Άρθρο: ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΣ

[Zadok the priestess]

Μα άμα συνειδητοποιούσαμε τί είναι η αγάπη κι όχι απλά η λέξη που πολύ εύκολα χρησιμοποιούμε, καλά θα 'ταν.

Και εν πάσει περιπτώσει, τί σημαίνει "κάποιος που ξεκινά για να πράξει κακό";
Τί είναι το κακό και πώς μπορεί κάποιος να έχει άλλη προδιάθεση, όταν "ουδείς εκών κακός"

Να το ξαναγράψω;

στον Κύκλο του Απείρου το Κέντρο θεωρείται ότι βρίσκεται «παντού» και η Περιφέρεια «πουθενά»• κάθε Σημείο της Περιφέρειας είναι ως εκ τούτου πάντα «ένα Κέντρο», γεγονός μεγάλης σημασίας για την κατανόηση της Διδασκαλίας της Αρχαίας Σοφίας.

Εξάλλου, μόνον όταν ο άνθρωπος ως «Σημείο» της «Περιφέρειας» αντιλαμβάνεται ότι το «Κέντρο» είναι αληθινά παντού και ότι το περιβάλλον του και ο ίδιος του ο εαυτός δεν έχουν ξεχωριστή ύπαρξη, τότε μόνον ελεύθερα αναγνωρίζει ότι το «Κέντρο» είναι πραγματικά «ένα Σημείο» από το οποίο «δεν μπορεί να παραστρατήσει».

Υπάρχει κάτι έξω από την Αγάπη

[odysseus_nemo]

Μα άμα συνειδητοποιούσαμε τί είναι η αγάπη κι όχι απλά η λέξη που πολύ εύκολα χρησιμοποιούμε, καλά θα 'ταν

Αν δεν απατώμαι είναι καθαρά μια βιωματική κατάσταση! Αυτό σημαίνει πως το περιεχόμενό της/η συνείδηση αυτής της κατάστασης, εξαρτάται καθαρά από την προσωπικότητα του ατόμου. Έτσι δεν είναι;!

Τί είναι το κακό και πώς μπορεί κάποιος να έχει άλλη προδιάθεση, όταν "ουδείς εκών κακός" Question

Μα ακριβώς! από άγνοια θα το πράξει. Επειδή θα έχει αποκτήσει Δύναμη, χωρίς Σοφία και μη γνωρίζοντας το Κάλλος.

στον Κύκλο του Απείρου το Κέντρο θεωρείται ότι βρίσκεται «παντού» και η Περιφέρεια «πουθενά»

Τί γίνεται όταν έχεις "κολλήσει" στο σημείο και δεν κοιτάς στο Όλον; Με ποιόν τρόπο θα δω διαφορετικά τα πράγματα;

[Zadok the priestess]

Μα άμα συνειδητοποιούσαμε τί είναι η αγάπη κι όχι απλά η λέξη που πολύ εύκολα χρησιμοποιούμε, καλά θα 'ταν

Αν δεν απατώμαι είναι καθαρά μια βιωματική κατάσταση! Αυτό σημαίνει πως το περιεχόμενό της/η συνείδηση αυτής της κατάστασης, εξαρτάται καθαρά από την προσωπικότητα του ατόμου. Έτσι δεν είναι;!

Δε νομίζω πως διαφωνούμε σ' αυτό.
Η προσωπικότητα ενός ατόμου όμως, πλάθεται ανάλογα.

Τί είναι το κακό και πώς μπορεί κάποιος να έχει άλλη προδιάθεση, όταν "ουδείς εκών κακός" Question

Μα ακριβώς! από άγνοια θα το πράξει. Επειδή θα έχει αποκτήσει Δύναμη, χωρίς Σοφία και μη γνωρίζοντας το Κάλλος.

Στην πραγματικότητα, δε γίνεται να παράγεις κάλλος χωρίς το μεθοδικό συνδυασμό της σοφίας με την κατάλληλη ισχύ.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις απλά επικρατεί χάος.

Το ΚΑΛΛΟΣ, η ΑΛΗΘΕΙΑ και η ΑΡΕΤΗ είναι τρεις έννοιες και ταυτόχρονα μία. Πρόκειται για όψεις της ίδιας πραγματικότητας. Ο έρωτας είναι η οδός , η ανοδική πορεία προς το πάλλον Κάλλος. Αυτός είναι ο δρόμος της Αθανασίας.

στον Κύκλο του Απείρου το Κέντρο θεωρείται ότι βρίσκεται «παντού» και η Περιφέρεια «πουθενά»

Τί γίνεται όταν έχεις "κολλήσει" στο σημείο και δεν κοιτάς στο Όλον; Με ποιόν τρόπο θα δω διαφορετικά τα πράγματα;

Θα τα δεις όταν θα μπορείς. Δε γίνεται να εξαναγκαστείς να δεις κάτι.
Εμπιστεύσου το θείο Φάνητα... τον έρωτα του όντος που θα ρίξει φως στα σκοτάδια...

Κι ο Έρως βρίσκεται μέσα στο Λόγο. Ακόμη και τους κακούς ο Έρως τους εμπνέει προς την αρετή.

Ας θυμηθούμε λίγο το Συμπόσιο του Πλάτωνος...

Ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο μπορείτε να βρείτε εδώ.

[Ladyhawk]

Είναι σημαντικό τελικά να μπορέσει κανείς να βρει τι είναι αυτό που τον απασχολεί περισσότερο στη ζωή του. Ποιο είναι το ερώτημα εκείνο που χρήζει απάντησης και έτσι μέσα από αυτό θα μπορέσει να βρει πιο "μονοπάτι" θα θελήσει να ακολουθήσει.

Ο αποκρυφισμός είναι αυτός που ασχολείται με την κρυμμένη, όχι άμεσα ορατή πλευρά των πραγμάτων. Είναι η παρατήρηση και μελέτη της φύσης που μέσα από αυτή μπορεί κανείς να βρει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα. Η μελέτη αυτή δεν έχει να κάνει με τα καιρικά και φυσικά φαινόμενα, αλλά ασχολείται με τα βαθύτερα αίτια αυτών δηλαδή τη ρίζα των πραγμάτων. Η ρίζα αυτή σχετίζεται με τα ερωτήματα που αφορούν την ύπαρξη.

Ο αποκρυφισμός πέρα από την επιστήμη – όπως ήδη έχει αναφέρει η αγαπητή Zadok – είναι και ένα είδος φιλοσοφίας. Μία φιλοσοφία που δεν αποκλείει τίποτα το οποίο δεν είναι ορατό. Αναζητά την κρυμμένη όψη των πραγμάτων με σκοπό να βρει απαντήσεις σε ζητήματα που ακόμα και σήμερα βασανίζουν.

[k.]

Άρθρο

Οφείλω να παρατηρήσω, ότι είναι πολύ δύσκολο να ζει κάποιος μία αμιγώς μυστικιστική ζωή στη σημερινή δυτικού τύπου κοινωνία, ειδικά όταν αυτός ο κάποιος χρειάζεται να εργάζεται για βιοποριστικούς λόγους και εφόσον ζει με την οικογένειά του, η οποία περιλαμβάνει και παιδιά. Είναι ευκολότερο (αν και όχι εύκολο) να ζει μία αποκρυφιστική ζωή

Θεωρώ πως εξίσου δύσκολο είναι και το να ζει κανείς μια αποκρυφιστική ζωή...Απαιτεί εξίσου ισχυρές δεσμέυσεις και ενασχόληση.
Και όπως γράφεις και στο άρθρο:

Όμως, πριν ο άνθρωπος μπορέσει να επιχειρήσει να εξουσιάσει τη Φύση με αποκρυφιστικά μέσα, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσει ότι ο ίδιος είναι ένας τέλειος μικρόκοσμος – αυτό σημαίνει, ότι στην οργανική, ψυχική και πνευματική του δομή αντικατοπτρίζει και αντανακλά όλα τα στοιχεία και τις διεργασίες, τα οποία εμπεριέχονται στη Φύση. Συνεπώς, πρέπει να επιτύχει να οραματιστεί τον κοσμικό εαυτό μέσα στον άνθρωπο, ώστε να συνειδητοποιήσει το θαυμάσιο γεγονός ότι είναι ο Υιός του Πατέρα των πάντων.

Οπότε η βάση είναι η ίδια και είναι δύσκολη η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας. Στην σύγχρονη κοινωνία κάθε δρόμος με ηθικούς κανόνες όπως αυτοί του αποκρυφισμού και του μυστικισμού συναντούν εμπόδια. Τα πιο ισχυρά εμπόδια που συναντά κανείς, όμως, είναι αυτά που βάζει στον ίδιο του τον εαυτό όσο προχωράει...Οι ερωτήσεις που γεννούν ερωτήσεις και οι απαντήσεις που πάλι ερωτήσεις γεννούν. Και τελικά η δυσκολία είναι η κατανόηση...Η κατανόηση του "μη εμποδίου"...Είτε μιλάμε για μυστικισμό, είτε για αποκρυφισμό, δεν είναι ίδιο το στάδιο αυτό;


>QBB<

Ο μυστικιστής δεν ενδιαφέρεται για την γνώση. Ενδιαφέρεται μόνον για την επικοινωνία και την τελική ένωση με αυτό το οποίο αποκαλεί θεό.

Στην αναζήτηση για την γνώση πλουτίζει ο άνθρωπος...πόσο μάλλον στην, έστω και μερική, αφομοίωση αυτής. Άρα πρέπει να επιζητά και την γνώση. Αποδεχόμενος κάποιος πως είναι Υιός του Πατέρα των πάντων, συνειδητοποιεί πως η γνώση που αποκτά, είναι κάτι παραπάνω από την πνευματική καλλιέργια του "εγώ".