Τελικά τι είναι θεός; Υπάρχει ένας ή πολλοί;

[Elissaios]

πρεπει να ειμαστε ετοιμοι για τα παντα,αυτο ειναι σιγουρο,αλλα υπαρχουν κια πραγματα που δεν τα καταλαβαινουμε με τις 5 αισθησεις{ξαναλεω}.

Ξαναλέγε εσύ, αλλά μήπως και αυτά που νομίζουμε ότι τα καταλαβαίνουμε με τις 5 αισθήσεις, τα καταλαβαίνουμε τελικά;

5 αισθήσεις δεν είναι αρκετές ούτε ως αριθμός ούτε ως μέσο αντίληψης.

Γι' αυτό πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τα πάντα, όπως λέει κάποιος. :)

[Zadok the priestess]

Μπορούμε να διαπιστώσουμε:

• πως η πίστη, η οποία επίσημα θεωρείται εξωτερική θρησκεία του ανθρώπινου γένους, απευθύνεται στο συνειδητό νου,
• ότι η προσωπική θρησκεία κάποιου ανθρώπου εάν υπάρχει, αποτελεί προϊόν του υπερσυνείδητου νου του, και
• ότι η αρχέγονη λαϊκή θρησκεία της φυλής του εξουσιάζει το ασυνείδητό του και το γεμίζει σύμβολα και εικόνες.

Το παρελθόν της φυλής ζει στο υποσυνείδητο του καθένα από εμάς, όπως αναγνωρίζει η ψυχολογική σχολή της Ζυρίχης, και υπάρχει τρόπος να ανακαλεστεί στην απτή πραγματικότητα, αλλά κανένας ορθόδοξος ψυχολόγος δεν είναι εξοικιωμένος μαζί του.
Η επίκληση του φυλετικού παρελθόντος είναι το κλειδί για ορισμένες μορφές τελετουργικής μαγείας, οι οποίες αφορούν στην εφέλκυση Θεμελιωδών Αρχών και Δυνάμεων.

[Πασχαλης]

Περί Πίστης...

"Αυτό που μας φέρνει στη μεγάλη ερώτηση που θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί ο ΕΝΟΙΚΟΣ στο ΚΑΤΩΦΛΙ της απόκρυφης επιστήμης,
εξαιτίας της φρίκης που αντικρύζει ο κάθε τυχωδιώκτης μέσα στο Αόρατο.

Περικλείει τις λειτουργίες της Σφίγγας και θέτει την ερώτηση στη ψυχή.

Απο την απάντηση εξαρτάται η μοίρα του,
αν δηλαδή θα ξαναεπιστρέψει στα επίπεδα της μορφής,
ή αν θα του επιτραπεί να εισχωρήσει στο Φως.

Η ερώτηση είναι:
"Πιστεύεις στους θεούς;"

Αν η απάντηση είναι ΝΑΙ,
τότε θα περιπλανηθεί στα επίπεδα της ψευδαίσθησης,
γιατί οι θεοί δεν είναι πραγματικά πρόσωπα, όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε την προσωπικότητα.
Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ,
θα επιστρέψει πάλι στην πύλη της ενσάρκωσης,
γιατί οι θεοί δεν είναι ψευδαίσθηση".

Απο την "ΜΥΣΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΛΑ",
Dion Fortune.

[Elissaios]

Μπορούμε να διαπιστώσουμε:

• ότι η προσωπική θρησκεία κάποιου ανθρώπου εάν υπάρχει, αποτελεί προϊόν του υπερσυνείδητου νου του,

Φιλτάτη Zadok, μου δημιουργήθηκε απορία: αν υπάρχει προσωπική θρησκεία, δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός ασχολήθηκε συνειδητά με το θέμα και έβγαλε τα συμπεράσματά του; Γιατί λοιπόν είναι υπερσυνείδητο προϊόν και όχι συνειδητό;

Το παρελθόν της φυλής ζει στο υποσυνείδητο του καθένα από εμάς, όπως αναγνωρίζει η ψυχολογική σχολή της Ζυρίχης, και υπάρχει τρόπος να ανακαλεστεί στην απτή πραγματικότητα, αλλά κανένας ορθόδοξος ψυχολόγος δεν είναι εξοικιωμένος μαζί του.
Η επίκληση του φυλετικού παρελθόντος είναι το κλειδί για ορισμένες μορφές τελετουργικής μαγείας, οι οποίες αφορούν στην εφέλκυση Θεμελιωδών Αρχών και Δυνάμεων.

Aυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό (και αντί να καταφεύγετε στη σχολή της Ζυρίχης μπορούσατε να ρωτήσετε εμένα). Πέρα από τις τελετουργίες και τις επικλήσεις, πιστεύω ότι το φυλετικό παρελθόν είναι όντως κλειδί- μόνο που δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργεί. (Πάντως το ότι λειτουργεί, να λέγεται.) :)

[Zadok the priestess]

Καλέ μου Elissaios,

τί είναι συνείδηση και τί υπερσυνείδηση

Είναι δυνατόν ποτέ κάποιος συνειδητά να αντιληφθεί το Θείο, χωρίς να έχει μεσολαβήσει η υπερσυνείδηση

Προσοχή: μιλώ για την προσωπική αντίληψη και όχι την υιοθέτηση κάποιας κατήχησης.

Άρα η συνείδηση απλά ακολουθεί και αντιλαμβάνεται αυτά που η υπερσυνείδηση γνωρίζει, όταν η επικοινωνία μεταξύ τους έχει επιτευχθεί.

Το αποτέλεσμα είναι η προσωπική θρησκεία.

Ας δούμε τώρα, πώς χρησιμοποιείται το "κλειδί" :

Οι διάφοροι θεοί και θεές μίας πολυθεϊστικής θρησκείας ή οι άγγελοι και αρχάγγελοι μίας μονοθεϊστικής δεν είναι ούτε θεία πλάσματα, ούτε αυθαίρετα δημιουργήματα της φαντασίας.
Αποτελούν δημιουργήματα του δημιουργημένου φτιαγμένα από αστρική ουσία με έναν τρόπο πολύ γνώριμο στους εσωτεριστές και εμψυχωμένα από κοσμικές δυνάμεις.
Μία κοσμική δύναμη χωρίς αστρική μορφή δεν είναι θεός.
Όταν μία καθαρή κοσμική δύναμη, με ένα μόνο ειδικό τύπο δράσης και δίχως να έχει προσβληθεί από κάποιον ξένο τύπο ενέργειας, ώστε να παρεκκλίνει από τη μονόδρομη φορά της, ενσαρκωθεί στην κατάλληλη αστρική σκεπτομορφή, η οποία θα πρέπει να της αφήνει ελεύθερο πεδίο δράσης, τότε έχουμε αυτό το οποίο ονομάζουμε τεχνητό Στοιχειακό.
Όταν η σκεπτομορφή, στην οποία λαμβάνει χώρα η ενσάρκωση, έχει δομηθεί με τις συλλογικές προσπάθειες του ομαδικού νου μίας φυλής και έχει εμψυχωθεί με έναν από τους βασικούς τύπους της κοσμικής ενέργειας, τότε έχουμε αυτό το οποίο άλλες θρησκείες ονομάζουν θεό και άλλες αρχάγγελο.

Άρα ένας θεός είναι τεχνητό Στοιχειακό ενός πολύ ισχυρού τύπου, το οποίο χτίστηκε στο πέρασμα των αιώνων από διαδοχικές γενιές, των οποίων ο νους βασιζόταν στα ίδια πρότυπα.
Επομένως, είναι μία μορφή ισχυρή, την οποία δεν πρέπει να ελπίζει κάποιος ότι θα μπορέσει με την επίκληση να κυριαρχήσει πάνω της, όπως θα γινόταν με ένα απλό Στοιχειακό.
Εκείνος ο οποίος την επικαλείται, οφείλει να υποκύψει στην επίδρασή της και να της επιτρέψει να κυριαρχήσει πάνω του. Γίνεται ο ίδιος φορέας της επίκλησης.
Μέσω της φαντασίας του δομείται η εικόνα και του θεού και του Στοιχειακού, ενώ η αντίστοιχη όψη της φύσης του της παρέχει την εμψυχωτική δύναμη.
Ωστόσο, όλη η δύναμη, στην περίπτωση ενός τεχνητού Στοιχειακού, αντλείται υποκειμενικά. Ενώ στην περίπτωση ενός θεού, υπαρκτού και φυλετικού, για να εμψυχωθεί η μορφή, πρέπει οι κοσμικές δυνάμεις να περάσουν από την αντίστοιχη όψη της φύσης του λειτουργού.

[santaclaws]

καλησπερα σε ολους.
προβληματα διαφορων τυπως εμποδισαν την ομαλη πορεια της ζωης μου{και για αυτο ζητω συγγνωμη,δεν ειμαι ο τυπος του ανθρωπου που εξαφανιζεται απο την μια στιγμη στην αλλη} στον Η/Υ αλλα προσδοκω σε κατι καλυτερο τωρα.

Ας δούμε τώρα, πώς χρησιμοποιείται το "κλειδί" :

Οι διάφοροι θεοί και θεές μίας πολυθεϊστικής θρησκείας ή οι άγγελοι και αρχάγγελοι μίας μονοθεϊστικής δεν είναι ούτε θεία πλάσματα, ούτε αυθαίρετα δημιουργήματα της φαντασίας.
Αποτελούν δημιουργήματα του δημιουργημένου φτιαγμένα από αστρική ουσία με έναν τρόπο πολύ γνώριμο στους εσωτεριστές και εμψυχωμένα από κοσμικές δυνάμεις.
Μία κοσμική δύναμη χωρίς αστρική μορφή δεν είναι θεός.
Όταν μία καθαρή κοσμική δύναμη, με ένα μόνο ειδικό τύπο δράσης και δίχως να έχει προσβληθεί από κάποιον ξένο τύπο ενέργειας, ώστε να παρεκκλίνει από τη μονόδρομη φορά της, ενσαρκωθεί στην κατάλληλη αστρική σκεπτομορφή, η οποία θα πρέπει να της αφήνει ελεύθερο πεδίο δράσης, τότε έχουμε αυτό το οποίο ονομάζουμε τεχνητό Στοιχειακό.
Όταν η σκεπτομορφή, στην οποία λαμβάνει χώρα η ενσάρκωση, έχει δομηθεί με τις συλλογικές προσπάθειες του ομαδικού νου μίας φυλής και έχει εμψυχωθεί με έναν από τους βασικούς τύπους της κοσμικής ενέργειας, τότε έχουμε αυτό το οποίο άλλες θρησκείες ονομάζουν θεό και άλλες αρχάγγελο.

Άρα ένας θεός είναι τεχνητό Στοιχειακό ενός πολύ ισχυρού τύπου, το οποίο χτίστηκε στο πέρασμα των αιώνων από διαδοχικές γενιές, των οποίων ο νους βασιζόταν στα ίδια πρότυπα.
Επομένως, είναι μία μορφή ισχυρή, την οποία δεν πρέπει να ελπίζει κάποιος ότι θα μπορέσει με την επίκληση να κυριαρχήσει πάνω της, όπως θα γινόταν με ένα απλό Στοιχειακό.
Εκείνος ο οποίος την επικαλείται, οφείλει να υποκύψει στην επίδρασή της και να της επιτρέψει να κυριαρχήσει πάνω του. Γίνεται ο ίδιος φορέας της επίκλησης.
Μέσω της φαντασίας του δομείται η εικόνα και του θεού και του Στοιχειακού, ενώ η αντίστοιχη όψη της φύσης του της παρέχει την εμψυχωτική δύναμη.
Ωστόσο, όλη η δύναμη, στην περίπτωση ενός τεχνητού Στοιχειακού, αντλείται υποκειμενικά. Ενώ στην περίπτωση ενός θεού, υπαρκτού και φυλετικού, για να εμψυχωθεί η μορφή, πρέπει οι κοσμικές δυνάμεις να περάσουν από την αντίστοιχη όψη της φύσης του λειτουργού.

μου πηρε ωρα να καταλαβω το κειμενο,αλλα νομιζω οτι κατι επιασα.
το θεμα ειναι,πως μπορουμε να συλλαβουμε αυτη την κοσμικη ενεργεια ?
πως θα την "βαλουμε" στο στοιχειακο ?
υπαρχει τροπος πρακτικος για ολα αυτα ?
γενικα ολοκληρη η διαδικασια μου φαινεται πολυ λογικη να συμβαινει καπως ετσι.
πολυ ενδιαφερον το μυνημα για το κλειδι Zadok θα ηθελα πολυ να συνεχισω την κουβεντα για αυτο.

[Zadok the priestess]

Αγαπητέ santaclaws, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.

Ελπίζω ό,τι σε βασάνισε, να έχει εξομαλυνθεί τόσο, ώστε να σου επιτρέψει να προχωρήσεις κατά το πρόγραμμά σου κι όπως πραγματικά θέλεις εσύ...

Σχετικά με το απόσπασμα, το οποίο σε προβλημάτισε, θα σε παραπέμψω στην αγαπημένη μου συγγραφέα και αποκρυφίστρια Dion Fortune, η οποία εξηγεί:

Στις περισσότερες περιπτώσεις τέτοιου τύπου μαγείας, η μορφή χτίζεται στο αστρικό και μπορεί να τη δει μόνο κάποιος με ανεπτυγμένη ενόραση, αν και είναι αισθητή από κάθε ευαίσθητο άτομο.
Στα διάφορα μεντιουμιστικά πειράματα μπορεί να παρατηρηθούν φαινόμενα υλοποίησης.

Λέγεται πως είναι δυνατό να δημιουργηθεί κάποια εκτοπλασματική μορφή, μέσω της χρήσης ορισμένων ουσιών που παράγουν εκτόπλασμα, όπως είναι το φρέσκο αίμα και οι εκκρίσεις.
Αναφέρουν πως μία τέτοια μορφή, δομημένη με την χρήση αυτών των δυσάρεστων ουσιών, είναι περιστασιακή, αφού διαλύεται μόλις μεταβάλλεται η θερμοκρασία του σώματος.
Επομένως, δεν υπάρχει καμμία πρακτική εφαρμογή σε τέτοιες μεθόδους, οι οποίες είναι εντελώς άχρηστες κάτω από τις συνηθισμένες συνθήκες της πολιστισμένης ζωής. Άλλωστε, είναι αδύνατο με αυτά τα μέσα να προκληθεί η εκδήλωση ενός ανώτερου τύπου μορφής.
Παρ' όλα αυτά κάνουμε λόγο για την έκκριση εκτοπλάσματος, επειδή έτσι εξηγούνται ορισμένα φαινόμενα της απόκρυφης παθολογίας.
Μπορεί επίσης, να αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας για κάποιον ερευνητή επιστήμονα, ο οποίος να διαθέτει τον απαραίτητο εργαστηριακό εξοπλισμό, αν και για ευνόητους λόγους, δε θα πρέπει να ανακατευτεί με πνευματιστικά πειράματα και συνεδρίες.

Αξίζει σχετικά με αυτό να αναφέρουμε ότι η δυσκοιλιότητα, η οποία είναι η συσσώρευση στο σώμα μίας μεγάλης ποσότητας εκκριμάτων, εμφανίζεται συχνά στις καταληπτικές παραισθήσεις, οι οποίες απαιτούν άμεσο "εξορκισμό" μέσω ενός καθαρτικού.
Θεωρείται πιθανό πως η συσσώρευση τέτοιων καταστάσεων αποτελεί τη φυσική βάση για την κατάληψη ενός ανθρώπου από μία οντότητα.

[santaclaws]

ειναι απιστευτο λοιπον τι μαθαινει κανεις,ειδικα για το τελευταιο παραδειγμα.
το οτι η μορφη χτιζεται στο αστρικο ειναι κατι που το εχω ακουστα.ειδικα την λεξη αστρικο.
μα,αν αυτο ειναι το μοναδικο μας προβλημα στην διμιουργια μορφης τοτε ειναι σαν να μην υπαρχει προβλημα,γιατι η τεχνολογια εχει προχωρησει τοσο που σιγουρα θα υπαρχει καποιος τροπος ωστε να μεινει σταθερη η θερμοκρασιας μια οντοτητας.

Άλλωστε, είναι αδύνατο με αυτά τα μέσα να προκληθεί η εκδήλωση ενός ανώτερου τύπου μορφής.
Παρ' όλα αυτά κάνουμε λόγο για την έκκριση εκτοπλάσματος, επειδή έτσι εξηγούνται ορισμένα φαινόμενα της απόκρυφης παθολογίας.
Μπορεί επίσης, να αποτελέσουν αντικείμενο έρευνας για κάποιον ερευνητή επιστήμονα, ο οποίος να διαθέτει τον απαραίτητο εργαστηριακό εξοπλισμό, αν και για ευνόητους λόγους, δε θα πρέπει να ανακατευτεί με πνευματιστικά πειράματα και συνεδρίες.

γιατι ειναι αδυνατον,η συγγραφεας που ειπες λεει οτι μπορει να παρατηρηθουν και φαινομενα υλοποιησης,αρα λογικα καποιος χρειαζεται τα υλικα,να ειναι ενορατικος,και μετα να μπει στο αστρικο....{κατι που δεν εχω ιδεα πως γινεται}.
και αν οντως δεν γινεται η υλοποιηση μια μορφης,τοτε γιατι να υπαρχουν ολα αυτα στην θεωρια,ετσι και αλλιως η θεωρια υπαρχει μονο για να πατησει πανω της η πραξη.

[Zadok the priestess]

Αγαπητέ μου, επειδή αυτά τα ζητήματα είναι αρκετά λεπτά και εύκολα δημιουργούνται επικίνδυνες παρανοήσεις, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και σε τί γράφουμε και σε τί διαβάζουμε.

Η πρότασή μου που έβαλες σε παράθεση ήταν:

Άλλωστε, είναι αδύνατο με αυτά τα μέσα να προκληθεί η εκδήλωση ενός ανώτερου τύπου μορφής.

(έβαλα μεγαλύτερη γραμματοσειρά τώρα στη λέξη την οποία πρέπει να δώσεις προσοχή)

Με βάση αυτό, είναι άτοπο αυτό το οποίο εσύ αναφέρεις:

γιατι ειναι αδυνατον,η συγγραφεας που ειπες λεει οτι μπορει να παρατηρηθουν και φαινομενα υλοποιησης,αρα λογικα καποιος χρειαζεται τα υλικα,να ειναι ενορατικος,και μετα να μπει στο αστρικο....{κατι που δεν εχω ιδεα πως γινεται}.

Δε θα σταθώ στη μέθοδο, αλλά στο γεγονός ότι μάλλον δεν γνωρίζεις ότι πέραν του αστρικού υπάρχουν άλλα "ανώτερα" πεδία και εγώ αναφερόμουν σε αυτά.
Επίσης, ο προσεκτικός αναζητητής θα βρει στην πρότασή μου μία εξήγηση γιατί (κατά την άποψή μου) ο υποτιθέμενος σατανισμός δεν μπορεί να αποτελεί θρησκεία (για να πλησιάσουμε και το θέμα της παρούσας συζήτησης).

Η υλοποίηση φίλε μου, στους πραγματικά γνώστες είναι περιττή και εξηγούμαι:

Ο μυημένος μάγος συνήθως αρκείται, εκτός εάν επιχειρεί κάποιο ιδιαίτερο πείραμα ή έρευνα, στην επίκληση για ορατή παρουσία στο αστρικό πεδίο, βασιζόμενος στην ψυχική του ικανότητα για επικοινωνία με τη συγκεκριμένη οντότητα.
Δεν μπαίνει στον κόπο να καλέσει κάτι στο φυσικό πεδίο, γιατί, ως ικανός διορατικός, εξυπηρετεί το ίδιο καλά τους στόχους του και η αστρική εμφάνιση.
Για να πούμε την αλήθεια, ίσως και καλύτερα, επειδή το αστρικό είναι πιο οικείο με τη φύση των υπάρξεων τις οποίες επικαλείται και θέτει λιγότερους περιορισμούς στην δράση τους.

Γνωρίζει πολύ καλά πως η ιδιοσυγκρασία του είναι ο αγωγός της επίκλησης και ότι το αστρικό του σώμα προσφέρει τη βάση της εκδήλωσης.
Κατανοεί, συνεπώς, ότι το κύριο τμήμα της προετοιμασίας του είναι η αυτοπροετοιμασία.
Ένα τμήμα του έργου των Μυστηρίων συνίσταται στη βαθμιαία ανάπτυξη των διαφόρων όψεων του μικρόκοσμου τον οποίο αποτελεί ο άνθρωπος, τις οποίες όψεις, μέσω συμβόλων σχεδιασμένων στη συνείδηση, συνδέει με τις αντίστοιχες μακροκοσμικές, οι οποίες είναι οι θεοί.
Μόλις ο μαθητής προσεγγίσει ένα υψηλό επίπεδο ανάπτυξης, θα μπορεί να επικαλείται τις υπάρξεις όλων των βαθμών οι οποίες αντιστοιχούν στον κυριαρχημένο από αυτόν τύπο κοσμικής δύναμης. Σε μία τέτοια περίπτωση, όχι μόνο τις επικαλείται - κάτι τέτοιο απαιτεί λιγότερη προσπάθεια - αλλά και ελέγχει την εκδήλωσή τους.
Η επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος εξαρτάται από το αν διαθέτει μέσα του την αντίστοιχη δύναμη, εξαγνισμένη, ανεπτυγμένη, εξισορροπημένη και ελεγχόμενη.
Ο έλεγχος της αντικειμενικής εκδήλωσης είναι συνάρτηση του ελέγχου του αντίστοιχου υποκειμενικού παράγοντα ή ατομικού γνωρίσματος.
Είναι εύκολο να καλέσουμε τον Άρη σε εκδήλωση, αλλά δύσκολο να τον ελέγξουμε μόλις εκδηλωθεί. Γιατί ο έλεγχος των δυνάμεων του Γκεβούρα εξαρτάται απόλυτα από τον έλεγχο των δικών μας διαθέσεων.
Γκεβούρα ή Παχάντ: η πέμπτη Σεφίρα του Δέντρου της Ζωής, στην οποία αποδίδεται αστρολογικά ο πλανήτης Άρης.
Το ίδιο και με την Αφροδίτη, η επιρροή μας πάνω στις ιδιαιτερότητές της βασίζεται στον έλεγχο των συναισθημάτων μας.
Πριν εκτελέσουμε μία εργασία στην σφαίρα της σελήνης, πρέπει να είμαστε πολύ σίγουροι για την ορθή λειτουργία του ψυχισμού μας, ο οποίος εξαρτάται άμεσα από την ικανότητα ελέγχου της σκέψης μας.

[NEHEMAUT]

Άρα ένας θεός είναι τεχνητό Στοιχειακό ενός πολύ ισχυρού τύπου, το οποίο χτίστηκε στο πέρασμα των αιώνων από διαδοχικές γενιές, των οποίων ο νους βασιζόταν στα ίδια πρότυπα.

Αγαπητή Zadok ομολογώ πως με εδώ με μπέρδεψες.
Σύμφωνα με το παραπάνω είναι σαν να δέχεσαι ότι ο θεός είναι δημιούργημα της ανθρώπινης θελήσεως και πίστεως και συντηρείται μέσω της ομαδικής ψυχής.
Έχω κατανοήσει σωστά?

Το ίδιο και με την Αφροδίτη, η επιρροή μας πάνω στις ιδιαιτερότητές της βασίζεται στον έλεγχο των συναισθημάτων μας.
Πριν εκτελέσουμε μία εργασία στην σφαίρα της σελήνης, πρέπει να είμαστε πολύ σίγουροι για την ορθή λειτουργία του ψυχισμού μας, ο οποίος εξαρτάται άμεσα από την ικανότητα ελέγχου της σκέψης μας.

Σχετικά με τις ''εργασίες'' που αναφέρεις έχω πλήρη άγνοια…στέκομαι όμως σε δύο φράσεις σου :
Έλεγχος συναισθημάτων
Έλεγχος σκέψεων

Έχω διαβάσει πολλές φορές και σε διαφορετικά ήδη βιβλίων σχετικά με την κατεύθυνση των συναισθημάτων και σκέψεων αλλά δεν μπορώ να το δω σαν κάτι εφικτό.

Η σκέψη είναι κάτι που έρχεται αιφνίδια. Δεν έρχεται κατά παραγγελία. Ακόμα και αν συνειδητά την ''σταματήσουμε'',στρέφοντας την προσοχή μας κάπου αλλού ή κάνοντας εκλογίκευση ή άρνηση αυτής , πάλι θα υπάρχει υποσυνείδητα.

Το ίδιο πιστεύω ότι γίνεται και με το συναίσθημα . Αν το καταπιέζουμε στο τέλος είμαστε ανίκανοι να το νιώσουμε.
Υψώνουμε ένα τείχος μεταξύ της πηγής του και ημών και θεωρητικά δεν το βλέπουμε. Αλλά αυτό για μένα είναι αυταπάτη.

Νομίζω ότι οι πράξεις ελέγχονται με βεβαιότητα, και μέσω αυτών προκαλούμε η αποτρέπουμε τις διάφορες ενέργειες .

Αλλά τα υπόλοιπα όντως ελέγχονται εις βάθος?
Πχ, Ένα άνθρωπος μπορεί να είναι αγαθός επειδή είναι η ιδιοσυγκρασία του αυτή , οπότε δεν μισεί , δεν φθονεί κλπ
Οι σκέψεις του έχουν αντίκτυπο στις πράξεις του αν αυτές συμβαδίζουν.
Ένας άλλος είναι το ακριβώς αντίθετο αλλά επειδή η παιδεία ή τα θρησκευτικά του πιστεύω, του επιβάλλουν να είναι και να πράττει αγαθά το κάνει.
Φαινομενικά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, ο ένας αντιδρά αυτόματα , ο άλλος κάτω από έλεγχο.
Όμως είναι το ίδιο?

Μήπως τελικά δεν υπάρχει έλεγχος με την ακριβή σημασία της λέξεως αλλά ιδιότητα αποκτημένη μέσω της εξέλιξης η οποία όμως δεν διαπραγματεύεται?

Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω κάτι σχετικό με μια φράση που διάβαζα πάνω σε αυτά και δεν είμαι σίγουρη αν την αντιλαμβάνομαι σωστά.
Όταν λέμε << μεταστοιχείωση αισθήματος και συναισθήματος>> τι ακριβώς εννοούμε? Παρακαλώ αν μου απαντήσει κανείς θα ήθελα να γίνει με κάποιο παράδειγμα για να εχω μια τελική ιδέα.
Ευχαριστώ

Με εκτίμηση

[Zadok the priestess]

>QBB<

Άρα ένας θεός είναι τεχνητό Στοιχειακό ενός πολύ ισχυρού τύπου, το οποίο χτίστηκε στο πέρασμα των αιώνων από διαδοχικές γενιές, των οποίων ο νους βασιζόταν στα ίδια πρότυπα.

Αγαπητή Zadok ομολογώ πως με εδώ με μπέρδεψες.
Σύμφωνα με το παραπάνω είναι σαν να δέχεσαι ότι ο θεός είναι δημιούργημα της ανθρώπινης θελήσεως και πίστεως και συντηρείται μέσω της ομαδικής ψυχής.
Έχω κατανοήσει σωστά?

Μέγιστο ερώτημα, καλή μου NEHEMAUT κι αναρωτιόμουν ποιός/ά θα το θέσει ...

Αγαπητή φίλη, εδώ δεν αναφέρομαι στο Θεό ως ασύλληπτη και υπέρτατη έννοια, αλλά στην ιδέα του Θεού που ενσαρκώνεται στις διάφορες θρησκείες (μονοθεϊστικές ή πολυθεϊστικές) και η οποία δεν μπορεί παρά να περιορίζεται στα χαρακτηριστικά εκείνα της θεότητας, τα οποία οι πιστοί της θρησκείας αυτής συλλαμβάνουν.

Κατ' αυτήν την έννοια οι διάφοροι θεοί (είτε μιλάμε για μονοθεϊστικές, είτε για πολυθεϊστικές θρησκείες - διαφοροποίηση που, όπως εξήγησα πιο πάνω, είναι κατ' ουσίαν πλασματική) είναι τεχνητά Στοιχειακά, τα οποία ενδυναμώνονται από τη μακρόχρονη και ειλικρινή πίστη των πιστών της.

Η σκέψη είναι κάτι που έρχεται αιφνίδια. Δεν έρχεται κατά παραγγελία. Ακόμα και αν συνειδητά την ''σταματήσουμε'',στρέφοντας την προσοχή μας κάπου αλλού ή κάνοντας εκλογίκευση ή άρνηση αυτής , πάλι θα υπάρχει υποσυνείδητα.

Το ίδιο πιστεύω ότι γίνεται και με το συναίσθημα . Αν το καταπιέζουμε στο τέλος είμαστε ανίκανοι να το νιώσουμε.
Υψώνουμε ένα τείχος μεταξύ της πηγής του και ημών και θεωρητικά δεν το βλέπουμε. Αλλά αυτό για μένα είναι αυταπάτη.

Κατ' αρχήν έλεγχος δε σημαίνει καταπίεση.
Έλεγχος σημαίνει συνειδητότητα στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Γνωρίζω καλά τον εαυτό μου και μπορώ να προετοιμάσω τις αντιδράσεις του και να έχω τον έλεγχο από τις συνέπειες τους.

Το αστρικό ειδικά, είναι απρόβλεπτο. Αν δεν είμαστε καλά προετοιμασμένοι, το λιγότερο που θα πάθουμε είναι να μην πετυχαίνουν τα εγχειρήματά μας.

Αλλά τα υπόλοιπα όντως ελέγχονται εις βάθος?
Πχ, Ένα άνθρωπος μπορεί να είναι αγαθός επειδή είναι η ιδιοσυγκρασία του αυτή , οπότε δεν μισεί , δεν φθονεί κλπ
Οι σκέψεις του έχουν αντίκτυπο στις πράξεις του αν αυτές συμβαδίζουν.
Ένας άλλος είναι το ακριβώς αντίθετο αλλά επειδή η παιδεία ή τα θρησκευτικά του πιστεύω, του επιβάλλουν να είναι και να πράττει αγαθά το κάνει.
Φαινομενικά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, ο ένας αντιδρά αυτόματα , ο άλλος κάτω από έλεγχο.
Όμως είναι το ίδιο?

Ως προς την πρακτική πλευρά και δεχόμενη το παράδειγμα, θεωρώ ότι σημασία έχει το αποτέλεσμα.
Απλά για τον δεύτερο είναι δυσκολότερο να διατηρήσει τον έλεγχο υπό δύσκολες συνθήκες.

Μήπως τελικά δεν υπάρχει έλεγχος με την ακριβή σημασία της λέξεως αλλά ιδιότητα αποκτημένη μέσω της εξέλιξης η οποία όμως δεν διαπραγματεύεται?

Νομίζω ότι το ίδιο λέμε.

Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω κάτι σχετικό με μια φράση που διάβαζα πάνω σε αυτά και δεν είμαι σίγουρη αν την αντιλαμβάνομαι σωστά.
Όταν λέμε << μεταστοιχείωση αισθήματος και συναισθήματος>> τι ακριβώς εννοούμε? Παρακαλώ αν μου απαντήσει κανείς θα ήθελα να γίνει με κάποιο παράδειγμα για να εχω μια τελική ιδέα.
Ευχαριστώ

Με εκτίμηση

Αν θέλεις, κάνεις τον κόπο να μου αναφέρεις το σημείο που αναφέρθηκε αυτή η διατύπωση

---------------------------

Προς το παρόν θα συνεχίσω λίγο με κάποιους συλλογισμούς, οι οποίοι θεωρώ πως θα βοηθήσουν σε περαιτέρω κατανόηση:

Μια από τις πιο σημαντικές χρήσεις της τελετουργικής μαγείας έγκειται στη δύναμή της να ενεργοποιεί οποιαδήποτε όψη της φύσης μας, επιφέροντας έτσι μία βαθιά αλλαγή στο χαρακτήρα, επιτυγχάνοντας σε μικρό χρονικό διάστημα αυτό το οποίο χρόνια οδυνηρής προσπάθειας και αυτοπειθαρχίας ίσως αποτύχαιναν να εκπληρώσουν.
Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποκτήσει θάρρος με τη δύναμη της θέλησης και μόνο. Απλά, είναι σε θέση να διατηρήσει τον έλεγχο των εξωτερικών εκδηλώσεων του φόβου του, αν και μπορεί εσωτερικά να τον διαλύσουν. Θα καταφέρει όμως, να πετύχει μία ουσιαστική αλλαγή στο χαρακτήρα του μέσω της λειτουργίας του Άρη.
Γι' αυτόν το λόγο η τελετουργική και ιδιαίτερα, η ταλισμανική μαγεία αποτελούν βασικό συμπλήρωμα της αστρολογίας. Γιατί η αστρολογία προσφέρει τη διάγνωση ενός προβλήματος, ενώ η μαγεία παρέχει τα μέσα για τη θεραπεία του εξισορροπώντας τις ανταγωνιστικές δυνάμεις της ύπαρξής μας.

Ωστόσο, μόνο όταν υπάρχει αρκετή γνώση για τη διάκριση των αληθινών αναγκών της φύσης μας, είναι δυνατό να γίνουν αυτά τα πράγματα.
Είναι ανώφελο να ενεργοποιήσει τον Άρη ένα άτομο, του οποίου οι φόβοι δεν οφείλονται σε έλλειψη θάρρους, αλλά σε μία πολύ ζωηρή φαντασία. Σε αυτήν την περίπτωση ενδείκνυται η ενεργοποίηση της Σελήνης.
Εάν επιχειρήσει μία εσφαλμένη ενδυνάμωση του Άρη, θα γίνει απλά υπερβολικά ευέξαπτος.

Ο καρμικός παράγοντας είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπ' όψιν κατά την εκτέλεση μιας μαγικής εργασίας τέτοιου είδους, επειδή κάποιες ανισόρροπες εκδηλώσεις του χαρακτήρα μπορεί να είναι αντιδράσεις ή αυτό το οποίο ονομάζουν οι ψυχολόγοι υπεραναπληρώσεις.
Υπεραναπλήρωση: Ψυχοδυναμικός μηχανισμός άμυνας, ο οποίος χαρακτηρίζεται από υπερβολή στη διόρθωση μίας πραγματικής ή φανταστικής σωματικής ή ψυχολογικής αδυναμίας.
Για παράδειγμα, η δειλία, της οποίας η θεραπεία αποδίδεται στην επίδραση του Άρη, ίσως να οφείλεται σε έλλειψη σοφίας κατά το παρελθόν με καταστροφικές καρμικές συνέπειες, οι οποίες συνεχίζουν να υφίστανται ακόμη και σήμερα.
Η εστίαση σε μία πολεμική δύναμη όχι μόνο δε λύνει ένα τέτοιο πρόβλημα, αλλά τείνει να δημιουργήσει καινούργια προβλήματα.

Επιπλέον, αυτού του είδους εσωτερικές εργασίες δεν εκτελούνται ποτέ χωριστά, αλλά πάντοτε εξισορροπώντας τα ζεύγη των αντιθέτων και συχνά θεωρείται ορθό να εργάζεται κάποιος πρώτα με την αντίθετη Στήλη από εκείνη την οποία επιδιώκουμε να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Εάν δηλαδή, επιχειρείται η ενεργειακή επίδραση του Άρη (Σεφίρα: Γκεβούρα, Στήλη: Αυστηρότητα), θα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική η προηγούμενη για λίγες μέρες εργασία με το Δία (Σεφίρα: Χέσεντ, Στήλη: Έλεος), ο οποίος εξισορροπεί τον Άρη στην αντίθετη στήλη του Δέντρου της Ζωής, σύμφωνα με το καββαλιστικό σύστημα.
Μία τέτοια διαδικασία επιτρέπει την απόκτηση όλων των αρετών του Άρη και την αποφυγή των κακών της ανισόρροπης επίδρασής του.

Επειδή η παρούσα επεξήγηση ήταν αρκούντως μακροσκελής, στην επόμενη θα επεκταθούμε στην σχέση όλων αυτών με το θέμα αυτό καθ' αυτό.

[Zadok the priestess]

Κάποιες βοηθητικές εικόνες:



-----------------------------------

[NEHEMAUT]

Καλησπέρα σε όλους και καλή σαρακοστή.


Σχετικά με την ερώτηση μου παραθέτω το απόσπασμα που διάβαζα.
Βρίσκεται σε ένα βιβλίο του Ρούντολφ Στάϊνερ το οποίο λέγεται << Το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο >>.

Σε ένα σημείο διαπραγματεύεται την σχέση της ψυχής με τις λουσιφερικές οντότητες και την δράση αυτών στο αστρικό μας σώμα [ Ο Στάϊνερ θεωρεί ότι το αστρικό σώμα μας είναι ο φορέας των επιθυμιών, είναι κατώτερο του υλικού ως προς την σύνθεση και είναι αυτό που κυριαρχεί αν το αφήσουμε μέσω των προσταγών του. Επίσης λέει ότι η αιτία της ελευθερίας αλλά και της καταδίκης του ανθρώπου είναι η επίδραση των παραπάνω οντοτήτων του πάνω στο ανώτερο εγώ.]

<< Ετσι ερχόμαστε κοντά σε μια αλήθεια που πρέπει να εγγράψει ο άνθρωπος στην ψυχή του σαν μια υψηλή ηθική επιταγή. ΜΕΤΑΣΤΟΙΧΕΙΩΣΗ .
Οταν βλέπουμε ένα κακό στον κόσμο ας μην λέμε:
Να ένα κακό, δηλαδή ένα ατελές, αλλά να ρωτάμε:
Πως μπορώ να ανυψώσω τον εαυτό μου στο σημείο να κατανοήσει ότι αυτό το κακό σε ένα ανώτερο επίπεδο μεταστοιχειώνεται από την σοφία που υπάρχει στον κόσμο σε καλό..>>

Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ εννοεί την αλλαγή του συναισθήματος από κακό σε καλό μέσα από την γνώση ότι η κοσμική σοφία έχει τους λόγους της για την όποια αντίθεση που μας παρουσιάζεται.
Αλλά δεν είμαι σίγουρη αν εννοεί αυτό η την κατεύθυνση του συναισθήματος κατά παραγγελία [ πράγμα που όπως είπα έχω ενστάσεις αν γίνεται ουσιαστικά]. Δηλαδή το εξωτερικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι το ίδιο αλλά το εν τω βάθει συναίσθημα από ποιόν θα κρυφτεί?

Γνωρίζω καλά τον εαυτό μου και μπορώ να προετοιμάσω τις αντιδράσεις του και να έχω τον έλεγχο από τις συνέπειες τους.

Αυτό κατανόησα και εγώ και το ανέλυσα. Σκέφτομαι λοιπόν ότι αφού π.χ. γνωρίζω εκ των προτέρων μια αντίδραση ως μια παρόρμηση που οφείλεται σε ένα χαρακτήρα έντονο ας την διαμορφώσω κατάλληλα ώστε να ελέγξω την δράση. Όμως αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με το είναι μας ?
Προσωπικά στο υλικό πεδίο [ το αστρικό δεν το κατέχω βιωματικά] ακριβώς έτσι συμπεριφέρομαι και εγώ αλλά δεν είμαι απολύτως σίγουρη αν αυτό είναι το ιδανικό.

Μια από τις πιο σημαντικές χρήσεις της τελετουργικής μαγείας έγκειται στη δύναμή της να ενεργοποιεί οποιαδήποτε όψη της φύσης μας, επιφέροντας έτσι μία βαθιά αλλαγή στο χαρακτήρα, επιτυγχάνοντας σε μικρό χρονικό διάστημα αυτό το οποίο χρόνια οδυνηρής προσπάθειας και αυτοπειθαρχίας ίσως αποτύχαιναν να εκπληρώσουν.

Μήπως γίνεται να το εξηγήσεις λίγο με κάποιο παράδειγμα ?
Συγνώμη αν γίνομαι ενοχλητική με τις ερωτήσεις μου αλλά δεν θέλω να προσπερνάμε τις έννοιες που είναι σημαντικές.

Με εκτίμηση

[santaclaws]

καλησπερα.

Ωστόσο, μόνο όταν υπάρχει αρκετή γνώση για τη διάκριση των αληθινών αναγκών της φύσης μας, είναι δυνατό να γίνουν αυτά τα πράγματα.
Είναι ανώφελο να ενεργοποιήσει τον Άρη ένα άτομο, του οποίου οι φόβοι δεν οφείλονται σε έλλειψη θάρρους, αλλά σε μία πολύ ζωηρή φαντασία. Σε αυτήν την περίπτωση ενδείκνυται η ενεργοποίηση της Σελήνης.
Εάν επιχειρήσει μία εσφαλμένη ενδυνάμωση του Άρη, θα γίνει απλά υπερβολικά ευέξαπτος

δηλαδη πρεπει κανεις οτι κανει,να το κανει για καποιο σκοπο....
ειναι ομως σωστο να χρησιμοποιει κανεις τεοιου ειδους μεσα,που τον κανουν καπως...."ανωτερο" απο τους αλλους ανθρωπους ?
μπορουμε να χρησιμοποιουμε τετοιες μεθοδους αφοβα ?.

γενικως απο οτι καταλαβα ολοκληρη η τελετουργια αποσκοπει στα να βοηθησει τον ανθρωπο σε καποια αδυνατα σημεια του.ενα ιδιεταιρα φλεγον ερωτημα ειναι......γινεται ενας τριτος ασχετος να γινει δεκτης των αποτελεσματων {οποια και αν ειναι αυτα} που πετυχε ο πρωτος με καποια τελεουργια ?
κατι τετοιο μου φερνει στο μυαλο το ξεματιασμα.αυτο παντως γινεται.


[/i]

[Zadok the priestess]

Αγαπητή NEHEMAUT,

ο [wiki=en]Rudolf_Steiner[/wiki] είναι μία σημαντική προσωπικότητα του παγκόσμιου εσωτερισμού, αλλά όπως είναι ίσως φυσικό, έχει μία ιδιαίτερη χαρακτηριστική αντίληψη κάποιων φαινομένων.

Εμπνευστής της φιλοσοφίας της "Ανθρωποσοφίας" ([wiki=en]Anthroposophy[/wiki]), η οποία συχνά αποκαλείται και "Πνευματική Επιστήμη" ([wiki=en]Spiritual_science[/wiki]), ουσιαστικά ξεδίπλωσε την σκέψη του και την πρακτική του αφού διαχωρίστηκε από τη Θεοσοφική, μετά τη διαφωνία του με την Άννι Μπεζάντ ([wiki=en]Annie_Besant[/wiki]).

Τώρα, η μεταστοιχείωση είναι σημαντική αλχημική διαδικασία και σε σχέση με το κείμενο το οποίο παραθέτεις, έχει δύο προεκτάσεις: η μία είναι αυτή καθ' αυτή η αλχημική, ως προς την πρώτη πρόταση και η άλλη είναι όπως την αντιλαμβάνεσαι μέσες άκρες, αλλά σε σχέση με την υπόλοιπη παράγραφο.

Νομίζω όμως, ότι αξίζει να επεκταθούμε επ' αυτών σε ένα πιο κατάλληλο θέμα και να μην καταχραστούμε άλλο τη φιλοξενία του παρόντος.

Εξάλλου θα είναι ενδιαφέρον να δούμε καλή μας φίλη, γιατί σκέπτεσαι ότι:

>QBB<

(...) αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με το είναι μας ?

Το "είναι" μας δε μας δίνει κάποιες δυνατότητες για να τις χρησιμοποιήσουμε

Εγώ θα έλεγα ότι σε αντίθεση με το είναι μας, είναι να έχουμε δυνατότητες και να μην τις χρησιμοποιούμε.

Μήπως γίνεται να το εξηγήσεις λίγο με κάποιο παράδειγμα ?
Συγνώμη αν γίνομαι ενοχλητική με τις ερωτήσεις μου αλλά δεν θέλω να προσπερνάμε τις έννοιες που είναι σημαντικές.

Αγαπητή μου NEHEMAUT, στη συνέχεια της δημοσίευσής μου υπάρχει το παράδειγμα.
Δεν είσαι καθόλου ενοχλητική, απλά θα ήθελα να μου εξηγήσεις λίγο τί ακριβώς δεν καταλαβαίνεις.

δηλαδη πρεπει κανεις οτι κανει,να το κανει για καποιο σκοπο....

Ε, ναι, θα έλεγα.

ειναι ομως σωστο να χρησιμοποιει κανεις τεοιου ειδους μεσα,που τον κανουν καπως...."ανωτερο" απο τους αλλους ανθρωπους ?
μπορουμε να χρησιμοποιουμε τετοιες μεθοδους αφοβα ?.

Κατ' αρχήν φίλε santaclaws, ας μην μπερδεύουμε την ομοιότητα με την ισότητα.
Ίσοι είμαστε όλοι οι άνθρωποι, αλλά σαφώς δεν είμαστε όμοιοι.

Τώρα, τί είναι ανώτερο και τί κατώτερο, δε θα το κρίνω επί του παρόντος.

Από κει και πέρα, αυτές οι μέθοδοι σίγουρα πρέπει να χρησιμοποιούνται ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ, γιατί ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ είναι καλύτερα να μην χρησιμοποιούνται ΚΑΘΟΛΟΥ.

Χρειάζεται γνώση και προπάντων αυτεπίγνωση.
Τόνισα επανειλημμένα ότι:

>QBB<

Ωστόσο, μόνο όταν υπάρχει αρκετή γνώση για τη διάκριση των αληθινών αναγκών της φύσης μας, είναι δυνατό να γίνουν αυτά τα πράγματα.

και

>QBB<

(...) το κύριο τμήμα της προετοιμασίας είναι η αυτοπροετοιμασία.

γενικως απο οτι καταλαβα ολοκληρη η τελετουργια αποσκοπει στα να βοηθησει τον ανθρωπο σε καποια αδυνατα σημεια του.ενα ιδιεταιρα φλεγον ερωτημα ειναι......γινεται ενας τριτος ασχετος να γινει δεκτης των αποτελεσματων {οποια και αν ειναι αυτα} που πετυχε ο πρωτος με καποια τελεουργια ?
κατι τετοιο μου φερνει στο μυαλο το ξεματιασμα.αυτο παντως γινεται.

Όπως έγραψα και πιο πάνω, προτείνω να μπούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες σε πιο κατάλληλο θέμα.
Υπό συγκεκριμένες συνθήκες πολλά μπορούν να συμβούν και είναι πιο φρόνιμο να μην αφήσουμε υπόνοιες να αιωρούνται.

------------------------------------------------------------

Ας δούμε όμως, τώρα, πώς συνδέονται όλα αυτά με το παρόν θέμα.

Αν και μία πολύ συγκεντρωμένη μορφή δύναμης θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο από έναν ειδικό, ο οποίος έχει περάσει την απαραίτητη προετοιμασία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ζωή μας μπορεί να γίνει πλουσιότερη και η ιδιοσυγκρασία μας πολύ πιο ζωτική και ισορροπημένη, εάν μάθουμε να αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο και τις εποχές όπως όλες οι πρωτόγονες πίστεις, οι οποίες είχαν στενή σχέση με τη φύση.
Το Καθολικό και το Ορθόδοξο δόγμα της χριστιανικής θρησκείας διατηρούν την απόκρυφη όψη και ακολουθούν σχολαστικά τις εποχές του χριστιανικού έτους, το οποίο πραγματικά σχετίζεται με την ηλιακή λατρεία.
Αντίθετα όμως, το Προτεσταντικό δόγμα δεν έχει συνείδηση των όσων κάνει και οι πενήντα δύο Κυριακές περνούν με μία σειρά μετάνοιες στην Αγία Τράπεζα και ένα μονόχρωμο λευκό άμφιο.

Τα Τέσσερα Στοιχεία, οι επτά πλανήτες και τα δώδεκα σύμβολα του Ζωδιακού αποτελούν θεμελιώδεις παράγοντες στον Κόσμο.
Καθένας από αυτούς έχει τις δικές του εποχές και περιόδους τις οποίες επηρεάζει, καθώς και τα κατάλληλα σύμβολα και τυπικά, τα οποία αναπτύχθηκαν στο ένα ή στο άλλο από τα μεγάλα συστήματα φυσικής λατρείας.
Ας σημειωθεί ότι η φυσική λατρεία δεν είναι ειδωλολατρική, αλλά απλά αποτελεί μία επέκταση της λατρείας του Θεού στη φύση.
Πρόκειται για μία πολύ σημαντική όψη της πίστης και της ψυχολογίας μας, παρ' όλο που ελάχιστα κατανοήθηκε από το χριστιανικό σύστημα και τις δυτικές χώρες.

Οι ποικίλοι θεοί και αρχάγγελοι των αιγυπτιακών, ελληνικών, χαλδαϊκών και νορβηγικών συστημάτων, οι πολιτισμοί των οποίων συγγενεύουν με όλους τους δυτικούς λαούς, αποτελούν φυλετικές σκεπτομορφές, οι οποίες δομήθηκαν για να εκφράσουν αυτές τις πρωταρχικές κοσμικές δυνάμεις.
Τα σύμβολά τους συνιστούν την πρωτόγονη πίστη του ανθρώπινου πολιτισμού και υπάρχουν βαθιά κρυμμένα στο υποσυνείδητο του καθένα από εμάς, αναλλοίωτα και δεκτικά προς επίκληση στο συνειδητό με τις κατάλληλες μεθόδους.

Όλα τα παγανιστικά πάνθεα περιέχουν κοινούς παράγοντες, επειδή έργο τους είναι να φροντίσουν τις ανάγκες μίας ανθρώπινης φύσης, της οποίας τα συστατικά δε διαφέρουν από φυλή σε φυλή και από ηλικία σε ηλικία, αλλά απλά στο ποσοστό το οποίο κατά μέσο όρο αλληλοσυνδέονται.
Ο βόρειος έχει περισσότερο μυαλό, ενώ ο νότιος περισσότερη καρδιά. Ο ανατολίτης μεγαλύτερη διαίσθηση και ο δυτικός μεγαλύτερη θέληση. Ωστόσο, ούτε η σκέψη ούτε το συναίσθημα απουσιάζουν εντελώς από οποιαδήποτε φυλή της γης.
Συνεπώς, τα διάφορα συστήματα δομήθηκαν και εξειδικεύτηκαν ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία των λαών τους οποίους υπηρετούν.

Πώς επιλέγουμε λοιπόν, την κατάλληλη τελετουργία

Συνεχίζεται...

[Παύλος Β. / DevaParinito]

Το "είναι" μας δε μας δίνει κάποιες δυνατότητες για να τις χρησιμοποιήσουμε ;

Ασφαλώς αγαπητή μου.

Πες μου όμως, μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάτι που δεν το έχεις βρει ακόμη ;

[Zadok the priestess]

Φίλε μου DevaParinito, όταν ήσουν μικρός έμαθες να κάνεις ποδήλατο, έμαθες κολύμπι

Ο μύθος του Δαίδαλου και του Ίκαρου τί μας διδάσκει

Με αφορμή το μήνυμά σου πάντως και πριν αναμένω απάντηση στα ρητορικά κάτα τα άλλα ερωτήματά μου, λέω να ολοκληρώσω την προηγούμενη τοποθέτησή μου, η οποία λόγω μάκρους έμεινε ημιτελής:

Όταν θέλουμε λοιπόν, να τελέσουμε ένα ορισμένο τυπικό, είναι βολικό να διαλέγουμε εκείνη τη μέθοδο, η οποία ανταποκρίνεται περισσότερο στις ανάγκες της στιγμής και τη χαρακτηρολογική μας δομή.

Η χαλδαϊκή μαγεία της Καββάλα απευθύνεται σε αυτούς, οι οποίοι είναι διαποτισμένοι με έναν αυστηρό μονοθεϊσμό θεωρώντας διαβολικό κάθε αντικείμενο λατρείας ξένο προς αυτούς.
Η αιγυπτιακή μαγεία απευθύνεται σε όσους ακολουθούν μεταφυσικούς δρόμους, ενώ οι μέθοδοι των ελληνικών μυστηρίων απευθύνονται σε καλλιτεχνικούς τύπους, καθώς η μουσική και ο χορός έπαιζαν μεγάλο ρόλο στην αποτελεσματικότητά τους.

Αυτά τα τρία συστήματα αποτελούν την πρωταρχική βάση της Δυτικής Παράδοσης και αντιπροσωπεύουν τις πιο εξελιγμένες της όψεις.
Αλλά από καθαρά πρακτική άποψη, παρουσιάζουν πολλά προβλήματα στην εφαρμογή τους από κάποιους δυτικούς και όσοι τα δοκιμάζουν, έχουν μερικά μόνο αποτελέσματα, εκτός και αν είναι πολύ προχωρημένοι μαθητές ή αν διαθέτουν μία ξεχωριστή φυσική κλίση και έλξη προς τη συγκεκριμένη παράδοση, την οποία ακολουθούν.

Η αιτία δεν πρέπει να αναζητηθεί μακριά.
Καμμία από αυτές τις μεθόδους δεν έχει πολιτογραφηθεί πχ. στα βρετανικά νησιά, ώστε να μπορεί να εκφράσει πλήρως τη βρετανική ψυχοσύνθεση.
Συνεπώς, για έναν Βρετανό είναι δύσκολο να βρει έναν ιερό τόπο και να αφυπνίσει τις επαφές σε μία κατάλληλη ατμόσφαιρα, όπου το πέπλο να είναι λεπτό και τα πόδια της σκάλας του Ιακώβ να ακουμπούν στη γη.
Επιπλέον, το φυλετικό του ασυνείδητο, αν και περιέχει όλα τα στοιχεία τα οποία αντιπροσωπεύουν εξωτικούς θεούς ή θεές (γιατί δεν είναι φτιαγμένος από ξεχωριστό πηλό, διαφορετικό από των άλλων ανθρώπων) δε διαθέτει εκείνα τα σύμβολα, τα οποία τους αφυπνίζουν με τη μορφή, την οποία είναι δομημένη στο φυλετικό ασυνείδητο των φυλών, οι οποίες συνήθιζαν καθημερινά να τα χρησιμοποιούν σαν αντικείμενα λατρείας.

Ο λόγος για τον οποίο μπορεί οποιοσδήποτε σήμερα να χρησιμοποιεί τα σύμβολά τους, είναι γιατί αυτοί οι πολιτισμοί δεν υφίστανται πλέον.
Αν κάποιο από τα συστήματα ήταν ζωντανό, αυτόματα θα μας απέκλειε από ό,τι το αφορά, εκτός και αν μας παρεχόταν το δικαίωμα εισόδου.
Γι' αυτό δεν μπορούμε να εργαστούμε με ένα ζωντανό μαγικό σύστημα αποτελεσματικά, παρά μόνο αν μας προσφερθούν οι διάφοροι βαθμοί εκπαίδευσής τους.
Το Βουντού και η Τάντρα Γιόγκα είναι κλειστά συστήματα για τον Ευρωπαίο, ενώ τα αιγυπτιακά και χαλδαϊκά είναι ανοιχτά και ο καθένας μπορεί να εργαστεί με αυτά, γιατί οι ιερείς τους έχουν πεθάνει και οι ναοί τους στέκονται εκτεθειμένοι στον ήλιο και στον άνεμο, ενώ δεν υπάρχει κάποιος να προστατεύσει από την ιεροσυλία τα μυστήριά τους, πέρα από τις εσωτερικές δυνάμεις των ίδιων των μυστηρίων.
Πρόκειται όμως, για μία αποτελεσματική προστασία. Παρ' όλο που δεν μπορούν να εμποδίσουν τον βλάσφημο από μία πρώτη προσέγγιση, σπάνια υπάρχει συνέχεια, αφού οι ίδιες οι δυνάμεις τις οποίες επικαλέστηκε και βλασφήμησε, τον καταστρέφουν.

[Παύλος Β. / DevaParinito]

Φίλε μου DevaParinito, όταν ήσουν μικρός έμαθες να κάνεις ποδήλατο, έμαθες κολύμπι ;

Αγαπητή Zadok,

Κάποιος άνθρωπος μπορεί – όταν ήταν μικρός – να έχει μάθει και ποδήλατο και κολύμπι. Κάποιος άλλος μπορεί να έχει μάθει μόνο ποδήλατο ή μόνο κολύμπι. Και κάποιος τρίτος, μπορεί να μην έχει μάθει τίποτε από τα δύο που λες...

[NEHEMAUT]

Παράθεση:
(...) αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με το είναι μας ?


Το "είναι" μας δε μας δίνει κάποιες δυνατότητες για να τις χρησιμοποιήσουμε

Εγώ θα έλεγα ότι σε αντίθεση με το είναι μας, είναι να έχουμε δυνατότητες και να μην τις χρησιμοποιούμε.

Αγαπητή Zadok αναλύω τον συλλογισμό μου.

Λες και το δέχομαι ότι όταν ένας άνθρωπος ξέρει καλά τον εαυτό του γνωρίζει πώς να ελέγξει τα συναισθήματα του και τις πράξεις του.
Τι σημαίνει όμως ξέρει τον εαυτό του?

Κατ’ εμέ σημαίνει ότι έχει βιώσει καταστάσεις μέσα από τις οποίες ανακάλυψε το συναίσθημα του, μπόρεσε να εκφραστεί, είδε τα όρια του [ οσο γίνεται] και απέκτησε την εμπειρία.

Δηλαδή έριξε το τείχος του εγωισμού, λησμόνησε τους φόβους του και αφέθηκε στη δίνη των γεγονότων.
Έτσι γνώρισε το μέγεθος και την αλήθεια του πρωταρχικού συναισθήματος όταν αυτό ξεχύθηκε ελεύθερο [ σαν παιδί].

Αυτά είναι και τα γνήσια, τα ενδότερα, τα δικά του. Έπαθε, ένιωσε, έμαθε.
Αν τώρα χρησιμοποιεί εκ των υστέρων αυτή την γνώση για να προβλέπει καταστάσεις δικές του ή αλλότριες και να κατευθύνει η να αναστέλλει ανάλογα, αυτό δεν θα είναι ο ίδιος αλλά θα είναι το κατασκεύασμα του εγώ του.

Θεωρώ ότι η θέληση ενδυναμώνεται από το συναίσθημα είτε αυτό είναι αγαθό, είτε όχι σε εξάρτηση με το τι θέλουμε να επιτύχουμε αλλά ένα συναίσθημα έχει δύναμη μόνο αν είναι αληθινό, αυθόρμητο, άρα το πρωταρχικό.

Σύμφωνα με τις διάφορες θεωρίες οι επιθυμίες και οι προσδοκίες ανάγονται στα κατώτερα σώματα του ανθρώπου αλλά σκέφτομαι
Τι μπορεί να γίνει χωρίς επιθυμία?

Γι’ αυτό νομίζω ότι το τι θα θελήσουμε κατά βάθος εξαρτάται από το ήδη ποιόν της ψυχής [ όπως αυτή έχει εξελιχθεί ή διαμορφωθεί] και όχι από την εντολή που θα δώσει ο νούς μας επιβάλλοντας στην ψυχή να είναι όπως εκείνος την φαντάζεται.

Η ψυχή για μένα αλλάζει μέσα από την ειλικρινή αγάπη, την συγχώρεση, το ενδιαφέρον αν αυτά της δοθούν και τα αναγνωρίσει.

Με εκτίμηση

[Elissaios]

Σας παραθέτω μια διεύθυνση που βρήκα ενδιαφέρουσα

http://www.geocities.com/filosofiagr/THEOSSYMPAN1.htm

Αν ψάξετε το συγκεκριμένο δικτυακό τόπο, θα βρείτε κι άλλα ενδιαφέροντα. Όπως τη Θεωρία του Τελειωμένου Χρόνου. :)