Κάνε κι εσύ ένα σενάριο συνωμοσίας... μπορείς!!

[Zadok the priestess]

"TA NEA" Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2006
Αρ. Φύλλου 18712

[img=left]http://ta-nea.dolnet.gr/data/D2006/D1209/kanehli.gif[/img]ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗΣ
Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ: Πώς ένα πλαστό κείμενο έγινε επιχείρημα της ισλαμικής τρομοκρατίας
Συνωμοσιολογίας το ανάγνωσμα
Το απόλυτο πολιτικό πλαστογράφημα όλων των εποχών είναι ένα πολυδιαβασμένο κείμενο: «Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών». Κατασκευασμένο στις αρχές του 20ού αιώνα από τις μυστικές υπηρεσίες του Τσάρου πασών των Ρωσιών, το κείμενο αυτό συνεχίζει να «εμπνέει» και σήμερα πλήθη αναγνωστών του. Ποιους και γιατί; Τις απαντήσεις δίνει ο Γάλλος στοχαστής Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ

[img=right]http://ta-nea.dolnet.gr/data/D2006/D1209/vz1bi12a.gif[/img]



[img=right]http://ta-nea.dolnet.gr/data/D2006/D1209/vz1bi12b.gif[/img]Υποτίθεται ότι, παρά τους κλυδωνισμούς του, ο ταραγμένος 20ός αιώνας επέδρασε δραστικά υπέρ του ορθού λόγου. Ο τεχνικός πολιτισμός και οι νεώτερες εφαρμογές του, το φως της επιστήμης στα μυστήρια της ζωής αλλά και η ταχύτητα διάδοσης της πληροφορίας περιορίζουν τα πεδία γύρω από τα οποία μπορούν να ανθήσουν ανορθολογικές δεισιδαιμονίες. Κι όμως. Ταυτόχρονη είναι η διάδοση ανορθολογικών δοξασιών. Νέες δεισιδαιμονίες βρίσκουν ιδεολογικό υπόβαθρο για να ανθήσουν στο κενό των ιδεολογιών χειραφέτησης που συμπαρέσυρε η παρακμή και η πτώση των καθεστώτων του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού. Τυπικότερες από τις δεισιδαιμονίες αυτές, με άμεση πολιτική εξαργύρωση, είναι οι θεωρίες συνωμοσίας: κάποια ισχυρά συμφέροντα απεργάζονται μυστικά την οικονομική και πολιτική ποδηγέτηση «των λαών». Ισχυρότερη και διαρκέστερη από τις θεωρίες αυτές, η υποτιθέμενη συνωμοσία του παγκόσμιου σιωνισμού. Σύμφωνα με αυτή, οι Εβραίοι βρίσκονται σε κάθε δομή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, απεργαζόμενοι συνεχώς το χειρότερο. Αυτού του τύπου η εβραιοφοβία, λέει ο Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ, υποτίθεται ότι θεμελιώνεται σε ένα αποδεδειγμένα πλαστό ντοκουμέντο: στα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών».

Η δημοσίευση των «Πρωτόκολλων» έγινε για πρώτη φορά σε συνέχειες, το 1903, στη ρωσική γλώσσα. Στη συνέχεια επανεκδόθηκαν το 1905 από τον Ρώσο μυστικιστή Σεργκέι Α. Νίλους, σε παράρτημα βιβλίου του όπου συνδέεται η ιδέα μιας παγκόσμιας συνωμοσίας των Εβραίων με την έλευση του Αντιχρίστου. Το 1918, μια επανέκδοση αυτού του βιβλίου θα βρεθεί στο προσκέφαλο της δολοφονημένης από τους μπολσεβίκους, μαζί με όλη την τσαρική οικογένεια, αυτοκράτειρας Αλεξάνδρας Φεοντόρεβνα. Η σύνδεση των «Πρωτόκολλων» με την προλεταριακή επανάσταση και η ταύτισή τους με μια αιμοσταγή «εβραιομπολσεβικική συνωμοσία» τους έδωσε φτερά. Η πορεία προς τη δημιουργία ενός παγκόσμιου μπεστ σέλερ, αγαπητού εξίσου, ανάμεσα σε άλλους, στον Αμερικανό μεγιστάνα Φορντ και στους ναζί, μόλις είχε αρχίσει...

Η «εβραϊκή σέκτα»

[img=left]http://img169.imageshack.us/img169/8615/1bi12cyd1.gif[/img]

<<<<Η τελευταία αυτοκράτειρα πασών των Ρωσιών Αλεξάνδρα Φεοντόρεβνα. Όταν δολοφονήθηκε, στο προσκέφαλό της βρέθηκε ένα αντίτυπο των «Πρωτόκολλων...»

Υποτίθεται ότι τα «Πρωτόκολλα» είναι η περιγραφή ενός «σχεδίου παγκόσμιας κυριαρχίας που απεργάστηκε η εβραϊκή σέκτα μεταξύ 1896 και 1897», σύμφωνα με τον «εκλαϊκευτή» του κειμένου, συστηματικό αντισημίτη Χένρι Κόστον. Υποτίθεται ότι οι Σοφοί συγγραφείς τους είναι τριακόσιοι Εβραίοι. Κι επίσης υποτίθεται ότι, κατά καιρούς, η παγκόσμια συνωμοσία αλλάζει χαρακτήρα και οργανωμένη ταυτότητα. Μπορεί, λέει ο Ταγκιέφ, να εμφανίζεται ως εβραιοαμερικανική συνωμοσία, ως εβραιομασονική, ως εβραιοϊμπεριαλιστική. Οι θεωρητικοί της συνωμοσιολογίας, προσθέτει, «επινοούν παγκόσμιες συνωμοσίες τις οποίες ανάγουν ενίοτε στους Ναΐτες, την ίδρυση του τάγματος των Ιησουιτών ή τους Πεφωτισμένους της Βαυαρίας, και οι οποίες παίρνουν πολλά νέα πρόσωπα: μασονία, B'nai B'rith, Κοινωνία των Εθνών, Τριμερής Επιτροπή, Λέσχη Bildeberg, Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων κ.λπ. Δεν υπάρχει ''εβραϊκός κίνδυνος'' χωρίς μυστικές οργανώσεις, όπου δραστηριοποιούνται αόρατες και σκοτεινές δυνάμεις που διεισδύουν στους τόπους της εξουσίας».

Οι ρίζες της σύγχρονης εβραιοφοβίας

[img=left]http://img169.imageshack.us/img169/5627/vz1bi12dzu5.gif[/img]<<<<Ο Γάλλος καθηγητής Πιέρ - Αντρέ Ταγκιέφ. Εντοπίζει τη διάδοση θεωριών συνωμοσίας στις συχνότερες αιτίες όξυνσης της εβραιοφοβίας

Ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, ο λαϊκισμός και ο αντισημιτισμός είναι τα κύρια ερευνητικά αντικείμενα του Γάλλου καθηγητή στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού και διευθυντή ερευνών στο CNRS. Στο προηγούμενο βιβλίο του που κυκλοφόρησε στα ελληνικά («Η νέα εβραιοφοβία», σε μετάφραση Ανδρέα Πανταζόπουλου) περιέγραφε τον πολλαπλασιασμό επεισοδίων κατά Εβραίων στη Γαλλία (πυρπολήσεις συναγωγών και σχολείων, βεβηλώσεις νεκροταφείων, βίαιες επιθέσεις) και εξηγούσε πώς καλλιεργείται ο αντιεβραϊκός, αντιαμερικανικός και εν τέλει αντιδυτικός ιδεολογικός φανατισμός στο όνομα του θρησκευτικού ισλάμ. Στο καινούργιο βιβλίο του διεισδύει στις ιδεολογικές ρίζες της σύγχρονης εβραιοφοβίας. Η συνωμοσιολογία, σημειώνει ο Ταγκιέφ, είναι το κυρίαρχο επιχείρημα των ριζοσπαστών του ισλάμ που καλούν τους μουσουλμάνους να ξεκινήσουν τζιχάντ κατά «των Εβραίων και των Σταυροφόρων», το ίδιο ακριβώς επιχείρημα επικαλείται ο Οσάμα Μπιν Λάντεν στα κηρύγματά του κατά «των Αμερικανών, του Ισραήλ και των συμμάχων τους». Η νέα εβραιοφοβία προκύπτει από ένα κράμα μίσους, φόβου και ανορθολογισμού, καλλιεργημένο από τις πολιτικές φιλοδοξίες της ισλαμικής τρομοκρατίας. Η ηγετική ομάδα της οποίας είναι αυταρχική, εξουσιαστική, εξτρεμιστική και ανελεύθερη.

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ
Η «δήλωση Κίσινγκερ»

Οι Έλληνες έχουν τις δικές τους θεωρίες συνωμοσίας, άρχισε λοιπόν η επινόηση των δικών μας «Πρωτόκολλων». Τον Φεβρουάριο του 1997, στο περιοδικό «Νέμεσις», πρωτοκυκλοφόρησε μια δήλωση - υποτίθεται - του Χένρι Κίσινγκερ. «Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες» υποτίθεται ότι δήλωσε ο εβραϊκής καταγωγής πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής. «Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί...». Η δήλωση που διαψεύσθηκε κι απ' τον ίδιο, εύκολα υιοθετήθηκε σαν να έγινε από πολλούς και διαφορετικούς εκπροσώπους της ιδεολογίας του ελληνικού αναδελφισμού. Τι κι αν ο παραλογισμός του υποτιθέμενου ντοκουμέντου είναι προφανής; Στην περιοχή του ανορθολογισμού τίποτα δεν είναι προφανές - πόσο μάλλον στην περιοχή του ανάδελφου, του δικού μας ανορθολογισμού.

ΤΑ ΝΕΑ , 09/12/2006 , Σελ.: P12
Κωδικός άρθρου: A18712P121

Αυτό το κείμενο προέρχεται από "ΤΑ ΝΕΑ", στη διεύθυνση
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.p ... m=P12&aa=1

[pikos apikos]

Πολυ ωραιο το θεμα που ανοιγεις Ζαντοκ
Ο ρατσισμος σε εποχες σαν τη δικη μας απαραιτητα χρειαζεται και θεωριες συνομοσιας.
Οσον αφορα τα Πρωτοκολα τα διαβασα προσφατα απο τις εκδοσεις του γνωστου τηλεπωλητη και Κατσουλινου της Ελληνικης Τηλεορασης Λιακοπουλου.
Σε παρελθοντες εποχες,αλλα και στις σημερινες για διαφορετικους λογους οι Εβραιοι ηταν ο ευκολος στοχος.
Μη εχοντας μεχρι τα νεωτερα χρονια δικαιωμα στην αποκτηση γης ασχολουνταν με το εμποριο,οποτε ειχαν αρκετο χρημα στα χερια τους.Επισης ως παριες και απομωνομενοι ανεπτυσαν ισχυρους δεσμους αλλυλεγγυης απο αναγκη προς επιβιωση.Ετσι σε καθε περιπτωση κοινωνικοοικονομικης κρισης η εκαστοτε εξουσια πολιτικη αλλα και θρησκευτικη κατεδυκνυε τους Εβραιους ως μαυρα προβατα.Η μαζα ,παντελως αμορφωτη αλλοτε,χειραγωγουμενη σημερα ευκολα ερχιχνε εκει τα παθη της,φοβουμενη τη συγκρουση με την πραγματικη αιτια του κακου.
Στη σημερινη Ελλαδα παρατηρω το ιδιο φαινομενο.Παμπολοι λαοπλανοι εμφανιζονται στα καναλια πιπιλιζοντας την ανωτερωτητα της ρατσας μας,μιλαν για Ιχωρ,υπεροπλα κλπ κλπ και καλοπουλαν βιβλια που ως εκθεσεις σε επιπεδο δημοτικου δε θα παιρναν ουτε 5`.
Χρυση Αυγη,Πατριωτικη συμμαχια κλπ πολλαπλασιαζουν επιθεσεις σε μεταναστες και αριστεροαναρχικους και η κοινη γνωμη σιωπα εως και τους βλεπει με συμπαθεια."Δεν πειραζει μωρε,για την πατριδα το κανουν".Εγγκληματικα στοιχεια βρισκουν χωρο να τραμπουκισουν αλλα και να κερδοσκοπισουν στις πλατες χαζοεφηβων,αλλα και μεταναστων που δερνονται αλυπητα,η φοιτητων και μελων ελευθεριακων παραταξεων που μαχαιρωνονται και κανεις δε μιλα ενω οι καραγκιοζηδες των καναλιων κλαιν με μαυρο δακρυ αμα κανενας αναρχικος καψει ενα κοματι υφασμα γαλανολευκου χρωματος που εχει ριγες και σταυρο.
Ο ρατσισμος εχει δυο παραμετρους.Αυτους που τον προωθουν και κερδιζουν απο αυτον(εξουσια πολιτικη,οικονομικη και θρησκευτικη) και αυτους που τον ακολουθουν και χανουν απο αυτον(ο τεμπελης να σκεφθει και δειλος να συγκρουσθει λαος)
Ο Αντισημιτισμος,αυτος ο μεγαλος εχθρος των λαων,που αποπροσανατολοζει απο τα πραγματικα προβληματα σημερα ξανααναβιωνει χαρη στο Παλαιστηνιακο.Κανεις ομως δε ρωτα τι εχει να κερδισει το Εβραικο κρατος στα κατεχομενα.Μηπως τα αγονα εδαφη?Μηπως τα 50000 $ που κοστιζει στο λαο καθε οικογενεια εποικων?
Αλλα και ο Παλαιστινιακος λαος τι εχει να κερδισει απο την αδιαλαξια της Χαμας?Τους νεκρους?Τη βαρβαροτητα?
Ο κοσμος δεν εχει αναγκη αλλους ηρωες.Η ηγεσια Παλαιστηνιων και Εβραιων και οι εμποροι οπλων και ανθρωπων εχουν ομως.Και απευθυνομενοι σε αμορφωτους ευκολα κανουν τη δουλεια τους.
Οποιος καταλαβε καταλαβε.
Αλλυλεγγυη σε ολους τους Μεταναστες
Ολοι διαφορετικοι Ολοι ισοι
Ουτε ενα οπλο σε ανθρωπινο χερι

[pikos apikos]

Και κατι ακομα.
Μετα το reality Τουρκιας -Ελλαδας ετοιμαζεται και κυκλος Ελλαδα-Αλβανια.
Ο ρατσισμος και η ξενοφοβια αποτελει πλεον επισημο δογμα των κρατουντων
Λαε κοιμησου.
Μετα τους Απιστους Τουρκους σειρα εχουν οι Αλβανοι που μας κλεβουν τισς δουλειες,βιαζουν σκοτωνουν κλπ κλπ σε αντιθεση με τους φιλισυχους Ελληνες (ειδικα των Περιωχων Αμαρυνθου και Αιτολοακαρνανιας)

[Zadok the priestess]

Αγαπητέ pikos apikos,

το σχόλιό σου συνέπεσε με την ταυτόχρονη προβολή της δημοσιογραφικής εκπομπής "Εξάντας" από τον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό ΝΕΤ, "Καλοκαιρινή Βροχή - Γάζα 2006".

Ο Γιώργος Αυγερόπουλος παρακολουθεί τους μαχητές των ταξιαρχιών Ιζεντίν Αλ Κασάμ στη Γάζα, καταγράφει πως κατασκευάζουν τα αυτοσχέδια όπλα τους, μπαίνει στα υπόγεια τούνελ μέσα από τα οποία καταφέρνουν να περνούν πίσω από τις γραμμές του εχθρού, τους ακολουθεί την ώρα της μάχης, κινηματογραφεί τις προετοιμασίες τους να τιναχτούν στον αέρα ζωσμένοι με εκρηκτικά… Έπειτα, περνά τα σύνορα και ανιχνεύει τη σκέψη των Ισραηλινών, τους φόβους, τις αγωνίες, τα όνειρα και τις ελπίδες τους.

Λεπτομέρειες μπορεί να διαβάσει κάθε ενδιαφερόμενος στην επίσημη ιστοσελίδα της εκπομπής:

http://exandas.ert.gr/index.php

Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν για την παράνοια του μίσους που τρέφεται στις καρδιές των ανθρώπων, αλλά θα ήθελα ν' αποφύγω τις πολιτικές αναλύσεις. Προσωπικά, δε με ενδιαφέρουν αυτές.
Μ' ενδιαφέρει η αιτία, η πρωταρχική αιτία που λέγεται "άνθρωπος" και η ανάγκη του να αντιμετωπίζει πάντα έναν εχθρό και να αναζητά τον "κακό" έναντι του "καλού" ...πάντα... εαυτού του.

Το ζήτημα της συνωμοσιολογίας πατά ακριβώς επί της ψυχολογικής αυτής ανάγκης μας.

[Δημήτριος]

Θα συμφωνήσω με την αγαπητή Zadok σε αυτό:

Μ' ενδιαφέρει η αιτία, η πρωταρχική αιτία που λέγεται "άνθρωπος" και η ανάγκη του να αντιμετωπίζει πάντα έναν εχθρό και να αναζητά τον "κακό" έναντι του "καλού" ...πάντα... εαυτού του.

Εχω την αίσθηση ότι η ύπαρξη του εχθρού είναι απαραίτητη για την δική μας ύπαρξη, αλληλοσυμπληρώνονται. Ετσι το γαϊτανάκι συνέχεια γυρίζει και γράφει ιστορία. Αποδεδειγμένα, και όταν δεν υπάρχει εχθρός κατασκευάζεται κάποιος, αποκτά "ουσία" το παιχνίδι. Αυτό εκμεταλλεύονται και οι εξουσιαστές και είναι ένας από τους τρόπους για να ελέγχουν τον λαό.

[Soulseek]

ΜΙλώντας για τα πρωτόκολλα, πάντως, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε το περιεχόμενό τους, μιας και αυτό δεν έχει τεράστια διαφορά από τα σημερινά δεδομένα. Ακόμα κι αν ο εκφραστής τους δηλαδή ήταν δεξιός... του κερατά, δε νομίζω να κινήθηκε τίποτα πιό "αριστερά" από τότε μέχρι σήμερα...
Πάμε λοιπόν μια συνοπτική παρουσίαση των - πλαστών κατά τα φαινόμενα - πρωτοκόλλων:

Πρωτόκολλο Ι: Το Βασικό Δόγμα

Θέμα που διαπραγματεύεται: Το δίκαιο εν τη ισχύι. Η ελευθερία είναι αφηρημένη έννοια. Φιλελευθερισμός. Χρυσός. Πίστη.Αυτοδιάθεση. Η κυριαρχία του Κεφαλαίου. Ο εσωτερικός Εχθρός. Ο όχλος. Αναρχία. Πολιτική και Ηθική. Το δίκαιο του ισχυροτέρου. Η Ιουδαιοτεκτονική εξουσία είναι αήτητη. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ο όχλος είναι τυφλός. Το αλφάβητο της πολιτικής. Οι διχόνοιες των κομμάτων. Δεσποτισμός: το καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης. Οινόπνευμα. Κλασικισμός. Φαυλότητα. Βασικές αρχές και κανόνες της Ιουδαιοτεκτονικής κυβέρνησης. Τρόμος. «Ελευθερία-Ισότης-Αδελφότης». Η αρχή της κληρονομικής μοναρχίας. Το σάρωμα των προνομίων της αριστοκρατίας των goyim [δλδ των μη ιουδαίων]. Η νέα αριστοκρατία. Η εκμετάλλευση των ψυχολογικών αναγκών. Η αφηρημένη έννοια της «ελευθερίας». Η δυνατότητα αντικατάστασης των εκπροσώπων του λαού.



Πρωτόκολλο ΙΙ: Οικονομικοί Πόλεμοι

Θέμα που διαπραγματεύεται: Οι οικονομικοί πόλεμοι θεμέλιο της Ιουδαϊκής επικράτησης. Η όρατή κυβέρνηση και οι αόρατοι «μυστικοσύμβουλοι». Τα αποτελέσματα των καταστρεπτικών θεωριών. Η συνεχής αναπροσαρμογή της πολιτικής μας. Ο ρόλος του τύπου. Το τίμημα του χρυσού και η αξία των Ιουδαίων που θυσιάστηκαν.



Πρωτόκολλο ΙΙΙ: Μέθοδοι Σφετερισμού της Εξουσίας

Θέμα που διαπραγματεύεται: Ο συμβολικός Όφις και η σημασία του. Η ανισορροπία της συνταγματικής πλάστιγγας. Τρόμος στα ανάκτορα. Εξουσία και φιλοδοξία. Κοινοβουλευτικές «φλυαρίες», λίβελοι. Κατάχρηση εξουσίας. Οικονομική υποδούλωση. «Τα δικαιώματα του λαού». Το μονοπωλιακό σύστημα και η αριστοκρατία. Τα όπλα του ιουδαιοτεκτονισμού. Η εξαθλίωση των goyim. Η πείνα και τα δικαιώματα του κεφαλαίου. Ο όχλος και η στέψη του «Ανώτατου άρχοντα του κόσμου». Η θεμελιώδης αρχή του προγράμματος του τεκτονικού εκπαιδευτικού συστήματος στο μέλλον. Το επιστημονικό μυστικό της δομής της κοινωνίας. Η παγκόσμια οικονομική κρίση. Η ασφάλεια των «δικών μας». Ο δεσποτισμός του τεκτονισμού – το βασίλειο της λογικής. Η έλλειψη καθοδήγησης. Ο τεκτονισμός και η μεγάλη Γαλλική επανάσταση. Ο Βασιλεύς-Δεσπότης εξ’αίματος Σιών. Γιατί ο τεκτονισμός είναι άτρωτος. Ο ρόλος που παίζουν οι τέκτονες μυστικοί πράκτορες. Ελευθερία.



Πρωτόκολλο ΙV: Υλισμός Εναντίον Θρησκείας

Θέμα που διαπραγματεύεται: Τα διάφορα στάδια της δημοκρατίας. Τεκτονισμός και gentiles. Ελευθερία και πίστη. Ο διεθνής βιομηχανικός ανταγωνισμός. Ο ρόλος της Κερδοσκοπίας. Η λατρεία του Χρυσού.



Πρωτόκολλο V: Δεσποτισμός και Πρόοδος

Θέμα που διαπραγματεύεται: Η δημιουργία μιας ιδιαίτερα συγκεντρωτικής κυβέρνησης. Μέθοδοι αρπαγής της εξουσίας από τον τεκτονισμό. Οι λόγοι για τους οποίους είναι αδύνατη η ομόνοια μεταξύ των κρατών. Το προκαθορισμένο από τον Θεό πεπρωμένο των Ιουδαίων. Χρυσός: η κινητήρια δύναμη των κρατών. Η σημασία της κριτικής. Θεσμοί-βιτρίνες. Η κόπωση από τις αερολογίες. Η ποδηγέτηση της κοινής γνώμης. Η σημασία της ατομικής πρωτοβουλίας. Η υπερκυβέρνηση.



Πρωτόκολλο VI: Τεχνικές Εξαγοράς

Θέμα που διαπραγματεύεται: Μονοπώλια: από αυτά θα εξαρτάται ο πλούτος των goyim. Η απαλλοτρίωση της έγγειας ιδιοκτησίας της αριστοκρατίας. Εμπόριο, βιομηχανία και κερδοσκοπία. Είδη πολυτελείας. Πο αυξήσεις των ημερομισθίων και οι υπερτιμήσεις των ειδών πρώτης ανάγκης. Αναρχία και κραιπάλη. Η κρυφή σημασία της προπαγάνδας των οικονομικών θεωριών.



Πρωτόκολλο VIΙ: Παγκόσμιοι Πόλεμοι

Θέμα που διαπραγματεύεται: Πού στοχεύει η αύξηση των εξοπλισμών. Ανησυχίες, διχόνοιες και μίση σε ολόκληρο τον κόσμο. Καθυπόταξη των goyim μέσω περιφερειακών πολέμων και μέσω ενός παγκόσμιου πολέμου. Η μυστικότητα, βασικός παράγων της επιτυχίας στην πολιτική. Ο τύπος και η κοινή γνώμη. Τα πυροβόλα της Αμερικής, της Κίνας και της Ιαπωνίας.



Πρωτόκολλο VIIΙ: Προσωρινές Κυβερνήσεις

Θέμα που διαπραγματεύεται: Αμφίσημη χρήση των νομικών δικαιωμάτων. Οι συνεργάτες του τεκτονικού διευθυντηρίου. Ανώτατες ειδικές σχολές και κατάρτιση σε όλα τα ειδικά θέματα. Οικονομολόγοι και εκατομμυριούχοι. Σε ποιούς θα εμπιστευτούμε υπεύθυνες θέσεις στην κυβέρνηση.



Πρωτόκολλο ΙX: Επανεκπαίδευση

Θέμα που διαπραγματεύεται: Η εφαρμογή των αρχών του τεκτονισμού στο ζήτημα της επανεκπαίδευσης των λαών. Το τεκτονικό σύνθημα. Η σημασία του αντισημιτισμού. Η δικτατορία του τεκτονισμού. Τρόμος. Ποιοί οι υπηρέτες του τεκτονισμού. Η σημασία της «εμφανούς» και της «τυφλής» δύναμης των κρατών των goyim. Οι σχέσεις ηγετών και όχλου. Η ασυδοσία του φιλελευθερισμού. Ο απόλυτος έλεγχος του εκπαιδευτικού συστήματος. Ψευδείς θεωρίες. Ερμηνεία των νόμων. Οι «παράνομες οργανώσεις» μας [οι «τυφλοπόντικες»].



Πρωτόκολλο X: Προπαρασκευή της Εξουσίας

Θέμα που διαπραγματεύεται: Τα εξωτερικά γνωρίσματα της πολιτικής. Το ταλέντο της αχρειότητας. Τί προμηνύει ένα τεκτονικό πραξικόπημα? Καθολική ψηφοφορία. Αλαζονεία. Οι ηγέτες του τεκτονισμού. Ο ιδιοφυής καθοδηγητής του τεκτονισμού. Οι θεσμοί και ο ρόλος τους. Το δηλητήριο του φιλελευθερισμού. Το σύνταγμα φυτώριο των κομματικών διχονοιών. Η εποχή των δημοκρατιών. Πρόεδροι: οι μαριονέτες του τεκτονισμού. Η υπευθυνότητα των προέδρων. Ο ρόλος του «Παναμά» στην επιλογή προέδρου και βουλευτών. Τεκτονισμός – η νομοθετική εξουσία. Νέο δημοκρατικό Σύνταγμα. Η μετάβαση στον τεκτονικό «δεσποτισμό». Η στιγμή για την ανακήρυξη του «Κυρίου όλου του κόσμου».



Πρωτόκολλο XI: Το Απολυταρχικό Κράτος

Θέμα που διαπραγματεύεται: Το περιεχόμενο του νέου Συντάγματος. Μερικές λεπτομέρειες για την προτεινόμενη επανάσταση. Οι goyim – ένα κοπάδι πρόβατα. Ο κρυφός τεκτονισμός και οι στοές-βιτρίνες.



Πρωτόκολλο XIΙ: Έλεγχος του Τύπου

Θέμα που διαπραγματεύεται: Ποιά ερμηνεία δίνουν οι τέκτονες στη λέξη «ελευθερία». Το μέλλον του τύπου στο τεκτονικό βασίλειο. Ο έλεγχος του τύπου. Ειδησεογραφικά πρακτορεία. Τί σημαίνει η λέξη «πρόοδος» για τον τεκτονισμό? Περισσότερα για τον Τύπο. Η τεκτονική αλληλεγγύη στον τύπο, σήμερα. Η δημιουργία «λαϊκών» διεκδικήσεων στις επαρχίες. Το «αλάθητο» του νέου καθεστώτος.



Πρωτόκολλο XIIΙ: Χειραγώγηση

Θέμα που διαπραγματεύεται: Η ανάγκη του επιούσιου άρτου. Ζητήματα πολιτικής. Ζητήματα βιομηχανίας. Διασκεδάσεις. Κέντρα ψυχαγωγίας. «Η αλήθεια είναι μια και μοναδική». Τα μεγάλα προβλήματα.



Πρωτόκολλο XΙV: Κατά των Θρησκειών

Θέμα που διαπραγματεύεται: Η μελλοντική θρησκεία. Οι συνθήκες της δουλείας στο μέλλον. Αδύνατον να γίνουν γνωστά τα μυστικά της θρησκείας του μέλλοντος. Η πορνογραφία και το έντυπο υλικό του μέλλοντος.



Πρωτόκολλο XV: Ανελέητη Καταστολή

Θέμα που διαπραγματεύεται: Το παγκόσμιο πραξικόπημά μας [επανάσταση] που θα γίνει κάποτε πραγματικότητα (ίσως και σε μια ημέρα!). Θανατικές καταδίκες. Η μοίρα των goyim-τεκτόνων. Ο μυστικισμός της εξουσίας. Η αύξηση του αριθμού των τεκτονικών στοών. Το κεντρικό συμβούλιο διακυβέρνησης των πρεσβύτερων τεκτόνων. Η «τακτική» Άζεφ. Ο τεκτονισμός ηγέτης και καθοδηγητής όλων των μυστικών εταιριών. Η σημασία των λαϊκών επευφημιών. Ο κολεκτιβισμός. Τα θύματα. Οι θανατικές εκτελέσεις των τεκτόνων. Η υπονόμευση του κύρους των νόμων και των αρχών. Η θέση μας ως «εκλεκτός λαός». Η συνοπτικότητα και η σαφήνεια των νόμων στο βασίλειο του μέλλοντος. Η υπακοή στους άλλους. Τα μέτρα κατά της κατάχρησης εξουσίας. Η αυστηρότητα των ποινών. Ανάγκη μη ελεημόνων δικαστών – τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότησή τους. Ο φιλελευθερισμός των δικαστών και των κρατικών λειτουργών. Το χρήμα όλου του κόσμου. Το απολυταρχικό μας σύστημα. Το δικαίωμα στην έφεση. Το πατριαρχικό προσωπείο του μελλοντικού «κυβερνήτη». Η αποθέωση του κυβερνήτη. Το δίκαιο του ισχυρότερου ως φυσικός νόμος. Ο Βασιλεύς του Ισραήλ. Ο Πατριάρχης όλου του κόσμου.



Πρωτόκολλο XVΙ: Πλύση Εγκεφάλου

Θέμα που διαπραγματεύεται: Ο ευνουχισμός των πανεπιστημίων. Υποκατάσταση των κλασικών σπουδών. Εκπαίδευση βάσει κυβερνητικού προγράμματος και απασχόληση. Η προπαγάνδα της αυθεντίας του «κυβερνήτη» στα σχολεία. Η κατάλυση της ελευθερίας του διδάσκειν. Νέες θεωρίες. Η ανεξαρτησία της σκέψης. Η διδασκαλία μέσω «εποπτικών μέσων».



Πρωτόκολλο XVIΙ: Κατάχρηση Εξουσίας

Θέμα που διαπραγματεύεται: Οι δικηγόροι. Η επιρροή του ιερατείου των goyim. Η ελευθερία συνείδησης. Η παπική αυλή. Ο Βασιλεύς των Ιουδαίων ως Πατριάρχης-Πάπας. Πώς θα καταπολεμηθεί η εκκλησία. Ο ρόλος του τύπου σήμερα. Η οργάνωση της αστυνομίας. Η εκούσια αστυνόμευση. Κατάσκοποι και καταδότες. Καταχρήσεις εξουσίας.



Πρωτόκολλο XVIIΙ: Δίωξη Αντιπάλων

Θέμα που διαπραγματεύεται: Μέτρα ασφαλείας. Πρόκληση ταραχών για τον εντοπισμό των εχθρών. Παρακολούθηση των συνωμοσιών «εκ των έσω». Τα εμφανή μέτρα ασφαλείας – η καταστροφή της κυβέρνησης. Μέτρα ασφαλείας για τον Βασιλέα των Ιουδιαίων. Το υπερφυσικό κύρος της εξουσίας. Συλλήψεις με την πρώτη υπόνοια.



Πρωτόκολλο XΙX: Κυβερνήτες και Λαοί

Θέμα που διαπραγματεύεται: Το δικαίωμα υποβολής αιτημάτων και προτάσεων. Εξεγέρσεις. Εγκλήσεις για πολιτικά εγκλήματα. Διαφήμιση των πολιτικών εγκλημάτων.



Πρωτόκολλο XX: Οικονομικό Πρόγραμμα

Θέμα που διαπραγματεύεται: Οικονομικό πρόγραμμα. Προοδευτική φορολογία. Αναλογική προοδευτική φορολογία. Κρατικό θησαυροφυλάκιο, έντοκα γραμμάτια και στασιμότητα χρήματος. Τρόπος ελέγχου των οικονομικών εξόδων. Κατάργηση των επίσημων εμφανίσεων. Έλλειψη κεφαλαίου. Το ζήτημα του χρήματος. Χρυσός και βάση του νομισματικού συστήματος. Βάση του νομισματικού συστήματος η εργασία. Προϋπολογισμός. Κρατικά δάνεια. Μέθοδος οικονομικού απολογισμού. Τόκος ένα τοις εκατό για τα έντοκα γραμμάτια. Βιομηχανικές μετοχές. Η διακυβέρνηση των goyim: αυλικοί και ευνοιοκρατία, τέκτονες πράκτορες.



Πρωτόκολλο XXΙ: Δάνεια και Πιστώσεις

Θέμα που διαπραγματεύεται: Εσωτερικός δανεισμός. Παθητικό κσι φόροι. Μετατρεψιμότητα. Πτώχευση. Τράπεζες και ομόλογα. Κατάργηση των χρηματιστηρίων. Έλεγχος των βιομηχανικών μετοχών.



Πρωτόκολλο XXIΙ: Η Ισχύς του Χρυσού

Θέμα που διαπραγματεύεται: Το μυστικό των επερχομένων γεγονότων. Τα δεινά του παρελθόντος, προϋπόθεση για τη μελλοντική ευημερία. Η αίγλη του κράτους και το υπερφυσικό δέος.



Πρωτόκολλο XXIIΙ: Η επιβολή της Υπακοής

Θέμα που διαπραγματεύεται: Μείωση της παραγωγής ειδών πολυτελείας. Επαναφορά τηε μικρής βιοτεχνικής παραγωγής. Ανεργία. Απαγόρευση της μέθης. Ο θάνατος της παλιάς κοινωνίας και η ανάδυσή της με νέα μορφή. Ο εκλεκτός του Θεού.



Πρωτόκολλο XXΙV: Τα χαρίσματα του Κυβερνήτη

Θέμα που διαπραγματεύεται: Η εδραίωση της δυναστείας του βασιλιά Δαυίδ. Η εκπαίδευση του βασιλιά. Ο παραμερισμός των άμεσων διαδόχων. Ο βασιλιάς και οι τρεις ανάδοχοί του. Ο βασιλεύς είναι το πεπρωμένο. Ο βασιλεύς των Ιουδαίων είναι ηθικά άμεμπτος.




Πηγή: περ.Τρίτο Μάτι, τ. 104, ένθετο «το κείμενο των πρωτοκόλλων», Χρήστος Μόρφος


...και κάπου εδώ αναρωτιέμαι: ακόμα κι αν είναι πλαστά, γιατί όλα κινούνται προς τις κατευθύνσεις που υποδεικνύονται απ'αυτά?

[Δημήτριος]

Μάλλον όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά;

[Ευθύμης]

>QBB<

Προσωπικά, δε με ενδιαφέρουν αυτές. Μ' ενδιαφέρει η αιτία, η πρωταρχική αιτία που λέγεται "άνθρωπος" και η ανάγκη του να αντιμετωπίζει πάντα έναν εχθρό και να αναζητά τον "κακό" έναντι του "καλού" ...πάντα... εαυτού του.

Αυτό είναι ανθρώπινο.

Επιπρόσθετα, η αφοριστική αναφορά, σε τέτοια και άλλες συμπεριφορές, συγγενεύει αρκετά με αυτήν που κατακρίνουμε.

Βέβαια, το ότι υποκειμενικά «βρήκα» ψήγματα αφορισμού στην απάντηση της αγαπητής Zadok, μπορεί να διαφέρει από την πραγματικότητα των προθέσεών της. Δράσσομαι της ευκαιρίας ωστόσο να αναφέρω αυτό, διότι εκτενώς τυπώνονται σε fora παρόμοιες προτάσεις με περισσότερο οφθαλμοφανή σύνταξη προς αυτήν την κατεύθυνση.

Δανειζόμενος τη σύνταξη της φίλης..

"…η ανάγκη του να εντοπίζει πάντα έναν κατώτερο και να αναζητά πάντα έναν πνευματικά "ανωριμότερο" έναντι του "εξελιγμένου"...πάντα...εαυτού του."

Δλδ, με τον ίδιο τρόπο που ο ρατσιστής αναζητά τον «Εβραίο» ως «κακό», συμβαίνει να αναζητούμε εμείς τον ρατσιστή ως «πνευματικά υποδεέστερο» - παγίδα στην οποία φυσιολογικό να πέφτουμε πολλοί (μεταξύ των οποίων και ο γράφων).

Είναι και αυτό εξ ίσου ανθρώπινο.

Πολλές φορές επιδιώκουμε να ξεχωρίσουμε με ανορθόδοξο τρόπο από το σύνολο, τη δήθεν μάζα. Μάταια.

>QBB<

...και κάπου εδώ αναρωτιέμαι: ακόμα κι αν είναι πλαστά, γιατί όλα κινούνται προς τις κατευθύνσεις που υποδεικνύονται απ'αυτά?

Φίλε Soulsick, σαν προβληματισμό..όντως πάνε ή εμείς επιλέγουμε να βλέπουμε αυτά που πάνε προς τα εκεί; Κινήσεις γίνονται προς κάθε κατεύθυνση. Σε λίγο χρόνο κάποιος θα μπορούσε να συνθέσει κάτι που θα έδειχνε μια αντίθετη «καλή» κατεύθυνση. Για παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στο σεβασμό της Πολλαπλότητας, σε Φιλοπεριβαλλοντολογικές και Φιλοκοινωνικές πολιτικές στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στις Βιολογικές καλλιέργειες, στην επανάσταση του Διαδικτύου, στην προσβασιμότητα της Εκπαίδευσης, κτλ.

[Soulseek]

Δε διαφωνώ Ευθύμη, απλά ίσως να μην ήμουν όσο συγκεκριμένος θα ήθελα.
Κινήσεις υπάρχουν, όσο υπάρχει ελπίδα και "ρομαντικοί" άνθρωποι.
Αυτές οι κινήσεις όμως, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, είναι παραπόταμοι που ξεφεύγουν -σε περιορισμένη έκταση- από το χείμαρρο.
Το ότι μπορούν αυτοί οι παραπόταμοι να χρησιμεύσουν μελλοντικά για να διασωθεί το όσο νερό έχει απομείνει, δε σημαίνει πως ο χείμαρρος δεν θα καταλήξει κάποια στιγμή.... στη θάλασσα!

[Δημήτριος]

Δεν ξέρω αν είναι "ελιτισμός" ή "υπεροψία", αλλά εγώ καταλήγω στο συμπέρασμα ότι "δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίδια, αλλά όλα έχουν την δική τους αξία και ρόλο, είναι ίσα και έχουν τα ίδια δικαιώματα". Από αυτό όμως έως την απόλυτη ισοπεδοποίηση η απόσταση είναι μεγάλη, στρεβλή είναι, για μένα πάντα, και η θεώρηση ότι "αφού εγώ είμαι καλύτερος, εσύ που δεν είσαι πρέπει να υποτάσσεσαι σε εμένα"

Όλοι μας έχουμε κάποια στιγμή διαπιστώσει ότι σε κάποιους τομείς είμαστε μακράν καλύτεροι από πολλούς άλλους. Είτε αυτό αφορά ευστροφία, είτε ευφιία, είτε ικανότητα και δεξιότητες ειδικότερα. Αν τα μάτια μας όμως είναι ανοικτά, σίγουρα θα έχουμε διαπιστώσει ότι υπάρχουν κάποιοι άλλοι οι οποίοι είναι κάμποσα σκαλιά πιο πάνω από εμάς.

Αν βλέπουμε όσους υστερούν σε σχέση με τις δικές μας νοητικές ικανότητες ή πρακτικές δεξιότητες σαν "τον μικρό μας αδελφό" που χρειάζεται προστασία και εκπαίδευση και πρέπει να του δείχνουμε την αγάπη μας, τότε νομίζω ότι είμαστε σε καλό δρόμο
Σε αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή σε κάθε έναν που θεωρούμε "κατώτερο" βλέπουμε ένα υποψήφιο θύμα προς εκμετάλλευση, τότε θεωρώ ότι έχουμε εκτροχιαστεί από τον καλό δρόμο, τον δρόμο που θα μας οδηγεί σε όλο και υψηλότερα επίπεδα.

Επειδή όμως βασική προϋπόθεση είναι να θέλει και ο "κατώτερος" να εξελιχθεί, στον βαθμό βέβαια που ο ίδιος θέλει, το κύριο βάρος πέφτει στους δικούς του ώμους. Υποχρέωση δική μου θεωρώ να συμβάλλω ώστε να έχει τις ίδιες δυνατότητες και να αξιοποιεί όσα από το περιβάλλον είναι προς αξιοποίηση. Αν αυτός –και παρ' όλες τις δικές μου παραινέσεις και υποδείξεις– κάνει άλλες επιλογές από αυτές που τον συμφέρουν δεν νομίζω ότι θα πρέπει να θεωρηθεί σαν κάτι παράδοξο.

Παλαιότερα είχα την εντύπωση ότι για να "βοηθήσω" θα πρέπει να κατέβω και να ανασύρω. Τώρα είμαι βέβαιος ότι για να "βοηθήσω" πρέπει να είμαι καλύτερος από αυτόν που νομίζω ότι θέλει βοήθεια. (Ο Παύλος παραδίπλα τα γράφει καλύτερα).

Δεν βρίσκω τίποτα κακό στο να θεωρώ ότι είμαι ισχυρότερος/ανώτερος από πολλούς άλλους. Το ζήτημα είναι πώς διαχειρίζομαι την κατάσταση και πώς ασκώ την όποια εξουσία έχω και προς ποια κατεύθυνση.

[Δημήτριος]

Αναφορικά με τα σενάρια συνομωσίας, όμως, για να κατανοήσουμε καλύτερα το περιβάλλον, ίσως θα έπεπε να τα παρατηρούμε σε βάθος χρόνου και όχι στο πλαίσιο μιας πενταετίας-δεκαετίας, καθώς η εξύφανση ενός μεγάλου προγράμματος επιβολής κάποιας συγκεκριμένης κατάστασης απαιτεί πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, εφόσον βέβαια αναφερόμαστε σε σενάρια που αφορούν μείζονος έκτασης γεωγραφικές περιφέρειες και ευρύτερες πληθυσμιακές ομάδες. Επιπλέον θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι αυτά τα σενάρια αποτελούν τμήματα γενικότερων πολιτικών που αφορούν ομάδες εξουσίας που παρουσιάζουν διαχρονική συνέχεια στην ιστορική εξέλιξη. Πρόκειται δηλαδή για προγραμματισμό που συνήθως απαιτεί μακροχρόνιο ορίζοντα πεντηκονταετιών και εκατονταετιών

Ένα πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο επανασχεδιασμός των συνόρων στην Εγγύς και Μέση Ανατολή. Πέρυσι την άνοιξη το Τρίτο Μάτι δημοσίευσε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο ο στόχος της αμερικάνικης πολιτικής είναι, στον συγκεκριμένο χώρο, και η δημιουργία κουρδικού κράτους συνιστώμενου από τμήματα της Συρίας, του Ιράκ και της Τουρκίας, τα οποία θα αποσχισθούν από τις προαναφερθείσες χώρες. Λίγους μήνες αργότερα η Ουάσιγκτον Ποστ δημοσίευσε έναν χάρτη προερχόμενο από το εσωτερικό του υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α. όπου απεικονίζονταν τα νέα σύνορα που θα πρέπει να υπάρξουν στην περιοχή και θα εξυπηρετούν καλύτερα τα αμερικάνικα συμφέροντα. Βασικά οι δύο αυτές δημοσιεύσεις καταδεικνύαν το ίδιο σενάριο το οποίο εν πολλοίς συντελείται (στο "ελευθερο" Κουρδιστάν ήδη έχει παραδοθεί έτοιμο προσχέδιο συντάγματος από αμερικάνικη εταιρεία δημοσίων σχέσεων).

Αυτό τώρα, συνδέεται με ένα γενικότερο σενάριο ελέγχου της Ρωσίας και της Κίνας και την διατήρηση της ηγεμονικής θέσης που έχουν παγκοσμίως οι Η.Π.Α., με την δημιουργία ενός τόξου που εκτείνεται από την Βαλτική, κατεβαίνει προς την Ελλάδα και συνεχίζει στην Εγγύς και φθάνει μέχρι την Άπω Ανατολή. Ας αναλογισθούμε ποια είναι η κατάσταση στις χώρες της Βαλτικής και της ανατολικής Ευρώπης και πώς έφθασε μέχρι εδώ, στην συνέχεια τι έγινε στην Γιουγκοσλαβία που ήταν "εκτός κλίματος", ας δούμε τι γίνεται στην Μέση Ανατολή, τι γίνεται στο Ιράκ, τι γίνεται με το Ιράν, τι έγινε στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, και θα διαπιστώσουμε την υλοποίηση αυτού του σεναρίου.

Ένα παλαιότερο σενάριο που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε ήταν και αυτό της ανάσχεσης της εξάπλωσης του "κομμουνιστικού κινδύνου" στην Ευρώπη το οποίο ήταν πεντηκονταετίας, προέβλεπε αθρόα χρηματοδότηση της άρχουσας τάξης της Ευρώπης με σκοπό την δημιουργία κοινωνιών που δεν θα έλκονται από το κομμουνιστικό όραμα. Ονομαζόταν "σχέδιο Μάρσαλ", από το όνομα του εμπνευστή του και η εφαρμογή του ξεκίνησε με το τέλος του Β' Π. Πολέμου. Πενήντα χρόνια μετά το είδαμε να στέφεται από απόλυτη επιτυχία.

Φαντάζομαι ότι όλοι μας κατανοούμε την ύπαρξη σχεδιασμού εφαρμογής των διάφορων πολιτικών από τους εξουσιαστές. Αυτός ο σχεδιασμός προβλέπει και την δημιουργία εναλλακτικών σεναρίων για την περίπτωση που κάτι δεν τους έρθει όπως σχεδιάστηκε. Έτσι υπάρχει και μια σειρά από ενέργειες που γίνονται είτε για την περίπτωση της ορθοδρόμησης είτε για την περίπτωση του πλήρους εκτροχιασμού από το αρχικό σχέδιο/σενάριο. Είναι τα λεγόμενα "ακραία" σενάρια.

Ένας πολύ απλός τρόπος για την διερεύνηση της επιτυχίας ή όχι στην εφαρμογή τέτοιων σεναρίων είναι και η διοχέτευσή τους προς δημοσίευση για την εξέταση των ενδεχόμενων αντιδράσεων και την προετοιμασία διορθωτικών κινήσεων. Και εδώ βλέπουμε και τον ειδικό ρόλο που έχει ο Τύπος στην εξέλιξη τέτοιων διαδικασιών.

Σε γενικές γραμμές είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η διάθεση για την επιβολή συγκεκριμένων καταστάσεων από όσους ελέγχουν την διαχείριση των κοινωνιών όχι μόνον είναι υπαρκτή αλλά είναι και δυνατή. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά (όπως και τα λεφτά). Αυτό που πρέπει να διαγνώσκουμε είναι το ποιος έχει τελικά συμφέρον για να καταλαβαίνουμε και ποιος δημιουργεί αυτά τα σενάρια και τα προωθεί.

[Ευθύμης]

>QBB<

Αν βλέπουμε όσους υστερούν σε σχέση με τις δικές μας νοητικές ικανότητες ή πρακτικές δεξιότητες σαν "τον μικρό μας αδελφό" που χρειάζεται προστασία και εκπαίδευση και πρέπει να του δείχνουμε την αγάπη μας, τότε νομίζω ότι είμαστε σε καλό δρόμο
Σε αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή σε κάθε έναν που θεωρούμε "κατώτερο" βλέπουμε ένα υποψήφιο θύμα προς εκμετάλλευση, τότε θεωρώ ότι έχουμε εκτροχιαστεί από τον καλό δρόμο, τον δρόμο που θα μας οδηγεί σε όλο και υψηλότερα επίπεδα.

Τη διαδικασία της εκπαίδευσης χρειάζεται και ο δάσκαλος. Διδάσκει για να μάθει ο ίδιος - υστερεί και αυτός.

Βοήθεια ας παρέχεται όπου ζητείται – αλλιώς, καλλιεργείται συμπεριφορά παθητικότητας. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, το ακούσιο παράδειγμά μας αρκεί, και ο βαθμός της επιρροής του θα αποδείξει (σε μας) αν είμαστε σε καλό δρόμο.

>QBB<

Δεν βρίσκω τίποτα κακό στο να θεωρώ ότι είμαι ισχυρότερος/ανώτερος από πολλούς άλλους. Το ζήτημα είναι πώς διαχειρίζομαι την κατάσταση και πώς ασκώ την όποια εξουσία έχω και προς ποια κατεύθυνση.

Πώς γίνεται να είναι κάποιος "ανώτερος" και αλλά και συνάμα αδύναμος στη διαχείριση της ισχύος;

[Δημήτριος]

Γεια σου Ευθύμη

>QBB<

>|<>QBB<
Τη διαδικασία της εκπαίδευσης χρειάζεται και ο δάσκαλος. Διδάσκει για να μάθει ο ίδιος - υστερεί και αυτός.

Φυσικά και την χρειάζεται! Γηράσκω αεί διδασκόμενος γαρ. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει. Όπως ανέφερα και πιο πάνω "Αν τα μάτια μας όμως είναι ανοικτά, σίγουρα θα έχουμε διαπιστώσει ότι υπάρχουν κάποιοι άλλοι οι οποίοι είναι κάμποσα σκαλιά πιο πάνω από εμάς".
Με την ίδια λογική που αναγνωρίζω αυτόν που αντικειμενικά διαθέτει ικανότητες και δυνατότητες που είτε δεν έχω είτε αδυνατώ να τις αξιοποιήσω και εγώ, αναγνωρίζω σε άλλους ότι έχουν κάποιο έλλειμμα.

Ρωτάς

Πώς γίνεται να είναι κάποιος "ανώτερος" και αλλά και συνάμα αδύναμος στη διαχείριση της ισχύος;

Απλώς δεν είναι πάντα ο "ανώτερος" αυτός που έχει την ισχύ, την εξουσία και επιπλέον δεν είναι και αφύσικο να απωλεσθεί η "ανωτερότητα". Άνθρωποι είμαστε

[alet]

Αγαπητοί συν-σκεπτόμενοι και συσκεπτόμενοι καλησπέρα.
Δεν είχα μέχρι σήμερα τη χαρά να ανταλλάξω απόψεις μαζί σας, αλλά παρακολουθώντας τις συζητήσεις του mystica.gr και αυτήν συγκεκριμένα, νοιώθω ότι και απόψεις μπορώ να καταθέσω αλλά και πολλούς προβληματισμούς να αποκομίσω.
Διατρέχοντας τον κίνδυνο να θεωρήσετε ότι υπεραπλουστεύω το θέμα και ότι το στερώ από τη "μαγεία" του, πιστεύω ακράδαντα ότι οι θεωρίες συνομωσίας είναι το άλλοθι μας για τις μικρές ή μεγάλες αποτυχίες ή και ατυχίες μας.
Την αγωνία μας για εξεύρεση άλλοθι και αποποίησης της προσωπικής (και συλλογικής σε κάποιο επίπεδο) ευθύνης, την εκμεταλλεύονται φυσικά και οι λογής κρατούντες είτε για αποπροσανατολισμό, είτε για ισχυροποίηση της θέσης τους είτε και για εξεύρεση του δικού τους άλλοθι.
Το είχα ξαναγράψει σε κάποιο άλλο forum (και είχε βρει αντίθετους όλους τους συνομωσιολάτρες),
Ποιος φταίει που είμαι άνεργος ?
Οι Μασόνοι που προσλαμβάνουν τους δικούς τους ! Όχι βέβαια το ότι ο δείκτης της καταγεγραμμένης ανεργίας είναι στο 10% και ότι η ελληνική "εκπαίδευση" (δημόσια και ιδιωτική) παράγει αδαείς πτυχιούχους.
Ποιός φταίει που 2 κιλά τομάτες σε λίγο θα στοιχίζουν όσο ένα μικρό διαμέρισμα ?
Η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ και η Τριμερής Επιτροπή που θέλουν να αφανίσουν τον ελληνισμό δια της παρατεταμένης αβιταμίνωσης ! Όχι φυσικά το ότι ζούμε στη θαυμαστή χώρα της αισχροκέρδειας και της αρπαχτής (θυμίζω τις στρογγυλοποιήσεις την περίοδο της μετατροπής της δραχμής σε ευρώ).
Ποιός φταίει που πολλά παιδιά πιστεύουν ότι το 1941 ο Απόστολος Γκλέτσος κατέβασε τη σημαία των ναζί από την Ακρόπολη ? Ο διεθνής Σιωνισμός που θέλει να σβήσει το ελληνικό πνεύμα ! Όχι βέβαια η ελληνική οικογένεια που έχει αναθέσει την διαπαιδαγώγηση των παιδιών της στην κα Μενεγάκη και στον κ. Μικρούτσικο (Ανδρέα και όχι Θάνο έστω).
Την αγωνία μας όμως για άλλοθι εκμεταλλεύονται και άλλοι, βλ. τηλεβιβλιοπώλη με την διοικούσα επιτροπή του στο Θιβέτ (μα να διοικείς τον πλανήτη, να μονάζεις σε σπηλιά, να σε ανακαλύψει ο Λιακόπουλος και όλα αυτά για να πουλήσει τη ιστορία του 25 ευρώ μαζί με τα άπαντα του Καραμουρτζούνη ? έλεος - οι διοικούντες είναι ματιασμένοι), βλ. αρχαιολατρικές φασίζουσες και φιλοφασίζουσες ομάδες (δηλαδή για να θαυμάζω και να μελετώ τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό πρέπει να είμαι φιλοναζί ? έχουν μονοπώλιο ?) βλ. διάφορες γραφικές περιπτώσεις που χρήζουν ψυχιατρικής βοήθειας και που τους εκμεταλλεύονται και παρουσιάζουν άλλοι τηλεαστέρες κλπ. κλπ.
Ελπίζω να μην σας κούρασα με τις απόψεις μου,
Αλέξανδρος

[Δημήτριος]

Αγαπητέ Alet, γεια σου
Συμφωνώ μαζί σου στην διαπίστωση ότι για θέματα της καθημερινότητας δεν φταίει κανείς πέρα από το ξερό μας το κεφάλι και την αδυναμία μας να σταθούμε αξιοπρεπώς στον χώρο. Φυσικά και δεν είναι προϊόν μασονικής συνωμοσίας η τιμή της ντομάτας ή της πατάτας, όπως και το ότι η Μπίλντερμπεργκ δεν ευθύνεται για το καρτέλ του γάλατος, της βενζίνης ή της γαλοπούλας (μέρες που είναι ).

Όμως ακόμα και σε αυτά θα μπορούσαμε να δούμε, τηρουμένων των αναλογιών, μια συνωμοσία: πώς θα χαρακτήριζες εσύ την δραστηριότητα π.χ. 5-6 μεγαλοβιομηχάνων που συσκέπτονται λάθρα σε επαρχιακά ξενοδοχεία με σκοπό την κοινή εμπορική πολιτική που θα διατηρήσει την τιμή του γάλατος υψηλά έτσι ώστε να αποκομίζουν υπερκέρδη;

Πέρα όμως από αυτά, έχω την εντύπωση ότι το θέμα μας δεν ήταν αυτό. Τα παραδείγματα που ανέφερες δημιουργούν, κατά την γνώμη μου, αποδιοπομπαίους τράγους μεν, και με γελοίο/παιδικό τρόπο μάλιστα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κέντρα που απεργάζονται καταστάσεις και εφαρμογές που είναι εις βάρος γενικότερων κοινωνικών ομάδων, είτε αυτές είναι εθνοτικές είτε αυτές είναι κοινωνικές.

Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια παραπάνω από το 80% της στρατιωτικής βοήθειας των Η.Π.Α. δίνεται στο Ισραήλ; Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την από κοινού αποδοχή από όλες τις δυτικές κεντρικές εξουσίες του δόγματος του πολέμου των πολιτισμών;

Έχω όμως την αίσθηση ότι ανεξάρτητα από τον βαθμό που ισχύουν ή όχι οι όποιες θεωρίες συνωμοσίας, σύμφωνα με τον δημιουργό του θέματος το ζήτημα είναι

Μ' ενδιαφέρει η αιτία, η πρωταρχική αιτία που λέγεται "άνθρωπος" και η ανάγκη του να αντιμετωπίζει πάντα έναν εχθρό και να αναζητά τον "κακό" έναντι του "καλού" ...πάντα... εαυτού του.

και πάνω σε αυτό θα έπρεπε να βασανιστούμε (με την ...καλή έννοια ), πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον θα ήταν πιο σωστό να αναζητήσουμε τους λόγους που τονώνεται το εγώ μας, είτε τεχνητά είτε φυσικά, το αν αυτό αποτελεί απαραίτητη συνθήκη κίνησης και εξέλιξης, τους όρους κάτω από τους οποίους δημιουργούνται οι διάφορες ανθρώπινες ομάδες και οι συνθήκες που διατηρούν την συνοχή τους, την εξωστρέφειά τους και σε ποιον βαθμό αυτή δεν δημιουργεί ζήτημα διάλυσης της ομάδας και άλλα.

[Avaris]

Δημήτριος said:

Ένα πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο επανασχεδιασμός των συνόρων στην Εγγύς και Μέση Ανατολή. Πέρυσι την άνοιξη το Τρίτο Μάτι δημοσίευσε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο ο στόχος της αμερικάνικης πολιτικής είναι, στον συγκεκριμένο χώρο, και η δημιουργία κουρδικού κράτους συνιστώμενου από τμήματα της Συρίας, του Ιράκ και της Τουρκίας, τα οποία θα αποσχισθούν από τις προαναφερθείσες χώρες. Λίγους μήνες αργότερα η Ουάσιγκτον Ποστ δημοσίευσε έναν χάρτη προερχόμενο από το εσωτερικό του υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α. όπου απεικονίζονταν τα νέα σύνορα που θα πρέπει να υπάρξουν στην περιοχή και θα εξυπηρετούν καλύτερα τα αμερικάνικα συμφέροντα. Βασικά οι δύο αυτές δημοσιεύσεις καταδεικνύαν το ίδιο σενάριο το οποίο εν πολλοίς συντελείται (στο "ελευθερο" Κουρδιστάν ήδη έχει παραδοθεί έτοιμο προσχέδιο συντάγματος από αμερικάνικη εταιρεία δημοσίων σχέσεων).

Αυτό τώρα, συνδέεται με ένα γενικότερο σενάριο ελέγχου της Ρωσίας και της Κίνας και την διατήρηση της ηγεμονικής θέσης που έχουν παγκοσμίως οι Η.Π.Α., με την δημιουργία ενός τόξου που εκτείνεται από την Βαλτική, κατεβαίνει προς την Ελλάδα και συνεχίζει στην Εγγύς και φθάνει μέχρι την Άπω Ανατολή. Ας αναλογισθούμε ποια είναι η κατάσταση στις χώρες της Βαλτικής και της ανατολικής Ευρώπης και πώς έφθασε μέχρι εδώ, στην συνέχεια τι έγινε στην Γιουγκοσλαβία που ήταν "εκτός κλίματος", ας δούμε τι γίνεται στην Μέση Ανατολή, τι γίνεται στο Ιράκ, τι γίνεται με το Ιράν, τι έγινε στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν, και θα διαπιστώσουμε την υλοποίηση αυτού του σεναρίου.

Ένα παλαιότερο σενάριο που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε ήταν και αυτό της ανάσχεσης της εξάπλωσης του "κομμουνιστικού κινδύνου" στην Ευρώπη το οποίο ήταν πεντηκονταετίας, προέβλεπε αθρόα χρηματοδότηση της άρχουσας τάξης της Ευρώπης με σκοπό την δημιουργία κοινωνιών που δεν θα έλκονται από το κομμουνιστικό όραμα. Ονομαζόταν "σχέδιο Μάρσαλ", από το όνομα του εμπνευστή του και η εφαρμογή του ξεκίνησε με το τέλος του Β' Π. Πολέμου. Πενήντα χρόνια μετά το είδαμε να στέφεται από απόλυτη επιτυχία.

Όποιος ερευνητής τολμούσε όμως – και έβγαζε πριν της ώρας τους - στη δημοσιότητα ψήγματα – που πάντα υπάρχουν δεξιά αριστερά – αυτών των «Σχεδίων» αμέσως θα χαρακτηρίζονταν ως «Συνωμοσιολόγος», «καταστροφολόγος» ή και «καταστροφολάγνος».
Είναι έτοιμη πάντα η "ταμπέλα".

Δημήτριος said:

Όμως ακόμα και σε αυτά θα μπορούσαμε να δούμε, τηρουμένων των αναλογιών, μια συνωμοσία: πώς θα χαρακτήριζες εσύ την δραστηριότητα π.χ. 5-6 μεγαλοβιομηχάνων που συσκέπτονται λάθρα σε επαρχιακά ξενοδοχεία με σκοπό την κοινή εμπορική πολιτική που θα διατηρήσει την τιμή του γάλατος υψηλά έτσι ώστε να αποκομίζουν υπερκέρδη;

Οι πρακτικές «καρτελλοποίησης» για δημιουργία «συνθηκών Μονοπωλίου» και «ομογενοποίηση των τιμών» (προς τα πάνω πάντα φυσικά) είναι μια γνωστή κατάσταση.

Μάλιστα υπάρχουν (πλέον και επιτέλους έστω και στην θεωρία) και «αντιμονωπολιακοί Νόμοι» και «Επιτροπές Ανταγωνισμού» (έστω για το Θεαθήναι), ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ:

«όταν αρχίζει να «συμβαίνει κάτι» και κάποιοι ερευνητές «εντοπίζουν» τα «πρώτα σημάδια» τέτοιας «αθέμιτης λειτουργίας της αγοράς», αμέσως η πρώτη κατηγορία που τους προσάπτεται είναι ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΟΙ, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΟΙ και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΑΓΝΟΙ».

Όταν εκ των υστέρων αποδεικνύεται περίτρανα ότι «ποτέ δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά», οι εκάστοτε Κήνσορες που εκτόξευαν αυτές τις κατηγορίες κατά των «πρωτόλειων ερευνών» (και των ερευνητών δυστυχώς), απλώς «σιωπούν». Μέχρι την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να κατηγορήσουν βιαστικά κάποιον άλλον ως Συνωμοσιολόγο και Καταστροφολόγο.

Στο φινάλε, «ρίξε, ρίξε λάσπη, κάτι θα μείνει». Α ρε Γκαίμπελς, πάντα επίκαιρος θάσαι. Τι κι αν ήσουν από την πλευρά των Κακών? Εξακολουθείς να γελάς χαιρέκακα από τον τάφο σου.

Άλλωστε, εάν σας έπαιρναν στα «σοβαρά» πριν τον Πόλεμο, δεν θα είχε υπάρξει πόλεμος. Αλλά και τότε, αυτοί που προειδοποιούσαν για τους Γεωπολιτικούς Σχεδιασμούς των Ναζί, και πάλι ως Ανεδαφικοί Συνωμοσιολόγοι κατηγορήθηκαν.

Παρ’ όλα αυτά, αυτές οι τρεις «λέξεις Κατηγορίας» («Συνωμοσιολόγοι», «Καταστροφολόγοι», «Καταστροφολάγνοι») εξακολουθούν να ζουν και να βασιλεύουν

Το ότι ο «Απαισιόδοξος» μπορεί απλώς να είναι «καλύτερα ενημερωμένος» από τους άλλους, δεν περνάει από το νου.

Ούτε ότι μπορεί το ένστικτό του να "αντιλαμβάνεται" χροιές των "γεγονότων" που δεν αντιλαμβάνονται οι άλλοι.

Είναι άλλωστε πιο εύκολο να «στολίσεις με τις παραπάνω απαξιωτικές εκφράσεις» τον «Κομιστή Σκοτεινών Ειδήσεων» και να «ξεμπερδεύεις».

Τι μπορεί ενίοτε να πάθει κάποιος που κατηγορήθηκε ως «Καταστροφολόγος»?

Είναι αρκούντως γλαφυρό και περιγραφικό το παρακάτω:

« Ο Πλούταρχος εξιστορεί επίσης μια περίπτωση βασανισμού σε τροχό που έγινε στα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου. Το 412 π.Χ. ένας κουρέας που έμαθε πρώτος στον Πειραιά από κάποιον ταξιδιώτη την καταστροφή του εκστρατευτικού σώματος στη Σικελία, έσπευσε στην Αθήνα για να αναγγείλει τη φριχτή είδηση. Κανένας, όμως, δεν τον πίστεψε. Αντίθετα, οι Αρχές τον θεώρησαν διαδοσία (βλ. καταστροφολόγο), τον κατηγόρησαν για προδοσία (βλ. συνωμοσιολόγο) και τον «ανέβασαν» στον τροχό. Και θα έβρισκε σίγουρα φριχτό θάνατο αν δεν επιβεβαιωνόταν σε λίγο η πληροφορία για το ολέθριο τέλος της εκστρατείας», (Τα Βασανιστήρια απο την Αρχαιότητα εως σήμερα, Κ.Σιμόπουλου,σ.81.)

Χίλιες φορές καλύτερα, να περάσουν στη δημοσιότητα και δυο σενάρια "ψεύτικα" παρά να κρυφτούν 98 σενάρια αληθινά.

Ακόμη και στα "ψεύτικα", κάποια "αλήθεια" θα υπάρχει μέσα τους "καμουφλαρισμένη". Ας ψάξουμε να τη βρούμε αντί να τ' απορρίπτουμε βιαστικά.

[Zadok the priestess]

Επειδή ο φόρτος εργασίας των ημερών με απέκλεισε αναγκαστικά από την παρούσα όμορφη κουβέντα, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να τοποθετηθώ κάπως αναλυτικά τηρουμένων των αναλογιών ει δυνατόν.

Και θα ξεκινήσω από τον αγαπητό Soulsick.

>QBB<

ΜΙλώντας για τα πρωτόκολλα, πάντως, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε το περιεχόμενό τους, μιας και αυτό δεν έχει τεράστια διαφορά από τα σημερινά δεδομένα. Ακόμα κι αν ο εκφραστής τους δηλαδή ήταν δεξιός... του κερατά, δε νομίζω να κινήθηκε τίποτα πιό "αριστερά" από τότε μέχρι σήμερα...
Πάμε λοιπόν μια συνοπτική παρουσίαση των - πλαστών κατά τα φαινόμενα - πρωτοκόλλων:

Νομίζω ότι αξίζει να τα δούμε αναλυτικά, αφού το προτείνεις αγαπητέ φίλε, διότι έτσι θα δούμε αν αξίζει να προβληματιστούμε ή όχι και σε ποιό βαθμό.

Προσωπικά, έχω ένα αντίγραφο του βιβλίου και θεωρώ ότι επιγραμματικά αναφέρεται σε κάποια ζητήματα που εύκολα θα μπορούσε να προβλέψει κάποιος ότι θα παίζουν ρόλο στην παγκόσμια πολιτική και κοινωνική σκηνή για πολλά χρόνια και σε κάποια άλλα, πασιφανώς ενέχεται η υπερβολή, η κινδυνολογία και η παραπληροφόρηση.
Πιο λεπτομερής μελέτη δίνει περισσότερο την εικόνα που σχολίασε ο φίλος Ευθύμης γράφοντας παρακάτω:

>QBB<

>|<>QBB<

...και κάπου εδώ αναρωτιέμαι: ακόμα κι αν είναι πλαστά, γιατί όλα κινούνται προς τις κατευθύνσεις που υποδεικνύονται απ'αυτά?

Φίλε Soulsick, σαν προβληματισμό..όντως πάνε ή εμείς επιλέγουμε να βλέπουμε αυτά που πάνε προς τα εκεί; Κινήσεις γίνονται προς κάθε κατεύθυνση. Σε λίγο χρόνο κάποιος θα μπορούσε να συνθέσει κάτι που θα έδειχνε μια αντίθετη «καλή» κατεύθυνση. Για παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί στα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στο σεβασμό της Πολλαπλότητας, σε Φιλοπεριβαλλοντολογικές και Φιλοκοινωνικές πολιτικές στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στις Βιολογικές καλλιέργειες, στην επανάσταση του Διαδικτύου, στην προσβασιμότητα της Εκπαίδευσης, κτλ.

Μπορούμε να δούμε κάποια από αυτά, όπως μας τα παραθέτεις πιο συγκεκριμένα, αλλά εμένα μου δίνουν περισσότερο την εικόνα ενός έξυπνα γραμμένου κειμένου με κάποιες εύστοχες παρατηρήσεις, πλούσια όμως διανθισμένου με εικασίες ανεπιβεβαίωτες μεν, αληθοφανείς δε (οφείλω να ομολογήσω).

_________________

Αγαπητέ φίλε Ευθύμη,

δε σου κρύβω ότι με προβλημάτισες θετικά.
Βέβαια, ειλικρινά οι προθέσεις μου δεν ήταν να εξαπολύσω κάποιου είδους αφορισμό έστω και έμμεσα, αλλά παρά ταύτα θεωρώ χρήσιμο να τεστάρουμε τα κίνητρά μας ανά τακτά διαστήματα και να αναγνωρίζουμε τις πιθανές "σκοτεινές" όψεις της συνείδησής μας.

Η περαιτέρω ανάλυση του φίλου Δημήτριου με καλύπτει σε μεγάλο ποσοστό τόσο ως προς το θέμα αυτό, όσο και ως προς το αντικειμενικό θέμα της συζήτησής μας, δηλ. τη συνωμοσιολογία.

Πιστεύω ότι αν δεχθούμε ότι η συνωμοσιολογία έχει κάποια βάση, τότε μοιραία θα πρέπει να δεχθούμε ότι κι όσοι μετέχουν σε αυτήν (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που την προωθούν) δεν είναι πάρα μέρος του ευρύτερου σχεδίου. Κι έτσι, απλά μετατρέπουμε τη ζωή μας σε ένα συνεχές παιγνίδι κυνηγητού με την ουρά μας!!
Δεν μπορώ να πω ότι είναι ότι καλύτερο ονειρευόμουν και συνεπώς, το αποκηρύττω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω ότι κάποιοι εφαρμόζουν έναν στρατηγικό σχεδιασμό στην πλάτη μας ως φυσική συνέπεια του νόμου της αιτιοκρατίας.

Όπως και να έχει όμως, η ουσία της σκέψης μου επί της συνωμοσιολογίας περιγράφεται ιδανικά στην τοποθέτηση του φίλου alet, τον οποίο και καλωσορίζω στις συζητήσεις μας.

Κι επειδή όλα αυτά είναι μάλλον χιλιοειπωμένα και χιλιογραμμένα, μήπως αξίζει να δούμε το θέμα λίγο βαθύτερα, όπως υπενθυμίζει ο αγαπητός Δημήτριος;

Να δούμε δηλαδή, ποιά ανάγκη μας καλύπτει η επίκληση μίας συνωμοσίας είτε από την πλευρά του θύτη, είτε από την πλευρά του θύματος, είτε υπαρκτής συνωμοσίας, είτε ανύπαρκτης.

Οι απαντήσεις μπορεί να δείχνουν προφανείς, αλλά κάτι μου λέει ότι έχει ενδιαφέρον αυτή η αυτοανάλυση...

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να προσκαλέσω και τον αξιότιμο Avaris, να προσπαθήσουμε να αποστασιοποιηθούμε από την αντιπαράθεση "εμείς εναντίον των άλλων", όποιοι και αν είναι αυτοί και να δούμε όσο το δυνατόν ψύχραιμα τις παραμέτρους οι οποίες συνθέτουν το φαινόμενο.

[Soulseek]

...αλλά εμένα μου δίνουν περισσότερο την εικόνα ενός έξυπνα γραμμένου κειμένου με κάποιες εύστοχες παρατηρήσεις, πλούσια όμως διανθισμένου με εικασίες ανεπιβεβαίωτες μεν, αληθοφανείς δε (οφείλω να ομολογήσω).

Μήπως αυτά τα πρωτόκολλά δημιουργήθηκαν τελικά χάρη στη δική μας ανάγκη να συγκεκριμενοποιήσουμε "τον εχθρό" και τις ενέργειές του?
Δηλαδή, ίσως να διαφαίνονταν αυτές οι καταστάσεις και να θελήσαμε να κατασκευάσουμε μια συγκεκριμένη πηγή ή μια συγκεκριμένη αφετηρία, από την οποία θα γινόταν δυνατή κάθε μελλοντική ερμηνεία των πολιτικών εξελίξεων.
Έτσι λοιπόν, με αυτόν τον τρόπο θα είχαμε μια ιδέα του πώς λειτουργεί αυτό το αόρατο σύστημα, από ποιούς μπορεί να ενορχηστρώνεται και πού στοχεύει, αλλά και θα παίρναμε τα μέτρα μας προκειμένου να αποφύγουμε τον σταδιακό ολοκληρωτισμό.
Συνεπώς, ακόμα κι αν η γνησιότητα των πρωτοκόλλων αμφισβητείται, θα μπορούσαμε να πούμε πως εξυπηρετούν κάποιους στόχους (είτε ως θεωρία συνομωσίας, είτε ως "μπούσουλας").

[Ευθύμης]

Καλή Χρονιά και στούς «από ‘δω» συνομιλητές!

Ίσως η ίση αποστασιοποίηση και από τα δύο σημεία να βοηθήσει στην παρατήρηση των δυνάμεων που οδηγούν το καθ’ ένα.

Σε μάς μπορεί να υπήρξαν επαναστάτες, για τους Οθωμανούς όμως οι Φιλικοί ήταν συνωμότες. Αν ανοίξουμε ένα λεξικό, θα διαπιστώσουμε ότι οι Φιλικοί θα χαρακτηρίζονται και από τις δύο λέξεις. Εξαρτάται από τον παρατηρητή ποιά θα επιλέξει.. Η χρήση ωστόσο της λέξης «συνωμοσία», επιβεβαιώνει την αδυναμία του να ομολογήσει στον εαυτό του την ανικανότητά του να συναρτήσει την κατάσταση μόνο στις δικές του πράξεις.

Αν θεωρηθεί ως αρχή του εσωτερισμού η αυστηρή εξάρτηση των γεγονότων από τον εαυτό, τότε η ύπαρξη ή όχι συνωμοσίας αφήνει αδιάφορο τον εσωτεριστή, διότι εξ ορισμού οι συνθήκες που έχει δημιουργήσει δεν τήν επιτρέπουν, και κατά απόρροια δεν παρατηρείται. Συνωμοσία θα είναι καταδικασμένος να παρατηρεί αυτός που επιθυμεί να τήν αποφύγει παθητικά (..τήν επιθυμεί δλδ..) - όπως αυτός που έριξε σε λήθαργο το ανοσοποιητικό του σύστημα με την απερίσκεπτη/παθητική χρήση φαρμάκων και συμπληρωμάτων είναι καταδικασμένος στη φιλασθένεια.

Εν κατακλείδι, η προσπάθεια των μεν να πείσουν τους δε για την ύπαρξη συνωμοσίας ή όχι είναι μάταια διότι η ουσιαστική τους διαφοροποίηση έγκειται στην ίδια τους τη στάση απέναντι στη ζωή.