Για μένα ο ένας αξίζει για δέκα χιλιάδες,
εάν όντως άξιος είναι.
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Σ’ όλους είναι γνωστό το γεγονός, ότι ο πνευματικά εξελιγμένος άνθρωπος υποφέρει από την μοναξιά, από την έλλειψη της κατανόησης και από την εχθρότητα από την πλευρά των άλλων, των λιγότερο εξελιγμένων ανθρώπων. Έρχεται το ερώτημα: γιατί συμβαίνει αυτό το πράγμα στο υλικό, τραχύ φυσικό επίπεδο;
Έρχεται και το δεύτερο, πιο «καυστικό» ερώτημα: τι άραγε κάνει ο Κύριος για την υπεράσπιση και εν τέλει για την σωτηρία τους;
Οι ερωτήσεις αυτές θα απαντηθούν με τον εξής τρόπο:
Οι πνευματικώς εξελιγμένοι άνθρωποι, τους οποίους γνώριζε και γνωρίζει η ιστορία, είναι των δύο τύπων:
1) Οι φέροντες το πνευματικό φως στους ανθρώπους, διδάσκοντας και συμβουλεύοντας. (ο λεγόμενος ΕΞΩΣΤΡΕΦΗΣ ΤΥΠΟΣ).
2) Οι φέροντες το πνευματικό φως στους ανθρώπους, μη διδάσκοντας και μη συμβουλεύοντας κανέναν. Αυτοί μόνον με το γεγονός της παρουσίας τους ωθούν τους ανθρώπους προς το Φως. (ο λεγόμενος ΕΣΩΣΤΡΕΦΗΣ ΤΥΠΟΣ).
Θα ασχοληθούμε αποκλειστικώς με τον εξωστρεφή τύπο των πνευματικά εξελιγμένων ανθρώπων για έναν και μόνον λόγο- αυτός ο τύπος παρουσιάζει τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων. Είναι οι επιστήμονες, οι φιλόσοφοι, οι ποιητές και οι συγγραφείς όλων των εποχών. Σ’ αυτούς ανήκει ο άθλος του εκπολιτισμού του ανθρώπινου γένους στο υλικό επίπεδο. Όμως ο εκπολιτισμός των ανθρώπων στο επίπεδο της ψυχής δεν προχώρησε και τόσο πολύ.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός, περί του οποίου είχε γράψει ο Λάζαρεφ- ότι η θεοποίηση του πνευματικού ( δηλαδή η τοποθέτηση του πνεύματος πιο πάνω από τον Θεό= την Αγάπη)- οδηγεί στον θάνατο. Συνεπώς, για κάποιους λόγους ο Θεός παίρνει αυτόν τον τύπο των πνευματικά εξελιγμένων ανθρώπων πίσω στον λεπτό κόσμο. Γιατί; Η μόνη απάντηση, που μοιάζει ως η λογικότερη είναι η εξής: για να σώσει όλους χωρίς εξαίρεση! Και αυτό λόγω της αγάπης προς τους πνευματικά μειονεκτικούς και προς τους πνευματικά υπερέχοντες…
Ο πνευματικά εξελιγμένος εξωστρεφούς τύπου άνθρωπος είναι θανάσιμα επικίνδυνος για τους πτωχούς τω πνεύματι από της υλικής και της πνευματικής απόψεως. Όντως αυτός τους φέρνει τον θάνατο! Οι πολλοί βέβαια, δεν θα συμφωνήσουν με τέτοιες αιρετικές σκέψεις, αλλά ποιος είπε, ότι η αίρεση είναι μόνον το ψέμα; Ίσως εκείνοι, οι οποίοι με το ψέμα κυριαρχούν πάνω στους ανθρώπους. Ναι, τολμώ άλλη μία φορά να δηλώσω- ότι ο πνευματικά υπερέχων εξωστρεφούς τύπου άνθρωπος φέρνει τον ΘΑΝΑΤΟ στους πνευματικά πτωχούς, δηλαδή στην πλειοψηφία των ανθρώπων. Βέβαια τα τόσο βαριά και πιθανώς προσβλητικά λόγια πρέπει να εξηγηθούν όσο γίνεται με σαφέστερο τρόπο.
Για να γίνει κατανοητό το φαινόμενο αυτό- πρέπει πρώτα να το εξετάσουμε στο λεπτό επίπεδο, όπου κυριαρχεί ο κόσμος της ενέργειας. Ο κατώτερος τύπος της ενέργειας- είναι εκείνος της μη αγάπης, της μη γνώσεως, της μη κατανοήσεως και της αγνοίας- είναι πάντα πιο πυκνός, και εγγύτερος προς την ύλη και όλους τους αποχαλινωμένους υλιστές, δηλαδή προς τους πτωχούς τω πνεύματι. Αλλά όπως φαίνεται, ο Θεός, που αγαπά τους πάντες άνευ όρων, δεν μπορεί να μην λάβει τα μέτρα για την σωτηρία και των καθυστερημένων. Πρέπει να παραδεχθούμε, ότι αν δεν υπήρχε ο Θεός- οι πτωχοί τω πνεύματι από καιρού θα είχαν εξαφανισθεί από του προσώπου της Γης…
Ο ανώτερος τύπος της ενέργειας- είναι εκείνος της γνώσεως, της κατανοήσεως, των υψηλών αισθημάτων- είναι πάντα λεπτότερος, εισχωρεί και διαπερνά τα πάντα. Για το πνεύμα δεν υπάρχουν εμπόδια. Ο πνευματικά εξελιγμένος άνθρωπος είναι επικίνδυνος όχι διότι μπορεί να προκαλέσει συνειδητά το κακό στους άλλους-αλλά διότι η λεπτή, η εισχωρούσα στα πάντα ενέργεια θα είχε ταρακουνήσει συθέμελα τις βάσεις των χονδροκομμένων πνευματικά δομών των καθυστερημένων ανθρώπων.
Ενώπιον των πτωχών τω πνεύματι θα προβαλλόταν το τρομερό δίλημμα: η με τις απίστευτα έντονες προσπάθειες να ανέβουν προς τα επάνω, δηλαδή να αναπτυχθούν και να σωθούν (=να αφομοιώσουν την καινούρια πληροφορία) ή να χαθούν ή στην καλλίτερη περίπτωση- να ενταχθούν στην ομάδα των κατωτέρων. Η πιθανή νίκη των πλουσίων τω πνεύματι θα παραμέριζε από την εξουσία- δηλαδή από όλα τα υλικά αγαθά (διάβαζε- από την ταΐστρα) όλων των ακαταλλήλων και θα οδηγούσε στην δημιουργία του δουλοκτητικού καθεστώτος νέου τύπου. Σύμφωνα με τους νόμους της λεπτής, αόρατης φυσικής( του λεπτού κόσμου)-η ανάπτυξη προϋποθέτει δύναμη= ενέργεια, η οποία είτε μας αρέσει η όχι- δεν είναι καμία άλλη από την αγάπη. Οι πνευματικώς πτωχοί υποφέρουν από την ανεπάρκεια της αγάπης μέσα στην ψυχή- το άλμα γι’ αυτούς είναι ένα άπιαστο όνειρο, αυτοί μπορούν μόνον ένα πράγμα να κάνουν- να βαδίζουν μπροστά με μικρά βηματάκια, παραπατώντας στον ίσιο δρόμο. Το καθήκον τους είναι να μάθουν να περπατάνε καλά, και στο μέλλον θα φανεί αν μάθουν τελικά και να πετάνε… Αυτός ο πόνος από την ανεπάρκεια της αγάπης μέσα στην ψυχή στις κρίσιμες καταστάσεις μπορεί να αποβεί μοιραίος- άτομα αυτού του τύπου μπορούν να γίνουν μη βιώσιμα. Συνεπώς, λόγω της έλλειψης της αγάπης επί των στρεσσογόνων καταστάσεων(π.χ. επί εμφανίσεως στο προσκήνιο των πνευματικώς ανωτέρων με την απελευθέρωση των νέων, πληροφοριακώς λεπτότερων δυνάμεων)-τα άτομα αυτού του τύπου προορίζονται στον χαμό= στην φυσική η κοινωνική εξαφάνιση. Γι’ αυτό, υπακούοντας στον νόμο της επιβίωσης πάση θυσία, υποσυνείδητα γνωρίζοντας την μελλοντική τους μοίρα λόγω πνευματικού ελαττώματος, οι κατώτεροι όλων των χωρών καταπίεζαν και καταπιέζουν, κυνηγούσαν και κυνηγάνε, σκότωναν και σκοτώνουν τους πνευματικά ανώτερους.
Αυτοί κατανοούν θαυμάσια- αν όχι με τον εγκέφαλό τους, τότε με την σπονδυλική τους στήλη, ότι η Μεγάλη Αλήθεια θα εξαφανίσει την χονδροκομμένη τους κατώτερη αληθοφάνεια.
Έναντι του ενός ανωτέρου πάντα σφυρηλατείται ο συνασπισμός των κατωτέρων και των μετρίων.
Η εικόνα είναι απλή και σαφής:
Η λεπτότατη πληροφορία= αγάπη,- καταστρέφει τις οποιεσδήποτε χονδροκομμένες δομές.
Η επιβίωση επί της καταρρεύσεως των χονδροκομμένων δομών είναι δυνατή μόνον με την αφομοίωση της καινούριας, λεπτότερης πληροφορίας.
Η οποιαδήποτε αφομοίωση είναι αδύνατη χωρίς την αγάπη.
Συνεπώς προβάλλει το τρομερό δίλημμα: Αγάπη η Θάνατος.
Οι πνευματικώς πτωχότεροι με τον δικό τους τρόπο (μπορούμε να πούμε- αρκετά αποτελεσματικά) έλυσαν αυτό το δίλημμα για το επίπεδό τους- αυτοί επέλεξαν για τους εαυτούς τους τον πνευματικό θάνατο, προκαλώντας τον φυσικό θάνατο στους άλλους.
Αυτός είναι ο νόμος της προόδου στο τραχύ φυσικό επίπεδο.
Ό,τι πιο ανώτερο, ιερό και όμορφο υπάρχει σήμερα στον υλικό κόσμο, - οφείλεται στο αίμα και στα κοκάλα των πνευματικώς προχωρημένων.
