ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ

[Ramoglou]

Είναι χαρά να βλέπεις πως υπάρχουν ακόμα ελπίδες να νικηθούν αρρώστιες, να απαλειφθεί ο πόνος από τους ασθενούντες και βέβαια να λάμψει το χαμόγελο στα πρόσωπα τόσο αυτών που περνούν μια διαδικασία, όσο και των οικείων τους που στέκονται σε όλη αυτή τη διαδικασία στο πλευρό τους.

Κάποτε είχα την τύχη και την μεγάλη χαρά, να γνωρίσω ένα φίλο, ένα παλικάρι αρκετά μικρότερο από μένα, που όμως, η διαφορά της ηλικίας μας, δεν δημιουργούσε εμπόδια στην φιλία μας.

Είχα εντυπωσιαστεί από την πίστη του σε ιδανικά, από την πάλη του με το σήμερα των συνομηλίκων του, από την διάθεση του για προσφορά στον άνθρωπο και βέβαια από το ότι ήθελε να προσφέρει στην πατρίδα μας.

Ο φίλος αυτός σπούδαζε γιατρός, δεν ήταν γόνος μιας Ιατρικής οικογένειας και έτσι δεν «σπρώχτηκε» από κανέναν, πάλεψε, έχασε ώρες διασκέδασης, λησμόνησε τον όρο παιχνίδι και έδωσε όλο του τον εαυτό στο όνειρο.

Θυμάμαι σαν τώρα όταν μου ανακοίνωσε τη συμμετοχή του στην ομάδα που θα ασχολούταν με το θέμα του καρκίνου. Ήταν γεμάτος χαρά, γιατί θα έκανε έρευνα και θα προσπαθούσε να αποδείξει πράγματα που μέχρι τότε δεν ήταν γνωστά στην παγκόσμια Ιατρική κοινότητα, και τελικά, τα κατάφερε.

Πήγαν αυτοί οι (2) νεαροί, οι σπουδαστές, οι μικροί, οι άγνωστοι και παρουσίασαν με θράσος που ταιριάζει σε ανθρώπους με τσαγανό, την εργασία τους μπροστά στους φτασμένους γιατρούς και στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης.

Το αποτέλεσμα ;
Εντυπωσίασαν, απέσπασαν το χειροκρότημα και τον θαυμασμό, έκαναν τα μάτια της παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας να πέσουν επάνω τους, έκαναν τις εταιρείες φαρμάκων να ζητήσουν την συνεργασία τους.

Μπράβο λοιπόν «μικρέ» μου γίγαντα και φίλε, μπράβο και στον φίλο σου που μαζί παλέψατε για το όνειρο, μπράβο σε όσους από εσάς δίνουν την ελπίδα και το χαμόγελο σε μας τους ανθρώπους, ευχαριστούμε που μας κάνετε περήφανους.

Σαν mystica.gr μπορούμε να υποσχεθούμε πως θα προβάλουμε κάθε σας επιτυχία, όχι για να σας διαφημίσουμε, έτσι κι αλλιώς δεν έχετε τέτοιες ανάγκες, αλλά για να μαθαίνουν οι άνθρωποι ότι το πνεύμα δεν έχει φυσική ηλικία, ότι τα όνειρα κατακτούνται με πάλη και προσήλωση, ότι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο ζει και είναι δίπλα μας.

Δείτε τα σχόλια του διεθνούς τύπου.


(clickable)


Analysis confirms benefits of combining trastuzumab and chemotherapy


Study confirms benefits of chemo, trastuzumab combo to battle breast cancer


Trastuzumab and chemo improves survival in women with operable HER-2 positive breast cancer

Combination of Tratuzumab and Chemotherapy Yields Better Results for Breast Cancer

Analysis confirms benefits of combining trastuzumab and chemotherapy

[Soulseek]

Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ κακεντρεχής ή οτιδήποτε άλλο τέτοιο, παίρνω το θάρρος να μεταφράσω τις επικεφαλίδες αυτής της "μεγάλης ανακάλυψης" οι οποίες αναφέρουν τα πρωτερήματα (?!) της χρήσης ενός φαρμάκου (!) σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (!!!).
Συγχωρέστε με αν κάνω λάθος σε κάτι από τα παραπάνω ή σε κάτι από τα παρακάτω, αλλά νομίζω πως τέτοιες "ανακαλύψεις" αντίκεινται στο κλίμα του χώρου καθώς και στα στοιχεία και στις αντιλήψεις με τα οποία μας αρέσει να αυτοπροσδιοριζόμαστε.
Δεν είμαι γιατρός, αλλά από περιέργεια και ενδιαφέρον έχω διαβάσει 2-3 άρθρα περί ιατρικής και πραγματικά έχω σιχαθεί το συγκεκριμένο χώρο της επιστήμης.
Μερικά από τα στοιχεία που με έχουν οδηγήσει σε αυτή τη στάση είναι η χρήση της χημειοθεραπείας ως μέσον για συντήρηση του προβλήματος, όταν αυτή είναι που στην ουσία σκοτώνει τους πάσχοντες. Ως προς το σκέλος των φαρμάκων δε, περιττό να πω πως πλέον οι περισσότεροι (ασυνείδητοι) γιατροί ενημερώνονται κατ' αποκλειστικότητα από τις φαρμακοβιομηχανίες οι οποίες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα αλλά κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Οι ίδιες φαρμακοβιομηχανίες, πολυεθνικές εταιρίες με τζίρο δισεκατομμυρίων δολλαρίων, είναι αυτές που προσεγγίζουν τους ιατρούς με ότι "δωράκι" μπορεί να φανταστεί κανείς προκειμένου οι ίδιοι να προωθήσουν τα προϊόντα των εταιριών, ως οι πλέον κατάλληλοι έμποροι.
Τέλος πάντων, δεν θα ήθελα να επεκταθώ άλλο επί του θέματος, το έχω κάνει ήδη άλλωστε σε σχετικό άρθρο που έχω ανεβάσει στο internet (αν θέλετε μπορώ να το παραθέσω)...

Το θέμα είναι πως όταν πρόκειται για ένα τέτοιο ζήτημα, όπου εμπλέκονται καθαρά οικονομικά συμφέροντα, καλό θα ήταν να είμαστε λίγο πιό προσεκτικοί στο τί κρίνουμε ως αξιόλογο και τί όχι. Εννοείται πως αυτό δεν είναι κάποια "μπιχτή" προς το φίλο Ramoglou, αλλά μια άποψη ενός προβληματισμένου ανθρώπου.

[Ramoglou]

Φίλε Soulseek, δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση, απλά υπάρχει παράθεση γεγονότων και μάλιστα του συγκεκριμένου.

Στο τι καταφέρνει μια χημειοθεραπεία και τι όχι και στη συνολική καταδίκη της Ιατρικής επιστήμης και των ιατρών γενικότερα, θα μπορούσαμε να παραθέσουμε άρθρα επί άρθρων και απόψεις επί απόψεων.

Ο καθένας από εμάς έχει έρθει αντιμέτωπος με αυτή την κατάρα που λέγετε Καρκίνος. Μιας λοιπόν και είχα την τύχη τελευταία να δω αρκετά έργα του σήριαλ αυτού μπορώ να πω τα εξής.

1. Η πολυπλοκότητα της εμφάνισης της νόσου, αλλά και της πορείας της, δεν είναι κάτι που ανήκει στα διεξοδικώς διερευνημένα θέματα.
2. Μία εταιρεία όσο και κερδοσκοπική και αν είναι, έχει προς συμφέρον της και των πωλήσεων της βέβαια, σκοπό να παρασκευάσει ένα φάρμακο που να επιφέρει την ίαση της νόσου.
3. Οι ερευνητές ιατροί αγωνίζονται κάθε μέρα για να βρουν το τι μπορεί να είναι αυτό που θα νικήσει τη νόσο.
4. Κάθε καλή και αγνή προσπάθεια πρέπει να επιβραβεύεται.
5. Όσοι βιώνουν αυτόν τον μέγιστο πόνο, ελπίζουν, ότι έστω και την τελευταία μέρα μια σταγόνα από ένα φάρμακο θα φέρει την αντιστροφή στην πορεία του ασθενούντος.

Ποιος λοιπόν από μας μπορεί να πει ότι κάθε μια σταγόνα έρευνας, απόδειξης ή και έστω βελτίωσης της κλινικής κατάστασης, δεν είναι ένα θετικό βήμα ;

Ξέρω ότι αυτοί οι φοιτητές δεν επέλεξαν το δρόμο αυτό για να γίνουν γνωστοί, δεν θέλησαν να γράψω τα ονόματα τους, δεν ζήτησαν εκείνοι να γίνει αυτό το θέμα, απλά έβαλαν το κεφάλι κάτω και με ότι μέχρι τότε στοιχεία είχαν δούλεψαν και δούλεψαν σκληρά και αγόγγυστα, φθάνοντας σε κάποιες αποδείξεις που τελειωμένοι γιατροί δεν είχαν βρει, δεν είχαν δει, δεν είχαν ασχοληθεί.

Έτυχε σε ένα σαλονάκι νοσοκομείου με τον ένα να συζητώ και κάποια στιγμή μου είπε, "θέλω ρε φίλε να μπορώ να κάνω καλά τον κόσμο", το πίστευε και το πιστεύει, το θέλει πολύ και το παλεύει, να μάθει και να βρει όσα στοιχεία μπορεί για να νικήσει όχι την μάχη αλλά τον πόλεμο.

Εγώ απλά εύχομαι να τον αξιώσει ο Θεός να προσφέρει αυτό που θέλει στον άνθρωπο, όχι γιατί τον αγαπώ πολύ σαν φίλο, όχι γιατί παλεύει και στερείτε διάφορα, αλλά γιατί αξίζει να επαληθεύεται η πίστη στο σκοπό, γιατί μόνο από τέτοια πεισματάρικα παιδιά μπορεί το αύριο μας να έχει κάποια ελπίδα.

Δε με νοιάζουν οι εταιρείες, δε με νοιάζει το ποιος και πόσα κερδίζει, απλά με νοιάζει να βλέπω αχτίδες φωτός και μια τέτοια είδα ...

[Δημήτριος]

Συμφωνώ με τον Soulseek. Απλώς θα μεταφέρω σε αντίθεση με αυτό που έγραψε ο Ramoglou:

2. Μία εταιρεία όσο και κερδοσκοπική και αν είναι, έχει προς συμφέρον της και των πωλήσεων της βέβαια, σκοπό να παρασκευάσει ένα φάρμακο που να επιφέρει την ίαση της νόσου.

αυτό που διάβασα στο τελευταίο "Εψιλον":
Αν έχεις ανέβει σε λάθος τρένο, δεν ωφελεί να τρέχεις μέσα σε αυτό προς την αντίθετη κατεύθυνση.

[Ramoglou]

Καλημέρα σας.
Δημήτρη μου ίσως να φταίει που τώρα άνοιξα το μάτι μου, αλλά την παρατήρηση σου δεν την κατάλαβα.

Οκ συμφωνείς με τον Soulseek, αλλά το απόφθεγμα δε το κατάλαβα.
Δηλαδή μια εταιρεία δεν θα πρέπει να ενδιαφέρεται για την παραγωγή φαρμάκων που θα επιφέρουν την ίαση ;
Για βοήθα γιατί σε βλέπω να τα λες με τη χορηγία καρυδόπιτας και τσίπουρου.

Πάντως έτσι και για χάρη της κουβέντας θα σας πω πως με τη χρήση των φαρμάκων και τις χημειοθεραπείες κατάφεραν να αναστρέψουν την πορεία της νόσου πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι σήμερα είναι μια χαρά.
Και αυτοί και οι οικείοι τους, έχουν σίγουρα τελείως διαφορετική άποψη για την χρήση των φαρμάκων και για τις χημειοθεραπείες.

Μπορεί να υπάρχει αυτός ο "πόλεμος" των φαρμακοβιομηχανιών, μπορεί να υπάρχουν γιατροί ασυνείδητοι αλλά, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι και από τις δύο πλευρές, που παλεύουν για κάτι καλύτερο.

Αυτό για μένα ήταν και το πόιντ του θέματος.

[Soulseek]

Φίλε Ramoglou, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων "απλά" περνά πιό επώδυνα τη νόσο με τη χρήση της χημειοθεραπείας.
Επίσης, λες:

2. Μία εταιρεία όσο και κερδοσκοπική και αν είναι, έχει προς συμφέρον της και των πωλήσεων της βέβαια, σκοπό να παρασκευάσει ένα φάρμακο που να επιφέρει την ίαση της νόσου.
3. Οι ερευνητές ιατροί αγωνίζονται κάθε μέρα για να βρουν το τι μπορεί να είναι αυτό που θα νικήσει τη νόσο.

...που δυστυχώς δεν ισχύουν καθ' ολοκληρίαν.
Ο λόγος για την κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας (patent) ενός νέου φαρμάκου, που καθιστά την εταιρία που την ανακάλυψε αποκλειστικό παραγωγό αυτού του φαρμάκου. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε κράτος υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο καμία άλλη εταιρία δεν έχει το δικαίωμα να εμπορευτεί την ίδια patent πριν την πάροδο ορισμένων χρόνων (περίοδος που ποικίλλει από 5 μέχρι 15 χρόνια). Δηλαδή, η εταιρία που «εφηύρε» το συγκεκριμένο φάρμακο, έχει την αποκλειστικότητα στο εμπόριο (για το συγκεκριμένο φάρμακο) για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το τί γίνεται όταν παρέλθει αυτός ο χρόνος, το περιγράφει χαρακτηριστικά ο δρ. Sharon Levine (διευθυντής του ιατρικού ομίλου Kaiser) σε συνέντευξη στο κανάλι ABC:
«Εαν ως κατασκευαστής μπορώ να αλλάξω ένα μόριο και να έχω άλλα είκοσι χρόνια αποκλειστικών δικαιωμάτων διάθεσης, πείθοντας τους ιατρούς να συνταγογραφούν και τους καταναλωτές να ζητούν τη νέα μορφή του Prilosec ή του εβδομαδιαίου Prozak αντί για το ημερήσιο, γιατί να ξοδεύω χρήματα σε μια πολύ πιό αβέβαιη κατεύθυνση, με τη λήξη των δικαιωμάτων μου, αναζητώντας ολοκαίνουρια φάρμακα?» (πηγή: Hellenic Nexus τ.13 σ.39-40)
Αν το λέει αυτό ο διευθυντής του ιατρικού ομίλου Kaiser, εγώ δεν έχω να πω τίποτε άλλο.

[Δημήτριος]

>QBB<

Δηλαδή μια εταιρεία δεν θα πρέπει να ενδιαφέρεται για την παραγωγή φαρμάκων που θα επιφέρουν την ίαση ;.

Πρωτίστως για αυτό πρέπει να ενδιαφέρονται. Το αν θα αποδίδουν και πλούσιο μέρισμα στους μετόχους όμως δεν θα πρέπει να τους οδηγεί σε μεθόδους που στην τελική απαξιώνουν και υποσκελίζουν το πρώτιστο κίνητρο. Και δυστυχώς η πράξη αποδεικνύει ότι για αυτές τις εταιρείες κίνητρο είναι το μέρισμα και όχι η απαλοιφή του πόνου.

Πάντως έτσι και για χάρη της κουβέντας θα σας πω πως με τη χρήση των φαρμάκων και τις χημειοθεραπείες κατάφεραν να αναστρέψουν την πορεία της νόσου πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι σήμερα είναι μια χαρά.

Σίγουρα σε πολλούς ασθενείς δόθηκε από παράταση ζωής έως και ίαση. Σε πολλούς άλλους όμως δημιουργήθηκαν άλλα προβλήματα και δεν υπήρχε αποτέλεσμα.
Η συνειδητά συστηματική απόκρυψη στοιχείων και η ανάδειξη μόνον όσων συμφέρουν τις πωλήσεις συγκεκριμένων μεθόδων και φαρμάκων, χάρη στην κατευθυνόμενη έρευνα και προώθηση, σε συνδυασμό με την θεοποίηση των επιστημόνων/γιατρών/ερευνητών οι οποίοι, για μένα τουλάχιστον, έχουν εγκλωβίσει την σκέψη τους με το να αποδέχονται μόνον τις "επιστημονικά ορθές" πρακτικές οδηγεί σε μονομέρεια στην χρήση συγκεκριμένων μεθόδων και φαρμάκων που παρασκευάζονται από συγκεκριμένες εταιρείες που γνώμονα έχουν το καθαρό και όσο γίνεται μεγαλύτερο κέρδος και παράλληλα οδηγεί σε αποκλεισμό άλλες μεθόδους, πιο ήπιες αναφορικά με τις συνέπειες και λιγότερο ...ευρωβόρες.

Μπορεί να υπάρχει αυτός ο "πόλεμος" των φαρμακοβιομηχανιών, μπορεί να υπάρχουν γιατροί ασυνείδητοι αλλά, αλλά υπάρχουν και άνθρωποι και από τις δύο πλευρές, που παλεύουν για κάτι καλύτερο.

Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που τηρούν τον όρκο που δώσανε. Υπάρχουν όμως και αυτοί που εκμεταλλεύονται την δική τους καλή διάθεση με τα πιο πάνω αποτελέσματα.

αλλά το απόφθεγμα δε το κατάλαβα

Φαντάσου το τρένο σαν μια στρεβλή αντίληψη για την θεραπεία ασθενειών. Λέω εγώ ότι οι χημειοθεραπείες είναι κακό πράγμα γιατί οι εφαρμόζοντες έχουν στρεβλή αντίληψη. Το να τις κάνω καλύτερες (να τρέξω δηλαδή στην αντίθετη κατεύθυνση αλλά παραμένοντας μέσα στο τρένο) δεν θα ακυρώσει την στρέβλωση.
(και επειδή είμαι σίγουρος ότι δεν σε βοήθησα να καταλάβεις, αποδέχομαι την πρόκληση

σε βλέπω να τα λες με τη χορηγία καρυδόπιτας και τσίπουρου.

)

[Ramoglou]

OK λοιπόν θα το "λύσουμε" από κοντά το πρόβλημα !

Το point και των δύο σας είναι η κακή ιατρική και οι εφαρμογές αυτής με σκοπό το κέρδος και τη μη εφαρμογή της επαναστατικής επιστήμης.
Δε διαφωνώ πως υπάρχουν κακοί αλλά ίσως και λόγο ρομαντισμού να ελπίζω πως υπάρχουν και να βλέπω και καλούς στο όλο θέμα.

Είπαμε όμως ... από κοντά !!!

Soulseek νομίζω πως θα σε χρειαστεί ο Δημήτριος για να με "βάλετε στη μέση".

[Ladyhawk]

Ξεκινάω με μία καλημέρα σε όλους εσάς.

Δυστυχώς και ο χώρος της ιατρικής είναι ένας χώρος που και αυτός εμπεριέχει όλων των λογιών τους ιατρούς (βλ. επιστήμονες!)
Τι εννοώ? Από ευσυνείδητους ιατρούς οι οποίοι ασκούν το λειτούργημά τους με πάθος και αγώνα για την ανθρώπινη ζωή και αυτοί θα πρέπει να επικροτούνται για τον αγώνα τους μιας και αυτή είναι η ουσιαστική τους ανταμοιβή, αλλά και άλλους οι οποίοι τα τσεπώνουν κανονικά αδιαφορώντας για τον ανθρώπινο πόνο. Ας μην ξεχνάμε πως με όσα έχουν δει έχουν γίνει πολύ χοντρόπετσοι όταν φυσικά πρόκειται για κάποιον ξένο και πολλάκις επίορκοι .....

Οι χημειοθεραπείες μέχρι στιγμής είναι υποτίθεται η πιο εξελιγμένη μέθοδος (εξαιρείται το χειρουργείο) για την καταπολέμηση αυτής της καταραμένης αρρώστιας που πλήττει σήμερα τον κόσμο.

Δυστυχώς βρίσκεται σε τέτοιο στάδιο που ναι μεν μπορεί να έχει επιτυχία, μπορεί όμως να έχει και μεγάλη αποτυχία.
Τι να κάνει όμως ο απεγνωσμένος ασθενής? Δεν έχει και πολλές επιλογές... ή πάει όπως είναι ή ρισκάρει μπας και την σκαπουλάρει....

Η εκμετάλλευση που γίνεται πάνω στον ανθρώπινο πόνο είναι τραγική σε όλους τους τομείς.... γιατί η στιγμή είναι τέτοια που το θύμα γίνεται εύκολο.
Οι φαρμακοβιομηχανίες – όπως πολύ σωστά προαναφέρθηκε – θα έπρεπε να είχε σκοπό την ίαση. Στην αντίθετη ζυγαριά όμως μπαίνει το χρήμα και δυστυχώς έχει μεγάλο βάρος.

Μέσα στην ημέρα θα σας παραθέσω ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην ελευθεροτυπία – ελπίζω να καταφέρω να το βρω - και νομίζω είναι να τραβάς τα μαλλιά σου !
Το άρθρο αυτό δείχνει πως όχι μόνο οι φαρμακοβιομηχανίες δεν έχουν σκοπό την ίαση από κάποια ασθένεια αλλά ο σκοπός ύπαρξής τους είναι μόνο η απόκτηση του χρήματος τον οποίο προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιτύχουν ακόμα και εις βάρος της ανθρώπινης υγείας.
Το άρθρο μιλάει για ψευδή αποτελέσματα εξετάσεων προκειμένου να προωθηθούν συγκεκριμένα φάρμακα.

[Soulseek]

Είπαμε όμως ... από κοντά !!!

Ορίστε ημέρα και ώρα παρακαλώ, εγώ δεν κατάφερα να είμαι και στην προηγούμενη συνάντηση οπότε ανυπομονώ.

Ladyhawk, μήπως αναφέρεσαι σε αυτό το δημοσίευμα?!

[Ladyhawk]

Soulseek, όχι δεν λέω αυτό το άρθρο αν και το συγκεκριμένο το βρίσκω και αυτό πολύ σχετικό και ενδιαφέρον.

Αυτό που αναφέρω είναι μία συνέντευξη του Μισέλ Ντε Λορζεριλ, καρδιολόγου διατροφολόγου και ερευνητή στο τμήμα φυσιολογίας της Γαλλίας, και είναι γραμμένο στο «Έψιλον» ένθετο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας


http://www.mediafire.com/?0mpy5dxo4gz
(το κατεβάζετε από το σύνδεσμο στον υπολογιστή σας και το διαβάζετε)

[NEHEMAUT]

Καλημέρα σε όλους

Επειδή τυγχάνει να εργάζομαι στο χώρο της ιατρικής και να παρακολουθώ καθημερινά όλα όσα αναφέρονται θα ήθελα να πω και εγώ μερικές απόψεις που έχω σχηματίσει.

Όντως το παιχνίδι που παίζεται με τις φαρμακοβιομηχανίες είναι τεράστιο και πολύ καλά στημένο. Η κάθε μια υποστηρίζει το δικό της σκεύασμα με κάθε τρόπο και στην προσπάθεια δε να το προωθήσει χρησιμοποιεί τους ίδιους τους γιατρούς [ επειδή αυτοί τα συνταγογραφούν]. Εκδρομές, προμήθειες και διάφορες εκδουλεύσεις…αρκεί να ‘’φύγουν’’ ποσότητες. Το ίδιο ισχύει και με τα εμβόλια καθώς και με τις παιδικές τροφές , γάλατα , κρέμες και άλλα ιατρικά βοηθήματα και εργαλεία.

Όμως αυτό δεν αλλάζει την χρησιμότητα τους η οποία αν δεν υπήρχε δεν θα είχε και κίνηση το σκεύασμα. Θα ήταν τελείως παράλογο να αρνηθούμε την βοήθεια τους. Αυτό που θα πρέπει να προσέχουμε δεν είναι η χρήση αλλά η κατάχρηση τους και η ''φαντασία'' μας όσον αφορά τις προσδοκίες μας, επειδή αυτά είναι η αιτία όλων των ''κακών''.
Όσον αφορά το ιατρικό προσωπικό και κυρίως τους ιατρούς και εκεί όπως και παντού υπάρχουν όλων των ειδών οι καταστάσεις αφού είναι όλοι άνθρωποι και όχι ιδέες.

Αυτό έχει μεγάλη σημασία επειδή όπως συμβαίνει και με άλλους χώρους που αντιπροσωπεύουν βασικούς τομείς της ανθρώπινης κοινωνίας [ στρατός, θρησκεία, παιδεία κλπ] μέχρι τώρα ο ψυχολογικός παράγων και η προσωπικότητα των συμμετεχόντων δεν υπολογίζονταν επαρκώς και τώρα τελευταία έχουν αρχίσει να γίνονται κάποιες έρευνες και ερωτηματολόγια σχετικά.

Στο θέμα τώρα του καρκίνου που δυστυχώς όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερα κρούσματα έχουμε, τα πάντα είναι ακόμη υπό έρευνα και τίποτα δεν είναι απολύτως σταθερό εκτός του χειρουργείου.
Οι χημειοθεραπεία είναι η μόνη συμπληρωματική λύση που υπάρχει για την ώρα και απ όσο γνωρίζω ούτε οι ίδιοι οι ιατροί όταν νοσούν δεν την αποφεύγουν, ούτε οι ιατρικοί αντιπρόσωποι.....

Οι παρενέργειες είναι αρκετές αλλά από την άλλη αν πετύχει και τα οφέλη μπορεί να είναι μεγάλα.
Οι νόμοι της επιλογής και της εξέλιξης έχουν και εδώ την δράση τους μόνο που το ξεχνάμε.
Όπως θα αντιδράσει διαφορετικά ένας οργανισμός από ένα άλλο αν βρεθεί σε δύσκολες συνθήκες [ δίψα, αϋπνία, στρές κλπ] το ίδιο διαφορετικά θα αντιδράσει και στην πορεία μιας αρρώστιας καθώς και στα φάρμακα που αλλάζουν την βιοχημεία του σώματος μας.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, θεωρώ ότι η προσπάθεια κάθε επιστήμονα ερευνητή πρέπει να επιβραβεύεται και να ενθαρρύνεται, διότι ο κόπος και τα όνειρα θέλουν ενέργεια και βοήθεια για να προχωρήσουν και ας μην είμαστε μονίμως προκατειλημμένοι....που και που εμφανίζονται και αστέρια ανάμεσα στα άχυρα....

Με εκτίμηση