναντίας θα έλεγα

[Galadriel]

(Πόσο ανόητος μπορεί να φαντάζει κανείς, μέσα στην ανωνυμία που τον διακατέχει!!!)
(Πόσο ανόητα διασκεδάζει ένας ανόητος ανώνυμος!!!)
(Πόση ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ χρειάζεται για να πείς ότι έχεις να πείς, με το όνομά σου καί ΟΧΙ να χρησιμοποιείς τα ονόματα άλλων!!!)
Το κόκκινο παραπάνω κείμενο, απευθήνεται στον ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΝΟΗΤΟ που προσπαθεί... ;;;
Αλήθεια, τι μπορεί να προσπαθεί ένας ΑΝΟΗΤΟΣ;;;


να συνυπογράψω κι εγώ από τη μεριά μου τα όσα λέει ο αγαπητός φίλος Kelsos

Galadriel

[1900]

Όταν κοιτάς στο καθρέφτη είναι αλήθεια ή ψεμμα;

[manos]

καλησπερα παιδια

υπο το φασμα μιας ερωτησης ,που ψαχνουμε και ερευνουμε,οι απαντησεις που μπορουν να δωθουν τις περισσοτερες φορες ειναι υποκειμενικες.

οπως παραπανω στο ποστ που ειχα παραθεσει ,διαπιστωνω υστερα απο μελετη του,πως φανταζουν πολλα ατοπα απο αυτα που αναφερω.

ισως δεν εννοησα καλα την ερωτηση,γι'αυτο ζηταω συγνωμη εαν και εφοσον αυτα που παρεθεσα δεν απτουν της πραγματικοτητας του θεματος.

σας ευχαριστω που ξεδιαλυνατε καπως του τι πρεσβευει το θεμα και την ουσια του εν λογο ζητηματος.

ειμαι μεσα στην πραγματικοτητα μου ενα λαθος....

ενας σπορος που δημιουργηθηκε με ελαττωματα...

και τον "εριξαν" στις αποθηκες της γης...

και παλι συγνωμη αν τα οσα αναφερα στο παραπανω μηνυμα μου δεν ηταν σχετικα πολυ με το αντικειμενο του θεματος....


με απεραντο σεβασμο και αγαπη ο μανος σας

[Galadriel]

Ας συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε....

ήταν κάποτε λοιπόν οι διάφοροι σοφοί μαζεμένοι σε ένα συμπόσιο και συζητούσαν πάνω στο αν η κίνηση είναι φαινόμενη....

ανάμεσα σ'αυτούς ήταν λέει και ο Διογένης, που τους άκουγε υπομονετικά...

στο τέλος, όταν ζητήθηκε και η δική του γνώμη, το μόνο που έκανε ήταν να σηκωθεί και να περπατήσει ένα γύρο το δωμάτιο....

για μένα λοιπόν, η πραγματικότηα της Υλης υφίσταται και δεν είναι ψέμμα..

δεν είναι και ολόκληρη η αλήθεια βεβαίως... ακριβώς γιατί πέρα από την Υλη, θεωρώ ότι υπάρχουν άλλα πεδία ύπαρξης εξίσου πραγματικά.


αυτό βέβαια, είναι μια καθαρά προσωπική μου άποψη και φυσικά μη αποδείξιμη.

πάνω σ'αυτό λοιπόν, εγώ προσωπικά πιστεύω πως η ψυχή επιλέγει μόνη της να περάσει και από την πραγματικότητα της Υλης προκειμένου να πάρει τα μαθήματα που αντιστοιχούν σ'αυτο το πεδίο....

δεν πιστεύω πως επιβάλλει κανείς και τίποτα στην ψυχή, καθώς η ίδια έχει απόλυτη ελευθερία επιλογών , ακόμα κι αν αυτές φαίνονται στον συνειδητό νου αταίριαστες, δυσάρεστες ή σκληρές... Η ψυχή γνωρίζει και επιλέγει το καλύτερο για την ανέλιξη της...

περιμένω τον μύθο των Γνωστικών αγαπητέ φίλε kelsos, για να βρούμε κι εκεί παραπάνω στοιχεία για την συζήτηση....

καλέ μου φίλε 1900, θα σου απαντήσω παραλάσσοντας μία άλλη γνωστή φράση που τελικά νομίζω πως συμφωνεί με όσα λέει και ο φίλος μας manos...

truth is in the eye of the beholder....



Galadriel


Y.Γ. να το μοιράσουμε τότε.... να γράφω εγώ τα σύντομα μηνύματα να γράφεις εσύ τα μακροσκελή... έτσι για να μην μπερδεύονται και κάποιοι "ανόητοι"

[Knight MIXAHΛ]

Μεσα απο ολες σχεδον τις παραδοσεις η Υλη,
ο κοσμος αυτος "ο μικρος ο μεγας',
ειναι αντανακλαση του κοσμου των Ιδεων
Ειναι αποροια του Θεικου

Στην Ελληνικη μυθολογια, ο Αδης , βασιλιας του
κατω κοσμου ειναι αδελφος του Δια.
Στην δε καββαλιστικη θεωρηση ο υλικος κοσμος δεν
τιποτα αλλο παρα η σταθεροποιηση- υλοποιηση
των Ιδεων του Αρχετυπικου κοσμου

Πραγματικος 100 %
Ομως εχει μεγαλο μερος απο τα εργα της Αναγκης
Απο εκει που βρηκε ο Πλατωνικος Δημιουργος υλικα
Εργασια μας, σκοπος μας, η αναπτυξη του πνευματος
και η πνευματικοποιηση της Υλης.
Οπως δηλ απο το Ενα γεννηθηκαν τα Πολλα
τωρα εργαζομαστε κατα την αντιστροφη πορεια,
την ενωση των παντων.

[manos]

F.HERBERT "Τα παιδιά του Ντιούν"
αν πιστεύτε ορισμένες λέξεις,πιστεύετε και την κρυμμένη τους επιχειρηματολογία.όταν πιστεύετε πως κάτι είναι σωστό ή λάθος ,αληθινό ή ψεύτικο,πιστεύετε τις προϋποθέσεις των λέξεων οι οποίες εκφράζουν την επιχειρηματολογία τους.Τέτοιες προϋποθέσεις είναι συχνά γεμάτες κενά,αλλά παρ'όλα αυτά παραμένουν αφάνταστα πολύτιμες για τους πεπεισμένους.
-Η ανοιχτή Απόδειξη

από την προφητική πανοπλία

με απέραντο σεβασμό και αγάπη ο μανος σας

[88-88]

Πραγματικότητα, Αλήθεια ή Ψέμμα ?

Την ερώτηση αυτή να την κάνουμε σε κάποιον με πονόδοντο, να δούμε τι θα μάς απαντήσει...

[Ramoglou]

Πραγματικότητα, Αλήθεια ή Ψέμμα ?

Την ερώτηση αυτή να την κάνουμε σε κάποιον με πονόδοντο, να δούμε τι θα μάς απαντήσει...

Αν την κάναμε σ' ένα "πεθαμένο" τι λές να μας απάνταγε ;;;

[88-88]

"πεθαμένο"

γιατί τα εισαγωγικά;

[Ramoglou]

Γιατί άλλο τι είναι και άλλο τι φαίνετε ! (κλεμμένο αλλά επίκαιρο)

Ποιος ξέρει τι ακριβώς γίνετε μετά το γεγονός που εμείς ονομάζουμε θάνατο ;

[88-88]

Ας κάνουμε λοιπόν την ερώτηση σε κάποιον με πονόδοντο! Είναι ο μόνος απ΄τον οποίον μπορούμε να περιμένουμε κάποιου είδους απάντηση

[kynikos]

Ας κάνουμε λοιπόν την ερώτηση σε κάποιον με πονόδοντο! Είναι ο μόνος απ΄τον οποίον μπορούμε να περιμένουμε κάποιου είδους απάντηση

Ενδιαφέρουσα ή άποψη σου, αγαπητέ!

Έτσι όπως το λες, μου ακούγεται σαν να εννοείς οτι -
η φαινομενική πραγματικότητα είναι έτσι, όπως νομίζουμε, γιατί έτσι φαίνεται εκ πρώτης όψεως!!!
και ποιός κάθεται τώρα να μπει στην κοπιαστική και επίπονη διαδικασία του να ψάξει, ίδιως όταν έχουμε ψυλλιαστεί οτι το ψάξιμο είναι τουλάχιστον όσο οδυνηρό όσο το πονόδοντο.
(Τώρα, μπορεί να σε κατάλαβα και λάθος...)

Ας υποθέσουμε πχ, οτι μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τον πονόδοντο, όχι με αποφυγή, αλλά "αγκαλιάζοντας" τον, αισθανόμενοι ΟΛΟΝ τον πόνο, μέχρι να δακρύσουν τα μάτια μας, μέχρι να βάλουμε τα κλάμματα απο απελπισία, αλλα πάλι χωρίς να τον αποφύγουμε - οσπού να καταλάβουμε οτι αυτό που νοιώθούμε είναι ΠΟΝΟΣ, ο ένας πόνος, πόνος βαθύς, προσωπικός, που δεν έχει τίποτα να κάνει με το δόντι (εκτός οτι αυτό ήταν η σκανδάλη, η αφορμή να ψάξουμε την ιδέα του πόνου). Και όταν γίνει αυτή η συνειδητοποίηση, τότε ο τοπικός πόνος φεύγει, γιατί μπορούμε να αντιμτωπίσουμε τον αληθινό πόνο, ο οποίος μονο με αγάπη, συγχώρεση και τα ρέστα "γίνεται καλά".

Βέβαια, η κοινωνία μας δεν είναι ακριβώς δομημένη ή κατάληλη για τέτοιες δραστικές μεθόδους "εσωτερικής οδοντιατρικής", αλλα αξίζει να κάνουμε την σκέψη.

Πόσο προσωπκό πόνο είμαστε διατεθημένοι να υποστούμε - αν χρειαστεί - για να εξερευνήσουμε αν η φαινομενική πραγματικότητα είναι αληθινή

Δεδομένου, μάλιστα, οτι στο τέλος μπορεί να αποδειχθεί εντελώς πραγματική, και απλά να έχουμε ταλαιπωρηθεί για το τίποτα;

Προσωπικές επιλογές του καθενός είναι αυτές...

Πάντως, αυτό για το δόντι, αναφέρω περαστικά οτι το έζησα, οταν (όχι από επιλογή δική μου) βρέθηκα με πονοδοντο σε συνθήκες οπου δεν υπήρχε περίπτωση οδοντοιατρικής βοήθειας, ούτε για αστείο!

k

[Ramoglou]

Κι όμως καλέ μας συνομιλητή μπορούμε να ρωτήσουμε κάποιον που έφτασε στην πύλη αλλά γύρισε πίσω.

Απ’ ότι έχουμε διαβάσει αυτοί οι άνθρωποι που είχαν μια τέτοια βιωματική εμπειρία δεν ήταν ποτέ ξανά ίδιοι, άλλαξε αυτόματα και η συμπεριφορά τους μα και η οπτική τους για τη ζωή. Τι είδαν άραγε ;

Στα υπόλοιπα συμφωνώ με το εσωτερικά κυνικό παράδειγμα ……

Και θα ήθελα να προσθέσω και μια ερώτηση.

Αν υποθέσουμε πως σε πονάει το δεξί σου χέρι από ένα μυϊκό πόνο τον οποίο τον αισθάνεσαι ως δυνατό και σχεδόν αφόρητο. Εκείνη λοιπόν τη στιγμή παίρνεις ένα σφυρί και κοπανάς το μικρό σου δαχτυλάκι του αριστερού σου ποδιού.
Τι θα πονάει ;

Α) Το χέρι
Β) Το πόδι
Γ) Και τα δύο
Δ) Θα πιάσω το αριστερό μου πόδι με το δεξί μου χέρι και θα σφίξω με δύναμη το δάχτυλο

Οι περισσότεροι θα έκαναν το Δ, άρα τι πρέπει να υποθέσουμε πως ο πόνος στο χέρι δεν ήταν πραγματικός ;