Αγαπητή
NEHEMAUT, Αγαπητή
Ladyhawk
γεια σας.
Απευθύνομαι και στις δυο. Απλά εκφράζω κάποιες σκέψεις.
«Αυτό που θα πρέπει να ενισχύσει είναι η πίστη του στον δρόμο που διάλεξε και το θάρρος να προχωρήσει παρά τις ενδεχόμενες αντιξοότητες.»
Είστε άτομα με ισχυρή βούληση, ανεξάρτητη νοοτροπία, και επαναστατική κατά βάθος Ψυχή. Το λέω πάντα με καλή έννοια και διάθεση. Και μεγάλη συμπάθεια, παρακαλώ, πίστεψτε με. Έχετε μέσα σας ένα σαφώς συγκροτημένο Εγώ, εξ ου και η βούληση και η ανεξάρτητη τάση. Δεν εννοώ τον εγωισμό. Εννοώ την θυσία του Εγώ. Για χατίρι τίνος πρέπει να θυσιαστεί το Εγώ; Για χατίρι του Ανώτερου Εαυτού σου αυτή τη φορά, για το χατίρι της Αγάπης. Πως το βλέπετε;
Ξέρετε, όταν ακούω για την θυσία του Εγώ – δεν πολυδίνω σημασία, κοιτώ πρώτα αν το άτομο που λέει αυτά τα πράγματα, όντως έχει μέσα του το σαφώς συγκροτημένο Εγώ. Πολλοί δεν το έχουν ακόμη.
Συνεπώς τι να θυσιάσουν; Το τίποτα; Σπουδαία η θυσία τους…
Π.χ. όταν ένας ζητιάνος διαλαλεί ότι τίποτε δεν του χρειάζεται.
Πόσους λοιπόν αυτός θα συγκινήσει; Σχεδόν κανέναν. Αυτός δεν μπορεί να συγκινήσει κανέναν, αυτός μπορεί να κάνει να τον λυπηθούν. Οι άλλοι συγκινούν…
Ο Βούδας ήταν πρίγκιπας, γιος του βασιλιά και θυσίασε πολλά πράγματα και έγινε αυτός που έγινε. Αυτός
ΟΝΤΩΣ ΕΙΧΕ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΕΙ. Η θυσία του είχε αξία. Ήταν αληθινή θυσία.
Εσεις έχετε π.χ. να θυσιάσετε κάτι- πολύ σπουδαίο πράγμα, το βλέπω και το καταλαβαίνω. Θα το θυσιάσετε αν χρειαστεί εν ονόματι της Αγάπης; Το συγκροτημένο αναπτυγμένο Εγώ , που θα έχει την αξία; Θα ήθελα να μου απαντήσετε ειλικρινά. Αν όμως δεν θέλετε – μην απαντάτε. Απλώς δείτεκαι αυτή την εκδοχή μέσα σας. Σημασία έχει τι θα απαντήσεις στον Εαυτόν σου.
Άτομα με έντονη προσωπικότητα, ακόμη και τους εγωιστές – εγώ τους συμπαθώ
για ένα και μόνο λόγο: αυτοί συγκέντρωσαν μέσα τους μεγάλο πλούτο, ο κατώτερος εαυτός τους= προσωπικότητα είναι σε υψηλό επίπεδο, δεν είναι όποιοι και όποιοι, συνεπώς μόνον αυτοί έχουν τι να θυσιάσουν, συνεπώς μόνο η δική τους θυσία θα είναι η όντως αληθινή. Αυτά τα άτομα είναι στα πρόθυρα της φώτισης, αν όχι στην παρούσα ζωή, στην επόμενη- κατά 90%. Έτσι πιστεύω. Είναι οι αυριανοί Βούδες. Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο εγώ τους εκτιμώ, κι ας είναι σήμερα και εγωιστές ακόμη που λέει ο λόγος. Το προσωρινό δεν έχει μεγάλη αξία. Το αύριο μετράει. Δέχτείτε την εκτίμησή και τον σεβασμό μου ασχέτως αν δεν θυσιάζετε τίποτε. Ελπίζω να μην σας στεναχωρώ.
«Η πίστη σε μια ιδέα ή σε ένα δρόμο που έχουμε διαλέξει ΕΜΕΙΣ και που μπορεί να μας φέρει σε αντιθέσεις πιθανώς με κάποιους συνανθρώπους μας , ισχυροποιείται μόνο αν πιστεύουμε στην ΔΙΚΗ μας αλήθεια και στον εαυτό μας.»
Νομίζω, ότι δικαιούσαι
Nehemaut, να λες
ΕΜΕΙΣ με κεφαλαία. Για ανωτέρω λόγους και δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. Πάντα η σύγκρουση θα φέρει σε αντιθέσεις προς κάποιους. Το ερώτημα είναι: η
ΔΙΚΗ μας αλήθεια, η αλήθεια αναπτυγμένου προσωπικά όντος, μπορεί να θυσιαστεί στην ανώτερη Αλήθεια, στην Αγάπη; Εγώ π.χ. ο ίδιος δεν ξέρω πράγματι αν μπορώ να θυσιάσω την
ΔΙΚΗ μου αλήθεια, έχω τι να θυσιάσω, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ η αν θα μπορέσω. Μιλώ ειλικρινά. Αλλά αυτό πάντα μένει ως ζητούμενο για όλους μας.
«Οπότε για να βρούμε το θάρρος να αντεπεξέλθουμε σ΄αυτές τις αντιξοότητες που εμφανίζονται θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι για το σωστό των αποφάσεων μας.»
Διακρίνω το θάρρος
, αναρωτιέμαι- αυτές οι αντιξοότητες ποιος τις δημιουργεί; Για ποιόν λόγο υπάρχουν; Μήπως είναι σήματα από Πάνω- σου κλείνω τον δρόμο και απαιτώ την θυσία για να περάσεις. Τι θα κάνεις. Θα κυριέψεις το κάστρο με την έφοδο (επαναστατικά, βίαια) η θα παραδοθείς άνευ όρων στην Αγάπη και θα σε αφήσουν να περάσεις και θα γονατίσουν μπροστά σου από πάνω; Τι θα διαλέξεις;
«Νομίζω ότι η αυτοεκτίμηση προηγείται της πίστης ….»
Εμένα μου φαίνεται, ότι προηγείται η μεγάλη ποσότητα της Αγάπης μέσα στην ψυχή, η οποία θα φέρει και την αυτοεκτίμηση και την πίστη. Όλα τα άλλα θα είναι σκέτη βία, βιασμός του εαυτού σου και των άλλων. Αυτό μπορεί να συμβεί, δεν είναι θεωρητικό. Είναι πάντα πιθανό και ανά πάσα στιγμή. Και κανείς δεν ξέρει πότε μπορεί να του συμβεί. Όπως κανείς δεν ξέρει πότε θα τον υποτάξει η Αγάπη. Νομίζω καλλίτερος τρόπος από την
ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ. Υποταγή στην αγάπη- είναι πράξη υψίστου ηρωισμού, ιδίως για την γυναίκα, την οποία θεωρώ
ΠΡΟΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. Κακά τα ψέματα, η αγάπη αν σωθεί τελικά, θα σωθεί απ' τις γυναίκες. Οι άλλοι απλώς ενστικτωδώς διαισθανόμενοι την σωτηρία- θα ακολυθήσουν. Συνεπώς, για την γυναίκα η μόνη ολοκλήρωση είναι η συσσόρευση μέσα της της μεγαλύτερης δυνατής ποσότητας της αγάπης. Όλα τα άλλα, κατα την γνώμη μου για την γυναίκα είναι και πρέπει να είναι δευτερεύοντα. Περίεργες αντιλήψεις, το ξέρω. Όμως σ' αυτές καταλήγω, συνειδητοποιώντας τον προτεύοντα ρόλο της γυναίκας στην ζωή. Είτε με συμφέρει, είτε όχι- έτσι είναι απο όποιαδήποτε πλευρά και να δεις το θέμα.
«απλά για να ολοκληρωθεί θα πρέπει να ακολουθήσει αυτά που η δική του ψυχή προστάζει, άσχετα εάν είναι αρεστά στον διπλανό του ή όχι.»
Έτσι μπορεί να μιλάει μόνον αυτός, που έχει γεμάτη την πραμάτειά του- πλούσια προσωπικότητα, άρα ανεξάρτητη, άρα έτοιμη αν χρειαστεί να συγκρουστεί, να δώσει μάχη. Για τα πιστεύω. Είναι ο εξελιγμένος κατώτερος εαυτός, ώριμος, και μη δυνάμενος για πολύν καιρό να είναι κατώτερος. Είναι ο εν εκκολάψει ανώτερος. Ο αυριανός ανώτερος και πανέμορφος.
Είναι ο αναπτυγμένος κατώτερος εαυτός= προσωπικότητα, που χτυπά την πόρτα του Ανώτερου Εαυτού και του λέει: « Άνοιξε μου για να μπω, τα κάτω διαμερίσματα δεν με χωράνε πια, είναι κατώτερα για μένα πια, αξίζω περισσότερα διότι τα κατέκτησα.» Ετοιμάζεται να γεννηθεί το Ανώτερο.
Δεν είναι όμως η φωνή της Ψυχής, που προστάζει, που ίσως θα νομίσει κανείς.. Η Ψυχή προστάζει μόνον την Αγάπη. Μέσα στην Αγάπη δεν χωράει η σύγκρουση. Η Ψυχή ποτέ της δεν θα πει: « άσχετα εάν είναι αρεστά στον διπλανό του ή όχι», αυτή θα πει μόνο ένα πράγμα: «σ’ αγαπώ έτσι όπως είσαι,
γύφτος κι αν είσαι ,είτε βασιλιάς, εγώ δεν αγαπώ το γυφτιλίκι η την βασιλεία, εγώ αγαπώ εσένα.»
Τώρα αν θα έλεγα αυτά σε κάποιον που θα είχε παιδική προσωπικότητα= κατώτερο εαυτό ντάουν, δεν θα καταλάβαινε τίποτε. Εσεις καταλαβαίνετε και είμαι σιγουρότατος γι’ αυτό.
Μα όπως και να είναι το πράγμα, πάλι σας χαιρετώ με πολύ σεβασμό και εκτίμηση ως αυριανές φωτισμένες Ψυχές, διότι
φτασατε και οι δυο ήδη στην πόρτα… Τουλάχιστον τέτοια εντύπωση έχω. Με μια σπρωξιά ακόμη αυτή θ' ανοίξει…
Και η σπρωξιά είναι μόνο μία- αυτή λέγεται….
Ολοκλήρωστε μόνες σας αυτήν την Πρώτη και την Τελευταία λέξη.
Πάντα με αγάπη και εκτίμηση.
