Τι πρεπει να προσεχουμε απο τις διαφορες ...σχολες

[Zadok the priestess]

Κακέ μου λύκε και καλέ μου φίλε, αποσπασματικά μπορώ να κατανοήσω γιατί είναι παρεξηγήσιμο το κείμενό μου.

Όμως, έχουμε σταθεί νομίζω αρκετά πια σε αυτό και δεν έχουμε προχωρήσει στα υπόλοιπα, τα οποία για μένα ήταν αρκετά επεξηγηματικά.

Ο φίλος Ding an Sich έφερε ένα παράδειγμα σε σχέση με την έννοια της διαδοχής και της εντολής.

Επιτρέψτε μου να καταθέσω κάποιες σκέψεις:

Θεωρώ ότι η Ίδρυση του Τάγματος αυτού δεν προέκυψε τυγχαία, αλλά ας πούμε ότι υπήρξε μία σχετική εντολή....εκ των Άνωθεν.

Προσωπικά, δε θεωρώ ότι η ίδρυση του Τάγματος είχε καμμίας μορφής εντολή είτε άνωθεν, είτε πλαγιομετωπικά ( ), είτε από άλλη κατεύθυνση.

Τα ιστορικά γεγονότα δε δείχνουν κάτι τέτοιο.

Ιστορικές συγκυρίες οδήγησαν στην ίδρυσή του και εν συνεχεία, έλαβε θρησκευτικού τύπου εντολές - αναγνωρίσεις ως απόρροια συμφέροντος.

Δυστυχώς, θεωρώ ότι η αδιαμφισβήτητη εσωτερικότητα της μυστικιστικής δράσης του Τάγματος δεν οφείλεται σε κανενός είδους εντολή.

Δηλαδή, οι σκοποί της ύπαρξής του δεν ήταν 'απλών', 'κοσμικών προθέσεων' του στυλ: 'Άντε, πάμε να μαζέψουμε μια τσούρμα από φιλόδοξους εγκληματίες, να κάνουμε διακανονισμούς με τον Πάπα και τις εξουσίες, να πάμε να την πέσουμε στην Ιερουσαλήμ και να φτιάξουμε το τσιφλίκι των Λατίνων Βασιλέων'.

Φιλοδοξία λέγεται αυτό αγαπητέ φίλε και αρχικά, όσο κι αν αγαπάμε τους αξιότιμους ιππότες του Ναού, δεν μπορούμε παρά να τους την καταλογίσουμε.
Άσχετα αν στην πορεία άλλαξαν τα πράγματα...

Θεωρώ ότι ο αρχικώς τους, τουλάχιστον, σκοπός, βασιζόταν στην πραγμάτωση μιας Ανώτερης Ιδέας (Πνευματικής αν θέλετε, εδώ πάει το εκ των Άνωθεν) η οποία προοριζόταν να λάβει έναν οικουμενικό χαρακτήρα, δηλαδή δεν αφορούσε απλά και μόνον τις φιλοδοξίες μερικών Φράγκων ευγενών και βαρώνων.

Αλήθεια, έχεις κάποιες ενδείξεις τις οποίες θα ήθελες να συζητήσουμε, ότι υποκινήθηκαν από πιο πνευματικές σφαίρες;

Σημαντικό ρόλο στην γέννηση και την διαμόρφωση του Τάγματος έπαιξαν οι σχέσεις των πρώτων Ναϊτών με τον Γοδεφρείδο ντε Μπουγιόν, ο οποίος θεωρώ ότι τους εμφύσησε αυτή την Ιδέα. Οι σχέσεις του με τον αυτοκράτωρα Αλέξιο τον Κομνηνό, μας επιβεβαιώνουν και ιστορικά μιά πρωτοφανή συνενωτική σχέση (απ' όλες τις απόψεις) μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Σωστά όλα αυτά, αλλά δε δείχνουν να ενισχύουν το συλλογισμό της "άνωθεν εντολής" κατ' εμέ.

Ο βίος, οι αρχές, τα σύμβολα και η διδασκαλία των Ναϊτών μας αποδεικνύουν μία επίσης πρωτοφανή πνευματική ελευθερία, όπου φαίνεται πως πραγματικά σε μία περίοδο φανατισμών και θρησκευτικού δογματισμού, κάποιοι άνθρωποι κατάφεραν εμπράκτως να συνθέσουν τις γνώσεις Ανατολής και Δύσης, Χριστιανών και Μουσουλμάνων, Ιπποτών του Χριστού και Υπέρμαχων του Ναού του Σολομώντα, ακόμη και Χριστιανικής και Πλατωνικής σκέψης θα έλεγα (μέσω των Αράβων, γιατί μην ξεχνάμε ότι ενω εμείς περνάγαμε τον δικό μας Μεσαίωνα, οι Άραβες μετέφραζαν τα έργα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα).

Μήπως όλα αυτά προέκυψαν στη συνέχεια και όχι κατ' εντολήν και μάλιστα άνωθεν
Μήπως δηλαδή ήταν προϊόν της εξελικτικής πνευματικής πορείας τους και όχι αρχές που είχα τεθεί από ιδρύσεως??

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ (για να μη συνεχίσω τις παραθέσεις):

Όπως είχα προσπαθήσει να εξηγήσω στο φίλο Elissaios (που γιόρταζε προχθές και κανείς δεν του 'πε ένα "Χρόνια Πολλά" ) στο αντίστοιχο θέμα, θα πρέπει να κατανοήσουμε τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ αξιώματος και βαθμού μύησης.

Το αξίωμα είναι συγκεκριμένη ανάληψη καθήκοντος και ενδέχεται να προϋποθέτει δεδομένο πνευματικό χρίσμα (βαθμό μύησης), όμως η επιλογή διαδόχου σε κάποιο από αυτά, μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιας εν κρυπτώ ή και απόλυτα δημοκρατικής διαδικασίας.

Υπάρχει ειδική μυστικιστική τελετουργία η οποία σφραγίζει είτε την ίδρυση, είτε την κατάργηση ενός πνευματικού τομέα σε ανώτερο πεδίο.

Δεν ξέρω αν στην περίπτωση των Ναϊτών ελήφθησαν τέτοια "μέτρα", ώστε να αποφευχθεί η αναβίωση από οποιονδήποτε ισόβαθμο του Μεγάλου Μαγίστρου.

Σε όλα τα υπόλοιπα, περιττό να το επαναλάβω, συμφωνώ απόλυτα.

Η ουσία είναι (και νομίζω θα συμφωνήσουμε όλοι επ' αυτού) στην πράξη τί γίνεται.
Προσωπικά, ακόμα κι αν μου αποδείξει κάποιος ότι έχει τη διαδοχή από κάποιο σοβαρό μυστικιστικό-αποκρυφιστικό χώρο, αν δεν πεισθώ ότι ενσαρκώνει τα ιδεώδη και τα πραγματώνει στην καθημερινή ζωή του, δεν πρόκειται να τον ακολουθήσω.

Αναμένουμε τη συνέχεια...

[Ding an Sich]

Δυστυχώς, δεν έχω να παραθέσω ενδείξεις, αποδείξεις ή να υποδείξω κάποια επιστημονική μέθοδο, περί του Άνωθεν και των Πνευματικών Αρχών. Όπως δεν θα μπορούσα να υποδείξω την ισότητα Ιησούς=Υιός του Θεού, δεν μπορώ και να αποδείξω το ότι η ίδρυση και ο βίος των Ναϊτών είχαν Πνευματικό χαρακτήρα...παρόλο που είμαι πεπεισμένος για τα παραπάνω, σε σημείο βεβαιότητος...'οπως επίσης δεν μπορώ να αποδείξω τί είναι η Ψυχή και τί είναι το Πνεύμα...παρ' όλα αυτά τα δέχομαι και τα θεωρώ αληθινά.

Επίσης, όπως έχω αναφέρει και σε άλλο θέμα ( και άρθρο), θεωρώ ότι ο Μύθος είναι πιό αληθινός από την ιστορία, εφόσον το πρώτο περιγράφει εσωτερικά βιώματα με συμβολικό τρόπο, ενώ το δεύτερο αφορά την καταγραφή των γεγονότων ανάλογα με την αντίληψη ή τα συμφέροντα του συγγραφέως.

Έχω ασχοληθεί με την ιστορία των Ναϊτών, αλλά εσωτερικά με ενδιαφέρει ο Μύθος, του οποίου την αλήθεια δεν μπορώ να αποδείξω σε κάποιον άλλον...και να πω την αλήθεια, δεν το επιθυμώ κιόλας, διότι θα ήταν τόσο γελοίο, όσο το να προσπαθώ να πείσω κάποιον να έχει πίστη στον Θεό!

[Zadok the priestess]

Δυστυχώς, δεν έχω να παραθέσω ενδείξεις, αποδείξεις ή να υποδείξω κάποια επιστημονική μέθοδο, περί του Άνωθεν και των Πνευματικών Αρχών. Όπως δεν θα μπορούσα να υποδείξω την ισότητα Ιησούς=Υιός του Θεού, δεν μπορώ και να αποδείξω το ότι η ίδρυση και ο βίος των Ναϊτών είχαν Πνευματικό χαρακτήρα...παρόλο που είμαι πεπεισμένος για τα παραπάνω, σε σημείο βεβαιότητος...'οπως επίσης δεν μπορώ να αποδείξω τί είναι η Ψυχή και τί είναι το Πνεύμα...παρ' όλα αυτά τα δέχομαι και τα θεωρώ αληθινά.

Συγγνώμη, αγαπητέ φίλε, αλλά θα επιμείνω.

Συγκρίνεις το ζήτημα της "εντολής άνωθεν" των Ναϊτών με θρησκευτικές και άλλες πεποιθήσεις όπως η θεότητα του Χριστού και η ύπαρξη της Ψυχής

Νομίζω ότι κάπου υπάρχει κάποιο μπέρδεμα.

Αν δεν κάνω λάθος, κανείς δεν αμφισβήτησε την πνευματική πορεία των Ναϊτών, αλλά πνευματικότητα στην εντολή ιδρύσεως πρώτη φορά το συναντώ, αν και αρκετά έχω ασχοληθεί με το θέμα.

Αν πρόκειται περί προσωπικής σου πεποιθήσεως, το σέβομαι και είναι δικαίωμά σου, αλλά το να μιλάς για βεβαιότητα μήπως είναι προκλητικό

Λέω, μήπως...

Και πάλι συγγνώμη, αν θεωρείς ότι έθιξα άθελά μου τις πεποιθήσεις σου.

Επίσης, όπως έχω αναφέρει και σε άλλο θέμα ( και άρθρο), θεωρώ ότι ο Μύθος είναι πιό αληθινός από την ιστορία, εφόσον το πρώτο περιγράφει εσωτερικά βιώματα με συμβολικό τρόπο, ενώ το δεύτερο αφορά την καταγραφή των γεγονότων ανάλογα με την αντίληψη ή τα συμφέροντα του συγγραφέως.

Συγγνώμη, αλλά στην περίπτωση των μύθων, δεν έχεις διαπιστώσει ποτέ υποκειμενικές προσεγγίσεις

Και πάλι, δεν κατανοώ σε ποιόν μύθο αναφέρεσαι εδώ.

Ο μύθος των Ναϊτών μιλά για άνωθεν εντολή ιδρύσεως ή μήπως αυτά άρχισαν να διαδίδονται για άλλους λόγους που είχαν να κάνουν με τις θρησκευτικές εξουσίες διαφόρων ηγετών

Έχω ασχοληθεί με την ιστορία των Ναϊτών, αλλά εσωτερικά με ενδιαφέρει ο Μύθος, του οποίου την αλήθεια δεν μπορώ να αποδείξω σε κάποιον άλλον...και να πω την αλήθεια, δεν το επιθυμώ κιόλας, διότι θα ήταν τόσο γελοίο, όσο το να προσπαθώ να πείσω κάποιον να έχει πίστη στον Θεό!

Δεν είναι το ίδιο αγαπητέ μου!

Δεκτή η επιλογή σου, εφόσον έτσι το βλέπεις, αλλά οφείλω να παρατηρήσω ότι ακόμα κι όταν συζητά ένας "άθεος" με έναν "ένθεο" μπορούν να ανταλλάξουν κάποια στοιχειώδη συλλογιστικά επιχειρήματα άσχετα αν τελικά δε θα πείσει ο ένας τον άλλο.

Εδώ μας στερείς ακόμα κι αυτό.

Αν είναι να τα αντιμετωπίζουμε όλα έτσι, μήπως να μη συζητάμε και καθόλου

Πάντως, αν δε σε πειράζει, θα ήθελα να μου λύσεις την απορία:
Είναι δική σου πεποίθηση αυτή περί Ναϊτών ή την υιοθέτησες μέσω άλλων μελετητών

Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων για την όποια απάντησή σου.

[Ding an Sich]

Αν πρόκειται περί προσωπικής σου πεποιθήσεως, το σέβομαι και είναι δικαίωμά σου, αλλά το να μιλάς για βεβαιότητα μήπως είναι προκλητικό Question

Προκλητικό? Προκαλώντας ποιόν? Είμαι βέβαιος είπα...δεν είπα να είστε βέβαιοι, ούτε το επέβαλα σε κανέναν....Είπα ΕΓΩ δέχομαι κάποια πράγματα ως ΑΛΗΘΙΝΑ...για άλλους μπορεί να μην ισχύει αυτό!

Ο μύθος των Ναϊτών μιλά για άνωθεν εντολή ιδρύσεως ή μήπως αυτά άρχισαν να διαδίδονται για άλλους λόγους που είχαν να κάνουν με τις θρησκευτικές εξουσίες διαφόρων ηγετών

Τώρα να σου πώ ότι το παραπάνω σε σχέση με αυτά που είπα, με έπεισε για τις προθέσεις του παρακάτω σχολιασμού για τα ίδια πράγματα που είχα αναφέρει και σε άλλο post? Γιατί μου φαίνεται πως τελικά δεν παρερμήνευσα καθόλου τα λόγια σου.

Αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε αυτή την ακατανόητη, ξύλινη γλώσσα που κάποιοι ...μας επέβαλαν (αφού είχαν και τα γένια και τα χτένια για πολλούς αιώνες) και που, αφού οι ίδιοι φρόντισαν να κλειδώσουν την γνώση και να πετάξουν το κλειδί, τώρα παριστάνουν τους θεματοφύλακες

Ε, αν έχεις βαλθεί να αποδείξεις κάτι τέτοιο, το θέμα είναι ότι δεν πρόκειται να στο στερήσω! Ναί, λοιπόν, διάβασα το κείμενο ενός γκουρού και σαν βλάκας το πίστεψα!

Με συγχωρείς αλλά θεωρώ την στάση σου επιθετική και ειλικρινά δεν έχω δει πιό τραγική κατάληξη διαλόγου!

[Knight MIXAHΛ]

Αγαπητοι φιλοι παρακολουθω με ενδιαφερον τα πολλα και καλα που
αναφερονται.

Ειναι αληθεια πως καθε προσπαθεια ιστορικης αναλυσης της καταγωγης
και της διαδοχης των μυστηριων παρουσιαζει τεραστιες δυσκολιες .
Ντοκουμενταριστικη μαρτυρια δεν υπαρχε, Οι λιγες μαρτυριες που
υπαρχουν ειναι και αυτες ακρωτηριασμενες.
Ομως ακομα και χωρις κανενα γραπτο η απτο ιχνος, η πραγματικη υικη
διαδοχη υπαρχει. Η υποκειμενικη μυητικη εμπειρια - αυτη που ο καθε
ενας αποκτα με την συμμετοχη του σε μια τελετη εισδοχης, αν δεν
αποτελει αποδειξη, ειναι η πιο εγκυρη μαρτυρια της πραγματικοτητας για
αυτον που την αναζητα στα μυστηρια.
Η παραδοση λεει ο Πλουταρχος αποτελει το Φως και τον κανονα
( Βεβαια οταν λεω "μετεχει" δεν εννοω την απλη φυσικη παρουσια)

Χαρακτηριστικο των τελετων εισδοχης ειναι οτι αποτελουνται κυρια απο
εικονες της Φυσης, οι οποιες αντιστοιχουν σε εσωτερικες καταστασεις του
ανθρωπου. Την Φυσης διοτι αποτελει την Αποκαλυψη του Θεου Αυτη δεν
δογματιζει ουτε προσπαθει να επιβαλλει , αναγκαζοντας τον ανθρωπο σε
ορισμενη ερμηνεια Απλα παρουσιαζει τα συμβολα της χωρις να εξηγει
τιποτα.
Την μεθοδο αυτη ακολουθησαν τα ανα τον κοσμο μυστηρια Οσο και αν
αυτο οδηγησε πολλες φορες σε λανθασμενες προσεγγισεις, δογματα,
αιρεσεις κλπ. Ειναι η μεθοδος αυτη αλλα και ο τροπος αυτος που τα
διατηρησαν μεχρι σημερα αδογματιστα.

Μεχρι σημερα υπαρχει μια "πεπατημενη" Ενας αλγοριθμος εργασιας.
Καθε εσωτερικο ταγμα η ομαδα διαθετει το δικο της τροπο και ενεργοποιει
το δικο της εγρηγορος. Ο αναζητητης θα βρει τον τροπο εκεινο που
ταιριαζει στον χαρακτηρα του και θα ακολουθησει ενα συγκεκριμμενο
τροπο εργαιας Τουλαχιστον στην αρχη αυτο , κατα την γνωμη μου ειναι
απαραιτητο.
Ποσοι απο εμας μπορουμε να πουμε οτι δεν εχουμε αναγκη Δασκαλου.
Οτι μας αρκει η μονωση ? Νομιζω οτι ο Συρε αναφερει καποιους ,
Λιγοτεροι απο 10
Δεν χρειαζεται να ανακαλυπτουμε συνεχως την Αμερικη
Καμμια επιστημη δεν προοδευσε ετσι.
Ο μονος τροπος ειναι το εσωτερικο βιωμα να γινεται πραξη στην κοινωνια
στην καθημερινη μας πραξη, Σε αυτο κατα την γμωμη μου εγκειται και η
πραγματικη εννοια της Φιλανθρωπιας
Ακομα ομως και ετσι ελαχιστοι παραμενουν οι διδασκαλοι
Αυτοι αποτελουν το παραδειγμα. Η πειρα τους και η συμβουλη τους,
ειναι που μας βοηθουν, μας ωθουν στην ενεργοποιηση, εναντια στην
αδρανεια και την εντροπια , που ειναι μονιμος κληρος μας.
Αυτη ειναι η αναγκη του στρατηγου.
Ομοια αναφερεται και ο Καζαντζακης.
Ο στρατηγος, να σχεδιαζει την δραση μας και να μας εμψυχωνει συνεχεια
υπερ ενος ιδανικου, ωστε να υπερβαινουμε το "Εγω" μας και
ταυτοχρονα να υποστηριζουμε τον συμπολεμιστη μας

Μηπως τελικα ετσι δρα η Φυση ??
Μηπως τελικα αυτο ειναι μερος απο το περιφημο "μυστκο" ??

[Ramoglou]

Πολλάκις έχω γράψει ότι με το γραπτό λόγο γίνεται παρανόηση, αλλά μάλλον δε το θυμόμαστε πάντα αυτό.

Για να ηρεμίσουμε λοιπόν και επειδή εγώ σαν παρατηρητής βλέπω άλλα από αυτά που διαβάζεται εσείς, θα μπω ανάμεσα σας και θα πω την οπτική μου.

«Εντολή Άνωθεν».

Κατά τη γνώμη μου και κατά την οπτική μου αυτό σημαίνει ότι, για να γίνει κάτι σημαντικό, το οποίο θα έχει αντανάκλαση στην παγκοσμιότητα και άρα θα επηρεάσει και τον τρόπο σκέψης, αλλά και τον τρόπο δράσης μεγάλης μερίδας ανθρώπων, θα πρέπει να είναι με «Εντολή Άνωθεν» μέρος του Θείου σχεδίου.

Βέβαια ο Ύψιστος δεν παραδίδει κανένα χαρτί με την «εντολή», απλώς (με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε και αποδεχόμαστε) δημιουργεί τις καταστάσεις και τα δρώμενα που επιτρέπουν να πραγματοποιηθεί η «εντολή» Του.

Έτσι λοιπόν η φαινομενικά ρομαντική ίσως σκέψη, ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων, μπορεί να δημιουργήσει είτε ένα Τάγμα όπως οι Ναΐτες, είτε μια σχολή, είτε ένα μύθο με παγκόσμια επίδραση. Όταν το σχέδιο εκπληρώσει το σκοπό του τότε επέρχεται και το τέλος του ή η μετεξέλιξη του. Όλα όμως ανήκουν στο Θείο σχέδιο και στην εντολή – έγκριση που δίδετε από Εκείνον.

Πιστεύω ότι αυτή είναι η θέση που εκφράζει και ο αγαπητός Ding an Sich , αλλά πιστεύω πως αυτή είναι και μία θέση η οποία αποδέχεται και η αγαπητή Zadok.

Αν λοιπόν το παραπάνω σας εκφράζει και τους δύο βάλτε ένα χαμογελάκι ως post και πάμε παρακάτω διότι τσάμπα ανταλλάσσετε post στα οποία άλλα λέτε και άλλα καταλαβαίνετε.

Είμαι σε θέση να γνωρίζω αγαπητέ Ding an Sich πως η Zadok δεν προσπαθεί να στην «πει» διότι σε εκτιμά, απλά προσπαθεί να καταλάβει αυτό που λες και δε μπορεί να καταλάβει το γραπτό σου λόγο. Αυτό είναι όλο.

Περιμένω λοιπόν να δω αν σας καλύπτει ή όχι το κείμενο μου.

[Elissaios]

Οι Ναΐτες που αναφέρθηκαν ως παράδειγμα, τείνουν να κλέψουν την παράσταση. Προτείνω να συνεχίσουμε τη συζήτηση στο οικείο τόπικ και εδώ να μείνουμε στο θέμα, που είναι τι πρέπει να προσέχουμε από τις (ναϊτικές και μη) σχολές.

Το θέμα της διαδοχής θεωρείται σημαντικό και είναι (θυμίζει το "Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ" και τα λοιπά) όμως πάει να γίνει και αυτό ξύλινο γιατί το κάνουμε λάστιχο και το τραβάμε από εδώ και από εκεί για να το φέρουμε στα μέτρα μας. Υπάρχουν λοιπόν πασίγνωστες σχολές (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε) που επικαλούνται μια νεφελώδη διαδοχή η οποία διακόπτεται μεν... ξεκινάει ξανά όμως δε, ή -ακόμα χειρότερα- δεν έχει ξεκινήσει ποτέ, παρά μόνο στη σκέψη των "διαδόχων". Υπάρχουν σχολές των οποίων το τυπικό δεν έγινε ποτέ γνωστό, ωστόσο -λέγεται- ότι υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων. Χμ.

Βέβαια, εδώ είναι και η όλη συγκίνηση, μιας και μας αρέσει να παραμυθιαζόμαστε. Σκέπτομαι μερικές φορές ότι ουδόλως σημασία θα δίναμε σε κάποιες απόψεις αν αυτές δεν συνοδεύονταν από την πατίνα του χρόνου. Τις ίδιες ακριβώς θα τις απορρίπταμε, αν νομίζαμε ότι είναι σύγχρονης επινόησης. Ενώ, όταν τις υπογράφει ο άλφα σοφός... ή εκφράζουν το άλφα τάγμα που η ίδρυσή του έγινε σε προ-ατλαντικές εποχές... η αποδοχή μας είναι διαφορετική.

Και τέλος πάντων, δεν ξέρω τι είδους διαδοχή είναι αυτή όταν ναι μεν διατηρείται μια αλυσίδα, πλην όμως "εμπλουτίζεται" με ένα σωρό διακοσμητικά κρικάκια.

Όλα αυτά τα φλου μπορεί να κάνουν φλου και τη δική μας συζήτηση και, όπως έγραφα και σε ένα προηγούμενο σημείωμα, άλλα μπορεί να εννοεί ο ένας (ή τέλος πάντων η μία) και άλλα να εννοεί ο άλλος. Όθεν, δεν χρειάζεται να μιλάμε για τραγική κατάληξη του διαλόγου. Για την τραγική συνέχεια όμως, πάμε "Ναΐτες".

[Ding an Sich]

DONT PANIC...που έλεγε κι ο αείμνηστος Douglas Adams

Πού θα πάει, θα μας συνηθίσετε με την Zadok. Να το θυμάστε, ο Ding an Sich και η Zadok θα μείνουνε γνωστοί ως οι μεγαλύτεροι τραγικοί ποιητές του αιώνα μας...ο Σοφοκλής κι ο Ευριπίδης ήταν απλά οδοντόπαστες

Πέραν της πλάκας, τα παρακάτω τα εννοώ με όλη την σημασία των λέξεων.

Δεν παρεξηγήθηκα ποτέ με την Zadok, την οποία συμπαθώ υπέρμετρα ως άνθρωπο (μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό) και της οποίας τις αγνές προθέσεις θα υπερασπιζόμουν χωρίς να το σκεφτώ πολύ.

Ξέφυγα λιγάκι από το θέμα με τις αναλύσεις μου περί διαδοχών, Ναϊτών και 'εντολών', και για να μην δημιουργήσω περισσότερη σύγχυση στους αναγνώστες, δηλώνω ότι: Tο τελευταίο post του Ράμογλου περιγράφει τις απόψεις μου για τα παραπάνω, καλύτερα απ' ότι θα τις παρέθετα εγώ.

Ο φίλος Ελισσαίος απ' την αρχή μου τα λεγε και δεν τον άκουσα:

Όλα αυτά τα φλου μπορεί να κάνουν φλου και τη δική μας συζήτηση και, όπως έγραφα και σε ένα προηγούμενο σημείωμα, άλλα μπορεί να εννοεί ο ένας (ή τέλος πάντων η μία) και άλλα να εννοεί ο άλλος. Όθεν, δεν χρειάζεται να μιλάμε για τραγική κατάληξη του διαλόγου. Για την τραγική συνέχεια όμως, πάμε "Ναΐτες".

Τα φιλιά μου στους αγαπητούς συγγραφομένους, και ειδικότερα στη Zadok που την καημένη την έχω τρελλάνει τις τελευταίες μέρες

[Zadok the priestess]

Φίλτατε Ramoglou,

πολλές φορές έχω καταθέσει την πεποίθησή μου ότι η Θεία Πρόνοια είναι υπέρτερη και επιστατεί οποιασδήποτε (υπο-) δημιουργίας.

Όμως, ειλικρινά, δεν είχα αντιληφθεί ο φίλος Ding an Sich να αναφέρεται σε αυτό και νόμιζα ότι υπονοεί κάτι πιο συγκεκριμένο ιδίας ή τουλάχιστον άγνωστης προς εμέ προελεύσεως.

Έτσι, προέκυψαν αυτοί οι μύδροι ερωτήσεων που δεν είχαν άλλο στόχο παρά τη διάθεση διερεύνησης, την αναζήτηση της γνώσης και τον καθορισμό παραμέτρων σε συνάρτηση πάντα με το θέμα συζήτησής μας.

Λυπάμαι ειλικρινά που απέτυχα να μεταβιβάσω δια του γραπτού μου λόγου το καλοπροαίρετο των προθέσεών μου.

Θέλω να πιστεύω ότι ήταν και θα παραμείνει ένα ατυχές συμβάν κι ότι πολύ σύντομα θα επανέλθουμε εποικοδομητικότεροι όπως το συνηθίζουμε...

(Τώρα μόλις επαναφόρτωσα τη σελίδα και διαβάζω το μήνυμα που παράλληλα έγραφε ο φίλος Ding an Sich - τέλος καλό, όλα καλά)

Σημαντική η συμβολή και του καλού μας Elissaios.

Σας ευχαριστώ για την κατανόηση και την αγάπη σας.

Ας δούμε τώρα με νέα διάθεση την αξιόλογη τοποθέτηση του φιλτάτου Knight ΜΙΧΑΗΛ...

[Ding an Sich]

Μιας κι είπα τόσα άσχετα με το θέμα,ας πω κι ένα παραπάνω που το θεωρώ σημαντικό.

Επειδή πολλές φορές εστιαζόμαστε στο να απαντήσουμε σε κάποια συγκεκριμένη φράση ενός συγκεκριμένου συνομιλητή, αυτό δεν σημαίνει ότι οι απαντήσεις των υπολοίπων αγνοούνται. Το λέγαμε καί με την αγαπητή Zadok ότι αντιθέτως, μερικές φορές τυγχάνει να συμφωνούμε απόλυτα με κάτι που έγραψε κάποιος φίλος ή φίλη, ώστε δεν θεωρούμε ουσιώδες το να απαντήσουμε από κάτω 'Ναί, αυτό ακριβώς'.

Ο ευγενικός Ιππότης Μιχαήλ, ανέφερε μερικά πολύ σημαντικά πράγματα και μου δίνεται η ευκαιρία να αναπτύξω τις σκέψεις μου περαιτέρω, εξηγώντας συγχρόνως αυτό που έγραψα παραπάνω...ότι ξέφυγα του αρχικού θέματος.

Προσπαθώντας να δώσω απαντήσεις σε κάποιες νύξεις του φίλου Gothic περί μύησης, χρίσματος και διαδοχής, καταπιάστηκα με διάφορες έννοιες που τις συνοδεύουν, αλλά τα όσα ανέφερα ίσως να μην κατατόπιζαν επαρκώς κάποιον ο οποίος αναζητά πληροφορίες επί του θέματος 'Τί
πρέπει να προσέχουμε απ' τις σχολές'.

Οι τελευταίες μου παραθέσεις, αναφέρονταν σε θέματα περισσότερο σχετικά με τα Τάγματα Ιπποσύνης που άρχισαν να λαμβάνουν ενεργό δράση από τον Μεσαίωνα. Δεν θα είχε ειλικρινά κανένα νόημα για κάποιον/κάποια που προσπαθεί να προσεγγίσει μία σχολή εσωτερισμού, να έχει στο νού του/της ένα σωρό 'θεωρείες' περί διαδοχών και χρισμάτων, και σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται όλα να έχουν σχέση με τους Ναϊτες (αν και μένα μου αρέσει να το λέω).

Τα ιστορικά θέματα που αφορούν τις διάφορες σχολές και αδελφότητες, είναι πολύ όμορφα και αφορούν τον εμπλουτισμό πληροφοριών, μάλλον, παρά γνώσεων. Το ίδιο και οι διάφορες ιστορίες που ακούγονται για τις εν ενεργεία σχολές και για διάφορα μέλη τους, δεν παύουν να είναι 'αμφιβόλου ποιότητας' και 'γνώσεις νεκρές'. Νεκρές και αμφίβολες, διότι - κατ' εμέ - αυτό που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει έναν 'λάτρη του εσωτερισμού' είναι ο εμπειρισμός και η διάκριση που προκύπτει αδιαμφισβήτητα από γεγονότα που έχουμε δει 'με τα ίδια μας τα μάτια'.

Ρωτήστε, συζητήστε, σχολιάστε, αμφισβητήστε...αλλά δείτε κι από κοντά, γνωριστείτε με κόσμο από διάφορες σχολές και εξάγετε συμπεράσματα από μόνοι σας, χωρίς να προκαταλαμβάνουν το νου σας αυτά που 'ακούσατε' και αυτά που καταλάβατε απ' ότι ακούσατε. Δεν χρειάζεται κάποιος να γνωρίζει τα πάντα για την 'ιστορία του εσωτερισμού' για να καταλάβει αν κάποια σχολή είναι της αρεσκείας του ή όχι. Τα πάντα, σχεδόν, φαίνονται με την 'πρώτη ματιά' (καλά, εγώ τυγχάνει να είμαι 'της σχολής του Πυθαγόρα', που έκρινε φυσιογνωμικά...όχι ανάλογα με το σωματότυπο, αλλά ανάλογα με τις εκφράσεις), με κοινή αντίληψη και με απλή και όχι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη διαίσθηση (είναι αυτό που λέμε, ενστικτωδώς, μερικές φορές καταλαβαίνεις με περισσότερη ακρίβεια, απ' ότι με την λογική).

Όντας άνθρωπος που θεωρεί ότι το Δίκαιο υφίσταται (είναι δηλαδή μία αιώνια υπαρκτή κατάσταση), πίστευα πάντοτε ότι δεν χρειάζεται να το επιδιώκουμε, αλλά συνειδητά να συμμετέχουμε στην σφαίρα του. Τί θέλω να πώ πρακτικά?

Είναι φυσιολογικό να νιώθουμε ανασφάλεια για το αν ένας χώρος που προσεγγίζουμε είναι υγιής, ή 'θα φάμε τα μούτρα μας'. Η αλήθεια είναι ότι τελικά 'ο όμοιος καταλήγει να είναι μαζί με τον όμοιό του'. Αν κάποιος είναι απατεώνας, θα τα βρεί άνετα με έναν κύκλο απατεώνων, ενώ ένας σοβαρός αναζητητής θα προτιμήσει να έχει και σοβαρούς ανθρώπους γύρω του. Άρα, μην μένετε στην ανυσηχία. Με το πέρασμα του χρόνου και μέσω μακροχρόνιων εμπειριών, το πιθανότερο είναι κάποιος να καταλήξει σε αυτό που του αρμόζει.

Αγαπητέ μου Ιππότη Μιχαήλ

Θα φροντίσω το συντομότερο δυνατό να ανοίξω δύο θέματα, το ένα σε σχέση με το 'Υπερβατικό' (και την Φαντασία) και το άλλο με την ουσία της άσκησης της 'Φιλανθρωπίας', δίνοντας πρακτικές συμβουλές. Θα το χαρώ πολύ να δω τις απόψεις σου να τα συμπληρώνουν, όπως και των υπολοίπων αγαπητών φίλων και συγγραφομένων.

Υ.Γ. Θα σας λείψω 2-3 μέρες και ξέρω ότι δεν μπορείτε χωρίς εμένα...τώρα φεύγω εκτός Αθηνών...τώρα, τώρα...ε! να κάνουμε και κανά μπανάκι...Ράμογλου στην έφερα

[Ramoglou]

...Ράμογλου στην έφερα

Καλέ μας φίλε, εύχομαι να καθαρθείς εκ του Ύδατος και να φωτισθείς εκ του Ηλίου του ζωοδότη ίνα επιστρέψεις αναγεννημένος. Απλά θα μου επιτρέψεις να απουσιάσω εγώ μόλις γυρίσεις εσύ για 4 ημέρες

[kynikos]

Στες πρόσφατες περιηγήσεις μου, βρήκα το ακόλουθο λίνκ, οπου κάποιος - προφανώς όχι άσχετος με το θέμα - παρουσιάζει μερικές σκέψεις του.

Μου φάνηκε αρκετά ισορροπημένο και εύστοχο, όπως και η γενικώτερη προσέγγιση του συγγραφέα.

Δείτε το εδώ:
« Έσω προσεκτικός »

k

Αν κάποιος το έχει ήδη αναφέρει, να με συγχωρείτε, δεν πρόλαβα να διαβάσω όλο το τοπικ.

Δεν γνωρίζω τον συγγραφέα, ουτέ έχω καμία άλλη σχέση μαζί του, αλλα αν ήμουνα Αθήνα, σίγουρα θα επικοινωνούσα μαζί του, μια και (εκτος απο το πετυχημένο άθρο) με ενδιαφέρει το αντικείμενο του, "διαλογισμός βαθειάς χαλάωσης".

[j-Apie]

Η μύηση άραγε διδάσκεται? Νομίζω πως όχι.

Η εκάστοτε διδασκαλία σου δείχνει το δρόμο για την μύηση.

Την μύηση την παίρνει ο καθένας μόνος του, το βίωμα είναι προσωπικό και αυτό που αποκομίζει κανείς μέσα από μία τέτοια διαδικασία διαφέρει.

Εάν λοιπόν έχει επιτύχει κάνεις, έχει καταφέρει δηλαδή να πάρει την μύηση, φαίνεται από την εν συνεχεία πορεία του μέσα ή έξω από μία σχολή – τάγμα κλπ.

καλιο αργα παρα ποτε .. εγω θα συμφωνησω με την Lady :p

[Ladyhawk]

Αγαπητέ O.X.E.G

Καλώς ήρθες στο χώρο μας
Εύχομαι να έχεις μία γόνιμη και εποικοδομητική πορεία.

[j-Apie]

Αγαπητέ O.X.E.G

Καλώς ήρθες στο χώρο μας
Εύχομαι να έχεις μία γόνιμη και εποικοδομητική πορεία.

ευχαριστω α εχει και γυναικες εδω ?

[MORDRED]

Εχει λέει και τί γυναίκες...

[Ramoglou]

Στο θέμα μας λοιπόν ...............

[MORDRED]

Ουπσ μας έπιασε ο Λύκος