Βίωση του Θείου και εσωτερική καθαρότητα

[ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ]

Γεια σου Μόνα Λίζα

Ο θεός είναι παντού. Σαν πανταχού παρών.
Άρα είναι και μέσα μας.
Άρα είναι και έξω μας.
Ο θεός είναι άφατος, απερίγραπτος, αέναος, άναρχος, ατελεύτητος. Ε και;

Μεγάλες και σπουδαίες λέξεις.
Και όμως. Πως θα βιώσεις το άφατο;
Πως θα έχεις επίγνωση του απερίγραπτου;

Αρέσει ξέρεις σε εμάς τους ανθρώπους να λέμε: «ο θεός είναι μέσα μας».
Ξέρεις γιατί; Διότι σε όλους μας αρέσει να είμαστε λίγο θεοί.

Είτε ο θεός είναι μέσα μας, είτε είναι έξω μας, είτε είναι στο σύννεφο επάνω, για να τον πλησιάσουμε πρέπει να κατακτήσουμε την εσωτερική καθαρότητα με την οποία θα καθαρίσουν τα μάτια μας και θα ξεβουλώσουν τα αυτιά μας.....

«Αφήστε τα παιδιά να έρθουν προς Εμένα. Σε αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών»
Αλήθεια πως θα γίνουμε παιδιά;


Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σου.

ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

[Μόνα Λίζα]

To βρώμικο χέρι δεν μπορεί να καθαρίσει το βρώμικο πρόσωπο....
Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να στραφεί στην πηγή για να πλυθεί. Η εξάγνιση είναι απόφασή μας, αλλά δεν μπορούμε να την πετύχομε εμείς χωρίς "άνωθεν" βοήθεια για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ξέρομε τι είναι..... Έτσι δεν είναι;;

«Αφήστε τα παιδιά να έρθουν προς Εμένα. Σε αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών»
Αλήθεια πως θα γίνουμε παιδιά;

εμ... έλα ντε........!!! ??

Συμφωνώ με τα λεγόμενά σου, με όλα.... αλλά δες κι εσύ ότι αυτό που λέω έχει σημασία.... Οι βαθύτερες στάσεις μας καθορίζουν τη συμπεριφορά μας χωρίς να μπορούμε να τις ελέγξομε, ούτε καν να τις δούμε (αφού το συνειδητό μας είναι αλλού). Είμαστε αντιφατικά πλάσματα αγαπητέ!....

[Ramoglou]

«Αφήστε τα παιδιά να έρθουν προς Εμένα. Σε αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών»

Αλήθεια πως θα γίνουμε παιδιά;

Το μυαλό μου πάει στην αγνότητα, στην αθωότητα που έχει ένα «παιδικό» μυαλό.
Στη σκέψη και στη δράση του δεν υπάρχει η μνησικακία, το κέρδος, η εκμετάλλευση.

Λειτουργεί μόνο με τα ένστικτά του, ίσως, θα μπορούσα να σκεφτώ και την κεκτημένη ταχύτητα λειτουργίας από τα υψηλότερα πεδία, την οποία δεν έχει αποβάλει πλήρως με την ενσάρκωση του, αυτή θεωρώ πως περιέρχεται στην κατάσταση της Λήθης με την πάροδο του χρόνου.

Απλά μεταφέρω αυτό που μου ήρθε σαν σκέψη στο μυαλό.

Αν καταφέρουμε λοιπόν να «θυμηθούμε» εκείνη τη λειτουργία που αρχικά είχαμε τότε θα καταφέρουμε να γίνουμε και παιδιά.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...«Αφήστε τα παιδιά να έρθουν προς Εμένα. Σε αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών»
Αλήθεια πως θα γίνουμε παιδιά;..."

Την καλησπέρα μου σε όλους...
Αγαπητέ μου Ανεστημένε, αναρωτιέσαι το πώς θα ΞΑΝΑγίνεις παιδί
Γιατί παιδίον, ΗΣΟΥΝ
Αλήθεια ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΑΙ το ΠΩΣ ήσουν εσύ ως νήπιο
ΟΜΩΣ βιάστηκες να ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ φίλε μου...
Και τώρα αναρωτιέσαι το ΠΩΣ θα ΞΑΝΑγίνεις παιδί

Αλήθεια, πόσο ΒΕΒΑΙΟΙ είμαστε για το ΑΝ ο Μεγάλος Ραβί μιλούσε κυριολεκτικά ή ομιλούσε, με αφορμή την παιδική παρέα που θέλησε να τον συμπεριλάβει στο "παιδικό της παιχνίδι", ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΑ δηλαδή παραβολικά
Όπως ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ είναι και εκείνη η περίφημη Σφαγή των ΑΘΩΩΝ νηπίων από τον Ηρώδη

Περί των άλλων που αναφέρεις σχετικά με τα μεγάλα λόγια των ανθρώπων, ο "καθείς εφώ ετάχθει" και από εκεί που ετάχθει να βρίσκεται στην ΠΑΡΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΑΡΚΩΣΗ, μας παρουσιάζει και την οπτική που έχει για τα πράγματα...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

To βρώμικο χέρι δεν μπορεί να καθαρίσει το βρώμικο πρόσωπο....
Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να στραφεί στην πηγή για να πλυθεί.

Οι βαθύτερες στάσεις μας καθορίζουν τη συμπεριφορά μας χωρίς να μπορούμε να τις ελέγξομε, ούτε καν να τις δούμε (αφού το συνειδητό μας είναι αλλού). Είμαστε αντιφατικά πλάσματα αγαπητέ!....

Αγαπητή Μόνα Λίζα, πολύ καλή η παρομοίωση που χρησιμοποίησες

Πώς εννοείς ότι το "...το συνειδητό μας είναι αλλού..."
Πού μπορεί να είναι δηλαδή το συνειδητό μας:?:

Με εκτίμηση,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Λειτουργεί μόνο με τα ένστικτά του, ίσως, θα μπορούσα να σκεφτώ και την κεκτημένη ταχύτητα λειτουργίας από τα υψηλότερα πεδία, την οποία δεν έχει αποβάλει πλήρως με την ενσάρκωση του, αυτή θεωρώ πως περιέρχεται στην κατάσταση της Λήθης με την πάροδο του χρόνου..."

Το παραπάνω απόσπασμα του Φίλου Ράμογλου, είναι ένα απο τα θέματα που ο Νόμος της Μετενσάρκωσης, τον οποίο ΚΑΙ ο Ιησούς εδίδαξε, επαρκώς το διαπραγματεύεται ...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Μόνα Λίζα]

Αγαπητέ Κέλσο,

το γιατί το συνειδητό του ανθρώπου είναι αλλού σε σχέση με το ασυνείδητό του είναι ένα ζήτημα το οποίο έχουν διαπραγματευτεί η ψυχολογία, η μυθολογία και λιγότερο άλλες επιστήμες.....

Εγώ μπορώ να πω ένα παράδειγμα που ίσως βοηθήσει στην κατανόηση: σου έτυχε ποτέ να συζητήσεις με κάποιον που διατείνεται ότι είναι δημοκράτης; σκίζει τα ρούχα του για τη "δημοκρατία" μπορεί να έχει κάνει και θυσίες, μπορεί να έχει δώσει και μέρος της ζωής του γι αυτό και να τον παρατηρείς να συμπεριφέρεται στην προσωπική του ζωή, ίσως και μέσα στο κόμμα του φασιστικά.....

Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα, μη μεινεις στο συγκεκριμένο.
Πιστεύω ότι μία σημαντική παράμετρος είναι ότι οικειοποιούμαστε αυτονόητα αυτό που υποστηρίζουμε θεωρητικά χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι όλα υπάρχουν μέσα μας και θέλει πολύ δουλειά για να στρέψει κανείς τη ρότα των πραγμάτων .... Αυτό όμως είναι ένα σημαντικό βήμα, το οποίο καλούμαστε να κάνουμε: όταν κατανοούμε κάτι θεωρητικά, να βρούμε την εφαρμογή του στην πράξη. Αυτή είναι η ευθύνη μας και δεν μπορεί να το κάνει άλλος από εμάς για εμάς.... Δεν κατανοούμε για τους άλλους, κατανοούμε για τον εαυτό μας πρώτα και κύρια (με την έννοια ότι κανείς δεν είναι αμέτοχος των παθών, ατελειών και ελαττωμάτων).

Αυτή η αντιφατικότητα στη συμπεριφορά μας μπορεί να έχει βέβαια και άλλες αιτίες (όπως πχ τις προβιωτές μας), έχει όμως μία βασική συνισταμένη: το διαχωρισμό. Αποποιούμαστε στάσεις και συμπεριφορές, τις στιλητεύουμε και τις αποκλείουμε από τον εαυτό μας.

Τώρα, όσο για την παρθενοποίηση της ψυχής την οποία ο αγαπητός ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ μας ζητάει να δώσομε προσοχή θα επανέλθω διότι απασχολεί και εμένα αρκετά.

Θέτω ωστόσο μία σχετική έννοια προς διερεύνηση: ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ

Την καλημέρα μου σε όλους

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...το γιατί το συνειδητό του ανθρώπου είναι αλλού σε σχέση με το ασυνείδητό του είναι ένα ζήτημα το οποίο έχουν διαπραγματευτεί η ψυχολογία, η μυθολογία και λιγότερο άλλες επιστήμες..."

Kαλή μου Μόνα Λίζα, ρίξε μια ματιά εδώ: http://mystica.gr/forum/viewtopic.php?t=23&start=60 με τίτλο ΛΗΘΗ.
Εκεί έχει καταριφθεί ο μύθος περί "ασυνείδητου" επαρκώς όπως ίσως και εσύ θα διαπιστώσεις...

Τα ΠΑΝΤΑ στη Φυσική μας ζωή είναι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ
Στην "Ψυχική" (αν θα μπορούσαμε να πούμε) ζωή μας τα ΠΑΝΤΑ είναι ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και στην "Πνευματική" μας ζωή (αν θα μπορούσαμε και πάλι να πούμε), τα ΠΑΝΤΑ είναι ΥΠΕΡΣΥΝΕΙΔΗΤΑ

Για την "παρθενοποίηση" της Ψυχής, θέτω το ερώτημα ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ η Ψυχή του ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ να ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΘΕΝΑ και ΑΝ ΝΑΙ, πώς μπορεί αυτό να γίνει την στιγμή που η Ψυχή, είναι ο φορέας - όχημα του Πνέυματος, δηλαδή του Εν Ημίν Θεού

Για την ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ, θα επανέλθω...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ladyhawk]

Η εσωτερική καθαρότητα είναι η κατάσταση που μας επιτρέπει να επικοινωνούμε με το Θεό.

‘Όταν μιλάμε για σωματική καθαρότητα αναφερόμαστε στην εγκράτεια και την αποχή αμαρτιών και σαρκικών παθών.

Αντίστοιχα υπάρχει και η εσωτερική καθαρότητα αυτή που αναφέρεται στην απελευθερωμένη ψυχή από τα γήινα πάθη. Αυτό γίνεται με την επίτευξη της καθαρότητας της σκέψης, την πνευματική καθαρότητα με κατ’ επέκταση την εσωτερική γαλήνη.


Η αγαπητή Μόνα Λίζα ανέφερε ότι όλα βρίσκονται μέσα μας.

Θα ήθελα να προσθέσω πως μέσα μας μπορούμε να βρούμε αυτά που μας δώσουν την δύναμη να επιτύχουμε αυτήν την εσωτερική καθαρότητα. Άλλωστε τα πάντα τα ρυθμίζει ο Θεός. Μέσα μας μπορούμε να βρούμε όλα τα εργαλεία που θα μας βοηθήσουν να εργαστούμε εσωτερικά για να πετύχουμε.

Θέτω ωστόσο μία σχετική έννοια προς διερεύνηση: ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ

Η μετουσίωση μοιάζει με την αλλαγή την μεταμόρφωση την μεταστοιχείωση. Είναι η «μεταφορά» από μία κατάσταση σε μία άλλη.
Είναι μια διαδικασία που μπορεί να γίνει είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά.
Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει είναι η εσωτερική αυτή διεργασία που έχει να κάνει με την ανθρώπινη ψυχή. Μία ψυχή η οποία επηρεάζεται από τις κοινωνικές παραμέτρους. Η σχέση μας όμως με το Θεό είναι πνευματική και όχι υλική.

Είναι γνωστή η μετουσίωση της θείας ευχαριστίας δηλαδή η μετατροπή του άρτου και οίνου σε σώμα και αίμα Χριστού.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως μέσα από την εσωτερική καθαρότητα σκοπός του ανθρώπου είναι η μετουσίωσή του σε θεό.

Άραγε αυτό κατά πόσο είναι πραγματικά εφικτό και όχι αλληγορικό.

[Secondborn]

«Αφήστε τα παιδιά να έρθουν προς Εμένα. Σε αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών»
Αλήθεια πως θα γίνουμε παιδιά;

"Τα παιδιά μπορούν να διαδάξουν 3 πράγματα τους μεγάλους: α) να χαίρονται δίχως λόγο, β) να ασχολούνται πάντα με κάτι και γ) να απαιτούν με όλη τους τη δύναμη αυτό που επιθυμούν." Paulo Coelho

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...Η εσωτερική καθαρότητα είναι η κατάσταση που μας επιτρέπει να επικοινωνούμε με το Θεό..."

"...Η μετουσίωση μοιάζει με την αλλαγή την μεταμόρφωση την μεταστοιχείωση. Είναι η «μεταφορά» από μία κατάσταση σε μία άλλη.
Είναι μια διαδικασία που μπορεί να γίνει είτε εξωτερικά είτε εσωτερικά.
Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει είναι η εσωτερική αυτή διεργασία που έχει να κάνει με την ανθρώπινη ψυχή. Μία ψυχή η οποία επηρεάζεται από τις κοινωνικές παραμέτρους. Η σχέση μας όμως με το Θεό είναι πνευματική και όχι υλική..."

Καλησπέρα Κυρά μου (κατά το My Lady )

Γιατί η "εσωτερική καθαρότητα" θα πρέπει να μας "επιτρέπει την επικοινωνία με τον Θεό"
Όποιος δηλαδή έχει την "εσωτερική καθαρότητα", επικοινωνεί και με τον Θεό
Την αποκαλείς "κατάσταση", τι σημαίνει αυτό για σένα

Σε όσα αναφέρεις για την μετουσίωση, μας τα μπερδεύεις "λίγο", αφού την "ταυτίζεις" με την μεταστοιχείωση και την μεταμόρφωση, πώς καταλήγεις σε αυτό

Είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ το να ΜΗΝ μπερδεύουμε τις έννοιες και τις ιδέες που περικλείουν με "παρεμφερείς λέξεις"...
Κάποτε αυτή η ΒΑΒΕΛ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ θεωρώ πώς ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσει...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Υ.Γ.
Τα παραπάνω ΔΕΝ έχουν προσωπικό χαρακτήρα πρός την αγαπημένη μου Φίλη...
Με αφορμή το post της (που το κατανοώ ΠΛΗΡΩΣ) βρήκα την ευκαιρία να ΞΑΝΑθίξω το θέμα της ισοπέδωσης των λέξεων που είναι χαρακτηριστικό της εποχής ΜΑΣ...

[Ladyhawk]

Καλημέρα σε όλους τους φίλους

Υ.Γ.
Τα παραπάνω ΔΕΝ έχουν προσωπικό χαρακτήρα πρός την αγαπημένη μου Φίλη...
Με αφορμή το post της (που το κατανοώ ΠΛΗΡΩΣ) βρήκα την ευκαιρία να ΞΑΝΑθίξω το θέμα της ισοπέδωσης των λέξεων που είναι χαρακτηριστικό της εποχής ΜΑΣ...

Αγαπημένε μου φίλε Κέλσο,

Χαίρομαι πραγματικά που με αντιλαμβάνεσαι πλήρως – όπως γράφεις – και φαντάζομαι οι απόψεις μου σε βρίσκουν σύμφωνο, μίας και δεν είδα να εκφράσεις κάτι αντίθετο.

Όσον αφορά το θέμα της ισοπέδωσης των λέξεων θα είναι χαρά δική μου – και φαντάζομαι και των υπόλοιπων μελών – να ακούσουμε ότι έχεις να μας πεις με αφορμή το post μου.

[Μόνα Λίζα]

Αγαπητή L.
γράφεις

Είναι γνωστή η μετουσίωση της θείας ευχαριστίας δηλαδή η μετατροπή του άρτου και οίνου σε σώμα και αίμα Χριστού.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως μέσα από την εσωτερική καθαρότητα σκοπός του ανθρώπου είναι η μετουσίωσή του σε θεό.

Άραγε αυτό κατά πόσο είναι πραγματικά εφικτό και όχι αλληγορικό.

δηλαδή πως το κατανοείς; Πως θα μπορούσε η λειτουργία του Θεϊκου μέσα στον άνθρωπο να είναι αλληγορικής φύσεως;;

Αγαπητέ Κέλσο,
ομολογώ πως γενικά δεν κατανοώ και πάρα πολύ τις ταξινομήσεις σου - ίσως επειδή δεν κινούμαστε με τον ίδιο τρόπο. Θα σχολιάσω όμως κάτι άλλο:
γράφεις

Για την "παρθενοποίηση" της Ψυχής, θέτω το ερώτημα ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ η Ψυχή του ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ να ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΘΕΝΑ και ΑΝ ΝΑΙ, πώς μπορεί αυτό να γίνει την στιγμή που η Ψυχή, είναι ο φορέας - όχημα του Πνέυματος, δηλαδή του Εν Ημίν Θεού

δηλαδή η ψυχή μας αυτή τη στιγμη κινείται στην παρθενικότητά της; προς τι τότε όλα τα πάθη και οι διαδρομές;

Συμφωνώ για την προσοχή στην χρήση των λέξεων, πρέπει ομως να μην φτάνει κανείς στο άλλο άκρο, διότι αν το δούμε στην καθημερινότητα δεν υπάρχει αυθεντικότητα της έννοιας, υπάρχει ορθολογική και επικοινωνιακή χρηση. Απο κει και πέρα είναι θέμα συννενόησης και επιλογών των ανθρώπων. Η λέξη όμως και η έννοια συνδέεται και με τη χρήση της στο τώρα. Άλλως η "αυθεντική" χρήση της γλώσσας θα ανήκει σε μια μικρή σέχτα που θα κατανοεί το "βαθύτερο και αυθεντικό νόημα της λέξης"....

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

"...δηλαδή η ψυχή μας αυτή τη στιγμή κινείται στην παρθενικότητά της; προς τι τότε όλα τα πάθη και οι διαδρομές; ..."

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους...

Με την τοποθέτησή σου αυτή, αν την κατανοώ σωστά, υποστηρίζεις ότι η ΨΥΧΗ είναι που ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ και κάνει τις "διαδρομές των παθών"...

Μα για να ευθύνεται ΟΜΩΣ, δεν θα πρέπει να είναι και ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΑ ΙΝΙΑ τόσο της σκέψης όσο και της δράσης;;;

Τα έχει όμως; (όχι τι δύναται να έχει, αλλά τι έχει πραγματικά)
Είναι κάτι τέτοιο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;;;

Σχετικά με τις λέξεις- έννοιες, ΑΝ ΔΕΝ τις χρησιμοποιούμε ορθά, αλλάζει το νόημα τόσο της σκέψης όσο και της δράσης...
Αναλογίσου το καλή μου φίλη...

Φιλικά,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ladyhawk]

Είναι γνωστή η μετουσίωση της θείας ευχαριστίας δηλαδή η μετατροπή του άρτου και οίνου σε σώμα και αίμα Χριστού.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως μέσα από την εσωτερική καθαρότητα σκοπός του ανθρώπου είναι η μετουσίωσή του σε θεό.

Άραγε αυτό κατά πόσο είναι πραγματικά εφικτό και όχι αλληγορικό.

δηλαδή πως το κατανοείς; Πως θα μπορούσε η λειτουργία του Θεϊκου μέσα στον άνθρωπο να είναι αλληγορικής φύσεως;;

Αγαπητή Μόνα Λίζα,

Η λειτουργία του θεϊκού μέσα μας σίγουρα δεν μπορεί να είναι αλληγορικής φύσεως.

Αλληγορία όμως μπορούμε να συναντήσουμε στον άρτο και στον οίνο, γιατί στην πραγματικότητα τίποτα από τα δύο δεν μετουσιώθηκε ουσιαστικά.

Η αλληγορία είναι η αναπαράσταση μίας αλήθειας με «φανταστικό» τρόπο με σκοπό την προσέγγισής της από ευρύτερο κοινό. Η απόδοση του νοήματος της αλληγορίας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με αυτόν που την κάνει και την διάνοιά του.

Αυτό λοιπόν που αναρωτήθηκα είναι αν η κρυμμένη αλήθεια είναι ουσιαστικά η μετουσίωση του ανθρώπου σε θεού ή αυτό κρύβει κάτι άλλο.



Όσο για την παρθενοποίηση της ψυχής νομίζω πως μία τέτοια κατάσταση σημαίνει και την διαγραφή των καταγραφών από προβιωτές.

[Μόνα Λίζα]

Αγαπητή Ladyhawk

Αυτό λοιπόν που αναρωτήθηκα είναι αν η κρυμμένη αλήθεια είναι ουσιαστικά η μετουσίωση του ανθρώπου σε θεού ή αυτό κρύβει κάτι άλλο.

εγώ πιστεύω ότι ο Θεός είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ και ΠΑΡΩΝ μέσα μας. Εμείς είμαστε διασκορπισμένοι και ασυντόνιστοι με αυτή την ΠΑΡΟΥΣΙΑ.

Αλληγορία όμως μπορούμε να συναντήσουμε στον άρτο και στον οίνο, γιατί στην πραγματικότητα τίποτα από τα δύο δεν μετουσιώθηκε ουσιαστικά.

Τεράστιο ζήτημα αυτό αγαπητή Λ. Ως θεΪκό μυστήριο φυσικό είναι να μας γενά ερωτηματικά...... Έχω μόνο να πω ότι όπως το αισθάνομαι εγώ η μετουσίωση αφορά αυτά τα οποία συμβολίζει την στιγμή εκείνη ο άρτος και ο οινος. ....

Όσο για την παρθενοποίηση της ψυχής νομίζω πως μία τέτοια κατάσταση σημαίνει και την διαγραφή των καταγραφών από προβιωτές.

Συμφωνώ είναι σημαντική παράμετρος, όμως ίσως περιλαμβάνει ακόμη την ανύψωση της ψυχης απο τις εξαρτήσεις της στην ύλη (τα "πάθη" και τις "αμαρτίες"), καθώς και τη συγχώρεση. Η ανύψωση αυτή των παθών είναι στο τώρα και αφορά δράση και επανατοποθέτηση στην καθημερινή ζωή. Η συγχώρεση ίσως συνδέεται με την διαγραφή αυτή (καθότι μπορεί να σημαίνει την συνειδητή συγχώρεση του εαυτού μας για κάθε στάδιό του και κάθε του διαδρομή).
(Εξάλλου δεν λέει "και άφες αυτοίς τα οφηλήματα υμών.... ως και ημείς...κλπ)??

Η συζήτηση είναι εποικοδομητική, αλλά όπως καταλαβαίνεις .. το θέμα το ζούμε μάλλον παρά το κουβεντιάζομε ε;
Ας ελπίσομε να έχομε όλοι βιώματα μάλλον παρά ερμηνείες!

Χαιρετώ όλους!

[NEHEMAUT]

εγώ πιστεύω ότι ο Θεός είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ και ΠΑΡΩΝ μέσα μας. Εμείς είμαστε διασκορπισμένοι και ασυντόνιστοι με αυτή την ΠΑΡΟΥΣΙA

Αυτή είναι και η δική μου αντίληψη και τολμώ να πω και βίωμα.
Η επικοινωνία μας όμως μαζί Του δεν μπορεί να γίνει αν δεν είμαστε έτοιμοι ούτε να την προκαλέσουμε εμείς.

Η συμμετοχή μας σε τελετές και μυστήρια απο μόνη της δεν λειτουργεί αν δεν υπάρχει το σωστό ψυχικό υπόβαθρο.

Με εκτίμηση

[Ladyhawk]

εγώ πιστεύω ότι ο Θεός είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ και ΠΑΡΩΝ μέσα μας. Εμείς είμαστε διασκορπισμένοι και ασυντόνιστοι με αυτή την ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Αγαπητή Μόνα Λίζα, δεν διαφωνούμε σε αυτό. Μάλιστα θα έλεγα πως εάν καταφέρουμε να συγκροτηθούμε και να συντονιστούμε, ίσως τότε καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε και μαζί του, ή ακόμα να πούμε πως έχουμε κάνει ένα βήμα προς την μετουσίωση.

Η συμμετοχή μας σε τελετές και μυστήρια απο μόνη της δεν λειτουργεί αν δεν υπάρχει το σωστό ψυχικό υπόβαθρο.

Αγαπητή NEHEMAUT, θα συμφωνήσω μαζί σου και θα ήθελα επίσης να προσθέσω, πως το ψυχικό υπόβαθρο είναι κάτι που καλλιεργείται και εξελίσσεται.

Αναλόγος λοιπόν με την εξέλιξη αυτή, καθώς και την διάνοια του καθενός, έχουμε και διαφορετικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, ο καθένας ανάλογα με το που βρίσκεται πνευματικά «δίνει και παίρνει» τα όσα του αναλογούν.

[Μόνα Λίζα]

Αγαπητοί φίλοι,

Η συμμετοχή μας σε τελετές και μυστήρια απο μόνη της δεν λειτουργεί αν δεν υπάρχει το σωστό ψυχικό υπόβαθρο.

Ο Θεός ως ασύληπτος, απειροδιάστατος και απρόβλεπτος πάντα λειτουργεί μέσα μας, ακόμα και όταν η δική μας κίνηση είναι αντίθετη. Μιας όμως και περάσαμε τα πάνδεινα για να γευτούμε τη συνειδητότητα δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνώ: η συμμετοχή μας και ο εναγκαλισμός με το θείο απαιτεί επίγνωση και συνειδητότητα. Ίσως αυτό το νόημα έχει και το μυστήριο ως διαδικασία, και η εξάγνιση ως συνειδητή προοπτική. Έχουν πιστεύω ως στόχο αυτή τη συνειδητότητα να την αναπτύξουν και να την διευρύνουν με τρόπο ώστε από μια στιγμή να γίνει στάση ζωής.

Αλήθεια τι λέτε περί αυτού; Πως μπορεί κανείς να διαβεί τις συμπληγάδες για να φτάσει στην αγνότητα χωρίς να συνθλιβεί ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω ενός εξαπατημένου απο την ύλη εαυτού;;

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Αλήθεια τι λέτε περί αυτού;
Πως μπορεί κανείς να διαβεί τις συμπληγάδες για να φτάσει στην αγνότητα χωρίς να συνθλιβεί ανάμεσα πρέπει και στα θέλω ενός εξαπατημένου απο την ύλη εαυτού;;

Λέμε (εγώ δηλαδή ) ότι "...για να διαβεί ΚΑΠΟΙΟΣ τις συμπληγάδες, ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ να φτάσει στην αγνότητα, ΠΡΕΠΕΙ να συνθλιβεί ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω ενός εξαπατημένου απο την ύλη εαυτού ΤΟΥ..."

Ελπίζω να σε κάλυψα καλή μου Μόνα Λίζα

Κέλσος ο Φιλαλήθης