Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ... ΕΠΩΔΥΝΑ

Ύπαρξη, πορεία, εξέλιξη.

Συντονιστές: Ramoglou, Ladyhawk, Zadok the priestess

Epsylon
Δημοσιεύσεις: 257
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 25, 2006 11:41 pm

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ... ΕΠΩΔΥΝΑ

Δημοσίευσηαπό Epsylon » Τετ Απρ 26, 2006 12:24 am

O ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ζούμε όλοι μας την μεταβατική περίοδο, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονη αστάθεια στον υλικό και τον πνευματικό τομέα. Υλικά αρχίζουμε να απογοητευόμαστε και ότι και να αποκτήσουμε παραπάνω- συνεχώς κάτι μας λείπει… Πνευματικά αρχίζουμε να νιώθουμε την έντονη σύγχυση μέσα μας: σ’ αυτά που πιστεύουμε- γκρεμίζονται, σ’ αυτά που ελπίζουμε- διαψεύδονται… Νιώθουμε την ανασφάλεια μέσα μας και γύρω μας. Ο πόνος, σωματικός και ψυχικός, μας συντροφεύει παντού και έγινε ο μοναδικός μας «πιστός φίλος», ο μόνος, που δεν μας εγκαταλείπει, δεν μας «προδίδει»… Όλα τα υπόλοιπα για κάποιο λόγο μας «προδίδουν»… Τι άραγε συμβαίνει?...

Έχουμε αναπτυχθεί σε αρκετό βαθμό, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε, ότι «κάτι» γκρεμίζεται σταδιακά και μεθοδικά, «κάτι» καινούργιο έρχεται από μακριά, «κάτι» πολύ επώδυνο στην αρχή και πολύ σωτήριο στο τέλος…

Έρχεται η θεραπεία - σοκ για την ανθρωπότητα και από την θεραπεία αυτή ουδείς θα εξαιρεθεί. Θα υποστούμε όλοι μας ανεξαιρέτως τον σωτήριο πόνο της κάθαρσης της ψυχής, πριν εισέλθουμε (όσοι εισέλθουν) στην Καινούρια, ήδη σχηματιζόμενη στο λεπτό επίπεδο, 6 Ανθρωπότητα.

Ήδη υπάρχει το πληροφορικό καλούπι (matrix) της Νέας Ανθρωπότητας.
Βάσει του νέου matrix θα γίνει η σκληρή επιλογή- ποιος θα παραμείνει στο υλικό επίπεδο και ποιος θα «μετατεθεί γι’ αλλού». Οι καρμικές διαδικασίες επιταχύνονται, διότι αυξήθηκε πολύ το ενεργειακό απόθεμα των ανθρώπων.

Ότι κάποτε απαιτούσε για να γίνει δεκαετίες η αιώνες, σήμερα γίνεται σε μήνες η μέρες ακόμη. Η πληρωμή καρμικών χρεών κάποτε πολλές φορές μετατίθετο στην επόμενη ενσάρκωση, σήμερα γίνεται η ταχεία πληρωμή αυτών στην παρούσα ενσάρκωση, γίνεται εντονότερα αισθητό από πολλούς μας το ρητό: «όλα εδώ πληρώνονται»...

Κάτι συμβαίνει. Και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι αυτό το κάτι έρχεται σιγά - σιγά, στην αρχή γίνεται απαλά αισθητό, αργότερα- έντονα αισθητό και στο τέλος επώδυνα αισθητό. Έρχεται η επώδυνη κάθαρση, που θα επιλέξει- ποιος θα μείνει να συνεχίσει «εδώ» και ποιος θα φύγει, να συνεχίσει «αλλού». «Αλλού» - που? Απάντηση: στους κατώτερους κόσμους σύμφωνα με το επίπεδο ανάπτυξης της ψυχής του, διότι για την περιοχή της Γης έρχεται μια νέας ποιότητας εποχή, που απαιτεί και τις ανάλογες ποιότητες ψυχής, άρα και τις ανάλογες ικανότητες επιβίωσης.

Το ενεργειακό επίπεδο της Γης αυξήθηκε κατά πολύ, στατιστικά η Γη στο εσωτερικό Της παρουσιάζει εντονότερη δραστηριότητα, που γίνεται συνεχώς αισθητή στην επιφάνειά Της. Η Γη ετοιμάζεται σιγά- σιγά να αλλάξει πάλι την όψη Της, και οι ευρισκόμενοι στην επιφάνειά Της (δηλαδή εμείς) πρέπει να ταιριάζουμε όσο γίνεται πιο αρμονικά στην σχηματιζόμενη νέα όψη Της για να επιβιώσουμε. Για να μη μοιραστούμε την μοίρα των δεινοσαύρων.

Κατά εποχές η Γη άλλαζε την όψη της, οι αλλαγές αυτές συνοδεύονταν από εκτεταμένες φυσικές καταστροφές, που εξαφάνιζαν από την επιφάνειά Της πολλούς ζωντανούς οργανισμούς. Η Ανθρωπότητα έζησε μέχρι τώρα 5 φοβερές καταστροφές στην ιστορία της, και κάθε φορά έμενε η «μαγιά», που έδινε την γέννηση της Νέας Ανθρωπότητας. Έρχεται η σειρά να μπει στο προσκήνιο η 6 Ανθρωπότητα, που σχηματίζεται ήδη μέσα στα σπλάχνα της σημερινής 5 Ανθρωπότητας.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το εξής γεγονός: η Γη- είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΟΗΜΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ!
Την δεκαετία του 70 του 20 αιώνα, έγιναν μυστικές μελέτες από Αμερικανούς και Ρώσους επιστήμονες, οι οποίοι έντρομοι κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: βάσει ερευνών- η Γη συμπεριφέρεται ως νοήμων ζωντανός οργανισμός, με νοημοσύνη, που ξεπερνά την νοημοσύνη και των πιο έξυπνων ανθρώπων της Γης όλων μαζί. Βάσει στοιχείων των παγκοσμίως μεγάλων διορατικών, ικανών να βλέπουν το αόρατο λεπτό επίπεδο- το ενεργειακό καλούπι της Γης συνεχώς αντιφάσκει όλο και εντονότερα με το παρόν ενεργειακό καλούπι της νυν ανθρωπότητας εις βάρος της ανθρωπότητας. Υπολογίζεται συνεχώς ο βαθμός της εσωτερικής επιθετικότητας (ψυχικοί δείκτες) των ανθρώπων ως προς την Γη και μεταξύ τους και διαπιστώνεται, ότι η επιθετικότητα συνεχώς αυξάνεται, ξεπερνάει τα σημεία συναγερμού, αρχίζει να βλάπτει το ενεργειακό πεδίο της Γης, να το καταστρέφει. Η Γη αντιδρά αναλόγως.
Αμύνεται- επιτιθέμενη.

Οι αιτίες της επιθετικότητας επιφανειακά είναι πάρα πολλές, μπορούμε να πούμε- άπειρες. Κάτω από τις άπειρες αιτίες κρύβεται η μοναδική αιτία- η συνεχώς μειωμένη ποσότητα της Αγάπης εντός της Ψυχής. Από δω ξεκινάν τα πάντα. Τα υπόλοιπα έρχονται με μαθηματική ακρίβεια αναπόφευκτα. Και όταν τα «υπόλοιπα» συσσωρευτούν και ξεπεράσουν τα όρια συναγερμού- έρχεται η πάταξη, η αντεπίθεση, το σβήσιμο του αρνητικού προγράμματος, διότι το αρνητικό πρόγραμμα σβήνεται μόνο με το αντιπρόγραμμα.

Ας δούμε εν ταχει και εν γένει τα αρνητικά ενεργειακά προγράμματα των ανθρώπων, των ημών δηλαδή.
Εμείς σε ενσαρκωμένη κατάσταση βρισκόμαστε κάτω από την εξουσία των επιθυμιών. Των Γήινων επιθυμιών. Τι επιθυμεί η Ψυχή στην Γη, πέραν της μάθησης; Τα γήινα αγαθά.

Ποια είναι τα γήινα αγαθά;

Είναι τα κατώτερα υλικά αγαθά:
Σπίτι, κινητή και ακίνητη περιουσία, χρήμα,

Τα ανώτερα υλικά αγαθά:
Κοινωνική θέση, οικογένεια, γάμος, αγαπημένος άνθρωπος.

Τα πνευματικά γήινα αγαθά:
Μόρφωση, ιδέες, ιδανικά, κοινωνικές και προσωπικές σχέσεις, αρχές, πίστη, θρησκεία, κοσμοαντίληψη.

Και υπεράνω όλων αυτών των αγαθών δεσπόζει το Απόλυτο, Υπέρτατο, Συμπαντικό Αγαθό- η άνευ όρων Θεϊκή Αγάπη, που γεννά τα πάντα και τα πάντα δίνει.
Δεν γεννά μόνο τα πάντα και δίνει τα πάντα, αλλά και καταστρέφει και αφαιρεί τα πάντα, αν κάτι γίνει για την Ψυχή μας μεγαλύτερης αξίας απ’ Αυτήν. Με άλλα λόγια- ότι γίνει για μας πιο σημαντικό από την άνευ όρων Αγάπη προς τον Θεό- θα μας αφαιρεθεί αλύπητα και επώδυνα. Διότι θα καταστρέψει την Ψυχή, η οποία μπορεί να ζει και να υπάρχει μόνο με την άνευ όρων Αγάπη Θεϊκή, διότι εκ Θεού προέρχεται, είναι τμήμα Του, περιουσία Του. Συνεπώς δεν έχουμε το δικαίωμα να φερόμαστε όπως θέλουμε στην Ψυχή, που μας έχει δοθεί. Αυτή πρώτα ανήκει στο Θεό και μετά σε μας. Οφείλουμε να καταλάβουμε το γεγονός αυτό, για να μη υποστούμε τα επώδυνα μαθήματα.

Ποια είναι τα επώδυνα μαθήματα? Είναι η αφαίρεση αγαθών.
Για να σωθεί η περιουσία του Θεού- θα «σκοτώσουν» με αρρώστιες, τις δυστυχίες η τον θάνατο το σώμα. Θα σκοτωθεί το σώμα για να μη σκοτωθεί η Ψυχή. Διότι αυτή ενσαρκώνεται συνεχώς και αυτή πρέπει να μείνει αθάνατη. Η αθανασία της Ψυχής εξασφαλίζεται πάντα με την θνητότητα του υλικού σώματος.

Ψυχές κατωτέρου επιπέδου- προσκολλούνται στα κατώτερα υλικά αγαθά. Είναι το 80 % των ανθρώπων.

Ψυχές μεσαίου επιπέδου- στα ανώτερα υλικά αγαθά- είναι το 15% των ανθρώπων.

Ψυχές ανωτέρου επιπέδου- στα πνευματικά αγαθά- το 5%.

Τι θα πει προσκόλληση; Είναι η έντονη επιθυμία, που αρχίζει να επισκιάζει το Θεϊκό, να το τοποθετεί στην δεύτερη σειρά. Τότε μας αφαιρείται, διότι θα μας βλάψει. Η πολύ έντονη επιθυμία σκοτώνει την Αγάπη. Για να μη σκοτώσουμε την Αγάπη, μας «σκοτώνουν» εμάς με τις αναποδιές, προβλήματα, αρρώστιες, θανάτους, αναλόγως βαρύτητας προσκόλλησης.

Πρέπει να ξέρουμε, ότι αν δεν συμμορφωθούμε- θα μας κλοτσήσουν χειρότερα. Σχηματικά : κάνουμε παράβαση της προσκόλλησης σε κάποιο γήινο αγαθό. Μας δίνουν να πιούμε ως φάρμακο ένα κουταλάκι ακαθαρσίας (φαινομενικά άδικη προσβολή, προδοσία, πισόπλατο χτύπημα). Αν δεν το πιούμε και το φτύσουμε= μη αποδοχή, θα μας υποχρεώσουν να πιούμε ολόκληρο το ποτήρι, αν κάνουμε εμετό= μη αποδοχή+ διαμαρτυρία, θα μας βάλουνε να πιούμε ένα κουβά από ακαθαρσίες. Είναι το λεγόμενο τσαλάκωμα, η ταπείνωση.

Στον καθένα- ανάλογα του βαθμού παράβασης στο υποσυνείδητο επίπεδο πάντα. Είναι τιμωρία; Ναι. Τιμωρία. Οδυνηρή; Ναι. Οδυνηρή. Γιατί όλα αυτά; Διότι η προσκόλληση οδηγεί σταδιακά στην ελάττωση της Αγάπης μέσα στην Ψυχή, η οποία με το γήινο απομακρύνεται από το Θεϊκό. Μας θυμίζουν ότι δεν βρισκόμαστε στο σπίτι μας, είμαστε σε αποστολή, ότι ανήκουμε στον Ουρανό. Πως; Με την αλύπητη και επώδυνη αφαίρεση των γήινων αγαθών. Όταν αφαιρούνται αυτά, θέλεις δεν θέλεις -καταφύγιο θα βρεις στο Θεό. Να πως μας επαναφέρουν. Πρέπει να τα αρνούμαστε τα αγαθά αυτά; Όχι. Αυτά χρειάζονται για την ανάπτυξή μας. Είναι όμως μέσα, όχι σκοπός. Ότι χρησιμοποιηθεί ως μέσον- μας το αφήνουν, ότι ως σκοπός= προσκόλληση, μας το αφαιρούν.

Αγαπάμε έναν άνθρωπο πολύ δυνατά. Είναι κακό αυτό; Όχι. Είναι ευλογία. Αλλά τον Θεό, που μας τον έδωσε- πρέπει να αγαπάμε 100 φορές περισσότερο. Πάντα να λέμε: «Πόσο δυνατά αγαπώ τον άνθρωπό μου, αλλά Εσένα Θεέ μου αγαπώ 100 φορές περισσότερο! Διότι Εσύ μου τον έδωσες».
Τότε αυτόν τον άνθρωπο μας τον αφήνουν κοντά μας και εμείς χωρίς προβλήματα γευόμαστε την γήινη ευτυχία. Αν αγαπήσουμε κάποιον περισσότερο από τον Θεό- μας τον αφαιρούν= μας προδίδει, μας προσβάλλει, φεύγει, πεθαίνει, πάει με άλλον. Ανάλογα βαρύτητας, -ανάλογη τιμωρία. Όλα γίνονται στο υποσυνείδητο επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο της Ψυχής και πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε. Για να αποκτήσεις κάτι- πρέπει να πάψεις να το επιθυμείς στον βαθμό της προσκόλλησης και τότε αυτό θα έλθει μόνο του και θα τρίβεται στα πόδια μας. Θα μας το δώσουν οι από Πάνω, διότι θα πειστούν εν πράξει, ότι ξέρουμε να το χειριστούμε έτσι, όπως ο Συμπαντικός Νόμος ορίζει.

Με άλλα λόγια έχουμε το δικαίωμα να επιθυμούμε τα πάντα, ασχέτως των γήινων περιορισμών και απαγορεύσεων των νοοτροπιών- αρκεί αυτό το επιθυμητό να μη γίνεται ισχυρότερο της αγάπης μας προς τον Θεό, που δημιουργεί τα πάντα και δίνει τα πάντα. Με άλλα λόγια έχουμε ο καθένας μας μόνο αυτό, που αγαπάμε λιγότερο από τον Θεό σε υποσυνείδητο επίπεδο και δεν έχουμε αυτό, που αγαπάμε περισσότερο από τον Θεό πάλι σε υποσυνείδητο επίπεδο.

Συνήθως στην απώλεια κάποιου οποιουδήποτε γήινου αγαθού= απόδειξη της παράβασής μας στο υποσυνείδητο επίπεδο, εμείς αντιδρούμε με την μη αποδοχή της τραυματικής εμπειρίας, με την απαντητική επιθετικότητα. Με άλλα λόγια όχι μόνον δεν αποδεχόμαστε το λάθος μας, προκαλούμε κι’ από πάνω…Προκαλούμε να μας δώσουν πιο σκληρά μαθήματα. Και αφού προκαλούμε (το ζητούμε στο υποσυνείδητο επίπεδο)- μας δίνουν κι άλλα μαθήματα. Έχουμε αυτό, που ζητούμε. Τίποτε παραπάνω. Τα πάντα, τα καθοριστικά- γίνονται στο υποσυνείδητο επίπεδο. Το συνειδητό δεν έχει εδώ καμία σχέση. Είναι η αιτία της πλάνης μας και της αδυναμίας μας να καταλάβουμε τι πράγματι συμβαίνει. Ό, τι αρνείται να δεχτεί η Ψυχή- ο νους αρνείται να καταλάβει. Και τα βάσανα συνεχίζονται…Ό, τι γίνεται στο ατομικό επίπεδο ως άθροιση γίνεται και στο ομαδικό επίπεδο, στο επίπεδο της Ανθρωπότητας. Η αθροιστική επιθετικότητα των ανθρώπων άρχισε με το αρνητικό της πρόγραμμα να ενοχλεί έντονα τον πλανήτη Γη, βάζοντας σε κίνδυνο την ακεραιότητα του λεπτού ενεργειακού Της πεδίου. Διότι οι δυνατότητες παρεμβολής των ανθρώπων, λόγω της εξέλιξης χωρίς την υποχρεωτικά συνοδευόμενη Αγάπη- αυξήθηκαν πολύ σε επικίνδυνο βαθμό. Γι’ αυτό η Γη αντιδρά αναλόγως ως νοήμων ζωντανός οργανισμός.

Πάντα τα Ουράνια Σώματα υποτάσσονται στον Νόμο της Αγάπης, πλην της μεγάλης πλειοψηφίας ημών, επίσης Ουρανίων Σωμάτων= Ψυχών.
Ο Νέος Πολιτισμός της Ψυχής έρχεται…
Και καταλαβαίνουμε όλοι για ποιόν λόγο έρχεται.

Μια βραχεία περιγραφή των αρχών του Πολιτισμού της Ψυχής:

- πράττειν και ζην βάσει του νόμου της Αγάπης,
- μη πρόκληση κακού σε κανέναν ούτε με λέξεις, ούτε με πράξεις, ούτε με σκέψεις, ούτε με αισθήματα,
- αποδοχή καθαρτήριας τραυματικής εμπειρίας ως σωτήριου φαρμάκου με ευγνωμοσύνη και συνειδητοποίηση της αιτίας του γεγονότος αυτού,
- μη προσκόλληση πέραν του δέοντος στα οποιαδήποτε γήινα αγαθά,
- διατήρηση της Αγάπης σε οποιεσδήποτε επώδυνες καταστάσεις,
- σεβασμός της ηθικής, των ηθών και εθίμων με ταυτόχρονη τοποθέτηση αυτών σε δεύτερη μοίρα έναντι της Αγάπης- ο θρόνος δίδεται στην καρδιά. Σε περίπτωση, που τα ανωτέρω έρχονται σε αντίθεση με την Αγάπη, αντιφάσκουν σ’ Αυτήν, την εμποδίζουν, την περιορίζουν, η την «σκοτώνουν»- θυσιάζονται. Διότι η Αγάπη είναι αιώνια, ενώ τα υπόλοιπα- είναι ρευστές έννοιες και αλλάζουν από εποχή σ’ εποχή.
- υποταγή στην Αγάπη.


Τελικά τι θα πει Αγάπη? Είναι οι ανωτέρω αρχές του Πολιτισμού της Ψυχής που έρχεται αναπόφευκτα και ας το παραδεχτούμε –επώδυνα…
Συνεπώς γίνεται απολύτως κατανοητό, ότι λίγοι θα επιβιώσουν στην επικείμενη Ώρα της Κρίσεως, αν δεν προσαρμοστούν εγκαίρως.
Όλοι κάποια στιγμή θα ακούσουν τα φοβερά σαλπίσματα των Ουράνιων Ταγμάτων: «ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ Η ΥΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ!»

Κύριε των Πάντων Ορατών τε και Αοράτων- άνευ όρων υποτάσσομαι…

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Τετ Απρ 26, 2006 8:00 am

Καλημέρα,

Είναι λίγο απαισιόδοξο να αρχίζεις την μέρα σου, διαβάζοντας ένα τέτοιο θέμα από τον φίλο Epsylon. Παρά τούτο, διαβάζοντας τις αρχικές του θέσεις & πριν φτάσω να δω, τα συμπεράσματα που εκφράζονται με την μορφή ποσοστών και χρίζουν ονοματολογίας, θέλω να σταθώ στην δεύτερή του "θεώρηση".

Έχουμε αναπτυχθεί σε αρκετό βαθμό, ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε, ότι «κάτι» γκρεμίζεται σταδιακά και μεθοδικά, «κάτι» καινούργιο έρχεται από μακριά, «κάτι» πολύ επώδυνο στην αρχή και πολύ σωτήριο στο τέλος…


Παρ' ό,τι για τους περισσότερους ανθρώπους, η "ανάπτυξη" θεωρείται βέβαιη & είναι κάτι που "αναμένεται" στην διάρκεια του χρόνου, ο φίλος Epsylon και οι αγαπητοί αναγνώστες, θα επιτρέψουν σ' εμένα να διαφωνήσω.

Δεν θεωρώ πως υπάρχει καμία απολύτως ανάπτυξη στην ανθρωπότητα. Ο άνθρωπος εξακολουθεί να κατευθύνεται από τα πρωτόγονα ένστικτα & τις αρχέγονες καταβολές που δημιουργήθηκαν εξ αρχής της εμφάνισής του στον πλανήτη.

Νομίζω, προτού ξεκινήσουμε έναν διάλογο πάνω στο επίκαιρο αυτό θέμα του φίλου, είναι καλύτερο να αρχίσουμε σιγά σιγά, να αποσαφηνίζουμε ορισμένες έννοιες όπως αυτή της "ανάπτυξης", οι οποίες "χολένουν" μέσα μας και δημιουργούν ένα σύννεφο αμφιβολίας, οδηγώντας μας σε συμπερασματικά αδιέξοδα και εγκεφαλικές λούμπες.

Καλημέρα,
Deva Parinito

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Τετ Απρ 26, 2006 8:06 am

Έρχεται η θεραπεία - σοκ για την ανθρωπότητα και από την θεραπεία αυτή ουδείς θα εξαιρεθεί. Θα υποστούμε όλοι μας ανεξαιρέτως τον σωτήριο πόνο της κάθαρσης της ψυχής, πριν εισέλθουμε (όσοι εισέλθουν) στην Καινούρια, ήδη σχηματιζόμενη στο λεπτό επίπεδο, 6 Ανθρωπότητα


Φίλε Epsylon,

Θαρρώ πως πρέπει να δώσεις περισσότερες διευκρινήσεις. Ποια είναι η κατά τα λεγόμενά σου, "θεραπεία - σοκ" ?

Ποια είναι η "6η Ανθρωπότητα"?

Στο κεφάλι μας φίλε μου, υπάρχουν πολλά. Το ένα μπερδεύεται με το άλλο, το δεύτερο καλύπτει το ένα, και όλα φτιάχνουν ένα τόσο μεγάλο κουβάρι που μοιάζει με λαβύρινθο. Ας είμαστε σαφής. Παρακαλώ.

Deva

Epsylon
Δημοσιεύσεις: 257
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 25, 2006 11:41 pm

Δημοσίευσηαπό Epsylon » Τετ Απρ 26, 2006 11:35 am

Γεια σου φίλε Ντέβα!


*Είναι λίγο απαισιόδοξο να αρχίζεις την μέρα σου, διαβάζοντας ένα τέτοιο θέμα από τον φίλο Epsylon.*

Γιατί Ντέβα? :) Σε στεναχώρησα? Λυπάμαι…Δυστυχώς συμβαίνει καμιά φορά ο προβληματισμός να εκλαμβάνεται ως εμφύτευση στενοχώριας. Πριν ξεκινήσω τις απαντήσεις θα θυμίσω για άλλη μια φορά την πάγια θέση μου, από την οποία δεν κάνω ούτε ένα βήμα πίσω: Ο, ΤΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ Η ΨΥΧΗ- Ο ΝΟΥΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ.
*Δεν θεωρώ πως υπάρχει καμία απολύτως ανάπτυξη στην ανθρωπότητα.*


Επέτρεψέ μου με την σειρά μου και σε μένα να διαφωνήσω. :)

*Ο άνθρωπος εξακολουθεί να κατευθύνεται από τα πρωτόγονα ένστικτα & τις αρχέγονες καταβολές που δημιουργήθηκαν εξ αρχής της εμφάνισής του στον πλανήτη. *


Ο άνθρωπος ξεκίνησε την πορεία του με τα πρωτόγονα ένστικτα, τα οποία «ρυθμίστηκαν» τρόπον τινά από τον πολιτισμό. Με άλλα λόγια και ο πολιτισμός- είναι ένας τρόπος της αγάπης, που κατά κάποιον τρόπο εξημέρωσε τα ανθρωποειδή. Οι ενσαρκωμένες άγουρες ψυχές πάντα ξεκινούν από το στάδιο του ανθρωποειδούς. Στην διάρκεια των συνεχών ενσαρκώσεων εξελίσσονται με την εμπειρία, αρχίζουν να κατανοούν, ότι η κινητήρια δύναμη της κάθε εξέλιξης είναι η Αγάπη. Εν συνεχεία συσσωρεύουν την Αγάπη αυτή και προχωρούν στην εξέλιξή τους. Σκοπός της εξέλιξης ένας- προσέγγιση στον Θεό, απ’ όπου ξεκίνησαν. Τρόπος προσέγγισης- μόνον η Αγάπη. Τώρα- η διαδικασία της εξέλιξης της ψυχής τον τελευταίο καιρό, παρά τις μεγάλες δυνατότητες γνώσης- άρχισε να καθυστερεί και παρουσιάζει τάσεις στασιμότητας. Όπου στασιμότης- εκεί καραδοκεί και ο εκφυλισμός.
Η φύση παίρνει τα μέτρα της- η εξέλιξη, η εξαφάνιση. Οι περισσότεροι θα προτιμήσουν όπως φαίνεται την εξαφάνιση. Τα χτυπήματα θα είναι πολύ επώδυνα. Εγώ ένα ξέρω- αν η ζωή σε κολλήσει στον τοίχο και δεν έχεις περιθώρια καμιάς διαφυγής-θα πιστέψεις σε οτιδήποτε που θα σου πει αυτή, θέλεις δεν θέλεις. Θα πεις και ένα Ζήτω! Αυτή είναι η πραγματικότητα. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δηλώνω, ότι δεν αναφέρομαι στο προσωπικό επίπεδο, παρα μόνον στο γενικό, που αφορά τους πάντες.

*… να αποσαφηνίζουμε ορισμένες έννοιες όπως αυτή της "ανάπτυξης", οι οποίες "χολένουν" μέσα μας και δημιουργούν ένα σύννεφο αμφιβολίας, οδηγώντας μας σε συμπερασματικά αδιέξοδα και εγκεφαλικές λούμπες. *
Χωλαίνουν μέσα σε ποιους? Περί αναπτύξεως είπα κάτι ανωτέρω. Γιατί οδηγείσαι σε συμπερασματικά αδιέξοδα? Στο παρόν θέμα τα πράγματα περιγράφονται πολύ καθαρά. Εγκεφαλικές λούμπες… :) πολύ καλό αυτό…μ’ άρεσε.



*Θαρρώ πως πρέπει να δώσεις περισσότερες διευκρινήσεις. Ποια είναι η κατά τα λεγόμενά σου, "θεραπεία - σοκ" ? *

Το έχω γράψει. Ξαναδιάβασε αν θέλεις το κείμενο για να μην επαναλαμβάνομαι.

*Ποια είναι η "6η Ανθρωπότητα"? *

Η επόμενη. Η μετά από εμάς. Οι μειοψηφία των διασωθέντων εξ ημών. Οι καλλίτεροι. Αυτοί θα προχωρήσουν. Οι άλλοι θα «πάνε διακοπές» στους άλλους, κατώτερους κόσμους. Η Γη άρχισε την διαδικασία του μετασχηματισμού της- φυσικού, ενεργειακού. Συνεπώς θα περάσουμε ως κάτοικοι επί Αυτής την διαδικασία της φυσικής και ψυχικής επιλογής. Κυρίως της δεύτερης. Κουβαλάς μεγάλες ποσότητες αγάπης μέσα στην ψυχή?- θα επιβιώσεις. Λίγες η ανύπαρκτες ποσότητες? Καπούτ, που λεν οι Γερμανοί…Αυτό ήδη ξεκίνησε σιγά- σιγά και συνεχώς θα επιτείνεται. Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε. Ποιοι θα επιβιώσουν? Οι καλλίτεροι. Και ποιοι είναι οι καλλίτεροι? Είναι αυτοί, που ταιριάζουν τουλάχιστον πάνω από το 50% στο πληροφορικό καλούπι της νέας σχηματιζόμενης ανθρωπότητας. Τι θέλω να πω μ’ αυτό? Η ποσότητα της αγάπης μέσα στην ψυχή πρέπει να είναι τουλάχιστον πάνω από 50% έναντι των άλλων αρνητικών αισθημάτων. Ξέρεις ποια είναι η σημερινή μας κατάσταση? Η ποσότητα της αγάπης μέσα στις ψυχές μας μετά βίας φθάνει το ποσοστό 18-20% έναντι των άλλων αρνητικών μας αισθημάτων. Δεν χρειάζεται να στα πω εγώ. Τα βλέπεις μόνος σου παντού.

*Στο κεφάλι μας φίλε μου, υπάρχουν πολλά*


Σύμφωνοι. Υπάρχουν πολλά και άχρηστα πράγματα. Καιρός λοιπόν να γίνει η γενική καθαριότητα μέσα στις ψυχές μας, όσο δεν είναι ακόμη αργά. Τα κεφάλια, ιδίως τα ξερά και αδιόρθωτα- εγώ δεν τα υπολογίζω. Υπολογίζω μόνο τις ψυχές. Αν η ψυχή γίνει εντάξει- το κεφάλι θα στρώσει αμέσως. Κι αν θέλει- ας πει όχι… Διότι η κεκτημένη ταχύτητα της ψυχής είναι απείρως μεγαλύτερη της κεκτημένης ταχύτητας των αφρόνων υλικών σωμάτων. Τι θέλω να πω μ’ αυτό? Θέλω να πω το εξής:
Φαντάσου τον εαυτό σου να οδηγείς με 200 χλμ./ ώρα ( ζωή παραβάτη) και πέφτεις σ’ ένα τοίχο από μπετόν και ατσάλι ( σε ακινητοποιούν- σε εξουδετερώνουν). Στα 10 μέτρα πριν τον τοίχο ξαφνικά πατάς φρένο ( μετανιώνεις για τον προηγούμενο τρόπο ζωής ). Δεν θα προλάβεις. Θα σκοτωθείς έστω και μετανοιωμένος και αλλαγμένος στα μυαλά. Απλά όλα πια θα είναι αργά. Όπως υπάρχουν οι αμείλικτοι φυσικοί νόμοι, που δεν σου κάνουν το χατίρι, έτσι υπάρχουν και οι αμείλικτοι ψυχικοί νόμοι, που επίσης δεν θα σου κάνουν το χατίρι.
Απλά το θέμα είναι της επιλογής. Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά: ό, τι αρνείται να δεχτεί η ψυχή- ο νους αρνείται να καταλάβει. Μάλλον, θα αλλάξω το ΕΡΩΤΗΣΑ ΕΜΑΥΤΟΝ σε αυτό που είπα πριν. Είναι πιο επίκαιρο. Και μ’ άρεσε περισσότερο- είναι και δικό μου…

*Το ένα μπερδεύεται με το άλλο, το δεύτερο καλύπτει το ένα, και όλα φτιάχνουν ένα τόσο μεγάλο κουβάρι που μοιάζει με λαβύρινθο. Ας είμαστε σαφής. Παρακαλώ.*

Για να ξεμπερδευτούν τα πράγματα και μπουν στην θέση τους- ας μη χαλάμε τον καιρό άσκοπα. Απλά ας αναρωτηθούμε. Και να κάνουμε μόνοι μας την αυτοανάλυση της ψυχής μας. Τι θέλω να πω? Πλασάρω την συνταγή Πυθαγόρα. Δηλαδή: κάθε βράδυ πριν τον ύπνο να σημειώνεις σ’ ένα λευκό φύλο χαρτί όλες τις σκέψεις σου, τα αισθήματα σου, τις λέξεις σου και τις πράξεις σου στην διάρκεια της ημέρας. Θα τις ταξινομείς ως εξής: ποια απ’ αυτά εξυπηρέτησαν την Αγάπη και ποια πήγαν εναντίον της Αγάπης. Έτσι κάθε μέρα για μια τουλάχιστον εβδομάδα. Μετά τις μετράς όλες και οι πράξεις της Αγάπης και της αντί-αγάπης θα υπολογιστούν με %. Εκεί θα ξέρει ο καθένας τι είναι ο ίδιος στην πραγματικότητα.
Εκεί θα φανούν τα αποθέματα της αγάπης μέσα στην ψυχή του καθενός. Και μετά ας τα συγκρίνει με το απαιτούμενο καλούπι της νέας ανθρωπότητας, που πρέπει να είναι τουλάχιστον πάνω από 50%. Με το σύστημα του Πυθαγόρα ο καθένας μπορεί να ξέρει την μοίρα του, εκτός αν θελήσει να αλλάξει και δουλέψει φιλότιμα με τον εαυτόν του. Όλα τα άλλα είναι απλώς θεωρίες, άγονες αντιπαραθέσεις, γυμναστικές μυαλών, εξυπνάδες, και όπως πολύ ωραία το είπες- εγκεφαλικές λούμπες. :)

Να είσαι παντού, πάντα καλά!

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Τετ Απρ 26, 2006 11:57 am

Η ποσότητα της αγάπης μέσα στις ψυχές μας μετά βίας φθάνει το ποσοστό 18-20% έναντι των άλλων αρνητικών μας αισθημάτων.


Δεν ξέρω τι να πω...

Θα τα ξαναπούμε,
Deva

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Τετ Απρ 26, 2006 2:34 pm

H επόμενη. Η μετά από εμάς. Οι μειοψηφία των διασωθέντων εξ ημών. Οι καλλίτεροι. Αυτοί θα προχωρήσουν. Οι άλλοι θα «πάνε διακοπές» στους άλλους, κατώτερους κόσμους. Η Γη άρχισε την διαδικασία του μετασχηματισμού της- φυσικού, ενεργειακού. Συνεπώς θα περάσουμε ως κάτοικοι επί Αυτής την διαδικασία της φυσικής και ψυχικής επιλογής. Κυρίως της δεύτερης. Κουβαλάς μεγάλες ποσότητες αγάπης μέσα στην ψυχή?- θα επιβιώσεις. Λίγες η ανύπαρκτες ποσότητες? Καπούτ, που λεν οι Γερμανοί…Αυτό ήδη ξεκίνησε σιγά- σιγά και συνεχώς θα επιτείνεται. Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε. Ποιοι θα επιβιώσουν? Οι καλλίτεροι. Και ποιοι είναι οι καλλίτεροι? Είναι αυτοί, που ταιριάζουν τουλάχιστον πάνω από το 50% στο πληροφορικό καλούπι της νέας σχηματιζόμενης ανθρωπότητας. Τι θέλω να πω μ’ αυτό?Η ποσότητα της αγάπης μέσα στην ψυχή πρέπει να είναι τουλάχιστον πάνω από 50% έναντι των άλλων αρνητικών αισθημάτων. Ξέρεις ποια είναι η σημερινή μας κατάσταση? Η ποσότητα της αγάπης μέσα στις ψυχές μας μετά βίας φθάνει το ποσοστό 18-20% έναντι των άλλων αρνητικών μας αισθημάτων. Δεν χρειάζεται να στα πω εγώ. Τα βλέπεις μόνος σου παντού.


Αγαπητέ φίλε,

Ισχυρίζεσαι πως η "6η Ανθρωπότητα" είναι η "επόμενη ανθρωπότητα". Γιατι την χαρακτηρίζεις "6η" και όχι "7η" ή "8η" ή "313η" για παράδειγμα ? Ποια ήταν η "1η Ανθρωπότητα" και ποιες ήταν οι επόμενες 5 ?

Καλό απόγευμα,
Deva Parinito

Epsylon
Δημοσιεύσεις: 257
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 25, 2006 11:41 pm

Δημοσίευσηαπό Epsylon » Τετ Απρ 26, 2006 11:35 pm

*Αγαπητέ φίλε,

Ισχυρίζεσαι πως η "6η Ανθρωπότητα" είναι η "επόμενη ανθρωπότητα". Γιατι την χαρακτηρίζεις "6η" και όχι "7η" ή "8η" ή "313η" για παράδειγμα ? Ποια ήταν η "1η Ανθρωπότητα" και ποιες ήταν οι επόμενες 5 ? *

Αγαπητέ φίλε Ντέβα!
Ειλικρινά απορώ … Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ , όπως π.χ. η κατάσταση της αγάπης μέσα στην Ψυχή, ο τρόπος ζωής που κάνουμε όλοι, οι τρόποι αυτοανάλυσης της ίδιας ημών κατάστασης της ψυχής, τι πρέπει να γίνει, ποιοι κίνδυνοι μας καραδοκούν, κατά πόσο είναι έτοιμες οι ψυχές μας να ζήσουν με τον νόμο της αγάπης. Εδώ τίθεται επί τάπητος ένα μεγάλο ζήτημα.
Και περιέργω τω τρόπω ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ παραγνωρίζονται, αποφεύγονται, αποσιωπούνται… ΓΙΑΤΙ?
Αντί αυτών τι βλέπω?
Βλέπω τον «καυγά» για τους αριθμούς… αν είναι 1-η, 4-η, 313-η…
Ας είναι 123589657-η σε τελική ανάλυση!
Εκεί είναι το ουσιώδες και ζωτικό πρόβλημα???
Αυτό θα σε σώσει? Η θα σε κάνει όντως ευτυχισμένο? Αμφιβάλλω πάρα πολύ…
Θέλω να πάρεις θέση στο παρόν θέμα για το βασικό και ουσιώδες- και όχι για στην αντιλογία περί κάποιων αριθμών…
Δεν μιλάμε εδώ για τις πατάτες αν είναι 3 κιλά η 100 κιλά.
Μιλάμε για σοβαρότατα ζητήματα: για τις ποιότητες των ψυχών μας στην παρούσα φάση.
Εκεί είναι το ζητούμενο! Και σ’ αυτό θέλω να πάρουν θέση όλοι, όσοι θελήσουν να πουν την γνώμη τους και την πρότασή τους.
Στα μη ουσιώδη ζητήματα έχω πάρει απόφαση- να μην απαντώ στο εξής. Διότι μου χαλούν το σχέδιό μου- να προκαλέσω την συζήτηση με ανταλλαγές απόψεων πάνω στα πολύ κρίσιμα ζητήματα της ζωής μας.
Μίλησα για τόσα σπουδαία πράγματα, και πράγματι με θλίβει το γεγονός, ότι τα σπουδαία δυστυχώς η τα φοβόμαστε σαν διάολος το λιβάνι, η δεν θέλουμε να τα δούμε, γιατί δεν έχουμε τι να πούμε. Αν έχουμε να πούμε κάτι πιο σπουδαίο- μετά χαράς να το ακούσω και να το δεχτώ –αρκεί να αποδεχτεί σπουδαιότερο.
Αν δεν έχουμε- ας ακούσουμε τι λέγεται και ας προβληματιστούμε.
Θέλω κόντρες. Όμως κόντρες ΠΟΙΟΤΗΤΟΣ.
Με συγχωρείς, αλλά έτσι είναι. Περίμενα από σένα πιο βαθιά τοποθέτηση. Σου το λέω με λύπη, διότι κατά βάθος δεν ήθελα να σου το πω αυτό. Σ’ έχω συμπαθήσει και σου το είπα μια φορά. Αλλά μ’ έχεις αναγκάσει να στο πω.
Σχετικά με την Ανθρωπότητα τώρα.
Το λέω αυτό σχηματικά, βασιζόμενος στον δικό μας Ησίοδο. Εκεί θα βρεις την περιγραφή περί ανθρώπων.
Βάσει λεγομένων παρά Ησιόδω- είμαστε η 5-η Ανθρωπότητα.
Επαναλαμβάνω- ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ!!!
Αλλού είναι η ουσία η πραγματική και η ποιοτική και περιμένω εκεί να πάρεις θέση.
Δεν άνοιξα αυτό το θέμα για το «παζάρι των αριθμών», το άνοιξα για την ανταλλαγή απόψεων εις βάθος, με περιεχόμενο, με νόημα και με προτάσεις.
Για να δούμε που είμαστε και κατά που πηγαίνουμε.
Αν σε στεναχώρησα- σου ζητώ συγνώμη. Μαζί με την συγνώμη περιμένω τοποθετήσεις με περιεχόμενο, που έχουν σχέση με το πνεύμα του παρόντος θέματος.
Να είσαι πάντα, παντού καλά.

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Πέμ Απρ 27, 2006 7:25 am

Αγαπητέ φίλε Epsylon καλημέρα,

Για να μπορέσω να συμμετέχω στο θέμα σου, πρέπει να καταλαβαίνω τι λες. Αν δεν καταλαβαίνω, δεν έχει νόημα να κουβεντιάζουμε. Κι όχι μόνο εγώ δηλ. Πρέπει ο καθένας που διαβάζει το κείμενό σου, τις θέσεις σου και τις απόψεις σου να έχει μια πλήρη - όσο το δυνατόν - "εικόνα" για το τι λες.

Αν δεν έχει σημασία και δεν είναι βασικό - όπως είπες -

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ!!!


ο όρος "6η Ανθρωπότητα", τότε γιατί τον αναφέρεις ?

Εν πάσει περιπτώσει, απ' ότι - με το τσιγκέλι - μου είπες, "χρησιμοποίησες" την σχηματική θεώρηση του Ησίοδου. ΟΚ, δεκτόν από μέρους μου.

Αυτό θα σε σώσει? Η θα σε κάνει όντως ευτυχισμένο?


Καταλαβαίνεις, πως τέτοιες ερωτήσεις δεν προάγουν τον διάλογο. Ούτε θα σωθώ, ούτε θα γίνω ευτυχισμένος. Απλά, οι ερωτήσεις που κάνω είναι για να καταλάβω - και 'γω και όσοι διαβάζουν - και να μπορέσω να κουβεντιάσω μαζί σου.

Δεν άνοιξα αυτό το θέμα για το «παζάρι των αριθμών», το άνοιξα για την ανταλλαγή απόψεων εις βάθος, με περιεχόμενο, με νόημα και με προτάσεις.


Και πολύ καλά έκανες. Όλοι οι συμμετέχοντες σε τούτο το φόρουμ, κάπως έτσι νομίζω σκέφτονται προτού ανοίξουν ένα θέμα. Μπράβο τους και μπράβο μας.

Μου κάνει εντύπωση όμως, πως χρησιμοποιείς ποσοστά, και μιλάς για "ποσότητα αγάπης", με - ας πω - την χαρακτηριστική ευκολία της στατιστικής επιστήμης.

Βάσει ποιου δείγματος ? Βάσει ποιου χρονικού διαστήματος ? Βάσει ποιας ερευνητικής ποιότητος ? Πότε έγιναν οι μετρήσεις ? Απο ποιον ? Τι αφορούσαν ? Σε πόσους ανθρώπους ? Με ποιο μορφωτικό επίπεδο ? Που ? Στην Ελλάδα, στην Κίνα, στο Θιβέτ ή στις Η.Π.Α ?

Καταλαβαίνεις, πως η χρήση ποσοστών σε τέτοια ζητήματα, είναι - αν μη τι άλλο ? - περιττή & δημιουργεί πολλές απορίες για την εγκυρότητά της.

Είναι πολύ φυσικό λοιπόν να σε ρωτάω.

Απ' ότι καταλαβαίνω - και σε συνδυασμό με το άλλο θέμα που έχεις ανοίξει "Το Test της Αγάπης", υπέβαλλες τον εαυτό σου σε κάποια "δοκιμασία", κάνοντας αυτό που προτείνεις και σε μας σ' αυτό το θέμα, καταγράφοντας πράξεις & σκέψεις λίγο πριν κοιμηθείς. Σημειώνοντας και διαχωρίζοντας τις ενέργειες "αγάπης" και "μη-αγάπης" - όπως λες -, κατέληξες - μπορεί να ισχύει αυτό για σένα, πολύ σωστά - σε κάποια ποσοστά. Έτσι είναι ή κάνω λάθος ?

Κάτι τέτοιο θα δικαιολογούσε την πίστη σου στο "ερώτησα εμαυτόν" του Ηράκλειτου. Το γεγονός - το πραγματικό γεγονός για σένα, επαναλαμβάνω - πως δεν βρήκες μέσα σου ικανοποιητικά ποσοστά "αγάπης", δεν σου δίνει το δικαίωμα να παραθέτεις μια μελέτη, γενικεύοντας τις "μετρήσεις" σου, στην υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Για τον Α, μπορεί το ποσοστό να είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο. Πως το γνωρίζεις αυτό ? "Ερώτησα εμαυτόν", θα μου πεις, εντάξει. Και ? Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να αποδίδεις ποσοστά στην κατάσταση της αγάπης ? Ο εαυτός σου μάλλον. Ε, ξαναρώτα τον τότε.

Τότε θα δεις πως τα "ποσοστά" μέσα σου θα έχουν αλλάξει. Ήδη έχουν αλλάξει, αν έχεις διαβάσει το παρόν μήνυμά μου.

Αγαπητέ φίλε Epsylon,

Δεν υπάρχουν ποτενσιόμετρα Αγάπης. Ούτε θα εφευρεθούν ποτέ.

Θα επανέλθω. Καλημέρα,
Deva Parinito

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Πέμ Απρ 27, 2006 11:20 am

[...] Έτσι κάθε μέρα για μια τουλάχιστον εβδομάδα.


Μόνο για μια εβδομάδα ? Και γιατί όχι για έναν μήνα ? Ή για έναν χρόνο ?

Και περιέργω τω τρόπω ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ παραγνωρίζονται, αποφεύγονται, αποσιωπούνται…


Ας μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα, ειδικά γι' αυτά τα θέματα - όπως λες. Ας μην βιαζόμαστε γενικώς να βγάζουμε συμπεράσματα, για τα μεγάλα θέματα.

Τουλάχιστον από μέρους μου, βλέπεις πως καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια να μιλήσω μαζί σου, ειδικά γι' αυτά τα θέματα. Πρέπει όμως να καταλαβαίνω τι μου λες.

Deva

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Πέμ Απρ 27, 2006 11:34 am

Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ , όπως π.χ. η κατάσταση της αγάπης μέσα στην Ψυχή, ο τρόπος ζωής που κάνουμε όλοι, οι τρόποι αυτοανάλυσης της ίδιας ημών κατάστασης της ψυχής, τι πρέπει να γίνει, ποιοι κίνδυνοι μας καραδοκούν, κατά πόσο είναι έτοιμες οι ψυχές μας να ζήσουν με τον νόμο της αγάπης.


Μην απορείς. Ή αν απορείς, ψάξε να βρεις τι είναι αυτό που προκαλεί την δική μου την απορία. Τέλος πάντων.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, η κατάσταση της Αγάπης στην Ψυχή (αναρρωτιέμαι ποιανού) βρίσκεται σε χαμηλά ποσοστά έναντι των άλλων συναισθημάτων. Οι ερωτήσεις μου είναι οι εξής :

Θεωρείς, πως η κατάσταση αυτή είναι στάσιμη ή ενδέχεται τα ποσοστά να μεταβληθούν ? Κι αν όχι, κάθε πότε μεταβάλλεται ? Ποια είναι η συχνότητά της δηλ ? Και τι είναι αυτό που προκαλεί την μεταβολή ?

Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ , όπως π.χ. η κατάσταση της αγάπης μέσα στην Ψυχή, ο τρόπος ζωής που κάνουμε όλοι, οι τρόποι αυτοανάλυσης της ίδιας ημών κατάστασης της ψυχής, τι πρέπει να γίνει, ποιοι κίνδυνοι μας καραδοκούν, κατά πόσο είναι έτοιμες οι ψυχές μας να ζήσουν με τον νόμο της αγάπης.


Ο καθένας μας ζει ... κάπως. Οι αρχικές σου τοποθετήσεις έχουν να κάνουν με το κοινωνικοπολιτικό, το πολιτισμικό, το θρησκευτικό ή με το ψυχο-ηθικό στάτους μας ?

Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ , όπως π.χ. η κατάσταση της αγάπης μέσα στην Ψυχή, ο τρόπος ζωής που κάνουμε όλοι, οι τρόποι αυτοανάλυσης της ίδιας ημών κατάστασης της ψυχής, τι πρέπει να γίνει, ποιοι κίνδυνοι μας καραδοκούν, κατά πόσο είναι έτοιμες οι ψυχές μας να ζήσουν με τον νόμο της αγάπης.


Ο καθένας μας αυτοαναλύεται ... κάπως. Υπάρχει συγκεκριμένη οδός, εκτός από την ίδια την εσωτερική αναζήτηση ? Και ποια ? Η καταγραφή των πράξεων, σκέψεων, συναισθημάτων υπό το πρίσμα της Αγάπης ? Τι συμβαίνει σε κάποιον που δεν γνωρίζει την έννοια της Αγάπης ? Είναι χαμένος ή καμμένος από χέρι ?

Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ , όπως π.χ. η κατάσταση της αγάπης μέσα στην Ψυχή, ο τρόπος ζωής που κάνουμε όλοι, οι τρόποι αυτοανάλυσης της ίδιας ημών κατάστασης της ψυχής, τι πρέπει να γίνει, ποιοι κίνδυνοι μας καραδοκούν, κατά πόσο είναι έτοιμες οι ψυχές μας να ζήσουν με τον νόμο της αγάπης.


Να γίνει απο ποιον ? Να γίνει γιατί ? Ποιος είναι ο σκοπός της πράξης ? Ποιος ορίζει αυτόν τον σκοπό ως "σκοπό"?

Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ , όπως π.χ. η κατάσταση της αγάπης μέσα στην Ψυχή, ο τρόπος ζωής που κάνουμε όλοι, οι τρόποι αυτοανάλυσης της ίδιας ημών κατάστασης της ψυχής, τι πρέπει να γίνει, ποιοι κίνδυνοι μας καραδοκούν, κατά πόσο είναι έτοιμες οι ψυχές μας να ζήσουν με τον νόμο της αγάπης.


Πολλοί και ένας. Όλο το Mystica.gr γι' αυτούς τους κινδύνους μιλάει. Όλα τα θέματα εδώ, ενημερώνουν και "προετοιμάζουν" όσους επέλεξαν το "άγνωστο" ενός δρόμου.

Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ , όπως π.χ. η κατάσταση της αγάπης μέσα στην Ψυχή, ο τρόπος ζωής που κάνουμε όλοι, οι τρόποι αυτοανάλυσης της ίδιας ημών κατάστασης της ψυχής, τι πρέπει να γίνει, ποιοι κίνδυνοι μας καραδοκούν, κατά πόσο είναι έτοιμες οι ψυχές μας να ζήσουν με τον νόμο της αγάπης.


Ποιος είναι ο Νόμος της Αγάπης ?


Τα δέοντα,
Deva

Epsylon
Δημοσιεύσεις: 257
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 25, 2006 11:41 pm

Δημοσίευσηαπό Epsylon » Πέμ Απρ 27, 2006 1:54 pm

*Για να μπορέσω να συμμετέχω στο θέμα σου, πρέπει να καταλαβαίνω τι λες. Αν δεν καταλαβαίνω, δεν έχει νόημα να κουβεντιάζουμε. Κι όχι μόνο εγώ δηλ. Πρέπει ο καθένας που διαβάζει το κείμενό σου, τις θέσεις σου και τις απόψεις σου να έχει μια πλήρη - όσο το δυνατόν - "εικόνα" για το τι λες. *

Καλημέρα σου, φίλε Ντέβα!
Βλέπω η «αντιπολίτευση» καλά κρατεί. :) δεν πειράζει. Τι δεν καταλαβαίνεις, Ντέβα? Η μάλλον- τι δεν θέλεις να καταλάβεις? Αναφέρεις και τους άλλους ως εκπρόσωπός τους. Αν οι άλλοι έχουν τις απορίες- ας τις διατυπώσουν. Εσύ εκπροσωπείς και μπορείς να εκπροσωπείς μόνο τον εαυτόν σου- συνεπώς δεν απαντώ στους άλλους. Απαντώ σε σένα. Αν με ρωτήσουν οι άλλοι- θα τους απαντήσω. Θέλεις μια πλήρη εικόνα για το τι λέω… Ξέρεις, μια φορά κι έναν καιρό ένας ρώτησε τον άλλον: «θέλεις να με ρωτήσεις για κάτι?» Ο ‘άλλος τον ρώτησε για τις απόψεις του. Και η απάντηση που έλαβε από τον άλλον ήταν η εξής: «όλα είναι καλά και αύριο θα είναι καλύτερα». Και γω σου απαντώ: « Όλα είναι ακατανόητα σήμερα και αύριο θα είναι κατανοητά». Και συμπληρώνω: « Ο, τι αρνείται να δεχτεί η ψυχή- ο νους αρνείται να καταλάβει». Και θα το λέω αυτό όσες φορές χρειαστεί. Ακούραστα. Διότι έτσι είναι. Πάμε παρακάτω.


*Ούτε θα σωθώ, ούτε θα γίνω ευτυχισμένος.*


Αυτή είναι η ουσία Ντέβα!!! Πρέπει να βρεθεί ο τρόπος να σωθεί και να γίνει ευτυχισμένος ο άνθρωπος. Όλα τα άλλα- (και οι ξερές ακαδημαϊκές γνώσεις της λεπτομέρειας )- δεν έφεραν, δεν φέρνουν, ούτε θα φέρουν την ευτυχία. Και αυτό ακατανόητο? Λυπάμαι, αλλά δεν έχω τι να πω άλλο. Ότι αρνείται να δεχτεί η ψυχή- ο νους δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβει. Όλα τα άλλα είναι περιττά. Δεν οδηγούν πουθενά. Θα σταθώ στην στάση για λίγο μόνο. Δεν μπορώ να είμαι ακίνητος. Όποιος με καταλαβαίνει- με καταλαβαίνει. Όποιος όχι- δεν πειράζει. Η ζωή πείθει. Με τον καλλίτερο τρόπο της. Πάμε παρακάτω.

*οι ερωτήσεις που κάνω είναι για να καταλάβω - και 'γω και όσοι διαβάζουν - και να μπορέσω να κουβεντιάσω μαζί σου. *

Μην αναφέρεις τους άλλους- δεν σου το ζήτησαν οι άλλοι αυτό. Συνεπώς, μιλάς μόνο εξ ονόματός σου. Κουβεντιάζουμε. Και διαπιστώνουμε διαφορετικές αρχές του καθενός. Γίνεται σύγκρουση μεταξύ ζωντανού αισθήματος και της ξερής αναίσθητης γνώσης . Θα νικήσει το πρώτο στην ζωή. Διότι είναι ζωή. Δεν διάβασες τα κείμενα όπως εγώ τα έγραψα. Όπως εγώ τα αισθανόμουν. Τα πέρασες από άλλα φίλτρα. Βγάλτα τα φίλτρα= λογοκρισία, και άστα να ακουστούν μέσα σου ελεύθερα και ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ. Φώναξε την καρδιά σου να σε βοηθήσει. Μη βάζεις λογοκρισία στην καρδιά σου. Ούτε στον νου σου μη βάζεις λογοκρισία. Πες του να σωπάσει και έστω για μια στιγμή ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ.
*
Μου κάνει εντύπωση όμως, πως χρησιμοποιείς ποσοστά, και μιλάς για "ποσότητα αγάπης", με - ας πω - την χαρακτηριστική ευκολία της στατιστικής επιστήμης. *

Μιλάει ο νους… Και η καρδιά σιωπά. Άκουσέ με. Μη πιάνεσαι από τα ποσοστά. Είναι σχηματική παράσταση για να γίνει κατανοητό από τον νου μια κατάσταση, στην οποία ο νους δεν έχει τον έλεγχο, ούτε εξουσία. Στον νου αναγκαστικά θα μιλήσεις με παραστάσεις, με σχήματα. Μετά ο νους θα ρωτήσει την καρδιά. Η τελική απάντηση έρχεται από την καρδιά. Ξέρεις ποια είναι η ιδιότητα του νου και ποια της καρδιάς? Ο νους συνεχώς ρωτά. Η καρδιά δεν ρωτά ποτέ τίποτε, μα πάντα δίνει τις απαντήσεις. Όταν ο νους είναι καβάλα στην καρδιά, την έχει σελώσει σαν γάιδαρο- η καρδιά βουβαίνεται. Και οι απαντήσεις όσες και να έλθουν- δεν θα ακουστούν. Και ο νους θα συνεχίσει να ρωτά και δεν θα βρίσκει τις απαντήσεις. Είναι δυο ριζικά διαφορετικές προσεγγίσεις. Είναι ζήτημα και δικαίωμα επιλογής του καθενός. Και τίποτε άλλο.

*Βάσει ποιου δείγματος ? Βάσει ποιου χρονικού διαστήματος ? Βάσει ποιας ερευνητικής ποιότητος ? Πότε έγιναν οι μετρήσεις ? Απο ποιον ? Τι αφορούσαν ? Σε πόσους ανθρώπους ? Με ποιο μορφωτικό επίπεδο ? Που ? Στην Ελλάδα, στην Κίνα, στο Θιβέτ ή στις Η.Π.Α ? *

Ερωτήσεων του νου η συνέχεια… με όλα θα ασχοληθεί ο νους- και ποτέ με την αγάπη. Η αγάπη εξαφανίζει τον νου. Αυτό που ρωτάς: είναι τα στοιχεία των εσωτεριστών ερευνητών, διορατικών, ικανών να βλέπουν την αόρατη στους άλλους αύρα των ανθρώπων. Και η αύρα όλων μας σήμερα είναι χάλια. Σε άθλια κατάσταση. Τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, έχοντες την ικανότητα αυτή, όταν αντιμετωπίζουν τα πλήθη που δεν ξέρουν απ’ αυτά, που δεν τα καταλαβαίνουν? Κάποτε μια κουβέντα, ότι η Γη είναι στρόγγυλη και κινείται- σου κόστιζε θάνατο. Και όμως η Γη κινείται… Μου κάνει και μένα την εντύπωση ότι τόσα ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΩ ΠΕΙ και σχολιάζονται πράγματα, απ’ τα οποία ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΟΥΝΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ. Μου κάνει ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΑΥΤΟ.
*Απ' ότι καταλαβαίνω *

Δεν με καταλαβαίνεις, διότι δεν αισθάνεσαι έτσι όπως αισθάνομαι εγώ. Άλλα πράγματα αισθάνεσαι, συνεπώς αλλιώς μεταφράζεις τις λέξεις μου. Τις λέξεις δεν πρέπει να τις μεταφράζει κανείς, πρέπει να μεταφράζει τον άνθρωπο. Αλλιώς καταλήγουμε στο λογοπαίγνιο και σε γυμναστική μυαλών- αυτά δεν με ενδιαφέρουν- και δεν θα συμμετέχω σ’ αυτά. Θέλω τοποθετήσεις ουσίας. Και η ουσία είναι η εξής: κατά πόσο είμαστε εμείς ως είδος αντάξιοι της Αγάπης. Πόση αγάπη υπάρχει μέσα μας- κατά πόσο η αγάπη επηρεάζει τον τρόπο της ζωής μας, και κατά πόσο τα άλλα πράγματα. Αποφυγή τοποθέτησης σ’ αυτό το θέμα, με «ξεψείρισμα» άλλων λεπτομερειών, ουδεμία σχέσιν εχουσών με την Αγάπη- μόνο άλλο πράγμα εξυπηρετούν. Το άλλο όμως πράγμα δεν είναι θέμα στην παρούσα συζήτηση. Πάμε παρακάτω,
* υπέβαλλες τον εαυτό σου σε κάποια "δοκιμασία", κάνοντας αυτό που προτείνεις και σε μας σ' αυτό το θέμα, καταγράφοντας πράξεις & σκέψεις λίγο πριν κοιμηθείς. Σημειώνοντας και διαχωρίζοντας τις ενέργειες "αγάπης" και "μη-αγάπης" - όπως λες -, κατέληξες - μπορεί να ισχύει αυτό για σένα, πολύ σωστά - σε κάποια ποσοστά. Έτσι είναι ή κάνω λάθος ?*

Αυτή η δοκιμασία ( του Πυθαγόρα είναι) – βοηθάει να δει κανείς ιδίοις όμμασιν ποιος είναι στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα βγαίνει πολλές φορές επώδυνη για τις αδύναμες ψυχούλες. Ποιες είναι οι αδύναμες ψυχούλες? Αυτές που έχουν μέσα λίγη αγάπη και πολύ «πνεύμα» , πολλές «γνώσεις» . Αυτές είναι οι θέσεις μου. Αυτά και λέω. Και θα συνεχίζω να τα λέω.

*δεν βρήκες μέσα σου ικανοποιητικά ποσοστά "αγάπης", *
Αυθαίρετο τελείως συμπέρασμα του νου σου. Σου συνιστώ να βρεις τα δικά σου ποσοστά αγάπης, κάνε τον κόπο. Χωρίς να το ανακοινώσεις πουθενά. Σε κανέναν δεν χρειάζεται, παρά μόνο σε σένα τον ίδιον.

*
δεν σου δίνει το δικαίωμα να παραθέτεις μια μελέτη, γενικεύοντας τις "μετρήσεις" σου, στην υπόλοιπη ανθρωπότητα*

Αυθαίρετο πάλι συμπέρασμα του νου σου. Δικός σου σχολιασμός . Δικαίωμά σου. Αλλά «για την ταμπακέρα» ουδείς λόγος…
*
Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να αποδίδεις ποσοστά στην κατάσταση της αγάπης ?*

Η Αγάπη. Και μου είπε, ότι αυτοί που την φοβούνται η δεν πιστεύουν σ΄ Αυτήν- αποφεύγουν να δουν πόση Αυτή υπάρχει μέσα τους. Αυτά μου είπε. Δεν έχω τίποτε προσωπικά με κανέναν. Δεν θα κρίνω εγώ. Αυτή κρίνει τον καθένα μας.
*Δεν υπάρχουν ποτενσιόμετρα Αγάπης. Ούτε θα εφευρεθούν ποτέ.*

Ούτε χρειάζονται να εφευρεθούν. Για ποτενσιόμετρα δεν μίλησα. Δεν μετράμε την πίεση στην γιαγιά ούτε στον παππού. Άλλα πράγματα λέω. Και θα τα λέω συνεχώς. Χρειάζεται μόνο ένα πράγμα- να Την αφήσουμε να εισέλθει μέσα μας, ΝΑ ΥΠΟΤΑΧΤΟΥΜΕ Σ’ ΑΥΤΗΝ. Ο Πολιτισμός της Ψυχής έρχεται…
Αν σε κακοκάρδισα- λυπάμαι, δεν το θέλω.
Ακριβός ο φίλος μου, η Αγάπη όμως ακριβότερη.

Να είσαι πάντα καλά.

karma
Δημοσιεύσεις: 73
Εγγραφή: Τρί Νοέμ 22, 2005 2:21 am
Τοποθεσία: Κάπου... εκεί πέρα από τ' άστρα
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό karma » Πέμ Απρ 27, 2006 3:30 pm

Ας ακουστεί και μία άλλη νότα από μία ερευνήτρια της Καρμικής Αστρολογίας....

Peter_Pan έγραψε:Δεν θεωρώ πως υπάρχει καμία απολύτως ανάπτυξη στην ανθρωπότητα. Ο άνθρωπος εξακολουθεί να κατευθύνεται από τα πρωτόγονα ένστικτα & τις αρχέγονες καταβολές που δημιουργήθηκαν εξ αρχής της εμφάνισής του στον πλανήτη.

Αγαπητέ μου Peter_Pan

Πάνω σε αυτό θα συμφωνήσω αλλά και θα διαφωνήσω.... πάντα, βέβαια, μέσα από τις δικές μου έρευνες και μελέτες !

Θα συμφωνήσω στο γεγονός ότι η γη είναι ένας πλανήτης μάθησης και εξέλιξης. Εδώ έρχονται άγουρες, καινούργιες, «πρωτόγονες», θα έλεγα, ψυχές. Αν συγκρίνουμε τη γη με τη βαθμίδα εκπαίδευσης, την ανάγω στο επίπεδο του δημοτικού (λέγεται ότι υπάρχουν και πλανήτες στο επίπεδο του νηπιαγωγείου). Έτσι, είναι πολύ φυσικό οι ψυχές αυτές να κατευθύνονται από πρωτόγονα ένστικτα και από τις αρχέγονες καταβολές που δημιουργήθηκαν εξ αρχής της εμφάνισής του στον πλανήτη !

Θα διαφωνήσω στο γεγονός πως δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάπτυξη στην ανθρωπότητα. Έχουν περάσει από τη γη ψυχές, που εξελίχθηκαν, που πήραν τα μαθήματά τους... Οι ψυχές αυτές ή έχουν ενσαρκωθεί σε άλλους πλανήτες, πιο εξελιγμένους ή έρχονται στη γη σαν δάσκαλοι για να βοηθήσουν τους μαθητές του δημοτικού να περάσουν τις τάξεις με επιτυχία.... Τώρα αν οι μαθητές αυτοί θέλουν να μείνουν στην ίδια τάξη ή να προαχθούν είναι καθαρά δική τους επιλογή....

Στο θέμα τώρα της Αγάπης, ανάλογα το επίπεδο εξέλιξης κάθε ψυχής, ανάλογα θα είναι και τα αποθέματα Αγάπης... Όσο περισσότερο εξελιγμένη είναι μία ψυχή, τόσο περισσότερο θα είναι κοντά στη Συμπαντική Ενέργεια, στη Θεϊκή Δύναμη = Αγάπη ! Τα κατώτερα ένστικτα του ανθρώπου (εγωισμός, ανταγωνισμός, κυριαρχία κ.α.) καταπνίγουν αυτό το συναίσθημα και δεν το αφήνουν να δημιουργηθεί, να εξελιχθεί...

Όπως έχω ξαναγράψει σε άλλες μου δημοσιεύσεις, η Αγάπη είναι δύναμη, ζωογόνος ενέργεια... Πανάκεια σε όλες τις ασθένειες, ψυχικές και σωματικές.... Ας μη βάζουμε ποσοστά στην Αγάπη... απλά να τη νιώσουμε... Να αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να τη νιώσει.... Έστω και μία μικρή σπίθα... Η σπίθα αυτή μπορεί σιγά - σιγά να γίνει φλόγα και μετά... φωτιά............

Να είσαι καλά !

Φιλικά

ΑΦΡΟΔΙΤΗ
Δημοσιεύσεις: 56
Εγγραφή: Κυρ Μάιος 01, 2005 1:03 pm
Τοποθεσία: ATHENS

Δημοσίευσηαπό ΑΦΡΟΔΙΤΗ » Πέμ Απρ 27, 2006 8:06 pm

Καλή μου Κάρμα θα συμφωνήσω μαζί σου σε πολλά σημεία...
Η αγάπη όμως απαιτεί και θαρρετό ξεκλείδωμα ψυχών.
Θάνατο της μιζέριας,
αντάμωμα ανθρώπων, ουσιαστικό όμως...
Καλό είναι να κυττάμε ψηλά
να χαμογελάμε στον ουρανό και στον ΑΝΘΡΩΠΟ,
στον πολιτισμό της καρδιάς που μπορεί να βοηθάει εμάς όλους να ξεπερνάμε τον εαυτό μας τα πάθη και τα λάθη μας.

Κι όπως θα έλεγε ο ποιητής,
ας μη γίνουμε ποτέ το μαχαίρι που χαιδεύει αναίτια τον αυχένα του ανύποπτου ζώου
το ελπιδοφόρο αρεστό γέλιο του ζωντανού συνάνθρωπου...
Χρέος μας είναι να έχουμε υπάρξει, πεθαίνοντας ,
μέσα από την αγάπη...
ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΜΟΛΥΝΤΗ ΑΣΥΝΝΕΦΙΑΣΤΗ :D ΑΓΑΠΗ.



Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΑΠ΄ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΜΕΤΕΧΕΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
[*Οι Θεοί και οι άνθρωποι, έχουν σχεδόν την ίδια καταγωγή, -διαθέτουν, άλλοι πολύ, κι άλλοι, λιγότερο- θεικό πνεύμα]...
Εικόνα

Ευθύμης
Δημοσιεύσεις: 227
Εγγραφή: Πέμ Απρ 28, 2005 11:40 pm

Δημοσίευσηαπό Ευθύμης » Παρ Απρ 28, 2006 1:42 am

Γράφει η αγαπητή Karma..

>|<>QBB<
karma έγραψε:Θα συμφωνήσω στο γεγονός ότι η γη είναι ένας πλανήτης μάθησης και εξέλιξης. Εδώ έρχονται άγουρες, καινούργιες, «πρωτόγονες», θα έλεγα, ψυχές. Αν συγκρίνουμε τη γη με τη βαθμίδα εκπαίδευσης, την ανάγω στο επίπεδο του δημοτικού (λέγεται ότι υπάρχουν και πλανήτες στο επίπεδο του νηπιαγωγείου). Έτσι, είναι πολύ φυσικό οι ψυχές αυτές να κατευθύνονται από πρωτόγονα ένστικτα και από τις αρχέγονες καταβολές που δημιουργήθηκαν εξ αρχής της εμφάνισής του στον πλανήτη !

Έχουν περάσει από τη γη ψυχές, που εξελίχθηκαν, που πήραν τα μαθήματά τους... Οι ψυχές αυτές ή έχουν ενσαρκωθεί σε άλλους πλανήτες, πιο εξελιγμένους ή έρχονται στη γη σαν δάσκαλοι για να βοηθήσουν τους μαθητές του δημοτικού να περάσουν τις τάξεις με επιτυχία.... Τώρα αν οι μαθητές αυτοί θέλουν να μείνουν στην ίδια τάξη ή να προαχθούν είναι καθαρά δική τους επιλογή....


Λέει και ο Σωκράτης στον Τίμαιο..

Και ακόμη είπαμεν ότι πρέπει να ατρέφουν μόνο τα τέκνα των αγαθών, τα δε των κακών να μεταφέρουν μυστικά εις άλλην πόλιν. Εφ' όσον δε αυτά μεγαλώνουν, πρέπει, χωρίς να παύουν να παρακολουθούν, να ανακαλούν όσα θα ανεδεικύνοντο άξια, αντιθέτως δε να στέλλουν εις την θέσιν των επανερχομένων εκείνους που εδείχθησαν ανάξιοι να ζουν με τους συμπολίτας των.


Ενδιαφέρον.

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Παρ Απρ 28, 2006 6:50 am

>|<>QBB<
Epsylon έγραψε:Η μάλλον- τι δεν θέλεις να καταλάβεις?


Αγαπητέ φίλε Epsylon,

Δεν θέλω να καταλάβω - και μακάρι ο Θεός να δώσει να μην θελήσω να καταλάβω ποτέ - αυτούς που κάνουν την Αγάπη ... χάπι να την καταπιούν οι υπόλοιποι.

Εντούτις, μιας και αναφέρεσαι στην αρχή του προηγούμενου μηνύματός σου σε αυτό

Ξέρεις, μια φορά κι έναν καιρό ένας ρώτησε τον άλλον: «θέλεις να με ρωτήσεις για κάτι?» Ο ‘άλλος τον ρώτησε για τις απόψεις του. Και η απάντηση που έλαβε από τον άλλον ήταν η εξής: «όλα είναι καλά και αύριο θα είναι καλύτερα».


ως παράδειγμα - λόγια δικά μου δηλ. όταν εσύ με ρώτησες - προσπάθησε να κάνεις πράξη την σιωπή, εκεί που πρέπει και όταν πρέπει. Για μένα φίλε, ναι, όλα είναι καλά και αύριο θα είναι καλύτερα. Γι' αυτό, δεν ασχολούμαι με την Αγάπη. Γι' αυτό δεν μιλώ γι' αυτήν, γι' αυτό δεν ανοίγω θέματα "Αγάπης" και λατρείας. Και να σου πω και κάτι άλλο ? Ακόμη κι αν υποκλιθώ σε μια κατάσταση αγάπης, ακόμη κι αν αγαπήσω με όλο μου το "είναι", γνωρίζω πως τίποτε στον κόσμο δεν είναι αιώνιο. Ούτε και η Αγάπη. Το μόνο αιώνιο πράγμα στον κόσμο είναι η αλλαγή. Έτσι, αυτό που νόμιζα κάποτε ως αγάπη, μπορεί στο τέλος να μην είναι. Μπορεί να έχει μεταβλήθεί σε ικεσία, σε επετεία, σε φαντασία ή σε ανοησία.

Καλύτερα λοιπόν Αλλαντίν της Αγάπης, παρά Μουτζαχεντίν της Αγάπης.

Τότε λοιπόν που σου μίλησα έτσι, έκρινα πως δεν ήταν ακόμη "η ώρα σου". Τώρα, βλέπω πως γίνεσαι ζηλωτής της Αγάπης και παρ' ότι όσα λες, τα λες "αθώα" και "αγνά" επειδή αισθάνεσαι κάπως, πρέπει να σου μιλήσω. Όμως φίλε, δεν θα επεκταθώ περισσότερο, επειδή αισθάνομαι κομμάτι "περιορισμένος" στο mystica και υπάρχουν άνθρωποι - ένας τουλάχιστον εκ των συντονιστών που σέβομαι και εκτιμώ για την τσίπα του - και δεν θέλω να "προδώσω" την εμπιστοσύνη του. Ξέρω και ξέρει, πως αν μιλήσω θα διαγραφώ.

Παρ' ότι δεν έχεις απαντήσει ικανοποιητικά στις ερωτήσεις μου - σε κάποιες καθόλου - σ' ευχαριστώ για τον χρόνο σου και σε καλημερίζω. Προτιμώ να σταματήσει εδώ η κουβέντα, χάρηκα που τα είπαμε κι ελπίζω να τα ξαναπούμε.

Συνεπώς, μιλάς μόνο εξ ονόματός σου.


Μιλάω εξ' ονόματος Θεών & Ανθρώπων.

Και πάλι καλημέρα.

Αν σε κακοκάρδισα- λυπάμαι, δεν το θέλω.


Μην λυπάσαι. Η λύπη σου, ούτως ή άλλως, δεν είναι αληθινή. Αν δεν θέλεις κάτι πραγματικά, δεν το κάνεις. Μην υποκρίνεσαι λοιπόν. Όχι σε μένα. Στους άλλους, κάνε ό,τι νομίζεις.

Αν λυπάσαι κάνοντας πράγματα που δεν τα θέλεις πραγματικά, τότε οι ύμνοι της Αγάπης σου καμία αξία δεν έχουν, και τα λόγια σου, μπορεί να γράφονται σε ένα φόρουμ, σε ένα βιβλίο, μα δεν γράφονται σε καμία καρδιά.

Σε ευχαριστώ.

[center]Όλα είναι μια ιδέα που την ζεις στο φλας του κόσμου,

πότε χάλια, πότε ωραία, σώμα μου, ψυχή και φως μου...
[/center]


Karma,

Έχεις τα δίκια σου. Υπήρξαν και υπάρχουν "ψυχές" με τα όσα χαρακτηριστικά αναφέρεις. Είναι ελάχιστες, περνούν από δίπλα μας και δεν τις βλέπουμε, τις χάνουμε, τις περιφρονούμε, τις διαπομπεύουμε και τις χλευάζουμε. Παρά τούτα, υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.

Δεν μπορούμε να εννοήσουμε οιαδήποτε μορφή ανάπτυξης, παρά τούτη που χαρακτηρίζεται "μηχανική".

Καλημέρα,
Deva Parinito

Epsylon
Δημοσιεύσεις: 257
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 25, 2006 11:41 pm

Δημοσίευσηαπό Epsylon » Παρ Απρ 28, 2006 11:33 am

Αγαπητέ φίλε Ντέβα!
Όπως είπα και πριν πολλές φορές- αποδεικνύεται το ρητό- ΟΤΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ Η ΨΥΧΗ-Ο ΝΟΥΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ, η αλλιώς ο νους δεν θα το δεχτεί.Συνεπώς πάλι η ψυχή είναι αυτή, που καθορίζει τα πράγματα. Ο νους, ο οποιοσδήποτε νους- είναι εργαλείο έκφρασης της ψυχής και τίποτε άλλο.
Για τελευταία φορά θα εξηγήσω στον νου σου- αιχμάλωτο της ψυχής σου αυτό, που έχω γράψει, ξέροντας εκ των προτέρων, ότι και να θέλει να συμφωνήσει- θα υποταχθεί στην ψυχή. Τότε γιατί το κάνω? Για να το ακούσουν οι άλλοι. Δεν έγραψα το κείμενο ειδικά για σένα, το έγραψα ειδικά για όλους. Πέρα απ’ το κεφάλι σου απευθύνομαι στα κεφάλια των άλλων. Το κάνω όμως και για σένα.
Έχω μιλήσει για την μεταβατική περίοδο, που ζούμε. Για κρίση αξιών, ηθών και εθίμων, ηθικών, κοινωνιών- κρίση των πάντων.
Όλες οι ιδεολογίες ξέφτισαν, οι μεν, που κάποτε κινητοποιούσαν τον κόσμο και άλλαζαν την ιστορία- καταποντίστηκαν, οι δε, που επισήμως επικρατούν στα χαρτιά και όχι στις καρδιές των ανθρώπων- διάγουν βίο παραλύτου και πεσμένου στο κρεβάτι γέρου, που απλά σαπίζει και περιμένει τον θάνατό του, να ησυχάσει ο ίδιος ,να ησυχάσουν και οι άλλοι. Δεν το βλέπεις?
Τα πάντα αμφισβητούνται όλο και πιο θαρραλέα, όλο και πιο δυναμικά. Αμφισβητείται συνολικά ο τρόπος ζωής, που πηγάζει από την αμφισβήτηση του τρόπου σκέψης, που πηγάζει από την αμφισβήτηση του τρόπου του αισθάνεσθαι. Η εξέγερση ξεκινά από το επίπεδο ψυχών. Δεν χρησιμοποιώ την λέξη επανάσταση. Η επανάσταση είναι ελλιπής. Είναι η επαναφορά στην παλιότερη τάξη των πραγμάτων. Είναι η εξωτερική αλλαγή- βάφω όμορφα απ’ έξω ένα σπίτι, μέσα στο εσωτερικό του οποίου επικρατεί το αχούρι. Βλέπω την εξέγερση, το γκρέμισμα και την νέα κτήση!
Και γω, όπως όλοι, φοβάμαι την ταραχή, το άγνωστο, το απρόβλεπτο- άνθρωπος είμαι και γω, είμαι τρωτός, όπως όλοι μας. Και γω τρέμω την σιδερένια φτέρνα του Ουρανού. Δεν σου κάνω τον παλικαρά. Όμως συνειδητοποιώ, πως αν δεν γίνω καλλίτερος απ’ ότι είμαι τώρα- απλά θα με εξαφανίσουν- θα μας εξαφανίσουν. Και πίστεψέ με- γι’ Αυτούς αυτό θα είναι η πιο εύκολη υπόθεση, ένα ασήμαντο γεγονός. Κάτι τρέχει στα γύφτικα για το Σύμπαν, αν πάνω σε μικροσκοπικό και ασήμαντο και χαμένο κάπου στο αχανές χωροχρόνο κομματάκι της ύλης, ονόματι Γη- γίνει κάποια περιφερική «απολύμανση». Το Σύμπαν δεν θα αναποδογυριστεί, εμάς θα αναποδογυρίσουν έτσι, που θα δούμε τον Ουρανό με τα άστρα. Αυτό έρχεται σιγά-σιγά από μακριά και δεν είμαστε κανείς σε θέση να το σταματήσουμε. Θα υποστούμε τον πόνο και το σοκ, θα βιώσουμε υπαρξιακό ταρακούνημα, τέτοιο, που οι νυν αναποδιές της ζωής θα μας φανούν λουλουδάκια και παιδική χαρά στην εξοχή. Η Νέα Ανθρωπότητα θα προκύψει από την εξέγερση των ψυχών, βοηθούμενη από την επέμβαση στα γήινα πράγματα του Ουρανού. Θα είναι εξέγερση για την εγκαθίδρυση της Ουράνιας Τάξης Πραγμάτων.
Μίλησα για την σταδιακή γέννηση της Νέας Ανθρωπότητας, για το μεταβαλλόμενο από τώρα ενεργειακό επίπεδο της Γης. Μίλησα για τα λάθη της Ανθρωπότητας- τις προσκολλήσεις της στα γήινα αγαθά. Και πως γίνονται οι προσκολλήσεις αυτές. Μίλησα για την Αγάπη άνευ όρων, έναντι Της Οποίας εμείς οι σημερινοί άνθρωποι είμαστε κυριολεκτικώς κουτάβια. Και μη θυμώνουμε, διότι έτσι είναι! Μετά ο λόγος έγινε για τον μηχανισμό της αποκόλλησής μας από τα γήινα αγαθά, για την επιθετικότητά μας και για τον ερχομό του Νέου Πολιτισμού της Ψυχής. Και κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι οι Ουρανοί θα επιβάλλουν τον Πολιτισμό αυτό παντί τρόπω και με την βία ακόμη, ασχέτως αν το δεχτούμε η όχι, εξολοθρεύοντας εκείνους, που δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν με τις προδιαγραφές αυτού του Πολιτισμού. Θα είναι φυσική, ψυχική και πνευματική αλλαγή των πάντων επί της Γης. Κατάλαβέ το επιτέλους! Γιατί τρώγομαι τόσο πολύ να σε πείσω? Διότι θέλω να ζήσεις και σ’ αυτό το Πολιτισμό. Το μόνο, που μπορώ να κάνω- είναι να το πω. Και το λέω και το επιμένω. Η θα υποταχτούμε στην Αγάπη άνευ όρων η θα ψοφήσουμε. Διότι δεν θα πρόκειται για απλό θάνατο, αλλά για ψόφο εκείνων, που συνειδητά η ασυνείδητα σηκώνουν το χέρι τους στην Αγάπη. Αν μου πεις πως αυτό δεν είναι Αγάπη, αλλά βία- θα σου πω: η Αγάπη γέννησε και την βία! Και αν θέλεις να ξέρεις- η Αγάπη έχει το δικαίωμα να μας ποδοπατήσει χωρίς να δώσει σε κανέναν λογαριασμό, διότι είναι η μόνη Όντως Υπαρκτή Δύναμη, που διατηρεί και κυβερνά τα πάντα. Αν δεν σ’ αρέσει η λέξη Αγάπη, πες την Ζωή. Είναι το ίδιο πράγμα, όπως και να την πεις. Απ’ Αυτήν δεν ξεφεύγει κανείς. Αυτή λυγίζει και τους πιο δύστροπους «μάγκες». Δεν θα λυγίσει εμάς?
Η Αγάπη μας γέννησε, μας έδωσε ζωή, η Αγάπη θα μας σκοτώσει και θα μας πάρει την ζωή. Και συ τράβα και κάντης μήνυση αν θέλεις…για αντιδημοκρατική συμπεριφορά. Να δούμε τι θα πετύχεις…Η Αγάπη χαϊδεύει και δίνει σφαλιάρες, φέρνει απόλαυση αλλά και πόνο, φέρνει ζωή αλλά και θάνατο, αν κάτι θα την εμποδίσει- το παραμερίζει, εμείς θα πονέσουμε απ’ τον παραμερισμό- όχι Αυτή. Τόσο ακατανόητο είναι αυτό?
Η Αγάπη τιμωρεί. Και δεν υπάρχει φοβερότερος πόνος και μεγαλύτερος τρόμος από την τιμωρία της Αγάπης, που είναι ο Ίδιος ο ΘΕΟΣ!!!! Και μη μου πεις, πως πάω να δημιουργήσω νέα ιδεολογία, ότι αυτές είναι οι δικές μου θεωρίες.
Το έχω πει και πριν- οι ιδεολογίες πέθαναν και γω δεν ασχολούμαι με πτώματα που βρωμάνε. Με ενδιαφέρει η μυρωδιά και ο παλμός της Ζωής. Είναι οι παρατηρήσεις μου για την Ζωή και η Ζωή συμπεριφέρεται ακριβώς έτσι και όχι εγώ. Δεν έκανα εγώ έτσι τα πράγματα- τα βρήκα μπροστά μου. Εγώ απλώς εξάγω συμπεράσματα και τα λέω. Και τίποτε παραπάνω. Το κατάλαβες??? Τι τέλος πάντων ήταν ακατανόητο? Όλα είναι κατανοητά και σαφή. Αμάν πια, έλεος! Το περίεργο είναι, ότι μόνο εσύ δεν θέλεις να καταλάβεις. Κανείς δεν αντέδρασε έτσι .
Υποψιάζομαι, ότι κάτι άλλο συμβαίνει. Ίσως στις προηγούμενες ζωές να είχαμε άγρια σύγκρουση μεταξύ μας και αναδύονται οι υποσυνείδητες μνήμες από το παρελθόν. Διότι λογικά δεν εξηγείται αυτή η πεισματική πάση θυσία φανατική απροθυμία σου (και δεν μιλώ για την ανικανότητα, διότι δεν πρόκειται για ανικανότητα)- να καταλάβεις τι έχω πει.
Δικαίωμά σου. Δεν είμαι εγώ ούτε εσύ, που θα καθορίσουμε τα πράγματα, εμείς όλοι μας είμαστε ασήμαντοι κόκκοι της άμμου, που ο αέρας της Αγάπης= Ζωής μεταφέρει όπου θέλει και όπως θέλει μέσα στο αχανές Σύμπαν. Συνειδητοποίησε τα μεγέθη και την σημασία του κάθε μεγέθους- του δικού μας και του Σύμπαντος. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς μπλά-μπλά, φλυαρία μικρών παιδιών η ενηλίκων παιδιών, που νόμισαν ότι μεγάλωσαν και έγιναν τρανοί. Θυμήσου τι έχει πει ο αρχαίος σοφότατος ποιητής μας Πίνδαρος : « Ε! Ανθρωπάκι! Μην νομίζεις τον εαυτόν σου μεγάλο και σπουδαίο, ότι ξέρεις τα πάντα! Μην ξεχνάς, πως μάνα θνητή σε γέννησε!». Όταν μου έρχεται να κάνω τον δύστροπο- θυμάμαι σαν σωτήριο φάρμακο την ρήση του ποιητού μας και συνέρχομαι. Είναι αυτό που λέμε- σωτήρια ταπείνωση για να αποφευχθεί η εξαφάνηση… Η Αγάπη= Ζωή δεν θα κάτσει να χάνει τον χρόνο Της να ακούσει τα παραμιλητά μας. Αυτή ακολουθεί το δικό Της Σχέδιο και όχι τις επιθυμίες μας. Μην σκέφτεσαι τι θα μου απαντήσεις.
Σκέψου τον εαυτόν σου. Τίποτε άλλο.

Πάντα καλά να είσαι.

Παύλος Β. / Peter_Pan
Δημοσιεύσεις: 137
Εγγραφή: Τρί Απρ 11, 2006 6:32 am

Δημοσίευσηαπό Παύλος Β. / Peter_Pan » Παρ Απρ 28, 2006 11:55 am

Αγαπητέ Epsylon,

Διάβασα το μήνυμά σου.

Deva Parinito

Ευθύμης
Δημοσιεύσεις: 227
Εγγραφή: Πέμ Απρ 28, 2005 11:40 pm

Δημοσίευσηαπό Ευθύμης » Παρ Απρ 28, 2006 5:32 pm

Aγαπητέ Epsylon, γράφεις προς το φίλο Deva..

>|<>QBB<
Epsylon έγραψε:Το περίεργο είναι, ότι μόνο εσύ δεν θέλεις να καταλάβεις. Κανείς δεν αντέδρασε έτσι .


Τουλάχιστον, αυτός αντέδρασε. Αν κρίνω από τον εαυτό μου, ίσως και άλλοι νιώθουν «είναι τόσα, από πού να αρχίσουμε;».

Κατάλαβέ το επιτέλους! Γιατί τρώγομαι τόσο πολύ να σε πείσω? Διότι θέλω να ζήσεις και σ’ αυτό το Πολιτισμό.


Αγαπητέ φίλε εδώ βρισκόμαστε για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, όχι να αλλάξουμε τούς άλλους – αν επιμένεις, αυτό που μπορεί να αλλάξει τους γύρω είναι το παράδειγμά μας, όχι τα ρήματα στην προστακτική έγκλιση, η χρήση α' πληθυντικού ή τα "πρέπει" και απόλυτες εκφράσεις του τύπου "μόνο η/το..". Φαντάζεσαι όλοι να πείθονταν τόσο εύκολα; Πάλι καλά, η Φύση προνόησε..

Γιατί όμως όλη αυτή η προσπάθεια να πείσεις (=να αλλάξεις); Ρώτησες τον εαυτό σου; Αν υπήρχε ανοχή, θα έκανες προσπάθεια να τούς αλλάξεις; Από την άλλη, μήπως προσπαθώντας να πείσουμε κάποιους για την ορθότητα της «Αλήθειας» (μας) αυτομάτως παραδεχόμαστε την ανικανότητά τους να τη δουν μόνοι τους (=αλαζονεία ημών έναντι αυτών); Στην τελική, που ‘ναι η αγάπη;

Έχω εντοπίσει κάτι. Ότι η υπεροψία, πιό εύκολα από οπουδήποτε αλλού, καμουφλάρεται στο νου του εσωτεριστή.

Αγαπητέ Epsylon, όπως κάθε ζώδιο, ομοίως και εμείς που φέρουμε χαρακτηριστικά της Παρθένου, έχουμε ορισμένα σημαντικά ελαττώματα. Ένα από αυτό είναι ο εύκολος και οξύς ενθουσιασμός. Όταν πειστούμε για κάτι, εύκολα προσκολλούμαστε (=γινόμαστε λίγο απόλυτοι και ρήτορες) σε αυτό και εφορμούμενοι από κίνητρα αγαθά και ειλικρινή προσπαθούμε να πείσουμε και τους άλλους να ακολουθήσουν την Αλήθειας μας, διότι πράγματι πιστεύουμε ότι είναι και για το δικό τους καλό. Εξ’ ου τα χαρακτηριστικά της αρχολαγνείας και της φλυαρίας που χαρακτηρίζουν άτομα της Παρθένου. 3 βήματα. Μελέτη, Βίωμα, Διδαχή. Πολλές φορές θέλουμε να διδάξουμε χωρίς να έχουμε βιώσει..

Μέτρον άριστον. Ό,τι προκαλεί λύπη έχει χάσει το μέτρο του και έχει διαταράξει την αρμονία. Αγαπητέ φίλε, όταν προσωπικά άρχισα να παλεύω με τη ρίζα αυτών που με έκαναν να αισθάνομαι απαισιόδοξα και να εκφράζομαι ρητορικά, βελτιώθηκε λίγο το χιούμορ και η ικανότητα της ανοχής (ακόμα, συνειδητοποίησα πόοοσα έχω να αλλάξω μέχρι να γίνω άξιος του ονόματός μου, που παραμένει ψευδώνυμο. :) ).

Ας ζήσουμε το σήμερα όσο μπορούμε με γέλιο και ηθική και ας αφήσουμε την Ουράνια Τάξη Πραγμάτων στην ώρα της.

Epsylon
Δημοσιεύσεις: 257
Εγγραφή: Σάβ Φεβ 25, 2006 11:41 pm

Δημοσίευσηαπό Epsylon » Σάβ Απρ 29, 2006 6:10 pm

Φίλε Ευθύμη, γεια σου.

Σε λίγο θα λάβεις την απάντηση.

Πασχαλης
Δημοσιεύσεις: 102
Εγγραφή: Τετ Μάιος 11, 2005 11:40 am
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Πασχαλης » Σάβ Απρ 29, 2006 7:40 pm

Ευθύμη, ομολογώ ότι τα όσα παραθέτεις αποτελούν αληθινά εμπνευσμένες απόψεις
και επ' αυτού θάταν χρήσιμο να μας υποδείξεις τη μέθοδο, τον τρόπο "αποπαρθενοποίησης" (έεεεε, σεξοπορνοπονηρούληδες, που τρέχει ο λογισμός σας !!!).
Γράφεις ορθότατα, αγαπητέ φίλε Ευθύμη,

>|<>QBB<
Ευθύμης έγραψε:Aγαπητέ Epsylon, γράφεις προς το φίλο Deva..

Παράθεση:
Το περίεργο είναι, ότι μόνο εσύ δεν θέλεις να καταλάβεις. Κανείς δεν αντέδρασε έτσι .


Τουλάχιστον, αυτός αντέδρασε. Αν κρίνω από τον εαυτό μου, ίσως και άλλοι νιώθουν «είναι τόσα, από πού να αρχίσουμε;».


Προφανώς οι μή αντιδρώντες ΔΕΝ σημαίνει κατ΄ ανάγκη ότι τα αποδέχονται κιόλας.
Μπροστά στον χείμαρο των όσων παραθέτει ο φίλτατος Epsylon, τι να πρωτοαπαντήσεις και σε τι να πρωτοσταθείς...

Και ενώ εφορμούνται όλες οι απόψεις του απο καλές προθέσεις και αρχές, στην καλύτερη περίπτωση, κατα κόρον, αποτελούν αποκυήματα επιφανειακής ενασχόλισης που οδηγούν στην ημιμάθεια και στην πλάνη.

Πολύ εύστοχα περιγράφει την κατάσταση ο Ευθύμης, γράφοντας,

Αγαπητέ Epsylon, όπως κάθε ζώδιο, ομοίως και εμείς που φέρουμε χαρακτηριστικά της Παρθένου, έχουμε ορισμένα σημαντικά ελαττώματα. Ένα από αυτό είναι ο εύκολος και οξύς ενθουσιασμός. Όταν πειστούμε για κάτι, εύκολα προσκολλούμαστε (=γινόμαστε λίγο απόλυτοι και ρήτορες) σε αυτό και εφορμούμενοι από κίνητρα αγαθά και ειλικρινή προσπαθούμε να πείσουμε και τους άλλους να ακολουθήσουν την Αλήθειας μας, διότι πράγματι πιστεύουμε ότι είναι και για το δικό τους καλό. Εξ’ ου τα χαρακτηριστικά της αρχολαγνείας και της φλυαρίας που χαρακτηρίζουν άτομα της Παρθένου. 3 βήματα. Μελέτη, Βίωμα, Διδαχή. Πολλές φορές θέλουμε να διδάξουμε χωρίς να έχουμε βιώσει..


Αν σας κάνει να νοιώσετε λιγότερο άσχημα, υπαρχουν και χειρότερα απο την ελλειπή διαδικασία των 3 βημάτων, καθότι οι "Παρθένοι" κάνουν τα 2 -μελέτη, διδαχή- ενώ οι "Τοξότες", χωρίς ούτε καν να μελετήσουν, απο λίγα ακούσματα συνθέτουν ολάκερες διαλέξεις !!!

Γιατί όμως όλη αυτή η προσπάθεια να πείσεις (=να αλλάξεις); Ρώτησες τον εαυτό σου; Αν υπήρχε ανοχή, θα έκανες προσπάθεια να τούς αλλάξεις; Από την άλλη, μήπως προσπαθώντας να πείσουμε κάποιους για την ορθότητα της «Αλήθειας» (μας) αυτομάτως παραδεχόμαστε την ανικανότητά τους να τη δουν μόνοι τους (=αλαζονεία ημών έναντι αυτών); Στην τελική, που ‘ναι η αγάπη;


Γράφει ο Ευθύμης...
Συμφωνώ και προσθέτω μόνο ότι,
πολλές φορές συμβαίνει, για όσα πληροφορηθήκαμε και ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΥΜΕ, επιδεικνύουμε μια τάση να τα εξωτερικεύουμε, προσμένοντας την αποδοχή των άλλων η οποία θα μας τα επιβεβαιώσει και θα τα πιστέψουμε...

Δυστυχώς, πάντα ελλοχεύει ο μεγάλος κίνδυνος,
η χειρότερη παγίδα που αποτρέπει την εξέλιξη,
η πνευματική αλαζονεία.
Τέτοια περιστατικά είναι οφθαλμοφανέστατα, ειδικά σε χώρους όπως τα φόρα.
Πολύ σωστά το εκφράζει ο Ευθύμης,

Έχω εντοπίσει κάτι. Ότι η υπεροψία, πιό εύκολα από οπουδήποτε αλλού, καμουφλάρεται στο νου του εσωτεριστή.


Γράφει ο συμπατριώτης μου Epsylon,

>|<>QBB<
Epsylon έγραψε:Αγαπητέ φίλε Ντέβα!
Ειλικρινά απορώ … Απορώ για το ότι στο κείμενο ανέφερα ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ


Για σένα το τι είναι ουσιώδες δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι είναι και για τους άλλους.
Γιατί και αυτό είναι πολύ ουσιώδες, καθότι, η παρανόηση -και έχουν προηγηθεί αρκετοί πριν απο σένα τους οποίους μάλλον αλλόγιστα αναμασάς- του Ησίοδου,
γίνεται εφαλτήριο και αρχή για μύριες πλάνες.
Ο Ησίοδος μιλούσε για το 5ο γένος, το σιδηρούν,
για την εποχή που ατύχησε και αυτός να ζει, όπως έγραψε, περιγράφοντας την εποχή του Κριού-Άρη-σιδήρου, την εποχή του.
Έκτοτε, εκείνη η εποχή παρήλθε δίνοντας τη θέση της στην 6η εποχή των Ιχθύων και τώρα αισίως εισερχόμαστε στην 7η, αυτήν του Υδροχόου.
Βέβαια η αρίθμηση είναι αυθαίρετη, καθότι αυθαίρετα ο Ησίοδος όρισε ως πρώτη την εποχή του Λέοντα-Ήλιου-χρυσού.
Υποθέτω ότι γνωρίζεις 2-3 πράγματα περί αυτών και δεν είσαι ένα απλό παπαγαλάκι των απρονοησιών που προάγουν καποιοι.
Άρα φίλτατε Epsylon, ξεκινάς από μια παρανόηση στα όσα παραθέτεις και είναι αλήθεια ότι απο πλάνης αρχομένης μόνον πλάνες έπονται.
Και όσοι αντιτίθενται στα γραφόμενά σου, ή δεν μορούν να καταλάβουν τις βαθύτερες αλήθειες, ή σου κάνουν αντιπολίτευση...
Φαντάζομαι δεν σου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι πιθανά και συ κάπου να σφάλλεις
ή μάλλον δεν θέλεις να αποδεχθείς με τίποτα ένα τέτοιο ενδεχόμενο. (Αχ η άτιμη η αλαζονεία !!!)

Αγάπη και ξανά αγάπη !
Όλα τα κείμενά σου φίλτατε Epsylon, αρχίζουν και τελειώνουν με την χιλιοπιπιλισμένη αυτή καραμέλα, που όποιος έχει κάπως προσεγγίσει το αληθινό νόημά της, την παραθέτει με πολύ προσοχή και φειδώ.
Και σύ;
Το μόνο που δηλώνουν τα κείμενά σου, είναι ένα πονεμένο και ανασφαλές άτομο και ειδικότερα
με τεράστιες συναισθηματικές ανασφάλειες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως η δήθεν αγάπη υποκρύπτει μίσος, φθόνο και μισαλλοδοξία και το μόνο που καλλιεργεί, είναι προσμονές και ευχολόγια εκδίκησης και καταστροφής, καταστροφής ολόκληρου του κόσμου, πάντα στο όνομα της δήθεν αγάπης.

Έτσι ξαναξυπνά ο τιμωρός ΓΙΑΧΒΕ ο οποίος ΑΠΑΙΤΕΙ ως δυνάστης
100 φορές αγάπη προς αυτόν,
λές και ο θεός έχει την ανάγκη των ανθρώπων,
αλλοιώς "μαύρο φίδι που μας έτρωγε".
Και συνεχίζεις να τον αποκαλείς αυτόν δίκαιο πατέρα, όταν είναι χειρότερος απο τον μέσο άνθρωπο-πατέρα, που βοηθά το παιδί του, άσχετα αν εισπράττει ασέβεια και ούτε ίχνος λατρείας
και το μόνο που δεν σκέφτηκε ποτέ, είναι πως θα καταστρέψει τα παιδιά του...

Σύνελθε φίλε γιατί δεν έχουν όλοι την υπομονή του Ευθύμη να φέρονται με το γάντι (Ιπποτικό γάντι, πολλάκις ...σιδερένιο !!!) και μερικοί όπως ο Ντέβα μετα βίας κρατιούνται μέσα στους κανόνες της αγοράς.
Ά, φίλτατε Ντέβα, δεν είναι το χειρότερο η διαγραφή. Υπάρχει ακόμα χειρότερο...
Να φωτοτυπίσουν τα λεγόμενά σου και να τα στείλουν στον ...κηδεμόνα σου !!!

Δυστυχώς υπάρχει και μία άλλη παράμετρος, την οποία, όσοι επαίρονται ότι κατέχουν αρχές εσωτερισμού, οφείλουν να γνωρίζουν.
Η καλλιέργεια κάποιας αντίληψης
ώστε να γίνει πεποίθηση στην πλειονότητα,
επιφέρει τελικά τα γεγονότα που προάγει και προοιωνίζει η αντίληψη.

Κάποτε είχα διαβάσει ένα μυθιστόρημα ε/φ, το οποίο εν ολίγοις περιέγραφε ένα πλανητικό σύστημα με δύο ήλιους, με αποτέλεσμα στην αντίστοιχη κατοικημένη γαία πάντα να είναι μέρα, αφού και ο δεύτερος ήλιος- ένας κόκκινος ήλιος, είχε φωταύγεια 5 φορές περισσότερη απο την πανσέληνο.
Οι άνθρωποι εκεί, μια αγροτική κοινωνία προερχόμενη απο μία μεγάλη καταστροφή, μόλις είχε αρχίσει να περνά απο τον μεσαίωνά της, μια καταστροφή που οι παραδόσεις ήθελαν να επαναλαμβάνεται κάθε 2000 χρόνια.
Οι κάποιοι λίγοι των εκείνων ανθρώπων άρχισαν να φιλοσοφούν σιγά σιγά και να προσεγγίζουν τη γνώση και μια πρώιμη μορφή επιστήμης άρχισε να αναδύεται. Μερικοί άρχισαν να μελετούν τον ουρανό και άρχισαν να προσεγγίζουν τους συμπαντικούς νόμους. Μάλλιστα μερικοί αναρρωτήθηκαν τι θα υπήρχε αν δεν έλαμπαν οι ήλιοι και έτσι η πρώτη νοητική εντύπωση περι σκότους και νύχτας άρχισε να διαφαίνεται αμυδρα, κάτι που εκείνος ο πολιτισμός παντελώς αγνοούσε.
Απο την άλλη, υπήρχαν ισχυρά ιερατεία και ως συνήθως κατηγορούσαν την επιστήμη για σατανισμό και αιρετική συμπεριφορά
και το χειρότερο, διαλαλούσαν ότι πλησιάζει ο καιρός της εκδίκησης του θεού και η τελική τιμωρία για την απομάκρυνση απο αυτόν ήταν "επι θύρας"...

Μιαν ημέρα, ένας σοφός με τα ατελή του όργανα ανακάλυψε ένα τρίτο ουράνιο σώμα που ανήκε στο σύστημά τους -το τριπλό και όχι διπλό σύστημά τους- και κάθε περίπου 2000 χρόνια, ο τρίτος αυτός νάνος - ήλιος, σβηστός ήλιος, δημιουργούσε μια σπάνια έκλειψη, με αποτέλεσμα για αρκετές ώρες να υπάρχει πλήρες σκοτάδι.
Άρχισε να αντιλαμβάνεται τελικά τι ήταν η μέρα της καταστροφής,
οπότε άρχισε να διδάσκει την ανακάλυψή του.
Μάταια.
Ο μέσος άνθρωπος αδυνατούσε να αντιληφθεί, ενώ τα ιερατεία στράφηκαν ευθέως πλέον εναντίον του και εναντίον της επιστήμης, στρέφοντας και τις μάζες εναντίον τους, δαιμονοποιώντας την επιστήμη και το ΝΟΥ.
Μόνο η αγάπη θα έσωζε τον πλανήτη, μα και αυτήόύτως ή άλλως δεν υπήρχε στον κόσμο, παρά μόνο σε ένα ποσοστό 5%, σαυτους μόνο δηλαδή,
οπότε η οργή του θεού δεν θα αργούσε να επέλθει για να καθαρίσει τον πλανήτη απο τους κακούς που απομακρύνθηκαν απο αυτόν και απο την αγάπη...

Μέσα σε τέτοιο κλίμα, δεισιδαιμονίας, άγνοιας, πλάνης και κακοδοξίας,
το αστρονομικό συμβάν, ένα μεσημέρι άρχισε να συμβαίνει.
Η σπάνια έκλειψη...

Φόβος και τρόμος άρχισε να εξαπλώνεται...
Τριγμός όδόντων και οδυρμός...
Το φώς μειωνόταν γρήγορα, το άγνωστο για αυτούς σκότος άρχισε να επικρατεί...
Το ιερατείο υμνούσε το θεό και καταριόταν τους επιστήμονες ότι αυτοί ήταν υπεύθυνοι για την τιμωρία του θεού, η γνώση ήταν η αιτία της τιμωρίας...
Αυτό ήταν....
Ο όχλος φανατίστηκε και με μένος στράφηκε στην αρχή ενάντια στα κτίρια των όποιων επιστημών, ενάντια στα σχολεία, ενάντια σε όσους κατείχαν κάποια γνώση...
Σφαγές, καταστροφές, πυρπολήσεις άρχισαν να συμβαίνουν σε όλο τον πλανήτη.
Το φως συνεχώς μειώνονταν...
Οι φωτιές συνεχώς πολλαπλασιάζονταν...
Η υστερία διογκώνονταν...

Και όταν ήρθε το απόλυτο σκοτάδι, κάποιοι τρελάθηκαν, πολλοί άρχισαν να πέφτουν μέσα στις φωτιές που κατέκαιαν τον πλανήτη...
Το ιερατείο έψαλλε για την αγάπη του θεού κα για την δίκαιη τιμωρία, και αφιόνιζε τους υστερικά κατατρομαγμένους, στρέφοντάς τους τελικά τον έναν ενάντια στον άλλον...

Οι θεοσεβούμενοι ψάλλαν δίπλα στις φωτιές...

Ο όχλος, τρομοκρατημένοι συνέρρεαν στις φωτιές όπου οι θεοσεβούμενοι τους έσμπρωχναν στις φλόγες για εξαγνισμό και ...συγχώρεση !!!
Οι πόλεις και τα χωριά γίναν πυρανάλωμα φωτιάς...
Οι άνθρωποι, όσοι δεν τρελλάθηκαν τελείως, αλληλοεξοντώνονταν...
2000 χρόνων πολιτισμός, εξαφανίσθηκε μέσα σε λίγες ώρες...

Το τέλος της έκλειψης και η ξαναεμφάνιση του φωτός,
αποκάλυψε έναν κόσμο ολοσχερώς κατεστραμμένο,
πάνω απο 95% του πληθυσμού κείτονταν, αιματοβαμένα, δολοφονημένα άγρια ή καρβουνιασμένα πτώματα ανάμεσα στα αποκαϊδια των πυρκαϊών.
Οι επιζώντες στις πόλεις και τα χωριά, χάθηκαν και αυτοι απο τις επιδημίες που ενέσκηψαν στη συνέχεια...
Όσοι λίγοι γλύτωσαν απο την τρέλλα και το παρανάλωμα, μισότρελλοι όμως απο φόβο, κατά κανώνα οι λίγοι απομακρυσμένοι ποιμένες,
αποτέλεσαν την μάζα για ξαναπολλαπλασιασμό της φυλής και επαναποικισμό ολόκληρου του πλανήτη.
Η αρχική μαγιά για έναν νέο κύκλο ανάπτυξης και πολιτισμού, που ξαναξεκινούσε μέσα απο τις στάχτες του κατεστραμμένου πολιτισμού.

Μαζί με τους λίγους διασώθηκε και η παράδοση - προφητεία, ότι,
κάθε εποχή που η ανθρωπότητα απομακρύνεται απο το θεό και στρέφεται προς την καταραμένη γνώση,
ο θεός εκδικείται και καταστρέφει τον κόσμο με φωτιά,
για να τον εξαγνίσει...

>|<>QBB<
Epsylon έγραψε:Τελικά τι θα πει Αγάπη? Είναι οι ανωτέρω αρχές του Πολιτισμού της Ψυχής που έρχεται αναπόφευκτα και ας το παραδεχτούμε –επώδυνα…
Συνεπώς γίνεται απολύτως κατανοητό, ότι λίγοι θα επιβιώσουν στην επικείμενη Ώρα της Κρίσεως, αν δεν προσαρμοστούν εγκαίρως.
Όλοι κάποια στιγμή θα ακούσουν τα φοβερά σαλπίσματα των Ουράνιων Ταγμάτων: «ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ Η ΥΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ!»


Ο, ΤΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ Η ΨΥΧΗ- Ο ΝΟΥΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑBEI
Εικόνα
ΜΕΜΝΗΣΟ ΑΠΙΣΤΕΙΝ


Επιστροφή σε “- ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ -”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 2 επισκέπτες