Τα λογια ενος ινδιανου αρχηγου...

Ζητήματα εσωτερικού προβληματισμού, τα οποία αναζητούν το μίτο της Αριάδνης μέσα στους δαιδάλους του νου και τις ανεξερεύνητες δυνατότητες της ψυχής.

Συντονιστές: Ramoglou, Ladyhawk, Zadok the priestess

Υδροχοος ο νεροκουβαλητης
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 29, 2007 1:20 pm
Τοποθεσία: Παλληνη
Επικοινωνία:

Τα λογια ενος ινδιανου αρχηγου...

Δημοσίευσηαπό Υδροχοος ο νεροκουβαλητης » Δευ Οκτ 01, 2007 7:13 pm

Δημιουργησα αυτη τη στηλη,γιατι θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας κατι πολλη ομορφο. Εχει σαν αντικειμενο τους ινδιανους! Προσκαλω οποιον θελει να βαλει ενα λιθαρακι εδω. Να πει μια ιστορια,μια σκεψη.....
Το 1854 η κυβερνηση των Η.Π.Α προτεινε στον αρχηγο των ινδιανων που κατοικουσαν στην περιοχη οπου σημερα βρισκεται το Σιατλ να τους πουλησει ενα σημαντικο κομματι γης με ισχυρα οικονομικα ανταλλαγματα.
Ο αρχηγος της φυλης απαντησε: Πως μπορειτενα αγορασετε η να πουλησετε τον ουρανο,τη ζεστασια της γης; Μια τετοια ιδεα μας φαινεται παραξενη.
Η δροσια του ανεμου και το αντιφεγγισμα του νερου δεν ειναι ιδιοκτησια μας. Πως λοιπον ζητατε να το αγορασετε;
Καθε κομματακι αυτης της γης ειναι ιερο για τον λαο μου.
Καθε γυαλιστερη βελονα πευκου,καθε αμμουδερη οχθη,καθε κουρελακι ομιχλης στο σκοτεινο δασος,καθε ξεφωτο και καθε βουητο εντομου ειναι ιερο στη μνημη του λαου μας.
Ο χυμος που ρεει μεσα στους κορμους των δενδρων μεταφερει τις αναμνησεις του ερυθροδερμου. Ειμαστε κομματι της γης και η γη ειναι κομματι του εαυτου μας.
Τα μυρωμενα λουλουδια ειναι τα αδερφια μας,το ιδιο και το ελαφι,το αλογο,ο μεγαλος αετος. Οι κορφες με τα βραχια,οι χυμοι των δενδρων στις πεδιαδες,η ζεστασια του αλογου και ο ανθρωπος,ολοι ανηκουν στην ιδια οικογενεια.
Γι'αυτο,οταν ο Μεγαλος Λευκος Αρχηγος μας μηναει πως θελει να αγορασει τη γη μας,μας ζηταει πολλα.

Αυτο το νερο που αστραποβολει,που τρεχει στα ρυακια δεν ειναι απλως νερο,αλλα το αιμα των προγονων μας.Καθε καθρεφτισμα στο καθαριο νερο των λιμνων μιλαει για γεγονοτα και αναμνησεις απο τη ζωη του λαου μου.
Το μουρμουρισμα του νερου ειναι η φωνη του πατερα μου.Τα ποταμια ειναι τα αδελφια μας,που σβηνουν τη διψα μας και τρεφουν τα παιδια μας.
Αν σας πουλησουμε τη γη μας,πρεπει να θυμαστε και να το διδαξετε και στα παιδια σας,οτι τα ποταμια ειναι τ'αδελφια μας και θα πρεπει στο εξης να δειξετε και 'σεις στα ποταμια την τρυφεροτητα που θα δειχνατε για εναν αδελφο.

Ξερουμε πως ο λευκος ανθρωπος δεν καταλαβαινει τις συνηθειες μας.Ενα κομματι γης μοιαζει γι' αυτον με το ολο ,γιατι ερχεται σαν ξενος μεσα στη νυχτα και παιρνει απο τη γη οτι χρειαζεται.
Η γη δεν ειναι αδελφος του,αλλα ενας εχθρος που οταν τον κατακτησει,προχωραει πιο περα.Κλεβει τη γη απο τα παιδεια του και αυτο δεν τον ενοχλει.
Οι ταφοι των προγονων του και η κληρονομια των παιδιων του χανονται στην λησμονια. Μεταχειριζεται τη μανα του τη γη και τον αδελφο του τον ουρανο σαν πραγματα που αγοραζονται, λεηλατουνται, πουλιουνται, οπως τα προβατα η τα αστραφτερα πετραδια.

Με αυτη τη μανια θα καταβροχθισει τη γη και δεν θ' αφησει πισω του παρα μια ερημο. Δεν ξερω. Οι συνηθειες μας ειναι διαφορετικες απο τις δικες σας. Η θεα των πολεων σας κανει τα ματια μας να πονουν. Ισως ομως αυτο να συμβαινει γιατι οι Ερυθροδερμοι ειναι αγριοι και δεν καταλαβαινουν. :bowdown:


[mod]Έγινε επέμβαση στο μήνυμα για ευκολότερη ανάγνωση (Ramoglou)[/mod]
once upon a time....

qubit
Δημοσιεύσεις: 127
Εγγραφή: Πέμ Σεπ 29, 2005 4:01 pm
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ

Δημοσίευσηαπό qubit » Τρί Οκτ 02, 2007 10:56 am

Παπαλάγκι. Το έχεις υπ' όψη ?
Καλωσόρισες.

Υδροχοος ο νεροκουβαλητης
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 29, 2007 1:20 pm
Τοποθεσία: Παλληνη
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Υδροχοος ο νεροκουβαλητης » Τετ Οκτ 03, 2007 6:23 pm

Καλησπέρα φίλε Ράμογλου και ευχαριστώ. :oops: Όντος το κείμενο έγινε πιο..... ανοιχτό!!!


Γεία σου qubit. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, άλλα βρήκα ενα απόσπασμα στο:
www.buildings.gr/greek/about/ainigma.htm
Πολλή ενδιαφέρον...
Έχεις το λόγο μου οτι θα το ψάξω!
Ευχαριστώ για την συμετοχή και ελπίζω να επανέλθεις δριμύτερη!
once upon a time....

qubit
Δημοσιεύσεις: 127
Εγγραφή: Πέμ Σεπ 29, 2005 4:01 pm
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ

Δημοσίευσηαπό qubit » Δευ Οκτ 08, 2007 2:44 pm

Θα πω πάλι για τον Παπαλάγκι. Το βιβλιαράκι αυτό, περιέχει την περιγραφή ενός φύλαρχου (της Σαμόα, αν θυμάμαι καλά), στους ανθρώπους της φυλής του, του δυτικού "πολιτισμένου" κόσμου που γνώρισε στο ταξίδι του κάπου στις ΗΠΑ.

Αυτό που "τσακίζει κόκαλα" είναι η γλώσσα. Μη έχοντας λέξεις για ένα σωρό πράγματα του "πολιτισμού", ο φύλαρχος αναφέρεται σ' αυτά, περιφραστικά. Μέσα απ' αυτή τη χρήση της γλώσσας, τα πράγματα ξεγυμνώνονται κι αποκαλύπτουν το πραγματικό τους περιεχόμενο.
Γι' αυτούς, τους ανθρώπους της φύσης, τα σπίτια μας ας πούμε, δεν είναι παρά "μπαούλα" :
Η πραγματική καλύβα τώρα είναι χωρισμένη με πολλούς πέτρινους όρθιους τοίχους και σπρώχνοντας πολλές σανίδες, προχωρά κανείς από μπαούλο σε μπαούλο, ενώ αυτά γίνονται όλο και μικρότερα. Κάθε μπαούλο - που ο Παπαλάγκι το ονομάζει δωμάτιο - έχει μια τρύπα, αν είναι μεγαλύτερο έχει δύο ή και περισσότερες, απ' όπου μπαίνει φως. Οι τρύπες αυτές είναι σκεπασμένες με γυαλί, που μπορεί κανείς να το απομακρύνει, όταν θέλει να μπει στα μπαούλα φρέσκος αέρας, πράγμα που είναι απαραίτητο. Υπάρχουν όμως και πολλά μπαούλα χωρίς τρύπα για το φως και τον αέρα.

Ένας Σαμοανός σύντομα θα έσκαγε μέσα σ' ένα τέτοιο μπαούλο, γιατί από πουθενά δεν μπαίνει φρέσκο αεράκι, όπως συμβαίνει σε κάθε καλύβα της Σαμόας. Επίσης και οι μυρωδιές του μαγειρείου ζητούν διέξοδο. Συνήθως όμως ο αέρας που μπαίνει απέξω δεν είναι πολύ καλύτερος και δύσκολα καταλαβαίνει κανείς, πως ένας άνθρωπος καταφέρνει εδώ να επιζήσει και πως δεν γίνεται από τη νοσταλγία πουλί, πως δεν του φυτρώνουν φτερούγες, ώστε να μπορέσει να πετάξει μακριά, εκεί όπου είναι ο αέρας και ο ήλιος. Ο Παπαλάγκι όμως αγαπά τα πέτρινα μπαούλα του και δεν αντιλαμβάνεται πια την καταστροφικότητά τους.

(Οποιος αγαπάει το κάμπιγκ, μπορεί να νιώσει πολύ καλά αυτά που λέει ο φύλαρχος )
Ο τρόπος που ονοματίζεις τα πράγματα, είναι αντίστοιχος με τον τρόπο που τα αντιλαμβάνεσαι.

Δημήτριος
Δημοσιεύσεις: 208
Εγγραφή: Δευ Απρ 10, 2006 6:16 pm
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Δημήτριος » Τρί Οκτ 09, 2007 6:56 am

>|<>QBB<
qubit έγραψε:Γι' αυτούς, τους ανθρώπους της φύσης, τα σπίτια μας ας πούμε, δεν είναι παρά "μπαούλα" :


(Οποιος αγαπάει το κάμπιγκ, μπορεί να νιώσει πολύ καλά αυτά που λέει ο φύλαρχος )

Δυστυχώς, όσο περνάνε τα χρόνια αλλοτριώνεται και η αντίληψη για την ελεύθερη κατασκήνωση. Πολλές οι αιτίες, με κυριώτερη, για μένα, την αλλαγή στην "ποιοτική" σύνθεση των κατασκηνωτών. Πολλοί πλέον γίνονται κατασκηνωτές όχι για να βιώσουν άμεσα την επαφή με την φύση, αλλά διότι αδυνατούν να καλύψουν το κόστος διαμονής τους έστω και για λίγες ημέρες σε ένα παραθεριστικό "μπαούλο". Αποτέλεσμα είναι η μεταφορά στον χώρο της κατασκήνωσης όλων αυτών που θα έπρεπε να λείπουν: αυτοκίνητα παρκαρισμένα δίπλα σε σκηνές, τηλεοράσεις μέσα σε αυτές, ακόμα και ...συστήματα κλιματισμού :shock: , για να αναφέρω κάποια χαρακτηριστικά.... :cry:

Ladyhawk
Mystica.gr
Δημοσιεύσεις: 602
Εγγραφή: Δευ Απρ 25, 2005 11:06 am
Τοποθεσία: Athens
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Ladyhawk » Τρί Οκτ 09, 2007 11:16 am

Θα συμφωνήσω με τον αγαπητό Δημήτριο για την αλλοτρίωση της ελεύθερης κατασκήνωσης.

Πράγματι στις μέρες μας αυτοί που επιλέγουν την ελεύθερη κατασκήνωση με σκοπό να βρεθούν δίπλα στην φύση και να την απολαύσουν είναι πολλοί λίγοι.

Δυστυχώς οι περισσότεροι κάνουν αυτήν την επιλογή από ανάγκη και το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την ίδια την φύση. Αυτοί που δεν κατανοούν το βαθύτερο νόημα προβαίνουν σε πράξεις εις βάρος της φύσης, μολύνοντας της, δημιουργώντας ηχορύπανση κλπ.

Αυτό τελικά που δεν υπάρχει, είναι ο σεβασμός και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι πλέον πολλά μέρη έχουν παραμορφωθεί με την ανθρώπινη παρέμβαση. Είναι λυπηρό αλλά από ότι φαίνεται η ανθρώπινη δράση γίνεται πάντα σύμφωνα με το πως τον βολεύει, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, οι οποίες σε βάθος χρόνου επιστρέφουν στον ίδιο.
Εικόνα
Τίποτα δεν χαρίζεται όλα κατακτιούνται ...

Soulseek
Δημοσιεύσεις: 78
Εγγραφή: Πέμ Αύγ 17, 2006 3:40 am
Τοποθεσία: Stark
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Soulseek » Πέμ Οκτ 11, 2007 9:00 am

χεχ, έχω δει ακόμα και δορυφορικό πιάτο (!) στημένο δίπλα από τροχόσπιτο (!) σε camping...!
Να σημειώσω επίσης πως το ελεύθερο camping έχει απαγορευτεί διά νόμου στη χώρα μας εδώ και κάμποσα χρόνια και το πρόστιμο για τους παραβάτες ανέρχεται στα 147€ το άτομο. Περιττό να αναφέρω πως τα κίνητρα για τη δημιουργία αυτού του νόμου είναι κερδοσκοπικά...
«Είναι προφανές πως πρέπει να βασίζεται η αρμονία της φόρμας στο αξίωμα μόνον της επωφελούς προσέγγισης της ανθρώπινης ψυχής.» (ο Βασίλυ Καντίνσκυ, ως αξίωμα της εσωτερικής αναγκαιότητας...)

Υδροχοος ο νεροκουβαλητης
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 29, 2007 1:20 pm
Τοποθεσία: Παλληνη
Επικοινωνία:

Δημοσίευσηαπό Υδροχοος ο νεροκουβαλητης » Δευ Νοέμ 05, 2007 7:32 pm

Καλησπέρα σε όλους.Για αρχή ας αναφέρω κάτι που με έκανε να αγαπήσω το ινδιάνικο πνεύμα...

Στο πεδίο της μάχης οι ινδιάνοι πάντα πρόσεχαν τα όπλα τους να τα στρέφουν ενάντια στους λευκούς.Θεωρούσαν τα άλογα αθώα.Αυτό δυσκόλευε το σημάδι τους,όταν κάλπαζαν και αυτοί και οι αντίπαλοι.
Αντίθετα οι λευκοί σημάδευαν τα άλογα.Φυσικά είναι πολλύ πιο εύκολο να πετύχεις το άλογο εν κινήσει απο οτι τον αναβάτη.Και φυσικά με την πτώση του αλόγου ο αναβάτης εχει πολλές πιθανότητες να σκοτωθεί ή να τραυματιστεί σοβαρά....


Αγαπητοί μου φίλοι...
Δυστυχούμε μέσα στα κλουβιά μας(σπίτια). 'Εχουμε έλειψει καθαρού αέρα και νερού.Έχουμε ξεχάσει το χρώμα του ουρανού.Τα αστέρια δεν φαίνονται...
(Οι τυχεροί που πάνε κάμπινγκ τα ξαναθυμούνται,έστω και για λίγο.)
Λαοί που με την φιλοσοφία ζωής τους μας τόνισαν πόσο σημαντικό ειναι να σέβεσαι και να εκτιμάς οτι είναι γύρω σου.
once upon a time....


Επιστροφή σε “- ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΣΚΕΨΕΩΝ -”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 1 επισκέπτης