Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ

[Epsylon]

Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ
MANDJCHIMA NIKAYA SOUTRA

(μεταφρασμένο ινδικό κείμενο)

Έτσι έχω ακούσει :
Μία φορά ο Ευλογημένος έμεινε στην Σραβάστι στο δάσος Τζέτα , στο μοναστήρι Ανατχαπινδίκι.
Εκεί αυτός απευθύνθηκε στους μοναχούς :
- Μοναχοί!

-Ναι, κύριε, - του απήντησαν οι μοναχοί .

Ο Ευλογημένος είπε :
- Όταν ο μοναχός σκοπεύει να φέρει τον νου του σε μια υψηλότερη κατάσταση , υπάρχουν τα πέντε ζητήματα, στα οποία αυτός πρέπει να δώσει την προσοχή του σ’ αυτές τις περιπτώσεις.

Ποια είναι τα πέντε ζητήματα?
Συμβαίνει , όταν οι κακές, πρωτόγονες σκέψεις που συνδέονται με την επιθυμία και την αποστροφή, η την πλάνη – εμφανίζονται στον μοναχό, τον καιρό που αυτός εξετάζει η δίνει την προσοχή του σε κάποιο θέμα ( nimmita).
Αυτός λοιπόν πρέπει να προσέξει το άλλο θέμα, πέραν του παρόντος, που έχει σχέση με το ικανό .
Όταν λοιπόν αυτός δίνει προσοχή στο άλλο θέμα οι κακές , μη δημιουργικές σκέψεις απορρίπτονται και ησυχάζουν .
Με την αποχώρησή τους αυτός εξισορροπεί τον νου του από μέσα , τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει .

Όπως ακριβώς ο ικανός ξυλουργός η ο μαθητής του θα χρησιμοποιούσε το μικρό μαχαίρι , για να ξεπετάξει, να βγάλει το μεγάλο , με τον ανάλογο τρόπο αυτός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει , τον ενώνει και τον συγκεντρώνει .
Εάν οι κακές, ανίκανες σκέψεις, που είναι συνδεδεμένες με την επιθυμία, την αποστροφή η την πλάνη- παρ’ όλα αυτά εμφανίζονται στον μοναχό, τον καιρό που εκείνος δίνει την προσοχή του σ’ ένα άλλο θέμα, που έχει σχέση με την ικανότητα, αυτός οφείλει επιμελώς να ερευνήσει τα ελαττώματα αυτών των σκέψεων :
« Όντως αυτές οι σκέψεις μου είναι ανίκανες, αξίζουν επίπληξης, αυτές οι σκέψεις μου με οδηγούν στον πόνο.»
Και όταν αυτός επιμελώς ερευνά τα ελαττώματά τους, οι κακές, ανίκανες σκέψεις απορρίπτονται και ησυχάζουν .
Με την αποχώρησή τους, αυτός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει.
Όπως ακριβώς η νεαρή γυναίκα η ο νεαρός άνδρας, που αγαπά τα στολίδια, θα πάθαινε φρίκη, θα είχε προσβληθεί και θα ένιωθε αηδία, εάν ο σκελετός του φιδιού, του σκύλου η του ανθρώπου θα είχε κρεμαστεί στο λαιμό της.
Με τον ίδιο τρόπο ο μοναχός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει.
Εάν οι κακές, ανίκανες σκέψεις, που συνδέονται με την επιθυμία, την αποστροφή η την πλάνη, παρ’ όλα αυτά εμφανίζονται στον μοναχό, τον καιρό, που εκείνος επιμελώς ερευνά τα ελαττώματα τέτοιων σκέψεων, αυτός δεν πρέπει να απασχολεί μ’ αυτές τον νου του και να μην δίνει την προσοχή σε τέτοιες σκέψεις.
Επειδή αυτός δεν απασχολεί με αυτές τον νου του και δεν τις δίνει καμιά προσοχή, αυτές οι κακές, ανίκανες σκέψεις απορρίπτονται και ησυχάζουν .
Με την αποχώρησή τους αυτός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει.
Όπως ακριβώς ο άνθρωπος με καλή όραση, μη επιθυμώντας να βλέπει τα σχήματα, που εισέβαλαν στο οπτικό του πεδίο κλείνει τα μάτια η κοιτάει αλλού, με ανάλογο τρόπο ο μοναχός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει.

Εάν οι κακές, ανίκανες σκέψεις, που συνδέονται με την επιθυμία, την αποστροφή η την πλάνη, παρ’ όλα αυτά εμφανίζονται στον μοναχό, τον καιρό που αυτός δεν απασχολεί με αυτές τον νου του και δεν τις δίνει καμιά προσοχή, αυτός πρέπει να προσέξει την χαλάρωση της σκεπτογέννεσης, που έχει σχέση με τέτοιες σκέψεις.
Και όταν αυτός δίνει την προσοχή του στην χαλάρωση της σκεπτογέννεσης, που συνδέεται με τέτοιες σκέψεις, αυτές οι κακές, οι ανίκανες σκέψεις απορρίπτονται και ησυχάζουν.
Με την αποχώρησή τους αυτός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει .
Όπως ακριβώς και στον άνθρωπο που περπατά γρήγορα, έρχεται η σκέψη : « Γιατί περπατώ γρήγορα? Γιατί να μη περπατώ πιο αργά?» και αρχίζει να περπατά πιο αργά.
Μετά σ’ αυτόν έρχεται η σκέψη : « Γιατί περπατώ αργά? Γιατί να μη σταθώ?» και αυτός στέκεται.
Μετά του έρχεται η σκέψη : «Γιατί στέκομαι? Γιατί να μη κάτσω?» και αυτός κάθεται.
Μετά του έρχεται η σκέψη : « Γιατί κάθομαι? Γιατί να μη ξαπλώσω?» και αυτός ξαπλώνει.
Μ’ αυτόν τον τρόπο αυτός περνάει από την πιο άξεστη στάση στην πιο λεπτή.
Με τον ανάλογο τρόπο ο μοναχός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει.
Εάν οι κακές, ανίκανες σκέψεις, που συνδέονται με την επιθυμία, την αποστροφή η την πλάνη παρ’ όλα αυτά εμφανίζονται στον μοναχό, τον καιρό που εκείνος δίνει την προσοχή στην χαλάρωση της σκεπτογέννεσης ( sanchara), που έχει σχέση με τέτοιες σκέψεις, τότε αυτός σφίγγοντας τα δόντια και κολλώντας την γλώσσα στον ουρανίσκο– συμπιέζει και τσαλακώνει τον νου του με την βοήθεια της συνείδησης του.
Όταν , σφίγγοντας τα δόντια και κολλώντας την γλώσσα στον ουρανίσκο, συγκρατεί και τσαλακώνει τον νου του με την βοήθεια της συνείδησής του, αυτές οι κακές, ανίκανες σκέψεις απορρίπτονται και ησυχάζουν.

Με την αποχώρησή τους, αυτός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει.
Όπως ακριβώς ο δυνατός άνθρωπος , αρπάζοντας τον αδύναμο άνθρωπο από το κεφάλι, το λαιμό η τους ώμους, τον σφίγγει και τον τσαλακώνει, με τον ανάλογο τρόπο ο μοναχός εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει.
Και όταν ο μοναχός, δίνοντας την προσοχή σε άλλο θέμα, ερευνώντας επιμελώς τα ελαττώματα τέτοιων σκέψεων , μη απασχολώντας τον νου και μη δίνοντας την προσοχή σε τέτοιες σκέψεις, δίνοντας την προσοχή στην χαλάρωση της σκεπτογέννεσης , που έχει σχέση με τέτοιες σκέψεις, συμπιέζοντας και τσαλακώνοντας από μέσα τον νου με την βοήθεια της συνείδησής του, εξισορροπεί από μέσα τον νου, τον γαληνεύει, τον ενώνει και τον συγκεντρώνει :
- τότε τον αποκαλούν μοναχό, που κατέχει την τέχνη της αλυσίδας των σκέψεων.
Αυτός σκέπτεται εκείνη την σκέψη, που αυτός θέλει και δεν σκέπτεται εκείνη την σκέψη, που αυτός δεν θέλει .
Αυτός έχει αποκόψει την προσκόλληση ( tancha),
πέταξε τα δεσμά (sanyoznana) και με την βοήθεια της ορθής προσέγγισης στην ουσία της αυτογνωσίας - έβαλε τέλος στον πόνο και το στρες.

Έτσι μίλησε ο Ευλογημένος.
Οι μοναχοί, με την καρδιά τους να πετά από χαρά , θαύμασαν τα λόγια του .