ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ,ΤΑΓΜΑΤΑ,ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ ??

[Chastity]

Ωραία λοιπόν, ας υποθέσουμε (προσωπικά 90% πιθανό) ότι θέλω να μυηθώ στη Γνώση. Πως κάνω τα πρώτα μου βήματα; Σας αναφέρω ότι πάντοτε με ενδιέφεραν-έλκυαν θέματα, τάγματα και πρόσωπα όπως:

Τεκτονισμός
Τελετουργική μαγεία, Γρημόρια κλπ (Τάγμα της Χρυσής Αυγής; )
Πνευματισμός κατά Dr John Dee
Αναζήτηση του θείου
Αστρική προβολή, ΟΒΕ
Μουσική και εσωτερισμός/διαλογισμός
Ιερή γεωμετρία και τόποι δύναμης
Ερμητική διδασκαλία
Γνωστικισμός

Αν και η λίστα είναι πραγματικά πολύ εκτενής ως προς τα γνωστικά αντικείμενα, πάραυτα πως μπορώ να κάνω τα πρώτα βήματα για να ενταχθώ σε μια τέτοια διαδικασία; Στη βιβλιοθήκη μου υπάρχουν πολλά σχετικά βιβλία, επίσης ένα ολόκληρο partition στον σκληρό μου δίσκο είναι γεμάτο με σχετικά έντυπα και ιστοσελίδες , συμμετέχω σε σχετικά Ελληνικά και ξενόγλωσσα fora εδώ και 5 χρόνια...

Υπάρχει δηλαδή μια αρχική πηγή πληροφόρισης που αν θέλετε ήταν για 'μένα κι ένα τεστ για το αν πραγματικά ενδιαφέρομαι για τα ανωτέρω. Σίγουρα υπάρχει η "τάση" και η ανάγκη να "ζήσω" αυτά τα πράγματα.

Ασχολούμαι με συλλογή πληροφοριών για τα ανωτέρω αλλά και για πολλά άλλα σχετικά εδώ και 17 χρόνια. Μέσα μου έχω σχηματίσει ένα αχνή συνδετική γραμμή που κατά μία έννοια ενώνει όλα τα παραπάνω. Νιώθω όμως πως μένω μόνον εκεί και δεν μπορώ να ξεπεράσω το θεωρητικό κομμάτι. Δεν μπορώ να κάνω όσο θα ήθελα πράξη και τρόπο ζωής έστω κάποια από τα ανωτέρω. Ποιό είναι λοιπόν το επόμενο βήμα;

[Ramoglou]

Στην δική μου προσωπική γνώμη δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη οδός την οποία κάποιος θα σου υποδείξει.

Το θέμα είναι τι εσύ θέλεις, τι εσύ είσαι έτοιμος να βιώσεις και τελικά τι σε έλκει ποιο πολύ.

Τεκτονισμός ; Χρυσή Αυγή ; Μέμφις-Μισραήμ ; Ροδόσταυροι ; Τι και γιατί ;

Ο καθένας είναι ελεύθερος να πράττει και να αποφασίζει για την χάραξη της δικής του πορείας.
Ποιος λοιπόν έχει δικαίωμα να ορίσει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο άλλος ;

[Chastity]

Φίλε Ramoglou, αν και τα όσα ανέφερα πιο πάνω μοιάζουν ίσως με "εσωτερικό" βιογραφικό, όλα με απασχολούν σε σημαντικό βαθμό. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος, όμως κάποια από τα ανωτέρω ίσως δεν είναι πλέον "συμβατά" με τον κόσμο μας.

Για εμένα, ο ιδανικός συνδυασμός θα ήταν μια εσωτερική ενασχόληση που απο τη μια μεριά θα την ασκούσα πλήρως και θα με γέμιζε, αλλά σε συνδυασμό με τον απαραίτητο χρόνο για τον βιοπορισμό (εργασία, οικογένεια κλπ). Δεν θέλω να συνδέω τέτοιες ενασχολήσεις με την αποκόμιση κέρδους, έστω και για καλούς σκοπούς... Αυτό είναι λοιπόν που με προβληματίζει. Κατά πόσο και πως θα μπορέσω να δημιουργήσω έναν επιτυχή και υγιή συνδυασμό εσωτερισμού και "εξωτερισμού". Υπάρχουν όμως ενασχολήσεις που επιδέχονται προσωπικής τροποποίησης και άλλες που είναι τόσο απαιτητικές που πραγματικά δεν μπορείς να παρεκκλίνεις ούτε κατ' ελάχιστον από τον ορισμό τους αν θέλεις να μιλάς για πραγματική και πλήρη ενασχόληση.

Για παράδειγμα, τα "ανήσυχα βράδια" του Dr John Dee και η τελετουργική μαγεία, ήταν πάντοτε ο τομέας που με συνέρπαζε τα μέγιστα. Όμως, θεωρώ πως η ενασχόληση με αυτόν τον τομέα, απαιτεί και προϋποθέτει την εκ βάθρων αλλαγή του τρόπου και αν θέλεις του ορισμού της ζωής μου. Τέτοιες ενασχολήσεις τις θεωρώ "ιερές" και πραγματικά δεν ξέρω αν άπτονται πλέον του κόσμου μας. Δεν ξέρω αν μπορεί να συμβαδίσει μια τόσο πνευματική ζωή με κάτι τόσο πεζό, κρύο, "νεκρό" αλλά και συνάμα αναγκαίο όπως είναι η καθημερινότητα και ο βιοπορισμός.

Σαν μια μικρή ανάλυση, θα έλεγα πως από τα ανωτέρω, αυτά που μπορούν και απαιτούν να αλλάξουν ριζικά το τι ορίζουμε ως "επίγειος βίος" είναι μόνον η τελετουργική μαγεία και οι ενασχολήσεις του Dr John Dee. Αυτά δημιουργούν από μόνα τους έναν ξεχωριστό κόσμο.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα, θα έλεγα πως μπορούν σε έναν βαθμό να συνυπάρξουν με την καθημερινότητα ως παράλληλες ενασχολήσεις αλλά χωρίς να συνδέονται απαραίτητα και συνεχώς με αυτήν. Ίσως να μπορέσουν σε ένα βαθμό να την βελτιώσουν, όμως σίγουρα δεν μπορούν (και δεν χρειάζεται) να την αντικαταστήσουν.

Τώρα στο δικό μου μυαλό, κατόπιν αρκετού ψαξίματος αλλά και κατόπιν μακράς συζήτησης με τον Μ.Δ. μια στοάς στη Θεσσαλονίκη, έκρινα πως ο Τεκτονισμός ίσως είναι τελικά η χρυσή τομή μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ασχοληθεί εκ βαθέων με τον Ροδοσταυρισμό, αλλά αν δεν απατώμαι κινείται μεταξύ Τεκτονισμού και Ερμητισμού.

Στον Τεκτονισμό δεν είναι η αμφίεση ή το κρυπτικό που με εξιτάρει αλλά αυτός ο συνδυασμός των εσωτερικών αναζητήσεων με άλλες, πιο "γήινες" αναζητήσεις.

Ίσως η όλη ουσία είναι στην απόφαση αλλά πέραν του πρακτικού θέματος, με ενδιαφέρει και η αποφυγή της πιθανότητας του λάθους. Μιας λάθους δηλαδή επιλογής που θα μου στερούσε κάποια χρόνια ενασχόλησης με αυτό που θα ήταν το καλύτερο για εμένα.

These things are very mind-stretching

[Zadok the priestess]

Καλησπέρα αγαπητοί φίλοι.

Επιτρέψτε μου να καταθέσω κάποιες σκέψεις επί του προβληματισμού του αγαπητού Chastity που ενδέχεται να βοηθήσουν.

>QBB<

Ωραία λοιπόν, ας υποθέσουμε (προσωπικά 90% πιθανό) ότι θέλω να μυηθώ στη Γνώση.

Για να είμαστε κατανοητοί προς όλους τους αναγνώστες, οι σχολές αυτές δεν παρέχουν γνώσεις με την έννοια που αντιλαμβανόμαστε τον όρο στην ευρύτερη κοινωνία.

Αντίστοιχα, η μύηση δεν αφορά στην απόκτηση αόριστα... γνώσης, αλλά στην ένταξη σε μία ατραπό, την εκμάθηση των μυστικών μιας μεθοδολογίας με καθορισμένο σκοπό και αποτέλεσμα και κατ' αυτόν τον τρόπο, τη διεύρυνση της αντίληψης και της συνειδητοποίησης του ατόμου.

Συνεπώς, όταν ζητάμε να μυηθούμε, έχουμε ήδη κάνει το πρώτο βήμα, το οποίο αφορά στον καθορισμό του σκοπού και την επιλογή της μεθόδου.

Πως κάνω τα πρώτα μου βήματα;

Ας συνεχίσουμε την αλληγορική αφήγηση με βάση το ερώτημα...

Πώς κάνει ένα παιδί τα πρώτα του βήματα;
Κατ' αρχήν αποφασίζει να περπατήσει και στη συνέχεια το πράττει...
Αυτό το ίδιο... όχι κάποιος αντ' αυτού.

Αν και η λίστα είναι πραγματικά πολύ εκτενής ως προς τα γνωστικά αντικείμενα, πάραυτα πως μπορώ να κάνω τα πρώτα βήματα για να ενταχθώ σε μια τέτοια διαδικασία;

Υποθέτω ότι η λίστα είναι ενδεικτική μίας ήδη επιλεγμένης κατεύθυνσης, έτσι;

Ίσως όχι συνειδητά επιλεγμένη, αλλά θα μπορούσε να ήταν τελείως διαφορετική στο περιεχόμενο ή και ευρύτερη αν ενδόμυχα δεν υπήρχαν ψήγματα μίας καθορισμένης αναζήτησης.

Στη βιβλιοθήκη μου υπάρχουν πολλά σχετικά βιβλία, επίσης ένα ολόκληρο partition στον σκληρό μου δίσκο είναι γεμάτο με σχετικά έντυπα και ιστοσελίδες , συμμετέχω σε σχετικά Ελληνικά και ξενόγλωσσα fora εδώ και 5 χρόνια...

Υπάρχει δηλαδή μια αρχική πηγή πληροφόρισης που αν θέλετε ήταν για 'μένα κι ένα τεστ για το αν πραγματικά ενδιαφέρομαι για τα ανωτέρω. Σίγουρα υπάρχει η "τάση" και η ανάγκη να "ζήσω" αυτά τα πράγματα.

Ασχολούμαι με συλλογή πληροφοριών για τα ανωτέρω αλλά και για πολλά άλλα σχετικά εδώ και 17 χρόνια. Μέσα μου έχω σχηματίσει ένα αχνή συνδετική γραμμή που κατά μία έννοια ενώνει όλα τα παραπάνω. Νιώθω όμως πως μένω μόνον εκεί και δεν μπορώ να ξεπεράσω το θεωρητικό κομμάτι. Δεν μπορώ να κάνω όσο θα ήθελα πράξη και τρόπο ζωής έστω κάποια από τα ανωτέρω. Ποιό είναι λοιπόν το επόμενο βήμα;

Η συγκέντρωση πληροφοριών, η ανάγνωση βιβλίων κλπ. δεν παύει να είναι μία επιφανειακή προσέγγιση, η οποία είναι χρήσιμη και επιβάλλεται μόνο στη φάση της διερεύνησης.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, 17 χρόνια είναι πολλά για μία διερευνητική περίοδο, αλλά όπως ορθά αναφέρει κι ο φίλτατος Ramoglou, ο καθένας μόνος οφείλει να καθορίσει τα όρια και την κατεύθυνση της αναζήτησής του κι έτσι, παρακαλώ να μην σταθείτε σε αυτή μου τη θέση.

Από κει και πέρα όμως, θεωρώ πως κάποιος οφείλει να αποφασίσει το "βήμα" (όπως εκείνος κρίνει), διότι αλλιώς είναι σα να περιμένει π.χ. ότι θα μπει σε ένα χειρουργείο και θα διενεργήσει επέμβαση επί κάποιου ασθενούς, απλά διαβάζοντας βιβλία ιατρικής και ρωτώντας φίλους του γιατρούς.

[Zadok the priestess]

>QBB<

Για εμένα, ο ιδανικός συνδυασμός θα ήταν μια εσωτερική ενασχόληση που απο τη μια μεριά θα την ασκούσα πλήρως και θα με γέμιζε, αλλά σε συνδυασμό με τον απαραίτητο χρόνο για τον βιοπορισμό (εργασία, οικογένεια κλπ).

Μα, δεν είναι φυσιολογικό αυτό;

Δεν θέλω να συνδέω τέτοιες ενασχολήσεις με την αποκόμιση κέρδους, έστω και για καλούς σκοπούς...

Νομίζω πως έτσι επιβάλλεται κι από τις σχολές εκείνες οι οποίες πραγματικά προσεγγίζουν τον εσωτερισμό με σεβασμό.

Αυτό είναι λοιπόν που με προβληματίζει. Κατά πόσο και πως θα μπορέσω να δημιουργήσω έναν επιτυχή και υγιή συνδυασμό εσωτερισμού και "εξωτερισμού".

Φαντάζομαι ότι είναι και αυτό ζήτημα προσωπικής επιλογής και ισορροπίας.

Υπάρχουν όμως ενασχολήσεις που επιδέχονται προσωπικής τροποποίησης και άλλες που είναι τόσο απαιτητικές που πραγματικά δεν μπορείς να παρεκκλίνεις ούτε κατ' ελάχιστον από τον ορισμό τους αν θέλεις να μιλάς για πραγματική και πλήρη ενασχόληση.

Για παράδειγμα, τα "ανήσυχα βράδια" του Dr John Dee και η τελετουργική μαγεία, ήταν πάντοτε ο τομέας που με συνέρπαζε τα μέγιστα. Όμως, θεωρώ πως η ενασχόληση με αυτόν τον τομέα, απαιτεί και προϋποθέτει την εκ βάθρων αλλαγή του τρόπου και αν θέλεις του ορισμού της ζωής μου. Τέτοιες ενασχολήσεις τις θεωρώ "ιερές" και πραγματικά δεν ξέρω αν άπτονται πλέον του κόσμου μας. Δεν ξέρω αν μπορεί να συμβαδίσει μια τόσο πνευματική ζωή με κάτι τόσο πεζό, κρύο, "νεκρό" αλλά και συνάμα αναγκαίο όπως είναι η καθημερινότητα και ο βιοπορισμός.

Μα, φίλε μου, μιλάς για "ανήσυχα βράδυα" κι όχι μερόνυχτα.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι ο εσωτερισμός εκείνος που δεν αφορά σε αναχωρητισμό, έχει ως βασική προϋπόθεση την καθιέρωση ενός τρόπου ζωής μέσα στα πλαίσια της κοινωνίας κι όχι έξω από αυτή.

Μια σχετική αναφορά έχει γίνει στο άρθρο: Αποκρυφισμός και Μυστικισμός.

Σαν μια μικρή ανάλυση, θα έλεγα πως από τα ανωτέρω, αυτά που μπορούν και απαιτούν να αλλάξουν ριζικά το τι ορίζουμε ως "επίγειος βίος" είναι μόνον η τελετουργική μαγεία και οι ενασχολήσεις του Dr John Dee. Αυτά δημιουργούν από μόνα τους έναν ξεχωριστό κόσμο.

Εγώ πάλι δε συμφωνώ ακριβώς με αυτό σου το συμπέρασμα, αλλά αν θέλεις το συζητάμε σε ένα πιο εξειδικευμένο θέμα.

Ίσως η όλη ουσία είναι στην απόφαση αλλά πέραν του πρακτικού θέματος, με ενδιαφέρει και η αποφυγή της πιθανότητας του λάθους. Μιας λάθους δηλαδή επιλογής που θα μου στερούσε κάποια χρόνια ενασχόλησης με αυτό που θα ήταν το καλύτερο για εμένα.

These things are very mind-stretching

Μ' αρέσει που δεν προβληματίζεσαι με τα 17χρόνια αναζήτησης, αλλά με την πιθανότητα λάθους και τον χρόνο που θα έχανες αν και εφόσον...

Μα... υπάρχει περίπτωση να χάσεις τον χρόνο σου

Κατ' εμέ, τον χρόνο του κάποιος τον χάνει, όταν δε ζει.

[Ramoglou]

Αγαπητέ φίλε, εάν ρωτήσεις 10 Τέκτονες τι είναι Τεκτονισμός θα σου πουν 10 διαφορετικές απαντήσεις, αυτό γίνεται διότι ο καθένας βιώνει αυτό που ο ίδιος πρέπει να βιώσει όντας ενταγμένος σ’ ένα τέτοιο Τάγμα.

Και βέβαια ο καθένας θα μπορούσε να ρωτήσει.
Το Τάγμα που θα ενταχθώ θα πρέπει να ανήκει στον αμιγή Τεκτονισμό ; και αν ναι τι τύπο θα πρέπει να ακολουθήσω, Σκωτικό ή της Υόρκης ; ή μήπως θα είναι καλύτερα να ενταχθώ σε μικτό Τεκτονικό Τάγμα ;

Αλήθεια ποιος με βεβαιότητα μπορεί να απαντήσει σε αυτή την αλυσίδα ερωτήσεων ;

Προσωπικά πιστεύω ότι ο καθένας θα πρέπει να επιλέξει μέσα από το δικό του σκεπτικό τι είναι αυτό που τον εκφράζει. Βιβλιογραφία για όλα τα παραπάνω υπάρχει και άρα μια πρώτη κριτική εντύπωση μπορεί ο καθένας να έχει.

Και κάτι ακόμα φίλε Chastity, κάποτε μου είπε ένας Τέκτονας, ο καθένας όταν έρθει η ώρα διαλέγει τη Στοά που μυείται, όπως διαλέγουμε και στον πραγματικό κόσμο την μήτρα που θα γεννηθούμε, με τον ίδιο τρόπο διαλέγεις και αυτή τη μήτρα της νέας σου γέννησης.

Σε μένα λοιπόν απομένει μόνο η ευχή της ορθότερης για σένα απόφασης.

[Chastity]

Φίλοι μου τα 17 χρόνια στα οποία αναφέρομαι, για διαφόρους προσωπικούς λόγους, δεν είχαν όλα την ίδα ένταση και συνέπεια στην αναζήτηση, ούτε και την ίδια ποιότητα. Η αλήθεια είναι πως μόλις τα τελευταία 5-6 χρόνια έχω καταλήξει που ακριβώς βρίσκω μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Είναι νομίζω λογικό, 17 χρόνια πριν, σε μια εποχή όπου η μόνη πληροφόριση προερχόταν από τα (ακριβά) βιβλία και όταν είσαι 14-15 ετών, χωρίς δικό σου πορτοφόλι, όταν οι άλλοι συνομήλικοί αγόραζαν μανιωδώς ποδήλατα, αθλητικά αξεσουάρ και ρούχα, εγώ έβαζα χρήματα στην άκρη για συνδρομές σε "ειδικά" περιοδικά και βιβλία.

Πλέον (ευτυχώς) τα πράγματα, τόσο από πλευράς πηγών πληροφόρισης, όσο και από οικονομικής πλευράς είναι μακράν καλύτερα κι έτσι μπορώ να κάνω πράξη τις όποιες σκέψεις και ανάγκες άφηνα σε θεωρητικό επίπεδο.

Όποιος σέβεται τον άμεσο περίγυρό του, την οικογένειά του δηλαδή, πριν ασχοληθεί έμπρακτα με τα ανωτέρω, θέλει να βρει τρόπους να συνδυάσει αυτές τις ενασχολήσεις με πολλές και συχνά αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις περί εσωτερισμού κλπ. του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος. Είναι πραγματικά δύσκολο να μιλάς για τέτοια θέματα πχ στη σύζυγό σου ή στον αδελφό σου και να ξεκινάς κάθε φορά ομηρικές ιδεολογικές μάχες. Τότε λοιπόν τι διαλέγεις; Την ησυχία και γαλήνη της υπάρχουσας καθημερινότητας με τους ανθρώπους που αγαπάς (αλλά χωρίς τέτοιες ενασχολήσεις), ή τραβάς το δρόμο σου, αποφασισμένος να θυσιάσεις ό,τι χρειαστεί προς την ικανοποίηση των μεταφυσικών σου αναγκών;

[odysseus_nemo]

Τότε λοιπόν τι διαλέγεις; Την ησυχία και γαλήνη της υπάρχουσας καθημερινότητας με τους ανθρώπους που αγαπάς (αλλά χωρίς τέτοιες ενασχολήσεις), ή τραβάς το δρόμο σου, αποφασισμένος να θυσιάσεις ό,τι χρειαστεί προς την ικανοποίηση των μεταφυσικών σου αναγκών;

Στο παραπάνω ερώτημα οι απαντήσεις έρχονται από τους ίδιους τους ανθρώπους που σε περιστοιχίζουν. Είναι καθαρά θέμα πνευματικής ωριμότητας και λογικής διεργασίας. Η αποδοχή της ελευθερίας του άλλου και η ανεκτικότητα στο ιδιόμορφο/ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα είναι στοιχεία που δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους διλήμματα. Στην περίπτωση που υπάρχουν (άρα λογίζονται ως ψευτοδιλήμματα / ηθικισμοί) τότε, εγώ προσωπικά, θα διάλεγα την δεύτερη περίπτωση. Όσο εγωιστικό και αν ακούγεται, δεν είναι.

Όμως όπως αναφέρω και σε ένα άλλο θέμα του χώρου, όπου

Μιλάω για την ματαιότητα της αναζήτησης. Νομίζω πως ο μεγάλος κίνδυνος της αναζήτησης είναι η γοητεία της. Αν σε σαγηνέψει, θα πλανάσαι χωρίς να έχεις λόγο, πέρα της μαγείας της.

Έτσι διερωτώμαι : τόσες σχολές, τόσες συγκρούσεις, τόσες απόψεις. Μήπως όλα αυτά είναι απόρροιες αυτής της σαγήνης που δημιουργεί η αναζήτηση;

Νομίζω πως αυτό είναι μια άλλη πτυχή του θέματος που αξίζει να το αγγίξουμε...

[Zadok the priestess]

>QBB<

Φίλοι μου τα 17 χρόνια στα οποία αναφέρομαι, για διαφόρους προσωπικούς λόγους, δεν είχαν όλα την ίδα ένταση και συνέπεια στην αναζήτηση, ούτε και την ίδια ποιότητα. Η αλήθεια είναι πως μόλις τα τελευταία 5-6 χρόνια έχω καταλήξει που ακριβώς βρίσκω μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Είναι νομίζω λογικό, 17 χρόνια πριν, σε μια εποχή όπου η μόνη πληροφόριση προερχόταν από τα (ακριβά) βιβλία και όταν είσαι 14-15 ετών, χωρίς δικό σου πορτοφόλι, όταν οι άλλοι συνομήλικοί αγόραζαν μανιωδώς ποδήλατα, αθλητικά αξεσουάρ και ρούχα, εγώ έβαζα χρήματα στην άκρη για συνδρομές σε "ειδικά" περιοδικά και βιβλία.

Πλέον (ευτυχώς) τα πράγματα, τόσο από πλευράς πηγών πληροφόρισης, όσο και από οικονομικής πλευράς είναι μακράν καλύτερα κι έτσι μπορώ να κάνω πράξη τις όποιες σκέψεις και ανάγκες άφηνα σε θεωρητικό επίπεδο.

Ναι, μάλλον αντιλαμβάνομαι λίγο καλύτερα τώρα τον προβληματισμό σου, αγαπητέ Chastity.

Όποιος σέβεται τον άμεσο περίγυρό του, την οικογένειά του δηλαδή, πριν ασχοληθεί έμπρακτα με τα ανωτέρω, θέλει να βρει τρόπους να συνδυάσει αυτές τις ενασχολήσεις με πολλές και συχνά αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις περί εσωτερισμού κλπ. του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος. Είναι πραγματικά δύσκολο να μιλάς για τέτοια θέματα πχ στη σύζυγό σου ή στον αδελφό σου και να ξεκινάς κάθε φορά ομηρικές ιδεολογικές μάχες. Τότε λοιπόν τι διαλέγεις; Την ησυχία και γαλήνη της υπάρχουσας καθημερινότητας με τους ανθρώπους που αγαπάς (αλλά χωρίς τέτοιες ενασχολήσεις), ή τραβάς το δρόμο σου, αποφασισμένος να θυσιάσεις ό,τι χρειαστεί προς την ικανοποίηση των μεταφυσικών σου αναγκών;

Θεωρώ πως πρέπει να διαχωρίσουμε το σεβασμό και τη συνύπαρξη από την ταύτιση και το μοίρασμα.

Ο σεβασμός προς την οικογένεια, ο οποίος και οφείλει να τηρείται σε κάθε σοβαρή ενασχόληση με τον εσωτερισμό, συνίσταται στην ευλάβεια με την οποία κάποιος τιμά την οικογένειά του, την υπολήπτεται και αποφεύγει να την βλάψει ή να την υποτιμήσει.

Δεν πιστεύω ότι παραβιάζεται η ανωτέρω συνιστώσα, εάν ο άνθρωπος διαφοροποιείται ιδεολογικά από τους οικείους του.
Αντίθετα, προσωπικά, εφόσον γνωρίζω ότι υπάρχουν τέτοιες αντιθέσεις, προτιμώ να μην προβάλλω τους προβληματισμούς και τις ενασχολήσεις μου στο οικείο μου περιβάλλον και έτσι, να αποφεύγω τις συγκρούσεις.

Από την άλλη μεριά, θα συμφωνήσω με το φίλο odysseus_nemo και θα επισημάνω ότι θεωρώ πως πάνω από όλα, οφείλουμε να τιμούμε τον εαυτό μας και να μην παραβλέπουμε τις ανάγκες του, εξωτερικές και εσωτερικές.
Όπως τρώμε το αγαπημένο μας φαγητό, είτε αρέσει στους συγγενείς μας είτε όχι, κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να διεκδικούμε το δικαίωμά μας να διαχειριζόμαστε τον εσωτερικό μας κόσμο κατά το δοκούν, διότι αλλιώς θα είμασταν ανισόρροποι και ψυχικά ευάλωτοι.

Πιστεύω πως οι άνθρωποι που κάνουν το όραμά τους πραγματικότητα είναι τόσο ευτυχείς και λάμπουν ανάμεσα στους οικείους τους, που τελικά κάποια στιγμή αυτοί που τους αγαπούν προβληματίζονται θετικά...

[pikos apikos]

Κατ` αρχην καλησπερα και καλες διακοπες
Επειδη εχω τους ιδιους περιπου προβληματισμους με τον Chastity(αλλα με ελκυει αλλη σχολη απο αυτα που εχω διαβασει και δεν ειχα συναντηση με καποιον Τεκτωνα αλλα εκανα συζητησεις μεσω διαδικτυου) η δικες μου αναστολες οφειλονται σε κατι διαφορετικο.Αυτο που ισως ειναι και θεμα της παρουσας συζητησης.
Αλληλογραφοντας με ανθρωπους σε διαφορα Φορουμ που ανηκαν σε διαφορετικες σχολες(ενδεικτικα αναφερω Σκωτικο Δογμα,Μεμφις Μισραημ,Μαρτινιστικο Ταγμα των κατω Χωρων,Θεοσοφικη Εταιρεια,Σβεντεμποργκιανη Εκκλησια) ενω ολοι συμφωνουσαν περι διαφορετικων οδων για τον ιδιο σκοπο ,στην πορεια παρατηρουσα δυο πραγματα 1)Μετα απο καποιο σημειο ξεκινουσαν να αναφερουν "λαθη" των αλλων σχολων εως και να τις παρουσιαζουν ως εκμεταλευτες οικονομικους η` πνευματικους
2) Καποιος ελιτισμος που εφτανε μεχρι και αγενεια οταν εθετα καποιες αποροιες,οι οποιες ειχαν σχεση με την εφαρμογη της διδασκαλιας στον καθημερινο βιο.
Ξερεις οταν ψαχνεσαι και ακους τα χιλια μυρια απο ανθρωπους που ηδη ασχολουνται δεν ειναι και πολυ ελκυστικο.Και σκεφτεσαι που παω να μπλεξω.Ειδικα με τον Τεκτωνισμο που ακουγωνται τα χιλια μυρια εχεις και καποιες αναστολες παραπανω.
Για ποιο λογο τελικα αυτη η αντιπαλοτητα?

[Zadok the priestess]

Ξερεις οταν ψαχνεσαι και ακους τα χιλια μυρια απο ανθρωπους που ηδη ασχολουνται δεν ειναι και πολυ ελκυστικο.Και σκεφτεσαι που παω να μπλεξω.Ειδικα με τον Τεκτωνισμο που ακουγωνται τα χιλια μυρια εχεις και καποιες αναστολες παραπανω.
Για ποιο λογο τελικα αυτη η αντιπαλοτητα?

Αγαπητέ pikos apikos,

νομίζω ότι όλοι μας (είτε έχουμε ιδία πείρα, είτε όχι) συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες σου.

Βέβαια, από την άλλη μεριά προσωπικά, θα σου έλεγα ότι τώρα πια δεν με προβληματίζουν οι άνθρωποι που αποτελούν μία ομάδα (εκτός αν είναι άκρως αρνητικά παραδείγματα) και επικεντρώνομαι στη διδασκαλία και την πρακτική της.

Θεωρώ πως όλοι λίγο ή πολύ άνθρωποι με ελαττώματα είμαστε και σημασία έχει τί μπορεί να κάνει ο καθένας για να βελτιώσει τον εαυτό του και να μην καταλήξει να γίνει ό,τι κατακρίνει.

Ζούμε μία περίοδο έξαρσης αλλά και ανατροπών.
Οι άνθρωποι είναι περισσότερο ελεύθεροι να ψάξουν ή/και να υιοθετήσουν μία φιλοσοφία ζωής, ταυτόχρονα όμως, οι φιλοσοφίες αυτές καλούνται να δείξουν στην πράξη πόσο αποτελεσματικές είναι, οπότε ίσως γι' αυτό κάποιοι αισθάνονται ότι πρέπει να "παινέψουν το σπίτι τους" ή να καμωθούν ότι είναι καλύτεροι.

Επαναλαμβάνουν τα πρότυπα που έχουν συναντήσει παλαιότερα με άλλες μορφές κι έχουν συνηθίσει σ' αυτά.
- "Ο δικός μου Θεός ο καλύτερος."
- "Η δική μου θρησκεία η μόνη αλήθεια."

Δεν το βλέπουν όμως, όλοι έτσι και αυτό φαίνεται κι απ' το παρόν θέμα και τη συζήτησή μας.

Σημασία λοιπόν, έχει, αν μας εκφράζει μία σχολή ή τάγμα ή ότι άλλο...
... και τί είναι αυτό το οποίο εμείς αναζητούμε με την ένταξή μας κάπου.

[Παύλος Β. / Γκοροντί]

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ,ΤΑΓΜΑΤΑ,ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ ??

Γεια σας,

Προσωπική μου άποψη είναι πως ... όλα χρειάζονται μέσα σε τούτη την ζωή / και τούτα 'δώ κι εκείνα 'κεί...

Καλό βράδυ

[NEHEMAUT]

Όποιος σέβεται τον άμεσο περίγυρό του, την οικογένειά του δηλαδή, πριν ασχοληθεί έμπρακτα με τα ανωτέρω, θέλει να βρει τρόπους να συνδυάσει αυτές τις ενασχολήσεις με πολλές και συχνά αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις περί εσωτερισμού κλπ. του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος. Είναι πραγματικά δύσκολο να μιλάς για τέτοια θέματα πχ στη σύζυγό σου ή στον αδελφό σου και να ξεκινάς κάθε φορά ομηρικές ιδεολογικές μάχες. Τότε λοιπόν τι διαλέγεις; Την ησυχία και γαλήνη της υπάρχουσας καθημερινότητας με τους ανθρώπους που αγαπάς (αλλά χωρίς τέτοιες ενασχολήσεις), ή τραβάς το δρόμο σου, αποφασισμένος να θυσιάσεις ό,τι χρειαστεί προς την ικανοποίηση των μεταφυσικών σου αναγκών;

Αγαπητέ Chastity πραγματικά πολύπλοκο το ερώτημα σου, κυρίως όσον αφορά τα πολύ στενά μέλη της οικογένειας μας.
Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι θα γνωρίζουν αυτό το συναίσθημα.

Η άποψη μου είναι ότι από την στιγμή που η σκέψη αρχίσει να ''κινείται'' είναι σχεδόν αδύνατο να γυρίσεις πίσω στην φαινομενική γαλήνη και ησυχία που περιγράφεις, διότι μόνο έτσι δεν θα είναι πλέον. Μάλλον θα μοιάζει με επιβεβλημένη νάρκη.
Επίσης για μένα ως έμπρακτη ενασχόληση δεν είναι απαραίτητα η συμμετοχή σε μια ομάδα, αλλά και ατομική προσπάθεια μεμονωμένα αν γίνεται με υπευθυνότητα.

Βάση των ανωτέρω πιστεύω ότι οφείλουμε να κρατήσουμε τις ιδέες μας αποκλειστικά για τον εαυτό μας, χωρίς καμία προσπάθεια επιβολής και μοιράσματος αν κάποιος δεν θέλει.
Έτσι και αλλιώς μοναχικός είναι ο δρόμος ακόμη και με παρέα.

Ίσως ο στόχος μας να πρέπει να είναι ο αμοιβαίος σεβασμός στην διαφορά των ιδεών παρά στην ταύτιση και η αρμονική συμβίωση αναζητώντας τα κοινά και όχι τις διαφορές που μπορεί να έχουμε με τους δικούς μας.
Δεν είναι εύκολο διότι η απόρριψη των ιδεών μας είναι περίπου ίδια με την απόρριψη μας σαν οντότητες αλλά είναι μια πρόκληση να εξασκήσουμε και να δούμε την υπομονή και την δύναμη της θεϊκής αγάπης, που όλοι δεχόμαστε ως Αρχή.

Με εκτίμηση

[Παύλος Β. / Γκοροντί]

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι θα γνωρίζουν αυτό το συναίσθημα.

Καλησπέρα,

Κι εγώ φαντάζομαι πως οι περισσότεροι θα έχετε ακούσει αυτό που λέγεται πως "όσοι γνωρίζουν, δεν μιλάνε". Ίσως η απορία του Chastity να δικαιολογεί την απροθυμία αυτών που κατέχουν την γνώση, να ξεκινήσουν μια κουβέντα με κάποιους που δεν έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα.

Για μένα προσωπικά, είναι πολύ φυσικό. Προσπάθησε να συμμετέχεις σε μια κουβέντα που κάνουν π.χ 4-5 γιατροί (χωρίς να είσαι εσύ γιατρός) κι αν καταλάβεις τίποτε έλα να μου τρυπήσεις (η μύτη είναι πολύ κλισέ την σήμερον) το φρύδι.

[Ramoglou]

Αγαπητοί φίλοι θα ήθελα να καταθέσω στα παραπάνω γραφόμενα και τι δική μου οπτική.

Κατ’ αρχάς ο καθένας έχει δικαίωμα να εντάσσεται ή όχι σε μια σχολή ή ένα Τάγμα, με μόνο οδηγό το προσωπικό του θέλω.
Στη δική μου οπτική η κατάληξη όλων των δρόμων είναι ίδια, οπότε εδώ είναι και το σημείο του προσωπικού καθορισμού επί της επιλογής ατραπού.
Άρα κανένας δεν θα πρέπει να μέμφεται μια άλλη σχολή από αυτή την οποία ο ίδιος έχει διαλέξει και αυτό για δύο λόγους.
Α) Διότι δεν γνωρίζει τον ακριβή τρόπο λειτουργίας της
και Β) Διότι σαν μυημένος θα πρέπει να αποστρέφεται τέτοιες πράξεις.

Αν και εφ’ όσον υπάρχουν οι αποδείξεις ότι κάποια σχολή ή κάποιο Τάγμα δεν λειτουργεί «σωστά», τότε απλά καταθέτουμε στον συνομιλητή μας τα στοιχεία και εκείνος αναλαμβάνει την υπευθυνότητα της προσωπικής του επιλογής.

Να λοιπόν που τα πράγματα είναι απλά στο θέμα της επιλογής.
Όμως ας δούμε και το θέμα της πληροφόρησης.

Ο καθένας έχει δικαίωμα να μιλάει ή να μη μιλάει για κάποιον χώρο στον οποίο ανήκει. Πολλές φορές μερικοί δεν μιλάνε είτε γιατί δεν θέλουν να πουν το πού ανήκουν, είτε γιατί είναι ακόμα στα αρχικά τους στάδια και δεν έχουν όλα τα μέσα να στηρίξουν ένα διάλογο.

Υπάρχουν και αυτοί που μιλάνε και είτε λένε μόνο όσα θέλουν να προβάλουν και θεωρούν ότι θα κάνουν καλό στη «διαφήμιση» του χώρου τους, είτε λένε όσα κολακευτικά μπορούν, γιατί θέλουν να προβάλουν ένα εγώ, που θα τους δίνει μια κοινωνική καταξίωση (ανάθεμα κι αν είναι έτσι) μέσα από τη σχολή ή το τάγμα που ανήκουν.

Τι απομένει λοιπόν ;

Νομίζω ότι αυτό που απομένει είναι
- τα βιβλία
- η αναζήτηση της όποιας πληροφορίας ( απ' όπου μπορούμε ) και η μετέπειτα αξιολόγηση από εμάς τους ίδιους
- η παρατήρηση ανθρώπων που γνωρίζουμε ότι ανήκουν κάπου.

Μετά, έγκειται σε μας, να αποφασίζουμε για τον δικό μας δρόμο, αποφεύγοντας να κατακρίνουμε τους άλλους για το δρόμο που διάλεξαν.

[Παύλος Β. / Γκοροντί]

Νομίζω ότι αυτό που απομένει είναι
- τα βιβλία
- η αναζήτηση της όποιας πληροφορίας ( απ' όπου μπορούμε ) και η μετέπειτα αξιολόγηση από εμάς τους ίδιους
- η παρατήρηση ανθρώπων που γνωρίζουμε ότι ανήκουν κάπου.

... και η παρατήρηση του ίδιου μας του εαυτού.

Καλό βράδυ & καλώς όρισες

[Chastity]

Σίγουρα, το τρίπτυχο που αναφέρει ο φίλος Ramoglou είναι κάτι που ακολουθώ κι εγώ την τρέχουσα περίοδο. Πραγματικά, η πληροφόρηση είναι πολύπλευρη και συνεχής. Ιδίως το internet αποτελεί άριστο μέσο πληροφόρησης. Αρκεί να μην υπάρχει παρα-πληροφόρηση. Εκεί είναι που χρειάζεται η συμβολή του τάγματος. Δηλαδή στο να μην πάρεις λάθος δρόμο βασιζόμενος μόνον στις πληροφορίες του κάθε site.

[Zadok the priestess]

Αρκεί να μην υπάρχει παρα-πληροφόρηση. Εκεί είναι που χρειάζεται η συμβολή του τάγματος. Δηλαδή στο να μην πάρεις λάθος δρόμο βασιζόμενος μόνον στις πληροφορίες του κάθε site.

Μα δεν είναι δουλειά του κάθε τάγματος να ξεδιαλύνει τις απορίες μας και τις παρανοήσεις μας.

Αυτό είναι δική μας δουλειά.

Και γι' αυτό ακριβώς θεωρώ σημαντική τη συμπλήρωση του φίλου Γκοροντί.

[Ramoglou]

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα.

Θεωρώ την παρατήρηση του εαυτού μας ως πρωταρχικό στοιχείο στον δρόμο της αναζήτησης και γι’ αυτό δε το ανέφερα. Όμως ευχαριστώ το Γκοροντί, που συμπλήρωσε την παράμετρο αυτή.

Καλέ μου Chastity, λες …

Εκεί είναι που χρειάζεται η συμβολή του τάγματος. Δηλαδή στο να μην πάρεις λάθος δρόμο βασιζόμενος μόνον στις πληροφορίες του κάθε site.

Δεν υπερμάχομαι κανενός site, όπως και κανενός Τάγματος, για έναν απλό λόγο.

Μπορεί το όποιο Τάγμα να φτιάξει ένα site και να πληροφορεί τον κόσμο για τα μύρια όσα και να παρουσιάζεται για το καλύτερο, όμως αυτό πως εμείς θα είμαστε σίγουροι ότι ισχύει ;
Το ίδιο μπορεί και να συμβαίνει όταν ένας ιστοχώρος μέμφεται κάποιο Τάγμα.

Νομίζω ότι μόνο μέσα από την προσωπική βιωματική διαδικασία θα είμαστε ικανοί να εκφέρουμε γνώμη (και πάντα γνώμη που θα αφορά ΜΟΝΟ εμάς) για το αν ένα Τάγμα ανταποκρίνεται σε προσδοκίες ή όχι.

Σίγουρα μέσα στο δρόμο της αναζήτησης θα βρούμε συνομιλητές που θα απαντήσουν σε ερωτήματα μας, όμως οι απαντήσεις αυτές θα πρέπει να περνάνε πάντα από το προσωπικό μας φίλτρο και να μη θεωρούνται ως νόμοι.

Μία τέτοια συζήτηση μπορεί να σου προσφέρει και το mystica.gr και άλλοι ιστοχώροι, εσύ όμως θα αποφασίσεις τι σε εκφράζει και τι θέλεις να ζήσης.

Την καλημέρα μου και σας εύχομαι να έχετε μια υπέροχη εβδομάδα.

[Zadok the priestess]

Αγαπητοί φίλοι,

θα ήθελα να καταθέσω εδώ μία πρόταση εκ μέρους της διαχειριστικής και συντονιστικής ομάδας του Mystica.gr και σε συνάρτηση με το θέμα:

ΠΕΡΙ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ.

Προτιθέμεθα να σας παρουσιάσουμε μία σειρά από συνεντεύξεις ανθρώπων, οι οποίοι ανήκουν ή/και εκπροσωπούν διάφορες σχολές, τάγματα και ομάδες και δραστηριοποιούνται στον Ελλαδικό χώρο.

Μέσα από τη συμμετοχή σας στις συζητήσεις της Αγοράς ή και με προσωπική σας επικοινωνία μαζί μας μέσω ιδιωτικής αλληλογραφίας, μπορείτε να μας προτείνετε πού θα θέλατε να απευθυνθούμε και το κυριότερο, ποιά ερωτήματα θα θέλατε να απαντηθούν.

Με τη συμβολή σας στην προσπάθειά μας, θα κάνετε το έργο μας περισσότερο αποτελεσματικό... για σας!