Περί Ερωτος και άλλων δαιμονίων...

[mantis]

"Είμαι Εκείνος, το Αγγένητο (ή αιώνιο) Πνεύμα.
Έχω την Όραση στα πόδια, την ισχυρή και Αθάνατη Φωτιά.
Είμαι Εκείνος, η Αλήθεια!
Είμαι Εκείνος που μισεί το κακό του κόσμου!
Είμαι Εκείνος που αστρέφτει και βροντά!
Είμαι Εκείνος στον οποίον έρχεται η Μπόρα της Ζωής στη Γη!
Είμαι Εκείνος που το στόμα του έχει πάντα φλόγες!
Είμαι Εκείνος, η Χάρη του Κόσμου!

Καρδιά ζωσμένη με ένα φίδι είναι το όνομα μου."

A. Crowley


Ο Έρωτας που δεν είναι μόνο η κινητήριος δύναμη του ανθρώπου αλλά προσδιορίζει την ίδια την ταυτότητα του.

...και βέβαια δεν μιλάμε για τον σαρκικό Έρωτα, που είναι έξω από το πεδίο της διερεύνησης μας...



.
.
.
@rwen the Guardian... malkuth...

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Όμως, ποιος είναι ο Έρως

Ή αν προτιμάτε: σε ποιόν έρωτα αναφέρεται το θέμα

Την καλημέρα μου σε όλους...
Η αγαπητή Ιέρεια, θέτει την ουσιαστική (κατ' εμέ) ερώτηση:
Ποιος είναι ο Έρως;

Φυσικά και δεν περιμένω από αποσπάσματα της διασαλευμένης προσωπικότητας του τύπου του Crowley, να μας διαφωτίσει το θέμα...
Και αυτό γιατί ο Crowley, αυτό για το οποίο ενδιαφερόταν και εφάρμοζε ήταν η περίφημη ”σεξουαλική μαγεία” , με τα γνωστά (σε όσους ασχολούνται με το θέμα) αποτελέσματα...

Τόσο η αγαπητή NEHEMAUT, όσο και ο Λορέντζο κάνουν "διάνα" στην επιλογή των κειμένων που έχουν ως βάση για την έρευνα του Έρωτα και φυσικά αναφέρομαι στο Συμπόσιο του Πλάτωνος όπου εκεί τέθηκε πέρα από την ανάλυση του ονόματος και των ιδιοτήτων που φέρει, τέθηκε και η Ηθική του Έρωτα κάτι που είναι ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ για να μπορέσει κάποιος να τον ΒΙΩΣΕΙ και να ΕΝΩΘΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...

Δίχως λοιπόν ΗΘΙΚΗ, ο Έρως δεν μπορεί να σου αποκαλυφθεί, δε μπορείς να τον κατακτήσεις, αλλά όταν το καταφέρεις αυτό, τότε ο άνθρωπος που θα το κατορθώσει, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, θα καταστεί Ήρως, δηλαδή Ήρωας!!!

Και αυτό γιατί το γένος των Ηρώων, ήταν ένα ημίθεο γένος που δημιουργήθηκε από την ερωτική μέθεξη της Θεότητος και του Ανθρώπου.

Όπως ίσως παρατηρείτε φίλοι μου, ΔΕΝ χρησιμοποιώ το προσδιοριστικό του "γένους" ή του "φύλου" των Ανθρώπων (δηλαδή άνδρας ή γυναίκα / θεός ή θεά) και αυτό γιατί ο Έρως δεν έχει φύλο, είναι "ασεξουαλικός" αφενός και αφ' ετέρου δεν απευθύνεται κατ' επέκταση σε εκείνους που ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΝΤΑΙ δια του SEX, δηλαδή του φύλου τους, μέσα στις ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, δηλαδή στη ΛΟΓΙΚΗ και κατ' επέκταση στο ΦΥΣΙΚΟΫΛΙΚΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥΣ και στις λειτουργίες του...

Αυτοί κατ' εμέ πάντα, ΔΕΝ λατρεύουν αυτή την Ύψιστη Αρχή των Πάντων, το Φάνητα Έρωτα, τον Επουράνιο δίχως φύλο (SEX), αλλά τον Πάνδημο υιό της Πάνδημης Αφροδίτης...

Ετυμολογικά η λέξη Έρως σημαίνει την ένθερμη Αγάπη, τον πόθο, την σφόδρα επιθυμία δια πράγμα τι, και προέρχεται από την λέξη εράω - έραμαι που σημαίνουν αγαπώ, επιθυμώ, ποθώ τι εμμανώς (με μανία)

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που ο Απόστολος Παύλος επεξηγώντας την Θεότητα ανεφώνησε: "Ο Θεός, ΑΓΑΠΗΝ εστίν" και εννοούσε μάλλον την ετυμολογία της λέξεως Έρως που σημαίνει αυτήν την ίδια την ΕΝΘΕΡΜΗ ΑΓΑΠΗ...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[mantis]

Αγαπητοί συνταξιδιώτες,

Παρακαλώ, να μην γίνεται κριτική πάνω στην προσωπικότητα των συγγραφέων των αποσπασμάτων που παραθέτονται, καθώς το θέμα μας δεν είναι αυτό.


Ευχαριστώ εκ των προτέρων.


.
.
.
@rwen the Guardian... malkuth...

[Ramoglou]

Το απόσπασμα κάποιος το έγραψε και αυτός που το παραθέτει σημαίνει πως αποδέχεται τόσο αυτόν που το έγραψε όσο και το νόημα του κειμένου.

Άρα η κριτική πάνω στο κείμενο μπορεί να γίνει τόσο γι αυτόν που το έγραψε, όσο και για το ίδιο το κείμενο.

Για παράδειγμα.

Αν ο Αδόλφος Χίτλερ έγραφε για την ειρήνη, η κριτική δε θα ήταν μόνο πάνω στο τι γράφει το κείμενο, αλλά και ποίος το έγραψε.

Στην προκείμενη περίπτωση, ο Alister Crowley έχει μια συγκεκριμένη διαδρομή μέσα στο χώρο του εσωτερισμού. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή μεταχειρίσθηκε τη σεξουαλικότητα ως μέσων εκπλήρωσης των σκοπών του. Πράγμα που και ο ίδιος είχε παραδεχθεί.

Πως λοιπόν συνδέεται ο Crowley με τον Ορφέα ;
Πως συνδέεται το Ορφικό αυγό με το φίδι που αναφέρει ο Κύριος Alister ;
Πως συνδέεται ο αγνός Έρως με την σεξουαλική μαγεία ;

Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ανάλυση είναι μέσα στα πλαίσια της αναζήτησης και του διαλόγου.

Αλλιώς θα γράφαμε πως «τις γυναίκες όσο τις φτύνεις κολλάνε, γιατί είναι σα τα γραμματόσημα, φανταστικές από μπροστά και κενές από πίσω»
Και κανείς δε θα έπρεπε να μας πει ότι γράφουμε ανυπόστατα πράγματα.

Ασυλία ως προς το τι γράφει, έχει μόνο ο τρελός ή ο εγκεφαλικά ανεπαρκής.
Οι υπόλοιποι υπόκεινται εις το νόμον της Κρίσεως, εφ’ όσον εκτίθενται εις δημόσια θέα.

[mantis]

Αγαπητέ Ράμογλου, πόσο δίκιο έχεις!

Ασυλία ως προς το τι γράφει, έχει μόνο ο τρελός ή ο εγκεφαλικά ανεπαρκής.
Οι υπόλοιποι υπόκεινται εις το νόμον της Κρίσεως, εφ’ όσον εκτίθενται εις δημόσια θέα.

Η παρατήρηση μου αφορούσε τη ροή του θέματος και όχι την κριτική τόσο των συμμετεχόντων όσο και των συγγραφέων των αποσπασμάτων που παρατίθενται καθώς δεν δυνάμεθα να ασκήσουμε με ασφάλεια παρόμοια κριτική μια που δεν μπορούμε να έχουμε συνολική άποψη των πραγμάτων πόσο μάλλον δε να εκφέρουμε γνώμη για την διανοητική και ψυχική υγεία αφού δεν είμαστε ψυχίατροι κατ' επάγγελμα.
Μην ξεχνάμε δε ότι μέσα στην ιστορία πολλές φορές ο τρελλός του χωριού ήταν αυτός που εξέφραζε την αλήθεια που ενοχλούσε τ' αυτιά και διασάλευε τα κακώς κείμενα.

Στην προσπάθεια μας διερεύνησης ενός θέματος, όπως αυτό του Έρωτα, είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε όλες τις απόψεις, απ' όπου κι αν προέρχονται, με σοβαρότητα όπως ταιριάζει σε ένα ειλικρινή αναζητητή της Αλήθειας.

Γι' αυτό, δεν θα μπορούσαμε να αποκλείσουμε την αναζήτηση από τη βιωματική εμπειρία καθώς κυρίως μέσα απ' αυτήν προσεγγίζουμε την ουσία (όντας ενσαρκωμένη) ακόμα και αν αυτό είναι βίαιη διαδικασία, που όμως παράγει αποτέλεσμα.

.
.
.
@rwen the Guardian... malkuth...

[Ramoglou]

Μέσα στη ροή του θέματος είναι αγαπητή Mantis και η κρίση επί των κειμένων. Οπότε ίσως απλά δεν κατάλαβες τι ειπώθηκε και παρερμήνευσες τόσο τη διάθεση του γράφοντος, όσο και το τι έλεγε το κείμενο.

Από εκεί και πέρα.
Εσύ η ίδια είχες δηλώσει ότι δε μιλάμε για το σαρκικό έρωτα αλλά για τον πνευματικό, με αυτό το γνώμονα έλαβες απαντήσεις επί του θέματος.
Τώρα εσύ η ίδια αναφέρεις πως θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν τόσο το ένα κομμάτι όσο και το άλλο.
Θα ήθελα λοιπόν να προσδιορίσεις λίγο ακριβέστερα το τι ακριβώς θέλεις. Το ένα εκ των δύο ή και τα δύο.

Από την άλλη δε διαφωνώ ως προς την ολοκλήρωση της ενσάρκωσης και του αποτελέσματος που επέρχεται όταν δύο ενσαρκωμένες ψυχές ΜΕ ΑΓΝΕΣ προθέσεις γίνονται ένα δια μέσου του έρωτα.
Το κείμενο της αγαπητής NEHEMAUT καλύπτει απόλυτα σχεδόν αυτή τη θέαση.

Όμως οι πρακτικές του Alister Crowley δεν είχαν τέτοια προοπτική, αλλά είχαν μια εντελώς διαφορετική πρακτική και εκινούντω προς μιαν άλλη ατραπό την οποία προσωπικά δεν υποστηρίζω αλλά αντιμάχομαι.

Εκεί επάνω έθεσα και τις ερωτήσεις μου για τη σχέση του με τον Ορφέα κλπ κλπ.

Είναι λοιπόν θεωρώ εύλογα τα ερωτήματα μου και η κριτική μου παρέμβαση.

[Zadok the priestess]

Για να είμαι ειλικρινής, μπερδεύτηκα κι εγώ.

Η δε παράθεση αποσπάσματος του "Τυπικού του Αγέννητου ή Αιώνιου" από την Goetia ή αλλιώς της "Προπαρασκευαστικής Επίκλησης" του Aleister, όπως είναι περισσότερο γνωστή, κάτω από την εικόνα του Φάνητα Έρωτα δε νομίζω ότι βοήθησε...

Είναι άραγε ο Έσρως του Σωκράτη ο δαίμονας εκείνος που οι αρχαίοι Έλληνες και Αιγύπτιοι ήθελαν να ξορκίσουν στο πρωτότυπο κείμενο, που δανείστηκε και διαμόρφωσε ο σύγχρονος "Μάγος" όταν πρωτομεταφράστηκε στα Αγγλικά

Πιστεύω ότι χρειάζεται να οριοθετήσουμε καλά την κατεύθυνση της συζήτησης αυτής, ώστε ν' αποφύγουμε τις κακοτοπιές ... που ακόμα και μελετητές του βεληνεκούς του Crowley δεν προέβλεψαν επιφέροντας εν τέλει, τις ανάλογες συνέπειες.

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Καλημέρα σε όλους...

Έρχομαι να προσθέσω και εγώ τον γραπτό μου λόγο, σχετικά με το ΠΩΣ επιθυμούμε να διεξαχθεί η εις βάθος έρευνα του τόσου ευαίσθητου θέματος ...
Του Έρωτα...

Και μιας και έχω μια "ειδική" ευαισθησία στα περί "Χρυσού Κουφέτου" ή στα περί "Νυφοπάζαρου", έχω δηλώσει ΕΞ ΑΡΧΗΣ ότι στο παρόν διαδυκτιακό τόπο, θα προσπαθούμε να ΑΠΟΚΛΕΙΣΟΥΜΕ, όσα γίνονται σε άλλους τόπους με τα γνωστά σε ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ αποτελέσματα...

Βρήκα λοιπόν ευκαιρία, μέσα από το παρόν θέμα, να αναπτύξουμε την ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, αλλά ταυτόχρονα να ανακαλύψουμε ΟΛΟΙ μας την Φύση του Ερωτάν & απαντάν , επάνω σε αυτό το δύσκολο ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΘΕΜΑ.
Η δε πρακτική του εφαρμογή, και η ΜΟΝΗ πρακτική εφαρμογή είναι ο ΣΑΡΚΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ, είναι κάτι που ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ άρα και κατ' επέκταση τα κειμενάκια - ποιηματάκια που ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟ ΕΞΥΜΝΟΥΝ, θεωρώ ότι κατευθύνουν την συζήτηση ΜΑΚΡΙΑ από αυτό που αποκαλώ Εσωτερική Αναζήτηση & Αναζήτηση της Αλήθειας.

Συνέπεια των παραπάνω λοιπόν είναι αγαπητή Μάντις, ΚΑΙ η κριτική των κειμένων που παρατίθενται ΚΑΙ η κριτική του συγγραφέα που πάρθηκε το κείμενο αλλά ΚΑΙ η κριτική αυτού που το παραθέτει ως ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ.
Στο "απυρόβλητο", ΔΕΝ ΜΕΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ...

Κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να υποστηρίζουμε τα όσα γράφουμε και εκφράζουμε ως απόψεις, με στοιχεία και επιχειρήματα και όχι απλά σκεπτόμενοι ή "ΜΑΝΤεύοντας ότι το τάδε ή δείνα κείμενο όμορφο είναι, δε το πετάω μέσα στον σωρό..."

Και μια και το έφερε η κουβέντα, σε παρακαλώ θα ήθελα να μας διαφωτίσεις περί της δήλωσή σου που λέει:

Αυτό κατά τον Israel Regardie είναι το ουσιαστικό πνεύμα της όγδοης σφαίρας του Δένδρου της Ζωής. Πως πιστεύετε ότι ο Έρωτας ανάγεται στο Νετζάχ?

Δώσε μας λίγο από τα σκοτεινά φώτα του Μάντη, σχετικά με την 8η Σεφίρα και το Νετζάχ...
Δείξε μας τον συσχετισμό που εσύ ανακάλυψες...

Την καλημέρα μου σε όλους,

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[Κέλσος ο Φιλαλήθης]

Και συνεχίζω το ξεδίπλωμα της σκέψης μου σχετικά με τα κείμενα που θα μπορούσαμε να αποταθούμε για να τα ερευνήσουμε και να προσαρμόσουμε σε όσα αναζητούμε στο παρόν θέμα ως Εραστές της Σοφίας
Στο θέμα του Έρωτα...

Υπάρχει ένα κείμενο του 1617, γραμμένο (πιθανά) από τον Βαλεντίνο Αντρέα (αν θυμάμαι καλά), με τίτλο: "Ο Χυμικός Γάμος" του Χριστιανού Ροδόσταυρου εν έτη 1459"

Στο έργο αυτό (το οποίο δεν θα σχολιάσω περαιτέρω), γίνεται μια αναφορά σε κάποιον Γάμο που θα τελεστεί και που ο Ήρως - Έρως ( ) είναι καλεσμένος...

Αναφέρει λοιπόν το εν λόγο έργο:
Είναι παραμονή της ημέρας του Πάσχα, όταν καθόμουν στην καλύβα μου και συλλογιζόμουν τη Χαρά που επιφυλάσσει η επόμενη Μεγάλη Ημέρα...
Όταν ΞΑΦΝΙΚΑ, χαλασμός κόσμου επικράτησε έξω απο την καλύβα μου κάνοντάς με να πιστέψω ότι ήρθε το Τέλος...

Κάνοντας να βγω, γύρισα και ΕΙΔΑ μια πανέμορφη Κυρά, ντυμένη στα γαλάζια και που πάνω στο φόρεμά της είχε κεντημένα τα Άστρα του Ουρανού...

Στα χέρια της κρατούσε ένα δέμα με γράμματα, απ΄ όπου τράβηξε μία και την ακούμπησε επάνω στο τραπέζι, σκορπίζοντας ένα πλατύ χαμόγελο...
Πήρα το γράμμα στα χέρια μου που ήταν σφραγισμένο με έναν περίεργο Σταυρό και την επιγραφή: ΕΝ ΤΟΥΤΟ ΝΙΚΑ
Σε γαλάζιο χαρτί, ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα:

Τη μέρα αυτή, τη μέρα αυτή ναι
ο Γάμος ο Βασιλικός
Αν από γέννηση και του Θεού βουλή
προσκεκλημένος είσαι χαίρε!
Πήγαινε τώρα στο βουνό
εκεί που είναι οι τρεις ναοί
Δες απ' άκρη σε άκρη
πρώτα τον εαυτό σου πρόσεξε
Προσεχτικός ας είναι ο ελαφρύς.
Το Γάμο ΔΕΝ θ' αντέξει
ο Απρόσεχτος και ο μίαρος

Παράθεσα ένα απόσπασμα που μπορεί να μας βοηθήσει στο να κατανοήσουμε πολλά σχετικά με το θέμα μας...
Όπως ΠΟΙΟΣ μπορεί να ελπίζει σε αποκάλυψη των Μυστικών του Γάμου και φυσικά ΔΕΝ εννοώ τον γάμο ως τελετουργικό μυστήριο της καθημάς αγιοτάτης εκκλησίας, αλλά τον Γάμο ως Ιερό & Όσιο των Θεών, που τα μυστικά του κρατούν μακριά από του μίερους δηλαδή τους ΜΗ ΙΕΡΟΥΣ...

Επίσης βλέπουμε πως σαν παρακίνηση για την ΟΡΘΗ πορεία στο δρόμο της αναζήτησης, θέτει την ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ "πρώτα τον εαυτό σου πρόσεξε" δηλαδή αν πρωτίστως ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ επιτύχει την Δελφική Εντολή της προμετωπίδας του Ιερού Μαντείου ΓΝΩΘΙΣ ΕΑΥΤΟΝ τότε Το Γάμο ΔΕΝ θ' αντέξεις...

Η έννοια του Γάμου στο όλο έργο αλλά και σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ, συμβολίζει ακριβώς αυτόν τον ίδιο τον Έρωτα!
Όπου υπάρχει η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ σε μια ΕΝΩΣΗ
Μιαν ένωση που όπως ήδη έχω αναφέρει στην υποκειμενική μου οπτική για την ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, είναι το αιώνιο προσδοκούμενο της ένωσης Θεού & Ανθρώπου...

Την καλημέρα μου σε όλους τους Ήρωες (όσοι κι αν είναι αυτοί)

Κέλσος ο Φιλαλήθης

[mantis]

Αγαπητοί φίλοι,

χαίρομαι ιδιαίτερα για τη γόνιμη και δημιουργική παρουσία σας στη παρούσα συζήτηση. Με ανοιχτό μυαλό και καλή πρόθεση αποδεικνύεται πως κάθε θέμα μπορεί να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες του και να βρει το δρόμο του.

Η παρατήρηση του φίλτατου Ramoglou ήταν πολύ σωστή. Παρότι το θέμα μας εδώ δεν είναι ο σαρκικός έρωτας, θα μπορούσε κανείς εύκολα να παρασυρθεί και να ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτόν. Πραγμα, που δεν θα ήταν παράλογο βέβαια, μια που αυτό είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Η αναφορά μας σε αυτόν γίνεται προκειμένου να διευκρινίσουμε τη διαφορά του από τον Έρωτα με τη μορφή που συζητάμε εδώ.


Το απόσπασμα από το τυπικό του "Αγέννητου", το οποίο είναι μια μορφή εν-τεχνου λόγου δεν πρέπει να το βλέπουμε μόνο κάτω από το στενό πρίσμα της λειτουργίας που αυτό εξυπηρετεί. Έχουμε ήδη δεχτεί την ανάγκη της βιωματικής εμπειρίας σε κάθε τι που αναζητούμε. Δεν μπορεί λοιπόν, κανείς να κρίνει το συνειρμό που προκαλείται, σε κάποιον, μεταξύ μιας εικόνας και ενός κειμένου. Και ούτε είναι πάντα δυνατή η επ-εξήγηση αυτού του συνειρμού.


Τα μυστικά που κρύβουν οι σφαίρες του Δένδρου της Ζωής δεν είναι απαραίτητο να είναι σκοτεινά. Κάθε άλλο θα έλεγα, αφού τα ερωτήματα που γεννιούνται γύρω από αυτές έχουν σα μοναδικό σκοπό την ανύψωση του νου μας σε πιο φωτισμένα πεδία.

Με την αφορμή το κείμενο "Ο χυμικός γάμος" που αναφέρει ο φίλος Κέλσος, νομίζω πως ταιριάζει σε αυτό το σημείο ένα άλλο απόσπασμα:

"Ζεσταμένοι απ' το κρασί, οι ασελγείς καλεσμένοι άρχισαν να καυχώνται για τις ικανότητες τους. Άλλος άκουγε τις ουράνιες κινήσεις, άλλος έβλεπε τις Ιδέες του Πλατωνα, ένας τρίτος μέτραγε τα άτομα του Δημόκριτου. Κάποιος αποδείκνυε τούτο και άλλος εκείνο. Ως συνήθως, οι πλέον ανόητοι έκαναν το μεγαλύτερο θόρυβο."

Αυτό για να καταδείξουμε ότι η απόδειξη δεν είναι ίδιον της σοφίας.

Στην αναζήτηση μας αυτή ταιριάζει άλλο ένα απόσπασμα από το ίδιο κείμενο, που αναφέρεται στους τέσσερις δρόμους από τους οποίους έπρεπε να διαλέξει ο Ήρωας για να οδηγηθεί στον Γάμο:

"Ο πρώτος είναι σύντομος, μα επικίνδυνος και περνά από βράχια σχεδόν αδιάβατα. Ο δεύτερος είναι μακρύς, αλλά εύκολος, αν δεν παραστρατήσει κανείς και τον οδηγεί η επιθυμία του. Ο τρίτος είναι βασιλικός, και μόνο ένας στους χίλιους μπορεί να τον ακολουθήσει. Ο τέταρτος είναι καταστροφικός, γεμάτος φωτιά και σύγνεφα και ταιριάζει μόνο σε άφθαρτα σώματα."

Ο καθένας διαλλέγει στην αναζήτηση του τον δρόμο που του ταιριάζει καλύτερα και που η Φύση του του επιτρέπει να ακολουθήσει.

Τέλος θα κλείσω με μια επισήμανση πάλι από το ίδιο κείμενο:

"Όσοι κρέμονταν κοντά στη γη έπεφταν όμορφα. Αυτοί που ήταν κρεμασμένοι ψηλά έπεφταν με πολύ εξεφτελιστικό τρόπο."


Σας εύχομαι ένα καλό ΣαββατοΚύριακο και θα είμαι πάλι κοντά σας από την Τρίτη.


.
.
.
@rwen the Guardian... malkuth...

[Zadok the priestess]

Δεν μπορεί λοιπόν, κανείς να κρίνει το συνειρμό που προκαλείται, σε κάποιον, μεταξύ μιας εικόνας και ενός κειμένου. Και ούτε είναι πάντα δυνατή η επ-εξήγηση αυτού του συνειρμού.

Αυτό για να καταδείξουμε ότι η απόδειξη δεν είναι ίδιον της σοφίας.

Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, μπορώ να παραθέσω το "Αρνάκι άσπρο και παχύ..." χωρίς να υποχρεούμαι να εξηγήσω πού και πώς κολλάει με τη συζήτηση

Μα γιατί αναρωτιέμαι ;;

Δεν είναι ίδιον του πόθου που σπρώχνει τους εραστές τον ένα προς τον άλλο να λειτουργεί σ' ένα πρώτο επίπεδο ως φενακισμός, αφού καταλήγει μόνο σ' ένα μη μόνιμο ομοίωμα ανδρογυνίας σε αντιπαράθεση με την υπέρτατη ολοκλήρωση της ιερογαμίας

[Zadok the priestess]

Ο φίλος kynikos σε ένα άλλο θέμα έγινε αφορμή να ανακαλύψω ένα σχετικό και ενδιαφέρον δοκίμιο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: ΕΡΩΣ -ΗΡΩΣ.

[mantis]

Τόσο η κατανόηση όσο και η επ-εξήγηση δεν είναι πάντα αποτέλεσμα λογικών διεργασιών...

πόσο μάλλον όταν ο συνειρμός που δημιουργείται χρησιμοποιεί σαν βάση την ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση του καθενός...

Οταν, μάλιστα, αγγίζουμε "ουρανούς" ψηλότερους της συνείδησης σε κατάσταση εγρήγορσης, τα λόγια αποβαίνουν μοιραία φτωχά...

Η κρίση και η επίκριση μας απέναντι σε έννοιες όπως του Ερωτα, σε κείμενα και συγγραφείς που προσπαθούν να τον ψηλαφίσουν υπόκειται στις ίδιες δυσκολίες μ'αυτές που αντιμετωπίζει και η κατανόηση μας...



"Μέσα από κάθε αστέρι, μέσα από κάθε λουλούδι, κυρίως μέσα από κάθε ψυχή, η δόξα της παρουσίας του Θεού εξακολουθεί να ακτινοβολεί"
Καρλάϊλ


το αυτό συμβαίνει λοιπόν, αγαπητοί συνομιλητές, και για όσους προσεγγίζουν τον Ερωτα, με όποιο τρόπο κι αν το κάνουν αυτό...



.
.
.
@rwen the Guardian...