Κάτι συμβαίνει...

[iaira]

Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τι μου συμβαίνει καιτι έχω παρατηρήσει εδώ και λίγο καιρό.
Τα τελευταία 3 με 4 χρόνια έχω γίνει πολύ παρατηρητική με το περιββάλον γύρω μου.
Γύρω στα Χριστούγεννα συνέβει το εξής γεγονός.
Πηγαίναμε με τον άντρα μου την κόρη μου στο λούνα παρκ. Ήταν Κυριακή. Καθώς είμασταν στην Εθνική οδό και περνούσαμε μπροστά από το Λούνα παρκ, είδαμε ότι ήταν κλειστό, καθώς τα μηχανήματα των διαφόρων παιχνιδιών ήταν όλα σε ακινησία, δεν είχε καθόλου κόσμο,φώτα, ούτε τον σχετικό θόρυβο που ακολουθεί.
Μόλις πληροφορήθηκε η κόρη μου ότι τελικά ήταν κλειστό και δεν θα πηγάιναμε έγινε ένας «χαμός» με φωνές κλάμματα κτλ. Αποφασίσαμε να στρίψουμε στο πρώτο στενό που βρήκαμε μπροστά μας να περάσουμε μπροστά από την μπροστινή είσοδο και να το δεί με τα μάτια της.
Μόλις στρίψαμε το στενό και βρεθήκαμε από την πίσω πλευρά, όλα άλλαξαν! Όλα τα παιχνίδια λειτουργούσαν(Πχ η ρόδα που φάινεται από πολύ μακριά φωταγωγημένη), με πολύ θόρυβο, πολύ κόσμο, ξυλοπόδαρους, και ότι ακολουθεί αυτόυς τους χώρους.
Βέβαια μας εκπλαγήκαμε αλλά δεν δώσαμε σημασία, τουλάχιστον ο άντρας μου.
Από τότε, σταδιακά συμβαίνουν διάφορα περίεργα σε μένα.
Ξαναζώ κομμάτια της ζωής μου που είμαι σίγουρη ότι έχω ξαναζήσει(όχι στιγμές, κομμάτια), αλλά με διαφορετική τροπή, όπως το να περνάω από μέρη με τον άντρα μου και να μου λέει τα ίδια λόγια που ξέρω ότι πρν από ένα μήνα μου έχει ξαναπεί στο ίδιο συγκεκριμένο μέροις και εκείνος να ορκίζεται ότι για πρώτη φορά περνάμε από αυτό το μέρος και πρώτη φορά μου λέει ότι μου λέει.
Να βλέπω ταινίες που είμαι σίγουρη ότι πριν λίγες εβδομάδες τις έχω δει και τις θυμάμαι με λεπτομέρειες και να μου λένε ότι μόλις τώρα «βγήκανε» και δεν υπάρχει περίπτωση να έχω ξαναδεί, για να μην πω ότι εχει ξεκινήσει ένα κακό ιστορικό υγείας γενικά στην οικογενειά μου από τότε.
Η τελική μου σκέψη, είναι μήπως εκείνη την Κυριακή καθώς στρίψαμε εκείνο το στενό, μήπως «μπήκαμε» ή «βρεθήκαμε»κάπου αλλού που με ακολουθεί ακόμη και σήμερα, αν βέβαια ισχύει η θεωρία των παράλληλων συμπάντων.
Την όλη σκέψη ή ιστορία την έγραψα με την ελπίδα μήπως κάποιος από εσάς παρατηρητικός στο περιβάλλον του, έχει , ή έχει ακούσει , ή έχει κάποια άποψη για όλα αυτά.
Φιλικά...

[Epsylon]

Ξαναζώ κομμάτια της ζωής μου που είμαι σίγουρη ότι έχω ξαναζήσει(όχι στιγμές, κομμάτια), αλλά με διαφορετική τροπή, όπως το να περνάω από μέρη με τον άντρα μου και να μου λέει τα ίδια λόγια που ξέρω ότι πρν από ένα μήνα μου έχει ξαναπεί στο ίδιο συγκεκριμένο μέροις και εκείνος να ορκίζεται ότι για πρώτη φορά περνάμε από αυτό το μέρος και πρώτη φορά μου λέει ότι μου λέει.

Αγαπητή iaira!

Αυτά που αναφέρεις, δείχνει το γεγονός, ότι έχεις ικανότητα επαφής με παράλληλες ας τις πουμε διαστάσεις. Πότε- πότε αυτός ο δίαυλος μέσα σου ανοίγεται και λαμβάνεις τις πληροφορίες δια της άλλης οδού.
Σημαίνει, πως είσαι "παλιά ψυχή", δηλαδή με μακρα ιστορία ενσαρκώσεων.
Σε μένα καμια φορά σημβαινει τούτο: βλέπω τοπία απο διάφορες χώρες, και κάποια απ' αυτά μου θυμίζουν (πολύ θολά όμως) κάτι, αλλά τι?- δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω. Σε κάποια τοπία το αίσθημα που εμφανίζεται είναι περίεργα οικείο, παρ' όλο που ποτέ μου (παρούσα ζωή) δεν είμουνα εκεί.
Αλλά πιο πολύ, είναι οταν ακουω φράσεις, που αμεσως κάτι μου λέει, ότι τις έχω ξανακούσει καπου αλλου. Και χτυπιέμαι να θυμιθώ που τις έχω ακούσει??? Η τρέχουσα μνήμη δεν με βοηθάει- δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα, αλλά το υποσυνείδητο επιμένει, ότι αυτό το ξανακούω για άλλη μια φορά...
Κάτι τρέχει σίγουρα...αλλά τι?- δεν ξέρω ακριβώς...
Επί τη ευκαιρία, μια που άνοιξες αυτό το θέμα, θέλω να καταθέσω μια μαρτυρία, περίεργη όντως ιστορία, στην οποία δεν θα πίστευα, αν δεν έβλεπα όλα αυτά με τα μάτια μου. Και καλώ τους φίλους και τις φίλες του φόρουμ να καταθέσουν η αν ξέρουν- να δώσουν τις εξηγήσεις στα φαινόμενα αυτά.Αυτό έχει γίνει πριν 3 χρόνια, αν δεν μ' απατάει η μνήμη μου.
Είμασταν στην Λούτσα, πάνω σ' ένα ψηλό λόφο με το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου. Στρώσαμε κάτω τις κουβέρτες και ξαπλώσαμε για να χαλαρώσουμε και να βλέπουμε την πανέμορφη θέα απο κει.
Είμασταν εγώ, η γυναίκα μου και οι δυο μας κόρες.
Εγώ χαλάρωσα και έκλεισα τα μάτια μου... ηταν Αυγουστος θυμαμαι, βράδιαζε, τους ζήτησα να μη με ενοχλούν, θελω να χαλαρώσω.
Και η γυναικα μου σε 2 λεπτα με κουνάει και λέει:
- Κοίτα πάνω, τι είναι αυτό?
Κοίταξα και είδα ένα αντικείμενο να πεταει αργα, σχεδόν στρογγυλό, το έβλεπα πολύ καθαρά. Έμεινα αναυδος... Πετάχτηκα πάνω και άρχισα να φωνάζω και να κουνάω τα χέρια.
Η γυναικα μου τρόμαξε. Αρχισε να μου λεέι:
- Μη τους τραβας την προσοχή! Άν κατέβουν προς τα δώ?
Εγώ τίποτα! Κουνούσα τα χέρια μου προς το αντικείμενο, δεν ξέρω, αλλά χαρά ένιωσα, και καθολού φοβο, δεν κρατήθηκα και φώναξα:
- Ανδρομέδα!!!
Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί φώναξα ειδικά αυτό το όνομα. Ετσι ένιωσα, έτσι αντέδρασα. Και τα παιδια το ειδαν. Κάποια στιγμή το αντικείμενο, στην μέση του ουρανού όπως εμεις βλέπαμε-εξαφανίστηκε...μπροστα στα ματια μας, έγινε αόρατο...
Γυρύσαμε στο εξοχικό, και έβαλα τις κόρες μου να ζωγραφήσουν τι είδαν. Για να μη επηρεαστούν η μια απο την άλλη- τις έβαλα στα χωριστά δωμάτια. Οι ζωγραφιες τους έδειχναν ...αυτό που λέμε U.F.O.
Και μάλιστα μου είπαν οτι έβλεπαν και τα παραθηράκια στο αντικείμενο με πράσινα φωτάκια... Και οι ζωγραφιές τους έμοιαζαν πάρα πολύ....οι διαφορες ήταν μηδαμηνές...
Από τοτε οταν πηγαίνω στην Λουτσα, ανεβαινω εκει στο βουνό και κοιτώ ψηλά, με την ελπίδα να ξαναδώ κατι. Δεν ξαναείδα απο τότε ποτέ ... αλλά πηγαίνω και περιμένω ισως τους δώ...Απο τότε συνεχώς σηκώνω το κεφάλι στον Ουρανό, με τα περίεργα μυστικά του....
Σίγουρα κάτι τρέχει... αλλά τι????????????

[karma]

Αγαπητή iaira

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φτιαγμένος, έτσι, ώστε να συλλαμβάνει το χώρο και το χρόνο, περιορισμένα... με ένα «μικρό εύρος» θα μπορούσαμε να πούμε. Ακόμα και οι αισθήσεις μας είναι περιορισμένες.... Λειτουργούμε, βασικά, χωρίς την αίσθηση του βάθους ! Μία σημαντική αίσθηση, η οποία βοηθά να έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα στα «πράγματα» γύρω μας.... Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι πιο «ευαίσθητοι», έχουν γεννηθεί με κάποια παραπάνω χαρίσματα ή έχουν έντονες μνήμες από προηγούμενές τους ζωές (όπου ή μπορεί να είχαν καλλιεργήσει αυτά τα χαρίσματα ή να είχαν ζήσει σε κάποιους άλλους, πιο εξελιγμένους πλανήτες).

Πιστεύω, ότι έχεις γεννηθεί με κάποια από αυτά τα χαρίσματα. Η περίπτωση που γράφεις παρακάτω λέγεται «deja vu». Η ψυχή γνωρίζει τα γεγονότα της ζωής της μια και ο χρόνος είναι στατικός. Δεν υπάρχει, δηλαδή, παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ο χρόνος είναι μία ευθεία γραμμή. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι έννοιες που έχει αναπτύξει ο άνθρωπος μέσα στα πλαίσια των περιορισμένων δυνατοτήτων του...

Με χαρά να συζητήσουμε ότι άλλο σε απασχολεί....

Φιλικά

[karma]

Σίγουρα κάτι τρέχει... αλλά τι????????????

Αγαπητέ Epsylon

Αυτό που τρέχει... είναι ότι μάλλον δεν ήμαστε μόνοι !!!! Πολύ ενδιαφέρουσα η διήγησή σου.... Προσωπικά, έχω υπάρξει μάρτυρας τέτοιων φαινομένων, είτε μόνη, είτε με παρέα (μάλιστα κάποιοι φίλοι μου έχουν τραβήξει και βίντεο)... Σαν καρμική ερευνήτρια, έχω παρατηρήσει ότι μπορεί να έχουμε ζήσει και σε άλλους πλανήτες.... πιθανό, σε πιο εξελιγμένους (ψυχικά και τεχνολογικά).

Υπάρχουν πολλές θεωρίες γι’ αυτά τα φαινόμενα... Άλλες λένε ότι είναι γήινη τεχνολογία, άλλες ότι προέρχονται από πολιτισμούς στο εσωτερικό της γης, άλλες από εξωγήινη προέλευση (φιλική ή εχθρική προς εμάς)...

Την πραγματική αλήθεια, κανείς δεν τη γνωρίζει (ίσως κάποιοι σημαντικοί ιθύνοντες ....).

Πιστεύω, ότι στους σκεπτόμενους ανθρώπους, με ανησυχίες ίσως αποκαλύπτονται κάποια πράγματα.... για να μη ξεχνούν την πραγματική τους.... προέλευση......

Φιλικά

[Epsylon]

H Karma έγραψε:

Πιστεύω, ότι στους σκεπτόμενους ανθρώπους, με ανησυχίες ίσως αποκαλύπτονται κάποια πράγματα.... για να μη ξεχνούν την πραγματική τους.... προέλευση......

Νομίζω ότι με αυτήν την λακονική φράση, η αγαπητή φίλη τα είπε όλα!
Είναι κάτι και σαν συνολικό περιεχόμενο και σαν συμπέρασμα ταυτοχρόνως.

"...Για να μη ξεχνούν την πραγματική τους ...προέλευση..."

Ο έναστρος Ουρανός είναι η αληθινή Πατρίδα!

Σ' ευχαριστώ Karma , που το θύμησες αυτό το πράγμα, και που δεν πρέπει κανεις μας να ξεχνάει.
Να είσαι παντού και πάντοτε καλά!

[Ramoglou]

Αγαπητοί φίλοι, θα ήθελα να διευκρινίσω μια πολύ σημαντική παράμετρο, το mystica.gr εξ αρχής δεν συμπεριέλαβε στην θεματολογία του το «Παράξενο», διότι οι συζητήσεις επ' αυτού του θέματος μπορεί να οδηγήσουν ή σε μια όμορφη ανταλλαγή απόψεων, ή σε ένα πεδίο διαμάχης, άκρατης φαντασίας και διαπληκτισμού.

Το θέμα λοιπόν αυτό, ανοίχτηκε στη θεματολογία «ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ», από τη σκοπιά της αναζήτησης, για το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να έχει μνήμες παρελθόντων ζωών, η συζήτηση είναι εφικτή και ταιριάζει στα θέματα τα οποία μπορούν να βρίσκουν «στέγη» στο mystica.gr, από την πλευρά όμως του «παράξενου», δεν έχει θέση στην αγορά μας, για τους λόγους που εξήγησα ποιο πάνω.

Για να κάνω λίγο ποιο σαφή τη θέση μας θα φέρω το παρακάτω παράδειγμα.

Αναφέρω λοιπόν πως κάθε φορά που πηγαίνω για ύπνο χτυπάει το τηλέφωνο, όταν το σηκώνω αυτό δείχνει σαν να μην είχε χτυπήσει και μου δίνει γραμμή για να καλέσω.
Έτσι μου δημιουργείται η απορία, γιατί χτυπάει το τηλέφωνο ;
Μήπως με καλεί ο Άγιος Πέτρος να μου πει καληνύχτα ;
Μήπως δημιουργώ τέτοια ηλεκτρομαγνητικά κύματα που ενεργοποιούν τη συσκευή ;
Μήπως ο ΟΤΕ μου κάνει πλάκα ;
Μήπως η γραμμή μου χρησιμοποιείται για να γίνουν κλήσεις στο Σείριο ;
Την άλλη ημέρα θα μου συμβεί κάτι κακό, ή να πληρώσω το λογαριασμό και να γλυτώσω ;

Βλέπεται αγαπητοί φίλοι πως μπορεί να διακωμωδηθεί ένα θέμα, πράγμα που εμείς θέλουμε να αποφύγουμε και έτσι να προφυλάξουμε την Αγορά μας από τέτοιου είδους εμπλοκές.

Το να περάσει κανείς μια χρονοπύλη, δεν θεωρώ πως μπορεί να γίνει αν στρίψει ένα στενό, ή ένα τσιγάρο, απαιτεί σίγουρα πολύ περισσότερη γνώση και προετοιμασία. Το να μπορέσει όμως να ξυπνήσει μνήμες, ή εσωτερικές διεργασίες μπορεί να το κάνει και χωρίς να το θέλει.
Σίγουρα τότε θα βρεθεί στο σημείο να μπερδέψει πολλά πράγματα, ίσως η παρατήρηση να βοηθήσει, στο να βρεθεί ο δρόμος προς την ορθή σκέψη.

Η ανάγκη μας για ορισμένα πράγματα μας οδηγεί πολλάκις σε παραλογισμούς και σε σκέψεις που ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν. Ας μην βαυκαλιζόμαστε λοιπόν και ας ψάξουμε λίγο το τι ακριβώς μπορεί να συμβαίνει.

Θυμάμαι κάποτε που «είδα» ένα Α.Τ.Ι.Α. στη Βουλιαγμένη να αιωρείται πάνω από το κεφάλι μου, ήταν τεράστιο, θορυβώδες και είχε ένα μεγάλο προβολέα !
Θαμπώθηκα, σταμάτησα το παπάκι και με το φίλο μου (όχι δεν είμαι gay, συμμαθητές και κολλητοί ήμασταν) μείναμε αποσβολωμένοι να κοιτάμε.
Το Α.Τ.Ι.Α. έμεινε ακίνητο για περίπου 5 λεπτά, μετά έκανε ένα εκκωφαντικό θόρυβο και μία απότομη στροφή δεξιά, μια λάμψη είδαμε και μετά ΠΟΥΦ !!! εξαφανίστηκε !!!

Τρελαθήκαμε και οι δύο, γυρίσαμε πίσω στα σπίτια μας και δεν είπαμε τίποτα σε κανέναν, αρχίσαμε να ψάχνουμε αν είδαν και άλλοι το «UFO», αν πήραν κάποιον οι εξωγήινοι μαζί τους και άλλα τέτοια όμορφα.

Δύο ημέρες μετά το όνειρο ότι είδα ένα Α.Τ.Ι.Α. έγινε καπνός, δεν ήταν παρά ένα Ηarrier - GR7 (μπορεί να στέκεται στον αέρα χωρίς να κινείται) το οποίο εκτελούσε πειραματική άσκηση από Βρετανικό Αεροπλανοφόρο που βρισκόταν ανοιχτά της Βουλιαγμένης. Βλέπεται λοιπόν ότι όλα μπορεί να έχουν εξήγηση, γι' αυτό ας μη βιαζόμαστε να εικάσουμε πράγματα.

Κλείνοντας σας αφιερώνω και μια φωτογραφία από το Α.Τ.Ι.Α. που είδα, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι !!!

[iaira]

Όταν διάλεξα αυτό φόρουμ για να γράψω το συγκεκριμένο θέμα, είδα ότι δεν υπήρχε στην θεματολογία του το "Παράξενο".
Εντούτοις αποφάσισα να το γράψω εδώ, γιατί στα άλλα φόρουμ που περιέχουν την θεματολογία του Παράξενου, φοβήθηκα ότι το θέμα μου θα κατέληγε "κωμωδία". Κάτι που από όσα μέχρι στιγμής θέματα έχω διαβάσει στο συγκεκριμένο φόρουμ δεν ισχύει.
Μήπως όμως σε όλες τις συζητήσεις που γίνονται ο κάθε χρήστης δεν λέει την διαφορετική, προσωπική του γνώμη και άποψη όπως εκέινος την αντιλαμβάνεται;
Παρ' όλα αυτά, αν με το θέμα μου δεν ακολούθησα τους όρους αυτού του φόρουμ, ζητώ το θέμα μου να κλειδωθεί.
Ευχαριστώ όσους απάντησαν.
Ίαιρα

[Elissaios]

Αγαπητή Iaira, εξαρτάται. Αν μείνει η συζήτηση στο πλαίσιο των εκπλήξεων που προέρχονται από την αντίληψή μας, έχει νόημα και ενδιαφέρον. Ας προσπαθήσουμε όμως να μην πάμε προς την περιοχή των "ανεξήγητων" που δεν εντάσσεται στο δικτυακό μας τόπο. :)

[Ramoglou]

Αγαπητή iaira, η πρόθεση μας δεν είναι να κλειδώνουμε θέματα ή λογαριασμούς χρηστών. Αυτό που θέλουμε είναι να υπάρχει ένας σωστός διάλογος, ο οποίος δύναται να προσδώσει στα μέλη μας μια χρηστική γνώση δια μέσου της αντιπαραβολής γνώσεων, που είτε προέρχονται από τη βιωματική εμπειρία, είτε από την αναγνωσμένη βιβλιογραφία.

Ουδείς διεκδικεί τον τίτλο του Σοφού, ή την απόλυτη γνώση, γιατί, για εμάς ισχύει το ρητό: «Γηράσκω αεί διδασκόμενος».

Αυτό το οποίο επιδιώκουμε, ή αν θέλεις είναι το επιθυμητό για εμάς, είναι η ποιότητα των συζητήσεων αυτής της αγοράς να προσφέρει στα μέλη μας έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να ανταλλάξουν γνώμες, απόψεις, πληροφορίες χωρίς αυτές να διακωμωδηθούν, ή να οδηγήσουν σε απαξιωτικό αντίλογο.

Η θέση του συντονιστή δυστυχώς δεν είναι και ότι καλύτερο, διότι κατά το πλείστον καλείτε να παρεμβαίνει προληπτικά, για να μη χρειαστεί να παρέμβει κατασταλτικά.
Αυτή η παρέμβαση σίγουρα μπορεί να παρανοηθεί, ή να δημιουργήσει ένα αίσθημα αποστροφής και εκνευρισμού και αυτό είναι από εμάς τουλάχιστον, κατανοητό.

Θα σε παρακαλούσα λοιπόν να συνεχίσεις το διάλογο και να προάγεις το θέμα σου όπως εσύ αρχικά είχες σχεδιάσει, τιμώντας βέβαια και όσους φίλους/ες συμμετέχουν σε αυτό το διάλογο.
Να είσαι σίγουρη πως θα παρέμβουμε, αν το θέμα ξεφύγει από τα όρια συζητήσεων τα οποία έχουμε θέσει, ως αποδεκτά.

Σ' ευχαριστώ για την κατανόηση.

[Παύλος Β. / Peter_Pan]

Σίγουρα κάτι τρέχει... αλλά τι????????????

Προς τι η απορία ? Γιατί ζητάτε να μάθετε τι συμβαίνει ?

Κι αν το μάθετε, τι θα κάνετε γι' αυτό ?

Αφήστε το να υπάρχει.

Κάποιος ονειρεύεται την νύχτα. Ξυπνάει το πρωϊ συνεπαρμένος από το όνειρό του. Θέλει να μιλήσει γ' αυτό. Να πει τι του συνέβει κατά την διάρκεια του ονείρου του.

Τα όνειρα, έτσι και πας να τα διηγηθείς, χάνουν την αξία τους.

Αφήστε το λοιπόν να υπάρχει. Αυτό λέω εγώ. Εκεί βρίσκεται η "μαγεία" του γίγνεσθαι & να χαίρεστε αν σας ξανασυμβεί. Δεν εξηγούνται όλα με την λογική. Πολλά εξηγούνται με την καρδιά. Πολλά εξηγούνται με το αίσθημα. Όμως δεν υπάρχουν λόγια για να τα πεις. Η γλώσσα αδυνατεί, η σκέψη παραπαίει, ο νους ξεφτιλίζεται σε τούτα.

Το νόημα όλων αυτών είναι το αίσθημα! Κι είναι απίστευτο!

Πάρε ένα χάδι και κάν' το λέξεις. Χα! Θα γελάσει ο Θεός μαζί σου, θα γελάσει κι αυτός ή αυτή που θα προσπαθήσεις να του/της εξηγήσεις.

Κι ο Σαββόπουλος το λέει καλά : "Μην μιλάς άλλο γι' αγάπη / η αγάπη είναι παντού".

Έγινε, τα λέμε...

[Ramoglou]

Δεν αξίζει να προσπαθείς να μάθεις αν αυτό το οποίο αντιλαμβάνεσαι υπάρχει στ’ αλήθεια ; Για μένα ναι αξίζει, αξίζει να μπορέσεις να επεκτείνεις τη δυνατότητα αντίληψης του εγκεφάλου σου να αντιλαμβάνεται όσα δεν βλέπει το μάτι, ή όσα δεν νιώθει η αφή.

Όταν αποδεχθείς ότι υπάρχει κάτι που ναι μεν μπορείς να το αισθάνεσαι, αλλά, δεν μπορείς να το δεις ή να το πιάσεις, τότε θεωρώ πως έχεις κάνει το πρώτο βήμα στην παραδοχή του ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο η σάρκα του.

Από εκεί και πέρα το ταξίδι είναι μεγάλο, οι σκέψεις πολλές φορές σε φέρνουν σε αδιέξοδο, όμως η αρχική αποδοχή είναι και αυτή που σου δίνει δύναμη να συνεχίζεις. Όσο και να εμφανίζεται η φυσικοϋλική δυσπιστία, δεν καταφέρνει να υπερκεράσει την εσωτερική πίστη.

Αυτό είναι και το σημείο που πλέον μπορούμε να αντιληφθούμε ότι χώρος και χρόνος δεν υπάρχει.

[Παύλος Β. / Peter_Pan]

Δεν αξίζει να προσπαθείς να μάθεις αν αυτό το οποίο αντιλαμβάνεσαι υπάρχει στ’ αλήθεια ; Για μένα ναι αξίζει, αξίζει να μπορέσεις να επεκτείνεις τη δυνατότητα αντίληψης του εγκεφάλου σου να αντιλαμβάνεται όσα δεν βλέπει το μάτι, ή όσα δεν νιώθει η αφή.

Ναι, δεν λέω, ίσως και να αξίζει. Όμως θα πρέπει να αναρρωτηθούμε σε ποιον ή σε τι αποδίδεται αυτή η αξία.

Το ίδιο το φαινόμενο, παράδοξο ή όχι, έχει από μόνο του μια εσωτερική αξία. Ίσως, σε ορισμένες περιπτώσεις, το φαινόμενο να θέλει να κρύψει την αξία του ακριβώς για να μην αναξιωθεί από μας.

Τα όργανα των αισθήσεων μας, είναι από την φυσιολογία τους ατελής. Το μάτι μας δεν μπορεί να δει πέραν κάποιου φάσματος. Το ίδιο συμβαίνει και με το αυτί μας κτλ. Ο νους δεν μπορεί να δει. Γιατί να βάζουμε π.χ τον νου να βλέπει, και το αυτί να μυρίζει ? Εγώ νομίζω, πως τίποτε δεν μπορούμε να καταφέρουμε με την όποια αντικατάσταση των αισθήσεων μας, με τον νου.

Στον άνθρωπο όλα είναι φτιαγμένα τέλεια. Το κάθε όργανο παίζει τον ρυθμό του και όλα μαζί, σαν συμφωνική ορχήστρα, παίζουν την μουσική.

Νομίζω πως αυτό που ίσως έχει κάποια αξία είναι να διευρίνουμε το φάσμα των αισθαντικών μας συχνοτήτων, όχι όμως μέσω του νου, αλλά μέσω των ίδιων των αισθήσεων. Να γίνουμε δηλ. βιρτουόζοι της όρασης με τα ίδια μας τα μάτια, και βιρτουόζοι της ακοής με τα ίδια μας τα αυτιά...

Έγινε, τα λέμε...

[Ramoglou]

Νομίζω πως αυτό που ίσως έχει κάποια αξία είναι να διευρίνουμε το φάσμα των αισθαντικών μας συχνοτήτων, όχι όμως μέσω του νου, αλλά μέσω των ίδιων των αισθήσεων.

Αυτό ακριβώς !

[AVATARGR]

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ.

ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ,ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ....

ΔΥΝΑΜΕΘΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΥΡΟ ΜΑΣ ????
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΑ <<ΔΟΥΜΕ>> ?????

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

[scar face]

Εψαξα αλλά δεν μπόρεσα να βρω που το έχω διαβάσει.
Λοιπόν αυτο που μας συμβαίνει δεν είναι τίποτα άλλο από ένα bug ας το πουμε) του μυαλού μας.
Το μάτι βλέπει αυτό που γίνετε.
Στέλνει την πληροφορία στο μυαλό.
Το μυαλό έχει αποθηκεύσει την πληροφορία αυτή πριν ακόμα την έχει αντιληφθεί.
Ετσι όταν την αντιλαμβάνετε νομίζει πως είναι κάτι γνωστό του ενω είναι κάτι που αποθηκεύτηκε απειροελάχιστο χρόνο πριν το συνειδητοποιησει.
Πιστεύω να έγινα αντιληπτός.

[Παύλος Βουλουτιάδης]

Σίγουρα κάτι τρέχει... αλλά τι????????????

Μη ρωτάς.

[Ramoglou]

Γιατί όχι ?

[Παύλος Βουλουτιάδης]

Γιατί όχι ?

Γιατί θα το χαλάσεις με την λογική σου.

[Ramoglou]

>QBB<

Γιατί όχι ?

Γιατί θα το χαλάσεις με την λογική σου.

Και εσύ που το ξέρεις ;
Πού ξέρεις τι δέχεται η δική μου λογική και τι όχι ;
Πού ξέρεις αν έχω τη λογική που εσύ μπορεί να φαντάζεσαι ότι έχω ;

[Παύλος Βουλουτιάδης]

Και εσύ που το ξέρεις ;

Από την ερώτηση σου "γιατί όχι ;", αλλιώς αν δεν ξέρεις τότε απλά είσαι ένας περίεργος που μη γνωρίζοντας, κάνει ερωτήσεις έτσι για να περνάει η ώρα.

Ε αν ΔΕΝ ήξερες και ρώτησες τότε είσαι ένας χασομέρης που κάνει ερωτήσεις για να σκοτώσει την ήδη νεκρή ώρα του.

Get the life !