Είναι ενδιαφέρον...

[Epsylon]

Μεταφρασμένο κείμενο.




…Η πανέμορφη Ψυχή , που ανέβαινε προς το Φως, στάθηκε μπροστά στο Άπειρο Ωκεανό της Συνείδησης του Δημιουργού.


- Αυτήν την στιγμή εσύ δεν μπορείς να μπεις και να γίνεις Ένα μαζί Μου.

- Και πως μπορώ να μπω?

Με σιγανό τρίξιμο άνοιξε η πόρτα…

- Μπες μέσα…- ξαφνικά σαν να είπε η πόρτα.

-Γιατί τρίζεις?- ρώτησε η Ψυχή.

- Διότι εσύ συνεχίζεις να πιστεύεις ακόμη, ότι όλες οι πόρτες τρίζουν,- απήντησε μια Φωνή.


Η Ψυχή δεν μπόρεσε να περάσει το κατώφλι.
Κάτι μέσα της την εμπόδιζε.

- Πώς να απαλλαγώ απ’ αυτό, που με εμποδίζει?

- Να το απορρίψεις- και να απαλλαγείς απ’ αυτό.

- Από τι όμως να απαλλαγώ? Δεν ξέρω…

- Εντάξει. Θα ξανακατέβεις στον κόσμο της ύλης και Εγώ- εκεί- θα σου φέρω κάποιον, που θα σου δείξει ΑΥΤΟ. Θα τον στείλω σε σένα.


- Και γω θα δω αυτό, που με εμποδίζει να μπω μέσα στο Σπίτι Σου?

- Ναι. Αλλά πρέπει ακόμη και να το απορρίψεις. Όταν εσύ θα παραμερίσεις μέσα σου τα πάντα, που δεν είμαι Εγώ, τότε στρέψε σε Μένα τον νου σου και βυθίζοντας σε Μένα την συνείδηση, θα αρχίσεις να ζεις μέσα Μου.

- Θα μπορέσω μόνη μου να καταλάβω αυτό το πράγμα?

- Σε κάθε περίπτωση εσύ θα έχεις αυτές τις δυνατότητες και πολλές μάλιστα.
Και μην αναβάλεις την επιστροφή σου στο Σπίτι: χωρίς εσένα Είμαστε θλιμμένοι εδώ.

Ο Ωκεανός κοίταζε την Ψυχή με μυριάδες απείρως τρυφερών ματιών.

- Όταν απορρίψεις όλα αυτά τα πράγματα , τότε παράτα τις γήινες υποθέσεις και έλα εδώ. Και κάτι άλλο… να μιλήσεις σ’ αυτούς εκεί για Μένα,- είπε Αυτός.

______________________

Μέσα στα άπειρα βάθη του πολυεπίπεδου Σύμπαντος βρίσκεται ο Θεός- Πατέρας, είναι ο Δημιουργός, ο Ωκεανός της πιο Φωτεινής, της πιο τρυφερής Συνείδησης.
Ο ορατός κόσμος ( η Δημιουργία) από Αυτόν ποιήθηκε, αυτός ο κόσμος διαπερνάται από το Φως, που έρχεται από την Κατοικία του Δημιουργού το Άγιο Πνεύμα.
Γι’ αυτόν τον λόγο ο ορατός κόσμος φαίνεται σαν ένα απαλό, πουπουλένιο σκέπασμα, που κρύβει τον Δημιουργό.

Όλο το πολυεπίπεδο Σύμπαν- επίσης είναι Θεός.
Από αυτής της απόψεως ο Θεός αποκαλείται Απόλυτο ( δηλαδή τα πάντα). Δεν υπάρχει τίποτε στο Σύμπαν ( πλην του «εξωτερικού σκότους»- της κόλασης) , που να μην είναι ο Θεός – το Απόλυτο.

Η Δημιουργία- είναι ο τρόπος της εξέλιξης του Θεού.
Οι ατομικές συνειδήσεις, που γεννιούνται, ενσαρκώνονται στα υλικά σώματα για την ανάπτυξή τους, ώστε στο τέλος της ατομικής εξέλιξής τους να συνειδητοποιήσουν τον εαυτούς τους ως τμήματα του Δημιουργού, να ενωθούν μαζί Του , να Τον πλουτίσουν με τον εαυτό τους.


Όταν ο άνθρωπος εξελίσσεται, αυτός αναρωτάται: «ποιος είμαι εγώ?» - και κάθε φορά απαντά σ’ αυτό το ερώτημα, ξεκινώντας από τις προσκολλήσεις του, π.χ. είμαι σοφέρ, είμαι έγκυος, είμαι διευθυντής, είμαι πρόεδρος χώρας, είμαι επιστήμονας, είμαι άνδρας, είμαι γυναίκα, είμαι αγόρι, είμαι κορίτσι, είμαι βαριά άρρωστος, είμαι πνευματικός αναζητητής, είμαι Άγιο Πνεύμα, είμαι τμήμα του Δημιουργού.
«Και συ είσαι Θεός. Η διαφορά μεταξύ μας είναι, ότι Εγώ το συνειδητοποίησα, ενώ εσύ ακόμη- όχι» ( Say Baba).
«Είσαι Θεός»- σημαίνει το δυναμικό του κάθε ανθρώπου. Η υλοποίηση αυτού του δυναμικού επιτυγχάνεται μόνο μετά την απόκτηση της σοφίας.

Έτσι είναι…κάποτε κάποιοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν τον εαυτό τους ως έναν Απέραντο Ωκεανό της Αγάπης…
Και, απορρίπτοντας τα πάντα, πλην της Αγάπης, αυτοί συνειδητοποιούν τον εαυτό του ως Αγάπη.
Ενώ η Αγάπη- είναι ο Θεός σε όλες τις όψεις του Δημιουργού ( της Αρχέγονης Συνείδησης, του Χριστού ( Μεσσία, Αβατάρ) και του Αγίου Πνεύματος ( Βράχμαν).

Εντός της Δημιουργίας, δια μέσον της θετικής εξέλιξης των ενσαρκωμένων όντων, ο Θεός αλλάζει, εξελίσσεται ο Ίδιος.

Όλος αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος με τις εξελισσόμενες θετικά η εκφυλιζόμενες ατομικές συνειδήσεις- που αποτελούν τα μεταβαλλόμενα τμήματα του Απολύτου.
Ακριβώς εδώ, σ’ αυτόν τον εκδηλωμένο κόσμο, ο καθένας από εμάς έχει την δυνατότητα να συνειδητοποιήσει, ότι είναι ένα τμήμα του Ενιαίου Συνόλου και να ενώσει την συνείδηση του εαυτού με την Συνείδηση του Θεού.
Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν θα γίνει με την απόφαση του νου, αλλά με την άμεση εξέλιξη της ατομικής συνείδησης, που θα εκδηλώνεται υπό μορφή της πνευματικής καρδιάς.

Ο Θεός- Αγάπη εστίν.
Και μπορείς να γίνεις Ένα μαζί Του μόνο , όταν θα μεταμορφωθείς ως συνείδηση σε παρόμοια ιδανική Αγάπη.
Πώς να γίνει αυτό το πράγμα?
Αυτό το πράγμα το δίδαξαν ο Ιησούς, το δίδαξαν και οι Άλλοι, οι Οποίοι προέρχονταν από τον Δημιουργό.

Πουθενά στον κόσμο της ύλης δεν υπάρχουν από της απόψεως του καθημερινού μέσου ανθρώπου ιδανικές συνθήκες για την ενσάρκωση.
Και όμως εκείνοι, που σωστά έχουν καταλάβει την Σύλληψη του Δημιουργού, προχωράνε προς τον Ύψιστο Στόχο, αναπτύσσοντας τον εαυτόν τους ως Αγάπη.
Απλά, πρέπει να μάθεις να αγαπάς όλον τον κόσμο έτσι, όπως το Αγαπάει ο Δημιουργός.

VLADIMIR ANTONOV
Russia.

Μεταφρασθέν υπό τον Epsylon.

[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]

ΕΞΟΧΟ,
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ...

[Epsylon]

Σ' ευχαριστώ Αφροδίτη.