Γεια σου, φίλε Ντέβα!
Γεια και στους φίλους με τους οποίους έτυχε να διαφωνήσω ίσως άγαρμπα… δεν ξέρω, το ξέρετε εσείς ίσως καλλίτερα…
Χαίρομαι, πως ειδικά ο όρος
«Πολιτισμός της Ψυχής» , που εισήγαγα στο φόρουμ για πρώτη φορά, προκάλεσε τόσους προβληματισμούς, τόσες αμφισβητήσεις και τόσες αντιδράσεις. Είμαι πολύ ικανοποιημένος, πιο πολύ και απ’ ότι τα τυχαία χειροκροτήματα. Τα χειροκροτήματα περνάνε, ο προβληματισμός που προκάλεσα δεν θα περάσει ποτέ. Γι’ αυτό είμαι ικανοποιημένος!
Αυτό σημαίνει, ότι η έννοια αυτή άγγιξε πολλά ευαίσθητα πράγματα της ψυχής των άλλων, ασχέτως της αντίδρασής των. Δεν έχει σημασία για μένα, αν κάποιοι συμφωνούν η διαφωνούν μαζί μου.
Σημασία έχει, ότι τα σπόρια που ρίχτηκαν- φύτρωσαν εις πείσμα των πάντων, ακόμη και σε άγονο έδαφος. Το μέγεθος της αμφισβήτησης δεικνύει και το μέγεθος της ρίζας, που εισχώρησε στο «χώμα του κοινού όλων υποσυνειδήτου». Ο
«Πολιτισμός της Ψυχής» φύτρωσε ήδη στο υποσυνείδητο. Και αυτό θα εκδηλωθεί αναπόφευκτα συν τω χρόνω. Δεν με πολυαπασχολεί η αντίσταση και η διαφωνία του συνειδητού, που αιωνίως θα ψάχνεται και θα μείνει στο ψάξιμο. Μοίρα του συνειδητού- γνωστή τοις πάσιν. Όταν ωριμάσουν τα πράγματα- το υποσυνείδητο θα διαμορφώσει και το κατάλληλο γι’ αυτόν συνειδητό. Και θα ξεκινήσουν οι αλλαγές στους ανθρώπους. Κάθε θύελλα ξεκινάει από το αθώο στην αρχή αεράκι και από λιγοστές σταγόνες βροχής…Οι ιδέες που έριξα ήδη πλανώνται στον αέρα και στοχεύουν τις ευαίσθητες καρδιές. Και μόλις φτάσουν στο κρίσιμο σημείο των 100 φορέων- θα πολλαπλασιάζονται ραγδαία με γεωμετρική πρόοδο. Είναι ο νόμος της αόρατης φυσικής, που τον αγνοούν οι πολλοί. Αλλά ο νόμος θα λειτουργήσει ασχέτως της άγνοιάς των. Θα γεννηθεί κάτι καλλίτερο και ομορφότερο. Κάθε γέννα περνά τις ωδίνες της. Θα περάσει τις ωδίνες του και ο Πολιτισμός της Ψυχής. Τώρα έφτασε η ώρα να σταματήσω την «υπεράσπισή» του. Αυτός εισχώρησε ήδη στο υποσυνείδητο! Ο νους των «διαφωνούντων» αντιδρά στον «κακό εισβολέα» , διότι συνειδητοποίησε, ότι στα άγια των αγίων του- στην βάση του- εισχώρησε κάτι άγνωστο σ’ αυτόν. Και δεν μπορεί τώρα ο νους να ξεχάσει αυτά τα πράγματα. Εξ ου και αυτή η αντίδραση. Πρώτη αντίδραση. Αργότερα θα έλθει η αποδοχή. Αυτή ήταν η αποστολή μου. Τελευταία φορά απαντώ στις ατελείωτες ερωτήσεις. Το κάνω αυτό, διότι βλέπω, ότι υπάρχει μια έντονη προσκόλληση στο γράμμα του κειμένου ( λειτουργία του συνειδητού) και όχι στο πνεύμα του κειμένου (που είναι ο στόχος μου). Απλά θα κατοχυρώσω στο υποσυνείδητο τα προηγούμενα, που κατά καιρούς είχα πει. Και μετά θα βάλω την τελεία. Αν θέλει κάποιος να συνεχίσει τον αντίλογο σ’ αυτά που λέω- ας το κάνει χωρίς εμένα. Εδώ ολοκληρώνω την εικόνα του Πολιτισμού της Ψυχής, που οραματίζομαι. Τα υπόλοιπα θα δουλέψουν μόνα τους. Έκανα και πριν έκκληση να μεταφράζουν όχι τις λέξεις μου, αλλά εμένα. Δεν έγινε για τους ευνόητους λόγους. Και ούτε με πειράζει αυτό. Εγώ στόχευα στο υποσυνείδητο. Τελευταίες διευκρινήσεις κάνω, πάλι επιμένοντας στην αρχή- ΟΧΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ, ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΜΟΥ. Εγώ δεν είμαι λέξη. Είμαι αίσθημα. Τώρα αν δεν καταλαβαίνει το συνειδητό κάποιων- λυπάμαι. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτούς σ’ αυτόν τον τομέα. Έκανα κάτι για το υποσυνείδητό τους. Εκεί ήταν η αποστολή μου- προκαλώντας αυτόν τον διάλογο…
Με ρώτησες φίλε Ντέβα αν είμαι παπάς. Λυπάμαι αν σε στεναχωρώ. Δεν είμαι παπάς. Είμαι μουζαχεντίν, όπως με αποκάλεσες μια φορά. Θα βρεθούν κάποιοι άλλοι και θα μου κολλήσουν κάποιον άλλο τίτλο, ίσως τελείως αντίθετο. Πάντα το καινούριο προκαλεί αντιδράσεις. Ας προκαλεί. Κανένα πρόβλημα. Το έχω φιλοσοφήσει το θέμα και με αφήνει σε τελική ανάλυση αδιάφορο. Δεν θα εμπλακώ στα μη ουσιώδη. Ας πουν οι άλλοι ότι θέλουν. Δημοκρατία έχουμε, έχουν όλοι το δικαίωμα της απροθυμίας του κατανοείν, και της προθυμίας του χαρακτηρίζειν. Λοιπόν, πάμε παρακάτω στα δικά σου τώρα.
>QBB<Peter_Pan έγραψε:Καλησπέρα.
Φίλε Epslyon. Ως στιγμής, έχουμε δύο ορισμούς - κατ' εσέ - για την έννοια του Πολιτισμού. Ο πρώτος είναι :
Epsylon έγραψε:Για μένα ως Έψιλον- είναι η λεπτότατη κρούστα δοξασιών, ιδεών, αρχών, ιδανικών, ηθών και εθίμων, που σκοπό έχει να συγκρατήσουν την εσωτερική αγριότητα των πρωτόγονων ψυχών, οι οποίες αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας.
Και ο δεύτερος :
Epsylon έγραψε:Για μένα Πολιτισμός είναι το εξής: ΜΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙΝ ΟΥΔΕΝΙ ΚΑΚΟΝ ΟΥΤΕ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
… ήδη δίνεις δύο ορισμούς, και πιθανώς αυτό να προκαλέσει σύγχυση σε κάποιον που θα ήθελε να μάθει
σε τι πραγματικά αναφέρεται η έννοια του Πολιτισμού, η απορία μου εξακολουθεί να παραμένει : Ακόμη κι αν υιοθετήσω την δεύτερη τοποθέτησή σου που είναι διάφορη της πρώτης (γιατί στην δεύτερη εμφανίζεται η λέξη "κακόν", - έννοια εξαιρετικά σχετική και αόριστη - ), δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να αποκλείσουμε τον Χόμο από την όποια πολιτιστική του κατάκτηση.
Ναι, δίνω δύο ορισμούς – τον ένα που είναι σήμερα, και το άλλο, που θα έπρεπε να είναι. Τον ένα, που δεικνύει την κατάσταση που βρισκόμαστε και το άλλο, που θα πρέπει να φτάσουμε. Δεν απέκλεισα κανέναν Χόμο από την πολιτιστική του κατάκτηση. Λέω απλά- χωρίς την επικράτηση της Αγάπης οποιαδήποτε κατάκτησή του καταστρέφεται συθέμελα και ο Χόμο Τέτοιος ξεκινούσε πάλι από την αρχή, από μια άλλη αρχή. Γιατί τον αποκαλώ Τέτοιον? Μα Τέτοιος είναι…Θα γίνει όντως Άνω Θρώσκων μόνο με την Πολιτισμό της Αγάπης μέσα στην Ψυχή του. Μη πιάνεσαι απ τα λόγια- δεν θα οδηγηθείς πουθενά. Το πνεύμα κοίτα. Εκεί όλο το μυστικό. Ως προς την λέξη- έννοια κακόν, που είναι αόριστη και σχετική στο συνειδητό σου, ενώ είναι ξεκάθαρη στο υποσυνείδητό σου- δεν ασχολούμαι με το συνειδητό σου, λέω στο υποσυνείδητό σου-
ΚΑΚΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. Δεν έχει νόημα να μπλέκεσαι σε άγονες αντιπαραθέσεις. Το υποσυνείδητό σου ήδη κατάλαβε τι έχω πει. Αυτό αρκεί. Κοίτα το πνεύμα, μη πιάνεσαι στις λεπτομέρειες- θα βαλτώσεις. Θα σε βαλτώσει το συνειδητό. Η καρδιά σου θα σου τα πει πολύ καλλίτερα.
Επίσης,
Πολιτισμός για μένα είναι μόνο ένας, ασχέτως μορφών έκφρασης, με το ίδιο όμως ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, διότι η ουσία του κάθε Πολιτισμού κρύβεται μέσα στο ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ.
Epsylon, είναι εξαιρετικά δύσκολο να σε κατανοήσει κάποιος φίλε. Δηλ. κουβάρι ρε φίλε, πολύ κουβάρι - για μένα δηλ. - πολύ μπουρδούκλωμα, λαβύρινθος. Τι εννοείς "περιέχομενο" ρε φίλε ? Ποιο είναι το περιεχόμενο του Πολιτισμού ? Ποια είναι η ουσία του δηλ ?
Η ουσία είναι μία και αυτή- ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ Η ΑΓΑΠΗ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ … γνωστά και ευτυχισμένα. Και αιωνίως παράξενα και άγνωστα. Όστις εννόησεν- έχει καλώς, όστις δεν- ας μείνει προς το παρόν στο «δεν» μέχρις ότου φτάσει στο «ναι».
Κοίτα Epsylon. O Πολιτισμός έχει κάποια χαρακτηριστικά. Ένα από αυτά είναι η χρήση εργαλείων. Απλά πράγματα φίλε, απλά. Αυτά τα μαθαίνει ο κόσμος, στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού δηλ. Ένα χαρακτηριστικό της ουσίας του Πολιτισμού είναι η χρήση εργαλείων από τον άνθρωπο. Διαφωνείς σ' αυτό ?
Ευχαριστώ για το μάθημα της στοιχειώδους ύλης του Δημοτικού. Το έχω περάσει με άριστα, όταν ήμουν στο δημοτικό. Τώρα πάω πολύ μακρύτερα. Και σου παραδίδω κάτι δυσκολότερο . Θα τα καταφέρεις? Μάθημα εκπολιτισμού του συνειδητού στις επιταγές του αιώνιου και αρχέγονου υποσυνειδήτου- στο μήνυμα της Αγάπης, στην ουσία και τον παλμό του Σύμπαντος.
… ποια είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιεί η Ψυχή, αν θέλουμε να λέμε πως έχει πολιτισμό. Πρόσεξε! Όχι ποια θα έπρεπε να χρησιμοποιεί, αλλά ποια χρησιμοποιεί, τώρα δηλ. την σήμερον…
Χρησιμοποιεί αυτά που είναι ξένα προς αυτήν. Χρησιμοποιεί τα εργαλεία του δικτάτορα και του δυνάστη της- του συνειδητού. Όλα τα έχουμε εις αφθονίαν, την Αγάπη όμως - εν τραγικώ ελλείματι. Αληθινό Πολιτισμό θα είχαμε μόνο τότε- όταν το συνειδητό θα άκουγε λιγάκι τον ψίθυρο της Ψυχής. Κάποτε οι Ψυχές θα εξεγερθούν. Θα εξεγερθεί και η δική σου. Τότε τρέξε να την συμμαζέψεις. Αν θα τα καταφέρεις… Αυτή είναι η απάντησή μου στο υποσυνείδητό σου.
Epsylon, φίλε συγνώμη, αλλά δυσκολεύομαι πολύ να κουβεντιάσω μαζί σου.
Και θα δυσκολεύεσαι συνεχώς και δεν θα βγάζεις άκρη αν θα μεταφράζεις τα λόγια μου και θα αρνείσαι να μεταφράζεις εμένα, τον Epsylon- Ψυχή.
Με πολύ πόνο και αίμα των πεφωτισμένων, που συνειδητά θυσιάζονταν για να σπρώξουν προς τα εμπρός την άγρια ως σήμερα πνευματικά μάζα ανθρωποειδών έστω για 5 εκατοστά…
Μου κάνει εντύπωση η λέξη "ανθρωποειδών".
Για ανθρωποειδείς πρόκειται. Μετέφραζε εμένα. Όχι λέξεις, που ο έκαστος τας ερμηνεύει κατά το δοκούν.
Όλες οι φιλοσοφίες απέτυχαν. Όλες οι ιδεολογίες απέτυχαν. Τα πάντα απέτυχαν.
Κι η φιλοσοφία του διαλόγου ? Απέτυχε κι αυτή ? Κι η φιλοσοφία της παρέας, της κουβέντας, της φιλίας, της σύναξης ? (Φέρνω διάφορα παραδείγματα, υπάρχουν κι άλλα ασφαλώς) Κι αυτές ?
Όλες δηλ ? Όλες ? Κι η φιλοσοφία της Αγάπης
Πάλι σου λέω- ΜΕΤΕΦΡΑΖΕ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΣΟΥ. ΜΗΝ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΩ ΜΕΙΩΜΕΝΗΣ Η ΑΠΟΥΣΑΣ ΑΓΑΠΗΣ. Και θα καταρρέουν, διότι οφείλουν να καταρρεύσουν. ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ, ΕΠΩΔΥΝΗ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΝ ΑΠΟ ΦΟΒΟ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ. ΜΟΝΟΝ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΠΟΤΕ. Τάδε έφη ο Epsylon στο υποσυνείδητό σου.
Τι είναι αυτά που λες φίλε μου ? Γιατί είσαι τόσο, μα τόσο πολύ απόλυτος ?
Διότι έχω δίκαιο. Δεν είμαι απόλυτος στα άλλα πράγματα. Εδώ είμαι, διότι έτσι είναι.
Έχει η Αγάπη ή δεν έχει φιλοσοφία?
Η Αγάπη έχει μόνον τον εαυτόν Της. Είναι αυτάρκης. Ανεξάρτητη. Αιώνια. Φιλοσοφία έχουν ανάγκη η νόες να καταλάβουν εκείνο, που αδυνατούν να αισθανθούν. Φιλοσοφία = ερμηνεία κατά το δοκούν, κατά το επιθυμείν φαίνεσθαι ούτως. Γι’ αυτό είπα- ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΙΚΤΡΩΣ. Τα πάντα αποτυγχάνουν οικτρώς και επωδύνως χωρίς την δύναμη της Αγάπης. Έχουν ημερομηνία λήξεως. Έτσι πρέπει. Όλα βαίνουσιν καλώς έτσι. Οφείλουν να είναι έτσι μέχρις ότου γίνουμε άλλοι, πιο φυσικοί.
Το συκωτάκι μας έχει γίνει κέηκ με φαρίνα απ' τις κουβέντες σου για την Αγάπη
Έτσι έπρεπε και έτσι έγινε. Είναι φυσικό. Κάθε νέα και άγνωστη κατά βάθος πληροφορία προκαλεί αρχικό σοκ. Μετά έρχεται η αφομοίωση. Και μετά η κατανόηση. Και στο τέλος το αίσθημα. Η πληροφορία, που έγινε αίσθημα (πέρασε στο υποσυνείδητο)- είναι αήττητη, πανίσχυρη. Αυτή είναι η πολιτική μου.
… εσύ τίποτε δεν αφήνεις όρθιο ρε Epsylon.
Ναι, τίποτα. Έχεις δίκαιο. Επιτέλους αρχίζεις να αισθάνεσαι κάτι. Ξήλωμα του παλαιού τρόπου του ζην. Νέα αρχή. Εξέγερση της Ψυχής. Εσωτερική Εξέγερση. Εξέγερση για τα αληθινά δικαιώματα του Ανθρώπου. Για να ανθίσουν τα λουλούδια. Να εμφανιστεί επιτέλους το πραγματικό χαμόγελο στους ανθρώπους. ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ!
Συγνώμη κιόλας, αλλά ξέρεις, κι εγώ γνωρίζω να μιλάω "σκληρά ενίοτε", όχι μόνο εσύ. Ε, αν απέτυχαν όλες, ε, απέτυχε και η δική σου. Μάλλον, έχει ήδη αποτύχει, αλλά δεν είσαι σε θέση να το καταλάβεις. Τέλος πάντων.
Συ είπας, η μάλλον το συνειδητό σου είπε. Δεν συζητώ μαζί του, αλλά με το υποσυνείδητό σου. Το υποσυνείδητό σου κάποια στιγμή θα εξεγερθεί και θα βάλει το συνειδητό σου στην θέση του. Πίστευε ότι θέλεις. Έχεις αυτό το δικαίωμα. Εγώ- την γραμμή μου. Αυτός είναι ο Epsylon.
Λες "τα Πάντα απέτυχαν". Τα Πάντα. Τώρα τι να σου πω ? Να σε ρωτήσω αν γνωρίζεις εσύ τα Πάντα, για να μπορείς να λες ότι "απέτυχαν" ? Να σε ρωτήσω, τι έννοεις με την έννοια "Πάντα" ? Να ερμηνεύσω την λέξη κυριολεκτικά ή μεταφορικά ? Κι αν την ερμηνεύσω μεταφορικά, που να μεταφερθώ o έρμος ? Δηλ. τι είναι αυτά που λες φίλε ? Τι είναι αυτά που λες ??? !!! Όχι φίλε, γιατί τόση μαυρίλα ? Δεν απέτυχαν τα Πάντα. Σε παρακαλώ δηλ.
Μη μπλέκεσαι σε φιλοσοφίες. Θα βαλτώσεις άσχημα. Αύριο θα αναθεωρήσεις τα Πάντα. Το πνεύμα των λεγομένων κοίτα και όχι τις λέξεις. Που θα μεταφερθείς? Κάπου αλλού. Τόλμησέ το!
>QBB<Αφού, γνωρίζοντας τον Νόμο της Αγάπης, ήξερες (και το ήξερες από την Αρχή, από τον Νόμο δηλ.) πως η κουβέντα θα φτάσει εκεί που έφτασε (όπου έφτασε τέλος πάντων), γιατί συνέχισες να κάνεις τέτοιες δηλώσεις ? Τι ήταν αυτό δηλ. που σε έκανε να ΑΨΗΦΙΣΕΙΣ τον ίδιο τον Νόμο ?
Συ είπας για το αψηφείν. Εγώ λέω τούτο: Η Αγάπη δεν είναι μόνο χάδι και τραλα-λα. Είναι και χαστούκι, είναι και κλωτσιά αν χρειάζεται. Είναι ξύπνημα. Μη πιάνεσαι τι λέω εγώ, χρησιμοποιώντας τις λέξεις. Κοίτα τι θέλω να μεταδώσω. Δεν είναι ο σκοπός μου να θίξω κανέναν. Ο σκοπός μου είναι να πω κάτι στο υποσυνείδητο του καθενός. Τίποτε άλλο. Όλα τα άλλα είναι αυθαίρετες ερμηνείες, που αν τυχόν απαντήσω σ’ αυτές- αμέσως έρχονται να με κατηγορήσουν για κάτι, που το κάνουν συστηματικά οι ίδιοι. Ντρέπονται να παραδεχτούν εκείνο, που δεν ντρέπονται να κάνουν. Δεν πτοούμαι. Θα συνεχίσω να λέω αυτά που πιστεύω έστω αν όλοι στραφούν εναντίον. Έχω την δική μου φωνή. Αυτή είναι- δεν γίνεται αλλιώς.
Επίσης, θέλω να μου εξηγήσεις, με βάση αυτό :
"Μη Προκαλείν Ουδενί Κακόν, Ούτε Με Λέξεις, Ούτε Με Πράξεις, Ούτε Με Σκέψεις, Ούτε Με Αισθήματα."
Το υποσυνείδητό σου, η καρδιά σου θα σου τα εξηγήσουν καλλίτερα από μένα. Αυτούς ρώτα!
το Απρόκλητο των παρακάτω σου λόγων :
Αν σ’ αρέσει να αισθάνεσαι μηχανή, έλα τότε να σε κουρδίσω όπως εγώ γουστάρω
Τι σε πείραξε αγαπητέ μου φίλε?
Όταν έρχεσαι και υποστηρίζεις ότι είμαστε στην ουσία μηχανές, που πρέπει να κατανοήσουμε ότι μηχανές είμαστε- σου απαντώ: αν είσαι μηχανή- έλα να σε κουρδίσω τότε, διότι οι μηχανές δεν σκέπτονται, δουλεύουν και εκτελούν διαταγές εκείνων που δεν είναι μηχανές. Η δεν κατάλαβες η δεν ήθελες να καταλάβεις. Τι σου φταίω εγώ? Διάβασε τα δικά σου που έγραψες πριν.
Ελπίζω να κατάλαβες τι θέλω να μου εξηγήσεις, έτσι ? Α! και που 'σαι φίλε ? Για να" ταρακουνήσεις" κάποιον, ε, δεν χρειάζεται να μιλάς και πολύ σκληρά. Λίγο μυαλουδάκι χρειάζεται, λίγο μυαλουδάκι.
Λίγη ψυχούλα χρειάζεται, λίγη ψυχούλα. Τότε και το μυαλουδάκι θα πάθει την πλάκα της ζωής του. Η Ψυχή είναι ισχυρότερη του Νου. Φτάνει να εγερθεί και να μιλήσει. Τότε όλα θα ζαρώσουν στο πέρασμά Της. Και θα γονατίσουν. Ξέρω πολύ καλά τι λέω. Ψυχή χρειάζεται. Και αυτό μια μέρα θα γίνει. Και θα είναι ντάλα μεσημέρι. Αναγέννηση. Ελπίδα. Αληθινή Ζωή. Πραγματικό νόημα. Πραγματική ανθρωπιά. Η Αλήθεια. Αυτό είναι το μεγάλο μήνυμα.
Όσον αφορά την -
πρόκληση να πω ?
πρόσκληση ? - σου δηλ. το "έλα", άσε φίλε, είμαι πολύ μακρυά σου. Και να 'θελα να 'ρθω δηλ. δεν θα μ' άφηναν οι συντονιστές του mystica.gr στους οποίους έδωσα μια Αρχή περί της Άρνησης δηλ. περί του "Δεν" και επειδή Δεν είμαι ψεύτης, λέω να την τηρήσω.
Δεν πάω αδέλφια μου ! Δεν πάω !
Ούτε πρόκληση είναι, ούτε πρόσκληση είναι. Είναι απάντηση για την «θεωρία περί μηχανών». Ένα παράδειγμα τι του σημαίνει αυτό στην πράξη. Πάλι σου λέω- πάψε επιτέλους να με ερμηνεύεις κατά το δοκούν! Μετέφραζε εμένα! Το πνεύμα μου! Δες τι θέλω να μεταδώσω! Άσε το Mystica.gr στην ησυχία του. Δεν σου φταίει, δεν μου φταίει. Γιατί πεισματικά αρνείσαι να δεις τι θέλω να πω? Γιατί πιάνεσαι από την λεπτομέρεια και χάνεις την ουσία των λόγων μου? Μήπως είσαι κανένας Παρθένος? Αν ναι- τότε έπεσες στον Παρθένο επίσης, αλλιώτικο λιγάκι Παρθένο…
>QBB<Epsylon έγραψε:Η αγάπη δεν είναι αίσθημα του βιολογικού ανθρώπου(ανθρωποειδούς), είναι Θεϊκό αίσθημα, που καταβαίνει στον άνθρωπο και τον κάνει άνθρωπο.
Epsylon, διαφαίνεται - και σε παρακαλώ να διορθώσεις τα συμπεράσματά μου αν είναι εσφαλμένα - από τούτη την πρόταση πως για σένα ο βιολογικός άνθρωπος, είναι ανθρωποειδές. Επίσης διαφαίνεται - σύμφωνα με όσα λες - πως από τον βιολογικό άνθρωπο, απουσιάζει το αίσθημα της Αγάπης. Στο τέλος της πρότασής σου αναφέρεις πως το Θεϊκό αίσθημα της Αγαπής κατεβάινει στον
"άνθρωπο να τον κάνει άνθρωπο". Μήπως εννοείς πως κατεβαίνει στο βιολογικό άνθρωπο, δηλ. στο ανθρωποειδές ? *
Πάλι παιχνίδι των λέξεων και χάσιμο της ουσίας- πνεύματος… Δεν πειράζει. Έτσι κι αλλιώς απαντώ την τελευταία φορά. Η αγάπη δεν είναι αίσθημα βιολογικού ανθρώπου. Είναι Θεϊκό. Ισχύουν τα ανωτέρω. Και όποιος πιάνεται με τις λέξεις –δεν θα νιώσει τίποτε. Μόνον οι λέξεις θα του μείνουν και η αιώνια απορία.
Ανθρωποειδές= ένστικτα. Άνθρωπος= ανθρωποειδές εν αισθήμασιν.
Epsylon
Δηλ. (σε παρακαλώ διόρθωσέ με αν κάνω λάθος),
'Ανθρωπος = ένστικτα εν αισθήμασιν, έτσι ? Απλά μαθηματικά δηλ. Τύποι δηλ. Εξισώσεις, κάπως έτσι.
Αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω εξισώσεις για τους νόες, που αρνούνται να καταλάβουν το πνεύμα μου. Τα ένστικτα δεν έχουν αισθήματα. Μη μπερδεύεσαι. Συνεπώς το άνθρωπος= ένστικτα εν αισθήμασιν είναι δικό σου κατασκεύασμα. Εγώ είπα (και τελευταία φορά το λέω): Ανθρωποειδές= ένστικτα. Άνθρωπος= ανθρωποειδές εν αισθήμασιν. Δεν θα καταλάβεις, αν δεν θελήσεις να καταλάβεις.
Μου κάνει εντύπωση το σύμβολο της ισότητας που χρησιμοποιείς ρε φίλε, μου κάνει μεγάλη εντύπωση.
Μου κάνει εντύπωση η πεισματική άρνησή σου να καταλάβεις το πνεύμα των λόγων μου και η πεισματική προσκόλλησή σου στα μη ουσιώδη πράγματα, που προσπαθούν να μειώσουν το μήνυμα που θέλω να μεταδώσω.
Και το χρησιμοποιείς δηλ. σχεδόν στα περισσότερα πόστα σου, τέλος πάντων. Αυτό το "ένστικτα εν αισθήμασιν" που προκύπτει, με μια απλή αντικατάσταση δηλ. των μεταβλητών λέξεών σου, μου 'χει κάνει το μυαλό σμπαράλια φίλε.
Δεν σου έκανα εγώ σμπαράλια τον νου σου. Ο ίδιος σου νους, αρνούμενος να καταλάβει τι θέλω να πω- σου κάνει τα παιχνίδια του. Νιώσε αυτά που λέω!
Ξέχνα το «ένστικτα εν αισθήμασιν» - είναι δικό σου παιχνίδι του νου, όχι δικό μου.
Αναρωτιέμαι δηλ. Εγώ ήξερα πως άνθρωπος σημαίνει "αυτός που βλέπει προς τα πάνω", ο άνω θρόσκων δηλ.
Δείξε μου έναν Άνω Θρώσκοντα να τον δω και γω. Άνω Θρώσκοντα θα γεννήσει μόνον η Αγάπη. Και όχι τα παιχνίδια του νου. Ο νους θα σε απογοητεύσει.
Άντε και προς τα κάτω, σύμφωνα με το "Οδός άνω κάτω, μία" του Ηράκλειτου. Τώρα εσύ μου την αλλάζεις την πλάκα. Για εξήγησέ το μου σε παρακαλώ, γιατί ομολογώ μου είναι πολύ δύσκολο να το καταπιώ...
Σου εξηγώ τόση ώρα. Αν δεν μπορείς να με καταλάβεις- σημαίνει πως δεν γίνεται να με καταλάβεις. Είμαι ακατανόητος για σένα. Λυπάμαι.
Είμαι και γω σαν εσάς.
Epsylon
Epsylon, εγώ τουλάχιστον - δεν γνωρίζω για τους άλλους - είμαι ένας απλός, βιολογικός άνθρωπος.
...
Αν εσύ είσαι σαν εμένα, ένας απλός δηλ. βιολογικός άνθρωπος, δηλ. ανθρωποειδές, τότε προς τι όλα αυτά τα κείμενά σου βρε αγόρι μου Προς τι όλα αυτά τα λόγια Αφού σαν κι εμένα είσαι... "Ανθωποειδές εν αισθήμασι"
Το ανθρώπινο είδος για μένα περνά τα εξής στάδια εξέλιξης:
1) απλό βιολογικό ανθρωποειδές με ένστικτα κυρίως.
2) Ανθρωποειδές με αισθήματα εν συνεχεία= κοινώς άνθρωπος, μαζάνθρωπος.
3) Άνω Θρώσκων Άνθρωπος= ξεπέρασμα της βιολογίας και επικράτηση του Πνεύματος. Ατομικότητα. Προσωπικότητα. Ιδιαίτερη φωνή. Νίκη του Πνεύματος επί της Βιολογίας. Επικράτηση τελική της Αγάπης. Και κινητήρια δύναμη όλων των εξελικτικών του αλλαγών ήταν, είναι και θα είναι Η ΑΓΑΠΗ, εξ Ουρανού προερχόμενη. ΆΝΩ ΘΡΩΣΚΩΝ= ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΘΕΪΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ, ΔΥΝΑΜΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ- Η ΑΓΑΠΗ. Τον Άνω Θρώσκοντα προσκυνά η Φύση ολάκερη λέγοντάς του : «ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΤΗ ΜΑΘΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΚΗΜΕΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑ…» Αυτά είναι τα πιστεύω μου. Όποιος τα δέχεται- έχει καλώς. Όποιος όχι- με γεια του και χαρά του.
Ακόμη, θα ήθελα να μου υποδείξεις σε παρακαλώ με quote, με παράθεση δηλ.
που ακριβώς φαίνεται από τα λόγια μου, πως εμένα μ' αρέσει να αισθάνομαι μηχανή. .....
Peter_Pan έγραψε:Η ανάπτυξη μπορεί να εννοηθεί μόνο ως μηχανική ανάπτυξη, όχι ως ουσιαστική ανάπτυξη. Και μηχανική ανάπτυξη είναι αυτή που είναι εξ' ολοκλήρου επηρρεασμένη από εξωγενείς παράγοντες και όχι από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι μια μηχανή που επηρρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες.
Εγώ φίλε, εκείνη την ώρα δηλ. συγνώμη που στο λέω κιόλας, αλλά είχα μια ληγούρα ... Ούτε έγκυος να 'μουνα δηλ...
Ο άνθρωπος είναι μια μηχανή που επηρρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες. Αυτό έγραψες και σίγουρα ο ίδιος ένιωσες λιγούρα. Και γω ένιωσα λιγούρα. Την εγκυμοσύνη άστηνε . Δεν γεννήθηκες γυναίκα… Δες μόνος σου τι έγραψες και μετά να παρεξηγείσαι. Άδικα παρεξηγείσαι. Κανείς δεν έχει καμιά πρόθεση να σε παρεξηγήσει.
>QBB<Epsylon έγραψε:Ανθρωποειδές= ένστικτα. Άνθρωπος= ανθρωποειδές εν αισθήμασιν. Αγαπόν ανθρωποειδές= άνθρωπος= εξέλιξη= φώτιση= διατήρηση της βιολογίας μόνο για τις ανάγκες της ενσάρκωσης και στροφή προς το Θείον. Δηλαδή μέσα σε συνθήκες της ύλης, διατήρηση του Ουράνιου, που το φέραμε εδώ, το ξεχάσαμε και το ξαναθυμηθήκαμε.
Προσπαθώ όπως βλέπεις ο έρμος, όσο μπορώ ...
Έχουμε (σύμφωνα με τα όσα λες) : Άνθρωπος = ένστικτα εν αισθήμασιν. (1)
Μετά έχουμε : Άνθρωπος = Αγαπόν ανθρωποειδές =>
Άνθρωπος = Αγαπόν εν ένστικτα (2) (δηλ. θα μπορούσε να πει κανείς πολύ απλά πως ενστικτωδώς αγαπάει κάποιος, πράγμα που ανάγει την Αγάπη στο ενστικτώδες κέντρο και όχι στο συναισθηματικό. Αυτό ομολογώ είναι ένα θέμα από το οποίο μπορεί να προκύψει σοβαρός διάλογος. Τέλος πάντων.)
Από (1) , (2) έχουμε :
Άνθρωπος = ένστικτα εν αισθήμασιν.
Άνθρωπος = Αγαπόν εν ένστικτα.
δηλ.
Αγαπόν εν ένστικτα = ένστικτα εν αισθήμασι !!!
Σοφίσματα του νου σου είναι, που αντί να καταλάβει τι θέλει να πει ο άλλος, ασχολείται να καταλάβει, που ο ίδιος μπερδεύοντας ασυνείδητα τις έννοιες , δεν μπορεί η δεν θέλει να καταλάβει. Κάνε ότι θέλεις. Για σένα θα παραμείνω αίνιγμα, διότι εσύ ο ίδιος το επέλεξες.
Μήπως είσαι κληρικός (παπάς δηλ) ? Στο ρωτάω αυτό γιατί διάβασα πολύ προσεχτικά και το άλλο θέμα σου, το "Περί Κάθαρσης και Προσευχής" και μου έκανε εντύπωση το θεολογικό του περιεχόμενο.
Είπαμε- δεν είμαι παπάς. Μουζαχεντίν είμαι. Έτσι δεν με αποκάλεσες? Θεολογικό περιεχόμενο? Γενικά πολλά δικά μου σου έκαναν εντύπωση. Και με στεναχωρεί- που δεν καταλαβαίνεις τίποτε απ αυτά που λέω. Κοιτάς την επιφάνεια, αντί να βουτήξεις στα βάθη. Το περιεχόμενο σε μάρανε? Η ουσία που πήγε? Τι μήνυμα έλαβες διαβάζοντάς το? Ότι είμαι παπάς? Εντάξει. Ας είναι… δεν πειράζει.
>QBB<Έπεσε ένα βιβλίο εψές στα χέρια μου και βρήκα το εξής, "πολύ δυνατό", που ουσιαστικά δεν διαφέρει από την άποψή μου, πως δεν μπορούμε να μιλάμε για "πολιτισμό", για "πρόοδο" & "ανάπτυξη" πέραν αυτής που ονομάζω
μηχανική.
[center]
"Όσο υπάρχουν στον κόσμο δυστυχισμένα παιδιά,
η λέξη "πρόοδος" δεν θα έχει καμία σημασία" Αλβέρτος Αϊνστάϊν.[/center]
Epsylon, τι έχεις να πεις γι' αυτό
«Όσο υπάρχουν στον κόσμο η δυστυχία και η κακία, λόγω έλλειψης Αγάπης, η λέξη πρόοδος δεν θα έχει καμιά σημασία και θα παραμείνει μίζερη φλυαρία για τα πλούσια σαλόνια και τις φτωχοειτονιές.» Τάδε έφη ο Epsylon.
_________________
>QBB<Epsylon έγραψε:Για να μη ταπεινωθεί η Αγάπη= ο Θεός [...]
Αλλού, στο "Tο Test της Αγάπης", λες :
Epsylon έγραψε:Και τώρα κάτι πολύ αιρετικό: και ο Θεός ο ίδιος υποτάσσεται σ’ αυτήν. Και πριν τον Θεό τον ίδιον υπήρχε η αγάπη. Ο Θεός είναι κατώτερος έναντι της αγάπης.
Απάντηση του Epsylon :
ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΘΕΟΣ. ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Η ΑΓΑΠΗ. ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΕΓΙΝΑΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ. ΚΑΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΛΕΓΟΥΜΕ- ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙΝ…ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ… ΑΜΗΝ…. Epsylon έγραψε:Πρέπει να ξέρουμε, ότι αν δεν συμμορφωθούμε- θα μας κλοτσήσουν χειρότερα.
E, σ' αυτό συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, αλλά δεν γνωρίζω πόσο το έχεις κατανοήσει εσύ ο ίδιος που το λες...
Εγώ προς το παρόν, περιμένω τις όποιες απαντήσεις σου και δεν σου υπόσχομαι πως θα ξαναγράψω στο θέμα σου. Αλλά, σε παρακαλώ, μην με ξαναπροκαλέσεις με τον τρόπο που το έκανες στα προηγούμενα μηνύματά σου παρ' ότι ωρύεσαι πως δεν το κάνεις από κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Συγνώμη, μα δεν σε πιστεύω... Και όπως βλέπεις, σου αποδεικνύω λογικότατα & τεκμηριωμένα, γιατί η εμπιστοσύνη μου είναι κλονισμένη έναντι των όσων γράφεις.
Μη ζητάς συγνώμη. Δεν έκανες κανένα κακό. Δικαιούσαι να μη με πιστεύεις. Δεν έχω απαίτηση να με πιστέψεις. Είναι καθαρά δική σου επιλογή αν με πιστέψεις η όχι. Με τον νου δεν θα με καταλάβεις. Με την καρδιά- ναι, και τότε θα με πιστέψεις. Αλλά δεν μπορώ, ούτε έχω δικαίωμα να σε υποχρεώσω με το ζόρι. Λέω κάτι. Δεν είναι αποδεκτό από σένα. Σεβαστή η άποψή σου, αλλά έχω άλλη άποψη. Είμαι ακατανόητος? Ναι, διότι δεν απευθύνομαι στον νου. Τι να γίνει? Η ζωή συνεχίζεται και με μας και χωρίς εμάς όλους θαυμάσια. Έχω μόνο να προσθέσω κάτι : ας ο νους του καθενός μας βάλει στις πλάτες του την καρδιά και της πει: βασίλισσα, που θέλεις να σε πάω? Ποιος θα το τολμήσει? Ιδού το μέγα ερώτημα. Λυπάμαι αν σε στεναχώρησα σε κάτι. Αυτά που λέω, δεν τα λέω για το κακό. Είναι μια άλλη άποψη, ίσως ασυνήθιστη. Αν φύγεις απ’ το θέμα μου- δικαίωμά σου. Δεν μπορώ να σου πω τίποτα. Άλλωστε είπα όλα όσα είχα να πω για τον Πολιτισμό της Ψυχής. Και στα λόγια σου απαντώ – συνεχίζω να σε βλέπω φίλο μου ασχέτως τι βλέπεις εσύ σε μένα. Δεν θέλεις να το πιστέψεις? Δεν πειράζει. Αρκεί, που εγώ το πιστεύω. Είναι δικαίωμά μου. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω…
Για να με ξαναδεις στο θέμα σου (επειδή βλέπω πως μπαίνεις και κάνεις τον "κινέζο")
Γιατί με παρακολουθείς? Μπορούσα κάλλιστα να είμαι αόρατος. Δεν μου χρειάζεται, ούτε το είχα σκεφτεί. Έχω τόσα πολλά να κάνω, φίλε μου, τόσα πολλά, ( άρθρα, μεταφράσεις) , που πίστεψέ με - δεν έχω χρόνο να κάνω τον κινέζο. Όποτε μου δίνεται η ευκαιρία- απαντώ. Είμαι ο Epsylon. Φίλος σου. Εμένα το υποσυνείδητο μου λέει, πως ήμασταν πολύ φίλοι στις προηγούμενες ζωές. Κάποια στιγμή θα το νιώσεις. Θα το δεις μόνος σου. Μη θυμώνεις μαζί μου. Αργότερα ο ίδιος θα καταλάβεις, ότι άδικα σκέφτηκες για μένα αρνητικά. Και όταν θα το καταλάβεις και θα μου το πεις- εγώ θα σου απαντήσω: Δεν άκουσα τίποτα, δεν θυμάμαι τίποτα, θυμάμαι μόνο ότι είμαστε φίλοι και τότε και τώρα. Αυτό θα σου απαντήσω.
πρέπει πρώτα να μου απαντήσεις σε όλα όσα σε ρωτάω.
Σου απάντησα, Ντέβα. Απάντησα ότι είχα να απαντήσω. Δεν έχω να πω τίποτε άλλο…
πρέπει πρώτα να μου απαντήσεις σε όλα όσα σε ρωτάω. Πρέπει να βρεις που σε ρωτάω (όπως έκανα εγώ με κάποια από τα θέματά σου και αφιέρωσα τον πολύτιμο χρόνο μου αυτό το σ/β για να σε διαβάσω),
Σ’ ευχαριστώ που με διάβασες και αφιέρωσες τον πολύτιμο χρόνο σου… Το ίδιο δεν κάνω και γω, Ντέβα? Αφιέρωσες τον χρόνο σου και αφιέρωσα τον χρόνο μου μόνο και μόνο για ένα πράγμα- πέραν των διαφορών μας πολλές φορές ριζικών, ήμασταν φίλοι καρδιακοί στις προηγούμενες ζωές και η αναδυόμενη μνήμη από το παρελθόν, παραμερίζοντας τις διαφορές- έκανε το θαύμα της. Η Αγάπη έκανε το θαύμα της. Ούτε εσύ, ούτε εγώ. Μόνον η Αγάπη.
Φίλε, δεν γνωρίζω την ηλικία σου, αλλά αν είσαι κάτω από 18 ετών, αγνόησε σε παρακαλώ όλα τα μηνύματά μου, που αναφέρονται σε σένα.
Είμαι πολύ πιο πάνω των 18 ετών…
αλλά η καρδιά δεν άλλαξε… σου είπα, αγνοώ όλα τα μηνύματά σου που αναφέρθηκαν σε μένα. Δεν θυμάμαι τίποτα, δεν άκουσα τίποτα. Θυμάμαι μόνο, ότι είμαστε φίλοι. Απ’ όλο το κατεβατό μου εδώ, που ίσως σε ζάλισα, ίσως σε στεναχώρεσα- ξεχνώ τα πάντα και θυμάμαι μόνο ένα πράγμα- το ακριβότερο.
Σε χαιρετώ και πάντα, παντού να είσαι καλά.
Με αγάπη- ο φίλος σου Epsylon.