ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ,ΤΑΓΜΑΤΑ,ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ ??

[Chastity]

Από τη σαφή ανάγκη της υγειούς καθοδήγησης του ενδιαφερόμενου, προκύπτει η αναγκαιότητα της ύπαρξης των εσωτερικών ταγμάτων. Σε προηγούμενο post μου αναφέρθηκα στην αναγκαιότητα-χρησιμότητα ύπαρξης των εσωτερικών σχολών (Νομίζω πως η ύπαρξη αυτών των αδελφοτήτων είναι για τον σύγχρονο άνθρωπο ένα σημαντικό προνόμιο. Κατ' ουσίαν προσφέρουν στον κάθε (αξιολογημένο) ενδιαφερόμενο κάποιες ήδη δοκιμασμένες τεχνικές και τρόπους προς την επίτευξη των ανωτέρω σκοπών. Πρόκειται δηλαδή για ώριμες (άρα δοκιμασμένες) οδούς προς την επίτευξη των στόχων αυτών).

Από εκεί και μετά και μέσα από τις εμπειρίες που θα αποκτάς, είναι στο χέρι σου να συμβάλλεις ουσιαστικά στη βελτίωση και τον εμπλουτισμό των πρακτικών, των τελετουργικών και των ιδεών του τάγματος. Είναι αυτό που καλοπροαίρετα θα αναδυθεί μέσα σου. Η ανάγκη του να μοιράζεσαι, η ανάγκη του να πάρεις από το χέρι το νεοφώτιστο, βλέποντας στα μάτια του αυτό που πλημμύριζε και τη δική σου καρδιά όταν μυήθηκες στο τάγμα.

Έτσι λοιπόν:

Λέω όχι στους μεσάζοντες που θέλουν να μου διδάξουν κάτι που δεν γνωρίζουν.
Λέω όχι στους μεσάζοντες που εμπλέκουν το χρήμα με την εσωτερική ενασχόληση.
Λέω όχι στους μεσάζοντες που αξιώνουν σεβασμό λόγω θέσης κι όχι λόγω γνώσης.
Λέω όχι στους μεσάζοντες που σου δείχνουν ότι πάντα θα εξαρτάσαι από αυτούς.
Λέω όχι στους μεσάζοντες που διατείνονται ότι κατέχουν την υπέρτατη γνώση.
Λέω όχι στους μεσάζοντες που καλλιεργούν απέναντί μου τη μυστικότητα για δική τους ασφάλεια και όχι για τη δική μου προστασία, απροετοίμαστος ων για μια άμεση επαφή με έννοιες που τώρα δεν μπορώ να κατανοήσω.

Όμως:

Λέω ναι στους μεσάζοντες που ενδιαφέρονται να σου ανοίξουν το μυαλό.
Λέω ναι στους μεσάζοντες που δίνουν χωρίς να ζητούν να πάρουν.
Λέω ναι στους μεσάζοντες που σε δεν κάνουν δέσμιο της υποχρέωσης να είσαι μέλος.
Λέω ναι στους μεσάζοντες που μοιράζονται τη γνώση και εργάζονται μαζί σου.
Λέω ναι στους μεσάζοντες για τους οποίους μετράει η γνώμη σου.
Λέω ναι στους μεσάζοντες που κρατάνε το μυαλό τους ανοιχτό στα πάντα.

Ok I'll shut up now

[Πασχαλης]

Η αναγκαιότητα ύπαρξης εσωτερικών ταγμάτων, θεωρώ ότι αιτιολογήθηκε επαρκώς.
Ποιά είναι όμως τα εσωτερικά Τάγματα;
Κατ' εμέ, εσωτεικό Τάγμα δύναται να χαρακτηρισθεί
κάθε οργανωμένος φορέας που ενασχολείται με την ανεύρεση της Αλήθειας.
Έτσι, ακόμα και οι θρησκείες είναι εσωτερικά Τάγματα.

Παρατηρούμε λοιπόν δύο μεγάλες κατηγορίες εσωτερικών ταγμάτων.
1. Τα προάγοντα την πίστη.
2. Τα προάγοντα την γνώση.
Δυστυχώς, είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα κατατάξουμε αποκλειστικά σε μία από τις προαναφερόμενες γενικευμένες κατηγορίες, καθότι η πλειονότητα ενέχει στοιχεία και από τα δύο σε κάποιο βαθμό.

Ένας άλλος τρόπος κατηγοριοποίησης είναι:
1. Τα μυητικά.
2. Τα αμιγώς διδασκαλικά.
Η χρησιμότητα ή μή τελετουργιών και μυήσεων, θεωρώ ότι εύκολα μπορεί να καταδειχθεί.

Ο γενικός διαχωρισμό όμως των Ταγμάτων
που έχει κατ' εμέ την μεγαλύτερη σπουδαιότητα,
είναι σε σχέση με τον τρόπο προσέγγισης της Αλήθειας.
Έτσι, αναδεικνύονται δύο κατηγορίες.
1. Αυτά που διδάσκουν την Αλήθεια.
2. Αυτά που διδάσκουν μεθόδους ανεύρεσης της Αλήθειας.

Χωρίς να υπεισέλθω στο αν η αλήθεια που διδάσκουν είναι "η Αλήθεια",
θα σταθώ μόνο στο αν πράτουν ορθά,
αναλογιζόμενος την διαδικασία της εκπαίδευσης, της σχολικής εκπαίδευσης.
Θα περιοριστώ μόνο στην λογική ανάπτυξη και εξέλιξη και θα ήταν χρήσιμο κάποιοι που είναι γνώστες των παιδαγωγικών, να μας παρουσιάσουν τις αποδεδεγμένες μεθόδους μνημονικής, συναισθηματικής κλπ ανάπτυξης.
Η μέθοδος που αντικειμενικά πλέον είναι η ορθή,
είναι σε γενικές γραμμές η εξάσκηση των μαθητών στους τρόπους επίλυσης των προβλημάτων και στις μεθόδους αναζήτησης των λύσεων
και όχι η αποκάλυψη των έτοιμων λύσεων στα όποια προβλήματα.

Τα "λυσάρια" παρότι ήταν η πρώτη μας προτίμηση, στα φυγόπονα ανεύθυνα σχολικά μας χρόνια,
δυστυχώς η αλόγιστη χρήση τους ήταν και είναι η αιτία της μη μαθηματικής και κατ' επέκταση λογικής εκπαίδευσης και της υστέρησης που παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό στην κατανόηση αυτών των επιστημών,
από μεγάλο ποσοστό μαθητών και αποφοίτων.

Θα επιθυμούσα την γνώμη σας πάνω σε αυτήν την οπτική
και στο αν είναι θεμιτό να κρίνουμε τα Τάγματα με τέτοια κριτήρια...

Ευδαιμονείτε...

[Chastity]

Για 'μένα εσωτερικό ορίζεται κάθε τάγμα που ασχολείται με θέματα μεταφυσικής, θεού, ενδοσκόπησης κλπ. Σαν σκοπό ύπαρξης έχουν το να διδάξουν στα μέλη τους τους τρόπους που θα αγγίξουν πιο ολοκληρωμένα αυτά τα ζητήματα.

Νομίζω πως η πεμπτουσία της διδασκαλίας είναι ο μαθητής να ξεπεράσει τον δάσκαλο και τελικά μαζί να εργαστούν προς τη βελτίωση των μεθόδων διδασκαλίας, προς την αναθεώρηση (αν χρειάζεται) διαφόρων πλευρών της διδασκαλίας, προς τον εμπλουτισμό του πως ορίζουν αυτό που επιδιώκουν κλπ.

Θεωρώ πως δεν είναι δύσκολο το να ορίσεις ένα τάγμα ως "εσωτερικό". Το δύσκολο είναι να επιλέξεις αυτό που σου ταιριάζει

[AVATARGR]

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.

ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚ...
ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΟΧΙ....

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ,ΕΙΝΑΙ Η
ΑΠΟΛΥΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΨΑΞΙΜΟ ΜΑΣ ,ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΟΤΗΤΑ
ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ/ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΟΥΤΕ ΜΕ ΜΥΗΣΕΙΣ..

Η ΑΛΗΘΕΙΑ (ΟΧΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΒΕΒΑΙΑ ΑΣ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ)
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΜΕ ΨΑΞΙΜΟ....
ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ....

ΑΠΛΑ ΠΕΡΝΕΙ Ο ΑΝΑΖΗΤΗΤΗΣ ΤΑ ΟΠΛΑ/ΑΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
ΤΟΥ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΤΑΓΜΑ/ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

[Ramoglou]

Γιατί ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να συνευρεθεί με ομοίους του, ούτως ώστε να μπορέσει να εργασθεί πάνω σε κοινές αξίες και σε ιδέες ;

Για μένα αυτό είναι ένα αρκετά μεγάλο ερώτημα.

Ένα κοινωνικοφιλοσοφικό σύστημα μπορεί να μας δώσει μέσα από τους συμβολισμούς και μέσα από τις αλληγορίες τη χάραξη του δρόμου, ενός δρόμου που καλούμαστε εμείς οι ίδιοι να περπατήσουμε. Το πώς όμως θα τον περπατήσουμε είναι θέμα δικό μας.
Η ομαδικότητα είναι το στοιχείο σύγκρισης, ή κρίσης, διότι όσα ανακαλύπτουμε, όσα αποδεχόμαστε, όντας ενταγμένοι σε μια τέτοια ομάδα, ερχόμαστε να τα εφαρμόσουμε απέναντι σε αυτούς τους ομοίους τους οποίους και επιλέξαμε. Και εδώ είναι η στιγμή της αποκάλυψης, που αυτοί οι όμοιοι είτε θα μας αποδεχθούν αναγνωρίζοντας μας, είτε θα μας απορρίψουν με την μη αναγνώριση ως ομοίου τους.

Πολλές φορές έχω ακούσει ανθρώπους να επαίρονται για τις γνώσεις τους, να διατυμπανίζουν ιδέες, να αρθρώνουν τσιτάτα, προσπαθώντας να αποδείξουν την αξία τους και τον όποιο τίτλο προσδίδουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.
Όμως στα δικά μου μάτια, αυτοί οι οποίοι έλαμψαν, ήταν οι άνθρωποι με αγνή καρδιά, αυτοί που χαμογελούν γεμάτοι ηρεμία, αυτοί που εξηγούν με λόγια απλά την ύπαρξη, αυτοί που σου δείχνουν το δρόμο με μια απλή ματιά τους.
Οι άνθρωποι αυτοί που έκαναν γνώση τη βιωματική τους εμπειρία, που κανένα χαρτί Πανεπιστημίου δεν ήταν ικανό να υποσκελίσει την βαθιά εσωτερική τους γνώση.

Αυτοί οι άνθρωποι σίγουρα γνωρίζουν ποιος είναι ο ρόλος ενός διδασκάλου και ποια η αξία της εργασίας με τον ίδιο μας τον εαυτό. Μακάρι να έχουμε την τύχη να γνωρίσουμε αρκετούς τέτοιους ανθρώπους και να μας βοηθήσουν στη δική μας πορεία.

[Zadok the priestess]

Φίλτατε μου Ramoglou,

αναφέρεις κάτι το οποίο νομίζω ότι αξίζει να δούμε λίγο πιο αναλυτικά.

...ερχόμαστε να τα εφαρμόσουμε απέναντι σε αυτούς τους ομοίους τους οποίους και επιλέξαμε. Και εδώ είναι η στιγμή της αποκάλυψης, που αυτοί οι όμοιοι είτε θα μας αποδεχθούν αναγνωρίζοντας μας

Μα ...και αυτή ακόμη η "επιλογή" μας σε συνδυασμό με το όποιο αποτέλεσμά της, δε σηματοδοτεί μία υποσυνείδητη αποδοχή ή απόρριψη του εαυτού μας, την οποία εκ των προτέρων έχουμε διαμορφώσει για δεδομένο λόγο

Νομίζω πως θα συμφωνείς, ότι κάθε επιλογή μας καθορίζει ένα δεδομένο αποτέλεσμα το οποίο υποσυνείδητα μόνον γνωρίζουμε, αλλά ίσως χρειάζεται να διερευνήσουμε και στο συνειδητό μας.

Και τότε... ο δρόμος γίνεται πια πάνω στην "κόψη του ξυραφιού".

"Και μαζί και μόνοι" που λέει ένα γνωστό άσμα...

[Ramoglou]

Έτσι ακριβώς αγαπημένη μου φίλη, αυτό το βάδισμα πάνω στη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο λευκό και στο μαύρο, είναι αυτό που φέρνει και την ισορροπία.

Ας μη ξεχνάμε όμως πως σε κάθε μεταβολή που κάνουμε βρίσκουμε ως ακόλουθο τον ίδιο μας τον εαυτό, τότε θα πρέπει να θυμηθούμε ότι όλα όσα βλέπουμε στους άλλους είναι οι προεκβολές του δικού μας εγώ.

Να λοιπόν ο "μοναχικά ομαδικός δρόμος" που κάποιος βιώνει.

[Ladyhawk]

Έτσι, αναδεικνύονται δύο κατηγορίες.
1. Αυτά που διδάσκουν την Αλήθεια.
2. Αυτά που διδάσκουν μεθόδους ανεύρεσης της Αλήθειας.

Διαβάζοντας το παραπάνω αναρωτήθηκα ποιος ή ποιο είναι το τάγμα αυτό, το οποίο γνωρίζει την αλήθεια και είναι σε θέση να την διδάξει κιόλας, λες και μιλάμε για κάποιο μάθημα ιστορίας στο σχολείο.

Αν υποθέσουμε πάλι πως υπάρχει κάτι τέτοιο, τότε αυτό που θα το χαρακτηρίζει θα είναι κάποιο δόγμα που θα ακούει στο όνομα «αλήθεια».

Ο εσωτερικός δρόμος της αναζήτησης δεν αποδέχεται όμως το δογματισμό, παρά αφήνει τον άνθρωπο ελεύθερο να έχει την όποια οπτική θέλει η οποία φυσικά μπορεί να αλλάξει μέσα από μία αλληλουχία σκέψεων και ενεργειών.

Θεωρώ ότι αυτά που διδάσκουν μεθόδους και βοηθούν τον καθένα να μπορεί να προσεγγίζει ένα θέμα από διάφορες οπτικές είναι ότι καλύτερο για την προσωπική εκπαίδευση και εξέλιξη.

[AVATARGR]

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ.

Η ΚΑΛΗ ΦΙΛΗ Ladyhawk ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ.

<<Θεωρώ ότι αυτά που διδάσκουν μεθόδους και βοηθούν τον καθένα να
μπορεί να προσεγγίζει ένα θέμα από διάφορες οπτικές είναι ότι καλύτερο
για την προσωπική εκπαίδευση και εξέλιξη.>>

Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ, Ο ΤΡΟΠΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ' ΕΜΕ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ (ΟΠΛΑ ΓΙΑ
ΑΛΛΟΥΣ) ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΒΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
ΤΟΥ.

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΞΕΠΗΔΑ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ (ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΘΕΣΕ Η ΦΙΛΗ
Ladyhawk)...

ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑ ?????
ΟΠΩΣ πχ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΘΕΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑ ?????

ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΨΑΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ?????

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

[Elissaios]

Είναι δόγμα, αγαπητέ Avatar, κατά την προσωπική μου άποψη.

Άλλωστε αυτό είναι μοιραίο. Αν δεν υπήρχε δόγμα, δεν θα υπήρχε και τάγμα (στις περισσότερες των περιπτώσεων).

[rizitis]

Την καλημέρα μου…!


Όλα καλά και ωφέλημα , ακόμα και η εισχώρηση σε κάποιο «κακό» τάγμα ή σχολή κατ` ουσίαν ωφέλιμη είναι , διότι στο απώτερο μέλλον που θα καταλάβεις ότι έχεις χρησιμοποιηθεί και κοροϊδευτεί , ακόμα και αυτό είναι ένα καλό μάθημα …

Αλλά ακόμα και σε κάποιο σοφό τάγμα και αν εισχωρήσεις σίγουρα θα γίνεις γνώστης μια σχετικής Γνώσης την οποία γνωρίζει το τάγμα και σίγουρα θα γίνεις σοφότερος…

Όμως η Αλήθεια είναι μεγάλη κουβέντα , κατά την ταπεινή μου άποψη, για να την οικειοποιηθεί κάποιος ή κάποιοι .
Η μεγάλη Αλήθεια είναι κρυμμένη ΜΈΣΑ στον κάθε ένα άνθρωπο , πολύ βαθιά στην καρδιά του και δεν μπορεί κανείς να του την δείξει παρά μόνο η ΑΓΑΠΗ…
Στην σοφότερη και αρτιότερη διδασκαλία, πίστη , δόγμα, τέχνη κτλ και αν μυηθεί ή ασπαστεί κάποιος, άμα δεν έχει αγάπη πραγματική μέσα του όλα είναι ψέματα , όλα είναι ανώφελα ….


Ευχαριστώ.

[AVATARGR]

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.

ΦΙΛΕ ΜΟΥ Elissaios ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑ.....

ΑΛΛΑ (ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ) ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ
(ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ) ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ
ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ-ΜΥΗΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ????????

ΕΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΠΟΙΟΣ Ο
ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΨΑΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ??????

ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑ ΟΤΙ (ΙΣΩΣ) ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ????
ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ????

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

[Elf]

Καλησπέρα σε όλους.

Η ανάγκη του ανθρώπου να προσπαθήσει να "καταλάβει" το μεγάλο μυστήριο της ζωής και του θανάτου, είναι οι λόγοι που κάνουν απαραίτητα τα εσωτερικά τάγματα.
Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας νομίζω οτι εκφράζεται μέσα από "το φόβο του θανάτου". Κάπως έτσι η αγάπη για τη ζωή σε συνάρτηση με το επερχόμενο τέλος, έσπρωξαν ορισμένουν ανθρώπους να αναρωτηθούν για το επέκεινα. Όμως πόσοι αναρωτιούνται, και ακόμα περισσότερο πόσοι εκφράζουν αυτή την αγωνία, και με ποιούς μπορούν να μοιραστούν τις ιδεές, τις απόψεις τους?
Μόνο με ανθρώπους που αναρωτιούνται το ίδιο, θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο. Αυτό πιστεύω δεν έχει αλάξει εδω και χιλιάδες χρόνια, και ήταν το εφαλτήριο της δημιουργίας αυτών των ταγμάτων.
Με τη πάροδο του χρόνου, αυτοί οι άνθρωποι ανέπτυξαν συστήματα, αρχές, διδασκαλίες, έτσι ώστε να μπορέσουν και άλλοι άνθρωποι να καταλάβουν τις έννοιες της ζωής, της ενέργειας και των νόμων που διέπουν το σύμπαν, και να γίνουν οχι μόνο στοχαστές της ζωής, αλλά και να επιδρούν στο νόμο του θανάτου.
Τα εσωτερικά τάγματα λοιπόν συμπληρώνουν ένα κενό στη γνώση, και αυτό το ονομάζουν "αλήθεια".

[rizitis]

αλλά και να επιδρούν στο νόμο του θανάτου.

Αν θέλεις το αναλύεις λίγο παραπάνω αυτό!?
ψυχικό; σωματικό;


όσο σου επιτρέπετε!
ευχαριστώ.

[Elissaios]

Αγαπητέ Avatargr, συχνά αντιλαμβανόμαστε τη λέξη "δόγμα" με αρνητικό νόημα. Δεν το εννοούσα έτσι.
Κάθε τάγμα πρέπει να δίνει τη δική του ερμηνεία, αλλιώς θα έλεγε "μία από τα ίδια". Αυτό εννοώ...
Η ύπαρξη των ταγμάτων δικαιώνεται με το ότι προσφέρουν μια βαθύτερη αναζήτηση- ή, αν το πούμε και αλλιώς, με το ότι δίνουν στον αναζητητή το έναυσμα για να ψάξει.
Συμφωνώ πλήρως με τις απαντήσεις που δίνουν παραπάνω οι φίλoι Rizitis και Elf.

[Elf]

Ιστορικά τα περισσότερα εσωτερικά τάγματα παράλληλα ήταν και πολεμικά, αλλά και αν οχι κυνηγήθηκαν μέχρις εσχάτων απο το κατεστημένο των όποιων εποχών, το οποίο ήθελε (και θέλει ακόμα κατα τη γνώμη μου) οι κοινωνίες, να είναι υπόδουλες σε ιδέες (θρησκεία, πολιτικά συστήματα, γεωπολιτικούς σκοπούς) που μόνο αυτό θα εξυπηρετούσαν και θα υπηρετούσαν.
Αυτός ο διωγμός τους που πολλές φορές είχε σαν άμεση συνέπεια μια καταδίκη και σχεδόν πάντα βέβαιο θάνατο, τους έσπρωξε ακόμα περισσότερο στα όρια της αναζήτησης και ιδιαίτερα στην ιδέα που απασχολεί την ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια. "τι συμβαίνει όταν πεθάνω??" "Είναι αθάνατη η ψυχή μου?" "Τι θα μου συμβεί στο επέκεινα?"
Φιλοσοφικά λοιπόν η διαδρομή ξεκινάει τις περισσότερες φορές με την απόλυτη κατανόηση του πρώτου αξιώματος της ζωής: Τη θνητότητα.
Η εξέλιξη αυτής της ιδέας στον άνθρωπο εγείρει απο μέσα του ένα νεο δυναμικό το οποίο όταν το αξιοποιεί, αντιλαμβάνεται και αλληλεπιδρά στο κόσμο που τον περιβάλλει δρώντας με περισσότερη ισχύ, και αν μου επιτρέπεις την έκφραση, "carpe diem". Στη συνέχεια και μέσα απο ένα μεγάλο θεωρητικό αλλά και πρακτικό υπόβαθρο φτάνουμε στην επίμαχη φραση: «να επιδρούν στο νόμο του θανάτου»
Ο νόμος του θανάτου σαν μια κατάσταση όπου η ζωή εκλείπει, δηλαδή οι βασικές νοητικές - συναισθηματικές - κινητικές λειτουργίες παύουν, είναι απο μόνος του αφόρητος στη λογική μας.
Τι άλλο μένει μετά παρά ένας πυρήνας ενέργειας που ονομάζουμε και προσπαθούμε να αντιληφθούμε σαν ψυχή? Και η ψυχή τι είδους αντίληψη μπορεί να έχει τότε? Ό "α" αντιλαμβάνεται τον εαυτό του? Λειτουργεί η διαδικασία της αντίληψης του φθαρτού υλικού κόσμου μας, η παρα μόνο μια υπερκοσμική αντίληψη του όλου, η ακόμα χειρότερα, "τίποτα"?
Τα εσωτερικά τάγματα δίνουν την αναγκαία εκπαίδευση του ανθρώπου, έτσι ώστε να μπορέσει η ψυχή να έχει συνείδηση (με τη προυπόθεση της συνεχούς εξάσκησης-εξέλιξης) και να μπορέσει αντί να ενωθεί ανώφελα (και για μερικούς να διαλυθεί) με τη κοσμική «μακροκοσμική ψυχή», να ελευθερωθεί ξεκινώντας ένα νέο κύκλο εξέλιξης.
Προσπάθησα να γίνω όσο μπορούσα πιο σφαιρικός, και κατανοητός χωρίς όμως να ξεπεράσω τα όρια

[Ladyhawk]

>QBB<

Αγαπητέ Avatargr, συχνά αντιλαμβανόμαστε τη λέξη "δόγμα" με αρνητικό νόημα. Δεν το εννοούσα έτσι.
Κάθε τάγμα πρέπει να δίνει τη δική του ερμηνεία, αλλιώς θα έλεγε "μία από τα ίδια". Αυτό εννοώ...
Η ύπαρξη των ταγμάτων δικαιώνεται με το ότι προσφέρουν μια βαθύτερη αναζήτηση- ή, αν το πούμε και αλλιώς, με το ότι δίνουν στον αναζητητή το έναυσμα για να ψάξει.

Αγαπητέ Elissaios

Θεωρώ ότι το δόγμα δεν έχει πολλές ερμηνείες είτε θετικές είτε αρνητικές.

Φαντάζομαι πως αυτό αναφέρεσαι είναι οι τυχόν αρχές κάποιου τάγματος – πράγμα απαραίτητο για την λειτουργία του – τις οποίες χαρακτηρίζεις δόγματα με θετικό νόημα.

Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνομαι σωστά, εάν όχι διόρθωσέ με.

Το σημαντικό είναι, αυτά τα τάγματα να μην περιορίζουν την ελευθερία της σκέψης και να επιτρέπουν στον καθένα που είναι μέλος να μπορεί να ψάξει, να έχει δικαίωμα στο λάθος και στην αναθεώρηση.
Αυτό που για μένα είναι κατακριτέο είναι τα τάγματα αυτά τα οποία σου επιβάλλουν μία συγκεκριμένη θεωρεία και σε υποχρεώνουν να παραμείνεις πιστός σε αυτή, απορρίπτοντας οτιδήποτε καινούριο, χωρίς κανένα ίχνος επεξεργασίας.

[AVATARGR]

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ.

ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ Ladyhawk ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΤΟΛΜΩ ΝΑ
ΠΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ.....
<<Αυτό που για μένα είναι κατακριτέο είναι τα τάγματα αυτά τα οποία σου
επιβάλλουν μία συγκεκριμένη θεωρεία και σε υποχρεώνουν να παραμείνεις
πιστός σε αυτή, απορρίπτοντας οτιδήποτε καινούριο, χωρίς κανένα ίχνος
επεξεργασίας.>>

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΙΚΑ
ΤΑΓΜΑΤΑ/ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ...

ΑΥΤΟ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΖΗΤΗΤΕΣ...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

[odysseus_nemo]

Αλήθεια ποιά η διαφορά μεταξύ Αδελφότητας και Μυστικού Τάγματος;

[Zadok the priestess]

Πρόκειται για έννοιες συνώνυμες.

Αδελφότητα (από αδελφός/ή):

• αδελφική ένωση,
• σωματείο,
• σύλλογος,
• μοναστηριακή κοινότητα.

Τάγμα (από αρχ. ρήμα τάσσω):

• μονάδα στρατού ξηράς από 3-4 λόχους,
• οργάνωση μοναχών οι οποίοι υπακούουν στους ίδιους κανόνες και έχουν κοινή διοίκηση,
• γενικά σύνολο ατόμων αφοσιωμένων στην επιδίωξη ορισμένου σκοπού,
• το σύνολο των προσώπων τα οποία έχουν τιμηθεί με το ίδιο παράσημο,
• συνεκδοχικά το παράσημο.

Μυστικός (από αρχ. μύστης):

• κρυφός,
• απόκρυφος,
• εχέμυθος,
• αυτός ο οποίος αποκρύβει από τους άλλους τις σκέψεις του ή τις ενέργειές του,
• μυστικιστικός.