Μαθήματα Ιστορίας και σύγχρονη εκπαίδευση
Συντονιστές: Ramoglou, Ladyhawk, Zadok the priestess
-
- Mystica.gr
- Δημοσιεύσεις: 1411
- Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
- Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
- Επικοινωνία:
Μαθήματα Ιστορίας και σύγχρονη εκπαίδευση
Δύο ενδιαφέροντα άρθρα από παλαιότερο τεύχος του εβδομαδιαίου περιοδικού "ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ"...
Το πρώτο έχει τίτλο: "Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ"
..... <----- κάνετε κλικ διαδοχικά!
Και το δεύτερο: "ΕΣΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗ ΔΟΜΝΑ ΤΗ ΒΙΣΒΥΖΗ;"
............... <----- κάνετε κλικ διαδοχικά!
Το πρώτο έχει τίτλο: "Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ"
..... <----- κάνετε κλικ διαδοχικά!
Και το δεύτερο: "ΕΣΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗ ΔΟΜΝΑ ΤΗ ΒΙΣΒΥΖΗ;"
............... <----- κάνετε κλικ διαδοχικά!
Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir
André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry
-
- Δημοσιεύσεις: 74
- Εγγραφή: Πέμ Ιουν 09, 2005 11:55 pm
- Επικοινωνία:
Πάρα πολύ καλό θέμα όντως.
Μου θύμισε όταν ξεκίνησα πρόσφατα κι εγώ την Α΄Δημοτικού να την διαβάζω ξανά (με το παιδί μου) και σε κάποια στιγμή βρίσκομαι μπροστά σε κείμενο με τίτλο " ο γάδαρος " .
Ερώτηση αφελούς τέκνου:
Μπαμπά δεν είναι γαιδαρος το σωστό αλλά γάδαρος;
Απάντηση πατέρα
........................
Τι να του πεις του παιδιού;
Οτι η ποιητική αδεία που κουβαλάει ο ποιητής τον βάρεσε στο κεφάλι;
Λες οχι παιδί μου, είναι ιδιωματισμός και το σωστό είναι γαίδαρος (που είναι τα άτιμα τα διαλυτικά;) Και φυσικά επόμενη ερώτηση:
Τι είναι ιδιωματισμός;
Θα μου πείτε δεν χαίρεσσι που σου δίνει την ευκαιρία το βιβλίο να μάθεις στο παιδί σου και κάτι παραπάνω;
Ε, οχι δεν είμαι και πανευτυχής διότι στα πρώτα βήματα δεν μαθαίνεις την εξαίρεση αλλά τον κανόνα να πάρει η ευχή!
Και επίσης , υποτίθεται οτι η περισσότερη δουλειά γίνεται μέσα στην τάξη και οχι στι σπίτι, γιατί αν ήταν έτσι ξέραμε και άλλες λύσεις!!
Και είναι μόνο η αρχή.
Το θέμα της παιδείας είναι μεγάλο και φοβάμαι οτι εδώ μόνο ενα κομμάτι του μπορούμε να φωτίσουμε.
Μου θύμισε όταν ξεκίνησα πρόσφατα κι εγώ την Α΄Δημοτικού να την διαβάζω ξανά (με το παιδί μου) και σε κάποια στιγμή βρίσκομαι μπροστά σε κείμενο με τίτλο " ο γάδαρος " .
Ερώτηση αφελούς τέκνου:
Μπαμπά δεν είναι γαιδαρος το σωστό αλλά γάδαρος;
Απάντηση πατέρα
........................
Τι να του πεις του παιδιού;
Οτι η ποιητική αδεία που κουβαλάει ο ποιητής τον βάρεσε στο κεφάλι;
Λες οχι παιδί μου, είναι ιδιωματισμός και το σωστό είναι γαίδαρος (που είναι τα άτιμα τα διαλυτικά;) Και φυσικά επόμενη ερώτηση:
Τι είναι ιδιωματισμός;
Θα μου πείτε δεν χαίρεσσι που σου δίνει την ευκαιρία το βιβλίο να μάθεις στο παιδί σου και κάτι παραπάνω;
Ε, οχι δεν είμαι και πανευτυχής διότι στα πρώτα βήματα δεν μαθαίνεις την εξαίρεση αλλά τον κανόνα να πάρει η ευχή!
Και επίσης , υποτίθεται οτι η περισσότερη δουλειά γίνεται μέσα στην τάξη και οχι στι σπίτι, γιατί αν ήταν έτσι ξέραμε και άλλες λύσεις!!
Και είναι μόνο η αρχή.
Το θέμα της παιδείας είναι μεγάλο και φοβάμαι οτι εδώ μόνο ενα κομμάτι του μπορούμε να φωτίσουμε.
-
- Δημοσιεύσεις: 105
- Εγγραφή: Σάβ Σεπ 16, 2006 4:54 pm
Ιδιαιτέρως ενδιαφέρον και κατ'εμέ ακριβές το πρώτο άρθρο. Όντως το θέμα είναι να περιφρουρούμε τα όσα έχουμε προσφέρει και από την δική μας στάση να τα διατηρούμε ζωντανά.
Όσο για το δεύτερο άρθρο έχω αρκετές ενστάσεις στα λεγόμενα του κυρίου και διακρίνω έναν υπερβολικό εθνικό φανατισμό. Επικαλείται για παράδειγμα ιστορική ανακρίβεια όταν ο ίδιος είναι ιστορικά ανακριβής (Ουδέποτε η Εκκλησία βοήθησε στην απελευθέρωση της Ελλάδος το 1821). Αν τώρα, ειδικά στο θέμα του Ελληνοτουρκικού, η κάποια σύζευξη των μεταξύ των δύο λαών απόψεων ωθήσει σε μια πιο ειρηνική γειτονιά, θα το προτιμούσα παρά θα το αντέκρουα κι ας μην είναι ιστορικά ακριβές.
LordPayens
Όσο για το δεύτερο άρθρο έχω αρκετές ενστάσεις στα λεγόμενα του κυρίου και διακρίνω έναν υπερβολικό εθνικό φανατισμό. Επικαλείται για παράδειγμα ιστορική ανακρίβεια όταν ο ίδιος είναι ιστορικά ανακριβής (Ουδέποτε η Εκκλησία βοήθησε στην απελευθέρωση της Ελλάδος το 1821). Αν τώρα, ειδικά στο θέμα του Ελληνοτουρκικού, η κάποια σύζευξη των μεταξύ των δύο λαών απόψεων ωθήσει σε μια πιο ειρηνική γειτονιά, θα το προτιμούσα παρά θα το αντέκρουα κι ας μην είναι ιστορικά ακριβές.
LordPayens
>QBB<
Το ίδιο κέρμα θα έχουμε στρίψει από την άλλη, θα νομίζουμε ότι άλλαξε η αξία του.
Ελευθερία. Η ειρήνη κτλ ακριβά αγαθά είναι δευτερεύοντα, δορυφόροι της πολιτισμένης έκδοσης της πρώτης, που δεν αγοράζεται με πενταρο-δεκάρες. Με τόσα, ενοικιάζεται η ιμιτασιόν..
Πολιτισμός η ορθοφροσύνη, η δίκαιη αντιμετώπιση του εαυτού - τόσο η αναγνώριση του σωστού (τι δ' έρεξα) όσο και το η ακοή, παραδοχή και αποδοχή όσων δε μάς χαϊδεύουν τα αυτιά (πη παρέβην), και όχι το προχειροθάψιμό τους μαζί με την ειλικρίνεια προς τον Εαυτό.
LordPayens έγραψε:Αν τώρα, ειδικά στο θέμα του Ελληνοτουρκικού, η κάποια σύζευξη των μεταξύ των δύο λαών απόψεων ωθήσει σε μια πιο ειρηνική γειτονιά, θα το προτιμούσα παρά θα το αντέκρουα κι ας μην είναι ιστορικά ακριβές.
Το ίδιο κέρμα θα έχουμε στρίψει από την άλλη, θα νομίζουμε ότι άλλαξε η αξία του.
Ελευθερία. Η ειρήνη κτλ ακριβά αγαθά είναι δευτερεύοντα, δορυφόροι της πολιτισμένης έκδοσης της πρώτης, που δεν αγοράζεται με πενταρο-δεκάρες. Με τόσα, ενοικιάζεται η ιμιτασιόν..
Πολιτισμός η ορθοφροσύνη, η δίκαιη αντιμετώπιση του εαυτού - τόσο η αναγνώριση του σωστού (τι δ' έρεξα) όσο και το η ακοή, παραδοχή και αποδοχή όσων δε μάς χαϊδεύουν τα αυτιά (πη παρέβην), και όχι το προχειροθάψιμό τους μαζί με την ειλικρίνεια προς τον Εαυτό.
Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους.
Πράγματι τά άθρα που παραθέτει η αγαπητή Zadok είναι πάντα ενδιαφέροντα.
Συμφωνώ με όσα αναφέρει ο Νικηφόρος, μια και έχω ήδη βρεθεί στα ίδια διλήμματα ''διαβάζοντας'' μαζί με τον γιό μου τα πρώτα κείμενα γλώσσας, θρησκευτικών και ιστορίας της τρίτης δημοτικού.
Η άποψη μου είναι οτι ανεξάρτητα απο την ''δουλειά'' που γίνεται μέσα στο σχολείο και η οποία ανταποκρίνεται πάντα στο πνεύμα της διεύθυνσης του εκάστοτε σχολείου και του δάσκαλου και όχι άπαραίτητα στην κρατική γραμμή, είμαστε και εμείς οι γονείς υπεύθυνοι για την κατεύθυνση της μόρφωσης τους και κυρίως της γλώσσας που θα μάθουν και θα χρησιμοποιήσουν.
Απο την δική μου εμπειρία παρατηρώ οτι τα παιδιά χρησιμοποιούν την ίδια ''γλώσσα'' και ''ορολογία'' που ακούν απο τούς γονείς τους.
Αν εμείς λοιπόν προωθούμε μια σωστή ελληνική διάλεκτο αποκλείεται να μην επηρρεαστούν και κάποτε αναρρωτηθούν....ελπίζω...
Με εκτίμηση
Πράγματι τά άθρα που παραθέτει η αγαπητή Zadok είναι πάντα ενδιαφέροντα.
Συμφωνώ με όσα αναφέρει ο Νικηφόρος, μια και έχω ήδη βρεθεί στα ίδια διλήμματα ''διαβάζοντας'' μαζί με τον γιό μου τα πρώτα κείμενα γλώσσας, θρησκευτικών και ιστορίας της τρίτης δημοτικού.
Η άποψη μου είναι οτι ανεξάρτητα απο την ''δουλειά'' που γίνεται μέσα στο σχολείο και η οποία ανταποκρίνεται πάντα στο πνεύμα της διεύθυνσης του εκάστοτε σχολείου και του δάσκαλου και όχι άπαραίτητα στην κρατική γραμμή, είμαστε και εμείς οι γονείς υπεύθυνοι για την κατεύθυνση της μόρφωσης τους και κυρίως της γλώσσας που θα μάθουν και θα χρησιμοποιήσουν.
Απο την δική μου εμπειρία παρατηρώ οτι τα παιδιά χρησιμοποιούν την ίδια ''γλώσσα'' και ''ορολογία'' που ακούν απο τούς γονείς τους.
Αν εμείς λοιπόν προωθούμε μια σωστή ελληνική διάλεκτο αποκλείεται να μην επηρρεαστούν και κάποτε αναρρωτηθούν....ελπίζω...
Με εκτίμηση
-
- Δημοσιεύσεις: 105
- Εγγραφή: Σάβ Σεπ 16, 2006 4:54 pm
Αγαπητέ Ευθύμη,
Έχεις απόλυτο δίκαιο και δεν θα σε αντικρούσω-πως θα μπορούσα άλλωστε να αντικρούσω ένα τόσο βαθύ και ακριβές κείμενο. Είναι όμως ιδιαίτερα λυπηρό να βλέπεις νέους ανθρώπους αυτήν την εποχή με έναν ακραίο φανατισμό(που σε μεγάλο μέρος παίρνει διαστάσεις στερεότυπου), άσκοπο αν αναλογιστούμε την πορεία που διαγράφει ο κόσμος και που τείνει. Σίγουρα σημαντικότερη όλων είναι η διδαχή των αξιών. Με την επίτευξή της δεν υπάρχει κανένας λόγος για παραπληροφόρηση ούτε προς την μια κατεύθυνση ούτε προς την άλλη. Το θέμα είναι όμως ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η ιμιτασιόν είναι γεγονός ανεξαρτήτως κι αν εργαζόμαστε για το βέλτιστο. Και από την στιγμή που είναι γεγονός πρέπει να μας απασχολεί αναλόγως.
Φιλικά,
LordPayens
--------------
- Deus et mon Droit -
Έχεις απόλυτο δίκαιο και δεν θα σε αντικρούσω-πως θα μπορούσα άλλωστε να αντικρούσω ένα τόσο βαθύ και ακριβές κείμενο. Είναι όμως ιδιαίτερα λυπηρό να βλέπεις νέους ανθρώπους αυτήν την εποχή με έναν ακραίο φανατισμό(που σε μεγάλο μέρος παίρνει διαστάσεις στερεότυπου), άσκοπο αν αναλογιστούμε την πορεία που διαγράφει ο κόσμος και που τείνει. Σίγουρα σημαντικότερη όλων είναι η διδαχή των αξιών. Με την επίτευξή της δεν υπάρχει κανένας λόγος για παραπληροφόρηση ούτε προς την μια κατεύθυνση ούτε προς την άλλη. Το θέμα είναι όμως ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η ιμιτασιόν είναι γεγονός ανεξαρτήτως κι αν εργαζόμαστε για το βέλτιστο. Και από την στιγμή που είναι γεγονός πρέπει να μας απασχολεί αναλόγως.
Φιλικά,
LordPayens
--------------
- Deus et mon Droit -
>QBB<
Πράγματι αγαπητέ φίλε σε κάποιο βαθμό είναι. Ωστόσο, το παρήγορο είναι ότι μέσα από τον πόνο που δημιουργούν αυτές οι καταστάσεις επέρχεται η ουσιαστική συνειδητοποίηση. Είναι το λάθος που οδηγεί στην εκτίμηση του αγαθού και η Ελευθερία που δίνει το δικαίωμα στην επιλογή του λάθους.
Το προμοτάρισμα του σωστού ως μοναδική επιλογή, αποκρύπτοντας τη λάθος, επιστρέφει χειρότερα επακόλουθα. Ο εύκολος δρόμος συνήθως δεν είναι ο αποτελεσματικός, αλλά ο πρόσκαιρα αρεστός.
Προς όφελος του σωστού, καλύτερα να παρέχεται ελευθερία επιλογής μεταξύ αυτού και του λάθους.
LordPayens έγραψε:Είναι όμως ιδιαίτερα λυπηρό να βλέπεις νέους ανθρώπους αυτήν την εποχή με έναν ακραίο φανατισμό(που σε μεγάλο μέρος παίρνει διαστάσεις στερεότυπου)
Πράγματι αγαπητέ φίλε σε κάποιο βαθμό είναι. Ωστόσο, το παρήγορο είναι ότι μέσα από τον πόνο που δημιουργούν αυτές οι καταστάσεις επέρχεται η ουσιαστική συνειδητοποίηση. Είναι το λάθος που οδηγεί στην εκτίμηση του αγαθού και η Ελευθερία που δίνει το δικαίωμα στην επιλογή του λάθους.
Το προμοτάρισμα του σωστού ως μοναδική επιλογή, αποκρύπτοντας τη λάθος, επιστρέφει χειρότερα επακόλουθα. Ο εύκολος δρόμος συνήθως δεν είναι ο αποτελεσματικός, αλλά ο πρόσκαιρα αρεστός.
Προς όφελος του σωστού, καλύτερα να παρέχεται ελευθερία επιλογής μεταξύ αυτού και του λάθους.
-
- Δημοσιεύσεις: 105
- Εγγραφή: Σάβ Σεπ 16, 2006 4:54 pm
Το προμοτάρισμα του σωστού ως μοναδική επιλογή, αποκρύπτοντας τη λάθος, επιστρέφει χειρότερα επακόλουθα. Ο εύκολος δρόμος συνήθως δεν είναι ο αποτελεσματικός, αλλά ο πρόσκαιρα αρεστός.
Σαφώς, αλλά δυστυχώς έχουμε και την λεγόμενη συμπόνοια που σε κάποιες περιπτώσεις μας ωθεί να πράξουμε τ'αντίθετα. Δεν αντιλέγω βέβαια ότι τούτος είναι ο σωστός δρόμος. Ως άνθρωποι όμως έχουμε πλήρη δικαιώματα και στον σωστό αλλά και στον εσφαλμένο δρόμο.
Φιλικά,
LordPayens
Να το πω λίγο διαφορετικά;
Πρέπει ένα έθνος να θυσιάζει την ιστορία του, να την κόβει και να την ράβει στα μέτρα συμφερόντων εγχώριων ή ξένων;
Μάλλον όχι.
Εδώ θα αναρωτηθεί κάποιος, και ποιά είναι η "πραγματική" ιστορία την στιγμή που και οι ιστορικοί οι σύγχρονοι με τα συμβάντα που τα περιγράφουν δεν συμφωνούν μεταξύ τους;
Και αυτό είναι λογικό γιατί και ο ιστορικός είναι άνθρωπος και όσο και να το αποφεύγει επηρεάζεται ως ένα βαθμό.
Πρέπει μάλλον να αναζητηθεί η ιστορική αληθεια ανάμεσα στις μαρτυρίες των ιστορικών συμβάντων.
Καλή συνέχεια.
Πρέπει ένα έθνος να θυσιάζει την ιστορία του, να την κόβει και να την ράβει στα μέτρα συμφερόντων εγχώριων ή ξένων;
Μάλλον όχι.
Εδώ θα αναρωτηθεί κάποιος, και ποιά είναι η "πραγματική" ιστορία την στιγμή που και οι ιστορικοί οι σύγχρονοι με τα συμβάντα που τα περιγράφουν δεν συμφωνούν μεταξύ τους;
Και αυτό είναι λογικό γιατί και ο ιστορικός είναι άνθρωπος και όσο και να το αποφεύγει επηρεάζεται ως ένα βαθμό.
Πρέπει μάλλον να αναζητηθεί η ιστορική αληθεια ανάμεσα στις μαρτυρίες των ιστορικών συμβάντων.
Καλή συνέχεια.
-
- Δημοσιεύσεις: 105
- Εγγραφή: Σάβ Σεπ 16, 2006 4:54 pm
Αγαπητέ Νικηφόρε,
Η ιστορία δεν θυσιάζεται όπως και να έχει το πράγμα. Η ιστορία είναι ιστορία και είναι πάντα στο χέρι μας να έβρουμε την ιστορική αλήθεια που εμείς θεωρούμε πιστότερη. Το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτό που αναφέρεις. Ποιά είναι τελικά η ιστορική αλήθεια; Τι είναι και τι δεν είναι αλήθεια. Και σ'αυτό το σημείο χωράει λίγος εσωτερισμός. Αποψή μου είναι ότι με τον ίδιο τρόπο που ο μαθητής απαρνείται κάθε τι βέβηβο και αναγεννάται στην αρχή της μαθητείας του, αποδεχόμενος ότι τα όσα μεχρί τούτη την στιγμή εγνώριζε είναι εσφαλμένα ή παρερμηνευμένα, θεωρώ ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μελετήσουμε ένα ιστορικό γεγονός. Πρέπει να το μελετήσουμε αναλόγως από όλες του τις πτυχές χωρίς να μας απασχολούν οι παλαιότερες γνώσεις ή πληροφορίες μας πάνω σε αυτό και σε καμία περίπτωση να μην επιτρέπουμε στο συναίσθημα να καθορίζει την ροή των ενδείξεων.
Φιλικά,
LordPayens
Η ιστορία δεν θυσιάζεται όπως και να έχει το πράγμα. Η ιστορία είναι ιστορία και είναι πάντα στο χέρι μας να έβρουμε την ιστορική αλήθεια που εμείς θεωρούμε πιστότερη. Το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτό που αναφέρεις. Ποιά είναι τελικά η ιστορική αλήθεια; Τι είναι και τι δεν είναι αλήθεια. Και σ'αυτό το σημείο χωράει λίγος εσωτερισμός. Αποψή μου είναι ότι με τον ίδιο τρόπο που ο μαθητής απαρνείται κάθε τι βέβηβο και αναγεννάται στην αρχή της μαθητείας του, αποδεχόμενος ότι τα όσα μεχρί τούτη την στιγμή εγνώριζε είναι εσφαλμένα ή παρερμηνευμένα, θεωρώ ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μελετήσουμε ένα ιστορικό γεγονός. Πρέπει να το μελετήσουμε αναλόγως από όλες του τις πτυχές χωρίς να μας απασχολούν οι παλαιότερες γνώσεις ή πληροφορίες μας πάνω σε αυτό και σε καμία περίπτωση να μην επιτρέπουμε στο συναίσθημα να καθορίζει την ροή των ενδείξεων.
Φιλικά,
LordPayens
Και κάτι άλλο που φαίνεται απο τα κείμενα που παρατέθηκαν.
Είναι η πρώτη ίσως φορά που εμείς σαν Έλληνες στην Ιστορία μας, βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο να αντλούμε τις αξίες μας απο άλλους πολιτισμούς και κουλτούρες. Βέβαια σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και η τεχνολογία, η οποία ναι μεν αίναι καλή και χρήσιμη αλλά φέρει και τον "Δούρειο Ίππο".
Ανέκαθεν είχαμε σαν λαός τον δικό μας κώδικα αξιών και πολλοί άλλοι μας μιμήθηκαν ή προσπάθησαν, βασιζόμενο στην γλώσσα μας.
Δεν θέλω να κινδυνολογήσω αλλά είναι ένα φαινόμενο της εποχής και αν θυμάμαι καλά την λέμε λεξιπενία (δεν είμαι σίγουρος)
Πως να μεταδώσεις την έρμη την Ιστορία όταν η Ελληνική γλώσσα φθίνει και τι αξίες να δώσεις όταν έχουμε ανάγει το αμερικάνικο όνειρο (σπίτι ιδιόκτητο, δουλειά που να δίνει πολλά λεφτά, και πολλές γκόμενες, χώρια η σύζυγος) σε όνειρο ζωής του καθενός μας;
Μάλλον δεν θα δούμε οι περισσότεροι απο εμάς πως θα καταλήξει και αυτή μας η περιπέτεια ως Έλληνες αλλά ελπίζω να την μετατρέψουμε προς όφαλός μας, ως συνηθίζουμε............
Είναι η πρώτη ίσως φορά που εμείς σαν Έλληνες στην Ιστορία μας, βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο να αντλούμε τις αξίες μας απο άλλους πολιτισμούς και κουλτούρες. Βέβαια σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και η τεχνολογία, η οποία ναι μεν αίναι καλή και χρήσιμη αλλά φέρει και τον "Δούρειο Ίππο".
Ανέκαθεν είχαμε σαν λαός τον δικό μας κώδικα αξιών και πολλοί άλλοι μας μιμήθηκαν ή προσπάθησαν, βασιζόμενο στην γλώσσα μας.
Δεν θέλω να κινδυνολογήσω αλλά είναι ένα φαινόμενο της εποχής και αν θυμάμαι καλά την λέμε λεξιπενία (δεν είμαι σίγουρος)
Πως να μεταδώσεις την έρμη την Ιστορία όταν η Ελληνική γλώσσα φθίνει και τι αξίες να δώσεις όταν έχουμε ανάγει το αμερικάνικο όνειρο (σπίτι ιδιόκτητο, δουλειά που να δίνει πολλά λεφτά, και πολλές γκόμενες, χώρια η σύζυγος) σε όνειρο ζωής του καθενός μας;
Μάλλον δεν θα δούμε οι περισσότεροι απο εμάς πως θα καταλήξει και αυτή μας η περιπέτεια ως Έλληνες αλλά ελπίζω να την μετατρέψουμε προς όφαλός μας, ως συνηθίζουμε............
-
- Δημοσιεύσεις: 105
- Εγγραφή: Σάβ Σεπ 16, 2006 4:54 pm
Αγαπητέ Νικηφόρε,
Ως Έλλην που παρακολουθεί τα γεγονότα εκ των Εγγλέζικων χωμάτων έχω να πω ότι αν και πιθανόν να έχεις δίκαιο, δεν θα προλάβουμε να δούμε την κατάληξη αυτών των γεγονότων, είμαι πιο περίεργος να δω πώς θα πάει το πράγμα παγκοσμίως. Όπως είπες, οι Έλληνες έχουμε τον τρόπο μας και κάποια σχετική πρόνοια για διαφόρους λόγους, να "επιβιώνουμε".
Τώρα αν θα οφεληθούμε, τούτο δεν το γνωρίζω.
Φιλικά,
LordPayens
Ως Έλλην που παρακολουθεί τα γεγονότα εκ των Εγγλέζικων χωμάτων έχω να πω ότι αν και πιθανόν να έχεις δίκαιο, δεν θα προλάβουμε να δούμε την κατάληξη αυτών των γεγονότων, είμαι πιο περίεργος να δω πώς θα πάει το πράγμα παγκοσμίως. Όπως είπες, οι Έλληνες έχουμε τον τρόπο μας και κάποια σχετική πρόνοια για διαφόρους λόγους, να "επιβιώνουμε".
Τώρα αν θα οφεληθούμε, τούτο δεν το γνωρίζω.
Φιλικά,
LordPayens
-
- Mystica.gr
- Δημοσιεύσεις: 602
- Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:06 am
- Τοποθεσία: Athens
- Επικοινωνία:
Θεωρώ πως η ιστορική αλήθεια είναι αναγκαία για κάθε λαό. Όλοι πρέπει να γνωρίζουν τα γεγονότα αυτά που σημάδεψαν τον τόπο τους. Μόνο μέσα από αυτή την διαδικασία θα μπορέσει να υπάρξει αρχικά σωστή αξιολόγηση και εν συνεχεία σωστή κρίση απαραίτητη για την διατήρηση της ιστορίας και την εξέλιξη του κάθε εκάστοτε τόπου. Η ιστορία είναι η δύναμη του κάθε τόπου.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που δεν θέλουν αυτήν την δύναμη να υπάρχει με αποτέλεσμα την μετάφραση αυτής κατά το δοκούν.
Είναι πολύ ατιμωτικό για αυτόν που κάνει χρήση αναξιόπιστων πηγών και προσπαθεί να περάσει λανθασμένες γραμμές με προπαγανδιστικό σκοπό.
Η ελεύθερη έκφραση νομίζω δεν έχει θέση σε μία τέτοια κατάσταση και θα πρέπει αυτοί που την επικαλούνται να σκεφτούν και να εκτιμήσουν περισσότερο την πραγματική ιστορία.
Άραγε η ιστορία από ποιους γράφεται ? από τους νικητές ή από τους νικημένους? Μήπως εάν γραφόταν από τους νικημένους υπήρχε μεγαλύτερη ακρίβεια?
Και κάτι τελευταίο που μου ήρθε στο μυαλό.
Ποιος τελικά είναι υπεύθυνος για αυτά που σερβίρονται στα παιδιά στο σχολείο? Και ποιος είναι αυτός που αναλαμβάνει τις ευθύνες του?
Την καλημέρα μου σε όλους σας
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που δεν θέλουν αυτήν την δύναμη να υπάρχει με αποτέλεσμα την μετάφραση αυτής κατά το δοκούν.
Είναι πολύ ατιμωτικό για αυτόν που κάνει χρήση αναξιόπιστων πηγών και προσπαθεί να περάσει λανθασμένες γραμμές με προπαγανδιστικό σκοπό.
Η ελεύθερη έκφραση νομίζω δεν έχει θέση σε μία τέτοια κατάσταση και θα πρέπει αυτοί που την επικαλούνται να σκεφτούν και να εκτιμήσουν περισσότερο την πραγματική ιστορία.
Άραγε η ιστορία από ποιους γράφεται ? από τους νικητές ή από τους νικημένους? Μήπως εάν γραφόταν από τους νικημένους υπήρχε μεγαλύτερη ακρίβεια?
Και κάτι τελευταίο που μου ήρθε στο μυαλό.
Ποιος τελικά είναι υπεύθυνος για αυτά που σερβίρονται στα παιδιά στο σχολείο? Και ποιος είναι αυτός που αναλαμβάνει τις ευθύνες του?
Την καλημέρα μου σε όλους σας
Τίποτα δεν χαρίζεται όλα κατακτιούνται ...
-
- Mystica.gr
- Δημοσιεύσεις: 1411
- Εγγραφή: Παρ Απρ 22, 2005 1:32 am
- Τοποθεσία: Sanctum Sanctorum
- Επικοινωνία:
Σημαντικά σχόλια έχουν καταγραφεί και ο προβληματισμός λίγο ή πολύ είναι παρεμφερής για όλους.
Κρίνω περιττό να διευκρινίσω ότι η εισαγωγή στο παρόν θέμα, τουλάχιστον όσο με αφορά, δεν ενέχει καμμία χροιά εθνικισμού.
Απλά άφησα τα άρθρα να μιλήσουν μόνα τους.
Και ναι, θα συμφωνήσω με τον καθηγητή Κριαρά:
"η γνώση, η σοφία δε φέρει απαραίτητα και ήθος".
..........
Κρίνω περιττό να διευκρινίσω ότι η εισαγωγή στο παρόν θέμα, τουλάχιστον όσο με αφορά, δεν ενέχει καμμία χροιά εθνικισμού.
Απλά άφησα τα άρθρα να μιλήσουν μόνα τους.
Και ναι, θα συμφωνήσω με τον καθηγητή Κριαρά:
"η γνώση, η σοφία δε φέρει απαραίτητα και ήθος".
..........
Le bonheur de l'homme n'est pas dans la liberté, mais dans l'acceptation d'un devoir
André Gide, Préface de Vol de nuit (1930), de Saint-Exupéry
Επιστροφή σε “- ΠΑΝ - ΕΠΙΣΤΗΜΙΟ -”
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 3 επισκέπτες