Άρθρο
Οφείλω να παρατηρήσω, ότι είναι πολύ δύσκολο να ζει κάποιος μία αμιγώς μυστικιστική ζωή στη σημερινή δυτικού τύπου κοινωνία, ειδικά όταν αυτός ο κάποιος χρειάζεται να εργάζεται για βιοποριστικούς λόγους και εφόσον ζει με την οικογένειά του, η οποία περιλαμβάνει και παιδιά. Είναι ευκολότερο (αν και όχι εύκολο) να ζει μία αποκρυφιστική ζωή
Θεωρώ πως εξίσου δύσκολο είναι και το να ζει κανείς μια αποκρυφιστική ζωή...Απαιτεί εξίσου ισχυρές δεσμέυσεις και ενασχόληση.
Και όπως γράφεις και στο άρθρο:
Όμως, πριν ο άνθρωπος μπορέσει να επιχειρήσει να εξουσιάσει τη Φύση με αποκρυφιστικά μέσα, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσει ότι ο ίδιος είναι ένας τέλειος μικρόκοσμος – αυτό σημαίνει, ότι στην οργανική, ψυχική και πνευματική του δομή αντικατοπτρίζει και αντανακλά όλα τα στοιχεία και τις διεργασίες, τα οποία εμπεριέχονται στη Φύση. Συνεπώς, πρέπει να επιτύχει να οραματιστεί τον κοσμικό εαυτό μέσα στον άνθρωπο, ώστε να συνειδητοποιήσει το θαυμάσιο γεγονός ότι είναι ο Υιός του Πατέρα των πάντων.
Οπότε η βάση είναι η ίδια και είναι δύσκολη η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας. Στην σύγχρονη κοινωνία κάθε δρόμος με ηθικούς κανόνες όπως αυτοί του αποκρυφισμού και του μυστικισμού συναντούν εμπόδια. Τα πιο ισχυρά εμπόδια που συναντά κανείς, όμως, είναι αυτά που βάζει στον ίδιο του τον εαυτό όσο προχωράει...Οι ερωτήσεις που γεννούν ερωτήσεις και οι απαντήσεις που πάλι ερωτήσεις γεννούν. Και τελικά η δυσκολία είναι η κατανόηση...Η κατανόηση του "μη εμποδίου"...Είτε μιλάμε για μυστικισμό, είτε για αποκρυφισμό, δεν είναι ίδιο το στάδιο αυτό;
>QBB<Zadok the priestess έγραψε:Ο μυστικιστής δεν ενδιαφέρεται για την γνώση. Ενδιαφέρεται μόνον για την επικοινωνία και την τελική ένωση με αυτό το οποίο αποκαλεί θεό.
Στην αναζήτηση για την γνώση πλουτίζει ο άνθρωπος...πόσο μάλλον στην, έστω και μερική, αφομοίωση αυτής. Άρα πρέπει να επιζητά και την γνώση. Αποδεχόμενος κάποιος πως είναι Υιός του Πατέρα των πάντων, συνειδητοποιεί πως η γνώση που αποκτά, είναι κάτι παραπάνω από την πνευματική καλλιέργια του "εγώ".
In-A-Gadda-Da-Vida...