Ποιός αναστήθηκε; (ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ)

[Ladyhawk]

Η Σαρακοστή είναι μία περίοδος που ο κάθε χριστιανός μέσω της νηστείας προετοιμάζεται για την ανάσταση.

Οι προσευχές, οι παραβολές και όλα τα γεγονότα της περιόδου αυτής συντελούν στο να κατανοήσει κανείς καλύτερα την ματαιότητα του υλικού και φθαρτού κόσμου ενισχύοντας παράλληλα την επιθυμία του ανθρώπου για να βρεθεί πιο κοντά στο Θεό.

Ο Χριστός με την ανάστασή καταργεί τον θάνατο του ανθρώπου τον πνευματικό θάνατο που θα μπορούσε να τον κρατήσει μακριά από το Θεό και έτσι ανοίγει τον δρόμο προς Εκείνον.

Προσφέρει λοιπόν την σωτηρία στον άνθρωπο από την αμαρτία τον φθαρτό και το θάνατο (αναγέννηση).

Μέσω της ανάστασης ανασταίνονται οι καρδιές των ανθρώπων, καλλιεργούνται οι ψυχές αυτών και ο άνθρωπος με οδηγό την αγάπη πλησιάζει να ενωθεί με το Θεό.

[Knight MIXAHΛ]

Kαλησπερα
Χριστος Ανεστη

Οσοι ζουν το δραμα των Ημερων που περασαν αλλα και
το αποκορυφωμα της προηγουμενης Κυριακης, την
αμφιβολια του Διδυμου Θωμα (αυριο) θεωρω πως μπορουν
να διαβεβαιωσουν οτι :
τουτα συμβαινουν καθε μερα ,
Εδω και τωρα.

Νομιζω οτι αναμεσα στα πολλα, το μηνυμα ειναι οτι ο
Ανθρωπος παλευει δρα και ασκειται καθε μερα.
Καθε μερα σταυρωνεται, δοκιμαζοντας την πιστη του σε αξιες
και αρχες, τουτο δε αποτελει τον προσωπικο του Γολγοθα.
Καθε μερα θυσιαζει , αχ οχι το πολυτιμοτερο, απο τα πολυτιμοτερα
μερη του, υπερ ενος ανωτερου ιδανικου η αγαπης.
Καθε μερα ομως σαν αποτελεσμα της στασης του, στις δυσκολες
αλλα και τις ευοιωνες στιγμες, ανασταινεται δυνατοτερος και
φωτεινοτερος.
Καθε μερα αν δεν πραξη ετσι βρισκεται εκει ακινητος και ανικανος
να αντιδραση σαν νεκρος Καθε μερα θυσιαζουμε το Εγω μας
προσπαθωντας να ταυτιστουμε με την αιωνια αρμονια, οδευοντας
προς το Ειναι
Το σκισμενο παραπετασμα του Ναου, πλεον μας δειχνει οτι ο δρομος
προς την Ανατολη, ειναι ανοικτος να τον περπατησουμε με τις δικες
μας ατομικες δυναμεις και χωρις την διαμεσολαβηση τριτων.

Παντως πρεπει να σημειωσω οτι ολες οι μονοθειστικες θρησκειες
και οχι μονο, εχουν μεσα στην διδασκαλια τους, τον Ηλιακο μυθο.
Ενας ηρωας γεννιεται, για να δραση ,να πεθανει και τελικα να
φτασει στα Ουρανια παλατια και να μεινει στην μνημη των
επερχομενων γενεων ως παραδειγμα καθημερινης δρασης

[ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ]

Αγαπητέ Κέλσο σε χαιρετώ

Ο Χριστός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ένας άνθρωπος...
Είναι Εκείνος ο Ιδιος ο Λόγος, το Θεϊκό Πνεύμα ΕΝΤΟΣ του κάθε ένα απο εμάς...

Η Στάυρωση του Χριστού, δεν έγινε γιατί πήγε "κόντρα" στο ιερατείο...
Η Σταύρωσή του έγινε απο ΕΜΑΣ και από τα ΕΠΙΓΕΙΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ που μας κλείνουν μέσω των 5 αισθήσεων (καρφιών του μαρτηρίου) την ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ με το Θείο Πνεύμα ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ...

Ομολογώ ότι είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές σημειολογικές αναλύσεις της σταύρωσης του Χριστού που έχω ακούσει.

Η Ανάστασή Του δεν ήταν από το βασίλειο των νεκρών...
Η Ανάστασή Του ήταν το γεγονός ότι εργαστήκαμε για να λαξεύσουμε την Λίθο που σφράγιζε την είσοδο του Ναού της Αρετής ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ και ΤΟΤΕ και ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, όποιος εργάστηκε μπορεί να ανταμοιφθεί με την Αιώνιά Ανάσταση του Θείου Πνεύματος, του Ανεσπέρου Φωτούς, της Άσβεστης Λυχνίας του ΣΩΜΑΤΟΣ...

Με την παραπάνω εννοιολογική εξήγηση αναιρείς την περίπτωση της εκ΄ νεκρών Ανάστασης;
Μιας ανάστασης που μπορεί να πραγματοποιήσει το ενανθρωπισμένο Θείο πνεύμα;
Θεωρείς ότι τα λεγόμενα της Καινής Διαθήκης είναι όλα συμβολικά;



ΦΙΛΙΚΑ

[Elissaios]

Αγαπητέ Αναστημένε, ας θυμηθούμε ότι για τον Ιησού εκφράζονται, σε γενικές γραμμές, τρεις απόψεις:

α. Η θεολογική, δηλαδή ότι ο Ιησούς ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός.
β. Η ιστορική, δηλαδή ότι ο Ιησούς ήταν ένας μεγάλος μύστης (ή, έστω, ένας επαναστάτης) στον οποίο η παράδοση απέδωσε θεϊκά χαρακτηριστικά.
γ. Η μυθολογική, δηλαδή ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ και είναι ένα κατασκευασμένο συμβολικό πρόσωπο.

Προσωπικά νομίζω ότι από όποια άποψη και να δούμε το θέμα, το νόημα δεν αλλάζει. Η ουσία είναι ότι ο Ιησούς ζει εντός μας, όπου (εντός μας) σταυρώνεται και ανασταίνεται. Εάν το συνειδητοποιήσουμε, έχουμε αγγίξει ένα κορυφαίο μυστήριο.

Ακόμα και αν δεχτούμε ότι τα γραφόμενα της Καινής Διαθήκης είναι κυριολεκτικά, πάλι έχουν συμβολικό χαρακτήρα. Όλη η (ανθρώπινη) ζωή του Ιησού ήταν ένα μεγάλο παράδειγμα.

Αν μελετούσαμε τις Γραφές όχι κατά γράμμα αλλά σε βάθος, θα ανακαλύπταμε συγκλονιστικές αλήθειες. Ίσως στο σημείο αυτό βρίσκεται και η αδυναμία μας: συνηθίζουμε να τις διαβάζουμε ως θεολογικά - ιστορικά κείμενα χωρίς να αναζητούμε την εσωτερικότητά τους.

Όπως και να έγινε, η Ανάσταση δεν έχει μόνο το ιερό μεγαλείο ενός περιγραφόμενου γεγονότος. Έχει την τεράστια σημασία της Ανάστασης που μπορεί να συμβεί στον καθένα καθημερινά.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Και εγώ σε αντιχαιρετώ αγαπητέ Αναστημένε...

Η Ανάστασή Του δεν ήταν από το βασίλειο των νεκρών...
Η Ανάστασή Του ήταν το γεγονός ότι εργαστήκαμε για να λαξεύσουμε την Λίθο που σφράγιζε την είσοδο του Ναού της Αρετής ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ και ΤΟΤΕ και ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, όποιος εργάστηκε μπορεί να ανταμειφθεί με την Αιώνιά Ανάσταση του Θείου Πνεύματος, του Ανεσπέρου Φωτός, της Άσβεστης Λυχνίας του ΣΩΜΑΤΟΣ...

Με την παραπάνω εννοιολογική εξήγηση αναιρείς την περίπτωση της εκ΄ νεκρών Ανάστασης;
Μιας ανάστασης που μπορεί να πραγματοποιήσει το ενανθρωπισμένο Θείο πνεύμα;
Θεωρείς ότι τα λεγόμενα της Καινής Διαθήκης είναι όλα συμβολικά;

Να υποθέσω αγαπητέ μου Αναστημένε, ότι εσύ αποδέχεσαι την εκδοχή (που ομορφότερα δε θα μπορούσε κανένας να μας παραθέσει) του Καζαντζάκη απο το έργο του "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται" που βάζει τον αγά του χωριού να ρωτήσει τον παπά:
- Ορέ παπά, εσείς οι γιαούριδες, τι γιορτάζεται το Πάσχα;

- Τον σταυρικό θάνατο του Χριστού και την μετά απο 3 ημέρες Ανάστασή του αγά μου!

- Δηλαδή ορέ παπά, θέλεις να μου πεις ότι ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ, για 3 ολόκληρες ημέρες ΠΕΘΑΝΕ και μετά ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ;

- Ναι αγά μου...

- Μα καλά ορέ, τότε για 3 ολόκληρες ημέρες ο ΚΟΣΜΟΣ ΗΤΑΝ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟΣ, αφού ο θεός ΣΑΣ είχε ΠΕΘΑΝΕΙ;;;

Σου παρέθεσα αγαπητέ μου την αναρώτηση απο μία εκδοχή που θέλει να εκλαμβάνει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ τα ιερά κείμενα όχι μόνο των Χριστιανών αλλά ΟΛΩΝ των θρησκειών...

Προσωπικά ΔΕ ΠΙΣΤΕΥΩ κάτι τέτοιο, άλλωστε ΑΝ πίστευα κάτι τέτοιο ΔΕΝ θα μπορούσα να παραθέσω την ανάλυση που σου έκανε εντύπωση...

Η "εκ νεκρών" ανάσταση, είναι όμως ένα ΓΕΓΟΝΟΣ...!!!
Και για να την αντιληφθούμε θα πρέπει να κατανοήσουμε ποιο είναι το κράτος του θανάτου και το βασίλειο των νεκρών απο το οποίο ΑΝΕΣΤΗ ο Ιησούς Χριστός...

Θεωρώ λοιπόν ότι ΟΤΑΝ το ενανθρωπισμένο πνεύμα, καταφέρει να ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙ μέσα στον ναό όπου κατοικεί (φυσικό σώμα), τότε αρχίζει η πορεία για την ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ, την πηγή εκ της οποίας προήλθε και αυτή δεν είναι άλλη παρά η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΩΣ ΠΗΓΗ.
Αυτόν τον Ναό δεν εννοούσε ο Μέγας Ραβί όταν έλεγε ότι θα τον κατέστρεφε και εν 3 ημέρες θα τον ξαναέχτιζε;

Σχετικά τώρα με την Καινή Διαθήκη...
ΚΑΙ την Καινή
ΚΑΙ την Παλαιά
ΚΑΙ τα Απόκρυφα (τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής)
ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ, ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΓΡΑΦΕΣ & ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, τις θεωρώ πρώτα, πρώτα ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ...
Τις θεωρώ ως ένα "ΜΠΟΥΣΟΥΛΑ"...
Ως ένα ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ που ΔΕΝ ΙΣΧΥΕ ΜΟΝΟ για τους εκάστοτε ήρωες που διαδραματίζουν τα γεγονότα που αναφέρονται, ΑΛΛΑ ΙΣΧΥΟΥΝ για τον ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ τόσο ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ όσο και ΣΥΝΟΛΙΚΑ ως ανθρωπότητα....

"Εδώ που ΕΙΜΑΣΤΕ ήντουσαν και ΕΚΕΙ που ΕΙΝΑΙ θα φτάσουμε"

Θα συμφωνήσω λοιπόν με τον αγαπητό μου Ελισσαίο σε αυτό που ήδη ανέφερε ότι υπάρχει:
Η θεολογική, η ιστορική και η μυθολογική προσέγγιση σε ΚΑΘΕ θέμα και πώς από όποια άποψη και αν τα δούμε τα θέματα, το νόημά τους δεν αλλάζει.
Αρκεί φυσικά να το ΘΕΛΕΙ κανείς...

Την καλημέρα μου,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ]

Γεια σου Αγαπητέ Κέλσο

Η εκδοχή του Καζαντζάκη δείχνει με υπερβολικό τρόπο την ασάφεια που μπορεί να έχει πολλές φορές η κυριολεκτική ανάγνωση και μελέτη των γραφών. Ταυτόχρονα η συγκεκριμένη εκδοχή είναι πολύ λογιστική και επιδέχεται τέτοιας απάντησης. Γιατί αν ο Καζαντζάκης δεχόταν την θεανθρώπινη υπόσταση του Ιησού Χριστού και ότι νεκρή ήταν η ανθρώπινη φύση Του και όχι η θεία, τότε δεν θα έκανε και αυτή τη λογική ανάπτυξη.

Όπως λέγανε και οι «σκεπτικοί» για ένα θέμα υπάρχουν ίδιας δύναμης λόγοι που να στηρίζουν το ΟΧΙ και το ΝΑΙ. Για αυτό το ζητούμενο μου δεν ήταν να παρουσιάσουμε τα κενά που βγαίνουν από την κυριολεκτική μελέτη των γραφών, γιατί αυτά τα κενά δεν μου αποδεικνύουν την ορθότητα ή όχι της συγκεκριμένης θέασης.

Ήταν αναμενόμενο να μην πιστεύεις ΜΟΝΟ την κυριολεκτική εξήγηση των γραφών. Εκείνο που δεν περίμενα είναι να δέχεσαι ΜΟΝΟ την συμβολική.

Εγώ πιστεύω στο συνδυασμό των δύο αυτών αναλύσεων. Δεν θεωρώ ότι οπωσδήποτε έρχονται σε αντίθεση ή σύγκρουση.
Αποδέχομαι απόλυτα τον αποσυμβολισμό όπως τον αναπτύσσεις στο προηγούμενο μήνυμα σου.

Ταυτόχρονα πιστεύω ότι το θεοποιημένο πνεύμα δύναται να σώσει από τη φθορά, δηλ να αναστήσει ακόμα και το υλικό σώμα.

«Τα αδύνατα για τους ανθρώπους πάντα δυνατά για το Θεό»

Αγαπητέ Ελισαίε ευχαριστώ και εσένα για την απάντηση σου. Δεν θα συμφωνήσω ότι όποια από τις τρεις εκδοχές και αν δεχτούμε το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Και αυτό γιατί η κάθε μια αποτελεί και δημιουργεί ένα διαφορετικό εσωτερικό υπόστρωμα στο επίπεδο της πίστης με διαφορετικές επεκτάσεις και δράσεις στην πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου.

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και δηλώνω την απεριόριστη εκτίμηση μου για τα παρακάτω που έγραψες :

Η ουσία είναι ότι ο Ιησούς ζει εντός μας, όπου (εντός μας) σταυρώνεται και ανασταίνεται. Εάν το συνειδητοποιήσουμε, έχουμε αγγίξει ένα κορυφαίο μυστήριο.

Ακόμα και αν δεχτούμε ότι τα γραφόμενα της Καινής Διαθήκης είναι κυριολεκτικά, πάλι έχουν συμβολικό χαρακτήρα. Όλη η (ανθρώπινη) ζωή του Ιησού ήταν ένα μεγάλο παράδειγμα.

Αν μελετούσαμε τις Γραφές όχι κατά γράμμα αλλά σε βάθος, θα ανακαλύπταμε συγκλονιστικές αλήθειες. Ίσως στο σημείο αυτό βρίσκεται και η αδυναμία μας: συνηθίζουμε να τις διαβάζουμε ως θεολογικά - ιστορικά κείμενα χωρίς να αναζητούμε την εσωτερικότητά τους.

Όπως και να έγινε, η Ανάσταση δεν έχει μόνο το ιερό μεγαλείο ενός περιγραφόμενου γεγονότος. Έχει την τεράστια σημασία της Ανάστασης που μπορεί να συμβεί στον καθένα καθημερινά.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ

[Ladyhawk]

Μία σκέψη ...

Μπορούμε να παρομοιάσουμε την ανάσταση με το πέρασμα.
Μετάβαση από την ύλη στον πνεύμα. Από τον κατώτερο εαυτό σε έναν ανώτερο. Από την σκλαβιά στην ελευθερία.

Πράγματα απαραίτητα για την εξέλιξη του ανθρώπου.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Ήταν αναμενόμενο να μην πιστεύεις ΜΟΝΟ την κυριολεκτική εξήγηση των γραφών. Εκείνο που δεν περίμενα είναι να δέχεσαι ΜΟΝΟ την συμβολική.

Αγαπητέ Ανεστημένε καλησπέρα.
Μην με παρεννοής.
Δεν έγραψα ότι ΜΟΝΟ την συμβολική εξήγηση δέχομαι.
Εγρψα πώς:

"...ΓΕΝΙΚΑ, ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΓΡΑΦΕΣ & ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, τις θεωρώ πρώτα, πρώτα ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ... "

Ναι, πρώτα πρώτα τις προσεγγίζω ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ χωρίς αυτό να μου στερεί την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.

Επίσης συμαντικό ΕΞΙΣΟΥ στην άποψή μου είναι αυτό που έγραψα στη συνέχεια:

"...Ως ένα ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ που ΔΕΝ ΙΣΧΥΕ ΜΟΝΟ για τους εκάστοτε ήρωες που διαδραματίζουν τα γεγονότα που αναφέρονται, ΑΛΛΑ ΙΣΧΥΟΥΝ για τον ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ τόσο ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ όσο και ΣΥΝΟΛΙΚΑ ως ανθρωπότητα.... "

Και αυτό αγαπητέ μου το θεωρώ ως ΕΞΕΛΙΞΗ...
"..Εγώ λέγω ΘΕΟΙ ΕΣΤΕ, αλλά σείς θέλετε να θνήσκετε ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ..." είπε ο Μέγας Ραβί

Μα για ποιό συμβολισμό μπορούμε να μιλάμε;;;
Οι Αιώνιες Αλήθειες ΕΜΑΣ περιμένουν για να τις επαληθεύσουμε...

Συμφωνώ λοιπόν μαζί σου φίλε μου και συνυπογράφω:

Εγώ πιστεύω στο συνδυασμό των δύο αυτών αναλύσεων. Δεν θεωρώ ότι οπωσδήποτε έρχονται σε αντίθεση ή σύγκρουση.

Αγαπητή μου Κυρά των Γερακιών...
Ναι, γιατί όχι;
Είπαμε ότι το Πάσχα (που εορτάζουμε την ΑΝΑΣΤΑΣΗ) σημαίνει Εβραϊκά ΠΕΡΑΣΜΑ...

Φυσικά όμως αγαπητοί μου φίλοι, ΑΝ αναλογιστούμε το ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΛΗ, τότε ΙΣΩΣ και να αντιληφθούμε το μεγαλείο της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ακριβώς όπως μας το παράθεσε ο αγαπητός Ανεστημένος:

"... το θεοποιημένο πνεύμα δύναται να σώσει από τη φθορά, δηλ να αναστήσει ακόμα και το υλικό σώμα..."

Την καλησπέρα μου σε όλους,

Κέλσος ο Φιλαλήθης