Τι πρεπει να προσεχουμε απο τις διαφορες ...σχολες

[Labolas Glasya]

Οι ανθρωποι που ασχολουνται με τον εσωτερισμο, μπορει να ειναι απο γοητευτικοι παραφρονες εως και εμπνευσμενοι φιλοσοφοι. Απο αγιοι μέχρι καθαρματα.

Καποια στιγμη ερχεσαι σε επαφη με μια σχολη εσωτερισμου. Πως στο καλο θα καταλαβεις αν μπορει να σε βοηθησει η αν θα σου κανει κακο.

Υποθετω οτι εισαι ενας συνηθισμενος ανθρωπος. Με φοβους, με προσδοκιες, με πεποιθησεις, με ανεξελεγκτο υποσυνειδητο, με περιορισμενες γνωσεις, με..., με...,. με μια παραμορφωμενη, μερικη εικονα για τα πραγματα. Αν ηταν διαφορετικα θα ησουν δάσκαλος με κεφαλαίο Δ.

Ειναι απολυτα αδυνατο να καταλαβεις την επιδραση και την φυση οποιασδηποτε σχολης. Οποτε ρισκαρεις.

Οι ανθρωποι που πηγαινουν στις σχολες συνηθως ζητανε μεθοδους για να ξεφυγουν απ τον πονο η για να κερδισουν μια ικανοποιηση. Οι εμπειριες εξω απο τα συνηθισμενα τους ελκουν, φανταζονται οτι θα τους λυσουν με μαγικο τροπο, τα προβληματα τους.

Δυστυχως δεν ειναι ετσι. Ψαχτε για σχολες που θα σας βοηθησουν να καταλαβετε καλυτερα την φυση σας. Που θα σας βοηθησουν να παρατηρειτε παρα να διαισθανεστε, να απολαμβανετε παρα να κερδιζετε, να ζειτε παρα να ελπιζετε.

(συνεχιζεται...)*

[Labolas Glasya]

Χρυσος Κανονας
Οποιον κανονα και αν δεχεστε, να κρατατε σε μια ακρη του νου σας την πιθανοτητα να ισχυει και το τελειως αντιθετο.

Θα βγειτε κερδισμενοι. *

(συνεχιζεται...)

[Labolas Glasya]

Πριν συνεχισω και για να ξεκινησει ο δια-λογος θα ηθελα τις αποψεις σας. *

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Labolas Glasya καλώς ήρθες και καλή διαδρομή σου εύχομαι στο χώρο αυτό.

Οι σχολές του εσωτερισμού που «κυκλοφορούν» νομίζω είναι πάρα πολλές και τα συστήματά τους ποικίλλουν.

Αυτό που νομίζω θα πρέπει να κοιτάξει ο καθένας που αποφασίζει να ενταχθεί σε μία ανάλογη σχολή είναι, αυτή η σχολή να μην δογματίζει και να μην στέκεται εμπόδιο στην ανθρώπινη σκέψη.

Το να ακολουθήσει κάποιος ένα δογματικό σύστημα αυτομάτως τάσσεται στην κατηγορία του «προβάτου» που υποχρεωτικά και στερούμενο την ελευθερία της βούλησής του περπατάει το μονοπάτι που κάποιοι άλλοι θέλουν και έχουν χαράξει.

Η κάθε σχολή ενδεχομένως να προσφέρει διάφορα εργαλεία τα οποία ο καθένας καλείται να χρησιμοποιήσει μόνος του. Εκεί λοιπόν είναι και η «βοήθεια» της εκάστοτε σχολής την οποία θα πρέπει να «εκμεταλλευτεί» κανείς προκειμένου να επέλθει βελτίωση και εξέλιξη.

Ο εσωτερισμός υπαγορεύει την αναζήτηση, είναι ο δρόμος του ψάχνω να βρω και πολλές φορές αποδείξιμες απαντήσεις δεν υπάρχουν.

Σε αυτήν την περίπτωση ο καθένας – αφού έχει ψάξει – υποστηρίζει αυτό που ταιριάζει καλύτερα σε εκείνον. Εδώ βέβαια και πάλι θα πρέπει να αφήνουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο να κάνουμε λάθος.
Άλλωστε πάνω σε κάποιο «πιστεύω» ποιος μπορεί να μας πει τι είναι σωστό και τι λάθος? και με ποια/ποιανού κριτήρια ?

Όποιο δρόμο λοιπόν και αν ακολουθεί κανείς σε όποια σχολή και εάν είναι ενταγμένος θα πρέπει να δουλεύει και να σκέφτεται συνεχώς χωρίς παρωπίδες προκειμένου να καταφέρει να αφυπνίσει την διάνοιά του.

[Elissaios]

Αγαπητέ Labolas Glasya, ωραίο θέμα!

Δίνεις ο ίδιος απαντήσεις, αλλά ας προσθέσουμε τα δικά μας. Θα γράψω όσα αναφέρει η αγαπητή Ladyhawk… με δικά μου λόγια:

Θυμάμαι ένα παλιό πολιτικό σύνθημα που έλεγε «Κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο». «Κάθε γειτονιά και μυητική σχολή» θα μπορούσα να συμπληρώσω. Τώρα όλα είναι ελεύθερα, μέχρι και επιγραφές τοποθετούνται, πού εκείνο το ιερό δέος αλλοτινών χρόνων…

Λοιπόν, θα έλεγα:

α. Υπάρχουν σχολές που συνεχίζουν –το κατά δύναμιν– την παλιά τους παράδοση. Ενδεχομένως ρίχνουν αρκετό νερό στο κρασί τους και αυτό δημιουργεί προβληματισμούς, ενδεχομένως συνεχίζουν μηχανικά μια παράδοση που έχει ξεθωριάσει.

β. Υπάρχουν σχολές που… εξωραΐζουν την παράδοση, διότι ναι μεν βασίζονται στην άλφα ή βήτα φιλοσοφική προσέγγιση, δεν παραλείπουν όμως αυτήν την προσέγγιση να την… εμπλουτίσουν και με άλλες απόψεις. Παλιά η συνταγή, με αποτέλεσμα να βλέπουμε διάφορα αλλοπρόσαλλα μίγματα και να μη βγάζουμε άκρη.

γ. Υπάρχουν και… σχολούλες ή και μεμονωμένοι «δάσκαλοι» που εξασφαλίζουν, έναντι συμβολικού –χμ– αντιτίμου, την όποια φώτιση!

Τι κάνουμε τώρα με όλα αυτά.

Ο καθένας μας έχει την προσωπική του τοποθέτηση –ή, έστω, τον προσωπικό του προσανατολισμό– πριν ενταχθεί οπουδήποτε. Βάσει αυτού είναι καλό να κάνει την επιλογή του, γιατί δεν θα ήταν αποτελεσματικό ένας π.χ. άθεος να ενταχθεί σε μια σχολή σαφούς θρησκευτικής πίστης. Άρα, καλή είναι μια προσεκτική διερεύνηση πριν από την όποια επιλογή. Καθαρά πρακτικά, είναι θέμα συντονισμού.

Υπάρχουν κάποια στοιχειώδη κριτήρια: Η ιστορία μιας σχολής, η παράδοση που εκφράζει, η φιλοσοφία της, η έλλειψη σοβαρών οικονομικών απαιτήσεων… (Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε.) Πολύ σημαντικό –και, εδώ που τα λέμε, δύσκολο να ελεγχθεί– ο επικεφαλής της. Μπορεί δυο παραρτήματα της ίδιας σχολής να επιτελούν διαφορετικό έργο, ανάλογα με το ποιος κατευθύνει καθώς επίσης και ανάλογα με την ποιότητα των μελών της.

Και το πιο σημαντικό: Η κάθε σχολή είναι, απλά, μια σχολή. Και… καμιά δεν είναι τέλεια. Έτσι λοιπόν, μια σχολή δεν είναι παρά μια μέθοδος που μας βοηθάει στην προσωπική μας εξέλιξη. Από εμάς τους ίδιους εξαρτάται να συνειδητοποιήσουμε το σκοπό μας, να σεβαστούμε τον τρόπο της σχολής μας, αφού την επιλέξαμε, και να δουλέψουμε προσωπικά. Γράφω ένα απλοϊκό παράδειγμα: Υπάρχουν πολλές σχολές που διδάσκουν μια ξένη γλώσσα. Η κάθε σχολή (ή και τα παραρτήματά της) μπορεί να χρησιμοποιεί τη δική της διδακτική μέθοδο, τα δικά της βιβλία… όλες όμως διδάσκουν μια γλώσσα επικοινωνίας και εναπόκειται στο δικό μας ζήλο αν θα τη μάθουμε καλά. Μήπως και η εσωτερική αναζήτηση δεν είναι μια γλώσσα επικοινωνίας;

Προσωπικά, σέβομαι πλήρως κάθε μυητικό δρόμο που είναι, ιστορικά τουλάχιστον, εδραιωμένος, ακόμα και αν λόγω φιλοσοφίας δεν θα τον ακολουθούσα ποτέ. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, προσεκτική επιλογή –σύμφωνα με τα προσωπικά μας πιστεύω– και κυρίως, κυρίως, ατομική αφοσίωση και δουλειά.

[1900]

Τα πάντα είναι επιλογές
Οτιδήποτε καλό χρειάζεται κόπο και όχι βιασύνες
Το ταξίδι είναι που μετράει
Το ταξίδι κι ο προορισμός είναι ένα
Δεν υπάρχουν τέλειες προδιαγεγραμένες διαδρομές
Στο προσωπικό σου ταξίδι ο καλύτερος δρόμος είναι αυτός που φτιάχνεις εσυ ο ίδιος

Αν τα παραπάνω σας φαίνονται κλισέ φράσεις δεν είναι τυχαίο.
Πέρα απο τις λέξεις, έχουν κάποια πραγματική βάση στη ζωή μας.

Εγώ συμφωνώ κι επιλέγω αυτό που πολύ ωραία περιγράφουν τα παιδιά του
Ίρανον.gr στις παρακάτω σημειώσεις:

«● Στους κρυμμένους τόπους φτάνει κανείς μέσα από μονοπάτια. Οι λεωφόροι οδηγούν συνήθως σε τουριστικά αξιοθέατα. Ψάξτε για τα μονοπάτια. Αφήστε τα τουριστικά λεωφορεία.

● Αποφύγετε να ενταχθείτε σε επίσημες ή άτυπες ομάδες αυτού (κυρίως) ή οποιουδήποτε άλλου χώρου. Σε πολλές περιπτώσεις, η είσοδος σε τέτοιες ομάδες σημαίνει την αυτόματη και -τι ειρωνεία- αυτόβουλη μετατροπή του ατόμου σας σε άτομο μάζας και του εαυτού σας σε "μέλος" (συνήθως από τη μέση και κάτω) ξένου σώματος. Αυτοακυρώνετε έτσι το δικαίωμα αυτοδιάθεσης σας και ανοίγετε τις πόρτες σε "άνωθεν" οδηγίες και παραγγέλματα. Όχι, δεν πρόκειται να σας «φάει» κανείς, δεν είναι αυτός ο κίνδυνος (σε μερικές απειροελάχιστες περιπτώσεις είναι κι αυτός) και στις περισσότερες απ' τις ομάδες αυτές, είναι η βαρεμάρα που πρυτανεύει. Ο κίνδυνος είναι να βρεθείτε να βολοδέρνετε στραβός, κουφός και αποβλακωμένος, μακριά απ' οτιδήποτε όμορφο και αληθινό. Αν παρ' όλα αυτά κρίνετε ότι αξίζει τον κόπο μια τέτοια κίνηση και ξέρετε καλά τι κάνετε, βεβαιωθείτε ότι στην ομάδα όπου εισέρχεστε, η έμφαση βρίσκεται στα άτομα και όχι στην ομάδα και ότι οι κανόνες της ομάδας είναι από ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι και από χαλαροί έως χιουμοριστικοί, μακριά από "κανονισμούς", "διαβαθμίσεις", "ινστρούκτορες", "κατηχήσεις", και "υποχρεώσεις", περισσότερο κάτι σαν παρέα. Υπάρχει κάτι το ανείπωτα δυνατό και παράδοξα συναρπαστικό στις λέξεις "Ελεύθερος Άνθρωπος" και αμέτρητα θαύματα συμβαίνουν παντού γύρω σας κάθε στιγμή. Αν αισθάνεστε την ανάγκη να ανήκετε κάπου, επιδιώξτε να ενταχθείτε στις τάξεις των Ελευθέρων Ανθρώπων. Ζήστε αυτό, όχι τις κάθε είδους χαβούζες.»

[Ramoglou]

Ο δρόμος των Σχολών λοιπόν.

Η ανάγκη του αδύναμου να ανήκει κάπου, κάπου που θα νιώσει ασφάλεια, κάπου που θα του προσφέρουν τίτλους ή ακόμα και καρέκλες με μεγάλα ονόματα, κάπου που θα εξαγοράσει την κοινωνική του αναγνώριση.

Ο «έξυπνος», ο έμπορος της ανθρώπινης αδυναμίας, θα στήσει την σχολή με τον μεγάλο τίτλο, αυτός και θα καρπωθεί το μηνιαίο αντίτιμο της διασφάλισης του ατόμου που καταθέτει τον οβολό του. Αυτή η διασφάλιση της αγορασμένης υπόστασης.

Αυτές οι σχολές που ξεπήδησαν από το πουθενά ήρθαν να καλύψουν αυτή ακριβώς την ανάγκη, την ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει κάπου όπου το μυστήριο καλύπτει κάθε πτυχή της φαντασίας του.

Αυτή την ανάγκη που μέχρι χθες κάλυπταν τα Ιερατεία μέσα από τα κατηχητικά και τους φιλανθρωπικούς συλλόγους.
Η μετεξέλιξη και η κοινωνία της πληροφορίας έφερε στην επικαιρότητα όρους που φαντάζουν ποικιλοτρόπως μυστηριακοί.

«Σχολή Βουδιστικών Ερευνών», «Σχολή Θιβετιανών Δοξασιών», «Ινδουιστική Ασκητική», «Τάγμα των Ιπποτών του Υπόγειου Ναού» και άλλα όμορφα.

Ο δάσκαλος – ρήτορας μιλάει και το ποίμνιο ακούει, διαλογίζεται και απογειώνεται μέσα από μαγικές σκέψεις.

Αυτές οι σχολές καρικατούρες, αυτοί οι δάσκαλοι, αυτοί οι μαθητές είναι αυτοί που κάποιος θα μπορούσε άνετα να ονομάσει βέβηλους.

Πολλάκις έχω υποστηρίξει ότι είτε θέλουμε είτε όχι εργαζόμαστε μέσα από την τριβή μας με το σύνολο, μία τέτοια πρακτική είναι και η εργασία μέσα σε μία σχολή – τάγμα. Όμως αυτή η σχολή θα πρέπει να μην στερεί το δικαίωμα του μοναχικά ομαδικού δρόμου. Του δρόμου που ο καθένας μόνος θα διανύσει και μέσα από αυτή την εμπειρία θα διδαχθεί, διότι ο πραγματικός δάσκαλος είναι ο ίδιος του ο εαυτός.

Ναι λοιπόν στις σχολές, αλλά αυτές που σέβονται και τον άνθρωπο, αλλά και τις διαχρονικές και παγκόσμιες αξίες.

[Labolas Glasya]

Τα μελη μιας σχολης εχουν μια κοινη φαντασιωση. οτι ειναι, σε αυτην τουλάχιστον την φαση (λεγε με και ενσαρκωση) καλυτεροι απο τους κοινους θνητους. Συμπαθατε τους, συμβαινει σε ολες τις κοινωνικες ομαδες. Ιδιον της προσωπικοτητας.

Αν θες να χαρισεις την περιουσια σου σε μοναστήρι ή στον σινιε γκουρού, που σου σύστησε η λωλαμένη φίλη σου, σε τρωει και θα στα φανε κανονικά. Τα τελευταία 12 χρονια πληρωσα λιγοτερα από 2500 γιουργια-ευρωπουλα για να παρακολου8ήσω 6 σχολες. Με λιγη προσοχη θα πληρωσεις 1 λογικο αντιτιμο για να συντηρηθουν οι σχολες και οχι για να πλουτισουν οι δασκαλοι.

Το να πλουτισει ο δασκαλος ειναι ανεξαρτητο απ την αξια της διδασκαλιας. Παρεμπιπτοντως εσενα τι σε κοφτει; Σημασια εχει το τι παιρνεις και οχι το ποιος σου το δινει.

Δωρεάν λάβατε δωρεάν δώτε. Η προτροπη αναφερετε στον διδοντα και οχι στον παιρνοντα. Οποτε αφηστε τον δασκαλο να τα βρει με την συνειδηση του. Εκεινος που πληρωνεται αδρα, μερικες φορες χαριζει ουσιαστικα την προσφορα του, και ο φαινομενικα ανιδιοτελης μπορεινα χρυσονει την ταπεινοφροσυνη του εγωισμου του.

Μερικες φορες ειναι απαραιτητο να πληροσεις αδρα για να μαθεις 1 μαθημα

[Labolas Glasya]

Πολλες σχολες θεωρουν τους αλλους πλανημενους, αιρετικους, μη κανονικους και αλλα κουφα.
Αν ακουσετε καποιον να μιλα για αιρεσεις κοιτατε στην πλατη του μηπως γραφει μισαλλοδοξος. Στην πλατη ε!

[Labolas Glasya]

Οι σχολες εσωτερισμου ειναι νομιμες στην χωρα μας.
Παντως καλο ειναι να προσεχεις για τιποτα παρανομες δραστηριοτητες.
Οι μικροτερες, συχνα ειναι επιρρεπης σε μικροπαραπτωματα, καθοσον εχουν ελειπη οργανωση. Για παραδειγμα, για να βγαλουν τα εξοδα τους, μπορει να πουλανε βιβλια, ντιβιντι, μπρελοκ, ποτηρια κλπ αναμνηστικα χωρις να κοβουν αποδειξεις, (ξερεις τι σημαινει να κρυβεις αποδειξεις απο την εφορια…….).
Προσεχε, κρινε και πραξε.

[Labolas Glasya]

Οι σχολες, στην πλειονοτητα τους, εχουν την ταση να υποβαθμιουν το υλικο επιπεδο. Μερικες κοπτονται για την ισοτιμη και αρμονικη αναπτυξη υλικου και πνευματικου επιπεδου, αλλα καθως εργαζεσαι μεσα τους ανεπαισθητα μετατοπιζεσαι. Το προβλημα ειναι πως ηδη εχουμε κακη σχεση με το σωμα μας, και με την φύση γενικοτερα. Και η σχεση χειροτερευει.

Αμα δεν εισαι σιγουρος οτι θα αγιασεις, κοιτα να τα βρεις με την φυση, γιατι σου την εχει στημενη στη γωνια και θα σε εκδικηθει αλυπητα.


Αν κολλησεις σε μια μισοχωνεμενη πνευματικοτητα, την πατησες χωρις να το καταλαβεις.


* συνεχιζεται σε 2-3 μερες


Τωρα σιωπω γιατι θα μου την πεσει ο Σπιραλ οτι μονολογω

[Elissaios]

* συνεχιζεται σε 2-3 μερες

Γιατί σε 2-3 μέρες; Πάνω που μας κέντρισες το ενδιαφέρον!

[Labolas Glasya]

Γιατι πρεπει να κατεβω στο χωριο για σοβαρη οικογενειακη υποθεση και δεν εχω λαπτοπ (ουτε και θελω-μου αρκει το κινητο που κι αυτο θελω να το πεταξω) και δεν εχει και ιντερνετ καφε εκει.

Που να δεις τι ετοιμαζω για την ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ. Αλλα αυτα σε λιγο καιρο που θα μαι πιο ευχερος χρονικα. Καλα να περνατε

(αυτο το εμοτικον πολυ το γουσταρω)

[Ramoglou]

Φτου !!!

Αυτό το παιδί μια ζωή πάνω στο καλύτερο το κόβει ή τον κόβουν !

[Ladyhawk]

Τελικά είναι πολύ βασικό να καταφέρει κανείς να είναι ειλικρινείς με τον ίδιο του τον εαυτό για να μπορεί να διαπιστώσει κανείς πόσο δρόμο έχει κάνει και τι προσπάθεια χρειάζεται να καταβάλει προκειμένου να ισορροπήσει και να ωριμάσει.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι προσφορά καμίας σχολής. Είναι το αποτέλεσμα μιας προσωπικής εκπαίδευσης και διεργασίας. Αυτό συμβαίνει γιατί πράγματι όλα υπάρχουν μέσα μας και εμείς καλούμαστε να τα βρούμε να ανακαλύψουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.

[Galadriel]

Κάθε άνθρωπος, τόσο σαν προσωπικότητα όσο σαν ψυχή υπό εξέλιξη, είναι εντελώς διαφορετικός από τον άλλο....

ο τρόπος που ο καθένας θα προσεγγίσει, αυτό που αναζητάει, άλλες φορές οδηγεί σε ένα μοναχικό μονοπάτι, και άλλες σε μια πολυσύχναστη λεωφόρο...


πολλές φορές σ'αυτές τις λεωφόρους σημειώνονται "ατυχήματα", είτε λόγω συνωστιμού, είτε λόγω κακής "οδοποιίας", είτε λόγω "ασυνείδητων" συνοδοιπόρων που θεωρούν πως πρέπει να εκμεταλλευτούν όλους τους υπόλοιπους...



μην ξεχνάμε εξάλλου πως, υπάρχει και η περίπτωση να "σκοντάψει" κανείς ακόμα και όταν πορεύεται μόνος του.... μόνο που τότε πρέπει να είναι προετοιμασμένος ότι ίσως δεν βρεθεί κανείς να τον σηκώσει...


νομίζω όμως πως το μάθημα παραμένει και η επιλογή είναι τελικά καθαρά προσωπική....


αυτά μέχρι να έχουμε ξανά στις συζητήσεις μας τον δημιουργό του θέματος ...


Galadriel

[Elissaios]

Για τους ενδιαφερόμενους: Ανάμεσα στα άρθρα του Mystica μπορείτε να διαβάσετε και απόψεις του "ψαγμένου" Manly Hall για τις σχολές και τους μαθητές τους.

[Secondborn]

Προσωπικά δηλώνω εναντίον των ομάδων-σχολών. Όταν έστω και ένας από την ομάδα παραπατήσει και πέσει-αν οι συμπορευτές του είναι δεμένοι μαζί του με δεσμούς αγάπης-θα παρασυρθούν κι αυτοί. Αυτό το βλέπουμε κατά κόρον στη σημερινή κοινωνία.
Φανταστείτε τώρα τί θα συμβεί στην περίπτωση που κάποιος έχει βάλει στόχο να τους σπρώξει...

Η απομάκρυνση του ανθρώπου από την αναζήτηση της Αλήθειας και η εμμονή των ανθρώπων στο άκουσμα των λέξεων και όχι στην ουσία αυτών, με προβληματίζει και με γεμίζει φόβους. Πόσοι τελικά από εμάς κάνουμε ή έστω προσπαθούμε να κάνουμε πράξη αυτά που με λόγια τόσο όμορφα και περίτεχνα διατυπώνουμε;

Προσωπικά πάντως όταν βλέπω πολλές "γιρλάντες" αρχίζω να αναρωτιέμαι για το ποιότητα της "κατασκευής". Όταν κάτι είναι από μόνο του όμορφο και σαγηνευτικό δε χρειάζεται στολίδια.

[Gandalf]

Γεια σας παιδια! Σαν καινουργιο μελος χαιρετω την ωραια σας ομαδα και ελπιζω να υπαρχουν παντα τοσο ωραια θεματα!

Η προσωπικη μου αποψη γι' αυτες τις σχολες ειναι η εξης:

Πρωτον, θα πρεπει να αποφευγονται οσες σχολες δεν ειναι δωρεαν γιατι αυτοματως αυτοι οι δασκαλοι μετατρεπονται σε εμπορους γνωσεων και κατ' επεκταση σε εκμεταλλευτες της αναγκης μας για βοηθεια και αναζητησης- κατι που ολοι οι μεγαλοι δασκαλοι το βλεπαν βλασφημο και ανεπιτρεπτο.

Δευτερον, πιστευω πως ακριβως επειδη ειμαστε ολοι διαφορετικοι ανθρωποι, ο καθενας θα δει απο μονος του πια σχολη ταιριαζει στον εσωτερικο του κοσμο και πια οχι, οποτε οι προτιμησεις και το ενστικτο του θα τον βοηθησουν στις επιλογες του.

Απ' την αλλη βεβαια υπαρχει και ο μοναχικος δρομος χωρις σχολες, παρα μονο οι δικες μας προσπαθειες και αναζητησεις

[Secondborn]

Καλως ήρθες φίλε Gandalf!
Εύχομαι να χρησιμοποιήσεις κάτι από τη "μαγεία" σου και σε αυτό τον όμορφο χώρο.

Πρωτον, θα πρεπει να αποφευγονται οσες σχολες δεν ειναι δωρεαν γιατι αυτοματως αυτοι οι δασκαλοι μετατρεπονται σε εμπορους γνωσεων και κατ' επεκταση σε εκμεταλλευτες της αναγκης μας για βοηθεια και αναζητησης

Σημαντικό το σημείο αυτό που παραθέτεις φίλε μου. Πολύ σημαντικό. Ίσως στα πλαίσια της "συντήρησης" της όποιας ομάδας να δεχόμουνα κάποια οφειλή αλλά κατά βάση πιστεύω πώς
α)είτε πρέπει το ποσό να είναι εξευτελιστικό και κοινό για όλους ή
β)απλά να υπάρχει διαφάνεια ως προς τον προορισμό αυτού του ποσού.