Χειμερινό Ηλιοστάσιο - Γενέθλιον του Αήττητου Ήλιου

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Καλημέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους τους Φίλους & μέλη του Σταυροδρομιού της Αναζήτησης, του Mystica.gr

Με αφορμή μια προσωπική συζήτηση με έναν εξαίρετο Φίλο, σκέφτηκα να ανοίξω ένα θέμα στο Σταυροδρόμι μας σχετικά με την Προαιώνια Εορτή των Γενεθλίων του Ηλίου, των γνωστών στην Χριστιανική Θρησκεία, ως Χριστούγεννα!

Ως εισαγωγή θα θέσω ένα παλαιό μου κείμενο (σε κάποιους ίσως είναι γνωστό )...

Με την ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων που μόλις χθες εορτάστηκαν για άλλη μία φορά σε ολόκληρο τον κόσμο, καλό θα ήταν να γνωρίζαμε τι ακριβώς γιορτάζουμε!!!!

Φυσικά η πρώτη απάντηση που μας έρχεται στο νου μας είναι η "ανάλυση της ίδιας της λέξης" δηλαδή, την Γέννηση του Χριστού.
Σωστά, αλλά είναι μονάχα αυτό;;;

Και αν είναι μονάχα αυτό, γιατί την γέννηση Του την γιορτάζουμε τώρα και όχι την εποχή που κατά τους Αστρονόμους - Αστρολόγους πραγματικά γεννήθηκε ο μικρός Ιησούς, δηλαδή περίπου τον Μάρτη με Απρίλη;;;

Πολλά είναι αυτά που θα μπορούσαμε να πούμε! Ας δούμε μερικά...

Καταρχάς ας δεχτούμε σαν αξίωμα ότι πράγματι γεννήθηκε ο Ιησούς στις 25 Δεκέμβρη.
Αστρολογικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι την εορτάζουμε 4 ημέρες μετά από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο το οποίο γίνεται στις 21 Δεκεμβρίου ως γνωστόν.
Στις 21 Δεκέμβρη λοιπόν η Μέρα με τη Νύχτα διαρκούν το ίδιο και στις επόμενες μέρες και μέχρι τις 21 Ιουνίου που τότε είναι το Θερινό Ηλιοστάσιο, ο Ήλιος "κυριαρχεί" στο ουράνιο στερέωμα.

Μήπως λοιπόν εδώ κρύβεται ένας πανάρχαιος συμβολισμός που θέλει τον Ηλιακό Ήρωα (Χριστό), να γεννιέται τότε που το "Σκοτάδι" μικραίνει την παραμονή του στο ουράνιο στερέωμα, λόγο της γεννήσεως του Ήρωα του Φωτός;;;
Άλλωστε ο ίδιος ο Χριστός μας λέει:

"...Εγώ είμαι το Φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλ΄έξει το φως της ζωής..." και αλλού αναφέρει πως :
"...Εγώ είμαι η ΗΛΙΟΣ της Δικαιοσύνης..."

Κάτι ακόμα που θα μπορούσαμε να πούμε από τα "πολλά" είναι ότι την εποχή που καθιερώθηκε η χρονολογία της γέννησης, η θρησκεία του Χριστιανισμού που τότε άρχισε να οργανώνεται, δεν ήταν παρά μια αίρεση, κάτι καινούργιο, κάτι νέο, που για να μη τραβήξει την προσοχή της τότε κρατούσας θρησκείας, διάλεξε σαν ημέρα εορτής των γενεθλίων του Ήρωά της (Χριστού) την ίδια ακριβώς ημέρα που εορταζόταν από τις άλλες κρατούσες θρησκείες η γέννηση των δικών τους Ηλιακών ηρώων όπως του Μίθρα, του Άττη, του Ώρου κλπ.

Αυτά ως εισαγωγή την οποία κλείνοντας της θα ήθελα να πω ότι εύχομαι η γέννηση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΗΛΙΑΚΩΝ ΗΡΩΩΝ να μας χαρίζουν έστω και λίγο από τη φώτιση που ήρθαν να προσφέρουν σε όλους εμάς, στους ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥΣ...

Είθε το ΦΩΣ του Ακτινοβόλου Αστέρος της Βηθλεέμ, να φωτίσει και να θερμάνει της καρδιές των ανθρώπων...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Ramoglou]

Στις 21 Δεκέμβρη λοιπόν η Μέρα με τη Νύχτα διαρκούν το ίδιο και στις επόμενες μέρες και μέχρι τις 21 Ιουνίου που τότε είναι το Θερινό Ηλιοστάσιο, ο Ήλιος "κυριαρχεί" στο ουράνιο στερέωμα.

Εκ παραδρομής μάλλον αγαπητέ μου φίλε αναφέρεις ότι, στις 21 Δεκεμβρίου η ημέρα και η νύχτα έχουν ίση διάρκεια, πράγμα το οποίο γίνεται στις 21 Μαρτίου (Εαρινή Ισημερία) και 23 Σεπτεμβρίου (Φθινοπωρινή Ισημερία).

Στις 21 Δεκεμβρίου (Χειμερινό Ηλιοστάσιο) έχουμε τη μεγαλύτερη νύχτα η οποία και κρατά μέχρι και τις 24 (με πολύ μικρή απόκλιση) ενώ στις 25 η ημέρα αρχίζει να μεγαλώνει έναντι του σκότους, δι αυτό και αυτή η ημέρα έχει την ανάλογη σημασία στον Ηλιακό μύθο. Ενώ στις 21 Ιουνίου (και αυτό το φαινόμενο διαρκεί μέχρι τις 24 με μικρή απόκλιση) έχουμε τη μεγαλύτερη ημέρα (Θερινό Ηλιοστάσιο).

Έτσι άλλο η Ισημερία η οποία έχει να κάνει με τον ίσο χρόνο παρουσίας σκότους και Φωτός και άλλο το Ηλιοστάσιο, το οποίο έχει να κάνει με την Θέση του Ηλίου και το πότε το Φως είναι μεγαλύτερο του Σκότους και το αντίστροφο.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Να' σαι καλά βρέ Ράμογλου...
Πράγματι, λάθος τα είπα ως πρός τις ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ (άνοιξη - φθινόπορο) και τα ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ (χειμώνα - καλοκαίρι) ...

Παρόλα ταύτα, το θέμα παραμένει....
Τι το μεγάλο γεγονός εορτάζονταν ΠΑΝΤΟΤΕ τις ημέρες του Χειμερινού Ηλιοστασίου;;;

Ευχαριστώντας τον Ράμογλου για την επέμβαση,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Knight MIXAHΛ]

Καλημερα και χρονια πολλα
Η παρατηρηση των φαινομενων, ειδικοτερα των ουρανιων συμβαντων-ειναι πολυ παλια. Ο συμβολισμος δε που απορρεει απο αυτα εξισου αρχαιος

Η παρατηρηση της πορειας και των εικονων που εμφανιζει ο Ηλιος του πλανητικου μας συστηματος, εγιναν συμβολο της πορειας του δικου μας εσωτερικου θειου σπινθηρα, του Εσωτερικου μας Ηλιου.
Καθημερινα ο Ηλιος θνησκει στο δυτικο οριζοντα και μετα απο καθε φθινοπωρο τον καταπνιγει το σκοταδι του χειμωνα. Μπορει να πει κανεις οτι παντα θριαμβευει, οτι παντα ξαναγεννιεται, ομως οχι χωρις δυσκολια. Στον εσωτερικο μας Ηλιο στηνουν ενεδρα η αγνοια, η απληστια, η ληθη της αληθειας και πολλα αλλα δεινα, που μας απομακρυνουν απο το φως του, οπως συμβαινει πχ σε μια εκλειψη.

Ομως στην πραγματικοτητα ο Ηλιος ουδεποτε χανεται, σβηνεται η εξασθαινει Το Φως ειναι παντου.
Κατα την αποψη μου το Χειμερινο Ηλιοστασιο σηματοδοτει την απαρχη της συνειδητης αποφασης για ενα νεο πνευματικο ξεκινημα, την συνειδητη στροφη προς το Φως. Την αλλαγη στασης στη ζωη-αφου η παλια μαλλον σκοτεινιασε τον ουρανο μου, σηματοδοτει τις συνεπειες που συνεπαγεται η αποφαση μου, να αναζητησω το Φως. Ειναι εκεινη η στιγμη οπου μεσα στην εξαθλιωση ο Ασωτος Υιος αναφωνει "τι ζητω εγω εδω??"

Ειμαστε εντος της Κυριαρχιας του Φωτος παντα. Αναγνωρισαμε οτι η χωρα κατεληφθει απο το σκοτος και την αναγκη της απελευθερωσης μας απο τα παθη που μας καταδυναστευουν (Υμνος προς τον Ηλιο Προκλου). Τουτο σημαινει ομως οτι θα πρεπει να εργαστουμε συμφωνα με τις Αιωνιες Αρχες και Ιδεες, εντος του σκοτους.

Το ξεκινημα του αγωνα, της προσπαθειας, εορταζουμε τις μερες αυτες. Σαν να γεννηθηκε μια "Φιλικη Εταιρεια" Το δε μεγαλο μυστικο ειναι οτι ο αγωνας δεν ειναι αγονος. Το παραδειγμα υπαρχει, ο δρομος μας εχει υποδειχθει και οπως ο Ηλιος εγεννηθει εκ νεου και μελλει να λαμψει σε ολη αυτου την λαμπροτητα, ομοια και εμεις μπορουμε να αναγεννηθουμε στο Φως.

[Ramoglou]

Τι το μεγάλο γεγονός εορτάζονταν ΠΑΝΤΟΤΕ τις ημέρες του Χειμερινού Ηλιοστασίου;;;

Αν και έκανα μια νύξη στο κείμενο μου περί της αρχής της νίκης του Φωτός έναντι του Σκότους, ας το αναλύσουμε περισσότερο.

Η αναφορά του αγαπητού Knight MIXAHΛ είναι αρκετά κατατοπιστική και μας δίνει την οπτική της παρατήρησης των φαινομένων και πως αυτά συμβολικά έρχονται να δώσουν μια οπτική στο πως λειτουργούν τα πράγματα στα εορταστικά τους δεδομένα.

Τι λέει όμως ο Ιουλιανός (ο Παραβάτης ή ο Εστεμμένος φιλόσοφος) ;

«….εορτάζουμε λίγες μέρες πριν από την Πρωτοχρονιά μεγαλοπρεπείς αγώνες προς τιμήν του Ήλιου στον οποίο δίνουμε τον τίτλο Αήττητος. Ας μπορούσα, ω Ήλιε, να είχα την ευτυχία να σε εορτάζω επι πολύ καιρό, βασιλιά του Σύμπαντος που απ’ όλη την αιωνιότητα ο πρώτος Θεός έχει παράγει από την αγνή του ουσία ….»

Ο Πλάτων ήταν αυτός ο οποίος καλούσε τον Ήλιο Θεό, και με αυτά τα λόγια ο Ιουλιανός μας καταδεικνύει, τόσο την παιδεία του, όσο και την αντίληψη περί του Ηλιακού μύθου.

Ψάχνοντας λοιπόν θα βρούμε ότι πάντα όλες οι θρησκείες εόρταζαν τη γέννηση του Ήλιου (αυτή που συμβαίνει στις 25 Δεκεμβρίου με τον τρόπο που προείπαμε) και απλώς αυτό το οποίο μεταβαλλόταν ήταν το όνομα του «παιδιού» αυτού. Που λεγόταν Ηρακλής, Βάκχος, Όσιρις ….. Χριστός.

Το επίθετο «Αήττητος» είναι το επίθετο που έδιναν στο Μίθρα (ή στον Ήλιο), τη μεγάλη θεότητα των Περσών «Στο Θεό Ήλιο, τον αήττητο Μίθρα»

Ο Μίθρας γεννήθηκε σε μια σπηλιά, ο Βάκχος και ο Δίας σ’ ένα άντρο, ο Ιησούς σε μία φάτνη. Στη φάτνη όπου, οι μάγοι Ιερείς του Μίθρα, πήγαν να τον προσκυνήσουν, να αποδώσουν τα δώρα των Ανατολικών λαών (Άραβες, Χαλδαίοι, κλπ), στον Ήλιο Θεό, αυτόν που στη σφαίρα τους είχαν ζωγραφισμένο και τον ονόμαζαν Χριστό και Ιησού.

Αυτή λοιπόν τη γέννηση του Νέου Ήλιου εορτάζουμε κάθε χρόνο.

[Knight MIXAHΛ]

Φιλε Ramoglou,
με αφορμη την αναφορα σου στους τρεις Μαγους.

Ειναι αξιοσημειωτο οτι την ειδηση της ελευσης του Νεου Βασιλεα, ειδαν -οιδαν, γνωρισαν- μονο οσοι
μπορουσαν να διαβασουν την γνωσσα, τα σημαδια, της Φυσης. Οι Μαγοι, παρατηρητες του εναστρου
Ουρανου , και οι βοσκοι -παρατηρητες της Μανας Φυσης.
Και στις δυο περιπτωσεις αναφερονται "τρεις" Ειναι λοιπον οι γιοι του Πατρος που αναγνωρισαν
και προσετρεξαν στην Νεα Κιβωτο της Σωτηριας

[Elissaios]

Το πρώτο φυσικό στοιχείο που λάτρεψαν οι άνθρωποι ήταν ο ήλιος, επόμενο ήταν να τον συνδέσουν με παραδόσεις και τελετές και τα τοιαύτα. Αργότερα θα καταλάβαιναν πως ο ήλιος ήταν ένα φυσικό στοιχείο και όχι ο Θεός ο ίδιος, όμως οι παραδόσεις παρέμειναν.

Ήταν επόμενο επίσης η μέρα που το φως κέρδιζε χρόνο από το σκοτάδι να εορτάζεται ξεχωριστά και να συνδέεται με φωτοδότες - ζωοδότες θεούς.

Θεωρώ αξιοσημείωτο το ότι οι παλιές θρησκευτικές παραδόσεις ενσωματώθηκαν στη σημερινή θρησκεία, αποδεικνύοντας πως οι αρχέγονες αντιλήψεις (ένστικτα;) παραμένουν διαχρονικής αξίας άσχετα από τις εκάστοτε "ετικέττες".

[Knight MIXAHΛ]

Καλημερα,

Χθες το απογευμα ακουσα καποια παραδοσιακα Καλαντα , για τα Χριστουγεννα.
Μου εκανε εντυπωση ενας ειδικα στιχος
"...προπαντων διασωζεται η των ποιμενων πιστης..."

[kop]

>QBB<

Καλημέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους τους Φίλους & μέλη του Σταυροδρομιού της Αναζήτησης, του Mystica.gr

Στις 21 Δεκέμβρη λοιπόν η Μέρα με τη Νύχτα διαρκούν το ίδιο και στις επόμενες μέρες και μέχρι τις 21 Ιουνίου που τότε είναι το Θερινό Ηλιοστάσιο, ο Ήλιος "κυριαρχεί" στο ουράνιο στερέωμα.


Κέλσος ο Φιλαλήθης

Θα ήθελα να επισημάνω ότι στις 21 Δεκεμβρίου δεν έχουμε Ισημερία ( η μέρα και η νύχτα διαρκούν το ίδιο) αλλά Χειμερινό ηλιοστάσιο δηλ η νύχτα έχει την μεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με τις υπόλοιπες νύχτες του χρόνου

[Ramoglou]

Σωστότατη η παρατήρηση.
Τα ηλιοστάσια είναι στις 21 Δεκεμβρίου και 21 Ιουνίου αντίστοιχα, ενώ οι ισημερίες είναι Μάρτιο και Σεπτέμβριο.

Το Δεκέμβριο έχουμε τη μεγαλύτερη νύχτα και έτσι αρχίζει η περίοδος όπου το Φως αρχίζει να κατανικά το σκότος, Χειμερινό λοιπόν ηλιοστάσιο.