Δεν είναι εδώ Βαλκάνια! (Ύπαρξη)

[Παύλος Β. / DevaParinito]

Ααα! Ύπαρξη!* Η ύπαρξη!

Καλά μου το 'λεγε λοιπόν ο δάσκαλος. Ό,τι κι αν ψάξεις, θηλυκό...

Μια αγουροξυπνημένη "Καλημέρα" σ' ολόκληρο το Global Village, κεντημένη στην κατάλευκη μπουρνουζοπετσέτα της Ύπαρξης!

[center]Δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το 'πα,

εδώ είναι παίξε, γέλασε και σώπα.

- Πες μου, που πάει της ζωής το τρεχαντήρι ;

- Δεν ξέρω! Γέμισέ μου το ποτήρι...[/center]



*Το θέμα πραγματεύεται την Ύπαρξη.

[Ramoglou]

>QBB<

*Το θέμα πραγματεύεται την Ύπαρξη.

Θεωρώ πως χρειάζεται μια ποιό ξεκάθαρη τοποθέτηση για να μπορέσει να γίνει διάλογος.

Έχουμε ξαναπεί πως τέτοιου είδους νεφελώδεις τοποθετήσεις δεν προάγουν το διάλογο και δεν βοηθούν στην ανάγνωση των θεμάτων.

Περιμένω λοιπόν την ποιό "ορθή" ανάπτυξη του θέματος, με μια ποιό ξεκάθαρη τοποθέτηση σου.

Ευχαριστώ.

[Παύλος Β. / DevaParinito]

Αγαπητέ Ramoglou

Διάβασα το μήνυμά σου, όμως δεν ξέρω να τοποθετηθώ επί του θέματος. Το μόνο λοιπόν που μου απομένει να κάνω, είναι να ρωτήσω εσένα και τα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ :

[center]Τι είναι η Ύπαρξη; Τι σημαίνει "Υπάρχω";[/center]

Θα περιμένω κι εγώ τώρα με την σειρά μου, εναγωνίως, τις απαντήσεις σας.

[Zadok the priestess]

Η ύπαρξη είναι η συνειδητοποίηση του "είναι".

Δεν άντεξα... το 'γραψα.

[Ladyhawk]

Αγαπητέ DevaParinito

Θα πρότεινα να γίνει κάποια αλλαγή στον τίτλο του θέματος προκειμένου να μπορέσει να γίνει συζήτηση πάνω στο ερώτημα σου.

[Παύλος Β. / DevaParinito]

Θα πρότεινα να γίνει κάποια αλλαγή στον τίτλο του θέματος προκειμένου να μπορέσει να γίνει συζήτηση πάνω στο ερώτημα σου.

Οk, κανένα πρόβλημα από μένα. Άλλαξέ τον όμως σε παρακαλώ εσύ αγαπητή Ladyhawk (μια που το προτείνεις πρώτη εσύ δηλ), αν θέλεις, και βάλε και το nick σου ως συγγραφέα. Το καταλαβαίνεις αυτό έτσι ; Από την στιγμή που αλλάζει ο τίτλος ενός θέματος (κανένα πρόβλημα για μένα, το ξαναλέω), ε, πρέπει να αλλάξει και ο συγγραφέας του.

Σ' ευχαριστώ.

[Ladyhawk]

Οk, κανένα πρόβλημα από μένα. Άλλαξέ τον όμως σε παρακαλώ εσύ αγαπητή Ladyhawk (μια που το προτείνεις πρώτη εσύ δηλ), αν θέλεις, και βάλε και το nick σου ως συγγραφέα. Το καταλαβαίνεις αυτό έτσι ; Από την στιγμή που αλλάζει ο τίτλος ενός θέματος (κανένα πρόβλημα για μένα, το ξαναλέω), ε, πρέπει να αλλάξει και ο συγγραφέας του.

Αγαπητέ DevaParinito

Όταν εγώ θελήσω να ανοίξω κάποιο θέμα να είσαι σίγουρος πως θα το κάνω χωρίς να έχω κανένα πρόβλημα και θα διαλέξω και τον τίτλο του.

Όσον αφορά το θέμα που εσύ άνοιξες, εγώ σου έκανα απλά μία πρόταση - την οποία βέβαια θα μπορούσες να την απορρίψεις εάν ήθελες - προκειμένου να γίνει ο προβληματισμός σου ποιο κατανοητός και από τα υπόλοιπα μέλη που προτίθεται να συμμετάσχουν.

Διάβασα το μήνυμά σου, όμως δεν ξέρω να τοποθετηθώ επί του θέματος. Το μόνο λοιπόν που μου απομένει να κάνω, είναι να ρωτήσω εσένα και τα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ :
Τι είναι η Ύπαρξη; Τι σημαίνει "Υπάρχω";

Εάν ο ίδιος ο συγγραφέας δεν ξέρει να τοποθετηθεί επί του θέματος πως είναι δυνατόν να το κάνουν οι υπόλοιποι ?
Εν συνεχεία μπορώ να πω βέβαια πως θέτεις ένα ερώτημα σαφές και από εκεί και μόνο ορμώμενη είπα μπας και το κάνεις τίτλο.


Σεβόμενη λοιπόν εσένα ως συγγραφέα όπως θα είδες δεν έκανα καμία ενέργεια αυθαίρετα εις βάρος του θέματος.

Αντιλαμβάνομαι πως ενοχλήθηκες λίγο και δεν καταλαβαίνω το γιατί, τώρα πάλι αν κάνω λάθος διόρθωσέ με.

[Παύλος Β. / DevaParinito]

Αγαπητή Ladyhawk,

Διάβασα το μήνυμά σου.

Περιμένω τις απαντήσεις σας, στα ερωτήματα που θέτω.

Ευχαριστώ.

[Παύλος Β. / DevaParinito]

[img=left]http://www.yesalbum.com/v001/Deva_Parinito/bita.jpg[/img]
ρέχει. Στο τζάμι οι στάλες της βροχής. Σαν Ζεν κουτσομπολιά...



[center]Δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το 'πα,

εδώ είναι παίξε, γέλασε και σώπα.

- Πες μου, ποιος είναι ο Θεός και τι ζητάει ;

- Δεν ξέρω! Κοίτα την βροχή που ξενυχτάει...[/center]

[Παύλος Β. / DevaParinito]

[img=left]http://www.yesalbum.com/v001/Deva_Parinito/gama.jpg[/img]
υρίζω σαν Θησέας στον λαβύρινθο του νου μου. Και η Αριάδνη ξεκαρδίζεται στα γέλια με την αναξιότητά μου...


[center]Δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το 'πα,

εδώ είναι παίξε, γέλασε και σώπα.

- Πες μου, αντέχει η ψυχή μας στο σκοτάδι ;

- Δεν ξέρω! Ξάπλωσε κοντά μου μ' ένα χάδι...[/center]

Καλό βράδυ σ' όλους & μην ξεχνάτε : Ο ήλιος είναι καινούργιος κάθε μέρα!

[Epsylon]

Deva, Deva...
Πάντα αινιγματικός...

[Epsylon]

Σαν Ζεν κουτσομπολιά...

Κάθονταν οι δυο νεαροί μοναχοί και ένας γέρος μοναχός κάτω από ένα βράχο, στην κορυφή του οποίου κυμάτιζε η σημαία.

- Ο αέρας κυματίζει, έτσι κυματίζει και η σημαία,- λέει ο ένας νεαρός μοναχός.
- Όχι! Η σημαία κυματίζει έτσι κυματίζει και ο αέρας, - λέει ο δεύτερος νεαρός μοναχός.
- Και οι δυο σας είστε βλάκες!- τους λέει ο γέρος μοναχός, - το μυαλό σας κυματίζει και των δυο.

"ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ- ΘΑ ΣΟΥ ΔΟΣΩ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ, ΘΑ ΣΟΥ ΑΦΑΙΡΕΣΩ ΤΟ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ"

Deva! Λύσ' το αν μπορείς.

[Παύλος Β. / DevaParinito]

[center]Μία είναι η Ουσία:
Δεν υπάρχει Ανυπαρξία![/center]

Καλό μεσημέρι σε όλους...

[Epsylon]

Οι μοναχοί Ζεν ταξίδευαν στα βουνά για να φτάσουν στο μοναστήρι τους ως το βράδυ. Μπροστά ο δάσκαλος, και απο πίσω οι μαθητές. Έφτασαν σ' ένα ορινό ορμητικό ποτάμι, που τους έκλεινε τον δρόμο. Στην άκρη του ποταμού καθόταν μια νεαρή κοπέλα, που φοβόταν να περάσει το ποτάμι και δεν ήξερε τι να κάνει. Ο δάσκαλος την πλησίασε, χωρίς να πει κουβέντα την σήκωσε στους ώμους του, την πέρασε απέναντι, την άφησε κάτω και πάλι χωρίς να πει κουβέντα, συνέχισε τον δρόμο του. Οι μαθητές από πίσω συνεχώς ψιθύριζαν μεταξύ τους κάτι. Όταν φτάσαν στο μοναστήρι, ο ένας μαθητής δεν κρατήθηκε και είπε:
- Δάσκαλε! Εσύ συνεχώς μας διδάσκεις να μην σκεφτόμαστε, ούτε να αγγίζουμε τις γυναίκες, να μην προσκολλούμαστε σ΄αυτές, ενώ ο ίδιος την κουβάλησες πάνω σου εδώ και πέντε ώρες πριν. Τι σοι δάσκαλος είσαι;
Ο δάσκαλος του απήντησε:
- Εγώ αυτήν την κοπέλα την έχω αφήσει εδώ και πέντε ώρες ,ενώ εσύ εδώ και πέντε ώρες ακόμη την κουβαλάς στο μυαλό σου.

Καλό μεσιμέρι και σε σένα Ντέβα.
Το θέμα με το μπαστούνι θα το λύσεις

[Ardha Nareswara]

Θαρρώ η ερώτηση σου Deva έχει τεθεί λάθος.Ποιος μπορεί να σου πεί τι είναι η υπαρξη;.Όμως σε καταλαβαίνω γιατί το θέτεις ετσι.Υπάρχει ένας πόνος πολύ λεπτοφυής που τον νιώθουν οι άνθρωποι που στοχάζονται. Είναι ο πόνος που αναδύεται από την συνειδητοποίηση ότι πιο πολύ γνωρίζουμε τα ονόματα των πραγμάτων παρά τα ίδια τα πράγματα.Δεν ξέρω για σας μα εμένα με πονάει.Μοιαζει η γλώσσα να είναι το πιο άχαρο εργαλείο για να σμιλεύσεις ένα νόημα,σαν να σου δώσανε ένα περίστροφο για να ζωγραφίσεις έναν πίνακα(μονάχα τρύπες μπορείς να του ανοίξεις,ολη η τέχνη σου δημιουργεί κενά,αυτή είναι η γλώσσα) ή σαν να σου δώσανε πινέλο βουτηγμένο σε λευκή μπογιά με λευκό καμβα. Οι λέξεις ποτέ δεν απάντησαν σε τίποτα.Και όσο και αν φαινόταν ότι κάποτε μια λέξη ήταν μια ανακάλυψη τώρα όλο και πιο πολύ αποδεικνύεται ότι οι λέξεις είναι πρόβλημα.Πιο σωστά οι λέξεις θέτουν μονάχα ερωτήματα που δεν έχουν έχουν απάντηση.Και αυτό συμβαίνει γιατί ουσιαστικά η γλώσσα δεν περιέχει καμία απολύτως πληροφορία.Είναι κενή.Απευθηνεται μονάχα στον εαυτό της.Η γλώσσα είναι επινόηση της ανάγκης μας ν’αντιληφθούμε το περιβάλλον μας διανοητικά.Γνωρίζω πως φλυαρώ.Μα αυτό θέλω να δείξω.Πως ύπαρξη είναι να φλυαρείς,να μην σταματάς να μιλάς,είτε με τα χείλη είτε με την σκέψη.

Υπαρξη είναι η αδιάκοπη μονοτονία ενός φλύαρου Θεου.Και η λέξη σιωπή δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του..

Πώς να προσδιορίσεις κάτι σαν την Υπαρξή,κάτι που αλλάξει τόσο γρήγορα;Σαν κάνω να κοιτάξω προς εμένα δεν υπάρχει κάτι σταθερό παρά η αλλαγή η ιδια.Αρεσκομαι στην φράση «είμαι το πτώμα του χθεσινού μου εαυτού,είμαι η νεκρή γνώμη που είχα χθες και άλλαξε» κάτι που ο φίλος μου ο Κελσος(γεια σου φίλε) κατανόησε επακριβώς έστω και αν δεν έχω δει τα μάτια του από κοντά.Πάντα κοιτώντας στην λακκούβα του παρελθόντος βλέπουμε ότι είμαστε κάποιοι άλλοι.Το κόλπο είναι να το ξεχνάς και να συνεχίζεις.

Υπαρξη είναι το να ξεχνάς πως πάντα υπήρξες κάποιος άλλος…

Αυτό επιβάλλει το εγώ,που επιθυμεί να είναι ένα συνεχές μέσα στον κόσμο,ο επαναστάτης στο συμπαντικό γίγνεσθαι.Η ασυνειδησία είναι το θεμέλιο της ζωής,είναι αυτό που κινεί τον κόσμο και τον διατηρεί.Η συνείδηση από την άλλη είναι ένα διάλειμμα η μάλλον μια διάλειψη της ζωης.Και ευτυχώς που είναι έτσι,γιατί αν δεν λειτουργούσαμε ασυνείδητα θα είχαμε εξαφανιστεί προ πολλου.Και αυτό γιατί η συνείδηση μας είναι γεμάτη προκαταληψεις,αποστροφες,παραλείψεις,τρέλα.Τα ένστικτα μας σώζουν και ας τα υποτιμούμε τόσο.Ύπαρξη είναι η ροή που στο τέλος διακόπτει τον εαυτό της για τον δημιουργήσει ξανά …και αυτή η βροχή που πέφτει έξω στο δρόμο και μουσκεύει τα πάντα μέσα μου γνωρίζει όπως και γώ,πως δεν θα είμαστε ξανά ποτέ οι ίδιοι σαν ξανασυναντηθούν οι στάλες της με το κορμί μου…


Όπως λέει και ο Αλκίνοος αυτός ο ποιητής που μελοποιεί τους στοχασμούς του:
//Όλα είναι εδώ και όλα περνάνε//

Υπάρχει κάτι στις νωχελικά γερμένες πλάτες που συχνά συναντάς στα λεωφορεία ή στις ουρές των δημόσιων υπερεσιών.Αν προσεχτικά κοιτάξεις μπορείς να διακρίνεις μια ανυπομονησία,ή μάλλον μια φορτική σκλαβιά που βαραίνει τους ώμους .Πρόκειται για μια επινοημένη ψυχική κατασταση, την οποία την κάναμε θεσμό και την ενσωματώσαμε στο κοινωνικό μας σωματότυπο.Ο χρόνος.Ακόμα και στην γλώσσα μας τρύπωσε και δεν ξέρω αν είναι και η αιτία για την δημιουργία της ιστορίας. Ο χρόνος έχει τρία παιδια.Το παρελθόν,το παρόν και το μέλλον. Από το πρώτο οι περισσότεροι τρέχουν να κρυφτούν αν και πολλές φορές το συμβουλεύονται μολύνοντας έτσι το μέλλον με το παρελθόν τους(Αυτή είναι η Αιτία που η Ιστορία επαναλαμβάνεται),το δεύτερο δεν το κατανοουνε,και το τρίτο προσπαθούνε να το σχεδιάσουνε.Προσωπικά το παρελθόν δεν το έχω πιά,το μέλλον μου φαίνεται ένα άγνωστο τίποτα και το παρόν είναι ότι μου απομένει από την άρνηση των άλλων δύο.Το τώρα είναι –όχι γιατί συνειδητοποιώ την κάθε στιγμή όπως πολλοί λένε-το μόνο παιχνίδι στο οποίο πάντα χάνω (να το προλάβω) αλλά δεν χάνω το ενδιαφέρον μου γι αυτό.Ο χρόνος είναι ένας δυνάστης που εφεύραμε για να μπορέσουμε να αντέξουμε την ύπαρξη μας ή μάλλον για να την δικαιολογίσουμε.

Από την άλλη ίσως η Ύπαρξη να είναι ο χρόνος ο ίδιος και εμείς απλά οι δείκτες του ρολογιού του..

Όταν άλλη αρετή δεν βρίσκω να αντέχω,αφήνομαι στην αδιακρισία του πόνου της ύπαρξης.Αυτός ο πόνος δεν είναι ίδιος με τους άλλους.Έχει κάτι δικό του σαν να επινόησε τον εαυτό του και θέλησε αμέσως μετά να το ξεχάσει,γι αυτό και δεν εμφανίζεται τόσο συχνά όσο οι πόνοι στην μέση ή στα δόντια.Είναι ο πόνος της μονοτονίας του να γνωρίζεις ότι υπάρχεις μονάχα εσύ και παράλληλα να γνωρίζεις ότι αυτή σου η γνώση είναι μαζί και ψευδαισθηση.Αυτός ο πόνος εμφανίζεται με το που αποκτάς συνείδηση(αποκτώ δεν σημαίνει ότι έχω συνέχεια κάτι).Τι υπάρχει σε αυτό το μελαγχολικό ξημέρωμα;Τι υπάρχει μέσα στους ήχους της πόλης που αγγίζει η ακοή μου,τι υπάρχει μέσα σε όλη αυτήν την Απέραντη Μορφοποιημένη Κενότητα;Yπάρχω εγώ που τα παρατηρώ.Ισως πάλι υπάρχω μόνο εγώ και όλα αυτά τα φαντάστηκα όπως τα όνειρα που κοιμήθηκα χτες.Έτσι με θέλησε το σύμπαν,να είμαι το κέντρο του και ταυτόχρονα η γωνιά του.Αυτή είναι η θέση μου και δεν μπορώ να την ορίσω επακριβώς γιατί είμαι φυλακισμένος μέσα σε ένα άπειρο κλουβί που ονομάσαμε σύμπαν.Είναι να μην σε πονά όλη ετούτη η μοναξιά;

Η ύπαρξη είναι ένας πόνος που γεννά η κενότητα,που γέμισε με πλάνες το κενό της,και που δεν αφήνει ορατές πληγές για να επουλώσεις…

Πόσα ακόμα φιλοσοφικά συστήματα θα εφεύρουμε,πόσους θεούς θα δημιουργήσουμε,πόσες αλήθειες ακόμα θα πούμε για ένα ψέμα;Πόση αμφιβολία θα σπαταλήσουμε στην Πίστη για να αντέξουμε την ύπαρξη μας;
Πόσες αράδες θα γεμίσω απόψε για να καταπραΰνω την περηφάνια Της;


Το ερώτημα δεν είναι γιατί ζω αλλά γιατί δεν έχω πεθάνει ακόμα.Και είμαι σίγουρος πως αν η ζωή είχε την γιόγκα της αυτή θα ήταν ο θάνατος. Υπάρχω σημαίνει να υπνοβατώ συνειδητά προς τον θάνατο,χωρις να προλάβω να μάθω ποιος είμαι. Η ζωή είναι να αγνοείς ποιος είσαι και να διαθέτεις τόση ακριβώς ευφυΐα για να το γνωρίζεις.Και είναι αυτή η άγνοια που σε σπρώχνει να ρωτάς ποίος είμαι;Η σκέψη αυτή και μόνο είναι η άγνοια που αντηχεί στα τοιχώματα του σύμπαντος δηλαδή στο νου μου.Και πως μπορείς να μάθεις ποιος είσαι;Πρέπει να δαγκώσεις τα δόντια σου,να δεις τα μάτια σου,να ακούσεις την ακοή σου για να το ανακαλύψεις!Είναι χρόνια που με αντιλαμβανόμουνα σαν μια παρεξήγηση ανάμεσα στην ύλη και στο πνέυμα.Μια ασταμάτητη πάλη που θέλησε να με κατασπαράξει μέσα στην αντιφατικότητα της.Μια φορά σμίξανε ο ουρανός και η γή κρυφά από τα μάτια των θεών και ιδού ένα δίποδο με ψυχή φτερωτή που σέρνεται στα τέσσερα προσπαθώντας να πετάξει!!!

Να τιμάς τον Πατέρα σου και την Μητέρα σου!

Μα με ξεχάσαν!Ο ενας έγινε χώμα και ο άλλος αερας.Και ανάμεσα τους κείτεται η ορφανή συνείδηση μου που τους Γέννησε!(Που ξέρεις μπορεί να ισχύει ο νόμος της αντίστροφης αιτιότητας)

Ύπαρξη είναι η μοναξιά του θεού που ενσαρκώθηκε..και δεν έχει κανένα νόημα ούτε σκοπό γιατί πρόκειται για παιχνίδι και τα παιχνίδια φτιάχτηκαν για να αρκούνται μονάχα στον εαυτό τους.

Λοιπόν κανείς θεός δεν διεκδίκησε την δημιουργία μου και όμως-δεν πλανάμε τόσο βαθιά-δεν είμαι καν δημιουργός του εαυτού μου!Πόση ζημιά κάνει αυτό στην ανθρώπινη περηφάνια..

Ύπαρξη είναι να λες «Δεν ξέρω»είπε σωστά ο Deva.Yπάρξη όμως είναι και να λες Δεν με νοιάζει, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ,όμως αυτό δεν το είπε ο Deva...αλλά θα ρθει η ώρα να το πεί γιατί ηδη το έχει αντιληφθεί.

04:18 ξημερωματα Σαββάτου.Έξω ακούγονται οι πρώτη ήχοι μιας ανεπανάληπτης μέρας.Όλα συνεχίζονται αδιακοπα.Καπου πιο πέρα οι άνθρωποι υπάρχουν.Η ροή του κόσμου ρέει και όμως κανείς δεν φάνηκε να σκεφτεί απλά να σταματήσει.Ας το κάνω εγώ που πια δεν θέλω να μάθω..

Ύπαρξη είναι η αγάπη που νιώθω καθώς τώρα πλαγιάζω με εκείνους τους στίχους που δεν μοιάζουν σε μένα,μα είναι Φτιαγμένοι από την ίδια ουσία και τους ονομάζω Γυναίκα «μου».Σαν αγκαλιάζω το κορμί της μοιάζουν όλες ετούτες οι σκέψεις να βυθίζονται στην άβυσσο απ όπου γεννήθηκαν και γω ντύνομαι την γλυκιά ασυνειδησία(?) του ύπνου.

Έτσι είναι,στον ύπνο όλοι είμαστε αθώοι…
Ακόμη και η Ύπαρξη…

Shiva

[Epsylon]

Σε όλους καλησπέρα!
Θα προσπαθήσω να απαντήσω στο ερώτημα τι είναι Ύπαρξη του φίλου μου Deva.
Εμείς και όλα τα άλλα όντα, έμψυχα τε και άψυχα υπάρχουμε ασχέτως της συνειδήσεώς μας. Υπάρχουμε .
Υπάρχω- σημαίνει άρχομαι υπό τινός. Βρίσκομαι υπό την κάλυψη, προστασία τινός, ανώτερού μου. Το υπάρχω ισχύει για τους υπαλλήλους. Υπό των άλλων εξαρτώμενους. Τώρα ο Θεός σίγουρα δεν ΥΠΑΡΧΕΙ. Ο Θεός σίγουρα ΕΙΝΑΙ!
Η ύπαρξη είναι κάτι το χρονικά περιορισμένο, θνητό, φθαρτό, πρόσκαιρο.
Το ΕΙΝΑΙ= ισούται με αιώνιο παρόν, στο οποίο το μέλλον και το παρελθόν δεν στέκουν.
Τώρα, το σύνθημα του φίλου Ντέβα: « ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ», μάλλον στο ΕΙΝΑΙ αναφέρεται. Διότι μόνο στο ΕΙΝΑΙ ταιριάζει αυτό. Δυο μείων οδηγούν στο συν.
Για μένα κατά βάθος ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ είναι ένα και το αυτό.
Μόνο το αιώνιο ΕΙΝΑΙ, που για να γίνει σε μας κατανοητό, φοράει μάσκες της ύπαρξης η της ανυπαρξίας.
Φίλε Ντέβα!
Το κοάν του Ζεν με το μπαστούνι….
Έχει σχέση με το θέμα της ύπαρξης, για σκέψου….για σκέψου,,, για σκέψου μέχρι να κουραστείς να σκέφτεσαι- να σταματήσεις να σκέφτεσαι , να έρθει η γαλήνη…. Το κατάλαβες; Το υπόλοιπο μάντεψε μόνος σου- η απάντηση έρχεται, είναι πίσω από την κούραση του μυαλού. Για σκέψου και ξανασκέψου…..
Ζεν είναι. Πολύ καλό το Ζεν...

[Zadok the priestess]

Τώρα ο Θεός σίγουρα δεν ΥΠΑΡΧΕΙ.

Έτσι, έλεγα κι εγώ κάποτε...

Ενδέχεται Θεός-Δημιουργός να μην ΥΠΑΡΧΕΙ

Λογικό άτοπο του Πλάτωνος (και όχι του Ζεν ):

Έχει τη δυνατότητα ο Θεός να φτιάξει μία πέτρα την οποία να μην μπορεί να σηκώσει

[Ramoglou]

Το ποιο δυσάρεστο έργο είναι ο συντονισμός συζητήσεων και αυτό διότι πρέπει να υποδεικνύεις σε νόες ανθρώπους τρόπους συμπεριφοράς τους οποίους θα έπρεπε μόνοι τους να έχουν ορίσει σαν νόμους πρώτιστα αυτοσεβασμού και κατά δεύτερον σεβασμού φιλοξενίας.

Πριν λοιπόν αναγκαστώ να προβώ σε αναγκαστική εφαρμογή κανόνων του υπάρχοντος Forum θα παρακαλούσα (για τελευταία φορά) να αποφευχθεί η παράθεση post τα οποία δεν προάγουν το διάλογο.

Είναι της πάση γνωστόν ότι το Forum του mystica.gr διέπεται από τη διάθεση των δημιουργών του για συζητήσεις που έχουν να προσφέρουν και όχι για την παράθεση στείρων post τα οποία και ΔΕΝ είναι αποδεχτά.

Ευχαριστώ για την κατανόηση.

[Ardha Nareswara]

Αγαπητέ Ramoglou χαίρε!

Θα ήθελα μια διευκρίνηση φίλε μου πάνω στα λεγόμενα σου.

Πριν λοιπόν αναγκαστώ να προβώ σε αναγκαστική εφαρμογή κανόνων του υπάρχοντος Forum θα παρακαλούσα (για τελευταία φορά) να αποφευχθεί η παράθεση post τα οποία δεν προάγουν το διάλογο.

Ποιά είναι τα πόστ αυτά που πιστεύεις οτι δεν προάγουν τον διάλογο;Ποιά από αυτά είναι "στείρα";
Εγώ βλέπω 17 απαντήσεις στο παρόν θέμα απο 4-5 ανθρώπους που συνεχίζουν και προάγουν τον διάλογο.

Η αρχική σου τοποθέτηση για διευκρίνηση του θέματος με βρήκε πλήρως σύμφωνο αλλά την τελευταία ομολογώ πως δεν την καταλαβαίνω.

Ο Deva έγραψε:

Τι είναι η Ύπαρξη; Τι σημαίνει "Υπάρχω";

Nομίζω πως μετά απο την δική σου προτροπή,το θέμα τέθηκε ξεκάθαρα!

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις διευκρινήσεις.

Shiva

[Ramoglou]

>QBB<

[center]Μία είναι η Ουσία:
Δεν υπάρχει Ανυπαρξία![/center]

Καλό μεσημέρι σε όλους...

Αγαπητέ Shiva αυτό εννοούσα και δεν νομίζω, πως όταν γράφουμε τέτοιου είδους post, μπορούμε να καλύπτουμε τις απαντήσεις των υπολοίπων θέλοντας να συνεχιστεί ο διάλογος. Φαντάζεσαι να γράφει ο καθένας ανάλογα ;

Ελπίζω πως τώρα είμαι ποιο κατανοητός.

Την καλημέρα μου σε όλους.