Η αναζήτηση του "Φωτός της Αλήθειας"

[Knight MIXAHΛ]

Οπως γνωριζεται μπορουμε να αναζητησουμε την λεξη "μυηση"
στην "αρχη" η "εναρξη". (Initium)
Ετσι μιλαμε για την εισοδο, την εναρξη, ενος νεου τροπου ζωης.
Ενας τροπος που οδηγει το ατομο στο σημειο να θεωρει τα παντα
απο πλευρας αιωνιοτητας.

Κατα συνεπεια η συμμετοχη σε μια τελετη, η γνωση ενος τυπικου -
διαβασμα- χωρις εσωτερικη πραγματωση και επιβεβαιωση, ειναι
ενας χαρτης μιας χωρας, οχι η ιδια η χωρα.
Η εργασια του καθε τυπικου ειναι εσωτερικη και ατομικη.

Προσωπικα αναγνωριζω την αξια του χαρτη, η αλγοριθμου
εργασιας, που αποτελει το τυπικο.
Ενα τυπικο δοκιμασμενο για τα αποτελεσματα που επιφερει.
Τον δρομο, για αλλη μια φορα, τον βαδιζουμε μονοι μας.
Ταυτοχρονα μοιραζομαστε τις εμπειριες μας με τους συνοδοιπορους
αλλα ετσι ακομα βοηθουμε ο ενας τον αλλο στην πορεια του.
"Ενας για ολους , Ολοι για εναν"

[Ramoglou]

Θα συμφωνήσω με τη σειρά μου με τους αγαπητούς μου Gothic και Knight MIXAHΛ σε μερικά από αυτά τα οποία ανέφεραν.

Νομίζω, πως πραγματικά σ’ αυτόν που είναι έτοιμος να δει, του φανερώνονται τα όσα πρέπει να δει, στους άλλους, αν και είναι μπροστά τους δεν τα παρατηρούν.

Σίγουρα μιλάμε για ένα «μοναχικά ομαδικό δρόμο», ένα δρόμο που ο καθένας ανάλογα τη διάνοια του και ανάλογα την εργασία του προχωρεί.
Αλλά πάντα, η τριβή του με τους υπολοίπους, είναι αυτή η οποία τον κάνει να βλέπει τον καθρέφτη του μεγαλύτερου εχθρού του.

Αυτόν τον εχθρό πρέπει να πολεμήσει, αυτόν που λειτουργεί με το δυαδικό σύστημα του συν και πλην, του καλού και του κακού, αυτόν που πρέπει να αφομοιώσει και να αποδεχθεί ότι «ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ», διότι αυτό (πάντα κατά τη γνώμη μου) είναι «Το αιώνιο φως το περιέχων το παν προς το οποίο το παν τείνει».

Η εναρμόνιση λοιπόν με τον παγκόσμιο ρυθμό, είναι αυτή που θα φέρει το αποτέλεσμα της ανοικοδόμησης.

Υ.Γ. Θα υπενθυμίσω πως "βρέχει" και καλό είναι να κρατάμε ομπρέλες.

[Ramoglou]

Με τη σειρά μου, θα ήθελα να καλωσορίσω τον Φίλτατο Παδέμιος και να του ευχηθώ, τόσο την δημιουργική του παρουσία, όσο και την προσωπική ευχαρίστηση και ικανοποίηση από την συμμετοχή του στο διαδυκτιακό αυτό χώρο.

[lorenzo]

"Δεν δυνάμεθα να δούμε το φως της αλήθειας γιατί οι ανθρώπινοι οφθαλμοί δεν θα αντεχαν στη λάμψη του, αλλά μπορούμε να δούμε τις ακτίνες του"

Είμαστε άραγε καταδικασμένοι να μην μάθουμε πότε όλη την αλήθεια?
_________________

Χαιρετώ την ωραία συντροφιά.
κι έρχομαι στο θέμα μας για να πω κι εγω την δική μου άποψη.
Κατ' αρχήν θα πρέπει να διευκρυνήσουμε τι εννοούμε με τον όρο Αλήθεια, και μετα να δούμε αν θα μπορούσε ο καθένας από μας να δεχτεί - αποδεχτεί ως τέτοια την αλήθεια του άλλου.
Πολύ φοβούμαι ότι καθένας μας θα είχε την δική του {υποκειμενική}αλήθεια και το ξέρουμε.
Κι αυτό κατά την γνώμη μου συμβαίνει γιατί στη διαμόρφωση της προσωπικής αλήθειας συμμετέχει η βιωματικώς διαμορφωμένη συνείδηση του καθενός μας ξεχωριστά και ως εκ τούτου και μοναδικά.
Είναι χιλιάδες οι παράγοντες που επιδρούν στην διαμόρφωση της συνείδησης όπως γονείς, δάσκαλοι, θρησκευτικά δόγματα, πολιτικά πιστεύω, κοινονικές συνθήκες κοκ.
Είναι επομένως ουτοπικό θεωρώ να βαυκαλιζόμαστε ότι μπορούμε να κατανοήσουμε την ΑΠΟΛΥΤΗ Αλήθεια.
Την μόνη Απόλυτη Αλήθεια που γνωρίζουμε φίλοι μου, είναι χιλιοειπομένο άλλωστε, είναι ο Θάνατος..
Υπήρξαν βέβαια κατά καιρούς άπειρες αλήθειες αλλά όλες τους ξεπεράστηκαν στην πορεία του χρόνου με την συνδρομή των Επιστημονικών ανακαλύψεων και της αποκαλυπτικής προόδου της Γνώσης..
"Βρίσκει κανείς ό,τι έχει στο μάτι του" έλεγε ο σοφός Καβάφης..
Γνωρίζω ότι όλα αυτά τα ξέρετε ίσως και καλύτερα απο μένα. Ο λόγος που το κάνω όμως, είναι για να τονίσω κάτι, που κατά την γνώμη μου, είναι πολύ σημαντικό. Την ανάγκη καλύτερης παιδείας. Και δεν εννοώ εν τη στενή εκπαιδευτική της έννοια και μόνον αλλά κι ευρύτερα. Στην ενημέρωση των ανθρώπων. Στην προβολή των Επιστημονικών ανακαλύψεων-αποκαλύψεων! Πράγμα που θα βοηθούσε ολοένα και περισσότερο όλους μας, να κατανοήσουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει!
Αλλά αυτό δεν γίνεται!!!
Γιατί???
Είναι τυχαίο ή μήπως είναι ασήμαντο σε σχέσει με τα τηλεριάλιτυ, τα φέϊμ στόρυ, και τα μπικ μπράδερ?
Μήπως εγώ είμαι τόσο σοφός που το σκέφτηκα κι όλοι αυτοί οι φραγκοδολοφόνοι είναι αφελείς και βλάκες?
Εγώ νομίζω ότι εμας θεωρούν ακόμη τέτοιους και μας πουλούν σκοταδισμό και φούμαρα γιατί τους βολεύουν οι αφελείς και τα ποίμνια- κοινώς πρόβατα {εξ ου και ποιμεν-άρχες}.
Κλείνοντας φίλοι μου θάλεγα, ότι η ενδο-αναζήτηση είναι κατ' αρχήν ελευθερία {απελευθερωτική διαδικασία} κι ελεύθερος δεν νοήται ο οπαδός ο χειροκροτητής κι ο ετερόφωτος!!!
Η πορεία προς το φως είναι η συνεχής αποκάλυψη, η διαφάνεια!!!
Είναι μοναχικό το ταξίδι και θέλει δύναμη κι εφόδια! Ταπεινότητα, υπομονή κι επιμονή.

"Η κατεργασία του λευκού μέρους της ψυχής είναι πιο σκληρή κι απ' του μαρμάρου" γράφει ο μέγας Ελύτης..

Νάσται καλά

Φιλία κι εκτίμηση
lorenzo

[CYBERMASTER]

Πραγματικά πολύ ωραίο το θέμα....
Προσωπικά πιστεύω πως δεν μπορούμε να πούμε πως υπάρχει κάποιο σημείο/όριο όπου η γνώση τελειώνει όπου πλέον θα είμαστε σε θέση να πούμε πως γνωρίζουμε την αλήθεια. Ίσως θα έπρεπε πρώτα να διευκρινίσουμε τι είναι η αλήθεια τι είναι δηλαδή αυτό που ψάχνουμε και μετά να διερευνήσουμε το θέμα....
Επίσης θα ήθελα να πω πως ακόμα και αν θέσουμε ένα όριο στην γνώση και το φτάσουμε σίγουρα κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει σε ατομικό επίπεδο δεν πρόκειται ποτέ δηλαδή να υπάρξει κάποιος που να κατέχει την "ολοκληρωτική" γνώση.....Σίγουρα κάτι τέτοιο θα γίνει σε συλλογικό επίπεδο. Όμως και πάλι θα ήθελα να πω πως η γνώση δεν έχει όρια οπότε δεν πρόκειται να σταματήσουμε κάποια στιγμή να ανακαλύπτουμε......
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν όρια σίγουρα το μικροσκοπικό μας μυαλό (σε σχέση με την "υπέρτατη" "ολοκληρωτική" γνώση) δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί αυτά τα όρια......

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Lorenzo,

Πολύ φοβούμαι ότι καθένας μας θα είχε την δική του {υποκειμενική}αλήθεια και το ξέρουμε.
Κι αυτό κατά την γνώμη μου συμβαίνει γιατί στη διαμόρφωση της προσωπικής αλήθειας συμμετέχει η βιωματικώς διαμορφωμένη συνείδηση του καθενός μας ξεχωριστά και ως εκ τούτου και μοναδικά.

Η αλήθεια είναι μία και μοναδική και δεν μπορούμε τουλάχιστον εδώ που βρισκόμαστε να την γνωρίζουμε.

Βεβαίως υπάρχει και αυτό που αναφέρεις για την υποκειμενική προσωπική αλήθεια. Τι γίνεται όμως σε αυτήν την περίπτωση?

Οι διάφορες προσωπικές αλήθειες εάν κατατεθούν μπορούν να εξάγουν μία άλλη αλήθεια που θα είναι η συνισταμένη των προηγούμενων και ενδεχομένως να είναι πιο κοντά σε αυτήν την μία και μοναδική αλήθεια.

[lorenzo]

Οι διάφορες προσωπικές αλήθειες εάν κατατεθούν μπορούν να εξάγουν μία άλλη αλήθεια που θα είναι η συνισταμένη των προηγούμενων και ενδεχομένως να είναι πιο κοντά σε αυτήν την μία και μοναδική αλήθεια

Ασφαλώς αγαπητέ/η Ladyhawk θα μπορούσε να ήταν κι έτσι όπως θα μπορούσε να συνέβαινε και το ακριβώς αντίθετο.... ως υπόθεση πάντοτε.

Ξέρεις καμμιά φορά σκέφτομαι γιατί θα πρέπει ντε και καλά να "μάθουμε" κάτι το οποίο για χ λόγους δεν ξέρουμε?

Γιατί δεν μπορούμε να το μάθουμε ή γιατί δεν έπρεπε να το ξέρουμε ευθύς εξ αρχής με την γέννηση μας?

Ποία η σκοπιμότης αυτής της αδυναμίας - εάν υπάρχει φυσικά..?

Ποιά "ανάγκη" μας υπαγορεύει, και γιατί, αυτήν την αναζήτηση?

Μήπως υπάρχει λόγος-σκοπός-βούληση, και ποιός, που λειτουργεί μόνον το 10% του εγκεφάλου μας?

Και σε κάποια χ στιγμή για χ λόγους που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε μας δωθεί αυτή η δυνατότητα, αν μας δωθεί?

Τα ερωτήματα ξεπηδούν συνεχώς οδηγώντας με στην απλούστερη αλλά και δυσκολότερη λύση. Την Αποδοχή της αδυναμίας μου αυτής να καταννοήσω την σκοπιμότητα της Δημιουργίας, σε αντιδιαστολή και με την σκοπιμότητα του γιατί να ξέρω. Σε τι θα με βοηθούσε αυτό, αν φυσικά με βοηθούσε. Και επειδή είμαι άνθρωπος κι ως άνθρωπος έχω "βρώμικο" μυαλό αναρωτιέμαι μήπως θέλουμε να καταννοήσουμε τον/ην Δημιουργό για να γίνουμε Χαλίφιδες στη θέση του Χαλίφη? Μήπως τρέχουμε στην κούρσα διαδοχής και σφυρίζουμε αδιάφορα κοπτόμμενη για την ρημάδα την Αλήθεια?? Μήπως αυτή είναι η Αλήθεια και χρειαζόμαστε αναδρομική ψυχανάλυση για να το δούμε??

Λέω τώρα εγώ κι αναρωτιέμαι.. Βρε μπας????

Eίναι κι αυτό μια υπόθεση κι ως τέτοια επεριέχει την "αλήθεια" της, όπως όλες φυσικά, ισοβαρής ισουψής κι ισοδύναμη!


Νά σται καλά
Φιλία κι εκτίμηση
lorenzo

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Lorenzo,

H Ladyhawk ανήκει στο θηλυκό γένος .

Συνεχίζω..

Ασφαλώς αγαπητέ/η Ladyhawk θα μπορούσε να ήταν κι έτσι όπως θα μπορούσε να συνέβαινε και το ακριβώς αντίθετο.... ως υπόθεση πάντοτε.

Θα ήθελα να μου εξηγήσεις πως μπορεί να γίνει αυτό το αντίθετο ?

Ξέρεις καμμιά φορά σκέφτομαι γιατί θα πρέπει ντε και καλά να "μάθουμε" κάτι το οποίο για χ λόγους δεν ξέρουμε?
Γιατί δεν μπορούμε να το μάθουμε ή γιατί δεν έπρεπε να το ξέρουμε ευθύς εξ αρχής με την γέννηση μας?
Ποία η σκοπιμότης αυτής της αδυναμίας - εάν υπάρχει φυσικά..?
Ποιά "ανάγκη" μας υπαγορεύει, και γιατί, αυτήν την αναζήτηση?

Πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζουμε. Είναι αδύνατον να τα γνωρίζουμε όλα, εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν θα ήμασταν εδώ.

Κανείς δεν μας υποχρεώνει να μάθουμε κάτι, αυτό έγκειται στην δική μας θέληση.
Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο. Ακόμα, αυτά που γνωρίζουμε και αυτά που δεν γνωρίζουμε και προσπαθούμε να τα μάθουμε, πάλι δεν είναι τυχαία.
Ο σκοπός αυτής της ανάγκης είναι να μας αναγκάσει να παιδευτούμε προκειμένου να μάθουμε εάν φυσικά το επιθυμούμε, άλλωστε η ελευθερία της βούλησης είναι γνωστή.
Ο λόγος που μπορεί να οδηγήσει κάποιον να μάθει είναι η ανάγκη του να δώσει απαντήσεις σε διάφορα αναπάντητα ερωτήματα προκειμένου να νιώσει ο ίδιος καλύτερα.
Μέσα από αυτή την διαδικασία μπορεί να επέλθει η εξέλιξη του ανθρώπου.

Το να γεννηθεί κανείς με όλη την γνώση αυτομάτως καταργεί και τον σκοπό της ύπαρξής του.

Και επειδή είμαι άνθρωπος κι ως άνθρωπος έχω "βρώμικο" μυαλό αναρωτιέμαι μήπως θέλουμε να καταννοήσουμε τον/ην Δημιουργό για να γίνουμε Χαλίφιδες στη θέση του Χαλίφη?

Όταν καταφέρουμε να γίνουμε «χαλίφιδες» θα έχουμε ολοκληρώσει και την διαδρομή μας.

[lorenzo]

Αγαπητή Ladyhawk, μου γράφεις :

Οι διάφορες προσωπικές αλήθειες εάν κατατεθούν μπορούν να εξάγουν μία άλλη αλήθεια που θα είναι η συνισταμένη των προηγούμενων και ενδεχομένως να είναι πιο κοντά σε αυτήν την μία και μοναδική αλήθεια

και σου απαντώ:

Ασφαλώς αγαπητέ/η Ladyhawk θα μπορούσε να ήταν κι έτσι όπως θα μπορούσε να συνέβαινε και το ακριβώς αντίθετο.... ως υπόθεση πάντοτε.

Εννοώ ότι θα μπορούσε να προκληθεί σύγχυση, αποπροσανατολισμός, χάριν δημοκρατικών διαδικασιών να ακολουθηθεί λάθος δρόμος και να αγνοηθούν ως μειοψηφικές ορθότερες απόψεις... κοκ.

Στην 2η παρατήρηση σου μου φαίνεται ότι δεν κατάλαβες την κεντρική ιδέα των γραφομένων μου. Ο προβληματισμός μου επικεντρώνεται στην "σκοπιμότητα" της αναζήτησης ορισμένων εξ ημών. Την "αγνότητα" των προθέσεων?
Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι σ' όλα αυτά τα τελετουργικά, τις προσευχές, τις ευχαριστίες, τα τάματα, τις μετάνοιες κλπ..., και αναρωτιέμαι μήπως πίσω απο την ταπεινότητα και την αγάπη που δηλώνουν ως σκοπό τους - όσοι δηλώνουν - υπολανθάνει υποβόσκουσα φιλοδοξία και μόνον. Μήπως δηλαδή πρόκειται περί υποκρισίας??


Νάσαι καλά

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Lorenzo,

Στην 2η παρατήρηση σου μου φαίνεται ότι δεν κατάλαβες την κεντρική ιδέα των γραφομένων μου. Ο προβληματισμός μου επικεντρώνεται στην "σκοπιμότητα" της αναζήτησης ορισμένων εξ ημών. Την "αγνότητα" των προθέσεων?
Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι σ' όλα αυτά τα τελετουργικά, τις προσευχές, τις ευχαριστίες, τα τάματα, τις μετάνοιες κλπ..., και αναρωτιέμαι μήπως πίσω απο την ταπεινότητα και την αγάπη που δηλώνουν ως σκοπό τους - όσοι δηλώνουν - υπολανθάνει υποβόσκουσα φιλοδοξία και μόνον. Μήπως δηλαδή πρόκειται περί υποκρισίας??

Έχεις δίκιο δεν είχα αντιληφθεί ακριβώς τον προβληματισμό σου και το σχόλιό μου είχε να κάνει με την εσωτερική πορεία του ανθρώπου και της ψυχής του.

Όσον αφορά τώρα τα τελετουργικά, προσευχές κλπ που αναφέρεις σαφώς και υπάρχει ομάδα ανθρώπων που μέσα από όλα αυτά – και μην έχοντας κατανοήσει το πραγματικό τους νόημα – αρκούνται στο να ακολουθούν διάφορες τακτικές που τους ικανοποιούν κατώτερα συναισθήματα.
Κάτω όμως από αυτές τις συνθήκες νομίζω δεν παράγεται έργο, ο προσωπικός λίθος δεν κυβίζεται, παρά επιτυγχάνεται μόνο η δημιουργία ενός φαίνεσθε που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ουσιαστική εξέλιξη.

[lorenzo]

Κάτω όμως από αυτές τις συνθήκες νομίζω δεν παράγεται έργο, ο προσωπικός λίθος δεν κυβίζεται, παρά επιτυγχάνεται μόνο η δημιουργία ενός φαίνεσθε που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ουσιαστική εξέλιξη.

Πως ορίζεις την "Πραγματικότητα" καλή μου? Η "Πραγματικότητα" είναι ένα αναπάντητο φιλοσοφικό ερώτημα όπως και τόσα άλλα τα οποία αυθαιρετώντας ορίζουμε ως "βάσεις" προκειμένου να μπορούμε να ..φιλοσοφούμε//// γιατί τό χουμε ανάγκη!!! Είναι το μπαστούνι μας...

Όλα -αν το "ψάξεις"- αυτά που συζητούμε, που μας προβληματίζουν είναι κι αυτά κομμάτια όπως κι εμείς του ίδιου Παζλ...

Ουσιαστικά δηλαδή είναι σαν "Το κουκούτσι να προσπαθεί να περιγράψει το βερύκοκο" ...

Αυτό όμως είναι στο βάθος-βάθος το "τρυπάκι μας" το ναρκωτικό μας αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους..

Σκέψου κάτι απλό για να με καταλάβεις. Οτιδήποτε έμψυχο ή άψυχο λαχταράς και που θα σε κάνει ευτυχισμένη η απόχτηση του, όλη η ευτυχία κι η χαρά που παίρνεις χάνεται σιγά σιγά όταν όσο "νωρίσεις" κι όταν το γνωρίσεις απόλυτα τότε χάνεις το ενδιαφέρον σου κι η χαρά του πριν μεταβάλεται σε δυσφορία βαρεμάρα κι αδιαφορία..

Τα πάντα είναι ΣΟΦΑ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ!!!

ΑΝ!!!! {είναι φτιαγμένα}

Βλέπεις εξακολουθώ να είμαι άνθρωπος - αναζητητής - ανήσυχος - κι αμφισβητίας!!!

Νάσαι καλά

Φιλία κι εκτίμηση
lorenzo

[Παδέμιος]

Ουσιαστικά δηλαδή είναι σαν "Το κουκούτσι να προσπαθεί να περιγράψει το βερύκοκο" ...

Νομίζω οτι ο φίλτατος Λορέντζο μ'αυτό τα είπε όλα!!!!

η μόνη διόρθωση που θα μπορούσα να κάνω είναι....

"Το σποράκι να προσπαθεί να περιγράψει το καρπούζι" ...

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Lorenzo,

Ομολογώ πως δεν σε καταλαβαίνω και πολύ καλά.

Θα προσπαθήσω να αναλύσω λίγο περισσότερο την προσωπική μου άποψη επί του θέματος.

Ουσιαστικά δηλαδή είναι σαν "Το κουκούτσι να προσπαθεί να περιγράψει το βερύκοκο" ...

Ουδέποτε προσπάθησα να κάνω κάτι τέτοιο. Το πως αντιλαμβάνεται κανείς τα πράγματα και το πως πορεύεται είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό και σαφώς ποικίλλει. Όταν μιλάω για πραγματικότητα, μιλάω για το πως εγώ την αντιλαμβάνομαι. Επίσης δεν έχω την απαίτηση κανείς να συμφωνήσει με την δική μου οπτική.

Είχες πει σε προηγούμενο post :

Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι σ' όλα αυτά τα τελετουργικά, τις προσευχές, τις ευχαριστίες, τα τάματα, τις μετάνοιες κλπ..., και αναρωτιέμαι μήπως πίσω απο την ταπεινότητα και την αγάπη που δηλώνουν ως σκοπό τους - όσοι δηλώνουν - υπολανθάνει υποβόσκουσα φιλοδοξία και μόνον. Μήπως δηλαδή πρόκειται περί υποκρισίας??

Πάνω λοιπόν σε αυτή σου την αναφορά είπα πως εάν συμβαίνουν αυτά που αναφέρεις δηλαδή υποβόσκουσες φιλοδοξίες, δήθεν ταπεινότητα κλπ. τότε δεν παράγεται έργο. Δεν μπορεί κανείς με οδηγό τα ανωτέρω να καταφέρει να εξελίξει τον ίδιο του τον εαυτό, διότι κατώτερα συναισθήματα τον κρατούν εγκλωβισμένο. Στον δρόμο της εξέλιξης καλείται να καταπολεμήσει όλα αυτά.
Επίσης πιστεύω πως δυστυχώς αυτή η μερίδα των ανθρώπων υπάρχει και εκεί τελικά εγώ αναρωτιέμαι εάν αυτοί οι άνθρωποι «κοροϊδεύουν» τους γύρω τους ή τον ίδιο τους τον εαυτό.

Σκέψου κάτι απλό για να με καταλάβεις. Οτιδήποτε έμψυχο ή άψυχο λαχταράς και που θα σε κάνει ευτυχισμένη η απόχτηση του, όλη η ευτυχία κι η χαρά που παίρνεις χάνεται σιγά σιγά όταν όσο "νωρίσεις" κι όταν το γνωρίσεις απόλυτα τότε χάνεις το ενδιαφέρον σου κι η χαρά του πριν μεταβάλεται σε δυσφορία βαρεμάρα κι αδιαφορία..

Επέτρεψε μου εδώ να διαφωνήσω λιγάκι.
Αυτό που μπορεί να χαθεί είναι ο ενθουσιασμός και το μυστήριο του αγνώστου.
Εάν όμως αυτό το κάτι μου δίνει χαρά και ευτυχία, σίγουρα – εάν δεν αλλάξει – δεν θα μετατραπεί σε δυσφορία βαρεμάρα κλπ. Τώρα που το σκέφτομαι θα ήθελα επίσης να προσθέσω πως ανάλογα με την «συντήρηση» του εν λόγω, ανάλογη θα είναι και η θετική «προσφορά».

[Zadok the priestess]

Χθες το βράδυ στα μεταμεσονύχτια ντοκυμανταίρ της ΕΡΤ, είχε μία πολύ ενδιαφέρουσα προβολή σχετικά με την προσπάθεια του ανθρώπου να κατανοήσει το φως και να θέσει τις βάσεις για την επιστήμη της οπτικής.

Θα ήθελα να παραθέσω κάποια ενδεικτικά στοιχεία:

Ο 'Αραβας λόγιος Alhazen έγραψε το Opticae Thesaurus που ασχολείτο με κανόνες οπτικής, αλλά περιέγραψε και την ανατομία του ματιού καθώς και το πώς ο φακός του ματιού προβάλει την εικόνα στο εσωτερικό, όταν φυλακίστηκε σε ένα μπουντρούμι κατ' εντολήν του τοπικού χαλίφη για μία δεκαετία περίπου.

Αυτές τις γνώσεις μετέφεραν στη δύση οι Σταυροφόροι.

Η Χριστιανική Εκκλησία θεωρούσε αποκλειστικό προνόμιό της την ενασχόληση με το φως, διότι θεωρείτο θεϊκό σημάδι και συνεπώς, ρύθμιζε το διεθνές ημερολόγιο ανάλογα με την ημερομηνία του Πάσχα.

Ο επόμενος ο οποίος ασχολήθηκε με το φως, ήταν ο Roger Bacon, ο οποίος, όταν απέδειξε ότι το ουράνιο τόξο δεν ήταν κάποιο θαύμα, αλλά το αποτέλεσμα της διάθλασης του φωτός στις σταγόνες του νερού, θεωρήθηκε βλάσφημος και μάγος και τον απομόνωσαν σε ένα μοναχικό κελί, όπου και πέθανε.

Ο Ντεκάρτ στη συνέχεια, προσπάθησε να "στηρίξει" το δόγμα της εκκλησίας, για να ακολουθήσει ο Νιούτον, ο οποίος κατέρριψε τις θεωρίες του Ντεκάρτ και έθεσε τη βάση για τη σύγχρονη επιστήμη.

Ο Νιούτον ήταν προτεστάντης στο θρήσκευμα.

Η εξέλιξη αυτή οδήγησε στην εποχή του Δια-φω-τισμού.

Αυτά... για την ώρα ...

[lorenzo]

Αγαπητή Ladyhawk,
γράφοντας την έκφραση "Το κουκούτσι να προσπαθεί να περιγράψει το βερύκοκο" ... δεν απευθυνόμουν προσωπικά!!!

Δεν συνηθίζω ούτε είναι του χαρακτήρος μου να αποδίδω χαρακτηρισμούς στις απόψεις των συνομιλητών μου.. Απλώς σχολιάζοντας τα γραφόμενα σου προέβαλα απλώνοντας τα και άλλες οπτικές και εκ της πολαπλότητας αυτών κατάληξα συμπερασματικά στην ανωτέρω έκφραση.

Επέτρεψε μου εδώ να διαφωνήσω λιγάκι.

Όχι μόνο σου επιτρέπω, αλλά χαίρομαι γιαυτό! Γιατί έτσι τροφοδοτείται ο διάλογος που είναι το ζητούμενο...

Αυτό που μπορεί να χαθεί είναι ο ενθουσιασμός και το μυστήριο του αγνώστου.
Εάν όμως αυτό το κάτι μου δίνει χαρά και ευτυχία, σίγουρα – εάν δεν αλλάξει – δεν θα μετατραπεί σε δυσφορία βαρεμάρα κλπ. Τώρα που το σκέφτομαι θα ήθελα επίσης να προσθέσω πως ανάλογα με την «συντήρηση» του εν λόγω, ανάλογη θα είναι και η θετική «προσφορά».

Κοίτα τι γράφεις: Αν δεν αλλάξει!!!! Εδώ ας σταθούμε κι ας αναρωτηθούμε πολύ απλά. Υπάρχει κάτι στάσιμο στο αέναο γίγνεσθαι?!!!

Όλα αλλάζουν διαρκώς καλή μου.. Υπ' αυτήν την οπτική ορμώμενος εξέφρασα την συνήθη κατάληξη των σχέσεων μας με τα πράγματα γενικότερα.. Βεβαίως υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, μόνο που εν προκειμένω νομίζω ότι επιβεβαιώνουν τον κανόνα..

Νάσαι καλά και θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι πιστεύω και θεωρώ εξ αρχής ως ισουψή, ισοβαρή και ισάξια την ορθότητα και της τελείως αντίθετης της δικής μου άλλης διαφορετικής άποψης και την επιζητώ πάντοτε ως πεδίον άντλησης γνώσεων..

Φιλία κι εκτίμηση
lorenzo

[lorenzo]

Αγαπητή φίλη Zadok,

όντως πολύ ωραίο το ντοκυμαντέρ της ΕΡΤ, καθώς κι η προφανής σύνδεση του με το θέμα μας που πραγματεύεται την "αναζήτηση του "Φωτός της Αλήθειας".

Αυτό που θάθελα να προσεχτεί ιδιαιτέρως είναι και μια άλλη "οπτική" προσέγγιση - αυτή της κρατούσας τάξις και των εκφραστών της που κινούν τα νήματα της Χώρας - ως προς την "Αναζήτηση της Αλήθειας": η ΩΡΑ προβολής του ντοκυμαντέρ!!!

Τα σχόλια δικά σας!!!

[Ladyhawk]

Αγαπητέ Lorenzo,

Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι όλα αλλάζουν.
Άλλωστε αυτό ακριβώς έχω γράψει σήμερα σε ένα άλλο θέμα. Αλλάζουν καθημερινά τα πάντα ακόμα και εμείς οι ίδιοι και συνεπώς τα θέλω μας οι ανάγκες μας κλπ.

Απλά μου φάνηκε – επέτρεψέ μου να πω – λίγο υπερβολική η αντίθεση του κάτι που τώρα με κάνει ευτυχισμένη αύριο να μου προκαλεί δυσφορία, βαρεμάρα.
Ίσως αν αυτό το κάτι το μεταλλάξω σύμφωνα με μένα και τα θέλω μου (αυτό έχει να κάνει και με την συντήρηση που προείπα) ίσως τότε να παραμείνει ευχάριστο.

Υ.Σ. Τέλος θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον όμορφο διάλογο έστω και αν οι απόψεις μας διίστανται. Σίγουρα κάτι κερδίζουμε και νομίζω αυτό είναι το ζητούμενο.

[Ramoglou]

Ο Νιούτον ήταν προτεστάντης στο θρήσκευμα.

Μόνο αυτό ήταν

[Secondborn]

Ramoglou

Παράθεση:
Ο Νιούτον ήταν προτεστάντης στο θρήσκευμα.


Μόνο αυτό ήταν Question

Με πρόλαβες...!!!!
Ας όψεται ο αητός που...γκρεμίστηκε!!!

Lorenzo

Αυτό που θάθελα να προσεχτεί ιδιαιτέρως είναι και μια άλλη "οπτική" προσέγγιση - αυτή της κρατούσας τάξις και των εκφραστών της που κινούν τα νήματα της Χώρας - ως προς την "Αναζήτηση της Αλήθειας": η ΩΡΑ προβολής του ντοκυμαντέρ!!!

Αυτό ξαναπές το...

[Secondborn]

Αγαπητή Ladyhawk,

Απλά μου φάνηκε – επέτρεψέ μου να πω – λίγο υπερβολική η αντίθεση του κάτι που τώρα με κάνει ευτυχισμένη αύριο να μου προκαλεί δυσφορία, βαρεμάρα.
Ίσως αν αυτό το κάτι το μεταλλάξω σύμφωνα με μένα και τα θέλω μου (αυτό έχει να κάνει και με την συντήρηση που προείπα) ίσως τότε να παραμείνει ευχάριστο.

Τα πάντα αλλάζουν...αργά ή γρήγορα. Τώρα το αν θα καταφέρω να εναρμονιστώ με την αλλαγή και να αλλάξω και εγώ, αυτό είναι άλλο θέμα.
Μη σου φαίνεται υπερβολική η αντίθεση στην οποία αναφέρεσαι. Συμβαίνει. Υπερβολή δε μπορεί να ονομαστεί η αλήθεια. Ίσως υπερβολή να είναι η άρνησή μας να την αποδεχτούμε-την αλήθεια- και να δεχτούμε την αλλαγή, όσο επίπονη κι ας είναι αυτη.

Η "συντήρηση" είναι μια λέξη που δε μου αρέσει. Εξάλλου κανένα "φαγητό" στη συντήρηση δεν έχει μετά από αυτή την ίδια γεύση που είχε φρέσκο. Άσε που τελικά στις καταστάσεις της ζωής η έννοια της συντήρησης είναι μια πλάνη...