< Προηγοýμενη

Ο εσωτερικüς μýθος των ΧριστουγÝννων

Þ

Η χριστικÞ γÝννηση στην Ανθρþπινη Συνεßδηση

 



απü τον
Τοξüτη

*********

Ο Ιησοýς γεννÞθηκε στη ΒηθλεÝμ φÝρνοντας στο φως της συνεßδησης τον «Υιü», την ουσßα του πυρÞνα, που αποκαλοýμε Χριστü. Η γÝννηση του Χριστοý, μακριÜ απü δογματικÝς και θρησκευτικÝς ερμηνεßες, αποτελεß γεγονüς ψυχολογικþν, διανοητικþν και πνευματικþν διεργασιþν, οι οποßες αφοροýν σε κÜθε ανθρþπινο ον, που επιζητÜ την πνευματοποßησÞ του.

Ο αποσυμβολισμüς των γεγονüτων της γÝννησης του Ιησοý στη ΒηθλεÝμ εßναι απαραßτητος, þστε να οδηγηθοýμε στην εσωτερικÞ αλÞθεια, üπως αυτÞ βιþθηκε απü τον Üνθρωπο Ιησοý στο φυσικü, διανοητικü και πνευματικü επßπεδο της ýπαρξÞς του.

Απü αυτÞ την οπτικÞ γωνßα και με αυτÞ την κατανüηση, εßναι σκüπιμο να αντιληφθοýμε, πως η γη της Παλαιστßνης εßναι μÝσα μας, αποτελεß το πεδßο των μαχþν και των εξελßξεων προς την ψυχικÞ ανÜπτυξÞ μας. Εßναι η δικÞ μας χωροχρονικÞ στιγμÞ, που θα φιλοξενÞσει την πραγματικüτητα του Ιησοý, την εκδηλωμÝνη ενσυνεßδητη θÝληση και βοýληση για την ανεýρεση της υπερ-προσωπικÞς ζωÞς, που αντιπροσωπεýει ο Χριστüς.

Πρüδρομος των στοιχεßων της θÝλησης και της βοýλησης εßναι η μητÝρα του Μαρßα. Ως στοιχεßο μÝσα στον Ιησοý, αντιπροσωπεýει τη συγκινησιακÞ, θηλυκÞ πλευρÜ του. ΑυτÞ η θηλυκÞ üψη της ýπαρξÞς του θα εßναι το αλχημικü εργαστÞρι üλων των διεργασιþν για την εκδÞλωση του Χριστικοý πνεýματος, θα εßναι το σκεýος και η μÞτρα που θα γεννÞσει το πνευματικü του σþμα. Η Μαρßα εßναι το στοιχεßο της αποδοχÞς μÝσα του, που θα επιτρÝψει το Ýργο του Αγßου Πνεýματος στον εξαγνιστικü και καθοδηγητικü του ρüλο. ΜÝσω αυτοý του στοιχεßου θα γßνει δυνατü να μετουσιωθεß η υλικÞ σÜρκινη φýση του Ιησοý σε αγνÞ πνευματικÞ ουσßα φÝρνοντας ως αποτÝλεσμα αυτÞς της μετÜλλαξης την ΧριστικÞ συνεßδηση.

Ο Ιησοýς γεννιÝται στη φÜτνη. Αυτü σημαßνει üτι ο ψυχικüς νους, η εκδηλωμÝνη Σοφßα, το ¢γιο Πνεýμα μπορεß να κατοικÞσει τþρα στο σþμα. ¸τσι, ο υιüς ενσαρκþνεται στο φυσικü σþμα, δηλαδÞ στην ενσυνεßδητη πραγματικüτητα, επιτρÝποντας στον Υιü του Ανθρþπου και στον Υιü του Θεοý να συνυπÜρχουν, το πνεýμα με την ýλη να συγκατοικεß.
Η φÜτνη αντιπροσωπεýει τα τÝσσερα κατþτερα ενεργειακÜ κÝντρα, το σþμα της σÜρκινης φýσης μας, ενþ τα ζþα της φÜτνης συμβολßζουν τη ζωτικÞ ενÝργεια του ανθρþπου, η οποßα απü την πρþτη στιγμÞ, μπαßνει στην υπηρεσßα του υιοý, κÜτω δηλαδÞ απü τον Ýλεγχο του ψυχικοý νου, της νÝας δýναμης που κυριαρχεß στο σþμα. ¸τσι, βλÝπουμε üλες τις ζωτικÝς δυνÜμεις των τεσσÜρων κατþτερων κÝντρων που μÝχρι τþρα εξυπηρετοýσαν τη σÜρκινη φýση του, να τον προσκυνοýν, να δηλþνουν υποταγÞ και υπηρεσßα στο Ýργο της πνευματοποßησης του σþματος. Το σþμα γßνεται ο Ναüς του ζþντος Θεοý.
Η εμφÜνιση των τριþν ΜÜγων θα φÝρει στην επιφÜνεια της συνεßδησης στοιχεßα των δυνÜμεων της ψυχικÞς πραγματικüτητας του Ιησοý, καθþς οι μÜγοι αποτελοýν σýμβολα της πολωμÝνης φýσης του ως σημεßα του ορßζοντα της ýπαρξης. ¸τσι, η ΑνατολÞ, ο ΒορρÜς, ο Νüτος και η Δýση εßναι θÝσεις κλειδιÜ, ενεργειακÜ στοιχεßα εντüς του εαυτοý του.

Τα δþρα που φÝρνουν οι μÜγοι στον Ιησοý, αντιστοιχοýν στις δυνÜμεις που συνθÝτουν την ýπαρξÞ του. Εßναι τα δþρα των επιπÝδων μÝσα του, που εισπρÜττει η κατανüησÞ του. ΑυτÜ τα δþρα εßναι οι αμοιβÝς που προσφÝρουν αυτÜ τα επßπεδα.

¸τσι, ο Χρυσüς εßναι το δþρο του φυσικοý επιπÝδου, αγγÝλου Þ δýναμης, μÝσα στον εαυτü και συμβολßζει την ευημερßα.
Αυτüς ο πλοýτος προσφÝρεται απü την υπηρεσßα των δημιουργικþν δυνÜμεων μÝσα στο σþμα, καθþς αυτÝς οι δυνÜμεις λειτουργοýν μÝσα απü το πρþτο κÝντρο του αδενικοý μας συστÞματος, αυτü που καλοýμε γονÜδες. Σε αυτü το κÝντρο ανθßζει το δÝντρο της ζωÞς, αποστολÞ του οποßου εßναι η προμÞθεια των δυνÜμεων, η θεραπεßα και η ανÜπτυξη. ΑυτÞ η υλικÞ ευημερßα στο φυσικü επßπεδο εßναι απαραßτητη, καθþς ο χρυσüς, οι φυσικÝς δυνÜμεις, θα υποστηρßξουν την πνευματοποßηση του σþματος προς την ολοκλÞρωση με σκοπü την επßτευξη της Χριστüτητας.

Η σμýρνα εßναι το δþρο του νοητικοý επιπÝδου. Συμβολßζει την πικρßα του νου. ΑυτÞ η πικρßα θα εßναι αποτÝλεσμα της ýψιστης κατανüησης που θα εισπρÜξει ο Υιüς του Ανθρþπου καθ’ üλη τη διÜρκεια των γεγονüτων μÝχρι την ΑνÜσταση και την ΑνÜληψÞ του. Εßναι η πικρßα της θνητÞς διÜνοιας πÜνω στις διεργασßες που θα υποστεß ο νους (σταýρωση των ιδεþν) για τον ερχομü των Χριστικþν δυνÜμεων μÝσα στην ενσυνεßδητη πραγματικüτητα. ΑυτÞ η πικρßα εßναι Ýνα δþρο κατανüησης, καθþς ο ψυχικüς νους θα διαψεýσει καθολικÜ την πραγματικüτητα του υλικοý ανθρþπου.
Το λιβÜνι συμβολßζει την αγνÞ, συναισθηματικÞ φýση του Υιοý, η οποßα μÝσω της Μαρßας Ýχει Þδη εξαγνιστεß, þστε αυτÞ η φýση να μπορεß τþρα να ανυψωθεß στην ανþτερη συγκινησιακÞ πραγματικüτητα που αντιπροσωπεýει το ¢γιο Πνεýμα.

Το ΑστÝρι που καθοδηγεß τους μÜγους, εßναι κι αυτü Ýνα δþρο. Το προσφÝρει ο Χριστüς, η ανþτερη συνεßδηση, στον Ιησοý, δþρο της υπερ-πραγματικüτητας προς τον Üνθρωπο. Εßναι το σýμβολο που Ýχει ανατεßλει, το σýμβολο της νÝας συνειδητüτητας, της ΧριστικÞς Ýλευσης στο υποσυνεßδητο της ψυχικÞς αντßληψης, ατομικü για τον Ιησοý και συλλογικü για την ανθρþπινη ýπαρξη.
Ο Ηρþδης, σýμβολο της ανταρσßας του εαυτοý, εκπρüσωπος των αρνητικþν δυνÜμεων μÝσα στο σþμα της ανθρωπüτητας, εξωτερικÜ αλλÜ και ατομικÜ στο ψυχικü σþμα του Ιησοý, διεκδικεß την πραγματικüτητÜ του αρνοýμενος τη γÝννηση της νÝας συνειδητüτητας μÝσα του. ΑυτÞ η διαδικασßα θα φανεß σ’ αυτüν ως ανατρεπτικÞ τÜση και κßνδυνος να χαθοýν οι εξουσßες των γÞινων δυνÜμεων, χÜνει τον Ýλεγχο της σωματικÞς συνειδητüτητας, καθþς απειλεßται κυριολεκτικÜ η σÜρκινη φýση του απü την εγκαθßδρυση του πνευματικοý βασιλεßου στο σþμα. ΑυτÝς οι ιδÝες Ýννοιες της σÜρκινης πραγματικüτητας θα καθοδηγÞσουν τον Ηρþδη, ως χÝρι της επαναστατικÞς δýναμης μÝσα στον εαυτü, να σκοτþσει το ακατανüητο γι’ αυτüν «πνευματικü παιδß». Θα τεμαχßσει με το μαχαßρι της σÜρκινης αντßληψÞς του κÜθε εκδηλωμÝνη ανþτερη νεογÝννητη αßσθηση, προσπαθþντας με αυτÞ την ομαδικÞ εκτÝλεση (σκοτþνοντας üλα τα βρÝφη της ßδιας ηλικßας) να ανακαλýψει τον ταραξßα των γÞινων εννοιþν του. Συγχρüνως, ελπßζοντας σε μßα υποχþρηση της ανþτερης δýναμης μÝσα του, θα προσπαθÞσει να εξουδετερþσει τα πνευματικÜ κýτταρα, ενþ στην ουσßα αυτÜ τα κýτταρα – στοιχεßα θα αφομοιωθοýν μÝσα του καταστρÝφοντας τον ßδιο ως δρÜστη της ανταρσßας.
Ο Χριστüς γεννιÝται ως αποτÝλεσμα μßας σειρÜς διαδοχικþν ενþσεων Þ γÜμων των αντιθετικþν στοιχεßων μÝσα μας. ΑυτÜ τα αντιθετικÜ στοιχεßα απορρÝουν απü τη διττüτητα της ανθρþπινης φýσης ως σÜρκα ταυτüχρονα και πνεýμα. Ο Ιησοýς βßωσε αυτÞ την πραγματικüτητα μÝσα απü σειρÜ μυÞσεων, στις οποßες ενοποßησε και συγχþνευσε τα στοιχεßα της διπολικÞς φýσης του, επιτρÝποντας στο φως της ΧριστικÞς ουσßας να διαπερÜσει τα ýψη και τα βÜθη του εαυτοý του, ζþντας ο ßδιος συνειδησιακÜ την ανÜσταση στο συνειδητü, υποσυνεßδητο και υπερσυνεßδητο επßπεδο του εαυτοý του. Ως ενσυνεßδητος νους, επÝτρεψε στην υπερσυνεßδητη πραγματικüτητα να εκδηλωθεß και κÜτω απü τη θεúκÞ βοýληση, ο Υιüς του ανθρþπου Ýγινε Υιüς Θεοý. Για να συμβεß αυτü αντßστοιχα μÝσα μας, πρÝπει να επιτρÝψουμε στη ροÞ της θεßας ενÝργειας να εισχωρÞσει και να πνευματοποιÞσει το σýνολο του εαυτοý μας. ΜÝσα απü πολλοýς αντιθετικοýς γÜμους, θα οδηγηθοýμε απü το φως του συνειδητοý νου στον ¢δη του ασυνεßδητου ξεσκεπÜζοντας και φανερþνοντας το σýνολο ενüς Üγνωστου εαυτοý, που εμπεριÝχει μÝσα του τη νýχτα και το φως. Για να εισÝλθουμε σ’ αυτÜ τα Üδυτα της δικÞς μας ýπαρξης γεννþντας απ’ αυτÜ τα βÜθη το φως του Χριστοý πυρÞνα μας, εßναι απαραßτητη η εξαγνιστικÞ φýση του Αγßου Πνεýματος, να καθαρßσει τη φÜτνη των κατþτερων κÝντρων μας, που σημαßνει: η δικÞ μας Εýα – ανÜγκη για προβολÞ, να Ýχει ανταλλαχθεß σε συναßσθηση της εσωτερικÞς ζωÞς, να Ýχει μετατραπεß σε Μαρßα. Τüτε μüνον, μπορεß να γεννηθεß ο Υιüς της σοφßας, ο εσωτερικüς Üνθρωπος, το Χριστικü πνεýμα μÝσα μας.
Η γÝννηση του Χριστοý μÝσα μας εßναι αποτÝλεσμα της αυτογνωσßας. ΑυτÞ η αυτογνωσßα οδηγεß στην κατανüηση της ενüτητας üλων των πραγμÜτων, που συνθÝτουν την ανθρþπινη ýπαρξη.
Ο Ιησοýς, βρßσκοντας τη δικÞ του ατομικüτητα, Ýγινε ταυτüχρονα σωτÞρας της ανθρþπινης ýπαρξης. Με τον ßδιο τρüπο, η γÝννηση του Χριστοý μÝσα μας θα φÝρει τη σωτηρßα στην παγκοσμιüτητα της ýπαρξης, καθþς ο καθÝνας απü μας, ως Ýνας Üλλος Ιησοýς, κουβαλÜει μÝσα του το σýνολο ολüκληρης της ανθρωπüτητας, υπεýθυνος για τη μοßρα και το πεπρωμÝνο της ανθρþπινης ýπαρξης σαν Ýνα σþμα που εμπεριÝχει üλα τα Üλλα κýτταρα, σþματα μÝσα του. Ο Üνθρωπος δεν μπορεß ποτÝ να δικαιωθεß ως λüγος και σκοπüς ýπαρξης, παρÜ μüνον γεννþντας τον αληθινü εαυτü του, τον Υιü της Μαρßας στη δικÞ του φÜτνη. Τüτε κατεβαßνει η Δüξα επß της γης και Ýρχεται η ειρÞνη ως ευδοκßα στους ανθρþπους.

***

Aν θÝλετε να παρακολουθÞσετε σχετικÝς συζητÞσεις στην ΑγορÜ μας, χρησιμοποιÞστε το σýνδεσμο εδþ.
(Για να δημοσιεýσετε σχüλιü σας, θα πρÝπει να εγγραφεßτε.)

 

  < Προηγοýμενη