Νωρίς το πρωί της Παρασκευής 13 Οκτωβρίου 1307, απεσταλμένοι του Βασιλιά της Γαλλίας συνέλαβαν όλους τους Ναΐτες που μπόρεσαν να βρουν στα Διοικητήριά τους, στους πύργους και τις γύρω περιοχές. Όλη η Γαλλία βρέθηκε σε κλοιό – παγίδα, ώστε να συλληφθούν όσο το δυνατό περισσότεροι από αυτούς. Υποτίθεται ότι ο Βασιλιάς τελικά κατάφερε και περικύκλωσε γύρω στους 15,000 Ναΐτες.
Αυτή η ενέργεια είχε οργανωθεί προσεκτικά κατά τη διάρκεια περίπου ενός έτους. Ο Βασιλιάς Φίλιππος είχε σχετική εμπειρία τέτοιου είδους μεγάλων επιχειρήσεων καθώς νωρίτερα, είχε δώσει εντολή στους αξιωματούχους του να εφορμήσουν κατά των Εβραίων της Γαλλίας, να δημεύσουν τις περιουσίες τους και να τους απελάσουν από τη χώρα.
Φαίνεται πως οι Ναΐτες ήταν υποψιασμένοι για το τι επρόκειτο να συμβεί, διότι την προηγούμενη ημέρα ο Μέγας Μάγιστρος de Molay τους συγκέντρωσε και κατέστρεψε όσα περισσότερα αρχεία του Τάγματος μπόρεσε. Επίσης, ο ίδιος ή κάποιος κατ’ εντολήν του έστειλε μήνυμα σε όλα τα Διοικητήρια κανέναν μέλος να μην αποκαλύψει ή αναφέρει τα μυστικά, τις συνήθειες ή τα τυπικά του Τάγματος. Ο De Molay τους συμβούλευσε ακόμη, να μην αντισταθούν κατά τη σύλληψη.
Σκοπός του Φιλίππου ήταν να δημεύσει την περιουσία και τα εδάφη τα οποία κατείχε το Τάγμα, ώστε να πληρώσει τα υπέρογκα χρέη του και αναμφίβολα, να σβήσει κάθε χρέος μπορεί να είχε προς τους ίδιους τους Ναΐτες. Παλιότερα, είχε προσπαθήσει να εισέλθει στο Τάγμα και δεν είχε γίνει δεκτός. Ήθελε να καταστρέψει το Τάγμα.
Αυτό το οποίο είναι σίγουρο, είναι πως ο Θησαυρός των Ναϊτών πραγματικά ξεγλίστρησε από τα αρπακτικά νύχια του Φιλίππου. Ο στόλος των Ναϊτών είχε φύγει από το λιμάνι τους σαλπάροντας πριν την επιδρομή για τη σύλληψή τους εκείνο το πρωί. Έτσι, δεν υπήρχε τίποτε ιδιαίτερα αξιόλογο για τους ανθρώπους του Βασιλιά στα Διοικητήρια.
Πιστεύεται, ότι τα μισά από τα δεκαοχτώ πλοία τους κατευθύνθηκαν βόρεια προς την Σκωτία και τα υπόλοιπα νότια προς την Πορτογαλία. Εκείνοι οι Ναΐτες, οι οποίοι συνελήφθησαν στη Γαλλία, υπεβλήθησαν σε οδυνηρά, βασανιστικά και φρικτά μαρτύρια ώστε να τους αποσπάσουν τις απαραίτητες ομολογίες, οι οποίες θα καταδίκαζαν το Τάγμα. Οι ωμότητες οι οποίες διεπράχθησαν εις βάρος τους από την Ιερά Εξέταση, πραγματικά απέδωσαν τις πολυπόθητες ομολογίες και έτσι, και στηρίχθηκε η κατηγορία από το Βασιλιά της Γαλλίας και το Τάγμα αποκηρύχθηκε από τον Πάπα.
Οι Ναΐτες σε άλλες Ναϊτικές Επαρχίες έτυχαν πολύ πιο δίκαιης μεταχείρισης. Αρκετοί συνελήφθησαν στην Αγγλία, αλλά σε γενικές γραμμές δεν ετέθησαν υπό διωγμό σε καμμία άλλη χώρα. Ουσιαστικά, φαινόταν να έχουν εξαφανισθεί. Στην περίπτωση της Σκωτίας και της Πορτογαλίας οι εκτός νόμου πλέον Ναΐτες ήταν απροκάλυπτα ευπρόσδεκτοι. Πολλά μέλη βασιλικών οίκων της Ευρώπης έγραψαν στον Πάπα, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στην αδικία την οποία διέπραξε ο Βασιλιάς της Γαλλίας εναντίον του Τάγματος.
Αυτό ήταν το τέλος του «ορατού» Τάγματος ως τελικός σκοπός και πρόθεση και με αυτή την πίεση και την επιρροή από πλευράς Φιλίππου, ο Πάπας διέλυσε το Τάγμα και κατήργησε τον Ιερό Κανόνα του.
Το έργο το 'χουμε ξαναδεί, αλλά...
"όποιος δε θυμάται την ιστορία, είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει"
, δεν πρέπει να ξεχνούμε να κλικάρουμε πάλι 
και να μην γράφουμε π.χ. [/quote] με το χέρι, διότι το σύστημα θεωρεί ότι ξεχάσαμε να το κάνουμε και το προσθέτει αυτόματα στο τέλος της δημοσίευσής μας, αλλοιώνοντας τελικά, σε κάποιες περιπτώσεις ("καλή" ώρα), το μήνυμα.
