Θρήσκευμα: Προσωπική επιλογή ή εθνική επιβολή;

[Gothic]

Συγγνώμη αλλά...αυτή είναι η χειρότερη κατάληξη ενός ιερατείου.
Ο σκοπός όμως είναι να το δούμε βαθύτερα το θέμα.

Άποψή σου βέβαια...από μέρους μου σεβαστή.

[Gothic]

Πάντως για να μην ξεφύγουμε από το θέμα μας που δεν είναι τα ιρατεία, υπάρχει θέμα για να επεκταθούμε σε αυτό :

http://mystica.gr/forum/viewtopic.php?t=24

όπως επίσης θα μπορούσε να ανοιχθεί και ειδικό θέμα.

[Zadok the priestess]

Αγαπητέ moses,

θα συμφωνήσω με το φίλτατο Gothic, διότι αυτό το οποίο περιγράφεις είναι ένα λογικό συμπέρασμα με την προϋπόθεση ότι η μόνη μας εμπειρία και γνώση πλέον, στην εποχή παρακμής των ιερατείων, είναι η εξουσιαστική τους μορφή.

Θεωρώ ότι αυτός δεν είναι ο σκοπός ύπαρξής τους.

Νομίζω όμως, ότι ξεφεύγουμε από το αρχικό θέμα και μάλλον, θα πρέπει να συνεχίσουμε στο θέμα: ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ή σε κάποιο νέο.

[moses]

Γειά σου και πάλι Gothic

Δεν διαφωνούμε σε όλα αγαπητέ moses αλλά διαφωνούμε
Δεν πειράζει όμως αυτή είναι η ουσία εξ άλλου για να υπάρξει κέρδος.

αμήν

Άρα λοιπόν δεν υπάρχουν φωτισμένοι διδάσκαλοι ανά τους αιώνες αν κατάλαβα καλά.

Τί εννοείς 'φωτισμένοι'? Και από που φωτίστηκαν?

Ερωτώ ποιός πραγματικά έκανε πράξη αυτά που οι ιδρυτές έχουν πει για να μπορούμε να λέμε ότι όλο το σύστημα απέτυχε ως πλανεμένο, μιας και πλανεμένοι ήταν και οι ιδρυτές.

Καλό θα ήταν να συγκεκριμενοποιήσουμε κάπως τα πράγματα για να μπορέσω να σου απαντήσω. Σε ποιά θρησκεία αναφέρεσαι?

Σίγουρα τα ιερατεία ήταν και είναι διεφθαρμένα αλλά είναι άχρηστα;

Εντελώς κατά την ταπεινή μου άποψη. Εντελώς. Οι μεσάζοντες ανάμεσα σε δύο συναλλασόμενα μέρη απλά ανεβάζουν το κόστος και καθυστερούν τη διαδικασία. Όταν δε λειτουργούν για ίδιον συμφέρον, προσπαθούν να 'αρμέξουν' και τις δυο πλευρές με μόνο γνώμονα το ατομικό κέρδος.

Μπορούμε να βρούμε μόνοι μας το Θεό;

Τί εννοείς 'μόνοι μας'? Σαν άν-θρωποι μόνοι μας? Δηλαδή τί είναι τα ιερατεία? Μήπως αποτελλούνται από οντότητες εξωκοσμικές? Άνθρωποι αποτελλούν και τα ιερατεία. Ίδια όντα με τις ίδιες δυνατότητες και τις ίδιες αδυναμίες.
Και σε ποιό θεό συγκεκριμένα αναφέρεσαι? Άλλος θεός λέει ότι πρέπει να μιλήσουμε πρώτα με το ιερατείο του για να κλείσουμε ραντεβού. Άλλος λέει ότι οι μεσάζοντες είναι βδέλυγμα στα μάτια του. Κάθε θεός λέει και τα δικά του. Αν μου ξεκαθαρίσεις για ποιό θεό μιλάς, θα μπορέσω να σου πω και αν μπορούμε να τον βρούμε μόνοι μας.
Κατά την ταπεινή μου άποψη όμως, είναι παράλογο ένας άνθρωπος να πιστεύει ότι είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να βρει τον οποιοδήποτε θεό, αν δεν τον βοηθήσει ένας άλλος άνθρωπος. Δεν καταλαβαίνω τί είναι αυτό που κάνει τον έναν άνθρωπο ανίκανο και τον άλλο ικανό.

Τώρα όσον αφορά το παράδειγμά σου περί μαθηματικών, πάλι θα σου πω ότι για να γνωρίζεις ότι μία λύση δεν αποδίδει πρέπει να φτάσεις μέχρι το τέλος της εξίσωσης για να δεις ότι δεν την επαληθεύει.
Βρισκόμαστε ακόμη στο πρώτο "συνεπάγεται" και θα απορρίψουμε τη λύση;

Αν το πρώτο συναπάγεται ορίζει ότι τα ούρα της θεάς αγελάδας είναι ιερά και εξαγνίζουν, σαφώς. Αν το πρώτο συνεπάγεται ορίζει ότι μια συγκεκριμένη ξύλινη εικόνα έχει δύναμη να προσφέρει αιώνια ζωή, σαφέστερα. Αν το πρώτο συνεπάγεται απαιτεί το θάνατο των αλλόθρησκων για 40 παρθένες στην αιώνια ζωή, σαφέστατα.

Κατά την άποψή μου,υπήρξαν υπάρχουν και θα υπάρχουν φωτισμένοι Διδάσκαλοι εκτός πλάνης.

Ίσως. Αλλά υπάρχουν και χιλιάδες διδάσκαλοι που οι μαθητές τους νομίζουν το ίδιο, αλλά στην πραγματικότητα ούτε φωτισμένοι είναι ούτε εκτός πλάνης.

Όσο για τα ιερατεία, διεφθαρμένα ή όχι, για μένα είναι απαραίτητα μιας και, εκτός της διδασκαλίας που είναι θεματοφύλακες και έχουν καθηκον να μεταδίδουν (εδώ ακριβώς απέτυχαν οικτρά), είναι και αυτοί που μεταδίδουν ...το κάτι "άλλο" , πες το μύηση, πες το μυστήριο, πες το όπως θες, κάτι που, κατά την άποψή μου, δεν μπορείς να αποκτήσεις μόνος σου.

Εδώ έρχεσαι ακριβώς στα λόγια μου στην απάντηση προς τη Zadok. Μιλάς γι αυτό το κάτι διαφορετικό που όλα τα μέλη των ιερατείων λατρεύουν να έχουν. Αυτή τη φορά ορίστηκε σαν "το κάτι άλλο". Και είναι έτσι ακριβώς όπως το είπες. Όλα τα ιερατεία έχουν αυτό το κοινό χαρακτηριστικό. Είναι οι μόνοι ιδιοκτήτες αυτού του "κάτι άλλου". Που το πτωχό το πνεύματι πόπολο, οι αδαείς μάζες, δεν μπορούν ποτέ να έχουν, αλλά οι λίγοι και εκλεκτοί μύστες, τα μέλη των ιερατείων, οι κύριοι του κάτι άλλο, διαθέτουν. Είτε σαν κληρονομικό χάρισμα, είτε δια αποκαλύψεως, αλλά συνήθως δια μέσω της ίδιας προσπάθειας για απόκτηση εσωτερικής γνώσης.
Και αναριωτιέμαι. Αφού αυτό το κάτι άλλο δεν μπορώ να τον αποκτήσω μόνος μου, ο 'ιερέας' πως το απέκτησε? Μήπως αυτός δεν είναι άνθρωπος σαν κι εμένα? Κάτι που όλοι οι ιεράρχες λατρεύουν να πιστεύουν για τους εαυτούς τους.

Αλλοίμονο στον άνθρωπο που επιλέγει να πιστέψει σε θεό που χρειάζεται ιερατεία για να λειτουργήσει. Πραγματικά, πρέπει να είναι πολύ παράξενος θεός.

φιλικά
m

[moses]

Ζητώ συγνώμη γιατί η τελευταία μου απάντηση έλαβε χώρα χωρίς να διαβάσω τα δυό τελευταία μηνύματα.

Έχετε και οι δυό δίκιο ότι ή συζήτηση αυτή ξεφεύγει από το αντικείμενο της συγκεκριμένης θεματολογίας.

Ίσως να τη συνεχίσουμε σε κάποιο νέο πεδίο. Αν αύριο είμαστε ζωντανοί


καλό βράδυ
m

[Secondborn]

Φίλε Gothic:

Τι είναι πλάνη; Διότι για να γνωρίζουμε τι είναι πλάνη άρα γνωρίζουμε το ορθό.

Χμ... Όχι απαραίτητα.
Βέβαια το λάθος σου έγκειται στο ότι δεν υπάρχουν οι έννοιες "πλάνη" και "ορθό" σε επίπεδο αντιλήψεων και πεποιθήσεων. Πόσο μάλλον σε επίπεδο Θρησκεύματος... Αυτό που είναι ορθό για μένα μπορεί να είναι πλάνη για εσένα και το αντίθετο. Αντικειμενική αλήθεια δε μπορεί να υπάρξει λόγω της πολυπρισματικότητας των ιδεολογιών διαφορετικών ανθρώπων. Εξάλλου πολλές φορές η ερμηνεία που δίνει ο καθένας μας στην ίδια θρησκεία διαφέρει αισθητά.


Ας μη ξεχνάμε επίσης την κατήγορία εκείνη των ανθρώπων που δεν τους προίκισε η Δημιουργία(δε θέλω να πω Θεός) με όλα τα απαραίτητα εφόδια για διαχωρισμό της πλάνης από το υποκειμενικά ορθό.


Μήπως λοιπόν θα έπρεπε όση σημασία δίνεται στο να "καταταγεί" κάποιος σε κάποιο Θρήσκευμα, να δίνεται και στο να του διευρύνει τους ορίζοντες και προς άλλες Θρησκευτικές ιδεολογίες. Γιατί βαφτίζουμε ένα παιδάκι και όταν αυτός γίνει ενήλικας του δίνουμε να επιλέξει μεταξύ των δυο: Ή θα συνεχίσεις να πιστεύεις σε αυτό που έχεις συνηθίσει-αν σε εκφράζει-ή θα ψάξεις να βρεις τί σε εκφράζει μόνος σου. Ρώτησε κανείς αν μπορεί αυτός ο ενήλικας?

Γιατί οι πόρτες είναι καλά κλειδωμένες προς οτιδήποτε νεότερο;

Έστω ότι χαβιάρι=Ορθοδοξία για έναν Έλληνα, φαγητά=άλλες θρησκείες, σερβιτόρος=βάφτιση-σχολείο-ιερατείο και ξεναγός=παιδεία-φορείς κτλ

Γιατί να πρέπει να φάει κάποιος πρώτα για μερικά χρονάκια χαβιάρι και μετά να του δίνεται η δυνατότητα να δοκιμάσει όλα τα υπόλοιπα φαγητά; Γιατί το χαβιάρι του το φέρνει ο σερβιτόρος ενώ τα άλλα φαγητά πρέπει να πάει μόνος του να τα πάρει από το μπουφέ;
Δε θα ήταν πιο δίκαιο να υπήρχε ένας ξεναγός που να σε πληροφορούσε για το μπουφέ, να είχες το δικαίωμα να δοκιμάσεις τα πάντα και μετά να επιλέξεις τί πρέπει να φας?

Θα μου πείτε πώς κάνω έτσι; Άμα θες μπορείς να αφήσεις το χαβιάρι κάτω και να αρχίζεις να δοκιμάζεις. Μα όμως τόσα χρονάκια που το τρώς:
α)το έχεις συνηθίσει και σου αρέσει(ή το έχεις σιχαθεί-ανάλογα)
β)έχεις ψιλοχορτάσει και δε μπορείς να αντιληφτείς πλήρως τη γεύση των άλλων φαγητών.

[Gothic]

Αγαπητέ secondborn, αυτό ακριβώς θέλω να συζητήσουμε και γι αυτό πρόοτεινα αυτό το θέμα.
Είσαι μέσα και στο δικό μου προβληματισμό.
Βέβαια διαφωνώ κάθετα στο ότι "οι πόρτες είναι κλειστές" όταν αποφασίσεις να διαλέξεις.
Όχι για την Ελλάδα και για πολλές άλλες χώρες.
Αλλά και για εκεί που είναι ας πούμε κλειστές, όπως προανέφερα, για μένα δεν υπάρχουν εμπόδια για την ψυχή που βρήκε το δρόμο της.
Κατά την άποψή μου, όλοι θα βρούμε το δρόμο μας, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Θα έρθει η ώρα. Αλλά το συζητάμε αυτό.

Αγαπητέ moses, δεν θα σου απαντήσω για τους εξής λόγους.
α) Θα βγούμε εκτός θέματος όπως προείπα

β) Η λέξη "μύηση" και "Διδάσκαλος" ή δε σου λένε τίποτε οπότε χρειαζόμαστε άλλου είδους θέμα να ανοίξουμε ή σου λένε αλλά οδηγείς τα λεγόμενά μου αλλού.
Κανείς ποτέ δεν είπε ότι τα ιερατεία είναι "μία εκλεκτή κάστα" που δεν μπορεί ο οποιωσδήποτε να εισέλθει αν το επιθυμεί.
Αλλά το σταματάω εδώ και

γ) Αν και καταλαβαίνεις τι λέω πολύ καλά, προτιμάς να παίζεις το παιχνίδι των μεμονομένων quotes-απάντηση, που δεν οδιγεί πουθενά και αντιθέτως αποπροσανοτλίζει. Δεν λέω ότι το κάνεις σκοπίμως μην με παρεξηγείς αλλά ξέρεις...το κάνανε και σε άλλους χώρους που σιχάθηκα και έφυγα και δεν έχω σκοπό να συνεχίσω τα ίδια σε αυτό τον χώρο που δημιουργήσαμε με την ελπίδα και το πιστεύω ότι θα είναι καλύτερος.

Πάντως ειλικρινά είναι σεβαστή η άποψή σου για μένα και ούτε σκοπό έχω να σε προσβάλλω.

Απλά μίλάμε για δύο διαφορετικά πράγματα

[lorenzo]

Αγαπητοί φίλοι,
το θέμα μας είναι αν το:

Θρήσκευμα: Προσωπική επιλογή ή εθνική επιβολή;

Κι αναρωτιέμαι αν έτσι, όπως ετέθει γενικώς και αορίστως, είναι δυνατόν να απαντηθεί χωρίς να εκτραπεί η συζήτηση εκτός της οπτικής πιθανόν και του δημιουργού του...

Και εξηγώ. Θρήσκευμα = δόγμα ή προσωπικά ή ομαδικά "πιστεύω" μερίδας ανθρώπων ή κοινωνιών ή κρατών, σε Ευρωπαικό επίπεδο ή Παγκοσμίως, σε "πολιτισμένες κοινωνίες" ή γενικώς και, και....

Προσωπική επιλογή? Πως την εννοείται? Υπάρχει ελεύθερη κι ανεπηρέαστη και επαρκώς προστατευόμενη ωστε να υφίσταται ως τέτοια? Κι αν ναι, πως καθορίζεται?

Εθνική επιβολή? Χωρίς οι απαντήσεις της προηγούμενης να τεκμηριώνουν την ελευθερία της ύπαρξης της, τότε είναι φανερό ότι, μόνο αυτή υφίσταται κι ως εκ τούτου, επάνω σε αυτό να τοποθετηθούμε εαν βεβαίως ξεκαθαρίσουμε και το πρώτο ερώτημα..

Φιλία κι εκτίμηση
lorenzo

[Gothic]

Αγαπητέ lorenzo έχεις δίκιο.

Το θέμα ξεκίνησε με αφορμή κάποιο σάιτ, το οποίον με φανατικότητα υποστηρίζει ότι ο έλληνας είναι απαράδεκτο να πιστεύει σε άλλου είδους "σκευάσματα", παρά μόνον στη "θρησκεία των ελλήνων".
Ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρουν ότι όλοι οι άλλοι πρέπει να πολεμηθούν από τους "original" έλληνες όπως αυτοί.

Από εκεί ορμώμενοι, αποφασίσαμε να συζητήσουμε, αν ο κάθε λαός "πρέπει" να ακολουθεί την θρησκεία της παραδόσεώς του διότι "μόνον" αυτή θα τον οφελήσει πραγματικά ή μήπως πρέπει ο καθένας μας να ακολουθεί αυτό που τον εκφράζει κάθε στιγμή άσχετα με το ποιά είναι η παράδοσή του.

ΔΕΝ εξετάζουμε ποιά θρησκεία είναι η καλύτερη (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) ΟΥΤΕ αν πρέπει κάποιος να ανήκει σε κάποια.
ΑΝ όμως πιστεύει, τότε θα πρέπει να ανήκει στην θρησκεία του λαού του και της παραδοσής του;
Αν όχι τι;

[moses]

Πάντως ειλικρινά είναι σεβαστή η άποψή σου για μένα και ούτε σκοπό έχω να σε προσβάλλω.

Απλά μίλάμε για δύο διαφορετικά πράγματα

No problem Gothic. Καμία παρεξήγηση.

Ίσως να φταίει ότι έχω πολλά μαζεμένα για τη γούνα των ιερατείων, μιας κι έχω καεί αρκετά στο παρελθόν.

ΥΓ Θα έβρισκα πραγματικά ενδιαφέρουσα μια συζήτηση για τη "μύηση" και τους "διδασκάλους" και το πως αυτά ορίζονται και εφαρμόζονται στην πράξη.

Όπως επιλέξεις

m

[Secondborn]

Κι αναρωτιέμαι αν έτσι, όπως ετέθει γενικώς και αορίστως, είναι δυνατόν να απαντηθεί χωρίς να εκτραπεί η συζήτηση εκτός της οπτικής πιθανόν και του δημιουργού του...

Και εξηγώ. Θρήσκευμα = δόγμα ή προσωπικά ή ομαδικά "πιστεύω" μερίδας ανθρώπων ή κοινωνιών ή κρατών, σε Ευρωπαικό επίπεδο ή Παγκοσμίως, σε "πολιτισμένες κοινωνίες" ή γενικώς και, και....

Προσωπική επιλογή? Πως την εννοείται? Υπάρχει ελεύθερη κι ανεπηρέαστη και επαρκώς προστατευόμενη ωστε να υφίσταται ως τέτοια? Κι αν ναι, πως καθορίζεται?

Εθνική επιβολή? Χωρίς οι απαντήσεις της προηγούμενης να τεκμηριώνουν την ελευθερία της ύπαρξης της, τότε είναι φανερό ότι, μόνο αυτή υφίσταται κι ως εκ τούτου, επάνω σε αυτό να τοποθετηθούμε εαν βεβαίως ξεκαθαρίσουμε και το πρώτο ερώτημα..

Αγαπητέ μου Lorenzo πιστεύω πως πραγματικά καταλαβαίνεις τον προβληματισμό μου. Προσωπική επιλογή ανεπηρέαστη δεν υπάρχει και το ξέρεις. Όμως αν σταθούμε σε αυτό τότε μάλλον δε θα καταφέρουμε να συζητήσουμε ποτέ διότι ακόμα και αυτά που λέμε δεν αποτελούν αμιγώς δικές μας σκέψεις αλλά μια μίξη της δικιάς μας ιδιοσυγκρασίας και των επιρροών του περιβάλλοντος.

Θερμή παράκληση: Ας μείνουμε στο θέμα και ας μην "πιανόμαστε" από τι λέξεις.

Φίλε Gothic ούτε εγώ εννοούσα ότι οι πόρτες είναι κλειστές όταν θες και μπορείς να τις ανοίξεις. Μπορούνε όμως όλοι; Θέλουνε όλοι;
Και αυτοί που δε θέλουν, δε θέλουν οι ίδιοι ή τους κάναμε(ή κάνανε) να μη θέλουν;

[lorenzo]

Αγαπητέ lorenzo έχεις δίκιο.

Το θέμα ξεκίνησε με αφορμή κάποιο σάιτ, το οποίον με φανατικότητα υποστηρίζει ότι ο έλληνας είναι απαράδεκτο να πιστεύει σε άλλου είδους "σκευάσματα", παρά μόνον στη "θρησκεία των ελλήνων".
Ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρουν ότι όλοι οι άλλοι πρέπει να πολεμηθούν από τους "original" έλληνες όπως αυτοί.

Φίλε Gothic,
έψαξα και βρήκα μερικά site {δεν είναι μονο 1} και υποθέτω ότι σε αυτά αναφέρεσε, όπου κάποιοι "γραφικοί" υποστηρίζουν ότι είναι καιρός ν' αλλάξουμε "μαντρί". Και για να μη παρεξηγηθώ πάλι, εννοώ όποιοι εξ ημών αισθάνονται έτσι...

Για να ήμαστε όμως δίκαιοι πρέπει να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν πανταχόθεν τέτοιες φωνές - κραυγές διαφόρων -ισμών, οι οποίες αναζητούν στρατιώτες - οπαδούς αποσκοπώντας να τους εντάξουν στις τάξεις τους.

Δεν νομίζω ότι το φαινόμενο αυτό είναι καινούργιο. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν "διαφωνούντες" είτε κατ' επίφασιν είτε εκ πεποιθήσεως. Ακόμη και στα μαύρα χρόνια του καθολικισμού όπου κινδύνευαν να καούν στην πυρά δεν σταμάτησαν να υπάρχουν.

Αλλά ας έρθουμε στο ζητούμενο του θέματος μας. Κι εδώ ίσως πάλι να στενοχωρήσω τον φίλο Secondborn αλλά είμαι υποχρεωμένος και πάλι να επισημάνω τον περιορισμό της ερώτησις όπως διατυπώθηκε. Και εξηγώ. Όλα αυτά τα ανωτέρω αναφερόμενα περιλαμβάνονται στον όρο "Εθνική επιβολή". Γιατί όλοι μας ανήκουμε στο Έθνος. Νομίζω λοιπόν ότι είναι άλλο θέμα η κρατική επιβολή στην οποία αναφέρθηκαν κάποιοι, κι άλλο η εθνική στην οποία αναφέρεσε διευκρυνιστικά τώρα φίλε Gothic. Μοιραία λοιπόν δημιουργούνται αποπροσανατολικές θεάσεις-απόψεις οι οποίες μας οδηγούν εύκολα εκτός θέματος.

Επι της ουσίας λοιπόν, πιστεύω ότι πρόκειται περισσότερο για "εθνικιστικές κραυγές", υποκινούμενες απο παραπολιτικές οργανώσεις, παρά για παραθρησκευτικές .

Απλώς χρησιμοποιούν τον θρησκευτικό μανδύα για να κρύψουν τους απώτερους σκοπούς τους. Βλέπετε είναι ο χώρος πρόσφορος ως συγγενής χώρος, απ' όπου εύκολα παρασύρουν και εντάσσουν ανθρώπους που είναι ήδη ετοιμοπόλεμοι καθότι έχουν εκπαιδευτεί από τους προηγούμενους καθοδηγητές-προσηλυτιστές τους.

Ως "επιβολή" δεν νομίζω ότι είναι δόκιμος ο όρος "επιβολή".. Μάλλον για επιλογή πρόκειται γιατί το ακροατήριο τους αποτελείται από μια μερίδα ανθρώπων, που έχουν ανάγκη καθοδηγητών - αρχηγών που ούτως ή άλλως ή θα τους βρούν ή ακόμη θα τους δημιουργήσουν οι ίδιοι, προκειμένου να καλύψουν αυτή τους την ανάγκη.

[Ladyhawk]

Καλωσορίζω και εγώ με την σειρά μου τον νέο φίλο μας moses.

Τι είναι πλάνη; Διότι για να γνωρίζουμε τι είναι πλάνη άρα γνωρίζουμε το ορθό.

Ερωτώ ποιός πραγματικά έκανε πράξη αυτά που οι ιδρυτές έχουν πει για να μπορούμε να λέμε ότι όλο το σύστημα απέτυχε ως πλανεμένο, μιας και πλανεμένοι ήταν και οι ιδρυτές.

Εδώ λοιπόν κατά την γνώμη μου βρίσκεται η πλάνη των ιερατείων.
Το γεγονός ότι δεν αφήνουν πράγματα να βγουν προς τα έξω, να πουν ακριβώς αυτά που είπαν οι ιδρυτές, καθώς και ότι προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το ποίμνιο και να παρερμηνεύσουν τις γραφές κατά το δοκούν, είναι ένα είδος πλάνης.

[Gothic]

Φίλε Gothic ούτε εγώ εννοούσα ότι οι πόρτες είναι κλειστές όταν θες και μπορείς να τις ανοίξεις. Μπορούνε όμως όλοι; Θέλουνε όλοι;
Και αυτοί που δε θέλουν, δε θέλουν οι ίδιοι ή τους κάναμε(ή κάνανε) να μη θέλουν;

Μάλιστα
Λοιπόν κατ' εμέ όλοι μπορουν αν το θέλουν
Ξέρω θα μου πεις παίζω με τις λέξεις αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι.Πιστεύω, ότι για όλους τους ανθρώπους, έρχεται η στιγμή που η ψυχή ωριμάζει και βρίσκει το δρόμο που της ταιριάζει και τότε τον ακολουθεί ούτως ή άλλως.
Κάπου εκεί έχω καταλήξει.Βέβαια αυτό με κάνει να "μάχομαι" με την μετενσάρκωση που ούτε έχω αποδεχθεί ούτε έχει και καμμιά προτεραιότητα να ερευνήσω στη ζωή μου.
Έχω βρει τις απαντήσεις στον εαυτό μου αλλιώς.
Εξ άλλου από εμένα θα ακούσεις ΜΟΝΟΝ τις δικές μου απόψεις και όχι τι είπε και τι έγραψε ο ένας και ο άλλος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τους απορρίπτω αλλά θεωρώ άσκοπο να σας κάνω copy-paste φιλοσοφικά τσιτάτα.
Κάποια φορα το κάνω αλλά σε πολύ περιορισμένη κλίμακα.

Τώρα λοιπόν, στη δεύτερη παράγραφο του quote που παρέθεσα, αυτοί που δεν θέλουν είναι αυτοί που δεν έφτασαν ακόμη στο σημείο το εξελικτικό, στο οποίο να ξέρουν τι θέλουν και να μάχονται γι αυτό.
Σε αυτή την κατηγορία είμαστε οι περισσότεροι άνθρωποι, που αρκούμαστε είτε από φόβο είτε από συμφέρον σε αυτό που μας έμαθαν.
Ναι, κατα κάποιον τρόπο μας το επέβαλαν.
Αυτο βέβαια, δεν σημαίνει πάντα σκοπιμότητα.Ίσως έχει και αγνές προθέσεις.

Παράδειγμα:
Ας υποθέσουμε πως έχεις γεννηθεί σε μία απόλυτα ελεύθερη κοινωνία.
Κανείς δεν σου μίλησε για κάποια θρησκεία.
Υπάρχουν όλες.
Κάποια στιγμή λοιπόν θα επιλέξεις από μόνος σου αν θες να ανήκεις κάπου ή όχι. (Απόλυτα ελεύθερα υποθέτουμε).
Ας υποθέσουμε και πάλι ότι αποφασίζεις π.χ. να γίνεις χριστιανός.
Αφού ελεύθερα το αποφάσισες, άρα, θα προσπαθήσεις να τηρήσεις όλα αυτά που σε διδάσκει. ΜΑ ΟΛΑ ! ΟΧΙ ό,τι σε συμφέρει, επιλογή σου είναι μην το ξεχνάμε.
Παντρεύεσαι και κάνεις ένα παιδί.
Τι κάνεις τότε;;;!!!
Είσαι απόλυτα ελεύθερος άνθρωπος και θα προσπαθήσεις ΠΟΤΕ να μην υποβάλεις το παιδί σου σε κάτι.
Όμως σαν γονιός, θέλεις να το προστατέψεις μέχρι μόνο του να μπορεί να φροντίσει για τον εαυτό του.
Άρα, μαζί με όλα τα άλλα θα το "νηπιοβαπτίσεις" κι όλας διότι πιστεύεις ότι έτσι το προστατεύεις, σκεπτόμενος ότι κάποια μέρα αν δεν του αρέσει,μπορεί να ακολουθήσει κάτι άλλο.
Παράλληλα ο τρόπος ζωής σου είναι ένα παράδειγμα γι αυτό.
Ωπς...! Ήδη το βάλαμε σε ένα κανάλι σκέψης.
Το κάναμε όμως με όλη μας την αγάπη.

Καταλήγοντας, είναι αδύνατον να μην υπάρξουν επιρροές.
Το θέμα είναι, όταν αυτό το παιδί μεγαλώσει, να υπάρχουν οι επιλογές.
Όσο το δυνατόν περισσότερες.
Σωστή ή λάθος επιλογή δεν υπάρχει για μένα.
Απαράδεκτο για μένα είναι είναι να προσπαθεί κάποιος να σου "επιβάλει" ένα "πιστεύω" ή να προσπαθεί να σου καταστρέψει αυτό που έχεις.
Όλοι ξέρουμε ότι η μουσουλμανική θρησκεία είναι φανατική και κατά την άποψή μου ΚΑΙ επικίνδυνη.
Πήγαινε να τους την αλλάξεις.
Θα σε λιώσουν οι ίδιοι οι πιστοί.
Αλλά γιατί να το κάνεις αφού αυτό είναι που τους ταιριάζει;
Άσε που δεν έχεις ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
Πολύ έγκυρα σου λέω ότι υπάρχουν άνθρωποι στην Κορέα που είναι χριστιανοί ΚΡΥΦΑ ακόμη και από τους συγγενείς τους, διότι αν μαθευτεί θα αποκλεισθούν κοινωνικά.
Όμως "ήθελαν" και το "έκαναν". Δεν εξετάζω τώρα αν έκαναν καλά ή όχι που διάλεξαν τον χριστιανισμό.Μην παρεξηγηθώ.
Αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ έκαναν καλα ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ !

Ως "επιβολή" δεν νομίζω ότι είναι δόκιμος ο όρος "επιβολή".. Μάλλον για επιλογή πρόκειται γιατί το ακροατήριο τους αποτελείται από μια μερίδα ανθρώπων, που έχουν ανάγκη καθοδηγητών - αρχηγών που ούτως ή άλλως ή θα τους βρούν ή ακόμη θα τους δημιουργήσουν οι ίδιοι, προκειμένου να καλύψουν αυτή τους την ανάγκη.

Φίλε lorenzo ταλεγόμενά σου με βρίσκουν σύμφωνο αλλά ειδικά αυτό επιστεγάζει όλα όσα είπα.

Μακρυγόρησα και να με συγχωρείτε.

[Gothic]

Αγαπητή Ladyhawk δεν υπάρχουν μυστικά που αποκρύπτουν τα ιερατεία σήμερα (άντε πάλι με αυτά θα μπλέξουμε άσχημα... )
Αυτό γινόταν κάποτε.

Γνωρίζουν οι πιστοί γραφή και ανάγνωση;
Γιατί δεν διαβάζουν από μόνοι τους τις γραφές και τη γραμματεία της θρησκείας τους κάτι που είναι άλλωστε επιβεβλημένο στις περισσότερες από αυτές;

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Gothic

Αγαπητή Ladyhawk δεν υπάρχουν μυστικά που αποκρύπτουν τα ιερατεία σήμερα (άντε πάλι με αυτά θα μπλέξουμε άσχημα... )
Αυτό γινόταν κάποτε.

Υπονοείς πως ο κάθε πιστός είναι ελεύθερος να μπει σε βιβλιοθήκες να διαβάσει και να μελετήσει τα όσα έχουν γραφτεί και αφορούν την θρησκεία του?
Ή μήπως γίνεται επιλογή στο τι μπορεί να διαβάσει ο καθένας ?

[Gothic]

Υπονοείς πως ο κάθε πιστός είναι ελεύθερος να μπει σε βιβλιοθήκες να διαβάσει και να μελετήσει τα όσα έχουν γραφτεί και αφορούν την θρησκεία του?

Ακριβώς αυτό εννοώ !
Βιβλιοθήκες, εμπόριο, διαδίκτυο είναι τόσο γεμάτα που μια ζωή δε σου φτάνει να τα διαβάσεις όλα.

Και αν ακόμη σε μία συγκεκριμένη χώρα κάτι είναι απαγορευμένο, υπάρχουν πολύ τρόποι να το αποκτήσεις αν θες.
Άλλα κι άλλα ξέρουμε να τα ... "σπάμε"...

[Ding an Sich]

Με συγχωρείτε, αλλά επειδή πέρασαν μερικές μέρες μέχρι να αποστείλλω μια νέα απάντηση επί του θέματος, θα αναγκαστώ να ανατρέξω σε προήγουμενα post.

Sec: Τί γίνεται όμως στην περίπτωση που κάποιος δεν έχει καμία όρεξη-αντοχή να αντισταθεί στο "ρεύμα"; Απλά θα ακολουθήσει κάτι που δεν τον εκφράζει. Εδώ λοιπόν στοιχειοθετώ το πρόβλημα.

Αγαπητέ Secondborn, αν κάποιος είναι ανίσχυρος να αντισταθεί στο ρεύμα υπάρχουν δύο τινά. Η θα πρέπει να ενισχύσει τις ικανότητές του (σωματικές, ψυχικές, πνευματικές) έτσι ώστε να μπορέσει να εκδηλώσει αυτά τα οποία ενδόμυχα πιστεύει, ως ον ελεύθερο και ανεξάρτητο, ή όπως μου είχε πει κάποτε μία ‘φίλη’ να αποδεχθεί μια ήττα, να κάτσει στα αυγά του έτσι ώστε ‘να έχει το κεφαλάκι του ήσυχο’.

Όσον αφορά το δεύτερο, ειλικρινά αδιαφορώ για τους ηττοπαθείς και δουλοπρεπείς βολεψάκηδες, οι οποίοι βρίσκουν τη δύναμη να απαρνηθούν το είναι τους και τα πιστεύω τους, αλλά δεν κάθησαν ποτέ να μεταστοιχειώσουν αυτή τη δύναμη ώστε να εκφραστούν ελεύθερα, χωρίς φόβο μην τους κατηγορήσουν ως ‘αιρετικούς’...Πρόβλημά τους, κάναν την επιλογή τους, καλώς επέλεξαν την μίζερή τους τύχη, αλλά εκτός από αντίθετος μαζί τους, είμαι και ενάντιος εάν προσπαθούν να τραβήξουν στην δική του κατάντια και άλλους ανθρώπους – συνήθως αυτούς που επηρεάζουν και ειδικότερα τα ‘αθώα παιδιά’ που καταφέρνουν να τα μετατρέψουν σε ανεγκέφαλους ενήλικες σαν τα μούτρα τους.

Στις περίπτωση των αδυνάτων...έ! γι’ αυτό υπάρχουν και οι ισχυροί (όχι με την κοινωνική έννοια του όρου) για να τους υπηρετούν (Για τους Άρχοντές μας τους Πτωχούς...είτε στο σώμα, είτε στην ψυχή, είτε στο πνεύμα). Αν θεωρείς ότι ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων οι οποίοι έχουν καταφέρει, ως ένα βαθμό, να ανεξαρτητοποιηθούν, τότε βάλε ένα χεράκι να βοηθήσεις αυτούς, οι οποίοι παρασέρνονται σε βούρκους που φτιάξαν άλλοι γι αυτούς, χωρίς την θέλησή τους.

Χωρίς να γίνεις το ‘αιώνιο δεκανίκι’ τους, βοηθώντας τους να μπορούν να σταθούν και να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες από μόνοι τους. Αυτούς δε που επέλεξαν να ζουν οικιοθελώς στον πνευματικό τους βούρκο (που συνηθίζουν να ονομάζουν Σύγχρονη Ανθρώπινη Κοινωνία και Πολιτισμό) ασε τους εκεί που είναι...μην τους χαλάσουμε και την φαντασίωση.

Το σημαντικότερο θέμα – για εμένα – είναι το εξής: Κατά πόσο είμαστε βέβαιοι ότι εκφράζουμε οι ίδιοι τις ενδόμυχες σκέψεις μας, με ελευθερία και ανεξαρτησία?

Υπάρχει το εξής φαινόμενο (το οποίο θα μπορούσε και να συζητηθεί στο θέμα της ψυχολογίας) που ονομάζεται ‘θυγατρικές απόψεις ή αντιλήψεις’. Με λίγα λόγια, ένας άνθρωπος (ας πούμε ένας Έλληνας) ο οποίος διακατέχεται από μία τάση αναζήτησης των ηρωϊκών προτύπων, θα μπορούσε να βρεί μία πληθώρα τέτοιων προτύπων στην Ελληνική Ιστορία και Μυθολογία.

Επειδή, όμως, τα παραπάνω θέματα έχουν φορτιστεί αρνητικά από το πραγματικά τεράστιο ποσοστό των φανατικών εθνικιστών και αρχαιοελληνιστών, αρχίζει να αναζητά αυτά τα πρότυπα σε ‘θυγατρικούς πολιτισμούς’. Αντί π.χ. να ασχολείται με την Ιλιάδα (που του ‘τα πρήξαν’ στο σχολείο με τους αρχαίους μας προγόνους) ασχολείται με την Αινειάδα του Βιργιλίου και τα ηρωϊκά πρότυπα π.χ. των Ιπποτών της Δύσης.

Αν κάποιος διακατέχεται από ένα πνεύμα θρησκευτικότητας, αλλά οι φανατικά θρησκόληπτοι Ελληνορθόδοξοι γονείς του τον βομβάρδιζαν από μικρό με τις καταπιεστικές απόψεις τους περί του δόγματος, είναι πολύ φυσικό – από αντίδραση και μόνο – αυτός ο άνθρωπος να καταλήξει να αναζητά τα θρησκευτικά πρότυπα σε άλλα δόγματα και θρησκείες ή και ακόμη να απαρνηθεί την ίδια του την θρησκευτικότητα.

Έχω δει΄πολλές φορές στη ζωή μου ανθρώπους που λόγω της ιδιοσυγκρασίας τους θα μπορούσαν να είναι ‘πολύ καλοί Χριστιανοί’, αλλά κατέληξαν να είναι αρχαιολάτρες λόγω του φανατικά χριστιανικά θρησκόληπτου περιβάλλοντός τους, όπως και το αντίθετο.

Ο άνθρωπος αδυνατεί να διαχωρίσει τις Ιδέες από τους ανθρώπους που τις εκφράζουν. Πέτα στην TV δέκα παρανοϊκούς που να δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι και έχεις καταφέρει να γελοιοποιήσεις ολόκληρη την Ορθοδοξία (και όχι μόνον αυτούς). Βάλτους να συνομιλήσουν με δέκα μισότρελους Αρχαιοελληνιστές και έχεις καταφέρει να συνθλίψεις (στα μάτια του κόσμου) συγχρόνως και τον Αρχαίο και τον Χριστιανικό Κόσμο.

Ερωτήσεις:

1) Ξέρετε να διαχωρίζετε την Διδασκαλία από οποιονδήποτε δηλώνει εκφραστής της?

2) Πιστεύεται σε μια Ιδέα λόγω του ότι σας ταιριάζει ή επειδή δεν σας ταιριάζει ο τρόπος που σας ‘πούλησαν’ μια άλλη Ιδέα καταλήξατε σε αυτήν από αντίδραση?

3) Έχετε συνειδητοποιήσει ότι οι Ιδέες είναι παγκόσμιες και απλά αλλάζουν ονόματα και μορφές ανάλογα με την προσωπικότητα και το περιβάλλον του κάθε ερμηνευτή ή εκφραστή τους? (κι όμως διαφωνούμε Moses, δεν υπάρχουν διαφορετικοί Θεοί ή Θεός, αλλά διαφορετικές Ιδιότητες του Θεού ή των Θεών και οπωσδήποτε διαφορετικές απόψεις από τις οποίες θεωρεί ο κάθε άνθρωπος τις Θείες Ιδιότητες/Εκδηλώσεις ή όπως αλλιώς θέλετε).

4) Όταν δηλώνετε ότι με κάποιον τρόπο είστε ταγμένοι υπέρ μιας Ιδέας, είστε βέβαιοι ότι αποτελείτε – όσον είναι δυνατόν – ένα υγιές πρότυπο αυτής της Ιδέας, ή ως ετερόφωτοι απλά απολαμβάνετε τη θέρμη του φωτός της, αγνοώντας ότι το ‘κακό σας παράδειγμα’ δύναται να επισκιάσει το αόρατον της Ιδέας με το σκοτεινό, πραγματικότατο, χειροπιαστό παράδειγμά σας?

Δεν νοείται απάτη εντός των Κόλπων της Θρησκείας, των Ιερατείων, του Εσωτερισμού, των Αδελφοτήτων. Δεν υπάρχει ‘κακή’, ‘πλανημένη’ Θρησκεία, Αδελφότητα ή Ιερατείο, αλλά εκμεταλλευτές που θέλουν για ιδίους σκοπούς να εγκολπώνουν ανάλογους χώρους. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τις Ιδέες λόγω των ανθρώπων που τις εκφράζουν, αλλά μπορούμε να τις προσεγγίσουμε οι ίδιοι με αγνότητα και ειλικρίνεια αποτελώντας ζωντανα, ανθρώπινα παραδείγματα.

Οι ίδιες οι Ιδέες δεν βλάπτονται, ούτε μπορούν να παύσουν. Το θέμα είναι το κατά πόσο ο άνθρωπος θέλει να συμμετέχει ενεργά στο Θείο Έργο. Αν πάψαμε να αγαπάμε επειδή ‘καήκαμε στον χυλό και φυσάμε και το γιαούρτι’, δεν έπαυσε η Αγάπη η ίδια, αλλά παύσαμε εμείς να την εκφράζουμε και να την αναγνωρίζουμε.

5) Μήπως από φόβο ‘μην φάμε τα μούτρα μας ξανά’ έχουμε καταντήσει αρνητές και αμφισβητίες των πάντων? Αν φοβόμαστε να πιστέψουμε, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γνωρίσουμε. Η Πίστη οδηγεί στην Γνώση, η τυφλή πίστη στην άγνοια και η άρνηση της πίστης στον εγκλωβισμό και την ανελευθερία του πνεύματος. Αν δεν πιστέψεις ότι υπάρχουν άλλοι κόσμοι έξω από τον δικό σου, δεν θα μπείς ποτέ στον κόπο να κάνεις το ταξείδι και θα εγκλωβιστείς στον κοσμάκι σου. Αν πάλι πιστεύεις ότι υπάρχουν κι άλλοι κόσμοι ,αλλά δεν ταξειδέψεις ποτέ προς αυτούς, θα ζεις μια ζωή στη λήθη της αόριστης θεωρητικολογίας.

Μην σας κουράσω άλλο, τα υπόλοιπα στην συνέχεια....

[Secondborn]

Όσον αφορά το δεύτερο, ειλικρινά αδιαφορώ για τους ηττοπαθείς και δουλοπρεπείς βολεψάκηδες, οι οποίοι βρίσκουν τη δύναμη να απαρνηθούν το είναι τους και τα πιστεύω τους, αλλά δεν κάθησαν ποτέ να μεταστοιχειώσουν αυτή τη δύναμη ώστε να εκφραστούν ελεύθερα, χωρίς φόβο μην τους κατηγορήσουν ως ‘αιρετικούς’...

Εγώ φίλε Ding an Sich δεν αδιαφορώ καθόλου.
Όπως είπε πολύ όμορφα ο Gothic πριν, είναι αδύνατο να μην υπάρχουν επιρροές στην επιλογή του Θρησκεύματος.
Επομένως φτάνει στα αυτιά μου πολύ αυστηρό το "κατηγορώ" σου προς αυτούς που δεν επέλεξαν αυτό που η ψυχούλα τους τους έλεγε, λόγω άλλων-γι'αυτούς αξεπέραστων-εμποδίων. Η ηττοπάθεια και η δουλοπρέπεια δεν είναι έμφυτα χαρακτηριστικά, είναι επίκτητα.

Κατά πόσο είμαστε βέβαιοι ότι εκφράζουμε οι ίδιοι τις ενδόμυχες σκέψεις μας, με ελευθερία και ανεξαρτησία?

Πιστεύω πως αυτή η ερώτηση είναι παγίδα. Φαντάζει αδύνατος στο μυαλουδάκι μου ο διαχωρισμός. Οι σκέψεις μου προφανώς και δεν είναι αμιγώς δικές μου. Ή καλύτερα είναι μια προσωπική μίξη της ιδιοσυγκρασίας μου, των γνώσεών μου, των ικανοτήτων μου για κατανόηση ,των εμπειριών μου κτλ κτλ κτλ
Ποιά ελευθερία λοιπόν και ποιά ανεξαρτησία όταν βιώνεις την καθημερινή τριβή με το κοινωνικό σύνολο;

Όταν δηλώνετε ότι με κάποιον τρόπο είστε ταγμένοι υπέρ μιας Ιδέας, είστε βέβαιοι ότι αποτελείτε – όσον είναι δυνατόν – ένα υγιές πρότυπο αυτής της Ιδέας, ή ως ετερόφωτοι απλά απολαμβάνετε τη θέρμη του φωτός της, αγνοώντας ότι το ‘κακό σας παράδειγμα’ δύναται να επισκιάσει το αόρατον της Ιδέας με το σκοτεινό, πραγματικότατο, χειροπιαστό παράδειγμά σας?

Αν η απάντηση στην πρώτη ερώτησή σου: "Ξέρετε να διαχωρίζετε την Διδασκαλία από οποιονδήποτε δηλώνει εκφραστής της? " απαντηθεί με ΝΑΙ, τότε και η ως άνω ερώτηση μπορεί να απαντηθεί εύκολα.
Δεν έχει και τόσο σημασία αν εγώ με τις πράξεις μου αποτελώ το σωστό παράδειγμα, γιατί ο "θεατής" αυτής της "παράστασης" ξέρει πως αποτελώ απλά ένα έργο. Μια ταινία. Όχι την πραγματικότητα, δηλαδή την ίδια την Ιδέα. Επομένως ξέρει και να προφυλάσσεται από τη "βρωμιά" που οι πράξεις μου προσδίδουν σε αυτήν.

Μπορεί όμως η πρώτη ερώτησή σου να απαντηθεί με ΝΑΙ?

Προσωπικά θα τολμούσα να πω πως είναι ρεαλιστικά αδύνατο να απαντηθεί με ΝΑΙ. Τώρα αν το δούμε ρομαντικά αλλάζει το πράγμα...

Αλλά και πάλι; Αλλάζει για όλους μας;;;

[Ding an Sich]

Επομένως φτάνει στα αυτιά μου πολύ αυστηρό το "κατηγορώ" σου προς αυτούς που δεν επέλεξαν αυτό που η ψυχούλα τους τους έλεγε, λόγω άλλων-γι'αυτούς αξεπέραστων-εμποδίων. Η ηττοπάθεια και η δουλοπρέπεια δεν είναι έμφυτα χαρακτηριστικά, είναι επίκτητα.

Φίλε Secondborn

Θα ήθελα να μου το αναλύσεις λίγο παραπάνω διότι δεν διαφωνώ με αυτά που γράφεις, πλυν ενός σημείου.

Φυσικά και η ηττοπάθεια και η δουλοπρέπεια δεν είναι έμφυτα, αλλά επίκτητα. Η παθητικότητα και ο δυναμισμός είναι έμφυτα, αλλά και αυτά μπορούν να ενισχυθούν και να ελλατωθούν, αντιστοίχως, μέσω των εμπειριών.

Στην περίπτωση των παθητικών από την φύση τους ανθρώπων, αυτών που είναι ανίσχυροι (και θα αναλύσω στην συνέχεια τα περί ισχύος) και αναγκάζονται να παρασέρνονται από τον δυναμισμό των ισχυρών, θα έλεγα ότι έχω όλη την καλή διάθεση – όσο μπορώ – να απλώσω ένα χέρι βοηθείας. Τί να κάνουμε, αν κάποιοι άνθρωποι γεννήθηκαν με νοητικά, ψυχικά και σωματικά ελλατώματα, πιστεύω ότι είναι καθήκον των υπολοίπων, που στέκονται στην ζωή λίγο καλύτερα, να τους ‘υπηρετήσουν’ βοηθώντας τους να καλύψουν τις ανάγκες τους.

Είμαι αυστηρότατος με αυτούς οι οποίοι είναι καί ικανοί, καί καταλαβαίνουν το τί τους γίνεται γύρω τους, αλλά λόγω συμφερόντων δηλώνουν πολύ εύκολα υποταγή σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας (είτε πολιτικής, είτε θρησκευτικής) με σκοπό να εξασφαλίσουν μια άνετη ζωή για τους ίδιους και σπεύδουν να μας πουλήσουν το χαπάκι ‘Το κάνω για τα παιδιά μου, όχι για μένα, για να εξασφαλίσω το δικό τους μέλλον’.

Αυτά τα σκυλιά ενισχύουν τους κόλπους της εξουσίας και αυτοί είναι τα εκτελεστικά όργανα. Άλλοι βγάζουν τους Πύρινους Λόγους και άλλοι σπεύδουν να σε κάψουν στην πυρά. Για ρίξτε μια ματιά σε όλων των ειδών τους Ηγέτες, καί ιστορικά, καί τους σημερινούς, οι οποίοι ξεσηκώνουν τον κόσμο ενάντια στις αιρέσεις, στον ‘αόρατο εχθρό’ και την τρομοκρατία και δείτε ότι οι ίδιοι βολεύονται στις επαύλεις τους και τις εκτελέσεις τις αναλαμβάνουν τα γλειώδη κοπρόσκυλά τους.

Γιατί να μην είμαι αυστηρός με τους σκύλους (συγνώμη Κυνικέ, δεν εννοώ εσένα ). Γιατί να τους δικαιολογήσω με τον όρο ‘ασυνείδητοι’. Μια χαρά συνειδητοί εγκληματίες είναι. Καί αυτοί που κάνουν εκκαθαρίσεις στον πόλεμο, καί αυτοί που καίνε ανθρώπινες ψυχές και πνεύματα μέσω της φανατικής προπαγάνδας και της δημιουργίας λιστών με Τέντζερους Γκρουπς και ιστοσελίδων της ‘Αληθινής Δικής Μας Θρησκείας’ ενάντια στη Ναζωραϊκή.

Να το πώ συμβολικά? Είναι ανόητος όποιος ρίχνει τις ευθύνες του Ναζισμού αποκλειστικά στον Φύρερ και δεν τις μοιράζει στον κάθε έναν από τους Ναζί, στον κάθε έναν από τους χιλιάδες αυτούς, που αν τους μελετήσεις ξεχωριστά φαντάζουν τόσο μικροί, αλλά στο σύνολό τους αποτελούσαν μία Υπερδύναμη. Ο Αφέντης κοιμάται μια χαρά στην έπαυλή του. Αν μπεις μέσα απρόσκλητος, θα σε φάνε τα σκυλιά στην αυλή του. Αν κάποιος έχει κάνει ολόκληρη την γη που πατάς τσιφλίκι του και δεν δέχεσαι την πρόσκλησή του, πες μου τότε τί κάνεις?...Η φόλα είναι μια καλη Ιδεά, δεν λέω .

Ας το δούμε, όμως, ρομαντικα, γιατί ποτέ δεν δήλωσα εσωτεριστής, αλλά η μόνη ταμπέλα που δέχθηκα ποτέ να με χαρακτηρίσει είναι αυτή του Νεο-Ρομαντισμού.

Έχω όλη την καλή διάθεση να θεωρήσω ότι ο άνθρωπος είναι ένα πανέμορφο άνθος, που αν του δώσεις ιδιαίτερη προσοχή και σταθείς δίπλα του, μπορείς να τον βοηθήσεις να γεμίσει με τους καρπούς του το περιβάλλον, να πολλαπλασιαστεί και να απλώσει την ευωδία του σε όλον το κόσμο.

Από την άλλη, πολύ σαπίλα μου βρωμάει όταν βρίσκομαι κοντά σε ανθρώπους (ξέρετε, αυτή του θανάτου) και μερικές φορές αναρωτιέμαι εάν αυτό που ψόφησε ήταν έξω ή μέσα μου. Το να βάλω κολώνια θα μου χαρίσει απλά λίγες στιγμές ψευδαίσθησης.

Τελικά οι Ρομαντικοί στην Γαλλία του 19ου αιώνα την είχαν βρεί την λύση. Βγαίναν στα στενάκια στο Παρίσι, άλλωτε με κόκκινα, και άλλωτε με κίτρινα πουκάμισα και σπάγανε καρέκλες στις πλάτες των Ιμπρεσιονιστών. Αυτό είναι Ρομαντισμός, Κυρίες και Κύριοι, όχι κάθομαι στην βεράντα μου και διαβάζω ποίηση στην αγαπητικιά μου.

Αλλά πριν φτάσουμε στην φάση της καρέκλας, ας συνεχίσουμε με τον διάλογο (μην παρεξηγηθούμε, ο αυστηρός τρόπος που εκφράζομαι δεν απευθύνεται σε κανένα μέλος του forum, αλλά μπας και φιλοτιμηθεί κανάς τυχαίος αναγνώστης και κάτσει να αναλογιστεί σε τί κόσμο ζεί, ποιοί εξουσιάζουν την ψυχή και το πνεύμα του και τί μερίδιο ευθύνης τελικά αναλαμβάνουμε όλοι μας, γιατί δεν είναι αθώος όποιος είναι θεατής ενός εγκλήματος και δεν κάνει τίποτα. Μάλλον συνεργός είναι).

Αγαπητέ Secondborn, και λόγω του ότι έγραψα ήδη αρκετά, καί επειδή δεν έχω αρκετό χρόνο στην διάθεσή μου, θα επανέλθω στα περί ελευθερίας και ανεξαρτησίας, διότι δεν τις εννοώ όπως τις αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι (γιατί στην ουσία Ελευθερία και Ανεξαρτησία δεν υπάρχει. Ως άνθρωποι είμαστε πολύ συγκεκριμένοι, πολύ περιορισμένοι και φυσικά εξαρτημένοι, λόγω ανάγκης, ο ένας από τον άλλο).