>QBB<Κέλσος ο Φιλαλήθης έγραψε:Και όμως, είναι τόσο εμφανές και πότε μιλώ στον Φίλο Ράμογλου, πότε και στους δύο σας και πότε σε εκείνον και τον εαυτό του (εν είδη Ναπολέοντα), αλλά λίγο έχει σχέση αυτό με την ουσία όσων συζητούμε, ας μην αποπροσανατολιζόμαστε, δε συμφωνείς και εσύ
Φίλε μου, αν ήταν εμφανές, θα δήλωνα ότι μπερδεύτηκα
Εκτός αν εννοείς εμφανές σε εσένα.
Σ' αυτό δε θα διαφωνήσω.
Ας προσανατολιστούμε λοιπόν...
Έστω, σου ζητώ συγγνώμη αν σε προσέβαλα, ΑΛΛΑ αγαπητή μου το ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ως παράδειγμα, τουλάχιστον αυτό ήθελα να δείξω
Μα δεν έγραψα ότι με προσέβαλλες, αλλά για να είσαι ορθότερος και να αποφύγεις ενδεχόμενη προσβολή μου, θα πρέπει να δεχθείς ότι το "γεγονός παραμένει" (όπως δηλώνεις) ως δικό σου παράδειγμα υποθετικό, διότι στην ουσία δεν υφίσταται.
Ως υπόθεση εργασίας λοιπόν, είναι απόλυτα θεμιτή και δεκτή.
Τελικώς ΕΑΝ κάποιος θέλει, πράγματι μπορεί να παρεξηγεί και ο κύριος λόγος για αυτό...
Μάλλον το Κάρμα θα φταίει...
Φίλτατε, ότι θέλει ο καθείς κι ότι δύναται, κάνει... Γνωστό αυτό.
Ας παραμείνουμε στα καθ' ημάς όμως. Δεν ξέρω σε ποιά παρεξήγηση αναφέρεσαι. Ίσως εσύ τη διακρίνεις για κάποιο λόγο που σαφώς δε με αφορά.
Επιβεβαιώνομαι από την παραπάνω αναφορά σου καλή μου Ζαντόκ, ότι πράγματι ΔΕΝ εννόησες καλώς...
Μ' αρέσει αυτή η βεβαιότητα με την οποία προβαίνεις σε τέτοιες δηλώσεις.
Για να δούμε λοιπόν, αν ευσταθούν...
Το ότι κάνω αναφορά στην ΑΝΑΠΝΟΗ, φυσικά και ΔΕΝ σημαίνει ΚΑΜΙΑ ΕΜΜΟΝΗ μόνον σε αυτήν...
Αγαπημένε μου, κάνε τον κόπο να ξαναδιαβάσεις λίγο πιο ψύχραιμα τί έγραψα.
Για την "εισπνοή" αναφέρθηκα σε εμμονή και όχι για την αναπνοή.
Ανθρώπινα τα λάθη βέβαια, αλλά αισθάνομαι αναγκασμένη να αποκαταστήσω του λόγου μου το αληθές.
Εάν συνέχιζα την ανάπτυξη της σκέψης μου και εμβάθυνα ακόμα σε πιό λεπτομέριες περί της ΑΝΑΠΝΟΗΣ, τότε θα δικαιολογείτο και η άποψή σου ότι "παρέδωσα κάποιο μάθημα", πράγμα που φυσικά ΔΕΝ ΕΙΧΑ και ΟΥΤΕ ΕΧΩ σκοπό να κάνω.
Καλέ μου, τα πάντα δεν είναι μαθήματα
Γιατί το πήρες τόσο προσωπικά, ότι εσύ το παρέδωσες και μάλιστα, απολογείσαι
Φορέας είσαι όπως όλοι και τίποτε παραπάνω, αλλά τουλάχιστον, φορέας χρήσιμων, γόνιμων και ευχάριστων διδαγμάτων.
Το ευχάριστο κάνει τη διαφορά, τουλάχιστον επί τω προκειμένω.
Απλά μεταφέρω μέρος, των προσωπικών μου βιωμάτων που υποκειμενικά πάντα θεωρώ ότι ΙΣΩΣ να βοηθήσουν την συζήτηση...
Είσαι εναρμονισμένος τουλάχιστον ως προς το μήνυμα που η παρούσα ιστοσελίδα θέλει να μεταδώσει και αυτό και μόνο είναι προς τιμήν σου.
Επέτρεψε μου αγαπητή μου Ζαντόκ, να γνωρίζω ΑΝ αυτό που παραθέτω είναι το ΟΛΟΝ της σκέψης μου ή απλά ΜΕΡΟΣ από αυτήν...
Και θα παρομοιάσω (αν μου επιτρέπεις φυσικά) ότι ο παρατηρητής ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, αν αυτό που παρατηρεί σε μια δεδομένη στιγμή, είναι κάτι ημιτελές ή όχι...
Και τα ερείπια του Ρόσλιν είναι χαρακτηρίζονται ως "ημιτελή", ΑΛΛΑ και έτσι όπως ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, μόνον ώς τελειωμένο σύνολο μπορούμε να τα προσεγγίσουμε, ΑΛΛΙΩΣ εύκολα υποπέφτουμε σε εικασιολογίες, ή κάνω λάθος αγαπητή μου
Αγαπητέ μου, εδώ θεωρώ και οφείλω να σου επισημάνω, ότι εκτίθεσαι.
Οι δημοσιεύσεις σου είναι καταγεγραμμένες και ο κάθε αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει αν κατέγραψες αρχικά μέρος της σκέψης σου, την οποία και στη συνέχεια πια ξεδίπλωσες, αφού ετέθησαν τα σχετικά ερωτήματα.
Τώρα το αν εσύ νομίζεις ότι οι παρατηρητές δεν μπορούν να γνωρίζουν και να έχουν άποψη επ' αυτού, είναι δικό σου ζήτημα και δε με αφορά, αλλά μην περιμένεις να το συμμεριστώ, διότι αντιτίθεται σθεναρά στην στοιχειώδη συλλογιστική.
Εξάλλου και εσύ ως προς το ιστορικό παρεκκλήσι, το οποίο φέρνεις ως παράδειγμα, αν δε με απατά η μνήμη μου, παρατηρητής είσαι.
Γνωρίζεις τελικά ή δεν γνωρίζεις
Έχει διαφανεί κάτι ανάλογο από τις τοποθετήσεις μου
Απεναντίας θα έλεγα...
Ας μην δημιουργούμε εντυπώσεις...
Δεν έχουμε λόγο να δημιουργούμε εντυπώσεις, αλλά έθεσες αρχικά ένα άτοπο ερώτημα και επ' αυτού διερωτήθηκα.
Μα η απάντηση μου είναι δυνατόν να διαφέρει, από το "απελέκητο" ή το "πελεκημένο"
Υπάρχει περίπτωση να αλλάζει ο Νόμος του Κάρμα
Εάν αυτό γινόταν, τότε ο Φίλος μας Ράμογλου θα είχε δίκιο για την επιλεκτική κατά το δοκούν τάξη και αρμονία του Σύμπαντος...
Γίνεται κάτι τέτοιο
Εσύ δηλαδή τι υποστηρίζεις καλή μας Ζαντόκ
Φίλε μου, τί να υποστηρίξω
Εγώ δεν μίλησα περί διαφοράς των δύο.
Ρώτησα την γνώμη σου και σ' ευχαριστώ για την απάντηση.
Με κάλυψες.
Απλά σκέπτομαι μήπως είναι βαρύτερη η "μοίρα" (αν μου επιτρέπεται η έκφραση) εκείνου που φέρεται να είναι γνώστης...
Υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο
Διότι η άγνοια μπορεί και να αιτιολογεί κάποιες συμπεριφορές, αλλά η γνώση δεν μπορεί κι έτσι, πιθανά να συνοδεύεται με το "αντίτιμο" της δέουσας αυστηρότητας.
Αυτό, εσύ θα μας το εξηγήσεις αν θες
Η ύπαρξη αυτής ταύτης της επιτροπής πάντως, στην Εσωτερική Παράδοση είναι ένα ΓΕΓΟΝΟΣ πάντως...
Αυτό το οποίο αντιλαμβάνομαι εγώ, μπορώ να καταθέσω ως σκέψη μου και έχω γνωρίσει μέσα από εκείνες τις εσωτερικές παραδόσεις με τις οποίες έχω διασταυρωθεί έως τώρα, είναι ότι η Δημιουργία έχει μία νομοτέλεια εξ αρχής και το κάθε γεγονός επιφέρει συνέπειες σε συνάρτηση με αυτήν τη νομοτέλεια.
Δεν χρειάζεται κάποια επιτροπή.
Ίσως έτσι, είναι πιο σοφά όλα... και αποφεύγουμε και τα "λαδώματα" των μελών της επιτροπής.
Εξ όσων γνωρίζω, υπάρχουν κι άλλες απόψεις...
Η Χριστιανική παράδοση μιλά περί Δευτέρας Παρουσίας και κρίσης...
Έχω διαβάσει και την εκδοχή της επιτροπής...
Δε μου έρχεται κάποια άλλη στο νου τώρα.
Σε ευχαριστώ που με δέχεσαι έστω και λίγο "ασυνεπή" στη συζήτηση μας
Μα σε ποια ασυνέπεια αναφέρεσαι, δεν καταλαβαίνω
Τα ΠΑΝΤΑ και ΟΛΑ σχετίζονται με το ΚΑΡΜΑ, η για να το θέσω ακόμα πιό ωμά και αυστηρά...
Τα ΠΑΝΤΑ καταμετρούνται στο Κάρμα μας...
ΤΑ ΠΑΝΤΑ (Σκέψεις - Λόγια - Πράξεις)
Εγώ δεν είμαι στην επιτροπή, φίλε
Κέλσο, οπότε γιατί να μη σε δέχομαι και με τα ελαττώματά σου.
Μα αγαπητέ μου, έχει αρχίσει να με ανησυχεί το γεγονός ότι δείχνεις πραγματικά να μην καταλαβαίνεις...
Ίσως τελικά, οι προβληματισμοί μου να είναι περισσότερο βάσιμοι απ' όσο περίμενα, αφού ακόμη κι εσύ κάποιες φορές δεν βλέπεις το προφανές...
Δε διαφωνούμε στο ότι όλα σχετίζονται με το κάρμα, αλλά στο ότι αρχικά γενικολογούσες περί αναπνοής και μετά συγκεκριμενοποίησες περί τρόπου αναπνοής. Και είναι εύλογο το πρώτο να φαίνεται σχήμα οξύμωρον, την στιγμή κατά την οποία μόνον ο τρόπος αναπνοής, όπως επεσήμανες στη συνέχεια, σηματοδοτεί δράση ή μη δράση.
Η αναπνοή από μόνη της είναι γεγονός αμετάβλητον.
Γεννιόμαστε με την ανάσα και πεθαίνουμε μ' αυτήν.
Συνεχίζεις να μην καταλαβαίνεις
Το ΓΕΓΟΝΟΣ πάντως αγαπητή μου Ζαντόκ, ότι σε κάποια μέρη μακρινά, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι παραμένουν θαμμένοι μέσα στην Γη επί 3μηνο ΧΩΡΙΣ ανάσα, είναι ένα θέμα που θα άξιζε να το διερευνήσουμε και να το συνυπολογίσουμε, στο ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ και όχι μόνον στο ΤΙ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ...
Κοίτα να δεις φίλε μου, τώρα, πόσο χρήσιμη μπορεί να γίνει αυτή η συζήτηση.
Εσύ νομίζεις ότι αυτοί εκεί δεν αναπνέουν, ε
Κι όμως, "πλανάσαι πλάνην οικτράν".
Επειδή πρόσφατα συζήτησα το συγκεκριμένο θέμα με ένα φίλο ειδικό στις διασώσεις κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, μου εξηγούσε ακριβώς ότι όσοι βρίσκονται κάτω από συντρίμμια ή χώμα, δε σημαίνει ότι δεν αναπνέουν.
Μήπως περιμένεις να διαβάσεις κάποια πιο "συγκεκριμένη" απάντηση
Και πάλι, θεωρώ ότι σου έχω ΗΔΗ απαντήσει...
Οk, ό,τι πεις...
Μα και φυσικά έχεις δίκιο και επαυξάνω τα όσα αναφέρεις, τα οποία και προείπα...
Αυτό έρχομαι να καταδείξω με την άποψή μου...
ΟΜΩΣ εφ' όσων τα βλέπεις και εσύ έτσι τα πράγματα, σε ΠΟΙΕΣ ΞΕΝΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ αναφέρεσαι
Ζαντόκ μου, κατάλαβε το, ΔΕΝ υπάρχουν ξένες & δικές μας ή αν θες ακόμα πιο ξεκάθαρα, δεν υπάρχει το ΕΓΩ, αλλά το ΕΜΕΙΣ...
Άρα ΚΑΙ αυτό που εσύ βλέπεις ξένο, επέτρεψε μου εμένα να το βλέπω δικό ΜΑΣ...
Φίλτατε, το "πρόβλημα" δεν είναι στο να το βλέπει κάποιος εξιδανικευμένα "δικό μας" αλλά "δικό μου" ("του" δηλαδή).
Και για να στο εξηγήσω μ' ένα παράδειγμα και να αποφύγουμε παρανοήσεις με τα "σου", "μου", "του"...
Επειδή στη ζωή δεν υπάρχει ούτε πνευματική αλλά ούτε και υλική κοινοκτημοσύνη παντού, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις τα όρια οφείλουν να είναι σαφή και σεβαστά ως προς κάποιους ρόλους, ενώ σε άλλες μπορούν να είναι χαλαρότερα, αν όντως αφορούν σε κοινά ζητήματα, ας δούμε το εξής:
Έχεις το δικαίωμα στο όνομα του καλού και του ορθού (κατά την κρίση σου) να επέμβεις σε ένα πρόβλημα (με σκοπό να δώσεις λύση) μίας οικογένειας η οποία δεν είναι η δική σου
Με τη λογική σου, αφού όλα "μας" είναι κι αφού η αξία της οικογένειας είναι αναμφίβολα ιερή και πρέπει να την προασπίσουμε, έχουμε δικαίωμα να επεμβαίνουμε στις άλλες οικογένειες για το καλό τους αδιαφορώντας αν πληγώνουμε ανθρώπους και παραβιάζουμε ατομικά δικαιώματα
Εν κατακλείδι, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα
Σε ευχαριστώ για τους κόσμιους διά-Λόγους που αναδεικνύουμε μέσα από το Σταυροδρόμι της Αναζήτησης, το Mystica.gr
Κι εγώ σ' ευχαριστώ!