ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

[qubit]

Λονδίνο

Το μεγαλύτερο ιατρικό πείραμα του κόσμου, ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει τη συλλογή δειγμάτων DNA απο 500.000 άτομα, έλαβε το πράσινο φως στη Βρετανία, με στόχο να αποκαλύψει πώς τα γονίδια αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον για να προκαλέσουν ασθένειες όπως ο καρκίνος.
Η δημιουργία της βρετανικής «Βιοτράπεζας» (Biobank) εγκρίθηκε την Τρίτη από διεθνή επιτροπή επιστημόνων,έπειτα από τη θετική έκβαση της τετράμηνης πιλοτικής φάσης, στην οποία συμμετείχαν 3.800 πολίτες από την περιοχή του Μάντσεστερ.
Όπως αναφέρει το Reuters, Δείγματα αίματος και ούρων θα συλλεχθούν τα επόμενα χρόνια από μισό εκατομμύριο Βρετανούς, ηλικίας 40 έως 69 ετών, οι οποίοι θα συμπληρώσουν επίσης ερωτηματολόγια με εκατοντάδες ερωτήσεις για τον τρόπο ζωής και το ιστορικό της υγείας τους.

Αν και η χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος το 2000 άνοιξε το δρόμο για λεπτομερείς αναλύσεις των ανθρώπινων γονιδίων, οι επιστήμονες πασχίζουν ακόμα να κατανοήσουν πώς συνδυασμοί γονιδίων και περιβαλλοντικοί παράγονες αλληλεπιδρούν για την εκδήλωση ασθενειων.

Η αντιστοίχιση γενετικών ποικιλομορφιών με τις περιβαλλοντικές παραμέτρους αναμένεται να αποκαλύψει τα αίτια ασθενειών όπως οι καρδιοπάθειες, ο καρκίνος, η άνοια και η αρθρίτιδα.

«Για τις επόμενες δεκαετίες, η Βιοτράπεζα της Βρετανίας θα παράσχει στους ερευνητές ζωτικής σημασίας στοιχεία για ορισμένες από τις πιο βασανιστικές ασθένειες της μέσης και της τρίτης ηλικίας» δήλωσε ο καθηγητής Ρόρι Κόλινς, επικεφαλής του εγχειρήματος.

Ερευνητές και φαρμακευτικές εταιρείες θα έχουν πρόσβαση στα δεδομένα έπειτα από σχετική αίτηση, ωστόσο τα προσωπικά, ονομαστικά δεδομένα των εθελοντών θα προφυλάσσονται με αυστηρά συστήματα ασφάλειας,
διευκρίνισε.

Το πρόγραμμα, κόστους 116 εκατ. δολαρίων, χρηματοδοτείται από το βρετανικό Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας, το υπουργείο Υγείας, την κοινωφελή οργάνωση Wellcome Trust και άλλους φορείς της χώρας.

Ο Βρετανός υπουργός Υγείας Αντι Μπέρναμ δήλωσε ότι με τη δημιουργία της Βιοτράπεζας η Βρετανία «ηγείται του κόσμου» όσον αφορά τη γενετική έρευνα.

news.in.gr

-τρώμε λαχανικά ψεκασμένα με δηλητήρια, κρέατα γεμάτα αντιβιοτικά, κι ένα σωρό σκατολοϊδια με συντηρητικά και καρκινιγόνες ουσίες
-πίνουμε νερό φαρμακωμένο και βρώμικο
-αναπνέουμε αέρα γεμάτο με τοξικά δηλητήρια
-βομβαρδιζόμαστε ανηλεώς από ακτινοβολίες (κινητά, κεραίες) που κάνουν τον εγκέφαλο νιανιά
και μας "γιατρεύουν" απ' τις αρρώστιες που προκαλούν ολ' αυτά, με "φάρμακα" που κλείνουν μιά τρύπα -ας πούμε ότι την κλείνουν, δηλαδή-κι ανοίγουν άλλες πέντε

και χρειάζονται τα ούρα και το αίμα αλλά και "ερωτηματολόγια με εκατοντάδες ερωτήσεις για τον τρόπο ζωής και το ιστορικό της υγείας τους" μισού εκατομμυρίου ανθρώπων, για ν' αποκαλύψουν "τα αίτια ασθενειών όπως οι καρδιοπάθειες, ο καρκίνος, η άνοια και η αρθρίτιδα" . Μας δουλεύουνε χοντρά.
Δείγμα 500.000 ατόμων είναι τερατωδώς μεγάλο.
Χώρια τη συλλογή DNA, που ήδη γίνεται, εθελοντικά.
Το ζουμί πιστεύω, γι' αυτό "το μεγαλύτερο ιατρικό πείραμα στον κόσμο", βρίσκεται σε μιά πρόταση : "Ερευνητές και φαρμακευτικές εταιρείες θα έχουν πρόσβαση στα δεδομένα έπειτα από σχετική αίτηση, ωστόσο τα προσωπικά, ονομαστικά δεδομένα των εθελοντών θα προφυλάσσονται με αυστηρά συστήματα ασφάλειας, διευκρίνισε." Μωρέ αυτός διευκρίνησε, αλλά ...
Το πρόβλημα δεν είναι στα στοιχεία αυτών των 500.000 (αλήθεια, θα είναι εθελοντές; δεν μας το διευκρινίζουν) αλλά στα στατιστικά που θα βγουν απ' την επεξεργασία των ερωτηματολογίων σε σχέση με τις πιθανότητες εμφάνισης διαφόρων ασθενειών.

Κι έτσι, ας πούμε, αν κάποιος 30χρονος έχει την ατυχία να πέφτει στις στατιστικές της κακής πρόγνωσης, θα καλείται να πληρώσει και τα ανάλογα ασφάλιστρα, στον ασφαλιστικό του φορέα. Δεν πα να ορκίζεται ότι είναι γεμάτος αγάπη για το σύμπαν και δεν θ' αρρωστήσει πριν τα 90 του ..(συγγνώμη EPSILON, δεν κοροϊδεύω - μια απλή αγανάκτηση εκφράζω)...τ' ασφάλιστρα, μια φορά, θα τα σκάσει, προκειμένου να μπορέσει να δουλέψει. Αν είναι τυχερός όμως και συγκαταλεχθεί πιθανολογικά στα γερά σκαριά, τότε θα μπορεί, αν θέλει, και να πουλάει τα γενετικά του προικιά, πανάκριβα (από τη σημερινή ειδησεογραφία κι αυτό, περί εμπορίου ωαρίων).
Αυτό είναι ένα μόνο σενάριο, απ' τα πολλά που μπορεί να σκεφτεί κανείς - κι όχι το χειρότερο βέβαια...

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί διάλεξα αυτούς τους σιχαμερούς καιρούς για ναρθω στη γη να εκπαιδεύσω την ψυχή μου... Τί σόι κάρμα είν' αυτό; Μήπως μπορεί να βοηθήσει κανείς σ' αυτή την απορία;

[Ramoglou]

>QBB<

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί διάλεξα αυτούς τους σιχαμερούς καιρούς για ναρθω στη γη να εκπαιδεύσω την ψυχή μου... Τί σόι κάρμα είν' αυτό; Μήπως μπορεί να βοηθήσει κανείς σ' αυτή την απορία;

Καλό ερώτημα πάρε Γεωγραφία ! ...

Μιάς και συγκαταλεγόμαστε στην ίδια ομάδα παθόντων θα σου απαντήσω με όσα περνάνε από τη δική μου σκέψη αύριο.
Σήμερα έχω να πάω στο γιατρό για ένα κοκκίωμα, το οποίο παρεμπιπτόντως η ιατρική επιστήμη δεν έχει βρει γιατί και πως δημιουργείται.

See you later λοιπόν.

[Soulseek]

Να και ένα ωραίο άρθρο επί του θέματος...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=221236

...πλέον το ιερατείο της ιατρικής επιστήμης επεκτείνεται και σε υγιείς (μέχρι πρότινος) ανθρώπους, που είτε εισέρχονται στην κατηγορία των πασχόντων από «νέες ασθένειες», είτε ενδίδουν στη συνεχή προπαγάνδα γύρω από την πρόληψη πιθανών ασθενειών στο μέλλον.
Αρωγός σ'αυτό είναι -ποιός άλλος?- οι πολυεθνικές που αναλαμβάνουν μια ανηλεή και πολλές φορές ανήθικη προώθηση των προϊόντων τους μέσω του τύπου, ο οποίος μεταξύ άλλων αναλαμβάνει και τον εκφοβισμό του κοινού δημιουργώντας ανασφάλεια στους ανθρώπους – γεγονός που μεταφράζεται σε «προϋποθέσεις ζήτησης».

[qubit]

Αγαπητέ Ramoglou, εύχομαι περαστικά, εκ βάθους καρδίας.

Γεωγραφία??? Εννοείς ότι έχασα το δρόμο και βρέθηκα στη γη κατά λάθος;
(καθόλου απίθανο, έτσι απροσανατόλιστη κι αφηρημένη που είμαι ...)

Φίλε Soulsick,το άρθρο είναι πράγματι πολύ διαφωτιστικό. Κρατάω μιά παράγραφο : "Για παράδειγμα, αν πρωταρχικός στόχος ήταν η βελτίωση της υγείας, μερικά από τα εκατομμύρια δολάρια που επενδύονται στις δαπανηρές εκστρατείες κατά της χοληστερόλης, οι οποίες απευθύνονται σε υγιείς, ή σε εκστρατείες για την καταπολέμηση του καπνίσματος, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με πιο αποτελεσματικό τρόπο, για την προώθηση της σωματικής άσκησης και τη βελτίωση της διατροφικής ισορροπίας".
Λέω λοιπόν : αν πρωταρχικός στόχος ήταν η βελτίωση της υγείας, δεν θα επιτρέπονταν τα τερατογεννήματα που πλασάρουν ως κρέατα οι πολυεθνικές αλυσίδες των fast-foods, θα γίνονταν σοβαρές έρευνες πάνω στα μεταλλαγμένα προτού μπουν στις καλλιέργειες και βγουν στην αγορά, θα απαγορεύονταν ένα σωρό δηλητήρια που μπαίνουν στα προϊόντα ... χίλια δυό πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν. Αλλά αυτό που αναπτύσσεται, είναι μια τεράστια βιομηχανία που δημιουργεί αρρώστιες, κι άλλη μιά που τις εκμεταλλεύεται για να πουλάει υποτιθέμενα αντίδοτα.
Κανείς δεν σκοτίζεται για την υγεία- η αρρώστια είναι που βγάζει χρήμα. Κι εκτός τούτου, τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί και η (ψευδέστατη) θεωρία του υπερπληθυσμού, ότι είμαστε πιά πάρα πολλοί πάνω σ' αυτό τον πλανήτη- καιρός ν' αραιώνουμε. Με βάση αυτά, έχω λοιπόν, πέρα από την προσωπική μου μεταφυσική απορία, κι άλλη μιά, μάλλον ευρύτερου ενδιαφέροντος : γιατί μαζεύουν γενετικά δεδομένα σε τόσο μαζική κλίμακα;
οι επίσημες αιτιάσεις (επιστημονική έρευνα, "στείλτε το DNA σας για να μάθετε την καταγωγή σας" κλπ), δεν πείθουν. Η ιατρική έρευνα, δεν χρειάζεται τόσο πλήθος δεδομένων (αυτό μπορεί να το κατανοήσει οποιοσδήποτε γνωρίζει στοιχειωδώς χημεία και στατιστική). Κι ούτε συνάδει με τα ήθη της εποχής να δαπανώνται τόσα χρήματα για να μάθει ο καθένας αν κρατάει η σκούφια του από τους Σκύθες ή τους τουρανομογγόλους, ή τους ανδρομέδιους ή τους μπαμπουίνους.

[Soulseek]

Αλλά αυτό που αναπτύσσεται, είναι μια τεράστια βιομηχανία που δημιουργεί αρρώστιες, κι άλλη μιά που τις εκμεταλλεύεται για να πουλάει υποτιθέμενα αντίδοτα.
Κανείς δεν σκοτίζεται για την υγεία- η αρρώστια είναι που βγάζει χρήμα.

Έχεις δίκιο, από κάπου όμως πρέπει να φάνε όλοι...
Καταρχήν, οι περισσότερες χρηματοδοτήσεις που παίρνουν τα πανεπιστήμια για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων δεν προέρχονται από τις φαρμακευτικές εταιρίες αλλά από τα αντίστοιχα κράτη στα οποία εδρεύουν τα πανεπιστήμια. Παρ’ολ’αυτά, οι φαρμακοβιομηχανίες, κυρίως μέσω του τύπου, έχουν επιβάλλει το μύθο ότι οι ίδιες ξοδεύουν υπέρογκα ποσά σε έρευνες, πράγμα που αγγίζει τα όρια της φαντασίας. Φυσικά, αφού αυτές οι έρευνες ολοκληρωθούν και κατωχυρωθούν από τα πανεπιστήμια, στη συνέχεια πωλούνται στις φαρμακοβιομηχανίες οι οποίες απαλλάσονται τόσο από έναν μεγάλο κόπο όσο και από τις τεράστιες δαπάνες που θα απαιτούνταν για την υποστήριξη των ερευνών. Επιπλέον, αυτό συνεπάγεται με τη στροφή των πανεπιστημιακών ερευνών σε τομείς της ιατρικής που έχουν εμπορικές εφαρμογές, αποφεύγοντας να εξερευνήσουν νέους τομείς της ιατρικής για να μη ρισκάρουν την «οικονομική τύχη» της έρευνας (πηγή: the truth about drug companies, by Marcia Angell).

Ως προς την κατοχύρωση των ερευνών/πατεντών μάλιστα παίζεται ακόμα πιό βρώμικο παιχνίδι... Η κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας (patent) ενός νέου φαρμάκου, καθιστά την εταιρία που την ανακάλυψε αποκλειστικό παραγωγό αυτού του φαρμάκου. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε κράτος υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο καμία άλλη εταιρία δεν έχει το δικαίωμα να εμπορευτεί την ίδια patent πριν την πάροδο ορισμένων χρόνων (περίοδος που ποικίλλει από 5 μέχρι 15 χρόνια). Δηλαδή, η εταιρία που «εφηύρε» το συγκεκριμένο φάρμακο, έχει την αποκλειστικότητα στο εμπόριο (για το συγκεκριμένο φάρμακο) για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το τί γίνεται όταν παρέλθει αυτός ο χρόνος, το περιγράφει χαρακτηριστικά ο δρ. Sharon Levine (διευθυντής του ιατρικού ομίλου Kaiser) σε συνέντευξη στο κανάλι ABC: «Εαν ως κατασκευαστής μπορώ να αλλάξω ένα μόριο και να έχω άλλα είκοσι χρόνια αποκλειστικών δικαιωμάτων διάθεσης, πείθοντας τους ιατρούς να συνταγογραφούν και τους καταναλωτές να ζητούν τη νέα μορφή του Prilosec ή του εβδομαδιαίου Prozak αντί για το ημερήσιο, γιατί να ξοδεύω χρήματα σε μια πολύ πιό αβέβαιη κατεύθυνση, με τη λήξη των δικαιωμάτων μου, αναζητώντας ολοκαίνουρια φάρμακα?» (πηγή: Hellenic Nexus τ.13 σ.39-40)
Συνεπώς, όλο το παιχνίδι παίζεται στην απόκτηση και εκμετάλλευση ολοένα και μεγαλύτερου μεριδίου της αγοράς, γεγονός που έχει ως άμεση απόρροια τη χειροτέρευση (ουσιαστικά) των ανθρώπων με χημικά και άλλα σκευάσματα που μέχρι πρότινος δεν τα είχε ανάγκη...

[Ramoglou]

Καλημέρα σας.

Η διαπιστώσεις που έχουν αναφερθεί ποιο πάνω είναι γνωστότατες και δημοσιοποιημένες σε όλα τα Μ.Μ.Ε.

Είναι γνωστό ότι τρώμε μαζί με το κρέας, αυξητικές ορμόνες, είναι γνωστό ότι τα λαχανικά είναι γεμάτα φυτοφάρμακα και ότι δεν έχουν γεύση λόγο της «γενετικής» επέμβασης σε αυτά, είναι πασίγνωστο ότι ο αέρας που αναπνέουμε είναι μολυσμένος.

Όμως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του ολοένα αυξανόμενου πληθυσμού και της ανόδου του βιωματικού επιπέδου.

Δεν αρκεί η συμβατική παραγωγή ντομάτας για να θρέψει 9.000.000 Έλληνες π.χ., χρειάζεται 70% αύξηση και αυτή η αύξηση επιτυγχάνεται μέσα από την παραγωγή με τις τεχνολογικές μεθόδους επιτάχυνσης της παραγωγής.

Κάποτε υπήρχαν οι εποχές όπου έτρωγες ντομάτα, σταφύλι, μήλα, τώρα δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί και ο άνθρωπος μπορεί να καταναλώνει την τροφή που θέλει όποια στιγμή και όποια εποχή το επιθυμεί.
Δεν είμαι ούτε τεχνολόγος τροφίμων, ούτε γνωρίζω αν η φύση είχε προβλέψει να παίρνει ο οργανισμός μας αυτά που έπρεπε μέσα από αυτή τη διαδικασία, πιστεύω όμως ότι μέσα στη γενικότερη επίθεση του ανθρώπου απέναντι σε όποια λειτουργία της φύσης καταρρίφθηκε και αυτή η παράμετρος.

Τι λοιπόν έχει μείνει ανέπαφο από την εξέλιξη του πολιτισμού ;
Ίσως κάποια λίγα δάση στον Αμαζόνιο, ίσως οι κόκκοι άμμου στη Σαχάρα, ίσως η άβυσσος των Ωκεανών, όμως και αυτά σε λίγο θα έχουν αλλοιωθεί από την επέλαση του ανθρώπου.

Έχετε μάθει για τα τεχνητά νησιά που έφτιαξε ο Σεΐχης στο Ντουμπάι ;
Το ότι με αυτή την κατασκευή χαλάσανε τα ρεύματα και παρασύρουν την ακτή το ξέρεται ;
Τους οικισμούς με οικίες πολυτελείας που κατασκευάζονται σε διάφορα δάση τους έχετε δει ;
Την καταστροφή στην απορροή των υδάτων όμως και την αλλαγή της χλωρίδας και της πανίδας, δεν την έχετε παρατηρήσει.

Και τελικά το ερώτημα παραμένει, ίσως σαν ένα απλό «μα που πάμε ;», ίσως με ακόμα ποιο μεγάλη εσωτερική αγωνία όπως αυτό το «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί διάλεξα αυτούς τους σιχαμερούς καιρούς για ναρθω στη γη να εκπαιδεύσω την ψυχή μου... Τί σόι κάρμα είν' αυτό;»

Ίσως κάπως έτσι να αναρωτήθηκαν και στο παρελθόν σκεπτόμενοι άνθρωποι, όταν έβλεπαν την πανούκλα να θερίζει ολόκληρες πόλεις, τη λέπρα να σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους, τη σύφιλη να θανατώνει Μεγάλους κατακτητές, τη μόλυνση του Λονδίνου από τον καπνό της σόμπας να σκοτώνει το μισό πληθυσμό.

Ίσως τελικά να παίζεται το ίδιο έργο προσαρμοζόμενο στην νέα αίθουσα στην οποία προβάλετε.
Σκεφτείτε ότι το remake απλά έχει ποιο πολλά εφέ, το στόρι όμως εμένα μου μοιάζει το ίδιο.

……… are you talking to me ?!

[Ladyhawk]

Είναι γνωστό πως η ανθρώπινη επέμβαση έχει επεκταθεί σε όλους σχεδόν του τομείς και ο βιασμός της φύσης είναι αναμφισβήτητο γεγονός.
Υποτίθεται πως όλα γίνονται προκειμένου να υπάρξει βελτίωση και διαιώνιση των ειδών. Βέβαια αυτό μπορεί να έχει εφαρμογή μόνο στα ανθεκτικά είδη που αντέχουν τις αλλαγές του περιβάλλοντος.

Τα είδη αυτά είναι που εξυπηρετούν τις ανθρώπινες ανάγκες, για τα υπόλοιπα που καταλήγουν στον αφανισμό ο άνθρωπος αδιαφορεί.

Τα πάντα σχεδόν υποστηρίζονται από φάρμακα προκειμένου να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πόσες παρενέργειες έχουν όλα αυτά έχει αναρωτηθεί κανείς? Μπορεί ναι, αλλά μιας και αυτές δεν είναι άμεσα ορατές, ο άνθρωπος προτιμά να τις βάλει στην άκρη.

Η φύση όμως ξέρει να αμύνεται πιο αποτελεσματικά από τον άνθρωπο και αυτό φαίνεται από τα φαινόμενα που κάνουν την εμφάνισή τους με καταστροφικά πλέον αποτελέσματα για τον άνθρωπο.

Η φύση είναι ένας «τέλειος μηχανισμός». Δεν έχει καλό και κακό. Αυτοί είναι ανθρώπινοι χαρακτηρισμοί που έχουν σημασία τελικά μόνο για τον άνθρωπο.

Τελικά όλο αυτό οδηγεί πράγματι στην εξέλιξη ή μήπως οδηγεί σε μία καταστροφή που ο ίδιος ο άνθρωπος αρνείται να αναγνωρίσει μπροστά στο προσωρινό ατομικό συμφέρον ?

Αυτό που θα πρέπει να κάνει ο ίδιος ο άνθρωπος είναι να ελέγξει τις ανάγκες του και να μην θυσιάζει τα πάντα στο βωμό της προσωπικής ικανοποίησης και να μην αγνοεί το συνολικό περιβάλλον μιας και μέσα σε αυτό ο ίδιος ζει.

Την καλημέρα μου σε όλους σας.

[qubit]

>QBB<

Ίσως κάπως έτσι να αναρωτήθηκαν και στο παρελθόν σκεπτόμενοι άνθρωποι, όταν έβλεπαν την πανούκλα να θερίζει ολόκληρες πόλεις, τη λέπρα να σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους, τη σύφιλη να θανατώνει Μεγάλους κατακτητές, τη μόλυνση του Λονδίνου από τον καπνό της σόμπας να σκοτώνει το μισό πληθυσμό.

Ίσως τελικά να παίζεται το ίδιο έργο προσαρμοζόμενο στην νέα αίθουσα στην οποία προβάλετε.
Σκεφτείτε ότι το remake απλά έχει ποιο πολλά εφέ, το στόρι όμως εμένα μου μοιάζει το ίδιο.

Μπορεί. Ομως υπάρχει μια διαφορά. Οι εν λόγω -και άλλες παρόμοιες- επιδημίες, έπλητταν τον άνθρωπο.
Τώρα όμως, βλέπουμε τον ίδιο τον άνθρωπο, να θανατώνει ολόκληρο τον πλανήτη.

>QBB<

Όμως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του ολοένα αυξανόμενου πληθυσμού και της ανόδου του βιωματικού επιπέδου.

Εδώ διαφωνώ σφόδρα. Προσωπικά, θα το διατύπωνα διαφορετικά : Ομως όλ' αυτά, είναι αποτέλεσμα της ασύδοτης κερδοσκοπίας (όπου κέρδος νοείται το χρήμα και μόνον). Οσο για την άνοδο του βιοτικού επίπέδου, αυτή αφορά (υπό προϋποθέσεις) ένα πολύ μικρό ποσοστό του ανθρώπινου πληθυσμού, και μάλιστα γεωγραφικά εντοπισμένου (Ευρώπη, Β. Αμερική, Ιαπωνία & Αυστραλία). Τα δισεκατομμύρια της Ασίας, της Αφρικής & της Νότιας Αμερικής, είναι κρέας αναλώσιμο στις παντός είδους διεστραμένες σκοπιμότητες των κυβερνώντων.

>QBB<

Κάποτε υπήρχαν οι εποχές όπου έτρωγες ντομάτα, σταφύλι, μήλα, τώρα δεν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί και ο άνθρωπος μπορεί να καταναλώνει την τροφή που θέλει όποια στιγμή και όποια εποχή το επιθυμεί.

Οσο γιαυτό, θα μου επιτρέψετε μια μικρή προσωπική αναφορά.
Για τους προσεχείς μήνες, απαγορεύεται να τρώω : ψωμί,τυρί,ντομάτες,μακαρόνια,ρύζι,γάλα, αυγά,πατάτες, τόνο,μπανάνες, σοκολάτα, καθώς και οτιδήποτε περιέχει ίχνος αυτών και εν γένει δημητριακών,γαλακτοκομικών, άμυλου και κακάου.
Αιτία : τροφική δυσανεξία. Τα παραπάνω, αποδείχτηκε με εξέταση αίματος, ότι δηλητηριάζουν τον οργανισμό μου και είναι η αιτία για τα προβλήματα υγείας που με ταλαιπωρούν. Και η αλήθεια είναι ότι, έχοντας καταργήσει αυτές τις τροφές εδώ και κανα μήνα, νιώθω ήδη εντυπωσιακά καλύτερα. Τί στην ευχή τρώω; Το κρέας επιτρέπεται, αλλά δεν μου πολυαρέσει - και ίσως επειδή έτρωγα πάντα ελάχιστο, είναι η αιτία που δεν πρόφτασε να μου δημιουργήσει αλλεργικές αντιδράσεις. Τρώω λοιπόν ψάρι, λίγα λαχανικά (γιατί αρκετά απ'αυτά, όπως τα καρότα, το μαρούλι, απαγορεύονται επίσης) όσπρια και όσα απ' τα φρούτα επιτρέπονται. Για πρωινό και στις ενδιάμεσες κρίσεις πείνας, καταναλώνω καρύδια, χουρμάδες και ανανά (σε λίγο θα κάνω "ακ! ακ!", θα κρεμιέμαι απ' τα μπαλκόνια και θα σκαρφαλώνω στις κολώνες της ΔΕΗ, ελλείψει δέντρων).
Κατά την άποψη του γιατρού δε, μια από τις αιτίες της τροφικής δυσανεξίας, είναι και η άκαιρη κατανάλωση των τροφών. Αλλα στις συνθήκες της βιομηχανοποιημένης παραγωγής, ακόμα κι αυτά που καλλιεργούνται στον καιρό τους, δεν παράγονται με φυσικό τρόπο.

Θέλω να πω, ότι η περιβόητη άνοδος του βιοτικού επιπέδου είναι ένας μύθος. Η καταστροφή της ζωής στη γη όμως, είναι μια πραγματικότητα. Ο παραλογισμός όλης αυτής της κατάστασης, είναι εμφανής. Οσο και να τυφλώνει η απληστία και ο καιροσκοπισμός, είναι πασιφανές ακόμα και στις εξουσίες ότι ροκανίζουν το κλαδί που στέκονται.
Θα ξαναρωτήσω λοιπόν : γιατί καταστρέφουν τον πλανήτη; γιατί, εκ παραλλήλου, μαζεύουν δεδομένα DNA ???

[Δημήτριος]

>QBB<

Η φύση όμως ξέρει να αμύνεται πιο αποτελεσματικά από τον άνθρωπο και αυτό φαίνεται από τα φαινόμενα που κάνουν την εμφάνισή τους με καταστροφικά πλέον αποτελέσματα για τον άνθρωπο.

Η φύση είναι ένας «τέλειος μηχανισμός». Δεν έχει καλό και κακό. Αυτοί είναι ανθρώπινοι χαρακτηρισμοί που έχουν σημασία τελικά μόνο για τον άνθρωπο.

Η ζωή υπάρχει στην Γη πολύ πριν εμφανισθεί ο άνθρωπος και θα συνεχίσει να υπάρχει για πολύ και χωρίς την αγχωμένη παρουσία του. Μπορεί να "πάρουμε μαζί μας" χιλιάδες άλλα είδη αλλά ο πλανήτης Γη θα δημιουργήσει νέες διαφορετικές μορφές, όπως ακριβώς ξέρει πολύ σοφά να κάνει. Για παράδειγμα, η εξαφάνιση των δεινοσαύρων, που παρουσιάζεται σαν άμεση από την ανθρώπινη προσέγγιση του χρόνου, διήρκησε 200.000 χρόνια και αφορούσε και (χοντρά χοντρά) το 70% των έμβιων όντων του πλανήτη.
Ο ρυθμός καταστροφής μπορεί να είναι αφοπλιστικά γρήγορος, δεν αφορά όμως το σύνολο της ζωής. Μάλλον μοιάζει με τον ρυθμό των θανατηφόρων ιών που εξαιτίας της αμεσότατης, σχεδόν ακαριαίας δράσης τους δεν προλαβαίνουν να εξαπλωθούν...
Το ερώτημα, για εμένα, είναι το με ποιον τρόπο μπορεί η ανθρωπότητα να αλλάξει πορεία (αν αυτό είναι δυνατόν) ή, αν δεν είναι δυνατόν, πώς μπορεί να βιώσει με τον λιγότερο επώδυνο τρόπο την κατωφερή πορεία της.

Όσον αφορά τις προσπάθειες ορισμένων κύκλων να δημιουργήσουν προϋποθέσεις διάσωσης των εαυτών τους μόνο, τις θεωρώ τμήμα του προβληματισμού που προηγήθηκε. Η Ιστορία πάντως δείχνει ότι οι "κατέχοντες", αν και δοκιμάζονται και βιώνουν σε μεγάλο βαθμό τις όποιες κρίσεις, έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης.

[Ramoglou]

Καλή μου qubit, δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση και στη δική μου οπτική.
Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά το πώς λειτουργεί το «σύστημα».
Η κερδοσκοπία είναι ο κινητήριος μοχλός σε όλα, το ότι ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές είναι πειραματικά εργαστήρια είναι και αυτό γνωστό. Απλά μιας και ανήκουμε στο άλλο κομμάτι, παρέθεσα τα «δικά» μας κουσούρια.

Ποια είναι αυτά που βαφτίσαμε «άνοδο του βιοτικού επιπέδου»;
Μα το καλύτερο αμάξι, η μεγάλη τηλεόραση, οι διακοπές στο εξωτερικό και άλλα συναφή. Το ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πλέον με το μυαλό μας την αριθμητική πράξη 125 δια 20 είναι ψιλά γράμματα.

Πριν από αυτό το post είχα γράψει ένα άλλο που περιέργως δεν το βλέπω (γίνονται και μαγικά !) και εκεί έλεγα ότι, έχεις δίκιο να παραθέτεις αυτή την άποψη, θα πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι για να περάσουν οι πρακτικές μας προς τους «τριτοκοσμικούς» ο όχλος των «πρωτοκοσμικών» θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής και άνετος, τρώγοντας το παραμύθι περί «βιοτικού επιπέδου». Καμία εξουσία δεν αντιλαμβάνεται το κόψιμο του κλαδιού στο οποίο εδράζει το μεγάλο της οπίσθιο.

Στο γιατί μαζεύουν δεδομένα DNA δεν απαντώ, γιατί, ο Ντιν Νταν Ντον Μπράουν θα ωχριά μπροστά μου ! Αν το καλοσκεφτείς μπορούμε να φτάσουμε μέχρι και στο μύθο της Ατλαντίδας και σε μια νέα καταπόντιση της ανθρωπότητας !!!

Άντε καλή εβδομάδα και εύχομαι αυτό το post να μην το εξαφανίσουν οι μυστικές δυνάμεις πάλι …

[Ladyhawk]

Το ερώτημα, για εμένα, είναι το με ποιον τρόπο μπορεί η ανθρωπότητα να αλλάξει πορεία (αν αυτό είναι δυνατόν) ή, αν δεν είναι δυνατόν, πώς μπορεί να βιώσει με τον λιγότερο επώδυνο τρόπο την κατωφερή πορεία της.

Είναι γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει καταφέρει να επιτύχει σε πάρα πολλούς τομείς, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως δεν έχει και αποτυχίες.

Φυσικά και έχει και αυτό συμβαίνει γιατί επιζητεί τις καταστάσεις που «βολεύουν» αυτόν και μόνο και όχι το κοινό καλό.
Οι αποτυχίες αυτές είναι που ευθύνονται για την αρνητική κατάσταση που επικρατεί στον πλανήτη μας.

Ο άνθρωπος παρά τις γνώσεις που κατέχει σήμερα πάνω στους τομείς της τεχνολογίας της επιστήμης κλπ. παραμένει ανώριμος γεμάτος φόβους και ανασφάλειες και χωρίς ελεύθερη σκέψη.

Αγωνίζεται και υπηρετεί μόνο τα υλικά αγαθά παραμερίζοντας την αξία των πνευματικών. Στην προσπάθειά του να πάει μπροστά την γνώση, αγνοεί τον ίδιο τον άνθρωπο και αυτό φαίνεται. Έτσι οι απειλές έρχονται σχεδόν από παντού. Πέρα από τους κινδύνους που κρύβονται σε περιβάλλον, τρόφιμα κλπ., φαίνεται όχι χωλαίνει σημαντικά και ο τομέας της ανθρωπιάς.

Τα επιτεύγματα στα χέρια ανώριμου ανθρώπου όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά αντιθέτως δημιουργούν και απειλές για την ανθρωπότητα.

Μέσα από το νόμο της δράσης και αντίδρασης, κάθε τι έχει και τις συνέπειες του, αλλά τελικά ο άνθρωπος προκειμένου να δράσει – έτσι όπως νομίζει – αγνοεί ή μάλλον αδιαφορεί για την αντίδραση...

Το κλειδί τελικά και σας απάντηση στον φίλο Δημήτρη, θα έλεγα ότι ίσως αν ο άνθρωπος καταφέρει να ωριμάσει τότε ίσως καταφέρει να σώσει τον πλανήτη του από την καταστροφή και η ευημερία να εδραιωθεί στους κατοίκους της γης.

[qubit]

>QBB<

Στο γιατί μαζεύουν δεδομένα DNA δεν απαντώ, γιατί, ο Ντιν Νταν Ντον Μπράουν θα ωχριά μπροστά μου ! Αν το καλοσκεφτείς μπορούμε να φτάσουμε μέχρι και στο μύθο της Ατλαντίδας και σε μια νέα καταπόντιση της ανθρωπότητας !!!

'Αιντε ντε!!! στο κάτω-κάτω, τον Ντιν Νταν Ντον τον βοήθησε ολόκληρο επιτελείο, καθώς λέγεται. Εμείς που τα σκεφτόμαστε και μόνοι μας, γιατί να διστάζουμε ...
Δεν άνοιξα το αυτό το θέμα επειδή έχω κάποια βίδα με τη συνομωσιολογία, αλλά επειδή το θεωρώ σοβαρό.
Πιστεύω πως κάτι πολύ άσχημο κρύβεται πίσω απ' την ιστορία συλλογής γενετικού υλικού, κυρίως επειδή οι δικαιολογίες γιαυτές τις ενέργειες, είναι από σαθρές έως γελοίες.
Η σαπίλα στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, βρωμάει πιά πολύ.
Ας θυμηθούμε και την υπόθεση με κείνο το κέντρο στη Β. Ελλάδα που το χρηματοδότησε κάποιος Ελληνοαμερικανός για να κάνει μαστογραφίες και, ενώ συσσώρευαν εξετάσεις κι ερωτηματολόγια, λίγο νοιάζονταν να πληροφορούν τις ενδιαφερόμενες γυναίκες για τ' αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων (το είχε βγάλει ο Χαρδαβέλλας το χειμώνα αυτό το θέμα). Το ζητούμενο ήταν η συγκέντρωση του στατιστικού υλικού.

Αγαπητή Ladyhawk, χωρίς να διαφωνώ με τα γραφόμενά σου, έχω την εξής απορία : αραγε μπορεί κανείς, στην ανθρώπινη διάσταση, να βαδίσει προς την ωριμότητα, αν υπάρχουν αλλότριες, παρα φύσιν επεμβάσεις, στο υλικό του υπόβαθρο;

[Ramoglou]

OK ! Time for play !

Η συσσώρευση πληροφοριών γενετικού υλικού, με δεδομένη την γνώση του κώδικα του DNA μπορεί να προσφέρει στους επίδοξους γενετιστές επιστήμονες την δυνατότητα παραγωγής ανθρωποειδών κατά παραγγελία, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Αν συνδυάσουμε λοιπόν την γνώση του κώδικα DNA, με την γνώση της κλωνοποίησης, την οποία θα βάλουμε να δουλέψει πάνω σε συγκεκριμένα δεδομένα κατασκευής όντων, τότε έχουμε ένα εκρηκτικό μείγμα κατασκευής ανθρώπων με συγκεκριμένες ιδιότητες και με συγκεκριμένη κατασκευή, οι οποίοι κατά εκατοντάδες μπορούν να παραχθούν για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπών.

Π.Χ. 1.000.000 εργάτες που θα αντέχουν στη σκόνη, στη ζέστη κλπ, και θα μπορούν να δουλέψουν πάνω από 10 ώρες, χωρίς όμως να έχουν τη δυνατότητα της σκέψης πέραν ενός συγκεκριμένου ορίου, θα είναι όμως ανθεκτικοί σε αρρώστιες και δε θα χρειάζεται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Από την άλλη θα έχουν δημιουργηθεί άνθρωποι των πόλεων, υπάλληλοι με συγκεκριμένο δείκτη νοημοσύνης οι οποίοι θα αντέχουν στο μολυσμένο περιβάλλον περιορίζοντας τα έξοδα των κρατών για ιατρική περίθαλψη και των εταιρειών για ασφαλιστικές καλύψεις. Φθάνοντας έτσι στο σημείο να έχουμε «στρατούς» για κάθε περίσταση, πλήρως ελεγχόμενους και πλήρως εκμεταλλευόμενους. Οι οποίοι ανά πάσα ώρα και στιγμή θα μπορούν να εξοντωθούν από μια «ασθένεια» που θα «χτυπήσει ξαφνικά» το πλήρως γνωστό ανοσοποιητικό τους σύστημα.

Η νομεγκλατούρα των τότε διοικούντων τον κόσμο θα διαμένει σε μία ελεγχόμενου περιβάλλοντος περιοχή, η οποία θα θυμίζει τις ιστορίες περί παραδείσου.

……… Πώς τα πήγα αγαπητή qubit ?

[Ramoglou]

Βρήκα και αυτό και σας το παραθέτω, απο το Pathfinder που το πήρε απο τους Sunday Times.

.

Η επιστήμη σε ρόλο Θεού;
PATHFINDER
12 Αυγ., ανανέωση: 16 Αυγ

"Ο άνθρωπος αποτελεί ένα υπέροχο έργο τέχνης" όπως είπε ο Άμλετ, "τόσο ευγενές στη σκέψη, τόσο πλούσιο σε χαρίσματα! ...Και σε σύλληψη τόσο όμοιος με Θεό."

Συνήθως δεν σκεφτόμαστε τόσο κολακευτικά για την ανθρωπότητα, αλλά πολύ συχνά οι επιστήμονες μας υπενθυμίζουν την ευγενή πλευρά της ανθρώπινης φύσης.
Βρετανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν πρόσφατα την ανακάλυψη μιας επαναστατικής διαγνωστικής διαδικασίας, που αφορά τις κληρονομικές ασθένειες στα έμβρυα.

Πρόκειται για μια νέα μέθοδο πολύ πιο γρήγορη και πολύ μεγαλύτερης ακρίβειας από την ήδη υπάρχουσα, η οποία θα ανιχνεύει χιλιάδες επιπλέον γενετικές ανωμαλίες από ότι ήταν μέχρι τώρα δυνατόν.

Γύρω στις 200 κληρονομικές ασθένειες μπορούν να ανιχνευθούν με την προ–εμφυτευτική διάγνωση στην εξωσωματική γονιμοποίηση, έτσι ώστε να εμφυτεύονται μόνο υγιή έμβρυα στις μητέρες.
Η νέα τεχνική προ-εμφύτευσης γενετικού απλότυπου, θα είναι σε θέση να ανιχνεύει σχεδόν 6.000 ασθένειες.

Όπως δήλωσε ένας από τους πρωτοπόρους Βρετανούς επιστήμονες αυτό αλλάζει τα πάντα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί μια σχεδόν Θεϊκή παρέμβαση.

Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες γονείς που διατρέχουν τον κίνδυνο να κληροδοτήσουν στα παιδιά τους τρομερές αναπηρίες και ασθένειες, τώρα θα έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν υγιή παιδιά. Αυτά είναι τα καλύτερα νέα που είχαμε τα τελευταία χρόνια στο χώρο.
Όσοι δεν την γνωρίζουν μπορούν με δυσκολία ίσως να φανταστούν το εξαντλητικό μαρτύριο της ασθένειας του Huntington, ή την μυϊκή δυστροφία του συνδρόμου Prader-Willi, ή του συνδρόμου Fragile-X.

Το μαρτύριο αφορά τόσο τους ασθενείς όσο και τις οικογένειές τους μέχρι ο θάνατος να δώσει ένα τέλος σ' αυτό.
Κάποιες φορές η φύση είναι απίστευτα σκληρή. Αντίθετα η επιστήμη έχει τη δυνατότητα του ελέους. Μπορεί να θαμπωθεί κανείς από την επινοητικότητα και την ευσπλαχνία των επιστημόνων που έχουν συμβάλλει σ' αυτήν την επαναστατική διαγνωστική μέθοδο.

Η γενετική διάγνωση σημαίνει ότι τα έμβρυα που φέρουν ασθένειες ή αναπηρίες θα απορρίπτονται. Παρόλα αυτά θα ήταν παρατραβηγμένο να πούμε ότι καταστρέφονται ή σκοτώνονται, καθώς τα τεστ γίνονται σε έμβρυα που είναι μόλις τριών ημερών.

Το καλό με αυτήν την πρώιμη ανίχνευση είναι ότι προσφέρει την ελπίδα ότι στο κοντινό μέλλον θα αποφεύγονται οι εκτρώσεις και οι καθυστερημένες εκτρώσεις σαν μέσο αποφυγής σοβαρών ασθενειών και αναπηριών.
Θα είναι πολύ ευκολότερο και καλύτερο από κάθε άποψη να ξεφορτωθεί κανείς μια μικρή μάζα κυττάρων. Αυτό είναι πραγματικά σαν να παίζει κανείς το ρόλο του Θεού, όπως υπογράμμισαν όλοι οι συμμετέχοντες στην πρωτοποριακή αυτή έρευνα.

Και τι το κακό υπάρχει στο να παίζει ο άνθρωπος το ρόλο του Θεού; Δεν υπάρχει κάτι επιλήψιμο σ' αυτό.
Εξάλλου οτιδήποτε και αν πιστεύουμε σχετικά με το να υποδυόμαστε τον Θεό και να αψηφούμε τη φύση, έχουμε ήδη μπει στη διαδικασία να το εφαρμόζουμε και ακόμη και αν δεν το συνειδητοποιούμε είναι κάτι που κατά βάθος εγκρίνουμε.

Για παράδειγμα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σύμφωνα με τη φυσική εξέλιξη θα πέθαιναν πολύ πριν φτάσουν σε αναπαραγωγική ηλικία. Αυτοί είναι πιθανόν να υποφέρουν από κάποιες κληρονομικές ασθένειες ή αιματολογικές παθήσεις που θα τους σκότωναν πολύ νωρίς εάν δεν έκαναν τις κατάλληλες μεταμοσχεύσεις ή θεραπείες.

Υπάρχει και η πιθανότητα να γεννιούνταν με κάποιες αναπηρίες που θα τους σκότωναν από νεογέννητα χωρίς κάποια παρέμβαση. Με την κατάλληλη θεραπεία όμως, οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να επιζήσουν και να αποκτήσουν με τη σειρά τους παιδιά, κάποια από τα οποία θα κινδύνευαν να κληρονομήσουν τα ίδια προβλήματα, και με τη σειρά τους να τα περάσουν στις επόμενες γενιές.

Οι οπαδοί του Ευγονισμού πιστεύουν και συνηθίζουν να το δηλώνουν και δημόσια ότι κάτι τέτοιο θα ήταν κακό για το ανθρώπινο γονιδίωμα . Παρόλα αυτά δύσκολα θα δεχόταν κανείς ότι σε τέτοιους ανθρώπους δεν θα έπρεπε να παρέχεται θεραπεία οποιασδήποτε μορφής.

Φαίνεται παράλογο και απάνθρωπο να υπονοεί κανείς ότι οι άνθρωποι με κληρονομικά προβλήματα υγείας δεν θα έπρεπε να ρισκάρουν να τεκνοποιούν.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα περιβάλλον στο οποίο η Marie Stopes θα μπορούσε να εναντιωθεί στον επικείμενο γάμο του γιου της με μια κοπέλα που θα είχε το κληρονομικό ελάττωμα της μυωπίας.
Ο στόχος της μοντέρνας Ιατρικής είναι να ανακουφίζει από τον πόνο και να αποκαθιστά την υγεία των ανθρώπων στο σημείο που αυτό είναι δυνατόν.

Αν ήθελε κανείς να ρισκάρει να φανεί αναίσθητος και Δαρβινιστής, θα μπορούσε να διαφωνήσει λέγοντας ότι το να σώζεις τέτοιους ανθρώπους από την εξαφάνιση είναι σαν να σώζεις την αναπηρία τους από την εξαφάνιση. Αυτό σίγουρα αποτελεί μια σχεδόν Θεϊκή παρέμβαση.

Είναι τέτοια η θαυματουργή δύναμη των ανθρώπινων εφευρέσεων που ακόμη και αυτό το πρόβλημα οδεύει προς την επίλυσή του, με εργαλείο τις διαγνωστικές μεθόδους που ανακοινώθηκαν πρόσφατα.
Ο ένας τρόπος να το παίζει κανείς Θεός έχει εξισορροπηθεί από έναν άλλον ακόμη πιο ευφυή, την ανθρώπινη εφεύρεση. Αυτό είναι το μονοπάτι που ακολουθεί η επιστήμη.

Πάντα θα υπάρχουν “απολυτιστές” που θα διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή ακόμη και για το πιο απειροελάχιστο ίχνος ζωικού ιστού. Ωστόσο υπάρχουν και άλλοι που εναντιώνονται στα διαγνωστικά τεστ βασιζόμενοι σε ακόμη πιο παράλογα επιχειρήματα.
Η Simone Aspis του “Βρετανικού συμβουλίου ατόμων με αναπηρίες” σε πρόσφατη δήλωσή της εναντιώθηκε στην εφαρμογή ταυτών των μεθόδων, υποστηρίζοντας ότι έτσι περνάει στην κοινή γνώμη το μήνυμα ότι το να γεννηθεί κανείς ανάπηρος είναι κάτι κακό.

Το “lobby” των ατόμων με αναπηρίες μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους δηλώσεις κατά καιρούς και δεν μας φαίνονται πια τόσο παράλογες όσο παλιότερα.
Σίγουρα όμως είναι προφανές ότι θα ήταν πολύ καλύτερα για έναν άνθρωπο να μην έχει κάποια αναπηρία ή κληρονομική ασθένεια, από το να γεννηθεί με τόσο σοβαρά προβλήματα.

Θα ήταν επίσης καλύτερα να μπορεί να περπατάει να ακούει ή να βλέπει από το να μη μπορεί να τα κάνει όλα αυτά. Θα ήταν πολύ καλύτερα να μην έχει την ατυχία να γεννηθεί με ασθένειες όπως αυτή του Huntington ή το Fragile X.

Σε μια κοινωνία που πολλά φυσιολογικά κορίτσια έχουν εμμονές σε βαθμό “υστερίας” με κάποιες ασήμαντες ατέλειές τους, θα ήταν πολύ καλύτερα να μην γεννιούνταν παιδιά που πάσχουν από σοβαρές διαταραχές.
Υπό αυτήν την έννοια το να γεννηθεί κανείς με μια αναπηρία είναι προφανώς κάτι κακό. Για κάποιο λόγο όμως το lobby των ατόμων με αναπηρίες φαίνεται να αρνείται το παραπάνω γεγονός, ίσως επειδή βρίσκεται στη μέγγενη μιας διανοητικής σύγχυσης.

Η Simone Aspis φάνηκε να εκφράζει απόλυτα τη σύγχυση αυτή όταν αναρωτιόταν αν ο σκοπός των διαγνωστικών τεστ ήταν η απόρριψη ατόμων με αναπηρίες. Η ίδια ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή τους περνάει το μήνυμα (ειδικά στα νεαρά άτομα με αναπηρίες) ότι η ζωή τους αξίζει πολύ λιγότερο από τη ζωή των υπολοίπων.

Στο σημείο αυτό η Aspis φαίνεται να μπερδεύει την ίδια την αναπηρία, με τα άτομα που πάσχουν από κάποια αναπηρία. Αυτή είναι μια σύγχυση που τα άτομα με αναπηρίες (όπως είναι φυσικό), συνήθως απεχθάνονται.
Λέγοντας ότι μια αναπηρία αυτή καθαυτή είναι ανεπιθύμητη, δεν υπονοείται ότι το άτομο που φέρει την αναπηρία είναι επίσης ανεπιθύμητο, ή ότι η ζωή του έχει μικρότερη αξία από τη ζωή οποιουδήποτε άλλου.

Η αναπηρία δεν ταυτίζεται με το άτομο που την φέρει. Η ζωή του όμως θα ήταν πολύ καλύτερη χωρίς αυτήν την αναπηρία ή ασθένεια.
Aδιαμφισβήτητα ένα άτομο με τη δική του πορεία ζωής στον κόσμο μας, με την οικογένεια και τους φίλους του δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με μια μικροσκοπική μάζα ελαττωματικών κυττάρων. Το δεύτερο είναι περιττό ενώ το πρώτο σίγουρα όχι.

“Τι υπέροχο έργο τέχνης που είναι ο άνθρωπος! Και τώρα πια αποτελεί εν μέρει το έργο μιας «Θεόμορφης» ανθρωπότητας”.

Synday Times

[Ladyhawk]

Αγαπητή Ladyhawk, χωρίς να διαφωνώ με τα γραφόμενά σου, έχω την εξής απορία : αραγε μπορεί κανείς, στην ανθρώπινη διάσταση, να βαδίσει προς την ωριμότητα, αν υπάρχουν αλλότριες, παρα φύσιν επεμβάσεις, στο υλικό του υπόβαθρο;

Ο δρόμος προς την ωριμότητα σίγουρα δεν είναι εύκολος και για αυτό δεν έχει περπατηθεί ιδιαίτερα πράγμα που επιβεβαιώνεται από τα αποτελέσματα της ανωριμότητας που κυριαρχούν.
Σίγουρα όλες οι αλλότριες επεμβάσεις συμβάλλουν αρνητικά στον δρόμο αυτό και συντελούν στο να συνεχίζει ο άνθρωπος να κάνει λάθη.

Έχετε ποτέ σκεφτεί πόσο εξαρτημένος είναι ο άνθρωπος από όλα αυτά τα οποία ο ίδιος έχει κατασκευάσει μέχρι σήμερα? Μήπως τελικά αντί όλα αυτά να τον υπηρετούν έχει καταντήσει ο ίδιος υπηρέτης αυτών?

Έρμαιο φόβου και ανασφάλειας έχει καταντήσει ο άνθρωπος. Ζει σε μία κατάσταση ανελευθερίας και το χειρότερο είναι ότι το αγνοεί, θεωρώντας πως όλα είναι καλώς καμωμένα.
Οι καταστάσεις αυτές τις περισσότερες φορές λειτουργούν υποσυνείδητα στον άνθρωπο και έτσι το πρόβλημα παρατείνεται, διότι και φαινομενικά ο καθένας αισθάνεται καλά και ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα προκειμένου να αλλάξει μία κατάσταση.

Αν λοιπόν υποθέσουμε πως πράγματι υπάρχει μία μερίδα ανθρώπων που αγωνίζεται προκειμένου να καταφέρει να περπατήσει το μονοπάτι της ωριμότητας, για να υπάρξει αποτέλεσμα σε αυτό θα πρέπει η προσπάθεια να γίνει ομαδικά και όχι μεμονωμένα.

Είναι αυτό που ακούμε πολλές φορές ή και λέμε ακόμα που λέει «ε καλά εγώ θα σώσω τον κόσμο...»

Αγαπητή qubit, τελικά μετά από όλα αυτά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί πραγματικά να γίνει κάτι προς όφελος της ανθρωπότητας.....

[k.]

Βρήκα και αυτό και σας το παραθέτω, απο το Pathfinder που το πήρε απο τους Sunday Times.

Το άρθρο έιναι απλά χυδαίο...Παρουσιάζει τους επιστήμονες ως Θεούς και τους ανθρώπους με προβλήματα αναπηρίας ως ένα "λόμπι" κομπλεξικών.
Χυδαίο...

[Δημήτριος]

>QBB<

Το ερώτημα, για εμένα, είναι το με ποιον τρόπο μπορεί η ανθρωπότητα να αλλάξει πορεία (αν αυτό είναι δυνατόν) ή, αν δεν είναι δυνατόν, πώς μπορεί να βιώσει με τον λιγότερο επώδυνο τρόπο την κατωφερή πορεία της.

Το κλειδί τελικά και σας απάντηση στον φίλο Δημήτρη, θα έλεγα ότι ίσως αν ο άνθρωπος καταφέρει να ωριμάσει τότε ίσως καταφέρει να σώσει τον πλανήτη του από την καταστροφή και η ευημερία να εδραιωθεί στους κατοίκους της γης.

Αν και όπως έγραψα πιο πάνω δεν καταστρέφεται ο πλανήτης αλλά το ανθρώπινο είδος (και μαζί του και αρκετά άλλα), το επόμενο ερώτημα είναι το πώς επιτυγχάνεται αυτή η ωριμότητα.

Αν λοιπόν υποθέσουμε πως πράγματι υπάρχει μία μερίδα ανθρώπων που αγωνίζεται προκειμένου να καταφέρει να περπατήσει το μονοπάτι της ωριμότητας, για να υπάρξει αποτέλεσμα σε αυτό θα πρέπει η προσπάθεια να γίνει ομαδικά και όχι μεμονωμένα.

Αν αυτή η μερίδα το καταφέρει και ωριμάσει, τι γίνεται με το υπόλοιπο τμήμα των ανθρώπων που δεν θα έχει ωριμάσει; Το ρωτάω γιατί στο μυαλό μου σχηματίζεται η εικόνα ότι, για να επιτευχθεί η ωριμότητα σε τέτοιο ποσοστό ανθρώπων που να λειτουργεί αποφασιστικά και σε πλανητικό επίπεδο, θα πρέπει να έχουν απομείνει πολύ λίγοι άνθρωποι σε σχέση με αυτούς που υπάρχουν τώρα...

[qubit]

>QBB<

……… Πώς τα πήγα αγαπητή qubit ?

Για αρχή, μια χαρά !!!
Μιά καλή περιγραφή υπάρχει και στον ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ του Αλντους Χάξλεϋ.
Εμένα πάλι (ίσως επειδή είμαι και λίγο φοβιτσιάρα ) το μυαλό μου πήγε εδώ : http://flashfiles.flash.gr/technology/Rid8/4603.asp
και δευτερευόντως, εδώ: http://flashfiles.flash.gr/technology/Rid4/3073.asp

Οι διαφορές στο DNA από άνθρωπο σε άνθρωπο, είναι απειροελάχιστες απ' ό,τι ξέρω, κι αυτό μάλλον δικαιολογεί το τεράστιο μέγεθος του δείγματος που χρειάζεται για να εντοπισθούν φυλετικές διαφορές.
Οι συμπεριφορές επίσης, που επηρεάζονται κυρίως από περιβαλλοντικούς παράγοντες, χρειάζονται ομοίως μεγάλο δείγμα, προκειμένου να διασφαλισθεί ακριβής κατασκευή χαρακτηρολογικής προδιάθεσης.

Να προσθέσω (time for play! )στο σενάριο για τον προκατ-man : στο τσιπάκι του, θα υπάρχει και η οικονομική του αξία (όπως οι τιμές στα κρέατα του χασάπη). Επίσης και η ημερομηνία λήξεως (που θα προκύπτει από έναν μαθηματικό τύπο cost-benefit analysis). Οταν φτάσει η ημερομηνία λήξης, το προϊόν θα αυτοκαταστρέφεται, όπως τα χαρτάκια με τα μηνύματα του αστυνόμου Σαϊνη. Ο μηχανισμός αυτοκαταστροφής θα ενεργοποιείται από το τσιπάκι. Οι κώδικες θα είναι κρυπτογραφημένοι και χάκερς δεν θα υπάρχουν, γιατί οι άνθρωποι θα είναι όλοι βλαμένοι.

Οσο για το άρθρο απ' το PathFinder...
>QBB<

Το άρθρο έιναι απλά χυδαίο...Παρουσιάζει τους επιστήμονες ως Θεούς και τους ανθρώπους με προβλήματα αναπηρίας ως ένα "λόμπι" κομπλεξικών.
Χυδαίο...

Συμφωνώ. Κι όσο για τις πραγματικά θετικές (θεραπευτικές) εφαρμογές, μακάρι το πράγμα να είχε στόχο αυτές και μόνον. Φοβάμαι όμως πως είναι απλώς το τυράκι. Κανένας ποντικός δεν μπαίνει σε μιά άδεια φάκα.
>QBB<

Αν λοιπόν υποθέσουμε πως πράγματι υπάρχει μία μερίδα ανθρώπων που αγωνίζεται προκειμένου να καταφέρει να περπατήσει το μονοπάτι της ωριμότητας, για να υπάρξει αποτέλεσμα σε αυτό θα πρέπει η προσπάθεια να γίνει ομαδικά και όχι μεμονωμένα.

Είναι αυτό που ακούμε πολλές φορές ή και λέμε ακόμα που λέει «ε καλά εγώ θα σώσω τον κόσμο...»

Οχι, δεν θα σώσω εγώ τον κόσμο. Στο κάτω-κάτω, ποιός με έχει εξουσιοδοτήσει σχετικώς ???
Εχω το δικαίωμα όμως να χορέψω κατα πως νομίζω κι όχι κατά πώς μου βαράνε το ντέφι.
Δεν διαφωνώ στο "ομαδικά", αλλά δεν χρειάζεται να παραμένει κανείς συμμέτοχος των τεκταινομένων, έως ότου (και αν) υπάρξει ομαδική αντίδραση. Στο "ομαδικά", υπεισέρχεται και η συμμετοχή. Ως συμμετοχή, νοείται και η παθητική αποδοχή. Αντίδραση μπορεί να υπάρχει και ατομική, στο βαθμό που αφορά στον καθένα προσωπικά. Για να φέρω ένα πολύ απλοϊκό παράδειγμα, κάποιοι φίλοι μου ας πούμε, αρνούνται να βάλουν στα σκυλάκια τους τσιπάκια, παρ' ότι θεωρείται υποχρεωτικό. Κάποιοι άλλοι όμως, έσπευσαν να το κάνουν.
>QBB<

Αν αυτή η μερίδα το καταφέρει και ωριμάσει, τι γίνεται με το υπόλοιπο τμήμα των ανθρώπων που δεν θα έχει ωριμάσει; Το ρωτάω γιατί στο μυαλό μου σχηματίζεται η εικόνα ότι, για να επιτευχθεί η ωριμότητα σε τέτοιο ποσοστό ανθρώπων που να λειτουργεί αποφασιστικά και σε πλανητικό επίπεδο, θα πρέπει να έχουν απομείνει πολύ λίγοι άνθρωποι σε σχέση με αυτούς που υπάρχουν τώρα...

Κάπως επικίνδυνη αυτή η άποψη, αγαπητέ μου Δημήτριε. Και σίγουρα, αντιφατική σε σχέση με κάτι που ανέφερες πιό πάνω : "Η Ιστορία πάντως δείχνει ότι οι "κατέχοντες", αν και δοκιμάζονται και βιώνουν σε μεγάλο βαθμό τις όποιες κρίσεις, έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης."
Εκτός κι αν παρερμήνευσα το "κατέχοντες", ως "κατέχοντες την εξουσία".

[Δημήτριος]

>QBB<

>QBB<

Αν αυτή η μερίδα το καταφέρει και ωριμάσει, τι γίνεται με το υπόλοιπο τμήμα των ανθρώπων που δεν θα έχει ωριμάσει; Το ρωτάω γιατί στο μυαλό μου σχηματίζεται η εικόνα ότι, για να επιτευχθεί η ωριμότητα σε τέτοιο ποσοστό ανθρώπων που να λειτουργεί αποφασιστικά και σε πλανητικό επίπεδο, θα πρέπει να έχουν απομείνει πολύ λίγοι άνθρωποι σε σχέση με αυτούς που υπάρχουν τώρα...

Κάπως επικίνδυνη αυτή η άποψη, αγαπητέ μου Δημήτριε. Και σίγουρα, αντιφατική σε σχέση με κάτι που ανέφερες πιό πάνω : "Η Ιστορία πάντως δείχνει ότι οι "κατέχοντες", αν και δοκιμάζονται και βιώνουν σε μεγάλο βαθμό τις όποιες κρίσεις, έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης."
Εκτός κι αν παρερμήνευσα το "κατέχοντες", ως "κατέχοντες την εξουσία".

Δεν είναι "κάπως" επικίνδυνη, είναι άκρως επικίνδυνη και φυσικά δεν την ενστερνίζομαι! Απλώς την έχω υπ' όψιν μου ως ένα ενδεχόμενο σενάριο εξέλιξης . Μπορεί να είναι η χειρότερη προοπτική αλλά δεν παύει να είναι μία προοπτική. Εκτός αυτού, μπορεί "όλοι οι καλοί να χωράνε" αλλά η Ιστορία δείχνει ότι οι μεγάλες ανατροπές συνοδευόντουσαν από επώδυνες διαδικασίες. Υπάρχουν δε και φωνές που συνειδητά υποστηρίζουν "λύσεις" τέτοιου τύπου.
Αναφορικά με τους "κατέχοντες" εννοούσα τους κατέχοντες την εξουσία-χρήμα. Αυτοί, πιστεύω, έχουν τις περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης

[NEHEMAUT]

Καλημέρα σε όλους

Βρήκα και αυτό και σας το παραθέτω, απο το Pathfinder που το πήρε απο τους Sunday Times.

.

Η επιστήμη σε ρόλο Θεού;

Θα ήθελα να κάνω μια κριτική στο παραπάνω άρθρο σύμφωνα με την δική μου γνώμη.
Αν εξαιρέσω τον τίτλο και την φράση<< Και τι το κακό υπάρχει στο να παίζει ο άνθρωπος το ρόλο του Θεού;>> οι οποίες μου φαίνονται προκλητικές και υπερβολικές κατά τα άλλα δεν βλέπω τίποτα το παράλογο και το μεμπτό.

Ο προγεννητικός έλεγχος μας έχει απαλλάξει από πολλές ασθένειες που παλαιότερα μάστιζαν την ανθρωπότητα. Υπάρχει κανείς που θα ήθελε να φέρει στον κόσμο ένα παιδί με προβλήματα την στιγμή που μπορούμε να το αποτρέψουμε?

Το καλό με αυτήν την πρώιμη ανίχνευση είναι ότι προσφέρει την ελπίδα ότι στο κοντινό μέλλον θα αποφεύγονται οι εκτρώσεις και οι καθυστερημένες εκτρώσεις σαν μέσο αποφυγής σοβαρών ασθενειών και αναπηριών

Όσο προχωράει η επιστήμη αυτό γίνεται εφικτό και είναι απολύτως επιθυμητό διότι αυτή την στιγμή ‘’αφαιρούνται ‘’ ‘έμβρυα 20 εβδομάδων επειδή η διάγνωση δεν μπορεί να γίνει πιο νωρίς.

Για παράδειγμα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σύμφωνα με τη φυσική εξέλιξη θα πέθαιναν πολύ πριν φτάσουν σε αναπαραγωγική ηλικία. Αυτοί είναι πιθανόν να υποφέρουν από κάποιες κληρονομικές ασθένειες ή αιματολογικές παθήσεις που θα τους σκότωναν πολύ νωρίς εάν δεν έκαναν τις κατάλληλες μεταμοσχεύσεις ή θεραπείες.

Χωρίς τα φάρμακα, τις θεραπείες και τις έρευνες το όριο επιβίωσης μας θα ήταν το πολύ τα 50 και αν. Γιατί θεωρείται ως λάθος η παρέμβαση στο dna ενός εμβρύου η η αφαίρεση αυτού στο πρώτο τρίμηνο και δεν θεωρείται λάθος η προληπτική ιατρική και η αντιμετώπιση που υπάρχει αυτή την στιγμή στούς ανάπηρους κλπ?

Εν τοιαύτη περιπτώσει θα έπρεπε να μην παρεμβαίνουμε στην φύση και να αφήνουμε τους αρρώστους με διαβήτη, καρκίνο, αναιμίες κλπ κλπ να ακολουθήσουν τον δρόμο τους ……….

Επίσης που είδαμε την ίση αντιμετώπιση υγιών και αναπήρων ? Θα προσελάμβανε κανείς αν ήταν εργοδότης κάποιον ανάπηρο στην εργασία του? Εδώ διώκονται οι εγκυμονούσες που βρίσκονται σε κάποια δυσκολία για λίγο….

Με αυτό θέλω να πω ότι κανενός ζωή δεν είναι λιγότερη αξιόλογη από ενός άλλου άσχετα από την κατάσταση υγείας του, και ότι πάντα πρέπει να υπάρχει πρόνοια για τους ανθρώπους που δεν ευνοήθηκαν από την φύση η που βρέθηκαν σε μια άσχημη θέση εκ των υστέρων.

Όμως δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε και να νομίζουμε ότι στην ανταγωνιστική κοινωνία όπου είμαστε υποχρεωμένοι να παλέψουμε τα πράγματα είναι εύκολα η ίσα για όλους.

Η ζωή μέσα στην αρρώστια είναι ίσως η δυσκολότερη και αν αυτό μπορεί να αποτραπεί από την επιστήμη γιατί να μην το δεχθούμε?

Η Simone Aspis του “Βρετανικού συμβουλίου ατόμων με αναπηρίες” σε πρόσφατη δήλωσή της εναντιώθηκε στην εφαρμογή ταυτών των μεθόδων, υποστηρίζοντας ότι έτσι περνάει στην κοινή γνώμη το μήνυμα ότι το να γεννηθεί κανείς ανάπηρος είναι κάτι κακό.

Δλδ αν υπάρχει επιλογή θα δεχθεί κανείς να είναι ανάπηρος? Φυσικά και δεν είναι κακό αλλά είναι δύσκολο, προβληματικό και είναι επιβάρυνση και για τον ίδιο και για το περιβάλλον του. Αν δεν γίνεται αλλιώς, αναγκαστικά υπάρχει προσαρμογή αλλά αν γίνεται γιατί να μην το αλλάξουμε?

αναπηρία δεν ταυτίζεται με το άτομο που την φέρει. Η ζωή του όμως θα ήταν πολύ καλύτερη χωρίς αυτήν την αναπηρία ή ασθένεια.
Aδιαμφισβήτητα ένα άτομο με τη δική του πορεία ζωής στον κόσμο μας, με την οικογένεια και τους φίλους του δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με μια μικροσκοπική μάζα ελαττωματικών κυττάρων. Το δεύτερο είναι περιττό ενώ το πρώτο σίγουρα όχι.

Εδώ προσωπικά διαφωνώ με την ορολογία << μικροσκοπική μάζα ελαττωματικών κυττάρων>> διότι δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ο παράγοντας ψυχή . Στο συνολικό όμως νόημα της φράσης συμφωνώ.

Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι όλες οι ανακαλύψεις του ανθρώπου εξυπηρετούν και τις δύο όψεις [ καλό και κακό]. Π.χ Τα αεροπλάνα είναι ένα υπέροχο μέσο μεταφοράς αλλά είναι και ένα καταστροφικό όπλο σε περίοδο πολέμου. Τα ναρκωτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται στην ιατρική με τεράστια επιτυχία [ η αναισθησιολογία έδωσε τεράστια ώθηση στην ιατρική ] αλλά μπορούν να φέρουν και τον θάνατο.
Το ιδιο ισχύει και με την βιολογία, την ευγονική κλπ…
Επομένως δεν μπορούμε να αποκλείουμε μια μέθοδο αλλά μερικές χρήσεις αυτής.


Με εκτίμηση