Φίλε Ντέβα, στα περί της προσευχής απλώς με άλλες εκφράσεις επαναλαμβάνεις πάνω –κάτω ότι έχω πει από πριν.
Και τελειώνεις με το βαθυστόχαστο:
>QBB<Peter_Pan έγραψε:Ασχέτως αν δεν μπορείς να το κατανοήσεις...
Περί ιστορίας με τον άγριο και τον άγγελο.
Με υπογραφή: Δ. Σαββόπουλος.
Η ίδια ιστορία με παραλλαγή υπάρχει με την υπογραφή : Λέων Τολστόι.
Λες πως :
*Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι προσευχής.*
Ευχαριστώ πολύ! Μήπως σου έδωσα έναν συγκεκριμένο τρόπο?
Έχω πει εξ αρχής: όσο λιγότερα λόγια έχει η προσευχή = φλυαρία του Νου, -τόσο το καλύτερο!
Η προσευχή είναι κυρίως ΜΕ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ομολογία της αγάπης προς τον Κύριο.
Μη με παραφράζεις και μη με ερμηνεύεις κατά το δοκούν.
Έχω γράψει τόσο σημαντικά πράγματα, στα οποία ουδείς έδωσε σημασία (πλην εξαιρέσεων)- είτε διότι δεν κατάλαβε, είτε δεν θέλησε να καταλάβει με το έτσι θέλω.
Βαρέθηκα να εξηγώ τα ίδια και τα ίδια, από δω και από κει.
Το μήνυμα το έλαβα: ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΗΔΗ ΟΛΑ!
Εν τη Νέα ημών Ελλάδι οι πάντες ξέρουμε τα πάντα και εκ της γενετής μάλιστα.
Κλασική ερώτηση σ' αυτόν τον ταλαίπορο τόπο:
*Ποιος είσαι εσύ που θα υποδείξεις τον τρόπο ?*
Απάντηση: ακόμη δεν έμαθες ποιος είμαι?
*Ποιος σου είπε πως ο Θεός είναι πρόσωπο και μπορείς να του απευθυνθείς ?*
Εγώ δεν μίλησα ποτέ για κάποιο πρόσωπο.
Είναι τα ΠΑΝΤΑ. ΝΟΗΜΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Η ΥΠΕΡΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
Και αυτή είναι μια πολύ γενική και απροσδιόριστη έννοια, πάντα σχετική.
Του ΘΕΟΥ το μεγαλείο δεν μπορούμε να συλλάβουμε κανείς εξ ημών.
Σε τελική ανάλυση για να καταλήξει κάποιος κάπου στο τι είναι ο ΘΕΟΣ, πρέπει προηγουμένως να απαριθμήσει το ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ,
Ώστε μετά να καταλήξει, ότι αυτό που αναίρεσε και αυτό που αποδέχτηκε πάλι
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ.
Σε τελική ανάλυση ΘΕΟΣ- είναι το παν, που μπορεί να χωρέσει ο Νους μας συν το παν , που δεν μπορεί να χωρέσει ο Νους μας συν το άγνωστο και στην πλουσιότερη φαντασία ακόμη.
Και πάλι είμαστε έξω από την πλήρη περιγραφή.
* Δεν θα σ' ακούσει ( ο Θεός). Θα γελάσει μαζί σου. *
Συνηθισμένες φράσεις ανθρώπου… τις έχω ακούσει άπειρες φορές.
Κατ’ αρχάς αν δεν μ’ ακούσει, τότε με τι να γελάσει?
Θα γελάει χωρίς αιτία σαν χαζοχαρούμενος?
Τώρα μου έρχεται να σκάσω στα γέλια.
Να γελάσει μαζί μου μπορείς μόνο εσύ η οι άλλοι. Το ίδιο και γω μπορώ.
Αποφεύγω να ασκήσω αυτήν την τέχνη. Ο Θεός δεν γελάει με κανέναν.
*έχεις μια λανθασμένη θεώρηση του "Θείου".*
Αφού πήγες Επάνω και φοίτησες σε Ουράνια Πανεπιστήμια- έλα τότε να με διδάξεις περί του τι είναι «Θείον» .
* Καιρός λοιπόν να τα αλλάξεις όλα αυτά.*
Μιλάς σαν πρόεδρος του κολχόζ « Το φωτεινό μέλλον».
Που ξέρει τα πάντα, εκτός από τον εαυτόν του.
*Ο Θεός δεν είναι πρόσωπο για να του μιλάς. Για να τον παρακαλάς. Νιώσε το αυτό βαθιά μέσα σου και θα γίνει μια πόρτα.*
Διάβασες μόνο αυτό που σου χρειαζόταν και ερμήνευσες τα πάντα έτσι, που σου χρειαζόταν.
Κλασικός τρόπος. Το έχω πια συνηθίσει.
*Κι εσύ αυτό ζητάς, εμμέσως πλην σαφώς από εμάς.*
Ω παντοδύναμη αυθαίρετη θεώρηση!!!
Πόσο δυνατή είσαι στο γήινο επίπεδο και στους ανθρώπινους εγκεφάλους!
Πράγματι, με σένα δεν τα βάζει κανείς έτσι εύκολα…
Και πάλι λέω ( μπας και ξεγλιστρήσει από της προσοχής της αυθαίρετης θεώρησης)-
εγώ δεν ζήτησα από κανέναν τίποτα.
* Μονάχα που εσύ δεν έχεις την ικανότητα να "θεραπεύεις" γιατί δεν γνωρίζεις τον τρόπο. *
Αυθαιρέτων συλλογισμών συνέχεια…
Που ξέρεις εσύ τις ικανότητές μου?
Με είδες? Με άκουσες έστω μια φορά?
Όχι, καλλίτερα ας μείνει έτσι- μπορεί να με ματιάσεις…
Ισχύει ακόμη και επί ποινή θανάτου το :
>QBB<Epsylon έγραψε:Πριν λαλήσεις, φίλε Ντέβα, το ΘΕΙΟΝ ήδη ξέρει τι θα λαλήσεις, πως θα λαλήσεις και τι απάντηση θα λάβεις.
Και ιδού τα δικά σου ανεπανάληπτα:
>QBB<Peter_Pan έγραψε:To "Θείον" δεν γνωρίζει ποιος γράφει αυτή την στιγμή. Μονάχα εγώ ξέρω. Κανένας άλλος.
>QBB< Μιλάω εξ' ονόματος Θεών & Ανθρώπων.
Παραμιλητού συνέχεια… και δόξα τω Θεώ…
